Eerste Blad.
De Portierster
van Alfortville.
Dit nummer betaat
uit TWEE bladen
Gemeenteraad,
Ff. UILLETOfl
„N00&D-B&ABAND"
NUMMER 4
WOENSDAG 11 JANUARI 1922.
van HDe Echo van het Zuiden".
70).
38.
WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT.
Uitgave: Waaïwijfc#che Stoomdrukkerij Antooo Tielen
S DOOK. ERVARING STERK.
JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG- EN ZATERDAGAVOND.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per poet door het geheele rijk 1.45.
Brieven, Ingezonden atukken, gelden enz.,
franco te zenden aan den Uitgever.
GEERTRUIDENBERG.
(Slot.)
Segeren. Laat ons bot dan in dien geest
doen. Dat wijzen van: je moet je eerst beter
voorbereiden enz.; nou dat is al ouderwets,
dat is al zoo dikwijls door u gezegd. Ik zeg
maar het is onmenséhelijk voor zoo'n baantje
maar 400 te geven. Ik verzoek U dan ook
vriendelijk de Regenten mijn verzoek over
te brengen en dan kunnen we de discussies
hierover wel sluiten.
Voorzitter. F zou liet besluit dus willen
verdagen.
Tak. Neen. de begrooting kan worden
goedgekeurd, althans ik kan er m'n stem
aan geven, mits tot de Regenten maar het
verzoek wordt gericht om liet salaris" van
den secretaris te verhoogen. Dat kan bij
suppletoire begrooting evengoed gebeuren.
Timmermans. Ik kan dat onmogelijk steu
nen. De reden heb ik daarvoor reeds opge
geven. *t Is omdat er pas een oproeping is
gedaan op een salaris van 400 en nu direct
800 te gaan geven zonder dat de werk
zaamheden zijn vermeerderd, daar ben ik
op tegen, vooral nu de Regenten, die van
nabij toch met de werkzaamheden zijn be
kend, meeneu dat 400 voldoende is. Wie
weet of we, als de oproeping was gedaan
met een jaarwedde van 800. onder de sol
licitanten geen dr. of mr. er bij hadden ge
kregen. Het is maar een bijbaantje. Boven
dien is er nog op gewezen, toen werd gespro
ken over den Hansjecursus en Teekenschool,
dat er absoluut geen geld is. 'Welnu, is het
dan niet kloppen aan een doovemaus deur.
Waar niet is, verliest de keizer zijn reclit.
Segeren. Ik kan liet gevoelen van den
lieer Timmermans in geen geval deelen.
Meermalen heeft er een oproeping plaats
en hoe dikwijls wordt nadien niet eens iets
gewijzigd, 't Zou ook wat moois zijn ook
als dat niet meer zou gaan. Hoeveel factoren
zijn er dikwijls niet dat een wijziging moet
gebracht worden na een oproeping of na
een besluit.
Ik wil geen personen noemen, ik heb al
gezegd dat ik niet persoonlijk wil zijn, maar
hoe dikwijls is liet al niet voorgekomen dat
er iemand buitengewoon wordt opgeschroefd,
dat Is nog niet zoo lang geleden, en van den
anderen kant zou men dat gaan afsnijden.
Ik vind het jammer dat u ons gevoelen niet
kunt deelen. Vindt u, mijnheer Timmermans
do verantwoording nu niet groot. Mij zou 't
spijten als zoo'n secretaris niet behoorlijk
werd betaald.
Vetmesten zal ie z'n eigen toch niet aan
800.hoor. Jammer is het dat de Ite-
gihten niet met dat voorstel kunnen komen,
dan hadden wij de begrooting kunnen goed
keuren.
Voorzitter. We zullen maar een eind bren
gen aan de kwestie. Ik zal de begrootiug in
stemming brengen dan kan in een volgende
vergadering zoo noodig nog met een voorstel
„Zij had dit schrijven niet meer. 't Werd
door de vlammen verteerd."
