I MTBlr BIB Derde Blad. De Portierster yan AlfortYille. Firma G. VERKADE, lloyal Worcester Corsetten, Firma G. VERKADE, Gemeenteraad. Provinciaal Nieuws. on FEUILLETON Grijze en Witte Heeren- borstrokkenPantalons Zeer soliede. f 1.95. 'I i|No. 79 Zaterdag 15 Oct. 1921.44e Jaarg. GEERTRUIDENBERG. Openbare vergadering' van den raad dezer gemeente op Donderdag 13 Oc tober des v.m. 10 uur. Voorzitter Edelachtb. heer Mr. Allard. Ongeveer 10.15 uur opent de Voor zitter de vergadering, afwezig de heer Timmermans. De notulen der voilge vergadering worden na voorlezing onveranderd goed gekeurd en vastgesteld. Aan de orde 1. Voorloopige vaststelling gemeente rekening over het dienstjaar 1920. Voorzitter. De rekening heeft voor de leden ter visie gelegen en de commissie heeft de rekening onderzocht. Scherp. De commissie heeft de reke ning onderzocht en beeft geen aanmer kingen, Wel wil ze op bezuiniging aan dringen. Er z^n vele posten, waar op bezuinigd kan en moet worden. Het is zaak dat men toe blijft zien of de zui nigheid wordt betracht. Voorzitter. Ik zeg de commissie dank voor hare werkzaamheden en stel voor de rekening voorloopig vast te stellen, als ze is aangeboden. Aldus wordt besloten. 2 Bespreking verhuring van de kelder onder het huis van de familie De Bruin. Voorzitter. Van den heer Boom is het verzoek Ingekomen om den kelder van het huis dat ons door de familie De Bruin is geschonken, te mogen huren. Adressant heeft het reeds lang ia ge bruik en bij de schenking aan de ge meente heeft men den wensch uitgedrukt dat de kelder, zoo dit maar mogelijk is, aan den heer Boom in huur blijft. B en W. meenen, dat aan dien uitgesproken wensch gehoor moet worden gegeven en stellen voor den kelder te verhuren voor f40 per jaar tot wederopzegging toe en zoo van jaar tot jaar met recht van opzegging 3 maanden voor het verstrijken van den huurtermijn. Smolders. Is de huur altijd f 40 ge weest. Voorzitter. Die is lager geweest. Maar daar is moelijk een maatstaf voor te nemen. Vroeger had de heer Boom behalve de kelder ook nog een boven lokaal er van in huur. Smolders. En waar huurde, by dat toen voor. Voorzitter. Daar heb ik niet naar geïnformeerd, omreden dat men dit toch niet als maatstaf kan gaan nemen. Meijers. De huur ls hoog genoeg. Scherp. Is de kelder nog niet iets kleiner geworden met het verbouwen. Voorzitter. Ja. Smolders. Als de huur niet te hoog is dan ls het mij goed. Ik vraag het maar omdat het voor de gemeente jammer zou zijn, indien ze er niet uit haalt wat er uit te halen is. Meijers. De meeste kelders worden voor 25 k 30 gulden verhuurd en die zijn dan zeker nog zoo groot. Smolders. Als het genoeg is, dan is het goed. Het zou in het belang der gemeente zijn als men er zoo veel van maakt als maar kan. Ged. Staten moeten van „De Echo van het Zuiden". 43). het zeker nog goedkeuren. Voorzitter. Ja. Hierna wordt met algemeene stemmen het voorstel van Burg. en Weth. aan genomen. 3. Verzoek van den heer Sassen om een perceel gemeentegrond te mogen kiezen. Voorzitter. Dit stuk is niet op zegel gesteld en kan derhalve niet in be handeling worden genomen. Wij zullen hem daarvan in kennis stellen. 4. Verzoek van den heer Jac. Snijders om eervol ontslag als klokkenist. Voorzitter. De heer Snijders heeft ge durende een lange reeks van jaren met de grootste nauwkeurigheid zich van deze taak gekweten en steeds veel toe wijding getoond voor zijn werk. De klok heeft dan ook maar heel zelden een verstoring getoond en steeds vrij goed en geregeld den tyd aangegeven. Ik stel voor onder dankzegging voor de trouw bewezen diensten, Snijders eervol ontslag te verleenen met Ingang van den datum dat zijn opvolger is benoemd. Wij zullen een oproeping doen en dan kan de klok nog tot zoolang een ander zal zijn benoemd door Sn^ders worden bediend. De heer Snijders zal daartegen wel geen bezwaar hebben. Dereden dat hij zijn ontslag vraagt, is alleen maar met 't oog op z'n hoogen leeftijd. Een Markt en Grootestraat. - WAALWIJK. DE WERELDBEROEMDE ongeveer 35 goedkooper dan in 1920. paar maanden zal hij het ambt nog wel willen waarnemen. Scherp. Ik geloof niet dat hij nog dikwijls boven komt. Maar het matcheert goed. Ais de klok maar op tijd wordt opgedraaid, loopt het wel. Met algemeene stemmen wordt het gevraagde ontslag eervol verleend. 