Eerste Blad.
De Portierster
van Alfortville
waa£wijk
I „N00 RD-BR AB AND"
WAALWIJK.
1
Dit nummer bestaat
nit TWEE bladen
Gemeenteraad,
Stoomwasscherjj
„Het Groenewoud",
GEREGELD
MAANDAG
FEUILLETOïl
I Maatschappij van Verzekering op het Leven.
NUMMER 61
ZATERDAG 6 AUGUSTUS 1921
44e JAARGANG.
a
Telef. 38.
De vracht-auto der
WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT.
UitgaveWaalwQksche Stoomdrukkerij An toon Tielen Telegr.-AdresECHO.
Prijs der Advertentita:
20 cent per regel; minimum f LM.
Reclames 40 cent per regel.
KAATSHEUVEL.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Dinsdag 2 Aug.
des namiddags ten 6 uur.
Voorzitter Edelachtbare heer Van
Besouw.
Ongeveer 6.10 uur opent de Voor
zitter de vergaderingaanwezig alle
leden.
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd goed
gekeurd en vastgesteld.
Aan de Orde
1. Installatie nleuwgekozen lid H. W.
V. van den Wildenberg.
De heer van den Wildenberg legt in
handen van den Voorzitter de bij de
wet voorgeschreven eeden af.
De Voorzitter wenscht den heer v. d.
Wildenberg geluk met zijne benoeming
en twijfelt er niet aan of deze zal steeds
zijne beste krachten geven voor de be
langen van de gemeente.
De heer van den Wildenberg dankt
voor de sympathieke woorden van den
Voorzittec en zegt dat het hem een
groot genoegen doet het Dag. Bestuur
en overige leden teJiunnen'begroeten.
Vooral echter hoopt hij met allen zeer
nuttig werkzaam te kunnen zijn aan de
belangen van de gemeente.
2. Aanbieding gemeente-verslag en
verslag als bedoeld in' de Woningwet.
Zal voor de leden gedurende 14 dagen
ter secretarie ter inzage worden neder-
gelegd.
3. Aanvrage Bouwvereeaiglng »Loon-
opzand Vooruit* om verhooging bouw-
voorschot voor 24 woningen.
De totaalkosten hebben f 135.664,54
bedragen, zoodat er een tekort is van
f4519,54. Dat dit tekort is ontstaan,
komt wijl werd voorgeschreven dat
eenige zaken van betere kwaliteit
moesten worden vervaardigd.
Voorzitter. De bouwvereeaiglng vraagt
dus bij den Minister stappen te willen
doen om dit te kort alsnog te ver
krijgen. Over het algemeen geaotnen
heeft de bouwvereenl^jng goedkoop ge
werkt, want ze is steeds beneden de
inschrijving gebleven en nu geloof ik
wel dat de Minister het gevraagde be
drag zal verleenen, maar dan zal hij er
bij bepalen dat de huur meer zal
moeten bedragen.
Van Amersfoort. Hoe hoog Is die
huur nu.
Verschure. Ikfgeloof van f 3.25.
Voorzitter. Hier zijn ze over het geheel
genomen hooger.
De Bresser. Hier zijn er van f4,25
en meer.
Met algemeene stemmen wordt hierna
van „De Echo van het Zuiden".
21).
komt
9641 eiken
tot het thuisbezorgen en ophalen
der wasschen,
A. KNEGTEL, Tilbubg.
Vraagt Prijscourant. Vracht gratis
besloten aan den Minister het te kort
bedrag alsnog aan te vragen.
2. Behandeling der aanvrage van de
Bouwvereenlglng »Loonopzaad Vooruit»
om een voorschot van f 122.592.51 voor
den bouw van 21 arbeiderswoningen.
Het bestuur van de bouwvereenlglng
wijst er op, dat er nog steeds een groot
te kort aan arbeiderswoningen is en de
aanvraag om woningen blijft aanhouden.
Daarom wil men er 11 ten Oosten en
10 ten Westen van de nieuwe aange
legde straat bouwen.
