f f. en. m P- De Portierster van Alfortville L AH' M md.f Buitenland. Binnenland. FEUILLETON „NOORD-BRABAND" ïtl NÜMMER 10. WOENSDAG 1 FEBRUARI 1912. JAANAUft. Telef. 38 WAALWIJK5CHK KN LANGST RA ATS CHB COURANT. UitgaveWaalwflk*che Stoomdrukkerij Antooo Tiefen ii<g tain riis- b^n 3654 IIK. Zaterdagmorgen om tien uur zijn de kardinalen in het Vaticaan bijeen gekomen. Om elf uur werd de vergade ring geschorst en monseigneur Resnighi, de prefeci voor de ceremoniën, leidde de leden van het corps diplomatique bij den Heiligen Stoel de zaal binnen, Pwaar de kardinalen zich bevonden, ten einde officieel hun rouwbeklag te bren gen aan het college van kardinalen naar aanleiding van den dood van den paus. Uit naam van het corps diplomatique sprak de deken van het corps, de Spaansche gezant, een rede uit. De deken van het college van kardinalen, kardinaal Vannutelli beantwoordde dit rouwbeklag. t Steeds meer kardinalen nemen deel aan de zittingen van het heilige college, welke eiken dag plaats hebben tot aan het begin van het Conclave. De bijeen komsten der kardinalen zijn geheim, maar men mag wel veronderstellen, dat zij behalve over de gewone zaken der kerk ook spreken over de op handen zijnde verkiezing van den paus. Niet, dat direct de opvolgingskwestie ter sprake gebracht zal worden, maar bij deze bijeenkomsten stellen den kardina len in elk geval in staat, daarover toch van gedachten te wisselen. Wanneer het x Conclave bijeenkomt, zal er reeds ten deele een beslissing genomen zijn in zake de keuze van den nieuwen paus. In goed ingelichte kringen gelooft men, dat twee of drie stemmingen voldoende zullen zijn voor deze keuze. Op 2 Februari zal kardinaal Vannu telli in de kapel Paoline de plechtige mis van den Heiligen Geest opdragen. Na de mis zal de zoogenaamde Pro Eligendo-rede uitgesproken worden en dienzelfden dag zullen de kardinalen 's middags weer in de Paoline kapel r bijeenkomen om dan van daar uit. voor afgegaan door het kruis en onder het zingen van het Veni Creator naar het Conclave te gaan. Men kan de defini tieve stemming tegen Zondag 5 Februari omstreeks 11 uur tegemoet zien. Dr. Hermes, de rijksminister van j financiën, heeft gisteren in den rijksdag gesproken over de Duitsche begrooting voor 1922. 1 Vermeldenswaard daaruit is, dat het j binnenlandsch beheer een batig saldo van ló'/a milliard zal opleveren Om de j buitenlandsche moeilijkheden het hoofd i te kunnen bieden is een leening noodig j van 170 milliard. De wisselvalligheid van den markenkoers kan weinig met I zekerheid doen voorspellen. De valuta moet stabiel worden. Aan belastingen denkt de rijksminister 100 milliard te innen daarmede heeft Duitschland zijn verplichtingspogingen zoo hoog mogelijk opgedreven. Kapitaal smokkelarij zal zoo goed als onmogelijk worden gemaakt. De voorschoten, die het rijk verstrekt voor de levensmiddelenvoorziening tot een bedrag van 22 milliard, zullen wor den ingekrompen tot 1 milliard.2 Door het overnemen van de post en van de spoorwegen, ziet het rijk haar beambten aantal toegenomen met 301.000 man;" daar bij gevoegd de nieuwe be lastingambtenaren, komt men tot het verbazingwekkende getal van 459.000 nieuw-aangestelden. Met verheffing van stem waarschuwde de minister bij deze gelegenheid de be ambten tegen de afkondiging van een staking, daar de regeering tegen elke poging om Duitschlands economisch leven te($erwoesten met alle maatregelen zou optreden, welke te harer beschik king staan. De tarieven der spoorwegen en poste rijen zullen belangrijk worden verhoogd. Ook hier zal naar een stabiliseering der bedrijven worden gestreefd. De vervulling der bepalingen