Eerste Blad. De Portierster van Alfortville waa£wijk I „N00 RD-BR AB AND" WAALWIJK. 1 Dit nummer bestaat nit TWEE bladen Gemeenteraad, Stoomwasscherjj „Het Groenewoud", GEREGELD MAANDAG FEUILLETOïl I Maatschappij van Verzekering op het Leven. NUMMER 61 ZATERDAG 6 AUGUSTUS 1921 44e JAARGANG. a Telef. 38. De vracht-auto der WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT. UitgaveWaalwQksche Stoomdrukkerij An toon Tielen Telegr.-AdresECHO. Prijs der Advertentita: 20 cent per regel; minimum f LM. Reclames 40 cent per regel. KAATSHEUVEL. Openbare vergadering van den raad dezer gemeente op Dinsdag 2 Aug. des namiddags ten 6 uur. Voorzitter Edelachtbare heer Van Besouw. Ongeveer 6.10 uur opent de Voor zitter de vergaderingaanwezig alle leden. De notulen der vorige vergadering worden na voorlezing onveranderd goed gekeurd en vastgesteld. Aan de Orde 1. Installatie nleuwgekozen lid H. W. V. van den Wildenberg. De heer van den Wildenberg legt in handen van den Voorzitter de bij de wet voorgeschreven eeden af. De Voorzitter wenscht den heer v. d. Wildenberg geluk met zijne benoeming en twijfelt er niet aan of deze zal steeds zijne beste krachten geven voor de be langen van de gemeente. De heer van den Wildenberg dankt voor de sympathieke woorden van den Voorzittec en zegt dat het hem een groot genoegen doet het Dag. Bestuur en overige leden teJiunnen'begroeten. Vooral echter hoopt hij met allen zeer nuttig werkzaam te kunnen zijn aan de belangen van de gemeente. 2. Aanbieding gemeente-verslag en verslag als bedoeld in' de Woningwet. Zal voor de leden gedurende 14 dagen ter secretarie ter inzage worden neder- gelegd. 3. Aanvrage Bouwvereeaiglng »Loon- opzand Vooruit* om verhooging bouw- voorschot voor 24 woningen. De totaalkosten hebben f 135.664,54 bedragen, zoodat er een tekort is van f4519,54. Dat dit tekort is ontstaan, komt wijl werd voorgeschreven dat eenige zaken van betere kwaliteit moesten worden vervaardigd. Voorzitter. De bouwvereeaiglng vraagt dus bij den Minister stappen te willen doen om dit te kort alsnog te ver krijgen. Over het algemeen geaotnen heeft de bouwvereenl^jng goedkoop ge werkt, want ze is steeds beneden de inschrijving gebleven en nu geloof ik wel dat de Minister het gevraagde be drag zal verleenen, maar dan zal hij er bij bepalen dat de huur meer zal moeten bedragen. Van Amersfoort. Hoe hoog Is die huur nu. Verschure. Ikfgeloof van f 3.25. Voorzitter. Hier zijn ze over het geheel genomen hooger. De Bresser. Hier zijn er van f4,25 en meer. Met algemeene stemmen wordt hierna van „De Echo van het Zuiden". 21). komt 9641 eiken tot het thuisbezorgen en ophalen der wasschen, A. KNEGTEL, Tilbubg. Vraagt Prijscourant. Vracht gratis besloten aan den Minister het te kort bedrag alsnog aan te vragen. 2. Behandeling der aanvrage van de Bouwvereenlglng »Loonopzaad Vooruit» om een voorschot van f 122.592.51 voor den bouw van 21 arbeiderswoningen. Het bestuur van de bouwvereenlglng wijst er op, dat er nog steeds een groot te kort aan arbeiderswoningen is en de aanvraag om woningen blijft aanhouden. Daarom wil men er 11 ten Oosten en 10 ten Westen van de nieuwe aange legde straat bouwen. De Voorzitter wijst In verband met deze aanvraag op een schrijven van den Minister waarin deze zegt dat met het bouwen van woningen met Rijkssteun voorlooplg een beetje moet worden ge staakt. Dit nu neemt nog niet weg dat, als er eene aanvrage inkomt en het blijkt dat het bouwen van woningen