De Voorzitter wijst In verband met
deze aanvraag op een schrijven van den
Minister waarin deze zegt dat met het
bouwen van woningen met Rijkssteun
voorlooplg een beetje moet worden ge
staakt. Dit nu neemt nog niet weg dat,
als er eene aanvrage inkomt en het
blijkt dat het bouwen van woningen
zeer dringend noodig Is, de aanvraag in
overweging wordt genomen. De hoofd
zaak Is dat de Minister over geheel het
land de woningen eerst èens wil laten
afbouwen om eens te zien hoe de stand
van zaken is. Vermoedelijk zal de
reden ook daarin wel bestaan dat men
vast raakt met de financiën evenals dit
met de gemeentebesturen het geval is.
Verschure. Het bouwen voor deze
woningen is al in October aangevraagd.
Voorzitter. Toen is gezegd om telkens
naar behoefte te doen bouwen.
Snaphaan. Ik meen dat toen gespro
ken is van 10 woningen.
Verschure- Het eerst was gevraagd
om er 39 te bouwen en dat is niet
goedgevonden. Toen ls gezegd om
voorlooplg maar eens met de helft te
beginnen. Worden deze nu gebouwd,
dan zijn ze weer aanstonds alle be
woond.
De Voorzitter leest alsnu een schreven
voor betreffende het bouwen van wonin
gen door particulieren, die daarvoor een
premie krijgen en zelfs een hypotheek.
Van deze gelegenheid hebben er hier
maar 6 personen gebruik van gemaakt.
Het Dag. Bestuur had meer aanvraag
daarvoor verwacht.
De Voorzitter geeft gaarne toe dat
er nog, zooals door den heer Verschure
is gezeed, j?ebrek aan wonineen ls in
Loonopzand, maar dat is hier ook nog
het geval, hier is de nood zeker nog
zoo nijpend, Iets wat de leden van de
huurcommlssle bijna dagelijks ondervin
den. De groote zaak is maar hoe de
gemeente al die kosten zal weten te
betalen. Het kost de gemeente jaarlijks
zooveel geld en hoe daaraan te komen,
dat ls een vraag die eerst eens dient
te worden opgelost.
De heer Snaphaan meent dat men
niet eerder op eene dergelijke aanvraag
moet ingaan vooraleer men zeker weet
wat door den Minister zal worden ge
daan, want stel dat door den Minister
geen bijdrage meer wordt gegeven, wat
zal men dan doen
Voorzitter. Gebrek is er aan woningen,
dat weten we allemaal, maar ook weten
we dat het zoo onmogelijk kan door
gaan en er daarom iets nders op moet
worden gevonden. Het Rijk en de ge
meente kunnen het niet la iger uitzingen.
Er moet eene andere oplossing worden
gevonden en daarom zou ik deze aan
vrage willen aanhouder totdat deze
oplossing is gevonden. Deze moet m.i
gezocht worden ln die lichting dat de
menscben, de bewoner zelf, meer bij
de zaak is geïnteresseerd. Als ze er bij
zijn betrokken, dan gevoelen ze meer
voor de zaak.
Snaphaan. Ik geloof dat de Minister
wel degelijk een wenk heeft gegeven
om niet verder zoo door te gaan.
Da heer v. d. Wildenberg zegt voor
hij lid van dit college was, al eens over
dit zeer lastige vraagstuk te hebben na
gedacht. Reeds toen voelde hij dat zoo
niet kan worden doorgegaan zonder dat
de belasting-wagen zeer diep ln het slijk
zou geraken.
Hij heeft zich toen In verbinding ge
steld met den Zerw.Eerw. heer pastoor
Roes te Deurne. Deze heeft eene studie
gemaakt voor het bouwen van goed
koope woningen. Spreker heeft zich de
vraag wel eens gesteld of aan de wo
ningen zooals deze hier zijn gebouwd,
niet te veel luxe is besteed, iets wat toch
absoluut achterwege moet blijven. Pas
toor Roes beweerde ln een schrijven,
dat hij aan 9pr. heeft gericht, dat, wan
neer cemeotsteen wordt gebruikt, die
men daar schijnt te maken, men voor
f 2500 een huis kan bouwen 7<00
noodig, dat men gemak&elijlc er wat vee
bij kan houden.
Voorzitter. Behoefte aan woningen
s er nog, dat is ontegenzeggelijk, maar
er moet een andere weg worden gezocht
om ln den nood te voorzien want zoo
kan onmogelijk worden voortgegaan.
