Mengelwerk.
Gemengd Nieuws,
TELEGRAMMEN.
DE KLOK.
ELSHOUT. Vrijdag had te Meder-
hemert een ongeval plaats met doode-
ltjken afloop. Eén vrouw G. v. W. ge
naamd verliet het pont, van het eiland
naar Nedeihemert, terwijl ook een kar
het veer verliet. De kar passeerde de
vrouw zoo dicht dat er geen ruimte
tusschen de honderkar en den wagen
bestond. De vrouw werd overreden met
doodelijken afloop.
Tot leden van het College van zetters
zijn In deze gemeente aanbevolen de
heeren C. v. d. Sande en T. H. v.
Grevenbroek.
Eergisteren vergaderde de raad
dezer gemeente. Aan de orde waren
ingekomen stukken en behandeling
Hoofdei.-Omslag.
Aio voorbereidende umlregel voor de
aanstaande volkstelling zyn in dsze gemeente
de huizen reedi genummerd.
Tot leider voor de aanstaande volks
telling in deze gemeente is door B. en W.
aangesteld de heer L, van Dommelen. Tot
teller is benoemd de heer A. van Delf',
BESOIJEN. Gedurende de afgeloopen
maand werd aan het hulppostkantoor
alhier voor de Rijkspostspaarbank inge
legd f 11373,87 en terugbetaald f 6352,90.
Het aantal inlagen bedroeg 147, dat dat
der terugbetalingen 70.
BESOIJEN. R. W. B. heeft haar 12 Va-
jarig bestaan op waardige wijze gevierd.
De j.l. Zaterdag gegeven feestavond is
uitstekend geslaagd en Is voor de leden
een plezlerlgen avond geweest, in de
beste stemming keerde dan ook allen
huiswaarts, zoodat elkeen voldaan was.
Het jaarverslag wees op een gestadl-
gen vooruitgang van R. W. B. Het
Bestuur werd in zijn geheel herkozen.
Zondag werden de feestelijkheden op
het R. W. B.-terrein voortgezet. Hoewel
het weder zich aanvankelijk niet gunstig
liet aanzien, klaarde het tegen den mid
dag weer op.
Reeds vroeg kwamen de toeschouwers
opdagen, doch toen de harmonie arri
veerde van haar muzikale wandeling door
de straat was de drukte enorm. Alles
had echter een ordelijk verloop.
Doordat de Waalwijksche Veteranen
verhinderd waren had het wedstrijd-pro
gramma geen regelmatig verloop en
moest eerst nog eeu XI-tal uit Hercules
en Excelsior samengesteld worden om
tegen de Veteranen te spelen. R.W.B.
kwam met veel oude bekenden In 't veld,
•o.a. Langhout, Bakkeren, Trots, van
Eekert, Gouda, v. d. Wiel, v. Oostrum
en v. d. Gouw.
De Veteranen gaven de jongere spe
lers goed partij en hadden zelfs eenigen
tijd met 10 de leiding, doch bleken
tenslotte niet tegen het betere spel van
hun tegenstanders opgewasschen te zijn.
Deze zeer geanimeerde wedstrijd verlo
ren de Veteranen met 41, welke voor
velen nog wel eeulge genoegclijke mo
menten uit hun glorie-tijd geweest zijn.
Ondcitusschee gaf de harmonie eenlge
populaire nummers, waardoor het lange
wachten niet zoo opviel en toch de op
gewekte stemming erin hield.
Daarna kregen we den eere-wedstrijd,
R. W. B.D. V. C. Dongen. Voordat
de wedstrijd zou aanvangen, had de aan
voerder van D.V.C. de aardige attentie
met een kernachtige rede en felicitaties
en de gebruikelijke three sheers een
mooien krans aan te bieden, waarvan
het lint was in de kleuren van D.V.C.
Dit sympathieke blijk van belangstelling
was als het ware reeds een waarborg
dat we een eere-wedstrijd zouden krijgen.
Beide vereeniglngen speelden met één
Invaller, doch dit bleek geen noemens
waardige verzwakking te zijo, want slechts
zelden hebben we zoo'n mooien wed
strijd gezien. Hier speelden twee en
thousiaste vereeniglngen van gelijke
kracht en aangevuurd door eenlge pittige
nummers van de harmonie, kregen we
een razend snel spel te aanschouwen,
dat op de talrijke toeschouwers(sters),
oud en jong, een goeden indruk maakte.
