f
Eerste Blad.
GEMEENTERAAD VAN WAALWIJK.
De Portierster
van Alfortville
l„NOORD-BRABAND"l
WAALWUK.
I
Dit nummer bestaat
nit DRIE bladen
Zaterdagmorgen 16 Juli a s.
Stoomwasscherjj
„Het Groenewoud",
GEREGELD
MAANDAG
W A A W IJ K
FEUILLETON
14 Juli.
I Maatschappij van Verzekering op het Leven
NUMMER 54
ZATERDAG 8 JULI 1921
44e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG- EN ZATERDAGAVOND.
bonöementsprijs per 3 maanden f 1.25.
Franco p. post door het geheele rijk f 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.,
franco te zenden aan den Uitgever.
Telef. 38.
WAALWIJKSCHK EN LANGSTRAATSCHE COURANT
Uitgave: Waalwtjkschc Stoomdrukker^ Antoon Tlelen Tele gr.-AdresECHO.
Prijs der Advertentiën.
2(1 cent per regel; minimum f 1.50
Reclames 40 cent per regel.
Evenals het vorig jaar zal ons
blad de volgende week slechts
éénmaal verschijnen en wel
Waar ons blad Vrijdag wordt
afgedrakt, kunnen advertenties
alleen worden ingewacht tot Don
derdag
De Administratie.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Dinsdag 5 Juli des
avonds ten 6SU uur-
Voorzitter Edelacbtb. heer Th. de
Surmont de Bas Smeele.
Ongeveer 7.10 uur opent de Voor
zitter de vergadering afwezig met ken
nisgeving de heeren Gragtmans en Rog
geveen, terwijl er 2 vacatures zijn.
Voorzitter. Alvorens onze werkzaam
heden te beginnen wensch in een woord
van eerbiedige hulde te wijden aan de
nagedachtenis van het den 9 Juni over
leden raadslid, den heer Aloyslus Jo-
sephus Maria Verbunt.
In November 1919 overleed alhier het
jongste zittend lid van dezen .raad, thans
Is grafwaarts gedragen het oudste Hd.
Niet alleen in jaren was de heer Verbunt
het oudste lid, maar ook had hij, met
den heer Gragtmans, het langste zlttiog
in deze raad. Belde heeren werden In
1887 gekozen. Met onderbreking vsn
eenlge jaren, n.l. van 1899 tot 1903,
werd zijn mandaat steeds hernieuwd,
zoodat de heer Vetbunt een 30 tal jaren
lid van dezen raad is geweest. In die
lange reeks van jaren heeft hij veel zaken
helpen tot stand brengen en eeu stuk
geschiedenis dezer gemeente medege
leefd. Hij heeft die jaren nuttig besteed.
Met toewijding ga! hij zich aan zijn taak
en diende met ijver de belangen der
gemeente zoowei in den Raad als In de
Commissle's waarin hij zitting had. Wij,
die zijn goede bedoelingen appiècleerdeo,
zijn goede eigenschappen erkenden, zul
len hem dan ook noode hier missen.
Wij hebben met hem samengewerkt
in het belang der gemeente en nu hij
heengegaan is zuilen wij hem niet ver
gelen, maar de bede blijven herhalen
»dat hij In vrede rusten moge».
De notulen der beide voorgaande ver
gaderingen worden Da voorlezing onver
anderd goedgekeurd en vastgesteld
AAN DE ORDE
1. Ingekomen stukken.
a. Schrijven van de familie Verbunt
waarbij deze dankbetuigt voor de be- I
toonde deelneming en het schenken 1
van een krans bij het overlijden van
hun broeder en oom, den heer A.
Verbunt.
Wordt voor kennisgeving aangenomen.
b. Schrijven van de hoofden der
scholen van de alhier bestaande scholen
om het bedrag, ui'getrokken voo- de
eereblijken voor 1921 met 100 pCt. te
willen verhoogen, aangezien alle artikelen
enorm in prijs zijn gestegen.
Voorzitter. Zooals de heeren weten is
hiervoor een bedrag van f 200 op de
begrooting gebracht. Burg. en Weth.
stellen voor dit bedrag op f 400 te
brengen.
Brekelmans. Is dit wel noodlg.
