EEN EDEL HART. ■„NOORD-BRABAND"! WAALWIJK. FEUILLETON. BINNENLAND. Maatschappij van Verzekering op het Leven. NUMMER 62 Dit blad verschijnt Woensdag-en Zaterdagavond- Abonnementsprijs per 3 maanden 1 1,25 Franco pi post door het geheele rijk f 1,40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden en»., franco te zenden aan den Uitgever. BUllriLNüAlNl). D.QN.DERDAG 5 AUGUSTUS 1920 Telei. 38. WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT» Uitgave: Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen. Telegr.-AdresECHO. 43e JAARGANG. Prijs der Advertentlën 20 cent per regel; minimum f 1.50 Reclames 30 cent per regel. Iq den Rijksdag Is Zaterdag het wetsontwerp betreffende de ontwapening behandeld. Kocb, de minister voor bin- nenlandsche zaken, verklaarde, dat de taak, die de Duitsche vertegenwoordi gers' te Spa op zich namen, slechts met medewerking van het Duitsche volk ver richt kan worden. Naar schatting be vinden zich nog ongeveer 1.9 mlllloen stuks wapens in hinden der bevolking. De uitlevering daarvan aan de regeering zal heel wat moeilijkheden opleveren in verband met bet wantrouwen tusschen de uiterste rechter- en linkerzijde. Met de ontwapening zal een commissaris belast moeten worden, die niet met één der partijen in betrekking staat en die uitgebreide volmachten moet hebben. Aan de wet zal een amnestie-besluit verbonden worden. Een gewapende actie zal door de regeering met de wapens beantwoord worden. Het gaat er voor de Polen steeds donkerder uitzien. Hun Noorder-ieger is zooals wij reeds gemeld hebben geheel vernietigd en slaat in wanorde op de vlucht voor de steeds verder op dringende strijdkrachten der bolsjewlki. Deze hebben Brest-Lltowsk na gedogen tegenstand genomen en zetten hun op- marsch naar Warschau en Lemberg voort. Als een gevolg daarvan zijn de vesting Warschau en de omliggende plaatsen tot oorlogsgebied verklaard. Een leger der bolsjewlki bevindt zich ten zuiden van Grodno aan den Boeg en bedreigt Warschau. De regeering maakt voorbereidende maatregelen om baar zetel van Warschau naar Kalish over te brengen. Tevens zijn uit Warschau en Ltmberg reeds de bankdeposito's en de belang rijkste staatspapieren in veiitgb-id ge bracht. De autoriteiten zijn nog te Lemberg gebleven, ofschoon de Russen thans nog slechts 30 K.M. van de stad ver wijderd zijn. Zaterdag heeft Mlllerand in de ver- eenlgde zitting van de fioancleele com missie uit de Fraosche kamer en de commissie voor bultenlaodsche aange legenheden uit den Senaat een verklaring afgelegd over de financieele voorschotten, welke aan Dultschland verleend zullen worden. Hij verklaarde o a. dat Dulischlacd aao Frankrijk 400.000 ton steenkolen, het verschil tusschen het aanvankelijk vooi- gesteld en de 9.600.000 ton, welke lu de komende zes maaqden zullen moeten geleverd worden, schuldig blijft. Voorts verklaarde Mlllerand, dat er een scherpe controle zal worden uitgeoefend op de wijze, waarop de voorschotten zullen worden besteed, nl. door de commissie van toezicht, welke te Berlijn gevestigd zal worden. Dultschland zal volkomen vrijgelaten worden het geld te besteden waar het wil, zoodat Dultschland niet uitsluitend op de geallieerden zal zijn aangewezen. In een afzonderlijke zitting hechtten beide commlsstes haar goedkeuring aan het ontwerp. Ten «DE EOHO VAN HET ZUIDEN". 135) Omgewerkt uit het Frausch. VIERDE DEEL. Ellendige Fabien!murmelde zij verschrikt, hij is dus laf geweest tot het einde. En luidop voegde zij er bij: Dat zult ge niet doen, peter. Thans beheerschte zij hare gedachten niet meer. Het gonsde nu in haar gepij nigd brein, terwijl hare schranderheid ha re krachten, hare helderheid van geest verzwonden. Zelfs op heeterdaad betrapt, had de markiezin toch gepoogd te strij den; maar nu kon zij het niet meer: het wraakgebouw, aan welks optrekken zij bijna een ganschen levensloop gearbeid had, stortte in, Inès begravende onder het puinWat kon haar het overige nog schelen! De tegenwoordigheid van mevr. Vallau- "s (M1 Maurice