Met zulk spel zal er voor de voetbal
sport veel propaganda gemaakt kunnen
worden. De wedstrijd eindigde in eeu
overwinning voor R.W.B. met 53.
Een gelijk spel had de verhouding beter
weergeven. Scheidsrechter P. Mathijssen
uit Tilburg leidde naar beider genoegen.
Tijdens de rust van dezen wedstrijd
maakte de harmonie een muzikale wan
deling over het veld, wat zeer in den
smaak viel, gezien de vroolijke menigte
en voetballers, welke achter de harmonie
aanliep.
Belde wedstrijden werden door eenlge
foto's vereeuwigd. Een voetballer in den
dop, In het R.W.B.-costuum deed voor
btlde wedstrijden den aftrap.
De laatste wedstrijd tusschen de belde
Waalwijksche vereeniglngen Exelsior en
Hercules, won Exelsior door penalty
met 1—0 en veroverde hierdoor de
fraaie zilveren medaille, door een
Donateur aangeboden.
Hiermede zijn de wedstrijden ge-
elndigd, welke voor R.W.B. een groot
succes zijn geweest en welke zeer zeker
voor R.W.B. van gunstlgen Invloed
I zullen zijn, mede door de medewerking
vau de deelnemende vereeniglngen,
vooral D.V.C., Dongen, heeft door haar
attentie en spel, een gunstlgen Indruk
gemaakt. Het is voor R.W.B., Donateurs,
Supporters, Veteranen, D.V.C., Exelsior,
Hercules en publiek een geanimeerde
sportdag geweest, waaraan ook de
Harmonie voor een groot gedeelte heeft
bijgedragen.
SPRANG. Onze dorpsgenoot de heer A
Moonen, slaagde dezer dagen roor 't examen
Meraurius-Boeltliüudeu. Geslaagde en familie
proficiat.
Woensdagmiddag had mr|. van Dr.
alhier het ongeluk met een emmer water
»an den zolder te vallen. Wonder boren
wonder bekwam zy geen letsel.
A.s. Zondag des avonds 6 uur zal in
de Geref, Kerk alhier optreden Ds. C. J.
Bos van Zuid-Wolde, in gemeenschappelijke
dienst met de gecombineerde Geref. Kerk
van Vrijb.-Capelle.
VRIJHOEVE-CAPELLL. Enkele kinde
ren die zich al spelende langs den weg be
vonden werden door een tot nog toe onbekend
gebleven persoon naar een eenzame plaats
gelokt. Daar er spoedig verraad kwaaa, koos
het individa het hazenpad eer erger gebeurde.
De politie stelt een streng onderzoek in.
Het voorval mag voor vele ouders tot eene
waarschuwing dienen,
Omstreeks middernacht kregen S. en
zfne vrouw woordenwisseling met het gevolg
dat vrouw S. in nachtgewaad de straat op
vloog. De eerste hiermee niet tevreden loopt
zyn wederhelft achterna en wordt de ruzie
buiten voortgezet. De frissche nachtlucht
scheen echter kalmeerend te werken. De
sttyd werd spoedig in der minue geschikt.
CAPELLE De Zangvereeniging „Het
Rozenknopje" behaalde op het gisteren
te 's-Gravendeel gehouden zangconcours
den eersten prijs in de eerste en hoog
ste afdeeling.
Directeur en leden met deze groote
onderscheiding onze beste wenschen.
WASPIK. Naar we vernemen is Dr.
V. C. J. Smits alhier benoemd te Utrecht
als 6e stadsgeneesheer. Als zijn opvolger
zal zich hier vestigen Dr. Wijffels, thans
te Ginneken.
De harmonie van »V. en V.« alhier
welke Zondag 8 Aug. zal deelnemen
aan het concours te Nijmegen, is door
verschillende ruime giften in staat ge
steld de onkosten van dit uitstapje te
bestrijden.
G'BERG. Woensdagmiddag tusschen
2 en half drie was de veldwachter van
den Hout, gemeente Oosterhout, Wil-
lemse genaamd, bezig zijn revolver schoon
te maken. Plotseling ging deze af en
een kogel trof het zeven-jarig zoontje
vlak in het voorhoofd en kwam uit het
achterhoofd te voorschijn. Het kind Is
overleden, de ouders zijn radeloos.
EINDHOVEN. Donderdagmorgen is
op 49 jarigen leeftijd de heer J. F.
Berkvens, directeur der Coöperatieve
Centrale Boerenleenbank te Eindhoven,
plotseling te 's-Gravenhage overleden.