Voorzitter. Het wordt door de hoofden
der scholen gevraagd opdat aan ieder
klad een belooning of Iets dergelijks
kan worden gegeven bij het wisselen
van het leerjaar. Terwille van hst kind
hebben Burg. en Weth. gemeend op het
verzoek te moeten ingaan.
Brekelmans. Voor zoover mij bekend
hebben de onderwijzers tegenwoordig
een tamelijk hoog salaris en om dit nu
oog te gaan verhoogen bij wijze van
vergoeding, daar voel ik niets voor.
Voorzitter. Wat Is dat nu. Het geld
Is noodlg voor het aankoopen van eere
blijken en de onderwijzers zullen wel
nooit veel lust gehad hebben om deze
van hun eigen salaris te koopen.
Schambergen. Is daar ooit iets van té
zien geweest. Ik ben er niet tegen, dat
niet, maar ik stel er toch wel prijs op,
te weten op welke manier de verdeeliog
daarvan plaats heeft.
Voorzitter. Dat wordt hoofdelijk ver
deeld.
Schambergen. Wat ontvangen ze daar
dan voor.
Voorzitter. Boekwerken enz. enz. Men
heeft ook wel scholen, hier nu wel niet,
waar men er een vacantiereis voor gaat
maken. Om dit hier te doen, zijn er
misschieo te veel scholen
Brekelmans. Ik zelf heb ook drie kin
deren maar ik aebt het van te weinig
pretentie, dat dergelijke dingen gegeven
worden, Overwegend komt er niet veel
van terecht en ik stel daarom dan ook
voor het bedrag te laten zooals het is
geweest.
Voorzitter. Kan iemand dit voorstel
steuneD.
Aangezien het niet ondersteund wordt,
kan het voorstel niet in omvraag worden
gebracht.
Verwlel. Een van beide, men moet
iets geven dat goed Is of niets en aan
gezien voor f 200 niets meer kan wordeo
gekocht, kan ik mij volkomen veieecigen
met het voorstel van B. en W.
Brekelmans. U moet nu toch laten
stemmen.
Voorzitter. Dat behoef ik niet te laten
doen, U w voorstel wordt niet ondersteund
en is dus vanzelf vervallen. Maar Ik zal
het nog wel eens in stemming brengen.
Schambergen. Ik heb merkelijk er nooit
iets van gehoord dat de kinderen iets
krijgen, zou het daarom niet goed zijn
dat een oogje in het zeil wordt gehou-
van „De Echo van het Zuiden".
15).
De vracht-au o der
ktmt
19641 elVen
tot het thuisbaj rgen en ophalen
der v\ tsschen.
A. Kis :GTEL, Tilburg.
Vraagt Prijscourant. Vracht gratis.
den dat de kincffén ook Iets krijgen.
Kiijberg. Die .oprnetking is een zeer
groot blijk van wantrouwen tegenover
de onderwijzers en dit terwijl er absoluut
geen enkele reden bestaat om hun zooiets
in de schoenen te schuiven Dat u nooit
iets van prijsuitdreling gehoord hebt,
kan zijn, maar bij de Eerw. Zusters is
dit zelfs zeer aardig. Dat dit niet op een
z'lfde manier op de openbare school
gebeurt kan misschien zijn reden hebbeo,
Ik ben het volkomen eens met den heer
Verwlel waar hij zegt het tnoet zijn iets
goeds ofwel het moet niets zijn. Geen
f 206 uitgeven als er absoluut niets mee
kan worden bereikt. Men moet iets kun
nen geven dat het klad aanmoedigt,
dat het zich toeiegt op ijver en goed
gedrag-
Maar ik mag gelooven dat de heer
Schambergen het ook zoo erg wel niet
zal hebben bedoeld en ik boop dat hij
terug zal nemen wat hij misschien zon
der het te willen heeft gezegd.
Schambergen, Wat Kiijberg daar zegt
is van een heet andere opvatting. Ik heb
gezegd dat het goed moet worden ver
deeld en nu moet'men daar niet uilhalen
wat er niet ia zit, maar dat doet Kiijberg
altijd, denkend, ik, zal hem eens uit het
veld slaan, maar dat moet hij niet den
ken. Die gelden zullen wel goed terecht
komea. Ik wan r «uw niemand, wie er
ook voorstaat als hoofd.