De valsche Paul Harmaut schudde het
hoofd.
..I)at. alles," zeide hij, berust slechts op
veronderstellingen."
.,'t Zij zoo," antwoordde Lucien. „Doch er
zijn voorgevoelens, die een zoon nooit be
driegenVroeg of laat zal het liclit de
duisternissen ophelderen. De dag der boete
doening zal aanbreken3k moet mijn ver
moorden vader wreken
Het ijskoude zweet brak den moordenaar
uit. In zijn brein werd het minder helder,
en toch trad hij nog eens stoutmoedig op.
„Maar wat kunt gij toch doen?" vroeg hij.
„Twee en twintig jaren zijn er verloopen,
sinds 't drama van Alfortville plaatsgreep...
Laat ons eens veronderstellen, dat Jacques
Gerard werkelijk de schuldige was en dat
hij nog leve; dan bestaat er toch prescriptie
voor hem en de rechterlijke arm is niet in
staat om hem meer te treffen."
„Wat kan mij die prescriptie schelen? Zoo
Jacques Gérard leeft en ik hem ontmoet,
dan zal ik aan de wet geen rechtvaardiging
gaan vragen. Door de misdaad verrijkt,
heeft de ellendeling zeker een anderen naam
aangenomen, en leeft hij wellicht op grooten
voet in 't midden der zijnen.
De ergernis rondom hem, de haat en de ver
achting der zijnen, die uit deze ergernis zul
len voortvloeien, zullen voldoende zijn voor
mijne wraak."
De millionnair stond op, ter prooi aan een
W MO VAK HET ZUIDEN,
Tel^r.-Ad'os: ECHO.
worden gekomen
Segeren. Onder dat voorbehoud stem ik
voor de begrooting.
De heer Smolders blijft buiten stemming.
I)e overige heeren stemmen voor.
Schrijven van Ged. Staten om het besluit,
in een der vorige vergaderingen genomen,
n.l. het reglement van de Godshuizen te wij
zigen bij annexatie, in te trekken.
De Voorzitter zou voorloopig dit besluit
uog handhaven aangezien de plannen tot
annexatie uog nidt van de lucht zijn. Wel is
het eerste plan ingetrokken, doch de moge
lijkheid bestaat nog altijd dat men met
nieuwe voorstellen zal komen.
De heer Segeren zegt tegen dat besluit te
zijn geweest wijl bij hem vast staat, dat,
wil men de lusten, men ook de lasten moet
dragen. Hoe zal het dan in de eerste de bes
te te houden vergadering gaan. De meerder
heid zal dan wel zorg dragen dat het wordt
gewijzigd en daar hebben ze groot gelijk in.
Nu is het niet goed, men zou een verkeerde
verhouding krijgen in den nieuwen raad,
en dat moet men voorkomen.
De heer Smolders meent dat liet voorba
rig is om het in te trekken. Zoolang het
annexatie-gevaar nog niet van de lucht is,
moet het blijven.
De heer Timmermans ziet geen bezwaar
om het in te trekken. Hij voor zieli ziet daar
meer een administratieve maatregel in.
De lieer Segeren zou het gelieele besluit
maar in willen trekken. Later kan, als er
weer voorstellen komen tot vereeniging, men
weer met liet verzoek komen. Spr. voor zich
is er voor alle lasten en alle lusten samen
te deelen.
Aldus wordt besloten.
Benoeming van een lid voor de Commissie
tot wering van schoolverzuim.
Wordt herbenoemd de heer J. Sclioltens.
Verzoek van den heer C. Boon om de
voormalige markt te huren en daar een
berg- en werkplaats voor klompen in onder
te brengen.