De heer Berkvens liet zich van het
station S.S. per auto naar een adres in
het Bezuldenhoutsche stadskwartier bren
gen, toen de chauffeur kort voor het
bereiken van het aangeduide adres be
merkte, dat de heer Berkvens in den
wagen In elkaar gezakt was. Een In
allerijl geroepen geneesheer kon slechts
den dood constateeren.
Naast het dbecteurschap van de Cen
trale Bank te Eindhoven, bekleedde de
heer Berkvens ook nog de functies van
directeur der Boerenhypotheekbank in
Eindhoven, van commissaris derNeder-
laadsche Landbouwbank te Amsterdam,
waarvan hij mede een der oprichters
was, en van secretaris van het hoofd
bestuur van het Centraal Bureau uit het
Ned. Landbouw-Comlté te Rotterdam.
ROOSENDAAL, Alhier is eeu groot
terrein atngekotht voor den bouw eener
R. K. Ambachtsschool.
Bij de Amerikaansche familie
Conovur te Nieuwpoort is een 12-jarige
Belgische oorlogswees in huis, wiens
identiteit nog niet is vastgesteld. De
Belgische bladen publiceeren zijn portret
en de volgende merkwaardigheden
Toen de oorlog uitbrak, was hij 6 jaar
en woonde met zijn vader en moeder
in Brussel. Hij weet echter niet meer
waar. Zijn voornamen zijn Charles Louis,
maar zijn achternaam kent hij niet. Zijn
vader leerde hem Latijn en muziek. Op
zekeren dag ging hij met zijn ouders
naar een kasteel in de buurt van Dix-
rnuiden. Toen kwamen de Duitschers,
die het kasteel bezetten. Zijn ouders
werden door hen met bajonetsteken
vermoord. Hij werd naderhand door
een Engelsch officier gered en naar de
loopgraven meegenomen, waar hij ge-
ruimen tijd bleef. Toen de Engelschen
door Amerikanen werden vervangen,
bleef hij bij hen en volgde her. naden
wapenstilstand naar Brest. Tevergeefs
trachtte hij daar op het schip te komen,
waarmee de Amerikanen naar hun land
terugkeerden. Hij bleef in de omgeving
van Brest zwerven, totdat hij ziek werd
en zijn tegenwoordige pleegouders hem
opnamen. Hij zegt zich te kunnen her
inneren, dat zijn vader hem eens ver
teld had, dat hij van zeer voorname
familie was en op een baronnentitel
aanspraak kon maken.
Er zijo reusachtige diamantvelden
ontdekt In Zuidwest-Afr ka. Een water-
looze en boomlooze woestiju hij Karlugs,
in Betschuanenland, is het oord dezer
ontdekklngovonemeoSttrne n .naz ijurlrs
reeds opgetrokken om In dit gebied
hun geluk te bepraeven.
New-York met een bevolking van
7 mlllioen zielen, heeft zoo ongeveer
8 900 bioscoop-theaters. Daaronder
behooren ook de z.g. bioscoop-palelzen.
Het grootste, >The Capitol4, heeft 5300
zitplaatsen en mag met recht een film
paleis genoemd worden. De voorstelling
begint alle dagen om 12 uur 's namiddags
en duurt onafgebroken voort tot 's avonds
11.30 uur.
Men seint ons hedenmorgen
WEENBN. De Poolsche regee
ring heeft Warschau verlaten en
is vertrokken naar Krakau. Op
spoadigen val der stad wordt
gerekend.
LONDEN. In antwoord op de
mededeeling van Rusland, dat
de opmarsch naar Warschau
wordt voortgezet, heeft de En-
gelsche Premier aan Kraslin en
Hameneff medegedeeld, dat orders
zijn uitgevaardigd tot weder-
afkondiging van de blokkade
van Rusland.
De kleine gemeente Lande Fleurie had
een oude klok en een ouden pastoor.
De klok was zoo gebarsten, dat haar
klank geleek op het hoesten van een oude
vrouw, het was droevig om te hooren en
kon de landbouwers en herders in den om
trek verspreid, naargeestig stemmen.
De pastoor, de abt Corentin, was on
danks zijn vijf-en-zeventig jaren nog kras.
Hij had een kinderlijk gelaat, gerimpeld
maar rose, omlijst door witte haren, ge
lijk. aan de draden, die de huismoeders
van Lande Fleurie sponnen. En hij was
bemind hij zijne toehoorders, om zijne
goedhartigheid en zijn groote weldadig
heid.
