De Portierster
yan Alfortville
l„N00 RD-B R AB AND" I
WAALWIJK.
BUITENLAND.
Duitschianct
Frankrijk.
FE li L E T O h
Rusland.
BINNEN La SP,
KERKNIEUWS.
Maatschappij van Verzekering op het Leven
KüM.MER 4,3
Dit blad verschijnt
P/OENSDAG- EN ZATERDAGAVOND.
WfoEflffDAG 1 1921
txxsbfird
Telef. 38.
WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT.
Uitgave: Waalwijksche Stoomdrukkerij An toon Tielen Telegr.-AdrosECHO.
Prijs der AdvertentiftTi.
20 cent per regel; minimum f 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
De volkstemming in Salzburg over
een eventueele aansluiting bij Duitsch'
land» beeft, ondanks de bemoeiingen der
Oostenrijksche regeering, toch plaats ge
vonden. De t. g. Kleine Entente en Italië
hadden tegen de voorgenomen stemming
ernstige vertoogen tot de regeering te
Weenen gericht. Deze bad zelfs beticht
ontvangen, dat de Italianen de stemming
in Salzburg tot voorwendsel zouden
nemen om Villach te bezetten en dat de
West Hongaarsche corridor door Slo-
waaksche troepen zou worden bezet.
Het gevolg was, dat bondskanselier
Mayr in de commissie voor buitenland*
sche zaken nogmaals dringend tegen de
aanslultlngsbeweglng waarschuwde en
verklaarde, dat de Oostenrijksche regee
ring de verantwoordelijkheid daarvoor
niet op zich kon nemen.
Bij de daarop volgende discussie ver
klaarde de sprekers der verschillende
partijen, dat onder deze omstandigheden
het plebisciet In de afzonderlijke landen
achteiwege moet blijven. In weerwil van
dit alles hebben de Salzburgers voet bij
stak gehouden en de stemming gisteren
toch laten doorgaan. Zij miste echter
ieder officieel karakter en de landsrc-
geering van Salzburg nam er geen deel
aan.
In het district Salzburg nam Sil/2 °/ovaB
de stemgerechtenden aan de stemmlog
deel. Ia de stad stemden van de 23.100
stemgerechtende 20.500. Hiervan waren
20.150 stemmen voor aansluiting' bt)
Dultschland en 225 tegen.
De einduitslag der volksstemming
in Salzburg isuitgebracht 104.000
stemmen, waarvan 103.000 vóór en 800
tegen de aansluiting en 200 van on
waarde.
van „De Echo van het Zuiden".
g»«f.
Gistermiddag heeft de Duitsche
gezant te Parijs, dr. Mayer, als plaats
vervanger van Bergmann, aan de Com
missie van Herstel 20 Duitsche schatkist
obligaties, op een termijn van drie
maanden overhandigd, elk van 10 mil-
lioen dollar, een totaal bedrag van 840
millioen goudmark vertegenwoordigend.
neutraal.
In verband met de algemeene
staking, welke in Noorwegen uitgebroken
is, is de stad Christiana als het ware
geheel uitgestorven. Het tram- en auto
verkeer is geheel gestaakt. Bij de staking
die alle industrieën omvat, de spoor
wegen, posterijen en telegrafie uitgezon
derd, zijn 150.000 man betrokken. De
dagelijksche schade wordt voor de arbei
ders op 1 millioen, voor de zakenwereld
op 5 millioen kronen geschat.
Zaterdagavond zijn er te Christiana
onlusten voorgevallen. Een groote volks
menigte trachtte de politie-afzettingen in
het havenkwartier te verbreken, doch
werd door de politie teruggedreven. Des
avonds trachtten een aantal onruststokers
een aanval op de electrische centrale te
doen. maar ook deze werden door de
politie op de vlucht gedreven.