Daarom zou het zijn nut hebben dat
een commissie wordt benoemd waarin
dan ook de gemeente-opzichter en een
lid van het Dag. Bestuur zitting hebben.
Indien de raad het kan goedvinden dat
de benoeming daarvan door Burg. en
Weth. wordt gedaan, kan zulks in de
vergadetiag van Vrijdag geschieden.
Daarmede is de zaak dan niet van de
baan, alleen zal dan worden gezocht
naar een andere weg.
De meeste gemeentebesturen zijn door
het bouwen ten achter geraakt.
Van Amelsfoort. De huur zal zoo ook
niet langer zijn op te brengen.
Voorzitter. Zoolang de industrie goed
gaat, gaat het, maar zoodra er eene
malaise komt, lig er alles, dan gaat het
niet meer.
Van den Wildenberg. Die huizen zoo
als door pastoor Roes zijn ontworpen
zijn bijzonder geschikt voor die tnenschen
die bij huis nog wat willen werken.
Verschure. Ik heb ze gezien. Ze lijken
wel niet op deze maar ze zijn toch zeer
goed om te bewonen.
Van den Wildenberg. Dit zijn midden
standswoningen hier.
Voorzitter. Nu moeten er dikwijls
menschen in onder gebracht worden die
er absoluut niet ln thuis behooren, waar
door men moeite krijgt, maar het kan
nu niet anders.
De heer de Bresser zegt dat hier de
behoefte zeker nog zoo groot is.
De heer Rijken gelooft gaarne dat er
behoeften is. maar zou in deze toch
voorzichtig willen handelen en is het
daarom geheel eens met den heer Snap
haan die voorstelt om eerst eens af te
wachten wat de Minister zal doen. Spr.
acht zulks zelfs zeer noodzakelijk. We
hebben, zegt hij, al eens meer groote
brokken in de mond genomen die men
niet kon slikken. Als wij niet tot daden
overgaan, hebben we aan al de woorden
die over zuinigheid worden gesproken,
niets.
Verschure. Dat men goedkoopere
woningen gaat bouwen, daar ben ik niet
tegen, als men er maar krijgt.
Van Amelsfoort. Maar hoe slaat het
met de verhouding.
Rijken. Over verhouding spreken wo
niet. Wij hebben ons alleen af te vragen
of het noodig ls.
Verschure. Het ls een gemeente en
Opgericht
1843.
Verzekerd Kapitaal
Reserve
25.586.757-
3!l3.7o7.—
waar het noodig is moeten ze er komeoi
Van Amelsfoort. Hier is de nood zeker
zoo hoog.
Voorzitter. Waar er gebrek 19 aan
woningen moeten ze er komen, maar
zaak is het na om ze goedkooper te
gaan bouwen.
Snaphaan. Het eerst moet men weten
wat men van den Minister krijgt en zoo
lang men dat niet ween, kan onmogelijk
op het verzoek worden ingegaan. De
belasting is reeds zoo hoog mogelijk
opgevoerd, das daar kan niets meer bij
en dan te gaan bouwen zonder dat men
weet wat door den Minister zal worden
bijgedragen gaat niet. Men mag alles eerst
wel eens goed onder de oogen zien.
De Voorzitter geeft gaarne toe dat
door de gemeente aardig wat in de kosten
van boawen moet worden-bijdragen, ook
al geeft de Minister een bijdrage en wat
het ergste is, is dat telkenmale de kosten
voor 40 achtereenvolgende jaren terug
komen. Spr. zegt te mogen gelooven
dat niet een lid tegen het bouwen is,
als eerst maar eens een weg is gevonden
dat het goedkooper kan gebeuren.
Daarna wordt aan Burg. en Weth.
overgelaten eene commissie te benoemen
welke een studie zullen maken op welke
wijze men het goedkoopst in den woning
nood zai kunnen voorzien.
4. Behandeling der aanvragen inzake
den bouw van R.K. Bijzondere Meisjes
scholen te Kaatsheuvel en te Looa-op-
Zand en uitbreiding Bijzondere School
voor Ned. Herv. Gemeente te Loon-
schendijk.
