Eerste Blac
1.
De Portierster
van Alfortville
Heeren Regenjassen
Ui
t ons
Parlement
BUITENLAND,
Firma G.VERKADï
Firma G VERKADE
FEÜILLETOM
Binnenland.
„NO O R D-B RAB AND"
NUMMER 25
ZATERDAO 25 MAART 1922.
45e JAARGANG.
Telef. 38.
WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHB COURANT.
Uiteave: WaalwOkstcbe Stoomdrukkerij Antoon Tiefsn Tele^r.-Adre»ECHO.
2)it nummer bestaat uit 2>rie
Bladen.
Het Bouwwetje. Regi
stratierechten bij veilingen
van land- en tuinbouwpro
ducten. Gouduitvoer.
De oorlogsbegrooting.
Regeling van den zomertijd.
Toen bij de behandeling der onder-
wijsbegrooting van vrijwel alle kanten
geklaagd werd over de groote bedragen,
waarmee de onbeperkte bouw van
nieuwe scholen het budget had bezwaard,
zoodat de begrooting in korten tijd met
tal van miilioenen was verhoogd, stelde
de minister een ontwerp in uitzicht
dat dezen bouw zou beperken. Dit
Bouwwetje is thans bij de Tweede
Kamer in behandeling geweest en niet
vrijwel algemeene stemmen begroet. De
nieuwe Lager Onderwijswet had aan
particulieren blijkbaar een te vrije be
schikking gegeven over de openbare
kas Van de in 1921 nieuwgebouwde
scholen voor lager en uitgebreid lager
onderwijs waren immers slechts 117
openbare tegen 212 protestantsche, 234
katholieke en 20 bizondere neutrale
scholen. De minister, al wees hij op den
achterstand door den oorlog in den
schoolbouw ontstaan, gaf dit ook feite
lijk toe, maar achtte het misbruik
verklaarbaar uit het plotseling los raken
van den band, waaraan men tientallen
van jaren gelegen had. De fout school
meende de heer van Ossendorp, in art.
70, dat ouders met gezamenlijk 40 kin
deren de macht geeft de oprichting eener
schooi niet te eischen dan toch uit te
lokken. Toch was de heer Otto de
eenige die voor technische herziening
pleitte en dus de regeling volgens de
nieuwe Lager Onderwijswet ongedaan
wilde maken. De groote meerderheid
wenschte alleen beperking van den
schooibouw uit zuinigheidsoverwegin
gen of beter nog tegengaan van onnoo-
digen schooibouw. Dat was ook alleen
de bedoeling van het ontwerp. De aan-:
vankelijke redactie, die de Kroon de
beslissing liet over de uitvoering der
Lager Onderwijswet waartegen de heer
Rutgers nu nog als in strijd met ons
Staatsrecht protesteerde, was losgelaten
en aan den scholenbouw waren alleen
zekere voorwaarden gesteld, zoodat
weigering der toestemming alleen moge
lijk was wanneer die niet noodzakelijk
was gebleken. Teneinde die be
slissing aan objectiviteit te doen winnen,
stelde de heer Otto voor het inwinnen
van advies van den Onderwijsraad ver
plichtend te stellen. Maar deze wijziging
werd met verwijzing 'naar het karakter
van dien raad. die op behandeling van
wetenschappelijke niet van practische
aangelegenheden is ingericht, afgewezen.
Waarschijnlijk speelde bij den voor.
steller de vrees voor belemmering van
den bouw van openbare scholen, die
ook in de redevoeringen van andere
afgevaardigden tot uiting kwam, een rol
Maar van tegengestelde zijde werd er
op gewezen, dat eerder een belemmering
voor den bouw van bizondere dan voor
die van openbare scholen te vreezen was.
De wet richt zich echter tegen beide
gelijkelijk. Haar doel, zoo zette ook de
heer Rutgers uiteen is preventief en
gericht tegen den bouw niet alleen van
onnoodige maar ook van te dure scholen.