Even na elf uur werd het electrische
bedrijf stopgezet, zoodat toen de geheele
stad in het donker lag. Ongeveer een
vijftigtal personen werden gearresteerd,
terwijl tal van politieagenten werden
gewond. De broodvoorziening van de
stad wordt door den technischen nood
dienst aan den gang gehouden.
Een coup d'état, welke zonder
bloedvergieten verloopen is, heeft te
Nikolssurigh, Razdotnce. Spash en Po
krouka plaats gehad, waar regeeringen
leger het gezag aan de anti-bolschewis
tische troepen onder generaal Kappel
overgegeven hebben. Volgens berichten
uit Harding hebben de mannen van
Kappel eenige communisten gearresteerd.
De japansche commandant hield zich
No? Is de onwaardige strijd tegen
vermeende gezegden van baron van
Wijnbergen omtrent de vrijgestelden te
Breda niet geluwd of er wordt weer een
Bredasche rede gehouden, die niet min
der stof zal opwerpen en dan misschien
terecht, waar Jhr. mr. Wittert van Hoog
land in zijne groote rede bet samengaan
der katholieken met sociaal-democraten
in sommige omstandigheden bepleitte.
Het is voor ons natuurlijk ondoenlijk
verslagen te geven van de vergaderingen
en congressen die dezer dagen gehouden
zijn en worden, hoe belaogrijk ze ook
mogen zijn. Ia dit verband mogen we
echter niet onvermeld laten een schrijven
van het Doorluchtig Episcopaat dat werd
voorgelezen op de vergadering van den
Alg Bond van R. K. Rijkskieskring-
organlsatles in Nederland te Utrecht
gehouden en dat luidt als /olgt
Het doorluchtig episcopaat,
ii, overtuigd, dat het belaag van kerk
en staat daardoor het best zal worden
gediend, verlang', dat de tot nu toe in
de politiek gevolgde samenwerking met
de christelijke partijen worde bestendigd
en verklaart zich beslist tjgen het sa
mengaan met Soctaal-democratlsche
Partij.
Het doorluchtig episcopaat richt dit
schrijven tot uwen Bond, omdat het
meent, hier en daar andere stroomingen
te hebben waargenomen.»
Aan duidelijkheid laat deze afdoende
mededceling niets te w.enschen over, het
samengaan der Christelijke partijen wordt
gewenscht geacht, het samengaan met
sociaal-democraten veroordeeld. Geen
scheiding In de Kath. partij van conser
vatief en democraat door sommigen gt-
wenscht en gepropageerd en door de
pers van overzij reeds toegejuicht.
Bij de opening van bovengenoemde
vergadering wees de voorzitter baron
van Wijnbergen op de beëindiging van
den schoolstrijd, hij wees op de moge
lijkheid bij deaa.s. Grondwetsherziening
om andere otganen verordende bevoegd
heden te geven, daarom is ook de
Christelijke coalitie gebr: 'en en het
samengaan met de sociaal-democraten,
dat nooit.
De bekende Bossehe motie inzake
publiekrechterlijke bedrijfs-organisatie
werd aangenomen na bestrijding van een
gedeelte door prof. Veraart.
Te Utrecht werd tevens een congtes
van de R. K Vakbeweging gehouden.
De voorzitter deelde mede, dat in 1914
het Vakbureau 33 000 leden telde en nu
meer dan 160 000. Het aantal vrijgestelden
bedroeg pl.m. 200. Pastoor van Schalk
sprak over >De Kerk en de maatschap
pelijke ontwikkeling*.
Ook Mgr. v. d. Wetering sprak de
vergadering toe en huldigde dit ministerie
speciaal minister Aalberse, die met ver
schillende kamerleden tegenwoordig was.
Pater Mr. Dr. Ch. Raaijmakers sprak
daarna over de positie van werkgevers
en werknemers met betrekking tot de
voortbrenging en verdeeling der maat
schappelijke goederen en ook omtrent
de medezeggingschap In 't bedrijf. Moge
lijk kunnen wij hiervan later nog eens
een uittreksel geven.