4. Ingekomen stukken. Schrijven van de commissie tot wering van schoolverzuim. De commissie wijst er in haar schrij ven op, een vorig jaar, den 27 October reeds gevraagd te hebben om verhoo ging van de belooning. Hier is daar slechts f 25 voor uitgetrokken. In Made wordt daer f 130 voor gegeven en la Raamsdonk f 100. De commissie, die nog nooit eenig antwoord op haar schrijven mocht ontvangen, verzoekt thans eenig antwoo d te mogen ontvangen. Voorzitter. Ik stel voor dit schrijven bij de behandeling van de begrooting te behandelen, want er moet een andere post op de begrooting worden gebracht om die meerdere uitgaven te kunnen dekken. Binnenkort komt de behandeling van de begrooting toch aan de orde. Aldus wordt besloten. Vei zoek van het Hoofdbestuur van De Hanze om voor den hier te geven Hanzecursus een hoogere subsidie te mogen ontvangen. Het Hoofdbestuur wijst er op, dat Rijk en Provincie reeds verhooging van subsidie hebben gegeven en vertrouwt dat de gemeente zeker wel zal volgen en f 550 subsidie voor 1922 zal verleenen. Voorzitter. Ik steil voor dit verzoek ook bij de behandeling van de begroo- ting te behandelen. Het schrijven ia ook pas Ingekomen. Segeren. Hoe hoog is het bedrag voor dit jaar geweest. Voorzitter. Het bedrag is niet heele- maal in geld gegeven. Ze krijgen de beschikking over lokalen met vrij vuur en licht. Beter is het alles in bijzonder heden bij de behandeling van de begroo ting te behandelen. Segeren. Het komt my voor dat het bedrag nogal hoog is en dat zon ïyn- recht la strijd zijn met wat daar straks door den heer Scherp ls gezegd n.l. dat we de zainigheld moeten betrachten. Voorzitter. Ja, daarom is het 't beste om bij de begrooting te behandelen. Wanneer we alles onderzocht hebben gaat het beter om er over te spreken. Voorzitter. Dan kan ik de heeren nog mededeelen, dat wy een oproeping heb ben gehad voor een vergadering ter bespreking van de tram, welke zon worden gehouden in Tilburg. Deze ver gadering heeft niet kunnen doorgaan omdat de directeur van de Stoomtram weg-Maatschappij afwezig was. Nu zal binnenkort wederom een vergadering worden gehouden en dan zal ik den raad van de gehouden besprekingen in kennis stellen. Niets meer aan de orde zijnde en niemand meer het woord verlangende, sluit de Voorzitter de vergadering. Waalwijk, 14 Oct. 1921. toegenomen tegenover de regeering, andere bonden, arbeiders-organisaties, enz. enz. Verschillende leden sloten zich daarbij aan en verzochten den voorzitter dit besluit in 't belang van den bond en de schoenindustrie nog eens in beraad te houden, waarop deze te kennen gaf dat deze beslissing bij hem reeds vaststond. Wij hebben reeds vroeger mede gedeeld, hoeveel leerlingen er aan de dagcursussen der Rijksvakschool zijn, waarvoor nog onderhandelingen met een paar deelnemers gaande zijn en eenige Duttschers moesten achterwege blijven vanwege de valuta. Ook deelden we mee dat er aan de avondcursussen het respectabele getal van 108 leer lingen zijn. Wij laten die thans volgen, verdeeld naar de plaats hunner inwoning en leeftijd Naar de plaatsen verdeeld zijn er uit Markt es Grootstraat. - WAALWIJK. Waalwijk Kaatsheuvel Besoijen Capelle Sprang Baardwijk Haarsteeg Loon op Zand Drunen Van elders 40 leerl., w.o. 13 meisjes 17 9 4 4 3 1 3 108 leerl., w.o. 24 meisjes Volgens leeftijd gerangschikt zijn er 15 deeln. van 13-15 jaar, w.o. 9 meisjes 10 t, 5 van den R. K. Bond van Schoenfabri kanten 11. Maandag te Tilburg gehouden, werd het ontwerp-collectief-arbeidscon- besproken. Uit eene met de vroegere leden van den ontbonden Bond van Schoenfabrikanten te Amsterdam gehou den vergadering bleek dat die heeren zich met het ontwerp-collectief contract konden vereenigen en zullen dezen als mede-contractant toetreden. Het ontwerp werd, na rapport van eenige afdeelingen, vastgesteld. 