De Voorzitter zegt dat dit gebouw in
eigendom toebehoort aau het Rijk en in huhr
is bij de gemeente. Burg. en Weth. meenen
dat in dezeu tijd van werkeloosheid alles
moet worden gedaan, zeker nog meer dan
in andere tijden, om alles in de gemeente te
krijgen wat maar mogelijk is, en daarom
zijn ze er sterk voor het te verleenen. Alles
wat de welvaart bevordert, moet worden
aangegrepen. Wel moet de Minister van fi-
nantiën toestemming verleenen dat de Ge
meente het verhuurt, doch hij is van gevoe
len dat de toestemming daartoe wel zal wor
den verleend. Dezelfde prijs zal dan onge
veer aan den lieer Boon worden gevraagd.
Het kan dan worden verhuurd van jaar tot
jaar met een tijd van twee maanden opzeg
ging.
Smolders. Hoe hoog zal de huur zijn.
Voorzitter, 100.wij betalen 95.
Al de verplichtingen die de gemeente op
zich heeft moeten nemen, moet huurder
thans op zicli overnemen.
Met algemeene stemmen wordt besloten
het te verhuren.
Schrijven van den administrateur van liet
lichtbedrijf.
Deze drukt zijn spijt uit dat zijn salaris
niet is herzien. Bij het begin van het be
drijf was dat gebracht op 250 docli niet
het oog op annexatie is geen besluit genomen
vreeselijke ontsteltenis.
Gedurende enkele oogenblikken liep hij
koortsachtig op en neer door zijne biblio
theek.
Eensklaps stond hij stil en sprak dan op
doodbedaarden toon
,,'t Is schoon van u. dat ge uw vader wilt
wrekenmaar ik vrees, dat gij nooit uw
doel zult bereikenLaat ons thans ons
vórig onderhoud weder opvatten... Op dit
oogenblik zijt gij zonder familie, zonder be
trekking, zonder fortuin?"
..Ja, mijnheer."
„Gij solliciteert bij mij naar eene betrek
king, die uw bestaan verzekert, niet slechts
voor dit oogenblik, maar ook voor de toe-
komts?"
„Ja. mijnheer."
„Welnu, die' betrekking verleen ik u."
„Mijnheer
In eene opwelling van erkentelijkheid
greep Lucien Jacques Gérard's beide handen.
Die handen waren ijskoud.
De millionnair trok deze zonder affectatie
terug en ging voort
„Gij zijt zeer bekwaam, en hebt daarvan
de noodige bewijzen afgelegd bij de firma
Simons Co. Gij zult steeds mijn plaats
vervanger zijn. Uw titel van directeur der
werken zal u eene absolute macht verleeuen.
Aan u de keuze der teekenaars, der meester
knechts, der werklieden, die onder uwe be
velen staan. Verlies geen oogenblik. Ik ver
lang dat het teeken-atelier, hetwelk ik van
plan ben hier voorloopig te houden, in drie
dagen gereed zij. Ik heb werken van mijne
reis medegebracht, die den grootsten spoed
eisclien. Elk uur van den dag zal ik u noodig
hebben. Gij zult dan ook in mijne nabijheid
komen wonen."
„Goed mijnheer."
„Om te beginnen zal ik u een salaris van
Sfvaalfduizend franken per jaar geven. Is
dat voldoende?"
„Zeker, mijnheer. ïk zou mijne wenschen
zoover niet hebben durven uitstrekken."
„Gij neemt dan mijn voorstel aan?"
„Met de grootste erkentelijkheid."
„Welnu, dan is het eene afgedane zaak.
Morgen reeds zult gij het oog komen houden
op de inrichting der teekenkamer, waarin
zich een twaalftal personen plaats zullen
vinden. Heden ga ik mijne fabriek te Cour-
om bet te wijzigen. Hij vraagt 500.
De Voorzitter zegt dat Burg. en Wetli.
van oordeel zijn dat bet salaris thans onvol
doende is. Ze stellen voor een toeslag te ver
leenen en niet om op bet verzoek in te gaan
om het te verhoogen. Er kunnen nog nieuwe
plannen komen tot vereeniging.
Aldus wordt besloten.
Schrijven van Speetjes, technisch amb
ten a ar bij het G. E. B.