En hij meende, dat daarom de werking
niet enkel tijdelijk moest zijn en het
technische toezicht los moest komen van
het rijk. De minister hield echter streng
aan de tijdelijkheid vast. De verlenging
van den geldigheidsduur met 1 jaar, die
de heer Ossendorp voorstelde, wilde hij
niet aanvaarden, wei het vervallen van
de terugwerkende kracht, ook door
dezen afgevaardigde voorgesteld. Op
voorstel van den heer Qerhard werd
met medewerking van den minister
bovendien bepaald, dat, zoo binnen 2
maanden na aanvrage geen beschikking
was gekomen, de machtiging als ver
leend zou worden beschouwd.
Dit wetje en zijn bedoeling moeten
wel bizonder naar het hart van den
minister van financiën geweest zijn, die
immers voor de bezuiniging van 4
millioen op de oo.logsbegrooting, door
anderen als geheel onvoldoende op een
totaal bedrag van 75 millioen afgewezen,
reeds zooveel woorden van lof over had.
Ieder woord dat hij bij de behandeling
zijner begrooting sprak, ademde trou
wens de zucht naar bezuiniging. En het
is deze zucht, die den heer Van Raven-
steyn tegen de Onderwijsbegroting deed
stemmen, welke onze tuinders voor-
loopig nog hun geld zal kosten.
Het was de heer Weitkamp, die de
kat de bel aanbond. Zijn motie vroeg
opheffing van de registratiebelasting, die
thans overeenkomstig art. 55 der Re-
gistratiewet, veilingen van land en tuin
bouwproducten treft. En vrijwel alle
afgevaardigden, zelfs de minister van
landbouw volgens den heer Duys, waren
het hiermee eens, waarbij men zich
vooral beriep op de geheel gewijzigde
omstandigheden die verkoop ter veiling
waar in 1918 nog voor 11 millioen voor
Duitschland verhandeld was. voor den
tuinder vrijwel noodzakelijk maakte.
Maar minister De Geer, ofschoon niet
ongevoelig voor deze argumenten, wees
het verzoek met een beroep op den
nood der schatkist af. Wel wilde hij
beloven die registratierechten het aller
eerst af te schuifen, zoodra ons budget
in evenwicht was gekomen. En hij gaf
daarom den heer Weitkamp den raad
in zijn motie de woorden „zoodra de
toestand der schatkist het toelaat" in
te voegen, welk wenk deze afgevaar
digde opvolgde, wat den heer Duys
aanleiding gaf de motie zonder deze
restrictie te handhaven. De afgevaar
digde kondigde bovendien een spoed-
voorstel aan ten einde de gewenschte
afschaffing te verkrijgen.
Ook de minister heeft een nieuw
ontwerp aangekondigd tot heffing van
van De Echo van hei Zuiden".
93).
een waarderecht op versch ingevoerd
vleesch tot een bedrag gelijk aan den
accijns op inlandsch. Verder vertelde
Zijne Excellentie, dat de Nederlandsche
Bank vergunning gekregen had tot
gouduitvoer op voorwaarde, dat alle
gemaakte winst in extra-reserve werd
gestort en de Staat 7/8 der overwinst
kreeg.
De oorlogsbegrooting,die over gebrek
aan bezuiniging deed klagen, bracht
twee moties van de heeren De Muralt
en Ter Laan, welke laatste afgevaar
digde de uitgaven voor burgerwacht,
vrijwillige landstorm en politietroepen
op de oorlogsbegrooting wilde gebracht
zien.
De ontwerpen van de heeren Braat
en Deckers tot afschaffing van den
zomertijd werden verworpen en het re-
geeringsvoorste! om onzen zomertijd te
laten beginnen gelijktijdig met die in
België, Frankrijk en Engeland aange
nomen.
WAALWUK/'ftTTT^)
jDOOR ERVARING STERK.