Ook voerden nog het woord minister
Aalberse en de beer C. J. Kuijper, deze
laatste speciaal over de overheidsbedrij
ven.
Zondag werd, voor de voortzetting
van het congres, een betooging gehou
den, waaraan duizenden uit het geheele
land deelnamen. Het duurde meer dan
een uur voor de stoet geheel voorbij
getrokken was. Het aantal deelnemers
werd geschat op ongeveer 15000.
't Is maar gelukkig geweest dat de
Aartsbisschop en Minister Aalberse niet
tegenwoordig geweest zijn bij de rond
vraag op den laatsten congres-dag, ze
zouden zich vreeselijk hebben moe'en
ergeren over de meer dan sehampere
wijze waarop de voorzitter de heer J.
van Rijzewijk sprak over een verdienste
lijk katholiek voorman als baron van
Wijnbergen, al weer naar aanleiding der
Bredasche rede. 't Was al heel laag bij
den grond.
>De Maasbode» schrijft dan ook:
Een woord van protest over de wijze
waarop eerstgenoemde, de heer J. van
Rijzewijk, zich ten opzichte van baron
van Wijnbergen heeft uitgelaten ter
zake van de vrijgestelden-kwestie op de
vergadering van het R. K. Vakbureau.
Een dergelijke toon is beneden de waar
digheid van den Katholiekvan daar
dat wij gemeend hebben de betrt Bende
passage in het verslag beter achterwege
te kunnen laten.
Naar het „Vad." verneemt, zal de
Koningin 25 Juni a.s. een bezoek aan
Den Helder meer bepaald aan de
Opgericht
1843.
Verzekerd Kapitaal
Reserve
25.586.757.-
3.1l3.7o7.—
jnaritieme instellingen aldaar brengen.
Omtrent de bekroningen van
Friesch vee op de tentoonstelling te
Buenos Aires (Argentinië), wordt aan
het N. v. d D. medegedeeld
De belangstelling voor het Friesche
vee was groot. De Friesche stieren
werden goed verkocht. Deze behaalden
2 eerste prijzen de koeien op exterieur
4 eerste, 2 tweede en 1 derde prijs
de koeien op melkproductie tweede,
derde en vierde prijzende koeien op
boterproductie een eersten prijs; drie
koeien van één eigenaar op melk
productie den beker.
Het Centraal Bureau van het R. K.
Huisvestings-Comi'è deelt ons mede, dat
In Juni en Juli de volgende treinen met
kinderen verwacht worden
Uit Weenen vertrek 2 Juni, aankomst
In ons land 4 Juni, vertrek Weenen 23
Juni, aankomst 25 Juni, vertrek Weenen
7 Juli, aankomst 9 Juli, vertrek Weenen
21 Juli, aankomst 23 Juii.
Uit Boedapest vertrek^juJ^snk jirtt
15 of 16 Juni.
De volgende treinen keeren terug op
7 en 30 Juni, 12 en 26 Juli naar Weenen
en op 17 of 20 Juni uaar Boedapes'.
Er bestaat gelegenheid om met al
deze terugkeerende treinen Liebesgaben
mede te geven. Deze moeten echter
minstens 5 dagen tóór het vertrek in
het bezit zijn van het Centraal Bureau
van R. K. Hulsvestings-Comlté, Zuld-
Willemsvaart. 's-Hertogenboseb.
Tweede Plechtige Ommegang ter eert
van de Wonderbare Moeder van
den Elshout.
De processie», welke geénrrnde de nusnd
Mei, des Zondags en ook op andere dagen
hier bij de Wonderbare Moeder samen
stroomden aijn r>u opgeh nden.
Zondag 29 Mei werd de 2 de plechtige
ommegang gehouden. Van heinde en rerrc
kwamen de pelgrims naar hier om bjj deze
laatste plechtige processie tegenwoordig te
*jjn.