van het vredesverdrag vereischt 48 milliard mark gewone en 40 milliard mark buitenge wone uitgaven. Voorts moet er op ge wezen worden dat de productiviteit van de Duitsche nijverheid belangrijk ver minderd is. De waarde van den Duit- schen uitvoer bedroeg ongeveer 2'/9 milliard mark en van den invoer 4 milliard mark, dus een nadeelig saldo van l'/j milliard mark. Voor de a.s. Zesde Nederlandsche Jaarbeurs, welke van 21 Februari 3 Maart 1922 te Utrecht wordt gehouden zullen de Nederlandsche Spoorwegen aan bezoekers, voor zoover deze hou ders zijn van driedaagsche toegangs bewijzen, voor de terugreis een reductie van 50 pCt verleenen. De Minister van Financiën heeft bij de Tweede Kamer een wetsontwerp ingediend tot het aangaan van een vrij willige leening tot een bedrag van ten hoogste 300 millioen gulden. De nieuwe belastingbiljetten van Emmen zijn uitgereikt. De belastingdruk is verschrikkelijk. Kleine middenstanders moeten minstens f 1000 betalen. Van inkomens boven f3000 zal 45 pCt. moeten worden betaald Naar de Tel. verneemt is bij Kon. besluit van 24 Jan de vlootcommissie benoemd tot het instellen van een on derzoek of de voor de instandhouding van de zeemacht gebezigde gelden en de opgelegde persoonlijke diensten vol gens de bestaande wetten op de meest economische en doeltreffende wijze wor den aangewend. De commissie is. als volgt samenge steld Lid en voorzitter de heer C. van der Voort van Zijp, lid van de Tweede Ka mer. LedenDe heer Ch. L. van de Bilt, lid van de Tweede Kamer, de heer mr. A. J. F. Fokker van Crayenstein van Rengerskerke, lid van de Eerste Kamer, de heeren F. W. N. Hugenholtz, jhr. R. L. de Muralt, J. R. Snoeck Henkemans en A. P. Staalman, leden der Tweede Kamer. Verder zijn er nog eenige advlseeren- de leden. Naar de Tel. verneemt is de mi. nister van Oorlog voornemens binnen-; kort een legerorder te doen verschijnen waarin wordt bepaald, dat alle onder officieren (zoowel actief dienende als z g. non combattanten) van den leeftijd van 50 jaar of ouder, uiterlijk drie maanden na het in werking treden van de nieuwe pensioenwetten, op pensioen zullen worden gesteld. Arbeidstijd, in de Duitsche industrie- lü de «Schoenindustrie» van de vorige week stood het rapport van de Com missie belast met bet onderzoek naar de arbeidstoestanden in Duitschland. Th^ns volgt wat 'jeen terzake deskuo- dig persoon uit ervaring over de arbeids toestanden in Duitschland daarop ant woordt Eerst heden nam ik kennis van het verslag der commissie, belast met het onderzoek naar de arbeldstilden in Duitschland en ODtsnapre mif bil het lezen de ontboezeming »Die zijn bij den duivel te biecht geweest.» Natuu'lijk is haar alles »ordoungsge- tra z« voorgesteld, als zulks bij dergelijke otficieele bezoeken placht gedaan te worden. Men moet echter niet uit het oog verliezen dat, ondanks de aldaar heerschende partijverschllleo, het natio nale gevoel zeer sterk blijft en alle partijen steeds tezamen werkeu om de buitenlanders niet in hun interne aan gelegenheden in te wijden. Het i9 wel mogelijk dat in de fabrie ken der groote steden, waar de reaction- naire elementeo het sterkst vertegen woordigd zijn, overwegend de wettige arbeidstijd van 48 uren wordt nageleefd. Uit persoonlijke ervaring kan ik echter mededeclen dat ook daar ln vele bedrij ven, na amper ove»legpleglng met de bedrijfsradea (wier macht geducht be gint te tanen) tot langereo werktijd door foTTTQ^WAA LW U K DOOR ERVARING STERK. van ,J>e Echo van het Zuiden" dige 1177 '•rwi T V 76). brengen door lapmiddelen als Invoer- rechtenver hooging, Valutabijslag, premiën eoz. Wie betaalt de crisis In het „Tijdschr. der