De Voorzitter zegt dat ingevolge een
besluit genomen in de vorige vergadering,
Burg. en Weth. aan de schoolautoriteiten
hun gevoelen in deze zaak hebben ge
vraagd.
Op de eerste plaats ls in het schrijven
gewezen dat men zeer zuinig de zaken
wil beheeren en daarom de vraag is
gesteld of de bestaande lokalen nog
goed zijn. Worden de lokalen afgekeurd,
of dan door herbouw de lokalen in orde
kunnen worden gebracht.
Ook voor Loon-op-Zand zijn die vra
gen gesteid.
Voor Kaatsheuvel is nog een 2e punt.
Immers de vraag doet zich voor of op
de Horst niet eens een school zal moe
ten worden gebouwd waar de kinderen
yam het Loonsche Heekje ook zuilen
komen, en waardoor de school hier dan
zal worden ontlast.
Door den inspecteur is geantwoord
dat de wet niet wil dat hij op deze
vragen een antwoord geeft.
De Voorzitter wijst er op, dat men,
zooals hij heeft voorspeld, nog even
ver is.
Later heeft de pastoor van Kaats
heuvel ook nog medegedeeld dat de
bestaande lokalen niet goed zijn ln te
richten en er geen plaats is voor het
bijbouwen van een gymnastieklokaal.
Bovendien kan men deze lokalen niet
missen wijl men die noodig heeft voor
een te geven huishoudcursus en naai
school en eenige voor het geven van
cursussen In boekhouding.
(Zie vervolg Tweede Blad.)
.Wordt vervolgd.
o
tuij
o 1
bt
O
o
•o
o
o I
•w
O
3 i
I
W i
I
O
•o
13
Dit blad verschijnt
WOENSDAG- EN ZATERDAGAVOND.
bonnementsprijs per 3 maanden f 1.26.
Franco p. post door het geheele rijk f 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.,
franco te zenden aan den Uitgever.
DE ECHO VAN HET ZUIDEN,
X. DE BRANDSTICHTING.
TWEE EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Zijne haren waren dof zwart zonder eeni-
gt-u glans en zijn gelaat fijn geschoren.
Deze persoon begaf zich naar het loket
waarboven zich de woorden Parijs-Havre
bevonden.
Men had juist het loket gesloten.
„Vertrekt thans de sneltrein niet naar Ha
vre, mijnheer?" vroeg de reiziger aan een
bediende.
„Ja, mijnheer; doch er worden geen
kaartjes meer afgegeven. De trein gaat ver
trekken".
„Dat spijt mij," antwoordde de reiziger
eenige teleurstelling toonend. Hoe laat ver-
trekt de volgende trein?"
„Om zes uur dertig."
„En hoe laat is die te Havre?"
„Oni elf «ur vijf."
„Dank u, mijnheer."
De reiziger verliet het station door de
Amsterdamsche straat.
„Ik dacht het wel," murmelde hij. „En ik
zou toch liever over dag gereisd hebben
Maar enfindan-zal ik maar iets gaan
gebruiken. Ik heb een honger ais iemand,
^die den ganschen dag gewerkt heeft".
De man trad een restauratie binnen tegen-
jover den ingang van bet station in de Am
sterdamsche straat, eene inrichting, die veel
door Engelschen en Amerikanen bezocht
werd.
Een kellner kwam ijlings tot hem.
0 „Wenscht mijnheer te ontbijten?" vroeg
hij.
„Ja, breng mij de kaart, een spoorweg-
gids en wat er noodig is om te schrijven."
De reiziger ging aan een tafeltje zitten,
dat in een verwijderden hoek stond en de
kellner bracht hem het verlangde.
„Ik zou een telegram willen verzenden,
terwijl men mijn ontbijt gereed maakt",
zeide hij.
„Het telegraafkantoor is in de onmiddel
lijke nabijheid, mijnheer. Een bediende zal
uw telegram bezorgen".
„Goed. Ik zal het gereed maken."
De kellner verwijderde zich; de reiziger
opende zijn spoorweggids van Chaix in het
gedeelte voor de Oostersporen gereserveerd
en doorliep de bladzijden met advertenties,
die daar gevonden werden. De lijst der ho
tels te Havre ging hij met aandacht na.