Toen het tijdstip naderde, dat de abt
Corentin het gouden feest van zijn pries
terschap zou vieren, besloten zijn gemeen
tenaren hem een geschenk van belang
Mijne kinderen, zeide abt Corentin.
Mijn beste kinderenhet is onge
twijfeld de goede God dieom zoo te
zegenop eenige wijze
Hij kon niet goed spreken, zoo was hij
ontroerd. Hij wist selchts te fluisteren.
Den volgenden dag begaf de abt zich op
weg om de klok te koopen. Hij moest van
het dorp twee mijlen te voet gaan tot aan
het plaatsje Rosy les Roses, waar de dili
gence ging naar de goede stad Pont l'Ar-
c.hevèque, hoofdplaats der provincie-
Het was mooi weer. Plet" leven van hoo
rnen en planten ruischte en gonsde onder
de stralen der zon aan weerszijden van
den weg.
De oude pastoor, het hoofd reeds vol
van het heerlijk toekomstig klokkengelui,
liep met lichten stap. God lovende als
Sint Franciscus, wegens de vroolijklieid
der schepping.
Toen hij Rosy-les-Roses naderde, zag
hij aan den kant van den weg een wagen
van koorddansers afgespannen. Niet ver
van dit rijtuig lag een oud paard op zijde,
de vier pooten uitgestrekt en verstijfd, de
hoepels van de ribben en de puntige heen
deren van het achterdeel staken door de
versleten huid, bloed in de neusgaten, een
opgezetten kop en witte oogen.
Een oude man en een oude vrouw, ge
kleed in zonderlinge lompen en in rose
katoenen tricots vol stoppen, zaten aan
den kant van de droge sloot, en beween
den het doode paard.
Een meisje van vijftien jaar kwam uit
de slot op, liep naar den abt, en zeide:
Een aalmoes, mijnheer de pastoor!
een aalmoes als het u blieft.
De stem was schor en zacht tegelijk, en
zong haar verzoek op de wijze van een
Zigeunerlied. Het kind, wier huid de kleur
van versch gelooid leder had, had niets
anders aan dan een vuil hemdje en een
rod rokje, maar zij had zeer breede flu
weelachtig zwarte oogappels, en lippen als
rijpe kersen, haar gele armen waren geta-
toueerd met blauwe bloemen en een kope
ren band hield haar haren bijeen, die aan
lederen kant van haar mager gelaat als
een waaier uitgespreid waren, zooals men
dat ziet bij Egyptische koppen. De abt
vertraagde zijn stap en kreeg uit zijn por-
temonnaie een tweestuiverstuk. Maar toen
hij het meisje in de oogen had gezien,
bleef hij staan en begon haar te ondervra
gen.
Mijn broeder, vertelde zij, is in de
gevangenis, omdat men zegt, dat hij een
kip had gestolen, hij hield ons in het le
ven en nu hebben wij sedert twee dagen
niets gegeten.
De abt stak zijn twee stuivers weder in
de beurs en haalde er een zilverstukje uit.
Ik» vervolgde zij, kan jongleeren en
mijn moeder is waarzegster. Maar men
laat ons niet meer toe in de steden en dor
pen, omdat wij er te ellendig uitzien. En
nu is ons paard ook dood. Wat moeten wji
beginnen?
Maar vroeg de abt, kunt gij geen
werk zoeken hier in de streek?
De menschen zijn bang van ons en
gooien ons met steenen. Daarenboven heb
ben wij ook geen werken geleerd, wij ken
nen niets dan kunstenmaken. Indien wij
een paard en een beetje geld hadden, zou
den wij nog kunnen leven van ons am
bacht. Maar nu blijft ons niets over dan
te sterven.
De abt stak het zilverstuk weer in zijn
portemonnaie.
Hebt gij den goeden God lief? vroeg
hij.
Ik zal hem liefhebben wanneer hij
ons helpt, zeide het kind.
De abt voelde aan zijn gordel het ge
wicht van den zak, waarin de honderd kro
nen der parochianen zich bevonden.
De bedelares hield onafgewend op den
eenvoudigen priester haar oogen geves
tigd, haar zigeuneroogen gevuld door de
zwarte oogappels. Hij vroeg verder:
Past gij goed op?
Oppassen? vroeg de zigeunerin met
verwondering, want ze begreep hem niét.
Zeg eens: „Mijn God ik heb u Ref!"