Mij. van Nijver heid wordt de vraag: Wie betaalt de crisis?" beantwoord met een verwijzing naar den achteruitgang der beursnotee- ring van de voornaamste aandeelen over het tijdvak 1 Januari -1 November 921. De achteruitgang bedroeg 1 '/3 milliard. De redactie voegt daaraan toe „De werkgevers en de aandeelhouders wier vermogen zij door middel van de Naaml. Vennootschap gedeeltelijk be- heeren, beleven dan ook hoogst zorge lijke tijden. Zij mogen zeggen dat zij hun deel van het crisisverlies betaald hebben. En als zij den werknemer vra gen door een persoonlijk offer mede ie helpen om den kostprijs te verminderen en daardoor de zaak gaande te houden; dan is dit een redelijke vraag en niet een afschuiven van de kwade kans op de schouders der loontrekkenden-* R. K. Kiesvereeniging. Rijkskieskring Tilburg. Zaterdag j 1. heeft het Rijkskieskring- bestuur te Breda, vergaderd ter bespre king van de voorbereiding der stemming. Op het verzoek van den heer A. H A. Arts om teruggaaf van de afgegeven verklaring werd afwijzend beschikt;wel besloot het Rijkskieskringbestuur om nu, de heer Arts de organisatie verlaten heeft, zijn naam van de candidatenlijst af te voeren. Het „politieke advies" zooals dit in de vergadering te Utrecht is vastgesteld zal door het Rijkskieskringbestuur wor den overgenomen en gepropageerd. In overeenstemming met dit „politiek advies" zullen de kiezers in de gelegen heid gesteld worden in totaal 9 stemmen uit te brengen4 voor lid en 5 voor plaatsvervanger. De mogelijkheid om door aanduiding van één hokje het „poli tiek advies" in zijn geheel te stemmen, zal niet worden geopend, wijl het Rijks kieskringbestuur den kiezers bij het uit brengen hunner stem, volle zelfstandig heid wil laten. De stemmingsdag werd bepaald op Zondag 5 Maart a.s. Het noodige propaganda- en technisch verkiezings-materiaal zal den Afdelings besturen zoo spoedig mogelijk worden toegezonden. Inzake het niet plaatsen van den heer A. H. A. Arts op het Politiek Advies, zullen, voor wat het aandeel betreft door het R, K. Rijkskieskringbestuur hierin genomen, binnen enkele dagen nadere mededeelingen worden geplubi- ceerd. Door dea Raad van Beheer der T.W.E.M. is alt directeur benoemd D. Schreinemacker. Na het vertrek van den vorlgen directeur wat hH, ofschoon toen nog woonachtig te Amsterdam, bij eiken wedstrijd tegenwoordig on heeft daarbij bewijzen gegeven van organisatie-talent en activiteit, die de bezoekers van de Dit blatl verschijnt WOENSDAG- EN ZATERDAGAVOND. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden strikken, gelden enz„ franco te zenden aan den Uitgever. I)K ECHO VA\ HET ZI IDEV Prijs der Advexteaüën 20 cent per regelminimum 1.50. Reclames 40 «ent par regal. TelegT.-Adrwi: RCHO. MMTSCHMWJ VAH VERZEKERING W HfTltVÖ *t Was ongeveer twee uur, toen zij voor het huis van den jongen advocaat stilston den. De portier verzekerde hun dat mijnheer thuis was, en daarop klommen zij naar de tweede verdieping. Lucien Labroue had zijn vriend sinds tien minuten verlaten. Georges sprak over hem met zijn gewezen voogd Stephaan Castel, toen een ruk aan de schel eensklaps hunne samenspraak onder brak. Schier op hetzelfde oogenblik trad Leen- tje, de oude dienstmaagd, binnen. „Mijnheer," zeide zij, „daar is de heer Paul Harmant en mejuffrouw zijne dochter. Ik heb hen in de zaal binnengelaten." „Groote Godriep Georges uit. „Zietdaar een bezoek, dat ik niet verwachtte, vooral heden niet... Dierbare voogd", zeide hij dan tot Stephaan, „ik zal u laten kennis maken met een der grootste industrieelen van onzen tijd, den patroon van mijn vriend, Lucien Labroue." „Dat zal mij zeer