zeer dringend noodig Is, de aanvraag in overweging wordt genomen. De hoofd zaak Is dat de Minister over geheel het land de woningen eerst èens wil laten afbouwen om eens te zien hoe de stand van zaken is. Vermoedelijk zal de reden ook daarin wel bestaan dat men vast raakt met de financiën evenals dit met de gemeentebesturen het geval is. Verschure. Het bouwen voor deze woningen is al in October aangevraagd. Voorzitter. Toen is gezegd om telkens naar behoefte te doen bouwen. Snaphaan. Ik meen dat toen gespro ken is van 10 woningen. Verschure- Het eerst was gevraagd om er 39 te bouwen en dat is niet goedgevonden. Toen ls gezegd om voorlooplg maar eens met de helft te beginnen. Worden deze nu gebouwd, dan zijn ze weer aanstonds alle be woond. De Voorzitter leest alsnu een schreven voor betreffende het bouwen van wonin gen door particulieren, die daarvoor een premie krijgen en zelfs een hypotheek. Van deze gelegenheid hebben er hier maar 6 personen gebruik van gemaakt. Het Dag. Bestuur had meer aanvraag daarvoor verwacht. De Voorzitter geeft gaarne toe dat er nog, zooals door den heer Verschure is gezeed, j?ebrek aan wonineen ls in Loonopzand, maar dat is hier ook nog het geval, hier is de nood zeker nog zoo nijpend, Iets wat de leden van de huurcommlssle bijna dagelijks ondervin den. De groote zaak is maar hoe de gemeente al die kosten zal weten te betalen. Het kost de gemeente jaarlijks zooveel geld en hoe daaraan te komen, dat ls een vraag die eerst eens dient te worden opgelost. De heer Snaphaan meent dat men niet eerder op eene dergelijke aanvraag moet ingaan vooraleer men zeker weet wat door den Minister zal worden ge daan, want stel dat door den Minister geen bijdrage meer wordt gegeven, wat zal men dan doen Voorzitter. Gebrek is er aan woningen, dat weten we allemaal, maar ook weten we dat het zoo onmogelijk kan door gaan en er daarom iets nders op moet worden gevonden. Het Rijk en de ge meente kunnen het niet la iger uitzingen. Er moet eene andere oplossing worden gevonden en daarom zou ik deze aan vrage willen aanhouder totdat deze oplossing is gevonden. Deze moet m.i gezocht worden ln die lichting dat de menscben, de bewoner zelf, meer bij de zaak is geïnteresseerd. Als ze er bij zijn betrokken, dan gevoelen ze meer voor de zaak. Snaphaan. Ik geloof dat de Minister wel degelijk een wenk heeft gegeven om niet verder zoo door te gaan. Da heer v. d. Wildenberg zegt voor hij lid van dit college was, al eens over dit zeer lastige vraagstuk te hebben na gedacht. Reeds toen voelde hij dat zoo niet kan worden doorgegaan zonder dat de belasting-wagen zeer diep ln het slijk zou geraken. Hij heeft zich toen In verbinding ge steld met den Zerw.Eerw. heer pastoor Roes te Deurne. Deze heeft eene studie gemaakt voor het bouwen van goed koope woningen. Spreker heeft zich de vraag wel eens gesteld of aan de wo ningen zooals deze hier zijn gebouwd, niet te veel luxe is besteed, iets wat toch absoluut achterwege moet blijven. Pas toor Roes beweerde ln een schrijven, dat hij aan 9pr. heeft gericht, dat, wan neer cemeotsteen wordt gebruikt, die men daar schijnt te maken, men voor f 2500 een huis kan bouwen 7<00 noodig, dat men gemak&elijlc er wat vee bij kan houden. Voorzitter. Behoefte aan woningen s er nog, dat is ontegenzeggelijk, maar er moet een andere weg worden gezocht om ln den nood te voorzien want zoo kan onmogelijk worden voortgegaan. Daarom zou het zijn nut hebben dat een commissie