Voorzitter. Ik geloof dat de heer Kiij
berg het wel juist zoo opgenomen heeft,
als u hebt gezegd. U hebt zich niet
zuiver uitgedrukt. Ik zeg ook niet dat
u eenlge bedoeling er mede heeft gehad
ook de heer Kiijberg niet, want dat zei
hij direct, maar u moet toch in aanmer
king nemen dat wat u zegt uwe bedoe
ling weergeeft, want het is een openbare
vergadering en wat hier wordt gezegd
komt in de courant. Omdat het publiek
het zóó niet zou lezeo, beeft de heer
Kiijberg daar op gewezen had hij dit
niet gedaan, er zou uit gelezen zijn wat u
zei.
Ik breng het voorstel nu in omvraag.
Brekelmans. Itc blijf buiten stemming.
Voorzitter. W»t is dat nu?EnUbebt
zelfs stemming gevraagd.
Brekelmans. Dan er tegetr.
De overige leden stemden voor het
voorstel van Burg. en Weth.
2. Wijziging dar begrootlog 1921.
Conform het voorstel van Burg. en
Weth. wordt besloten.
3. Voorstèl tot verhooglng van het
subsidie over 1920 voor de Middelbare
Handelsdagschool alhier.
Voorzitter. De regeling van de bezol
diging voor directeur en leeraren Is
zoodat na afschrijving van het gevraagde
ad f 1141.01. resteert f 6680.
Conform dit voorstel wordt zonder
eenlge discussie besloten.
4. Verzoek van het Kerkbestuur van
de Sl Antonlus-parochie tot het bou
wen eener school voor Lager Onderwijs.
Voorzitter. Door het Kerkbestuur der
Parochie van Sb Aotonlus alhier wordt
gevraagd over te gaan tot den bouw van
een bijzondere lagere school. Het lag
aanvankelijk in de bedoeling van het
Kerkbestuur aan te vragen het bouwen
van een school voor jongens en een
voor meisjes. Zooals U bekend is moe
ten krachtens de nieuwe Lager Onder
wijswet o.m. de kosten van schooibouw
geheel door de gemeente worden ge
dragen, Waar de gemeenteuitgaven de
eerste jaren nog bijzonder zwaar worden
gedrukt door rente en sflos9éog van
Ideologen voor crisisuitgaven, pleegden
wij overleg met het kerkbestuur, dat
tot resultaat heeft gehad dat gemeld
Bestuur zich voorloopig zal tevredeu
stellea met ééa schoolgebouw, berekend
voor ongeveer 130 leerlingen, waarin
onderworpen aan de goedkeuring van dan tijdelijk jongens en meisjes zullen
den Minister die voor de samenstelling
dier regeling een leiddraad verstrekt.
Voor de bezoldiging 1920 is door den
Minister een leidraad verstrekt waarbij
de salarissen hooger zijn aangegeven
dan In die voor 1919 in verband met
de herziening der salarissen van de
directeuren en leeraren aan Openbare
Gymnasia, Hooger Burgerscholen, enz.
Het verschil in bezoldiging 1919 en
1920 wordt voor oagenoeg 85 pCt. ge
dragen door Rijk en Provincie, terwijl
de Minister het vertrouwen uitspreekt,
dat het resteerende door de gemeente
zal worden bijgedragen.
Zooals u zich herinneren zult is in
den loop vao 1920 een gelijksoortig
verzoek behandeld van de Vereeniglng
«De Hanze» voor haren alhier gehouden
Handelscursus.
Wij adviseerden toen, waar Rijk en
Provincie zijn voorgegaan ook de g<-
meente haar aandeel zou nemen in de
hoogere uitgaven.
Wij meenen dat het toen Ingenomen
standpunt ook thans nog juist is en wij
adviseeren u het gevraagde toe te staan
en de hoogere uitgaaf op de begrooting
1920 te dekken uit de onvoorziene uit
gaven die voor dien dienst-werden uil
getrokken ten bédrage van f 7821.19
Opgericht
1843.
Vemkerd Kapitaal
Reserve
25.586.757.—
3.I13.7o7.—
worden ondergebracht. De te bouwen
school zal dan toereikend zijn voor een
drietal jaren. Na het verstrijken daarvan
zal een tweede schooi moeten wordeo
gebouwd, dan wel de bestaande worden
vergroot Alsdan zal echter de crisls-
schuid zijn afgelost, zoodat het zich laat
aanzien, dat dan de uitgaven voor rente en
aflossing voor schooibouw niet in die
mate zuilen drukken als thans het gevat
zou zijn geweest.