Het kind zweeg, haar oogen stonden vol
tranen. De abt had zijn pastoorsjas losge
knoopt en gaf haar den zak vol geld.
De zigeunerin griste hem den zak met
geld met een aapachtige beweging af en
zeide:
Mijnheer pastoor, ik heb u lief.
En zij vluchtte naar de twee oudjes die
zonder zich te verroeren nog altijd zaten
te weenen over het doode paard.
De abt vervolgde zijn weg in de richting
van Rosy-les-Roses, peinzende over de
groote ellende waarin 't God behaagt vele
Zijner schepselen te laten en Hem bidden
de deze kleine zigeunerin die blijkbaar
geen Godsdienst kende en die zelfs mis
schien den. Heiligen Doop niet had ont
vangen, voor te lichten.
Maar eensklaps bedacht hij zich, dat het
niet meer de moeite waard was, naar
Pont I'Archevêque te gaan, omdat hij toch
geen geld voor de klok meer had.
En hij keerde terug op zijn schreden.
Het viel hem moeilijk te begrijpen, hoe
hij aan een onbekende bedelaarster, een
zigeunerin, een kermiskind, een zoo groo
te som had kunnen geven die hem niet
eens toebehoorde.
Hij versnelde zijn schreden, hopend de
jongleerster weer te zien. Maar er was
niets meer aan den kant van den weg te
zien dan het doode paard en het afgespan
nen huis op wielen. Hij peinsde er nu over
wat hij had uitgevoerd. Had hij geen
misbruik gemaakt van het vertrouwen
van zijn Gemeenteleden, toevertrouwde
gelden verduisterd, een soort van diefstal
gepleegd. Hi.i zag met schrik in de toe
komst de gevolgen van zijn fout. Hoe
haar te herstellen? Waar een nieuwe hon
derd kronen te vinden? En, in afwach
ting daarvan wat te antwoorden aan
hen, die hem zouden ondervragen? Welke
uitlegging moest hij geven van zijn ge
drag?
De hemel werd bewolkt. De boomen sta
ken met een hard groen tegen den leikleu
rige» horizont af. Dikke droppels begon
nen te vallen. De abt Corentin werd ge
troffen door de droefheid der Schepping.
Het gelukte hem de pastorie te hereiken
zonder té worden opgemerkt.
Zijt gij daar reeds, mijnheer de pas
toor? vroeg zijn dienstbode, de oude Scho-
lastica. Zijt ge dan niet naar Pont V Ar-
chevêque gegaan?
De abt bedacht een leugen.
Ik heb de diligence van Rosy-les-Ro
ses niet getroffenIk zal een anderen
dag gaanMaar luister, zeg aan nie
mand dat ik al terug ben.
Hij hield de volgenden dag de mis niet.
Hij bleef opgesloten in zijn kamer en
durfde zelfs niet in zijn tuin te gaan wan
delen. Maar den volgenden dag kwam men
hem halen om het laatste oliesel te bren
gen aan een zieke in het gehucht Clos-
Mousu.
Mijnheer de pastoor is nog niet thuis
zeide de huishoudster.
Scholastics vergist zich, hier ben ik,
zeide de abt Corentin.
Op den terugkeer van Clos-Mousu ont
moette hij een van zijn vroomste parochi
anen.
Zoo, mijnheer de pastoor, hebt u een
goede reis gehad? i
De abt loog voor de tweede maal.
Uitstekend, mijn vriend, uitstekend.
En (1e klok?
Prachtig, mijn vriend, prachtig! Men
zou zeggen dat zij van fijn zilver was. En
wat een mooie klank! Rankt men haar
even aan, dan klinkt het door, dat het
bast niet ophoudt.
Eu wanneer zien wij haar?
Al spoedig mijn beste jongen, al
spoedig. Maar eerst moet in het metaal
de naam worden gegraveerd, waarmede zij
gedoopt zal worden, die van den speler
en de meter, en eenige verzen van de Hei
lige SchriftEn drommels! dat kost
Scholastica zeide de abt, toen hij
thuiskwam, indien mijn leuningstoel, de
pendule en de kast, die in mijn kamer
staan, worden verkocht, geloofd gij dat
dit samen honderd kronen zou op
brengen
Het zou geen drie pistolen op
brengen, mijnheer de pastoor, want uw
geheele meubilair is geen vier stuivers
waard.
Scholastica hernam de abt, ik zal
geen vleesch meer eten. Het vleesch
bekomt mij niet goed.