De Voorzitter merkt op dat dit eerst be
den is ingekomen. Hij zou liet. alvorens liet
in den raad ter behandeling wordt gebracht,
eerst in handen van Burg. en Weth. willen
stellen.
Daartoe wordt besloten.
Schrijven van de Ned. Vatenfabriek on?
een gedeelte van bet huis naast het Raad
huis te mogen huren.
De heer Scherp acht het beter dat de
Voorzitter bij de behandeling hiervan niet
tegenwoordig is.
Deze verlaat daarop de vergadering.
De heer Scherp zegt dan, dat de directie
van de vatenfabriek gevraagd beeft een ge
deelte van liet huis, gelegen naast het Raad
huis, te mogen huren.
Verder deelt hij mede; dat de Burgemees
ter bereid is liet huis voor 20.000 te koo-
pen, als de raad denkt dat hij daar schade
aau heeft.
De heer Segeren zegt dat de raad het ge
kocht heeft met het oog op de annexatie.
Later is men tegen de annexatie geworden
en dat lieeft hij, op die manier althans,
jammer gevonden. Aangezien echter, zooals
door den Voorzitter is gezegd, de annexatie
nog niet van de lucht is, zou hij het huis
behouden, vooral ook omdat het definitief
door den Raad is gekocht. Of men er nu be-
ronw van heeft of niet, gekocht is gekoclit.
De heer Tak zegt «lat bet de bedoeling is
van den Voorzitter dat hij den raad in de
gelegenheid willen stellen. Hij voor zich zou
daar geen gebruik van willen maken.
MAATSCHAPPIJ VAK VIRI 2ING 01 HET LCVEN
LW U K f ftTTTTrt
bevoie in oogenschouw nemen. Ik zal u met
mij medenemen, opdat gij u een duidelijk
denkbeeld zoudt kunnen vormen van de be
langrijkheid der onderneming."
„Ik ga ontbijten en kom onmiddellijk
terug," zeide Lucien.
„Blijf met ons dejeuneeren."
„Gij overlaadt mij met gunsten, mijnheer.
De toekomst, die tot nu toe zoo somber voor
mij was, glimlacht mij door uw toedoen
reeds vriendelijk te. Hoe zal ik u voor dat
dat alles naar waarde kunnen danken?"
„Uwe erkentelijkheid behoort mijne doch
ter en uwen vriend Georges Darier, en uw
eigen verdiensten, maken u hunne gunsten
waardig," antwoordde de millionnair. „Wij
hebben elkaar dan goed begrepen, niet waar,
mijn jonge vriend? Kent gij den weg naar de
zaal?"
„Ja. mijnheer."
„Welnu, ga mij dan daar wachten bij
Mary. Zeg haar. dat ik in vijf minuten ge
reed ben en dat gij blijft dejeuneeren."
Terwijl hij deze woorden sprak, bad de
valsche Paul Harmant de deur der bilblio-
theek geopend.
Vreugdedronken, haast niet in staat aan
zijn geluk te gelooven, wendde de jonge man
zich naar de zaal.
VIERDE HOOFDSTUK.
Jacques Gérard sloot de deur en liet zich
dan ontsteld, vernietigd, óp een stoel neder-
vallen.
Gedurende enkele minuten scheen hij de
hevigste ontsteltenis ter prooidan verhief
hij eensklaps liet hoofd. Zijn gelaat droeg
eene hooge purperkleur en de oogen ston
den wild in hunne holten. Met zijn hoofd
tusschen beide handen sprak hij
„Lucien Labroue! De-zoon van mijn
slachtofferEen kind, dat rijk moest zijn,
en nu door mijne misdaad is hulpeloos ge
worden En dat kind komt thans tot mij,
om mij werk te vragenEu mijne dochter
is het, die den jongen beschermt! Door mijn
dochter aangemeld komt hij tot mij J"
„Is het 't noodlot dat hem hierheen ge
leidt of is liet de Voorzienigheid?"