Waar overigens bij de aanvraag aan
de wettelijke voorschriften li voldaan
adviseeren wij U te besluiten het Kerk
bestuur mede te deelen, dat lot het
bouweu der school zal worden overge
gaan. Wij zullen dan lotusschen plannen
laten ontwerpen met kostenbegrootlng
en een plan voor een leening tot dek
king der bouwkosten die U dan nader
ter goedkeuring zullen worden aange
boden.
De heer de G'aaff zegt het praeadvies
van Burg. en Weth. te hebben ingezien
maar daar geen genoegen mee te kus-
nen nemen. Er staat in het praeadvies
dat men voor 3 jaar van de school zal
af zijn als nu wo^dt gebouwd als Bu^g.
en Weth. voorstellen. Dat Is de bedoe
ling niet van het Ke>kbestuu< wane men
wil er Ineens met het volle onderwils
van 3 klassen beginnen, zoodat er na 2
jaar een 4e klas bij moet zijn.
De heer Kiijberg is in hooge ma'e
verbaasd den heer de Graaff zoo te hoo-
ren spreken. Hij en de secretaris zijn
naar den pastoor geweest en hebben
daar een onderhoud gehad waarbij ook
de heer De Graaff tegenwoordig was.
Toen Is ér op gewezen dat het met de
financiën, zoolang men nog met de
crisisschulden zit te kijken, slecht gesteld
is en als er nog een school als aanvan
kelijk was gevraagd, moest worden bijge
bouwd, de belasting zoo boog zal moe
ten opgevoerd worden dat het niet meer
is te beta'en. Daarop heeft het kerkbe
stuur zijo aanvraag iagetrokken en een
W ECHO VAM HET ZlllDEN
DE BRANDSTICHTING.
VDERTIENDE H<)OFDSTITK.
Om zes uur was zijn geheimzinnig werk
geëindigdin eene lade, die hij onmiddel
lijk weer sloot, legde hij de sleutels, die hij
zooeven had afgewerkt en trok zijn jas
weer aan.
..Nog een uur moet ik hier blijven!" mom
pelde hij. ..Dat is tijd genoeg om Jeanne te
schrijven."
Hij zette zich aan zijn schrijftafel, nam
een bind papier en oen pen in de hand.
Schier veertig minuten zat Gérard schier
onbewegelijk op zijn stoel, met den blik op
tiet papier, doch eindelijk maakte hij eene
beweging alsof hij eensklaps een besluit
had genomen, schreef haastig enkele regels,
plaatste den datum er .onder en toekende.
Na zeer aandachtig dit schrijven te heb
ben nagelezen, vouwde hij den brief dicht
en schreef er het volgende adres op
..Madame Weduwe Jeanne Fortier".
Zoodra het schrift opgedroogd was stak
hij den brief in den zak van zijn kiel en
daar het zeven uur sloeg op de klak der fa
briek. deed hij de schel weerklinken, wat
voor de werklieden het teeken was dat de
dagtaak ten einde was gelöopen. Vervolgens
hield hij nog zijn gewoon onderzoek iu de
ledige ateliers.
Jeanne stond op den drempel barer wo
ning en zag de werklieden een voor een uit
gaan.
De kiehte" Gerrgre -maakte-daar binnen
een groot leven, zijn paardje hij het touw
j-
voorttrekkend terwijl hij naast zijn ros met
korte schrede voortliep.
„Wilt gij stil zijn Georges?" riep hem de
weduwe toe.
„Mama," antwoordde de jongen, „mijn
paard is stout en ik bestraf het".
De daad bij het woord voegend, sloeg
Georges liet paardje, thans niet meer met
de zweep, maar met den stok.
De sl.Tg was zoo goed toegebracht, dat liet
kartonnen paardje over een lengte van 5
centimeter werd stuk geslagen.
Het kind was er zeer ontsteld van en het
staarde met betraande oogeu de gapende
wonde aan. Fit vrees beknord te worden
zeide hij echter niets en maakte ook geen
leven meer, doch enkele bladen van illustra
ties samenrapende die zijn móeder hem tot
speelgoed had gegeven, rolde hij deze bijeen
en stak ze in den buik van het paard, die
geheel opengescheurd was. Toen hij geen
papier meer vond om de wonde te heelen
hervatte hij weer zijn spel.