Mijnheer de pastoor, antwoordde
de oude dienstbode, dat alles is niet
natuurlijk en het is zeker, er scheelt u
ietsHet is van af den dag, dat gij
naar Pont I'Archevêque zijt'geweekt.
Wat is er toen toch gebeurd?
En zij verwarde hem zoo met strik
vragen, dat hij haar ten slotte alles
vertelde.
Ah, zeide zij, dat verwondert mij
niet. Uw goede hart zal u ten ondergang
brengen. Maar maak u er niet ongerust
over, mijnheer de pastoor. Ik neem op
mij, de zaak net zoolang te rekken, tot
dat gij een nieuwe honderd kronen hebt
kunnen bijeenbrengen.
En dus begon Scholastica verhalen te
verzinnen en vertelde ze aan iedereen,
die ze tegenkwam, de klok was gebar
sten bij het inpakken en er moest
opnieuw een worden gegoten. Toen de
klok gegoten was had mijnheer de
pastoor het denkbeeld gekregen haar
naar Rome te zenden om haar te laten
zegenen door den Heiligen Vader den
Paus en dat is een lange reis
De abt liet haar praten, maar werd
hoe langer hoe ongelukkiger. Want be
halve voor zijn leugens voelde hij zich
verantwoordelijk voor die van Schola
stica, en dit alles gevoegd bij het
weggeven van het geld van zijn parochi
anen, vormde op den duur een groote
massa fouten. Hij ging gebukt onder
dien last en langzamerhand verving een
kleiachtige bleekheid op zijn magere
wangen de roode rozen van zijn onschuld
en zijn krachtigen ouderdom.
De dag, bestemd voor het gouden
feest van den pastoor en den doop van
de klok, was sedert lang voorbij. De
bewoners van Lande Fleurie verwon
derden zich over zulk een lang uitstel.
Er begonnen praatjes te loopen'. Tegen
den waaïdigen bedienaar des woords
vormde zich een partij. Niet alle hoeden
gingen meer af, wanneer hij op straal
wandelde, en hij hoorde in 't voorbij
gaan vijandig gemompel.
De arme vrome man was overladen
met zelfverwijt. Hij overzag den geheelen
omvang van zijn schuld. Hij gevoelde
er het smartelijkst berouw over.
Het was omdat hij wel gevoelde dat
hij deze onvoorzichtige aalmoes van het
geld van anderen, had gegeven zonder
het te willen en zonder de vrijheid te
hebben er over na te denken.
Hij zeide ook bij zichzelf, dat deze
onverstandige liefdadigheid voor de
onwetende ziel van het zigeunerkind de
beste openbaring van God en 't begin
eener innerlijke bekeering had kunnen
zijn. En altijd zag hij weer, zoo zacht
en geheel met tranen gevuld de oogen
van het kleine koorddansersmeisje.
Eens op een dag, na lang in den gebede
te zijn gebleven, besloot hij zich te ont
lasten van zijn zonde, door haar openlijk
aan zijn parochianen te belijden.
Den volgenden Zondag besteeg hij
den preekstoel.
Na het lezen van het Evangelie, blec-
ker en zich schrap zettende met een
verhevener inspanning dan de martelaars
in de arena, begon hij
Kinderen, ik heb u een belijdenis
te doen.
Op dit oogenblik klonk een helder,
klaar zilveren geluid in den klokkentoren
en vulde de gansche oude kerk.
Alle hoofden draaiden zich om en
verrukt gefluister liep door de rijen der
geloovihen„De nieuwe Klok!" „De
nieuwe Klok
Was het een wonder Had God de
nieuwe klok doen brengen door zijn
engelen, om de eer te redden van
zijn liefdadigen dienaar.
Of wel, had Scholastica de verlegen
heid van haar meester toevertrouwd aan
de twee Amerikaansche dames ge
weet wel Suzze en Bertina Parceval,
die zulk een mooi kasteel bewoonden
op drie mijlen van Lande Fleurie, en
hadden de uitnemende dames ervoor
gezorgd, den abt Corentin zoo te ver
rassen?
Hoe het ook zq, de bewoners van
Lande Fleurie hebben nooit geweten,
wat de abt Corentin hun had te belijden.
aan te. bieden, om dezen verjaardag te ge
denken. De drie kosters liepen heimelijk
alle huizen af, en (oen zij honderd kronen
hadden verzameld, brachten zij die aan
den pastoor met het verzoek, of hij naai
de stad wou gaan om daar zelf een nieuwe
klok uit te kiezen.
tijd.