Des middags om 2 uur begaven de pel
grims zich naar de kerk. Eerst werd de
Rozenkrans gebeden en daarna ging men
over tot het plechtig Lof. Na een half nar
was dit geëindigd cn in een dikke drom trok
men op naar de kapel van O. L. Vrouw.
Langs ds straten, in de vensters d r hniaen
p>\jkten de Maria-beeldjes omgeven met
'risch groen en klearrjjke bloemen, ook
tag men veel in plaats van een beeldje een
ex-foto eveneens omringd met bloemen en
groene loover.
Eindelijk was men de kapel van O, L.
Vrouw genaderd. De politiemacht zorgde er
'oor dat men in een btieeden kring om het
kapelletje heenstond, soodat men binnen
<en cirkel geen gebrek aan plaats bad.
Toen de Eeiw, Kapelaan het voor hem be
zemde spreekgestoelte beklommen bad, hield
hij ongeveer de volgende toespraak tot da
pelgrims
i,Het geschiedde in het jtar 1110, dat
•ekere land bon wer op ejjneo akker bezig
was met vlas te zaaien. Heet brandde de
<on, boven in de bltnwe ijle lncht en
(Wordt vervolgd.)
bonnementsprijs per 8 maanden f 1.25.
Franco p. post door het geheele rijk 11.40.
Hrieven, Ingezonden stukken, gelden enz.,
franco te zenden aan den Uitgever.
MO VAK HET ZIMV
Frsnkjjjk is ceg niet ingegaan p
het Bhtiche voorstel om de Dausche ei
Pooltehe troepen uit te noodigeu de control,
op zich te nemen over die gebieden, welke
onbetwistbaar Duitsch of Poolsch z\ji>. W-I
heeft de Fransche regeering aan de Bntsct»
medegedeeld, dat z\j het beginsel, dst 0
inteigeallieerde controle beperkt moet worde
tot het betwiste gebied, zal stennen. D
besluit beteekent, naar men meen', een b>
langrijke «chrede in de r cbting van e-
oplossing Van 't coi fi ct en het herstel -a
de orde. Men ia optimistisch gestemd, d.
men van oordeel 1», dat Frankrijk ten laats
het belang zal inzien van een volled'g
aanvaarding van het Britsche voorstal, welk<
goede politiek en eerlijkheid warm aanbevolen
wo'den door de Italiaansche reseeing.
Te Londen erkent men de noodzakeiykheic
van snelle maatregelen tegen de ougerege'd.
benden, zoowel tegen de Dmtsche als tege>
de Poolsche. De meer belangrijke kwestie,
nl, de vaststelling der Opper-SileziiC>>
grenzen, wacht op de bespreking van dei
Oppersten Raad.
De Britsche regeering dringt nog voort,
derend *an op een sooed'ee bijeenroept v
I. DE BRANDSTICHTING.
VIERDE HOOFDSTUK.
Jacques Gérard was een zeer genotziek
jongman. Weelde kende hij echter niet,
maar hij wilde zich boven zijn stand ver
heffen, hij wilde rijk zijn, wat het ook kos
ten mocht. Op dit laatste wijzen wij vooral,
daar zijn geweten ruim genoeg was om niet
kieskeurig te zijn in de keuze der middelen.
Wanneer hij tot Jeanne zeide dat hij
haar beminde, dat hij haar tot zijn vrouw
wilde nemen, sprak hij niets dan de waar
heid hij koesterde eene ernstige, een sterke
liefde voor de weduwe van Pierre Fortier,
een liefde zelfs die voor niets terugdeinst,
wanneer men het beoogde doel bereiken wil,
doch die spoedig uitgedoofd is, wanneer men
het doel bereikt heeft.
Jeanne's laatste woorden hadden in zijn
ziel een gevoel van onuitsprekelijke vreugde
doen ontstaan.