De werklieden hadden de fabriek verla
ten. Ook de lieer Ricoux en Davod waren
vertrokken. Sléchts Jeanne en Jacques wa
ren nog iu de fabriek.
De portierster wachtte met evenveel on
geduld als angst het vertrek des meester
knechts. De laatste woorden door hem den
vorigen dag gesproken lagen haar nog zeer
goed iu het geheugen.
„Morgen," zoo zeide hi.i zal over ons hei
der lot beslist worden. De dag van morgen
zal spoedig aanbreken en toch gebeuren er
ooit zonderlinge en belangrijke zaken in den
tijd van vierentwintig uren".
Deze woorden waren wel geschikt om de
aandacht der jonge weduwe bezig te hou
den.
„Welk geheim kon Jaques haar wel ver
bergen? En hoe zou dit geheim zoo een groo-
ten invloed op haar uit kunnen oefenen?"
Dit vroeg Jeanne zich vruchteloos af;'zij
werd verteerd door de koorts der nieuws
gierigheid en niet minder door eene vreese-
lijke onnsthaar blik verliet niet de deur
van het atelier, waardoor de meesterknecht
elk oogenblik kon te voorschijn komen.
Na een kwartier verscheen Hij en begaf
zich. met de presentielijsten in de hand,
naar de loge der portierster.
Madame Fortier ging oen huivering dooi
de leden. Haar hart kromp te zamen en hare punt staat tot vervulling te komen? Waarom
beenen wankelde; de vrouw was verplicht klopt mijn hart niet meer? Waarom ver-
op den knop der deur een steun te zoeken. j stijft het bloed in mijne aderen? Mij dunkt
Jacques naderde langzaam. Hij ook scheen j dat deze brief de mededeeling bevat van een
zeer ontsteld te zijn. j groot ongeluk. Neen, neen, ik zal dit schrij-
Eindelijk stonden beiden tegenover elkan- j ven niet lezen I Ik wil niet weten wat er in
der zonder een woord te' spreken en vooral i staat!"
deze stilte woog zwaar op beider gemoed.
„Brengt gij mij de presentielijsten zoo
klonk het eindelijk van Jeanne's mond.
j ...Ta", antwoordde Jacques, „en daarbij..."
Tevens toonde hij den brief, dien hij bij
I deze papieren gevoegd had.
j „Dit?" hernam Jeanne.
„Jaeen brief."
„Voor wien?"
i „Voor n neem aan, verzoek ik u
VIJFTIENDE HOOFDSTUK.
mij, daar er alle
mij te spreken?"
„Waarom schrijft gij
gelegenheid bestaat om
vroeg Jeanne.
„Dat heb ik u gisteren reeds gezegd,"
antwoordde Jacques. Er zijn zaken, die veel
gemakelijker geschreven dan gezegd worden.
„Gelooft gij wel, mijnheer Gérard, dat gij
mij met al uw geheimen een grooten schrik
om het hart jaagt?"
„Neemt deze brief, Jeanne, en lees. zoo
dra ik vertrokken hen wat ik u geschreven
heb. Lees haastig en denk er nog haastiger
over na. Uw geluk het geluk uwer kinderen,
ai mijn heil ligt in uwe handen".
„Maar zeg mij dan toch eens
„Neen. Jeanne," onderbrak haar Gérard.
„Ik zal u niets uitleggen, ik kan n niets zeg
genLeesLees
- En haastig verliet hij de jonge weduwe.
Jeanne rilde over al hare ledematen, toen
zij hem zag vertrekken.
„Hij wordt krankzinnig!" stamelde zij.
„Waarachtig, hij verliest het hoofd
Na lie deur der binnenplaats gesloten te
hebben trad zijhunnen en legde de presen
tielijsten op hare gewone plaats, terwijl zij
nog steeds den brief in de hand hield.
'/Aj wierp een blik op liet opschrift, docli
er scheen een wolk te zweven tussehen het
schrift en hare oogen.'