WAALWIJK. 21648
Speciaal Aanbieding
De invoering der tabakswet zal
naar de Msbd. verneemt weer voor
eenigen tijd worden uitgesteld.
Binnenkort zal de accijns op wijnen
speciaal portwijnen aanzienlijk worden
verhoogd.
Bankbiljetten, die voorzien zijn
van teckeningen, opschriften, stempels,
enz. worden door de directie der Ne-
derlandsche bank ongeschikt geacht
voor de verdere circulatie en daarom
door die bank ingetrokken.
W A A L W IJ K. 21651
prima &o*ide
fl6 50t 19-50.
Gisteren is de wet betreffende de
verlenging van den zomertijd afge
kondigd.
Volgens het ontwerp gaat de zo
mertijd dit jaar in^op26 Maart te 2 uur
voormiddag, in den nacht van Zaterdag
op Zondag a s.
De Tweede Kamer heeft de motie-
Duys uilsprekende dat het wcnschelljk
is, de registratierechten op veilingen
van land en tuinbouwproducten af te
schaffen, met 46 tegen 36 stemmen
aangenomen. De Minister van Financiën
had de motie ernstig ontraden. Het is
de vraag of hij haar zal uitvoeren.
De Vrijheidsbond heeft o m. de
volgende Tweede Kamer-candidaten
gesteld voor;
IV.: Middelburg. Tilburg, 's Bosch,
Maastricht 1. jhr. R. R. L de Muralt,
's-Hage2. F. J W. Drion, 's-Hage
3 mr E. P. v. Lanschot. Breda; 4.
W. J. W. J. Bijleveld, 's-Hage; 5 Ph.
v. Dixhoorn, Axel; 6. mej. Joh. Wester
man, 's-Hage 7 mr. A. Haex, Heerlen
8. C G. dc Gelder, Amersfoort9. ds.
Th. Siemelinck, Vlissingen10. mevr.
P. Gravin v Heerdt tot Eversberg—
Quarles v. Ufford, Bloemendaal.
Naar wij thans vernemen, schijnt
inderdaad binnen een niet te lang tijds
verloop een bezoek van den koning
van Zweden aan ons land te verwach
ten te zijn.
De Tel. meldt uit Heerlen
Voorzoover uit de thans bekend zijnde
cijfers blijkt, hebben naar wij vernemen
de staatsmijnen over het afgeloopen
jaar een verliesfgeleden van f2,427,000.
ln verband met de invoering van
den zomertijd in den nacht van 25 op
26 dezer verschijnt Vrijdag 24 Maart
een nieuwe uitgave van den olficieelen
Reisgids en van het dienstregellngblljet
der Ned. Spoorwegen.
(Wordt vervolgd).
Dit blad verschijnt
WOENSDAG- EN ZATEBDAGAVOND.
Abonnementsprijs per 8 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.,
franco te zenden aan den Uitgever.
m aio van het iwm,
Terwijl de verloofden te zamen keuvel
den, maakte bet jonge meisje de noodige
voorbereidselen voor bet diner, waarbij Lu-
cieu haar menigen kleinen dienst wist te
bewijzen.
Het sloeg half zeven, toen Lucia lachend
tot den jongeman sprak:
„Mijnheer is bediend. Aan tafel!"
„Mama Llson zal wellicht van daag niet
komen?" zeide Lucieu.
„Het wordt wel wat laat, en dat verwon
dert mij zeer. Misschien verergert de toe
stand barer meesteres.
Nauwelijks had het meisje deze woorden
gesproken, toen een licht geklop aan de deur
werd gehoord.
„Binnen!" riep Lucien, en Mama Lison,
of beter gezegd, Jeanne Fortier trad over
den dorpel.
Lucien stuk haar de hand toe.
„Goeden avond, beste vrouw!" zeide hij.
„Wij spraken juist van u."
Lucia haastte zich hare vriendin te om
helzen.
„Gij blijft bij ons diueeren, niet waar?"
vroeg zij.