wordt benoemd waarin dan ook de gemeente-opzichter en een lid van het Dag. Bestuur zitting hebben. Indien de raad het kan goedvinden dat de benoeming daarvan door Burg. en Weth. wordt gedaan, kan zulks in de vergadetiag van Vrijdag geschieden. Daarmede is de zaak dan niet van de baan, alleen zal dan worden gezocht naar een andere weg. De meeste gemeentebesturen zijn door het bouwen ten achter geraakt. Van Amelsfoort. De huur zal zoo ook niet langer zijn op te brengen. Voorzitter. Zoolang de industrie goed gaat, gaat het, maar zoodra er eene malaise komt, lig er alles, dan gaat het niet meer. Van den Wildenberg. Die huizen zoo als door pastoor Roes zijn ontworpen zijn bijzonder geschikt voor die tnenschen die bij huis nog wat willen werken. Verschure. Ik heb ze gezien. Ze lijken wel niet op deze maar ze zijn toch zeer goed om te bewonen. Van den Wildenberg. Dit zijn midden standswoningen hier. Voorzitter. Nu moeten er dikwijls menschen in onder gebracht worden die er absoluut niet ln thuis behooren, waar door men moeite krijgt, maar het kan nu niet anders. De heer de Bresser zegt dat hier de behoefte zeker nog zoo groot is. De heer Rijken gelooft gaarne dat er behoeften is. maar zou in deze toch voorzichtig willen handelen en is het daarom geheel eens met den heer Snap haan die voorstelt om eerst eens af te wachten wat de Minister zal doen. Spr. acht zulks zelfs zeer noodzakelijk. We hebben, zegt hij, al eens meer groote brokken in de mond genomen die men niet kon slikken. Als wij niet tot daden overgaan, hebben we aan al de woorden die over zuinigheid worden gesproken, niets. Verschure. Dat men goedkoopere woningen gaat bouwen, daar ben ik niet tegen, als men er maar krijgt. Van Amelsfoort. Maar hoe slaat het met de verhouding. Rijken. Over verhouding spreken wo niet. Wij hebben ons alleen af te vragen of het noodig ls. Verschure. Het ls een gemeente en Opgericht 1843. Verzekerd Kapitaal Reserve 25.586.757- 3!l3.7o7.— waar het noodig is moeten ze er komeoi Van Amelsfoort. Hier is de nood zeker zoo hoog. Voorzitter. Waar er gebrek 19 aan woningen moeten ze er komen, maar zaak is het na om ze goedkooper te gaan bouwen. Snaphaan. Het eerst moet men weten wat men van den Minister krijgt en zoo lang men dat niet ween, kan onmogelijk op het verzoek worden ingegaan. De belasting is reeds zoo hoog mogelijk opgevoerd, das daar kan niets meer bij en dan te gaan bouwen zonder dat men weet wat door den Minister zal worden bijgedragen gaat niet. Men mag alles eerst wel eens goed onder de oogen zien. De Voorzitter geeft gaarne toe dat door de gemeente aardig wat in de kosten van boawen moet worden-bijdragen, ook al geeft de Minister een bijdrage en wat het ergste is, is dat telkenmale de kosten voor 40 achtereenvolgende jaren terug komen. Spr. zegt te mogen gelooven dat niet een lid tegen het bouwen is, als eerst maar eens een weg is gevonden dat het goedkooper kan gebeuren. Daarna wordt aan Burg. en Weth. overgelaten eene commissie te benoemen welke een studie zullen maken op welke wijze men het goedkoopst in den woning nood zai kunnen voorzien. 