27 October a.s. zal het ontwerp te Waalwijk met de arbeiders-organisaties worden besproken. Voorts lezen we in 't verslag in de Schoenindustrie, dat in deze vergadering de voorzitter van den Bond, de heer Bernard Timmermans-Verschure heeft kennisgegeven van zijn voornemen om na afhandeling van 't nieuwe collectief arbeidscontract, zijn mandaat als voor zitter neer te leggen. De reden daartoe zijn de steeds toe nemende werkzaamheden voor den Bond, als vergaderingen, conferentiën enz. die door hem met het oog op uitbreiding van eigen zaken onmogelijk in de toe komst kunnen behartigd worden, zooals hij zulks wenschten zooals ook noodig is. Uit de daarop gevolgde woorden van den vice-voorzitterbleekhoezeerhethoofd-s Waarbij bestuur dit voornemen betreurter werd gewezen op de zeer groote verdiensten van den Voorzitter voor den Bond en de schoenindustrie, op de geheel mo derne organisatie van den Bond inzake contracten, bureau-inrichting, arbeids prestatie enz., zaken waarvoor indertijd zoo heftig is gestreden en die men thans heelt bereikt of staat te bereiken en dit in hoofdzaak door de krachtige en energieke leiding, de reuzen werk kracht van den heer Timmermans. Voorts werd gememoreerd hoe de bond in beteekenis en kracht naar buiten is 26 15-16 27 17-18 14 19-20 11 21-22 12 23-24 2 25-30 1 boven 30 108 deeln., w.o. 24 meisjes Door dea Inspecteur van politie alhier zal een cursus worden gehouden tot verlegging van het polltlediploma. Deze cursus zal een jaar duren. Er zal tweemaal per week te Waalwijk in de avonduren les worden gegeven. Zij die dezen cursus met vrucht doorloopen en een diploma verwerven, zullen bij de politie de voorkeur genieten. Voor verdere inlichtingen wendde men zich tot den Inspecteur van politie. Mej. H. had 1.1. Zondag het ongeluk met haar fiets over een hond te rijden, waardoor zij kwam te vallen en een arm brak. Zaterdagavond 8 October was het voor de leden van de Waalwijksche Schaakclub een leerzame en aangename avond: de heer B. J. van Trotsenburg (hoofdklasse Amsterdam) speelde simul taan, waarbij hij elf partners tegenover zich kreeg. Bij den aanvang werd door den voor zitter een welkomstwoord gesproken, tevens werd gewezen op de weinige belangstelling der leden ge durende de zomermaanden. Waar moet het naar toe, indien nu reeds een der gelijke verslapping optreedtmen za toch moeten begrijpen dat door toe te treden als lid, tevens de stilzwijgende verplichting wordt opgelegd, zijn club in alle opzichten te steunen en de eenige steun waar deze club iets aan heeft, is een getrouw bezoeken van de oefeningsavonden. 't Is te hopen dat 't iets helpt, zooda ieder lid de noodzaak inziet van zijn persoonlijke medewerking! Volgens de meening van den heer Van Trotsenburg en de meening van een hoofdklasser s wel wat waard!) wordt hier in Waalwijk wel degelijk iets gepresteerd op schaakgebied, hetgeen in de massa- camp tegen de Bossche club ook ge ileken is. Zou het nu niet zonde en ammer zijn indien een dergelijke club op den duur het loodje moest leggen door te weinig deelname? leder die iets voor schaken voelt en eens een kijkje wil komen nemen, is welkom en zullen nieuwe leden nog welkomer zijn (tenzij de toevloed eens wat al te