„Ik kan niet, liefste," zeide Jeanne. „Het
zou mij een waar genoegen zijn, doch ik kan
niet."
„En waarom niet?"
„Madame Lebret, mijne meesteres, gaat
achteruit, en daarom moet ik spoedig terug
naar den winkel. Ik beu mijn zwaren man
tel komen halen om dien van nacht aan te
doen, doch wilde niet heengaan alvorens u
beiden gegroet te hebben, want ik dacht wel
dat mijnheer Lucien hier zou zijn".
„Lucien gaat mij gedurende 3 weken ver
laten," zeide Lucia op droefgeestigeu toon."
„U verlatenherhaalde Jeanne met on
rust. „Is dut waar?"
„Ja. mama Lison," antwoordde de jonge
man.
„En waarom? als ik u vragen mag."
„Om het oog te houden op een hoogst
belangrijk werk, dat voor 'mijn patroon, den
heer Paul Harmant, in eene provinciestad
moet verricht worden."
„En uwe afwezigheid zal drie wekeu lang
duren?"
„Ongeveer."
„Eene eeuwigheidzeide het jonge meis
je. „En ook gij zult niet hier zijn, mama
Lison, om mij gezelschap te houden."
„Dat spijt mij genoeg, liefste! Gij weet
wel hoezeer mij dat spijt; maar ik kan die
arme vrouw, welke steeds zoo goed voor
mij geweest is en thans slechts door mij wil
verpleegd worden, toch niet verlaten. Wees
echter verzekerd, dat ik zoo vaak hier zal
komen als ik maar eenigszins de gelegen
heid vind."
„O, dat is goed van uzeide Lucien.
„Ik zal ook steeds wat tijd weten te win
nen, wanneer ik 's morgens de ronde doe eu
dan wat blijven praten, als ik uw brood
boven breng."
„Wij zullen over hem spreken," zeide
Lucia, op haar aanstaanden echtgenoot het
oog werpend.
„Van wien zouden wij spreken dan van
hem? Doch ik hinder u en weet ook zeker,
dat madame Lebret zeer ongeduldig moet
wordenIk wensch u goede reis, mijn
beer Lucien. Ik zal den goeden God smeekeu,
dat Hy u ouder zijne hoede veilig beware!
Wien God bewaart is wel bewaardEn
wees ook verzekerd dat wij II hier niet zul
len vergeten. Ik zal bovendien zoo goed mo
gelijk over uwen dierbaren schat waken."
Zij bedekte Lucia's wangen met kussen en
voegde er dan bij
„Tot straks! Ik kom u nog goeden avond
wenschen."
Na ook Lucieu's baud gedrukt te hebben
vertrok de goede vrouw naar de bakkerij
in de Dauphinestraat.
Jules Labroue's zoon moest wel wat rust
genieten, alvorens dos anderendaags, reeds
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEN
itanmm *iurr*g,«yi
Ia rege^riags- en fiaancleele krin
gen in Duitschland is men zeer onder
deu indruk dezer eischen. Men acht
ze niet voor Inwilliging vatbaar. Er is
veel kans dat het kabinet Wirth-Rathecaü
aftreedt.
De commissie van herstel 19, ca
veel wikken en wegen en ongetwijfeld
ook na veel Inwendlgen strijd, totover.
^eu8temmlng gekomen. ZtJ heeft het
bedrag, dat Duitschland la 1922 »e
betaien zal hebben, gesteld op 720
mlllioea gouden rocken la specie m
een waarde van 1450 millioen gouden
marleen aan leveringen In catura. Deze
getallen geven geen aanleiding tot bij-
om zes uur (les morgens te vertrekken.
Tegen tien uur verliet hy Lucia, na haar
nogmaals beloofd te hebben, dat htj alle
dagen zou schrtjveu en keerde dan per rij
tuig naar de Miromesnilstraat terug.