4. Behandeling der aanvragen inzake den bouw van R.K. Bijzondere Meisjes scholen te Kaatsheuvel en te Looa-op- Zand en uitbreiding Bijzondere School voor Ned. Herv. Gemeente te Loon- schendijk. De Voorzitter zegt dat ingevolge een besluit genomen in de vorige vergadering, Burg. en Weth. aan de schoolautoriteiten hun gevoelen in deze zaak hebben ge vraagd. Op de eerste plaats ls in het schrijven gewezen dat men zeer zuinig de zaken wil beheeren en daarom de vraag is gesteld of de bestaande lokalen nog goed zijn. Worden de lokalen afgekeurd, of dan door herbouw de lokalen in orde kunnen worden gebracht. Ook voor Loon-op-Zand zijn die vra gen gesteid. Voor Kaatsheuvel is nog een 2e punt. Immers de vraag doet zich voor of op de Horst niet eens een school zal moe ten worden gebouwd waar de kinderen yam het Loonsche Heekje ook zuilen komen, en waardoor de school hier dan zal worden ontlast. Door den inspecteur is geantwoord dat de wet niet wil dat hij op deze vragen een antwoord geeft. De Voorzitter wijst er op, dat men, zooals hij heeft voorspeld, nog even ver is. Later heeft de pastoor van Kaats heuvel ook nog medegedeeld dat de bestaande lokalen niet goed zijn ln te richten en er geen plaats is voor het bijbouwen van een gymnastieklokaal. Bovendien kan men deze lokalen niet missen wijl men die noodig heeft voor een te geven huishoudcursus en naai school en eenige voor het geven van cursussen In boekhouding. (Zie vervolg Tweede Blad.) .Wordt vervolgd. o tuij o 1 bt O o •o o o I •w O 3 i I W i I O •o 13 Dit blad verschijnt WOENSDAG- EN ZATERDAGAVOND. bonnementsprijs per 3 maanden f 1.26. Franco p. post door het geheele rijk f 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. DE ECHO VAN HET ZUIDEN, X. DE BRANDSTICHTING. TWEE EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK. Zijne haren waren dof zwart zonder eeni- gt-u glans en zijn gelaat fijn geschoren. Deze persoon begaf zich naar het loket waarboven zich de woorden Parijs-Havre bevonden. Men had juist het loket gesloten. „Vertrekt thans de sneltrein niet naar Ha vre, mijnheer?" vroeg de reiziger aan een bediende. „Ja, mijnheer; doch er worden geen kaartjes meer afgegeven. De trein gaat ver trekken". „Dat spijt mij," antwoordde de reiziger eenige teleurstelling toonend. Hoe laat ver- trekt de volgende trein?" „Om zes uur dertig." „En hoe laat is die te Havre?" „Oni elf «ur vijf." „Dank u, mijnheer." De reiziger verliet het station door de Amsterdamsche straat. „Ik dacht het wel," murmelde hij. „En ik zou toch liever over dag gereisd hebben Maar enfindan-zal ik maar iets gaan gebruiken. Ik heb een honger ais iemand, ^die den ganschen dag gewerkt heeft". De man trad een restauratie binnen tegen- jover den ingang van bet station in de Am sterdamsche straat, eene inrichting, die veel door Engelschen en Amerikanen bezocht werd. Een kellner kwam ijlings tot hem. 0 „Wenscht mijnheer te ontbijten?" vroeg hij. „Ja, breng mij de kaart, een spoorweg- gids en wat er noodig is om te schrijven." De reiziger ging aan een tafeltje zitten, dat in een verwijderden hoek stond en de kellner bracht hem het verlangde. „Ik zou een telegram willen verzenden, terwijl men mijn ontbijt gereed maakt", zeide hij. „Het telegraafkantoor is in de onmiddel lijke nabijheid, mijnheer. Een bediende zal uw telegram bezorgen". „Goed. Ik zal het gereed maken." De kellner verwijderde zich; de reiziger opende zijn spoorweggids van Chaix in het gedeelte voor de Oostersporen gereserveerd en doorliep de bladzijden met advertenties, die daar gevonden werden. De lijst der ho tels te Havre ging hij met aandacht na. ,,'t Is mij onverschillig welk hotel ik neem," murmelde hij. „Het essentieele is, dat ik niet te zoeken heb, wanneer ik daar ginds aankom en er niet uitzie als iemand die plotseling uit de lucht komt gevallen. Ik