zeide, ten andere, genoeg f at deze het geheel eens waren met graaf ^hodes- Zij wankelde zoo geweldig, dat zij dreigde neer te vallen op het tapijt, zoo diep.en zoo zwaar had de slag haar getrof- Maar een vlugge gedachte deed de mar kiezin een gedeelte harer vastberadenheid erug vinden. Zij knielde neder voor me vrouw Vallauris, zeggende: Uw kleinzoon ls ook de mijne: me- Met 221 tegen 31 stemmen nam de Senaat het wetsontwerp tot het verstrek ken van voorschotten aan Dultschland aan. Io een persgesprek heeft de Duit sche afgevaardigde, dr. Pfeiffer, nogmaals zijn hooge volda'anheld over de credlet- overeenkomst met Nederland te kennen gegeven. Dit resultaat ls meer dan al het andere in Dultschland zelf geschikt om 't Duitsche volk bij den wederopbouw be-, hulpzaam te zijn. De voortzetting van den arbeid van vele Industriesteden wordt hierdoor mogelijk gemaakt. De rijksdag en het heele Duitsche volk zijn eenstem mig van meening, dat overigens de vrees van minister Simons, dat het verdrag door de Entente zou kunnen «orden aangevochten, ijdel is. Alle autoriteiten zijn van oordeel, dat de getroffen regeling niet in strijd is met het verdrag van Versailles en derhalve geen moeilijkhe den der Entente te verwachten zijn. Tengevolge van het ontijdig ont ploffen van een bom met het doel om het justltlegebouw te Strokestown (Ier land) in de lucht doen vliegen, werden verschillende personen gekwetst. Zater dagavond zijn te Cork nieuwe ongere geldheden voorgekomen. Twee bommen werden geworpen. Verschillende revol verschoten werden gelost. Een patrouille beantwoordde de schoten. Bij eenige verdachte personen werden huiszoekin gen gedaan. In de voornaamste straten van Cork zija verscheidene winkelruiten ingeworpen. In den heden gehouden minister raad te Brussel werd besloten dat het wetsontwerp op de vervlaamschlog der openbare besturen onmiddeiijk bij de kamer in behandeling zal worden geno men. De regeering heefc zich voor het wets ontwerp verklaard met slechts enkele ondergeschikte amendementen op de voorstellen. Gelijk men weet, had de V. O. S. een groote betoogiog georganiseerd op 15 Aug. te Brussel. Burgemeester Max heeft reeds nu aangezegd, dat deze be tooging niet mag plaats hebben. Hij heeft den burgemeesters der voor steden van Brussel gevraagd ook op hua grondgebied betoogingen te verbieden. Uit Brussel meldt V. D., dat de heer Brunnet, voorzittej: vaa de Kamer, ter gelegenheid van een feest ter her- deoklng van de gesneuveldee, te Braine- Lalleud een rede heeft gehouden, waarin hij zeide, dat men Dultschland wel ont wapend had, maar dat men niet de Duitsche ziel ontwapend heeft. De Maas ls tiet onze verdedigingslinie. Onze verdedigingslinie is de Rijn. Het is geen voorstander zijn van den oorlog, wan neer men den oorlog voorziet, om hem te voorkomen. Het ls allernoodzakelijkst, dat de Fransch-Belglsche overeenkomst zoo spoedig mogelijk tot stand komt. Nadat deze overeenkomst ls afgesloten, kunnen wij ons wenden tot Nederland en waarschijnlijk zou Nederland aan sluiting zoeken bij België en Frankrijk. Van Simons, de Duitsche minister van buitenlandsche zaken, heeft aan den correspondent van een Weensch blad delijden en vergiffenis, in naam van dit onschuldig wicht! Een snik van Laure was het antwoord, en hij vertolkte hoe juist die zinspeling het diamanten hart der edele vrouw ge raakt had.aar Jacques kwam er spoedig tusschen. Er is niets gemeens tusschen u en die brave lieden, welke gij in 't ongeluk ge dompeld hebt, zeide hij, terwijl zijn oogen bliksemden van verontwaardiging. Herinner mij nooit het tegendeel, verma ledijde slang, of ik word bekwaam zelfs onschuldigen aan mijn wettige wraak te slachtofferen! Zoo gebiedend klonk de toon zijner stem, zoo vastberaden, dat niemand nog een opwerping dorst aanvoeren. Jacques begaf zich naar een der ven sters. Hij haakte een gordijnkoord af, en voordat iemand zijne beweging kon voor zien, greep hij met zijne nog krachtige handen markiezin d'Argelles vast, en bond haar stevig de