„Zij begint tam te worden", mompelde hij.
„Ik heb heden een goeden stap gedaan
In stede van ontkennend te antwoorden, zoo
als zij de gewoonte had te doen, heeft zij
rhans eenige mogelijkheid voorop gezet. Zoo
ik er in slagen mag hare oören te streelen
met den klank van schitterende goudstuk
ken, haze oogen te openen met welspreken
de bankbriefjes, dan ben ik zeker van een
goeden uitslagMaar wat ben ik toch
een dwaas om op dergelijke wijze te bemin
nen. Dat Is de eerste keer mijns levens
Doch er valt niets tegen in te brengen, mijn
hart geraakt, verteederd, vermorzeld.
van den Raad. maar hei schijnt, dat h»»r
pogingen, om den Raad nog deze week bij»
een le doen komen, niet zullen slager-
Briand heeft nl. voorgesteld om in het be.
gin der volgende week te vergaderen en
wel te Boulogne, welk voorstel naar alle
waatsehjjnlukheid aangenomen zal worden.
De Engelscbe regeering beeft de Fransche
nota van Vryuagavood beantwoord en hoe*
wel de inhond van de antwoordnota niet
officieel bekend gemaakt is, moet do Britsche
•egeering zich geneigd too; en toe te stemmen
io de door Fraukryk gewenrchte benoeming
van een oommissie van deskundigen. die
de beslissing inzake Oppe*-8ilez zon hebbes.
voor te bereiden. De bedoeling der Engelscbe
regeering moet zijn, de benoeming der
commissie te doen plaat) hebben ia de zitting
«an den Oppersten Raad te Boulogne. De
om missie zon dan tevens een welomschre
ven opdracht krijgen en te Oppeln het
'raagstnk van alle kanten moeten be<tudee-
.en. Daarna zal ze aan den Oppersten R*ad
rapport moeten nitbrengen. Man verwacht
dat Briand op het Britsche voorstel zal in-
Jeanne maakt mij 't hoofd op hol, zij maakt
mij stapel gekIk wil, ik zal haar bezit
ten. Zonder haar kan ik niet leven, en ik
zou in staat zijn haar te dooden, zoo zij zich
aan een ander overgaf!Doch ik begrijp
't, er zijn rijkdommen noodig, om haar over
te halen. Ik heb slechts eenigen indruk op
haar gemaakt, toen ik van de fortuin sprak,
van rijkdommen, voor hare kinderen... Hoe
zal ik spoedig genoeg rijk worden? O, zoo
ik eens de gegevens voor eene of andere uit
vinding in het hoofd had en de briefjes van
duizend franken genoeg bezat om het werk
uit te voeren, dan zou alles spoedig in orde
zijn
Terwijl Jacques zoo sprak richtte hij de
schreden naar 't bijzonder kantoor van den
heer Labroue, ingenieur. Dit kabinet was in
een paviljoen nabij de bureaux der comp
tabiliteit en der kas, en raakte aan de an
dere zijde de werkplaatsen, waar de model
len vervaardigd werden.
Jeanne Fortier was op dit oogenblik -hare
woning binnengetreden. Deze stond, van de
overige gebouwen eenigszins verwijderd,
aan de linkerzijde de groote poort die toe
gang verschafte aan allerlei voertuigen, ter
zijde van de kleine deur, waardoor de
werklieden in- en uitgingen. Deze woning,
die vrij bekrompen was had, gelijkvloers
eene kamer en eene keuken en op de verdie
ping, welke men langs een kleinen trap be
reikte, twee kleine vertrekken, waarvan Je
anne het eerste tot slaapkamer -en het an
dere tot rommelkamer had ingericht. Haar
zoon Georges sliep in een ijzeren bedje voor
haar ledikant.
De meubelen waren zoo eenvoudig moge
lijk; doch een Hoilandsche huisvrouw zou
tevreden geweest zijn over de zindelijkheid
en den goeden staat van onderhoud, die over
al heerschte.