zal overigens niet lang te Havre zijn. Al heb ik ook niets te vreezen en al is het een feit dat ieder mij dood waant toch is het maar zaak om zoo spoedig mogelijk Frank rijk te verlaten. Ik hen wel totaal veran derd maar een ongeluk kan toch zoo licht plaats hebben Aan het hoofd der lijst stond Vereenigd hotel der Admiraliteit en van Parijs, Lemel, Eigenaar." „Ik zal maar niet verder zoeken," dacht hij. „Dit is zelfs het beste dat ik vinden kan, want het hotel is gelegen tegenover de kaai, waar de booten naar Southampton vertrek kenIk zal mij dus in de stad schier niet te vertoonen'hebben. Met de eerste boot die naar Engeland vertrek zal ik mede gaan en vandaar mij zoo spoedig mogelijk naar Amerika begeven". De reiziger sloot zijn gids, nam een vel papier en schreef er de volgende woorden op: „Hotel der Admiraliteit, Lemel, Havre". „Kom heden avond van Parijs, trein elf uur vijf. Bewaar goede kamer." „Paul Harmant." Hij riep den kellner. „Ziehier mijn telegram," zeide hij. den jongen het vel papier aanreikende. „Het zal oogenblikkelijk bezorgd worden, mijnheer". „Goed. Breng nu mijn ontbijt." Enkele oogenblikken later zat de reiziger te dejeunee'ren met een ijver, die een bij zonderen appetijt en een gerust geweten moest doen veronderstellen. Toen hij gedaan had verliet hij zijn tafel tje niet, maar ging met aandacht de bladen na, dronk verscheidene fleschjes ale, rookte de eene sigaar na de andere en toen het uur eindelijk wat begon te naderen betaalde hij zijn gelag en begaf zich dan naar het loket in het station om een kaartje eerste klas te nemen. Om zes uur dertig zette de trein zich in beweging. Tot Nantes toe had onze reiziger een met gezel, doch van daar af zat hij alleen, wat den man bijzonder naar genoegen scheen te zijn. Hij opende zij ^valies en haalde er ver scheidene papieren uit om deze met de mees te aandacht te beschouwen. Deze papieren bevatten de plannen eener machine, waarvan met eene groote nauw keurigheid alle deelen en onderdeelen waren aangegeven. Onze lezers zullen in dezen reiziger, niet tegenstaande de man volkomen veranderd was, sinds wij hem het laatst zagen, Jac ques Gérard herkend hebben, den meester knecht uit de fabriek te Alfortville; Jacques Gérard den brandstichter, en moordenaar van zijn patroon. Wij zullen den ellendeling niet op den voet volgen, doch hebben den lezer nog me de te deelen hoe hij aan den, brand ontsnap te. „Hulp! Hulp! Ik sterf had Jacques ge roepen, toen hij het brandend paviljoen was binnengedrongen om naar allen uiterlijken schijn eene daad van bewonderenswaardige toewijding te verrichten. De meesterknecht was een slim en sluw booswicht, die niet aarzelde alles op het spel te zetten en zijn leven te wagen om zijn doel te bereiken. „Iedereen moet overtuigd zijn van mijnen dood," sprak hij bij zichzelven, en zoo ma dame Fortier's stem zich tegen mij verheft, dan zal men niet naar haar luisterenhare aanklacht zal als vuige leugentaal, als las ter beschouwd worden." Jacques kende sinds lang met de grootste nauwkeurigheid de ligging van het paviljoen en wist dat een venster dat toegang ver schaffen kon tot het vertrek des heeren La- broue, aan de andere zijde Uitkwam op een open veld achter de fabriek. Toen hij zich iu rook en vlammen wierp had hij zijne plannen goed berekend. Alles kraakte onder zijne voeten; alles dreigde op zijn hoofd te zullen neerstorten. In stede van het kabinet binnen te dringen, was hij de reeds door de