armen tegen 't lijf. Diane, verrast, loeide van razernij. Zij poogde nog te ontvluchten. Maar struikel de en viel op den vloer. Jacques tilde haar als een levenlooze massa op en wierp haar op een rustbank. Tracht niet mij te ontsnappen, sprak hij, t is onnoodig. De heer Vallauris en ik gaan u opsluiten in eene plaats welke gij nog enkel verwisselen zult met een cel in Saint-Lazare. Want nog hedenmorgen, leg ik in de handen van den procureur dei- Republiek een aanklacht tegen u neer. Recht nu, en volg ons. Ik ga eerst, Mau rice komt achter u. Maar daar Diane, eindelijk overwonnen, huilde gelijk een bezetene, voelde mijn heer. de Rhodes iets aan zijnen schouder, verklaard, dat volgens zijn meeniDg Dultschland niet tot de conferentie van Londen uitgenoodlgd Zal worden. Htj uitte zijn verwondering over de houding der Rnssischs regeeting, die zich liet voorschrijven met wie ze wel en met wie ze niet mag onderhandelen. Von Simons trekt hieruit de conclusie, dat de sowjetregeeiing niet zoo sterk is als ze wel schijnt. Hij meende, dat de sowjetregeerlog alleen wil onder handelen om een gewapend ingrijpen der geallieerden te voorkomen en zich inmiddels militair Ie versterken. De conferentie van Londen kan be sluiten wat ze wili besloot Von Simons, ze zal niets veranderen aan het feit, dat Dultschland en Rusland naar elkander aangetrokken worden. Ook zal men niet kunnen beletten, dat er slechts een oplossing der Duitsche kwestie is en wel de federalistische groe- peetlng van al de volkeren van het Dul'sche ras in Dultschland en Oosten rijk. Tenslotte zal zich dit alles wel regelen. >Het Halsgezin4 schrijft Men mag, en men moet thans wel erkennen, dat schier iedereen, de meest ervaren diplomaten incluis, zich ten aan zien van Rusland vergist heeft. Algemeen was men van oordeel, dat de Russische legermacht, indertijd door de Dultschers zoo ongenadig verslager, geen k'.acht van beteekenis zou kunnen ontwikkelen men stelde zich het over schot van het Russische leger als een ordelooze troep voor, zonder uitrusting, zonder kanonnen, zonder een behoorlijken leeftocht- en verplegingsdienst. En meo verwachtte mede, dat na een korte periode van proefneming het bol sjewisme door zijn eigen zwaarte zou instorten, zcu vallen onder den last van zijn fouten, buitensporigheden en gru welen. Thans aanschouwt men het Russische leger in volle overwinning en het bol sjewistische bewind zoo stevig gevestigd als ooit. Nu is zeer wel mogelijk, dat de oorlog tegen Polen door de Russen als een nationale oorlog wordt beschouwd en dat ervaren generaals van het vorig regieme de leidiog of mede de leiding hebben, maar in Ieder geval is het Russische leger geen bende en strekt het, stellig aanvankelijk, tot bevestiging van het gezag der sovjets. Wel niemand zal beweren, dat het bolsjewistisch bewind de instemming van alle Russen, of zelfs van de meerderheid, heeft, maar de organisatie is bewonde renswaardig en de mannen, die dit maatschappelijk bestel la een zoo reus achtig gebied als Rusland op gang houden, zijn, in hun soort, eerste klas krachten. Het ls minstens twijfelachtig, of hun bewind, we zeggen niet van eeuwigen duur, zelfs maar duurzaam zal zijn, doch daar staat naast, dat het Russische succes van het oogenblik en het Russische goud twee geweldige factoren zijn ter ver breiding van de bolsjewistische gedachte in het buitenland. Alle communistische kopstukken uit de verschillende landen van Eu opazijn op het oogenblik te Moskou bijeen, waar een groote samenzwering tegen den bestaanden maatschappelijken toestand in Europa, of het monarchieën of repu blieken geldt, of de »burgeilijke< par tijen of de sociaal-democraten het bewind in handen hebben, wordt gesmeed. Straks komen al die mannen, versterkt In de bolsjewistische leer, bedwelmd door het Russische wapensucces, naar hun land terug, om daar de internationale samenspanning verder uit te werken en voort te gaan met de ondermijning van het bestaande gezag. Het gevaar voor Europa komt thans van Rusland en