„Lucien Labroue in dit huis! Lucieu La
broue aan Jeanne Fortler's onschuld ge-
loovend eu aan Jecques Gérard's plichtig-
De heer Timmermans meent dat «1e voor
zitter het voorstel heeft gedaan omdat de
buitenwereld zegt dat men er niets aan
heeft, vooral als de annexatie van de baan
is. Dat liedje, dat de gemeente er een strop
aan zou hebben is in alle toonaarden gezon
gen. Overal is ïondgebazuind dat de ge
meente er aan miskocht is eu om dat praatje
den kop in te drukken doet hij dit voorstel.
De beer Segeren wil het pand. ook al komt
er geen annexatie, behouden. Hij zon het
jammer vinden er nu afstand van te gaan
doen. De praat van de menschen zou hij
buiten beschouwing willen laten.
De lieer Timmermans zou den Voorzitter
dank willen betuigen voor deze bereidwillig-
ht id. Ais de Raad van meening zou zijn ge
weest dat de gemeente er een strop aan had,
dan zou hij die strop zelf betalen.
Met algemeene stemmen wordt besloten
liet huis voor de gemeente te behouden.
Verder wordt nog besloten aan Burg. en
Weth. over te laten om een gedeelte er van
te verharen.
I)e Voorzitter komt weer ter vergadering
en wordt door den heer Scherp Ingelicht.
Deze zegt dat het dan de taak is om hot
zoo spoedig mogelijk rendabel te maken.
De raad zal later nog over huur en voor
waarden hebben te beslissen.
Scherp. Mijnheer de Voorzitter, ik wil
nog eens even terugkomen op hetgeen de
heer Segeren mij In de vorige vergadering
heeft aangewreven. Hij heeft gezegd dat. ik
er op aangedrongen heb om het salaris van
de wethouders verhoogd te zien krijgen.
Hij moet toen geen verstand gehad hebben
ofwel zijn geheugen moet hem in de steek
hebben gelaten, want hij wist heel goed dat
liij daarvoor bij mij aan huis is geweest.
Hij heeft mij gevraagd daarvoor mede een
adres naar Ged. Staten te willen richten. En
dien tuin. Hij zegt maar dat ik daar wel
voor duizend gulden van geprofiteerd heb.
Laat hj eens bewijzen dat ik er voor 10 eeht
van geprofiteerd bel). Hij weet goed dat ik
dat ni|t heb gedaan. Zegt U bet dan om mij
te bekladden of weet u niet meer wat u
zegt.
Segeren. Mijnheer
Voorzitter. Ik wil geen herhaling meer
van een vorige vergadering.
Segeren. Ik moet het woord.
Voorzitter. U kan bet woord vragen en
dan kan u afwachten of liet u wordt gegeven.
Ik wil niet hebben dat er telkens in de
vergaderingen dan die en dan weer die
wordt beleedigd.
Segeren. Dat is niet billijk als u mij liet
woord niet geeft. Mijnheer Scherp zult ge
liet toestaan en mij niet. Ik zal niet belee-
digen.
Voorzitter. Ik wist niet wat mijnheer
Scherp zou zeggen.
Segeren. We zijn aan het einde van 1921
gekomen. Op de eerste plaats zal ik nu niet
beleedigen. Alleen wil ik vragen waarom
zijn die hoornen gerooid, 't was een sieraad
van het huis. Hadden wij het nu eens in
denzelfden staat moeten opleveren. Mag ik
als wethouder liet niet weten, als uit dien
tuin alles wordt weggehaald, beu ik niet
net zoo goed verantwoording schuldig? Wel-
nou, dan moet ik ook alles weten, dan moet
men mij niets uit de neus houden.
Ik ben nooit persoonlijk of liet moet noo
dig zijn en dan vind ik het nog jammer liet
Prijs der Adverteatiën
20 cut par regel; minimum 1.55.
Reclames 40 seat per regel.
te moeten zijn. Ben ik liet eens geweest, dan
geloof ik niet dat liet in het nadeel van de
gemeente is geweest.