vlammen aangetasten trapopgeloopen, had weldra het venster bereikt, wiens ruiten door den vuurgloed gebarsten waren, had de angstkreten geslaakt, die men buiten hoorde en alle harten met schrik en afgrij zen vervulden om zich dan half blind en bij na gestikt een weg door het venster naar buiten te banen. Toen deed zich een vreeselijk gekraak hoqrenhet dak van het paviljoen en de geheele verdieping kwam naar beneden. „Bij mijn levenDat gevaar ben ik goed ontkomenmompelde de meesterknecht. Thans stond hij op het open veld, onge deerd, wanneer men een lichte verschroeiing niet mederekende en terwijl alle overigen hem onder de rookende en brandende puin- hoopen bedolven waanden, liep hij, zoo snel zijne beenen hem dragen konden over de bebouwde akkers om zoo spoedig mogelijk een veiligen weg te vinden. Een uur later viel hij door vermoeienis uitgeput in het bosch van Vineennes op den grond neder. „Eindelijk," zeide hij, „ben ik gered Thans haalde hij vrijer adem en, over tuigd dat hij niet vervolgd werd, wachtte hij de opkomst van den dag af. Zoodra het aan den gezichteinder begon te dagen haalde hij de bankbiljetten en de overige gestolen papieren voor den dag, die hij tusschen het hemd en het naakte lichaam had gedragen. Er speelde een glimlach van duivelsehe uitdrukking om Jacques Gérard's lippen. Hij vouwde de verschillende stukken die de opbrengst vormden zijner misdaad, zorg vuldig bijeen, borg die in zijn zakdoek en stond dan op om zich naajr Parijs te bege ven. Hij gevoelde geen vermoeienis meer. Het sloeg zeven uqr, toen hij de groote l stad langs de. Barrière du Trone binnentrad Zijne kleederen begonnen te drogen, doch waren met slijk besmeurd. Jacques stond stil bij een schoenpoetser, die na enkele oogenblikken hem een geheel ander uiterlijk gaf; de meesterknecht zag er thans nit als een fatsoendelijk gekleed ar beider. Hij richtte zich naar een confectie magazijn, kocht nieuwe kleeren en nieuwe schoenen, nieuw linnen en een valies, waar in hij het gekochte samenpakte, ging dan een bad nemen, trok zijn nieuwe pak aan en was op dit. «ogenblik totaal veranderd. Alleen zijn gelaat was nog kenbaar en dit moest natuurlijk de aandacht trekken we gens de ongewone kleur van baard en haar. Jacques trad hij een coiffeur binnen en liet zich scheren en het haar snijden. „Hebt gij niets om mij het haar te kleu ren?'' vroeg hij daarna lachend. „Het rood is niet in de mode en de dames houden er niet van." „Zeker, mijnheer, zeker," antwoordde de coiffeur. „En houdt dat kleursel goed?" „Minstens acht dagen. Gij hebt de operatie slechts nu en dan te herhalen om de wortels te onderhouden." Een half uur later had de meesterknecht een prachtig zwart haar en toen hij zich voor den spiegel bewonderde, herkende hij zichzelven niet meer. Jacques Géfard was verrukt over liet ver kregen resultaat; hij kocht verschillende fleschjes van het klem-middel, bezocht nog enkele magazijnen, waar hij tal van inkoo- pen deed voor de beraamde reis en liet zich dan naar liet station St. Lazaire brengen, waar wij liem hebben zien ontbijten en een telegram naar Havre zenden, geteekend Paul 'Harmant. Dien naam had bij niet uitgedacht. Paul Harmant had geleefd. Te Genève, waar hij overleed, was ltij etyi collega en makker van Gérard. De meesterknecht had Harmant's zakboek je bewaard, dat hem vroeger gedurende de ziekte van zijn vriend was toevertrouwd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1921 | | pagina 1