van de mannen In eigen land, die het begrip vaderland hebben afgezworen en Moskou ais de hoofdstad van Europa beschouwen. Wij kunnen, luchthartig en lichtzinnig, blijven feestvieren en ons vermaken, uit het Oosten komt de sombere wolk dreigend nader, en de voorzichtigen kijken naar den wand, of daar niet een geheimzinnige hand in vlammenschrift het woord zal schrijven, dat den onder gang van Europa, den ondergang van beschaving, zedelijkheid en godsdienst zal beteekenen. Er wordt gedanst en men ls vroolijk, met den afgrond aan zijn voeten en den vernietigenden storm in aantocht. De geschiedenis geeft lessen en men luistert er niet naarGods stem klinkt en men sluit er de ooren voor. Ontzet tend dreigt straks het ontwaken te zullen zijn. Havas seint uit Verdun dd. 1 dezer Heden had te Verdun met grooten luister do onthulling plaats van het mo nument »La Defense4 door het Neder- landsch comité aan Frankiijk aangeboder. De plechtigheid werd o.ro. bijgewoond door den Franschen minister van oader- wijs en sehoone kunsten Honorat, den Nederlandschcn gezant te Parijs. Jhr. Loudoo, den Voorzitter van hetcomlié, Mr. Baert de la Faille, mevr. v. Beever- voorde, dr. v. Leeuwen. Hulb Luns en andere autoriteiter. Jhr. Loudon hield een r$de, waarin hij de oprichting van hetcoml memoreerde. Nederland, zeide spr. was neutraal ia politiek opzicht, doch dat behoeft niet In te sluiten, dat het neutraal was in het hart. Ik ben verheugd op dm Verdunschen grond hulde te brengen aan Frankrijk In de historische daad van Verdun en zijn heldhaftigen strijd voor het recht van de geheele menscbheld. Vervolgens sprak de Voorzitter van het Nederlandsch huldigingscomité Mr. Biert de la Faille. Minister Honorat overhandigde ver volgens het Legioen van Eer aan mevr. Bevervoorde en Mr. Baert de la Faille, onder enthousiast applaus der menigte, welke diep ontroerd was. Nadat het Hollandsch comité door den burgemeester van Verdun was ontvangen vertrok het 's avonds zes uur naar Parijs. Opgericht 1843; Verzekerd Kapitaal Reserve ietsals raakte een vogel hem lichtjes met zijn vlerk aan. Hij keerde zich om. Souriquette stond achter hem, wit als een lelie, gelijk een bleeke spookgedaante, maar met glinste rende donkerblauwe oogen. Vader, sprak zij, ik vraag genade voor dit booze en valsche schepsel. Jacques rilde en werd zoo bleek als zijn kleindochter zelve. Genade voor haar!sprak hij. Maar uwe armee hersens zijn nog ontsteld kind. - Gij vergist u, vader, antwoordde zij; mijn hoofd is heidér en mijn wil is sterk. Maar zij heeft gedood al wie ik be minde: uw grootmoeder, mijn Blanche!.. uw moeder, mijn eenig kindu zelve heeft zij gepoogd van het leven te beroo- ven, en weinig heeft het gescheeld Maar God heeft toegelaten dat ge mij redde!Niet opdat ik u meer zoude lief hebben, dat is niet mogelijk, maar op dat ik mij zoude stellen tusclien haar en uwen toorn, en barmhartigheid en vergif fenis afsmeeken!Ik heb voor mij een geopend graf gezien, en daar heilzame les sen uit geput! Het spoort mij aan tot zachtmoedigheid. Die ellendige heeft ons leven vergif tigd!.. Dat zij voor altijd uit onze baan verdwijne!Zij heeft de dierbaarste gevoelens onder den voet vertrapt; zij heeft verraad gepleegd, God gelasterd, ge moord zelfs!Straf haar voor alles, niet haar te veroordeelen tot eenzaamheid, el lende, verlatenheidDat zij niet meer de vreugde kenne van den huiselijken hard, noch de hartelijke genegenheid van hen die ons omringen. Maar, om de liefde Gods, geen schandaal dat zou terug spat ten op mijnen broeder, dat den kleine zou onteeren, di< 21.456.813- 2.913.587 het licht harer oogen. Neen, murmelde Jacques, dat kan ik niet, dat is boven mijne krachten. Plechtig wees zij naar den hemel: De heiligen die daar boven wonen, vragen het u door mijne stem, sprak zij. Ik kan niet! Tot wat dient het dan de eerste van allen te wezen door den wil, het hart en het verstand, als men op een gegeven oogenblik zichzelven niet overwinnen kan? Zij vestigde een smeekenden blik op Maurice, en