Jeanne was onmiddellijk aan het werk ge
gaan en repareerde pas gewasschen ha
gelwit linnen. Terwijl zij zoo aan het werk
was dacht zij aan 't onderhoud, dat zij nog
slechts korte oogenblikken geleden met Jac
ques Gérard gehad had.
„Voor mijne kinderen zou het misschien
beter zijn dat ik hertrouwde", sprak zij tot
zich zelve, „doch voor mij zou het een droe
vige zaak zijn. Nooit kan ik het beeld van
mijn armen Pierre uit mijne ziel wisschen
jgggH
eu hoe zou men een tweeden echtgenoot kun
nen toelachen wanneer men onophoudelijk
door de gedachten aan zijn eersten man ge
plaagd wordt?Jacques is zeer verstan
dig, dat is zeker, zeer bekwaam en een voor
beeld van werkzaamheid. Hij zal zeker een
goede betrekking in de maatschappij ver
werven en zich voor eigen rekening weten
te vestigenWat zouden de kinderen
dan gelukkig zijn!...... Maar ik bemin Jac
ques niet en ik geloof niet ooit in staat te
zullen zijn hem mijne liefde te schenken...
Er zijn oogenblikken, dat ik werkelijk bang
van hem ben. De onstuimigheid van zijn
karakter beangstigt mij zeer. Zijn wil is
aan een ijzeren balk gelijkIk zal dan
ook mijne kinderen zelf opvoeden, ik zal
werken. Mijne betrekking laat mij nog tijd
genoeg over om mij met eenig naaiwerk be
zig te houden. Neenneenik zal niet
hertrouwen... Ik heb het mijn armen Pier
re op zijn doodsbed beloofd en ik zal woord
weten te houden
De jonge weduwe werd door haar gevoel
overmeesterd en weende.
De kleine Georges speelde nabij zijne
"moeder met het houten paardje. Dat was 't
speelgoed, waarvan de kleine 't meest hield.
Hij hoorde Jeanne's snikken en liep op haar
toe:
„Maatje", riep hij uit, zijne moeder de
armpjes toestekend, „waarom weent gij?...
Wie heeft u leed gedaan?Ween niet,
maatje, ik zal braaf zijn, dat beloof ik u...
O, ween niet meer!
Jeanne nam het kind op den schoot en
drukte het aan haar hart; wel twintigmaal
omhelsde het de arme moeder met een ge
voel van onuitsprekelijke teederheid en lief
de.
Jacques Gérard, wij hebben het reeds ge
zegd, had zich naar het bijzonder kabinet
van den heer Labroue begeven, dat in een
klein paviljoen gelijkvloers gelegen was in
de onmiddellijke nabijheid der. andere bu
reaux, waar de kassier zijn kantoor hield,
en der vertrekken waar de modellen behan
deld en bewaard werden. Daarachter lagen
de uitgestrekte werkplaatsen, die het gan-
sche jaar door aan een zeventig arbeiders
werk verschaften. Bijzonder zware machi
nes ontwikkelden daar een ontzettende
kracht.
Ei' waren verschillende zalen en elke zaal
had hare bijzondere bestemming. Hier waren
de monteerders aan het werk, daar de sme
den ginds de polijsters en de bekwaamsten
onder allen, die aan de werktuigen eene ma
thematische juistheid wisten te verschaffen.
De patroon was bijzonder streng en eisch-
te op de eerste plaats orde en tucht in zijne
fabriek. Hij zelf had een streng reglement
vastgesteld en daaraan hield hij met kracht
de hand. Er werd niet gepraat in de ateliers
en er heerschte eene onvoorwaardelijke ge
hoorzaamheid. Er stond geen middelweg
open't gold hierdoen wat er geboden
werd of vertrekken.