groot mocht worden Wat de simultaan-wedstrijd zelve be reft, was het resultaat boven alle ver wachting: van de elf partijen werden er 7 door den heer Van Trotsenburg jewonnen, terwijl hij in de overige 4 egen de Waalwijkers moest capituleeren. )e heer v. T. was blijkbaar niet goed gedisponeerd, zijn spel was nerveus en e vlug, waardoor nog al eens een blunder werd gemaakt. De mooiste partij van den avond was die met den heer A. Princen, waarbij de heer v. T., die met Wit speelde, in de dame-gambiet-opening een foutje maakte, waarvan Zwart handig wist te profiteeren door den aanval te krijgen en te behouden, zoodat Wit tenslotte moest opgeven. Jammer genoeg is deze partij niet genoteerd, zoodat we haar niet kunnen releveeren. Na afloop van het simultaan-spel werden nog enkele interessante consul tatie-partijen gespeeld, waarna door den voorzitter met een kort woord van dank aan den heer Van Trotsenburg voor hetgeen hij te genieten had gegeven, deze aangename avond werd besloten. >De Boemelbaron* Woensdagavond gegeven, heeft ook al niet veel publiek getrokken. Zy die er geweest zijn hebben kunnen genieten van het prima spel van Plet Köbler, deze was In elk opzicht keurig. De andere artisten evenaarden hem daarin nu niet steeds ea vooral rolvastheid liet nog al eens te wenschen over. Wij herinneren een ieder hierdoor nogmaals aan den competitie-wedstrijd op a.s. Zondag tusschen W. S. C. II— R. W. B. II, op het terrein te Waalwijk De aanvang van dezen wedstrijd is vastgesteld op twéé uur. Zondag a.s. speelt Quick 2 haar eerste comp.-wedstrijd voor de 2e klas B. V. B. tegen Wilhelmina II te Kaats heuvel op het terrein aldaar. Quick 2 beschikt dit seizoen over een sterk XI- tal, waarmede zij, als elke speler zijn beste beentje vooruit zet, een mooie plaats in het ranglijstje kan innemen. Quick 3 is ingedeeld in de 3e klas B. V. B. en speelt Zondag haar eerste wedstrijd tegen S. V. V. 2 op het terrein van Quick. Willen de jongste Quickers winnen, dan zullen zij hard moeten werken, want S. V. V. beschikt over een Xl-tal stoere spelers, waartegen de kleine Quickers misschien niet zijn opgewas sen. Aanvangi2„uur. „Wees voorzichtig! Het geluk waarop gij wacht zal wellicht niet komen. En wie weet of gij steeds uwe koelbloedigheid zult weten te bewaren." Het gesprek veranderde van toon. De trein stoomde nog een paar uren voort en stopte eindelijk. De twee Franschen wa ren op de plaats van bestemming aangeko men. Men zou minstens twee dagen daar moe ten blijven. Er moesten in een groote fabriek nieuwe machineriën gesteld worden. Na een versterkend maal gingen beide mannen naar de inrichting en brachten daar het overige van den dag door. Er* werd overeengekomen dat Paul Har- mant des anderendaags teekeningen zou la ten zien van al de veranderingen, die hij noodig achtte; Ovidius had tal van nota's genomen. In hun hotel begaven de twee neven zich aan het werkPaul maakte de plannen en Ovidius leende hem daarbij de behulpzame hand. „Wij moeten flink doorwerken," zeide de valsche Paul Harmant, „want ik verlang naar New-York terug te keeren. Wij zullen des noods een gedeelte van den nacht beste den." „Mij goedMaar wij moeten toch ook eten." „Ik zal ons souper laten opdienen." Terwijl men de tafel dekte in den hoek van het vertrek, begaf Ovidius zich even naar zijn eigen kamer. Daar opende hij zijn valies, nam er een fleschje uit, dat hij op zettelijk had medegenomen en stak dit in. zijn zak. „Nu", dacht hij met een innig gevoel van tevredenheid, waarvan echter zijn gelaat niets verraadde, „Nu heb ik nog slechts een gunstige gelegenheid af te wachten en deze zal spoedig komen." Dan begaf hij zich weer met zijn patroon aan het werk tot het oogenblik dat de eerste bediende kwam mededeelen, dat men aan ta fel kon gaan. De