,,'t Is mij onverschillig welk hotel ik
neem," murmelde hij. „Het essentieele is,
dat ik niet te zoeken heb, wanneer ik daar
ginds aankom en er niet uitzie als iemand
die plotseling uit de lucht komt gevallen. Ik
zal overigens niet lang te Havre zijn. Al
heb ik ook niets te vreezen en al is het een
feit dat ieder mij dood waant toch is het
maar zaak om zoo spoedig mogelijk Frank
rijk te verlaten. Ik hen wel totaal veran
derd maar een ongeluk kan toch zoo licht
plaats hebben
Aan het hoofd der lijst stond
Vereenigd hotel der Admiraliteit en van
Parijs, Lemel, Eigenaar."
„Ik zal maar niet verder zoeken," dacht
hij. „Dit is zelfs het beste dat ik vinden kan,
want het hotel is gelegen tegenover de kaai,
waar de booten naar Southampton vertrek
kenIk zal mij dus in de stad schier
niet te vertoonen'hebben. Met de eerste boot
die naar Engeland vertrek zal ik mede gaan
en vandaar mij zoo spoedig mogelijk naar
Amerika begeven".
De reiziger sloot zijn gids, nam een vel
papier en schreef er de volgende woorden
op:
„Hotel der Admiraliteit, Lemel, Havre".
„Kom heden avond van Parijs, trein elf
uur vijf. Bewaar goede kamer."
„Paul Harmant."
Hij riep den kellner.
„Ziehier mijn telegram," zeide hij. den
jongen het vel papier aanreikende.
„Het zal oogenblikkelijk bezorgd worden,
mijnheer".
„Goed. Breng nu mijn ontbijt."
Enkele oogenblikken later zat de reiziger
te dejeunee'ren met een ijver, die een bij
zonderen appetijt en een gerust geweten
moest doen veronderstellen.
Toen hij gedaan had verliet hij zijn tafel
tje niet, maar ging met aandacht de bladen
na, dronk verscheidene fleschjes ale, rookte
de eene sigaar na de andere en toen het uur
eindelijk wat begon te naderen betaalde hij
zijn gelag en begaf zich dan naar het loket
in het station om een kaartje eerste klas te
nemen.
Om zes uur dertig zette de trein zich in
beweging.
Tot Nantes toe had onze reiziger een met
gezel, doch van daar af zat hij alleen, wat
den man bijzonder naar genoegen scheen te
zijn. Hij opende zij ^valies en haalde er ver
scheidene papieren uit om deze met de mees
te aandacht te beschouwen.
Deze papieren bevatten de plannen eener
machine, waarvan met eene groote nauw
keurigheid alle deelen en onderdeelen waren
aangegeven.
Onze lezers zullen in dezen reiziger, niet
tegenstaande de man volkomen veranderd
was, sinds wij hem het laatst zagen, Jac
ques Gérard herkend hebben, den meester
knecht uit de fabriek te Alfortville; Jacques
Gérard den brandstichter, en moordenaar
van zijn patroon.
Wij zullen den ellendeling niet op den
voet volgen, doch hebben den lezer nog me
de te deelen hoe hij aan den, brand ontsnap
te.
„Hulp! Hulp! Ik sterf had Jacques ge
roepen, toen hij het brandend paviljoen was
binnengedrongen om naar allen uiterlijken
schijn eene daad van bewonderenswaardige
toewijding te verrichten.
De meesterknecht was een slim en sluw
booswicht, die niet aarzelde alles op het
spel te zetten en zijn leven te wagen om zijn
doel te bereiken.
„Iedereen moet overtuigd zijn van mijnen
dood," sprak hij bij zichzelven, en zoo ma
dame Fortier's stem zich tegen mij verheft,
dan zal men niet naar haar luisterenhare
aanklacht zal als vuige leugentaal, als las
ter beschouwd worden."