ging voort: Er zijn op aarde harder noten te kra ken, dan af te zien van eene wraakne ming! Jacques merkte dien oogslag op. Dan, zonder een woord te zeggen, begaf hij zich naar eenen hoek der kamer, waar een ta feltje stond, met papier, pennen en inkt: daar schreef gewoonlijk de geneesheer zijn recepten. Hij nam het tafeltje op en zette het weer neder voor Diane. God, die rechtvaardig is, zal zich met de kastijding gelasten! mompelde hij. En zich tot de giftmengster wendend: Ik verleen mijne kleindochter wat ze mij vraagt, sprak hij op eeen dubbele voorwaarde: Hier is een bewijs van vijf tig duizend franks, dat schenk ik u nog: gij gaat vertrekken, 't is hetzelfde in wel ke richting; maar nooit, nooit, hoort ge. zoolang ik leef, zult ge u nog vertoonen in mijne nabijheid of in die der mijnen, zooniet, doe ik bij uwe terugkomst, wat ik nu niet doen zal. Dit is mijne tweede voor waarde: onder mijne oogen zult gij de be kentenis schrijven van ."'t verwisselen des kinds, bij 't overlijden mijner dochter; ei genhandig zult gij die verklaring onder- De >Courant4 meldt nog, dat de eere- teekenen van officier de l'lnstructlon publ'que overhandigd werden aan den ondervoorzitter Hulb Luns en den pen ningmeester dr. van Leeuwen en de palmes académ'ques aan mr. van Bever voorde en mr. Raaijmakers, leden van het comité. Nadat de heer Hulb Luns de door hem ontworpen ia bewerkt bout uitge voerde casset, alsmede eenige litho's met de namen der tienduizend Nederlanders overhandigd had was de onthullings- plecbtlgheid geëindigd. Door de directie van Philip's Gloeilampenfabriek te Eindhoven is, naar M. van den Broek in 't jongste nummer van de Veldpost meedeelt, een groot landbouw- en veeteeltbedrijf ge sticht ten behoeve van het fabrieks- personeel. De bedoeling hiervan is het verkrij gen van producten, voornamelijk melk en boter, van zoo goed mogelijke kwa liteit, teneinde deze aan billijken prijs voor het personeel beschikbaar te stellen. Er zijn reeds twee-en-twintig zwart bonte koeien aangekocht, welke op een enkele uitzondering na, alle zijn inge schreven in het Nederlandsch Rundvee stamboek. Het ligt in de bedoeling den veesta pel geleidelijk uit te breiden door aan koop en opfok. Daarmee in verband staat de ontginning van woeste gronden, die door Philips' is ter hand genomen. Deze gronden schijnen vari uitmuntende kwaliteit te zijn en ver boven de ge wone heidegronden, die in cultuur ge bracht te staan. Uit Londen meldt men, dat Maan dag, ter gelegenheid van den verjaardag Dat nooit! Dan, zoo waar ik leef, doe ik mijnen zin en bestijgt gij liet schavot. Zij zag dien uitval als een ij dele bedrei ging aan, en hernam: Nooit onderteeken ik mijn eigen vonnis Jacques nam zijn pelsjas die over de kap van eenen stoel hing in het aangren zend vertrek, en zétte zijnen hoed op. Waar gaat gji heen, vader? sclieeuw- de Henriette, die wel besefte dat het bij den graaf gemeend was. Naar 't parket, waar nacht en dag iemand de wacht houdt. En dat oogenblik- kelijk, om te voorkomen dat uwe smeekin gen en tranen mij beletten mijn plicht te doen. Laure, op hare beurt, naderde Diane; haar braaf, goedig gelaat, dreigde gelijk een donderwolk: Rampzalige sprak zij en de kleine het kind!Gij wilt het dus zijn leven lang ongelukkig zien, met het proces dat u gaat besmeuren, en waarschijnlijk ein digen zal met een schandelijke veroordee ling?Ha! gij hebt dus geen hart! Geen hart?.. En moet ik dan Inès, die ik meer liefheb dan een moeder haar bloedeigen kind beminnen kan, moet ik haar dan voor altijd in 't verderf storten? Zal uwe veroordeeling haar soms voor schande vrijwaren?.. Ten andere, graaf de Rhodes heeft een te edel karakter om ons allen, die zoo innig aan haar ver bonden zijn, in haar ongelukkig te ma ken. Diane haalde de schouders op. Ach! wat kent gij hem slecht!.. Hij wil geen wraak nemen; hij wil enkel Hen riette als zijne dochter doen erkennen!.. m ECHO V V\ IIET Zl llIEV,

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1920 | | pagina 1