Heb ik iemand beleedigd, dan vraag ik
daarvoor vergiffenis, dan bied ik daarvoor
mijn excuus aan. Ik heb liet dan moeten
doen in inijn debat, ik heb zoo wel eens om
de ooren moeten laten voelen.
Ik hoop dat 1922 een vredige rand zal
brengen. Ik zal de vrede wel bewaren als
men maar eerlijk is. Maar handelt men in
strijd met de wetten en verordeningen, dan
zal ik in '22 niet minder in mijn debat zijn,
dat beloof ik u. Maar ik hoop dat er een
vredig Geer truiden berg zal zijn en dat men
in het belang van de gemeente moge werk
zaam zijn. En' nu wensch ik u allen een Za
lig Nieuwjaar en lioop dat 1922 voor u allen
een gezegend jaar moge zijn.
Daarna werd de vergadering gesloten.
DRUNEN.
(Slot),
Bespreking: regeling: archief.
De Voorzitter merkt cp dat over
deze aangelegenheid reeds in een vorige
vergadering is gesproken. De Rijks
archivaris uit 's Bosch maakt bezwaar
dat het archief betteffende den Ru'ger-
1 ijken Stand zoo wordt bewaard. Nu
kunnen de registers naar het archief
te 's-Bosch worden overgebracht. Wij
kunnen er dan zoo dikwijls gebruik van
maken nis we willen en afschriften van
krijgen, zonder dat zulks Iets kost. Wil
men de registers hiïf behouden, dan
moeten ze in orce worden gemaakt en
een kast daar? oor worden aangeschaft
wat alles te samen veel geld zal kosten,
de archivaris schatte het op f 2000.
Burg. ea Weib. zijn vaa oordeel dat
het beste is de registers maar op te.
zenden om aan deze onkosten te ont
komen. De berging laat hier alles te
wenschen over.
Van de Wiel. Kr is bier absoluut
geen berging of mea zou eerst moeten
gaan bouwen.
Voorzitter. En bovendien komt het
zoo zelden voor dai we do registers
<?au voor 1870 noodig hebben. Ea
hebben we ze eens coooig, dan moeten
we den beer vaa der Hammen uit
Beso ec nog laten roepen, omdat we
uit die ta&4- vaa vroeger jaren geen wijs
weten te worden.
Met algemeene stemmen wordt be
sloten deze registers op te zenden om
aan de onkosten te ontkomen.
Voorzitter. Het andere deel van het
archief tooals de correspondentie en
aces enz. moeten ook noodzakelijk
worden geo'dend, waai nu wordt alles
maar in eenige kisten opgeborgen eu
dat kan en mag niet langer zoo. Dc
archivaris heeft ons in oterwegieg ge
geven daarvoor ecu kast te laten maken,
dan km men later, als men eens iets
moet hebben, alles direct vinden.
Van de Wiel. Dat is veel beter, want
nu is hst jammer zooals alles la die
kisten moet worden geborgen.
Voorzitter. Dan is er eens iets tc
vladen, vooral als we dan den heer
van der Haramen, die hier al meer
malen Is geweest om in het archef eens
tc zotkc„, een Inventarlsstaat laten aan-
lieidLucien Labroue, die na een en twintig
jaar zijn vader wil wreken, door het veroor
zaken van ergernis, door eene ergernis, die
mijne dochter zou onteeren, even als mij
die het ganschq gebouw van al mijne werk
zaamheden als een kaartenhuis zou doen
ineenstorten
„Neen, neen! Dat mag niet zijn! Dat zal
niet gebeuren
„Die jongen zal mij niet meer verlaten.