Jacques kende sinds lang met de grootste
nauwkeurigheid de ligging van het paviljoen
en wist dat een venster dat toegang ver
schaffen kon tot het vertrek des heeren La-
broue, aan de andere zijde Uitkwam op een
open veld achter de fabriek. Toen hij zich
iu rook en vlammen wierp had hij zijne
plannen goed berekend. Alles kraakte onder
zijne voeten; alles dreigde op zijn hoofd te
zullen neerstorten. In stede van het kabinet
binnen te dringen, was hij de reeds door de
vlammen aangetasten trapopgeloopen, had
weldra het venster bereikt, wiens ruiten
door den vuurgloed gebarsten waren, had
de angstkreten geslaakt, die men buiten
hoorde en alle harten met schrik en afgrij
zen vervulden om zich dan half blind en bij
na gestikt een weg door het venster naar
buiten te banen.
Toen deed zich een vreeselijk gekraak
hoqrenhet dak van het paviljoen en de
geheele verdieping kwam naar beneden.
„Bij mijn levenDat gevaar ben ik goed
ontkomenmompelde de meesterknecht.
Thans stond hij op het open veld, onge
deerd, wanneer men een lichte verschroeiing
niet mederekende en terwijl alle overigen
hem onder de rookende en brandende puin-
hoopen bedolven waanden, liep hij, zoo snel
zijne beenen hem dragen konden over de
bebouwde akkers om zoo spoedig mogelijk
een veiligen weg te vinden.
Een uur later viel hij door vermoeienis
uitgeput in het bosch van Vineennes op den
grond neder.
„Eindelijk," zeide hij, „ben ik gered
Thans haalde hij vrijer adem en, over
tuigd dat hij niet vervolgd werd, wachtte
hij de opkomst van den dag af.
Zoodra het aan den gezichteinder begon
te dagen haalde hij de bankbiljetten en de
overige gestolen papieren voor den dag, die
hij tusschen het hemd en het naakte lichaam
had gedragen.
Er speelde een glimlach van duivelsehe
uitdrukking om Jacques Gérard's lippen.
Hij vouwde de verschillende stukken die
de opbrengst vormden zijner misdaad, zorg
vuldig bijeen, borg die in zijn zakdoek en
stond dan op om zich naajr Parijs te bege
ven.
Hij gevoelde geen vermoeienis meer.
Het sloeg zeven uqr, toen hij de groote
l
stad langs de. Barrière du Trone binnentrad
Zijne kleederen begonnen te drogen, doch
waren met slijk besmeurd.
Jacques stond stil bij een schoenpoetser,
die na enkele oogenblikken hem een geheel
ander uiterlijk gaf; de meesterknecht zag
er thans nit als een fatsoendelijk gekleed ar
beider. Hij richtte zich naar een confectie
magazijn, kocht nieuwe kleeren en nieuwe
schoenen, nieuw linnen en een valies, waar
in hij het gekochte samenpakte, ging dan
een bad nemen, trok zijn nieuwe pak aan en
was op dit. «ogenblik totaal veranderd.
Alleen zijn gelaat was nog kenbaar en dit
moest natuurlijk de aandacht trekken we
gens de ongewone kleur van baard en haar.
Jacques trad hij een coiffeur binnen en
liet zich scheren en het haar snijden.
„Hebt gij niets om mij het haar te kleu
ren?'' vroeg hij daarna lachend. „Het rood
is niet in de mode en de dames houden er
niet van."
„Zeker, mijnheer, zeker," antwoordde de
coiffeur.
„En houdt dat kleursel goed?"
„Minstens acht dagen. Gij hebt de operatie
slechts nu en dan te herhalen om de wortels
te onderhouden."
Een half uur later had de meesterknecht
een prachtig zwart haar en toen hij zich
voor den spiegel bewonderde, herkende hij
zichzelven niet meer.
Jacques Géfard was verrukt over liet ver
kregen resultaat; hij kocht verschillende
fleschjes van het klem-middel, bezocht nog
enkele magazijnen, waar hij tal van inkoo-
pen deed voor de beraamde reis en liet zich
dan naar liet station St. Lazaire brengen,
waar wij liem hebben zien ontbijten en een
telegram naar Havre zenden, geteekend Paul
'Harmant.
Dien naam had bij niet uitgedacht.
Paul Harmant had geleefd.
Te Genève, waar hij overleed, was ltij
etyi collega en makker van Gérard.
De meesterknecht had Harmant's zakboek
je bewaard, dat hem vroeger gedurende de
ziekte van zijn vriend was toevertrouwd.