twee mannen namen tegenover elkaar plaats, Jacques at met goeden lust doch was steeds in gedachten verzonken. Hij zocht in zijn brein naar de oplossing van een vraag, die hij zich gesteld had. Het maal liep snel en stil af. „Breng ons koffie," beval Paul Harmant aan den kellner, „een groote kan sterke kof fie. Wij zullen een goed gedeelte van den nacht moeten doorwerken." „Koffie!Ziedaar de gelegenheid!" dacht Ovidius. Harmant was reeds aan zijn werk, toen deze eene «igarette rolde, welke hij met een gevoel van welbehagen rookte. De kellner plaatste een groote zilveren koffiekan op tafel, twee tassen, een suiker pot en een flesch Franschen brandewijn. Jacques met een potlood in de rechter- en een zakboekje in de linkerhand noteerde lange rijen cijfers langs allerlei geometri sche figuren. „Hier is de koffie neef," zeide Ovidius, zoodra de kellner de kamer verlaten had. „Goed"antwoordde Jacques, zonder zijn werk te verlaten. „Schenk mij een tas in met een lepeltje suiker en breng ze dan bier." „Onmiddellijk, neef". Eene onuitsprekelijke vreugde lag op het gelaat van Ovidius te lezen. Paul Harmant was met zijn rug naar zijn inspecteur geze ten. Zonder hem een enkel oogenblik uit het oog te verliezen, schonk Ovidius hem een tas in en haalde dan het fleschje met het Cana- deesclie vocht er in uit zijn zak en liet een lepelvol daarvan in de koffie druppelen. On middellijk borg hij dan weer het fleschje, deed suiker bij de koffie en roerde deze met een lepeltje om, ten einde den suiker spoedi- gr te doen smelten. „Hier is uw koffie," zeide Ovidius. „Zij is niet te warm meer." ,Ik dank u." 11 m J n n 2 n 1 1 9 - jltcques bracht de tas aan den mond en dronk in een teug den inhoud uit. „Gij hebt er brandewijn bijgevoegd?" zoo zeide hij. „Slechts enkele druppeltjesZal ik er meer in doen?" „Neen, 't is genoeg, alcohol is een vijand van het werk." Reeds twee tassen had Gérard gebruikt en nu vroeg hij nog een derde. „Dan zullen wij ons met nieuwen ijver aan het werk zetten," voegde hij er bij. Ovidius juichte in zijn binnenste, vulde nogmaals de tas van zijn neef en plaatste die bij Paul Harmant neder. Soliveau ge bruikte een aangenaam mengsel van koffie, brandewijn en suiker, stak een nieuwe si- garette aan en hield het oog op zijn gewaan- den neef. Hij wachtte niet zonder eenig on geduld de uitwerking af van 't vocht, waar van eerst de Canadees en later Cuchellino hem de wonderlijke eigenschap verhaald hadden. Zou men waarheid gesproken hebben? De uitslag moest het thans bewijzen. De twee Franschen hadden hun kamers op de eerste verdieping van een paviljoen, dat als een vleugel aan de eene zijde van het hotel was gebouwd. Daar waren zij geheel alleen en konden zelfs wanneer zij luid spraken, niet gehoord worden. Dit had Ovi dius reeds opgemerkt en hij wenschte zich geluk, daar alles zoo naar wensch girtg. 't Sloeg elf uur. Eene diepe stilte heerschte in het pavil joen. De deuren waren gesloten, de lichten uit gedoofd, behalve in de kamer, waar de twee vrienden aan liet werk waren. Jacques was druk aan liet rekenen en sprak geen woord. Ovidius deed ook alsof hij druk bezig was. De man begon zich te verwonderen, daar het vocht nog geen uitwerking had, en hij werd reeds ongerust. Zouden de Canadeezen hem dan toch be drogen hebben? Deze gedachte groef een diepen rimpel in zijn voorhoofd. Doch eensklaps zag bij dat Paul Harmant tweemaal met de band over bet voorhoofd streek. Zijne oogen stonden mat en toonden eene neiging om zich te gaan sluiten. Zou het nu gaan beginnen?" vroeg Soli- n f* veau zich af. Werkelijk, de uitwerking was daar. Jacques sprong eensklaps op terwijl hij zijn meetinstrumenten op tafel liet neder- vallgn. „Wat is er neef?" vroeg Soliveau. „Zijt gij niet goed?" „Ik heb dorst," antwoordde Mortimer's