aangenaam zijn," ant woordde de schilder. „Weest welkom, mijnheer en mejuf frouw!" zeide Georges, den millionnair de hand reikend en eene beleefde buiging ma kend voor het jonge meisje. „Ziedaar een be zoek dat mij hoogst verheugt." „Mijn waarde advocaat, ik kom u zelf mijn antwoord brengen op den brief dien gij mij enkele dagen geleden geschreven hebt, antwoordde Paul Harmant. „Iu stede van u een brief te schrijven had ik u en mejuffrouw Mary persoonlijk moeten komen bedanken voor het keurig onthaal dat mijn beschermeling bij u geno ten heeft; doch werkzaamheden van veler lei aard lieten mij niet toe uit te gaan. Ver schoon mij dus en duit tevens, dat ik u een uitstekend vriend voorstel, die vroeger mijn voogd was, den heer Stephaan Castel, wiens naam gij zeker kent." „Niet slechts ken ik den naam van Ste phaan Castel," antwoorde Mary, „doch te vens verscheidene zijner doeken en ik houd zijn groot talent hoog in eere." „En ik ook," antwoordde de valsche Paul Harmant, „en ik heb tevens den lof van den heer Castel hooren malen door personen, die op kunstgebied heel wat meer keunis heb ben dan ik." Stephaan betuigde zijn dank voor deze welwillende woorden. „Brengt gij dit jaar eenig werk op de ten toonstelling, mijnheer?" vroeg Mary. „Neen, mejuffrouw, sinds twee a drie jaar exposeer ik niet meer. Ik stel mij tevreden als lid der jury op te treden." TIENDE HOOFDSTUK. Georges bracht het gesprek op een ander onderwerp. „Ik kan u niet genoeg herhalen mijnheer," zeide hij, „hoe gelukkig ik mij gevoel, daar gij mijn vriend hebt aangenomen. Al mijney1 erkentelijkheid is voor u." „Erkentelijkheidonderbrak hier Mary. „Maar wij zijn u erkentelijkheid verschul digd. Mijn vader verzekert, dat hij met den heer Labroue een keurig geschenk ontvan gen heeft." „Werkelijk," bevestigde de industrieel, „uw beschermeling is voor mij eeu onschat baar medewerker." I „Ik was er ook bepaald van overtuigd, want ik kende de verdiensten van mijn vriend. Doch niettemin heeft hij aan u de grootste verplichtingen, en hij beschouwt u dan ook als zijn weldoener, zijn redder, en hij heeft gelijk. Zoo gij hem "niet de red dende hand had toegestoken, zou hij zich 1 aan wanhoop hebben overgeleverd." „Aan wanhoop," herhaalde Mary met kloppend hart. „Ja mejuffrouw," antwoordde Georges, i „En waarom dan?" vroeg de valsche Paul bet hoofd der onderneming besloten wordt, vooral wanneer naar vo»eo ge- b'acht wordt dat het gaat om buiten landsche orders met korten levertijd. Indien echter de kleine plaatsen met minder officieel gedoe bezocht waren, dan had men kunnen coostateeeren dat daar door de arbeiders geregeld langer gewerkt wordt zonder eenige formaliteit, hetzij om de hoogere verdiensten of om de belangen der industrie te bevorderen. De macht der bedrijfsraden is daar denkbeeldig, deze zorgen er wel voor de belangen der onderneming niet te dwarsboomen( daar zi) anders, zooals eeo bedrijfsraad mij mededecid, bij de eerste de beste gelegenheid »in die frlsche Luft gesetzt werdeo*. Opvallend nsïf Is de slotpassage van pum 3 Het wordt ech'er in Duitsch land algemeen waa»9chi1alrilc geacht d*t bij vermindering van bedrijvigheid dit overwerk au'omatlsch zal komen te vervallen*. Men had even goed kunnen voorspiegelen >Alie fabrieken in Duitschland zullen automatisch gesloten wordenzoodra er geen werk mee» is*. Waarom niet flink met het feit voor dea dag gekomen en gezegd »Er wordt 48 uur per week hard gewerkt en zoo noodig tot 10 uur per week overgewerkt zonder ooder de bemoeizucht der ove>- heid te lijden. Ik veronderstel dat de commissie zich ook wel voor wat an Jers zal gelntrea- seerd hebben dan voor