Hij moet aau mijne zijde leven, opdat ik
zijn doen en laten kenne, zijne gedachten
kan bespieden en in staat zij hein des noods
uit den Weg te ruimen, evenals ik dit met
zijn vader gedaan heb. Zoo hij ging vermoe
den dat Paul Harmant niemand anders is
dan Jacques Gérard, de dief, de brandstich
ter, de moordenaar, dan
Na deze korte, maar verschrikkelijke al
leenspraak liet de millionnair, die gereed
was desnoods een nieuwe groote misdaad
te bedrijven, zich in zijn zetel nedervallen
en verviel weder in eene zware neerslachtig
heid.
Jules Labroue's zoon vond Mary in de
zaal terug.
Het jonge meisje had met het grootste on
geduld den uitslag van het onderhoud afge
wacht, dat zij tusschen haar vader en Lu
cien voorbereidde.
Toen zij den jongeman met een van vreug
des tralend gelaat zag binnentreden, deed
zij twee stappen op hem toe.
„Spreek!" zeide zij. „Wat is er gebeurd?"
„Alles gaat uitstekend."
„Neemt mijn vader u aan?"
„Ja, mejuffrouwVanaf heden behoor
ik tot het personeel der nieuwe fabriek, en
mij is de betrekking geschonken van direc
teur der werkzaamheden."
Mary kon niet volkomen de ontroering be
dwingen, die zich van haar meester maakte,
en. nauwelijks in staat op hare beenen te
staan, moest zij met de handen op een
meubelstuk steun zoeken.,
Lucien schoot toe om haar hulp te bieden.
„Zijt gij niet goed, mejuffrouw?" vroeg
hij.
„O, 't is niets, niets," antwoordde zij. „Ik
gevoel mij gelukkig!
„Maar gij wankelt op de beenen."
„Dat is van vreugdeIk wenschte zoo
vurig u door mijn vader aangenomen te
zien... Verschoon deze zwakheid... 't Is al
weer voorbij: ik hen weer hersteld."
I)e jonge dame was werkelijk weer volko
men bedaard, althans naar den uiterlijken
SCllijlK
„Ik moet u mijne innigste erkentelijkheid
betuigen, mejuffrouw," sprak dan Lucien,
„voor uwe edelmoedige hulp. Daaraan heb
ik mijn succes te danken. Dat zal ik nooit
vergetenmijne dankbaarheid zal eeuwig
duren."
Mary stak hem de hand toe.
„Wij zullen later zien, of gij niet vergeet
achtig zijt," antwoordde zij glimlachend.
De zoon van Jules Labroue nam de lieve
kleine hand, die hem geboden werd aan, en
bracht die eerbiedig aan de lippen.
I)e jeugdige zieke gevoelde op dit oogen
blik een onbeschrijfelijken schok in het hart.
„O", sprak zij tot ziehzelve, „ik bemin hem.
Ik voel wel, hoezeer ik hem bemin!"
En dan, hare ontroering bedwingend,
vroeg zij
„Zoo zult gij spoedig in betrekking tre
den?"
„Morgen reeds, mejuffrouw."
„Maar de fabriek Is nog niet afgewerkt."
„Voorloopig zal ik mijn intrek nemen in
een groot vertrek van dit hotel, waar uw va
der mij belast een teeken-atelier te houden,
totdat alles te Courbevoie gereed is."
„En wat zult gij heden doen?"
„Heden ga ik met mijnheer Harmant naai
de fabriek."
„Dan zult gij met ons ontbijten?"
„Ja. mejuffrouw. Mijnheer uw vader heeft
mij belast u dit mede te deelen."
„Prachtig! Ik ga mijne bevelen geven.
Excuseer mij een oogenblik."
Mary verliet de zaalzeide den kamerdie
naar voor een persoon meer te dekken en be
gaf zich dan naar de bibliotheek om haren
vader te halen.
Deze vertoonde nog steeds dezelfde hou
ding die wij den man hebben zien aannemen,
toen «ij hem verlieten.
Zoodra hij zijne dochter zag stond hij op.
„Welnu liefste," vroeg hij. „hebt gij uwen
beschermeling gezien?... zijt gij tevreden?"
Mary sloeg beide armen om den hals van
Paul Harmant.
(Wordt vervolgd).