schoonzoon en dronk in een teug een groote tas koffie leeg. Dan wandelde hij door de kamer, rechts, links, in alle richtingen, ter wijl een ijskoude rilling hem over de lede maten liep. Zijne handen beefden, zijn ge laat kreeg een roodachtigen tint en in zijne oogen begon thans een zonderling vuur te schitteren. „Gij zijt ziek neef!" hernam Ovidius, een ongerust uiterlijk vertoonend. „Wat schort u toch?" „Ik, ziek? Kom, kom! Waarom zou ik ziek zijn?" „Gij hebt te veel gewerkt, en moet u nu rust gunnen." „Rust! Neen, nooit! Ik ken geen vermoeid heidIk heb dorst, ik wil drinken! Geef op! 't Beste dat er is! Ik ben rijk, zeer rijk Ovidius schonk de tas half vol brande wijn en zijn slachtoffer ledigde dit, alweer in een teug. „Eindelijk ga ik op de hoogte komen, zoo dacht Ovidius en voegde er dan luide bij„Gij zijt rijk, ja, dank zij de uitvinding die gij gedaan en verkocht hebt „Die ik verkocht heb aan Jacob Mortimer, mijn schoonvader," antwoordde Jacques Gérard. „Neen, die uitvinding is het niet, waarvan ik spreek," hernam Ovidius. „Ik spreek van de machine, die gij hebt uitgevonden in den loop der Vijf jaren, dat wij elkander niet gezien hebben." De gewezen meesterknecht brak in een schaterlach uit. „Hahahariep hij dan. „Heb ik u vroeger ooit gezien? Kende ik Ovidius Soli veau?" En hij trad op zijn gewaande neef toe met dreigend uiterlijk, terwijl zijn oogen vlammen selioten. Ovidius stond min of meer ongerust op en was gereed voor Paul Harmant te wijken. „Beu ik van Dijon?" ging hij voort. „Heet ik Paul Harmant?Waarachtig niet! Paul Harmant is doodin het hospitaal te Genève is hij overleden. Ik was een van zijn makkers. Hij had mij zijn zakboekje toevertrouwd om het aan zijne familie te zenden... doch daar mijn hoofd op het spel stond heb ik den naam van Paul Harmant aangenomenDat hadt gij niet vermoed. domkop! Gij dacht dat ik uw neef was!" Jacques saamgetrokken gelaat nam een schrikbarende uitdrukking aan. Zijne wangen stonden hol en waren van rood thans vaal en lijkkleurig geworden. Er stond schuim op zijne lippen. Ovidius huiverde en zijne ongerustheid veranderde weldra in grooten angst. „Had hij niet eene al te groote dosis van het vocht gegeven? Stond hij niet tegenover iemand die aan zinsbegoocheling leed, tegen over een gevaarlijken waanzinnige?" Ten derde male begon Jacques te lachen, doch zijn lag klonk somber en angstig, zoo als een dier kreten welke men in een krank zinnigen-gesticht opvangt. „Heb ik niet goed gedaan?" hernam hij, weder <4» Ovidius toetredend, die voor hem uitweek. „Heb ik niet gehandeld zooals biet een sluwen vos betaamt? Begrepen?Ik had de fabriek van Alfortville, waar Ik meesterknecht was, in brand gestokenik had mijn patroon den ingenieur^ Labroue vermoordik had zijne plannen gestolen en uit zijn kas honderd tachtig duizend fran ken medegenomeu... Dat was een klein for tuintjeSteeds op alles bedacht ben ik dan teruggegaan naar de plaats des onheils. Daar onderscheidde ik mij door mijn helden moed. Ik wierp mij in het midden der vlam men om de kas te redden, die ik bestolen had, eu dan, op het oogenblik dat 't gebouw instortte, sprong ik door het venster en be vond mij in het open veld. Tk was vrij... En men waande mij onder de puinhoopen be graven, als het slachtoffer van mijn moed en mijne toewijding. Jeanne Fort Ier, tegen over wie ik gevoelens van wraak had te koelen, werd in mijn plaats veroordeeld en vanaf dien tijd bestaat Jacques Gérard niet meer. Ik stak naar Engeland over onder den naam van Paul Harmant, die thans de mijne is en scheepte mij naar New-York iu. Op het stoomschip, de Lord-Maire, ontmoet te ik een dwaaskop, een zekeren Ovidius So liveau, wien ik wijsmaakte, dat ik zijn neef

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1921 | | pagina 9