Jacques Gérard, de eerste meesterknecht
der fabriek kende beter dan iemand de idéés
van Jules Labroue over regel, tucht en orde;
hij was dan ook een streng handhaver van
het reglement en eischte van allen, die onder
hem stonden, de stipste gehoorzaamheid.
De patroon verliet maar zeer zelden zijne
industrieele inrichting en bewoonde de eer
ste verdieping van het paviljoen.
Jacques stond aan de deur van het kabi
net, die slechts door een gang van het kan
toor des kassiers was geseheiden. De mees
terknecht klopte doch ontving geen ant
woord dan klopte hij nog eens en ditmaal
wat harder, doch even vruchteloos.
„De patroon is uitgegaan", zeide de kas
sier, die intusschen aan het raam versche
nen was.
„Zal hij lang uitblijven, mijnheer Ricoux?
„Ik weet er niets van. Hij is naar Créteil
gegaan... Maar kan ik hem niet vervangen?"
„Neen, mijnheer Ricoux. Ik heb hem over
zaken te spreken, die zekere werkzaamheden
in de fabriek aangaan. Doch indien ik u ver
zoeken mag, waarschuw den patroon, zoo
dra hij terugkeert; dan zal hij wel onmid
dellijk om mij zenden."
„Goed Jacques, ik zal er voor zorgen".
De meesterknecht begaf zich naar de ate
liers, waar hij liet werk opnam en verschil
lende bevelen uitdeelde.
In de zaal der monteurs wendde hij zich
tot. een werkman, die een goede vijftig jaar
oud kon zijn en ijverig aan een bankschroef
stond te werken.
„Vincent," zeide hij, „ik heb uw zoon ont
moet, en
„Is de toestand van mijn vrouw verer
gerd?" onderbrak hem de monteur, die eens
klaps bleek als een lijk was geworden.
„Neen, doch hij heeft mij verzocht u te
zeggen onmiddellijk na afloop van het werk
naar huis terug te keeren".
„Heeft hij niets anders gezegd?"
„Niets."
,,'t Is mogelijk, mijnheer Jacques," her
nam de werkman, die aan al zijn ledematen
beefde, „doch de jongen heeft u op straat
aangesproken, hij vraagt mij op 't einde
van het werk onmiddellijk terug te keeren,
terwijl hij weet dat ik mij nooit onder weg
ophoudik veronderstel dan ook dat zijne
moeder in gevaarlijken toestand verkeert...
Mijnheer Jacques iaat mij eventjes naar
huis gaan, ik bid er u omHet zal mij ge
ruststellen".
„Gij weet, mijn arme Vincent, dat ik der
gelijke verantwoordelijkheid niet op mij
durf nemen", hernam de meesterknev,--..
„Gij kent het reglement. Is men eens de fa
briek binnengetreden dan mag men deze niet
meer verlaten alvorens het teeken door de
klok is gegeven".
„Ja, dat weet ik;doch eens is geen
regel. Zoo gij den patroon verzocht
„De heer Labroue is afwezig".
„Afwezig? Waarlijk?
„Ik verzeker het uHij is naar Cré
teil".
„Drommels! Ik ben steeds even ongeluk
kig!" riep de werkman ontsteld uit.
Jacques zette zijn wandeling in de fabriek
voort.
Vincent stond weer aan de bankschroef,
doch werkte niet; hij volgde den meester
knecht met het oog. Zoodra deze verdwenen
was, wierp hij zijn kiel weg, greep pet en
jas, die op een bankje lagen in zijn nabij-,
heid, en, zich steeds achter de werkbanken
verschuilende, verliet hij het atelier. Nie
mand had er iets van gemerkt.
Haastig liep hij de binnenplaats over en
klopte op het raam van de loge der portier
ster.
Dit geschiedde juist op het oogenblik, dat
Jeanne in tranen badend den kleinen Geor
ges aan den boezem drukte en met warme
kussen bedekte. Zij plaatste het kind op den
grond en verscheen aan het raam.