de a'beidstijden, doch de opdracht bad alleen rapport uit te brengen over het voorgeschreven onderwerp, anders had zi| allicht de vol gende vier concludes kunnen toevoegen No. 6. I dustrieele ondernemingen in Duitschland genieten het aaazien de algemeene volkswelvaart te verhoogen, doch worden niet beschouwd al» gele heden die door de overheid met allerlei onzinnige administratlerommel belast worden en geregeld gebrandschat onder diverse vormen, als Iovalideverzekeriog, Handelsregisterwet, Registratierechten, G-meen-eloke Bedrijfsbelasting, etc. No. 7. Dat dank zil het prachtige re> ltngf-ysteem en de lAusbilduog* der 4fbeiders en werkmeesters, de productie «ldaar eno»m is tegenover die der Ne- lerlaudsche fabrieken, waar met een i nkels uitzondering na het geringere p-oductievermogen der arbeiders sterk aan den dag treedt, tengevolge van de grb ekkige voorbereiding en ontwikke ling. No. 8. Gezien de organisatie der Duitsche industrie tegenover die der onze, zou Nederland reeds eenbelachr- lulr verwaand figuur geslagen hebben bil het overnemen van hun arbeidstijd treu'iger hitjkt ons figuur door de In voering van de 45 urige werkweek. No. 9. Dat de fout, begaan tegenover de Nederlandsche industrie lo het alge meen en tegenover de Nederlaodsche arbeiders in het bijzonder, die men om hen zoet te houden iets gegeven heeft waarvoor de mccsten niet rtjp waren en waardoor ze in steeds slechtere posl ie zullen komen, loplaats hen eerst op het vereischte peil te brengen, zoo spoedig mogeltlk dient hersteld te worden. Z il men de fouten willen inzien of ons verder In de m'«é-e trach'eo te Harmant. „Daar Lucien Labroue reeds zoover ge komen was, dat hij aan zijn toekomst begon te twijfelen. Welnu, twijfel brengt ontmoe diging mede, en ontmoediging leidt tot wan hoopLucien heeft veel geleden, zonder dit te verdienen. Het werd tijd dat eenig ge luk de wonden kwam heelen, door een droef verleden geslagen." De gewezen Jacques Gérard bevond zich bij deze woorden in het geheel niet meer op zijn gemak. Hij was gereed op te staan en te vertrekken, toen Mary, voor wie alles wat den jongeman aanging, van bijzonder belang was, het woord nam. „Juist zoo, mejuffrouw, eene zware, mis daad heeft een wees van hem gemaakt," antwoordde Georges. Het jonge meisje liep een huivering over de ledematen. „Eene misdaad!" riep zij uit. „Daarvan heeft hij mij nog niets gezegd. Heeft hij u daarover gesproken, vader?" „Zeker,zeide de millionnair. „Doch ik heb het niet noodig geacht u deze som bere geschiedenis te verhalen." „En waarom niet? Mijnheer Lucien is toch mijn beschermeling ook, en ik wensch zeer de beproevingen te leeren kennen, waaraan hij heeft blootgestaan om des te beter met u te kunnen samenwerken om hem «leze te doen vergeten." „Ziedaar een braaf kind!" dacht Stephaan Castel, die beurtelings vader en dochter aanstaarde. Mary ging voort „Gij zegdet dan, mijnheer Darier, dat mijnheer Lucien tengevolge eener misdaad wees werd?" „Ja, mejuffrouwHet is een vreese- lijk drama, dat hem van zijn vader beroofd heeft. Zijne moedér was reeds geruimen tijd overleden." „Wilt gij mij dat drama mededeelen?" ,Ik kan het in enkele woorden doen... Jules Labroue, zijn vader, keerde van een reisje terug. Toen hij in het midden van den nacht te Alfortville terugkwam en den drempel van zijn in brand staande fabriek overschreed, werd hij vermoord „Dat is afgrijselijkzeide Mary bevend. „Dat is afschuwelijk, niet waar, vader?" Du valsche Paul Harmant verzette zich tegen de ontsteltenis, die zich van hem mees ter maakte, en antwoordde met eene stem, die hij zoo vast mogelijk trachtte te doen zijn „Ja, afgrijselijk." „En," hernam Mary, „wie was de brand stichter en wie de moordenaar?" „De rechtbank heeft dezelfde persoon voor beide misdaden veroordeeld, eene vrouw." „Eene vrouw „Ja, de portierster der fabriek. Door de jury schuldig verklaard, werd door het assi senhof tot levenslange gevangenisstaf veroor deeld." „Deze vrouw was een monster!" hernam Mary met een beweging van afschuw. „Of wel een martelares, mejuffrouw," ant woordde Georges Darier. „Wat bedoelt gij, mijnheer? Verklaar u nader, zoo ik u verzoeken mag." „Volgens zekere inlichtingen, die Lucien door de zuster zijns vaders verstrekt werden, eene brave en waardige vrouw, die hem heeft opgevoed, is er een ernstige twijfel ontstaan in den geest van mijn vriend." „En heeft de rechtbank dezen twijfel niet gedeeld?" „Neen, mejuffrouw; alles spande samen om de vrouw te beschuldigen." „En hoe kan mijnheer Lucien dan nog twijfelen?" „De bewijzen schenen hem niet afdoende... Hij gelooft dat er een dier rechterlijke dwa lingen heeft plaats gegrepen, die helaas maar al te dikwijls voorkomen. Hij hoopte uit dei> mond van Jeanne For tier, de veroordeelde, uitleggingen te bekomen om hem op 't spoor te brengen van den waren schuldige... Doch het is onmogelijk deze vrouw weer te vin den." Den valschen Paul Harmant brak 't klam me zweet uit. „Hoe kau dat mogelijk zijn?" vroeg hij haast op ruwen toon. „De veroordeelde is in de gevangenis." „Ongeveer twee maanden geleden heeft Jeanne Fortier de vlucht genomen uit de gevangenis van Clermont." „Zij heeft de vlucht genomen!" herhaalde de gewezen meesterknecht, zoo bleek als een doode. „Doch wellicht zal zij weder spoedig in handen der politie vallen," ging Georges Da rier voort, „tenzij de ongelukkige van hon ger omkome, want zij moet zonder middelen van bestaan zijn. Lucien betreurt zeer, dat hij de vrouw nu niet kan wedervinden, want hij verwachtte veel licht uit een onderhoud met haar." „Aangenomen, dat hij in zijn voorgevoel niet bedrogen wordt," antwoordde de mil lionnair, „en aangenomen tevens dat hij een schuldige vinde, dan nog is deze door pros criptie gedekt." „Pardon, mijnheer, Lucien zou tegen hem nog heel wat vermogen. Zoo de moordenaar met het gestolen geld eene aanzienlijke plaats in de maatschappij heeft veroverd, zou hij op een verschrikkelijke manier ge troffen worden. In sommige gevallen staat de openbare verachting met eene veroordee ling gelijk, die den schuldige noch rust noch duur meer geeft." „Hariep Mary uit, dat zou rechtvaar dig zijnMoge God den heer Lucien be schermen in zijne onderneming en hem üi de mogelijkheid stellen den dood zijns va ders te wreken Paul Harmant stond op het punt in be zwijming te vallen. Onder deze woorden zijner dochter boog hij onwillekeurig het hoofd. Dan ging Georges Darier weer voort; „Mijn vriend Lucien was vijf jaar oud op het oogenblik, dat het drama van Alfortville voorvielToen hij de mannelijke jaren bereikte, bezat hij niets dan zijn geleerd- heid en de terreinen, zonder aanzienlijke waarde, waarop eenmaal de fabriek van Jules Labroue stond. Thans zou 't Lucien's grootst genot zijn het door spaarzaamheid zoover te kunnen brengen, een gedeelte der ateliers zijns vaders weder te kunnen op bouwen." „Ziedaar ee doel, dat niet genoeg kan ge prezen worden," riep Mary ujt. „De heer Lucien Labroue heeft, naar ik geloof een groote sterkte van karakter en eene onge- meene wilskracht. Hij verdient te slagen en vroeg of laat zal het succes dna ook zijn deel zijn....Maar,, zoo gij wildet, vader, zou hij onmiddellijk in staat zijn dit plan uit te voeren." (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1922 | | pagina 1