„Wat mag er dan toch wel in dien briet'
staan?" vroeg zij zich af, „Waarom ben ik
ontsteld, alsof iets verschrikkelijks op het
En een klein kacheltje naderend, waarop
liaar avondeten kookte, stak Jeanne de hand
uit om den brief aan de vlammen prijs te
geven, dóch eensklaps trok zij hare hand
terug en ging voort in hare alleenspraak
„Maar waarom zou ik dan toch dien brief
niet lezen? Wie weet of ik niet in staat za!
zijn een ongeluk te vermijden, wanneer ik
hem gelezen heb?"
Haastig opende zij den brief en las dan
met een koortsachtige gejaagdheid wat hier
volgt
„Innig geliefde Jeanne!
Gisteren spiegelde ik i" in de naaste toe
komst de fortuin, voor uw geluk en dat van
uw kinderen. Dat alles kan ik n thans reeds
onmiddellijk verschaffen.
„Morgen zal ik rijk zijn of althans de mid
delen in de hand hebben om mij spoedig een
groot fortuin te verzekeren. Ik zal over een
uitvinding beschikken, die onberekenbare
verdiensten zal afwerpen en over een som
van nagenoeg 200.000 franken om de uitvin
ding te ëxploiteeren.
„Koester geen valsche schaamte Jeanne,
Denk aan uwe kinderen, die de mijne zul
len wordendeze godac-hte zal n moed geven.
„Heden avond om elf uur wacht ik u met
den kleinen Georges bij de brug van Ciia-
renton en zal n in een veilige schuilplaats
brengen, van waar wij miorgen naar lief
buitenland zullen vertrekken om te samen
rijk en gelukkig te wezen.
„Verlaat dit huis zonder eenigen spijt: de
patroon jaagt u weg. Kom tot hem die u be
mint en steeds als een verdediger, als een
liefhebbend ech!,genoot aan uwe zijde zal
staan.
„En mocht gij niet komen, Jeanne, dan
weet ik waarachtig niet wat de wanhoop
mij in. zal geven,
„Doch gij zult komen, Jeanne
JACQUES GERARD."
7 September 1861.
„Wat heeft dat te tieteekenenmurmelde
Jeanne op het toppunt van verbazing, zoo
dra zij dit schrijven gelezen had. Jacques
wordt waanzinnig! Ik dacht het wel. Zijne
eerzuchtige droomen neemt hij voor werke
lijkheid aan. Wat mag wel de uitvinding
zijn, welke volgens hein ontzaggelijke som
men moet opbrengen? Hoe komt hij aan een
som van 200.000 franken?Heden avond
wacht, hij mij bij de brug van Charenton.
Hij moest integendeel naar bet krankzinni
gen gesticht gaan! Daar zou hij op zijne
plaats zijnOf zoo hij mij in zijne strik
ken wilde vangen? Wetend dat ik zwaar met
den nood te kampen heb. hoopt hij mis
schien dat deze voorspiegeling mij in zijne
armen zal werpen... Doch zoo dit een strik
is is deze al te ruw. al te in hot oog vallend,
ik zal mij niet laten beetnemen. Ik hen een
eerlijke vrouw en zat dit blijven!..
deze brief beangstigde mij! Doch ik had on
gelijk mij UeVreesrl maken. Hij is slechts
mijne verachting waard
Terwijl zij deze woorden sprak, verfrom
melde madame Fortier den brief tussehen
harde vingers co wierp hem verachtelijk op
den grónd.
Georges speelde thans niet meer. doch
had reeds eenige oogenblikkea nieuwsgierig
de gebaren zijner moeder gevolgd en gezien
hoe de brief tot eeu bal saamgerold, in een
hoek \an het vertrek was terechtgekomen.
De avond was over liet aardrijk neerge-
•daald.
„Ik gil de lantaarns ontsteken." zeide de
jonge vrouw terwijl zij een kaars uit een
kast nam.
..Raak vooral het licht niet aan, Georges",
beval de mix-der.
„Neen, maatje." antwoordde de jongen.
Jeanne ging uit en sloot de deur achter
zich. Zoodra liet kind alleen was. ging het
den brief oprapen, dien de moeder op den
grond geworpen had en stopte Tien bai papier
ook al in den huik van het gescheurde
paardje,
't Is nog niet vol." zeide dé kleine, terwijl
Hij met den blik naar iets anders zocht.
(Wórdt vervolgd.)