Des morgens ontmoette l»tj aan het sta
tion den meesterknecht en de twee mecani
ciens, die met hem nanv Bellegarde moesten
vertrekken, en weldra zette do trein zich in
beweging.
Onze lezers moeten reeds lang de over
tuiging hebben opgedaan, dat Ovidius Soli-
veau een zeer sluwe kerel was, tot alle
misdaden in staat. Op de pakketboot, de
Lord Maire, waarmede htj naar Amerika
was gegaan, had htj een poging tot diefstal
aangewend, en deze was voorzeker niet zflu
eerste, want Rcné Bosc, de gewezen veilig
heidsagent. die op weg was naar ztjne doch
ter te New-York, had aan Paul Harmant
verklaard, dat htj reeds vroeger in het bezit
was geweest van een bevel tot in arrest
neming van Ovidius Soliveau uitgevaar
digd.
Van allerlei bedrog en diefstal is de weg
tot den moord niet zeer lang, vooral voor
hem, die slechts ééne wet kent, die van het
eigenbelang.
Niets deed htj liever dan bezig zyn voor
rekening van ztjn gewaauden neef, wiens
fortuin, naar hij zeer goed wist, onuitput
baar was.
Htj had dan ook zonder een oogenblik te
aarzelen de monsterachtige rol op zich ge
nomen, die door Jacques Gèrai'd werd voor
gesteld.
Nogmaals ging deze zich met gebonden
handen en voeten aan Ovidius overleveren,
die zeker niet zou nalafen uit dien toe
stand het grootst mogelijk voordeel te trek
ken.
Overigens hield hij veel van ontroerende
scènes van welken aard ook.
"Wij hebben hem hooren zeggen, dat by
behagen kon scheppen in de zaak en dat
men, wanneer dit het geval is, steeds de
middelen weet te vinden om ztjn plan tot
een goed einde te brengen.
Over deze middelen dacht hy na.
De man was overtuigd, dat hy den veld
tocht met z^jn metselaarspak niet kon aan-
zoodere opc.erkingeo, daar zij geen
afwijking vertoonen van hetgeen reeds
te Cannes besloten is. Van de 720
millioen gouden marken heeft Duitsch
land trouwens reeds 248 millioen be
taald, samengesteld uit zeven tlendaag-
sche betalingen van 31 millioen volgens
bet voorloopig verleende «uitstel vac
betaling4 en eea wa&'borgtermijn vao
31 millioen, die op 8 Januari van dit
jaar gestort was. Duitschland bliift dus
nog 472 millioen of ongeveer 50 mll
lioea gouden marken per maand aac
specie scbuldig.
Do Temps geeft de volgende bij-
zonde;heden weer nopens do waa»-
borgeo, welke de commissie van herstel
Duitschland oplegt
Alle laster, voortvloeiende uit het
verdrag van Versailles moeten in de
Ijksbegrootlng wotdeu opgenomen:
»oor 31 Mei moeten maatregelen ge
nomen zijn om de begrootingsuitgavec
e ve. mijden en de inkomsten te ver-
hoogende commissie van herstel za>
toezicht uitoefenen op de ontvangster
eo uitgaven teneinde te waken voo»
het nakomen van de voorgeschrever
maatregelenDul'schland z»l moeten
overgaan tot het sluiten van blancc-
eo buitenlandsche leeningen en voo
gevtl deze niet binnen den vastgestelde»
termijn ztjn tot stand gekomen, voorzlei
de commissie een heffing van he'
Duitsche kapitaal door middel var
hypotheken op da wezenlijke waatd»
cao roerende eu onroeratido goederen
er zullee maatregelen, gepaard met eet
afdoend toezicht, genomen worden tegei
den uiivoer van kapitaal.
Do drie ministers vaa bultenland-
sche zsken, die te Parijs bijeengekomen
zijn, hebben besloten aaa de regccdngec
te Constactlnope', Angora cn Atheor
een telegram te zender, waa»in voor
gesteld wordt ecu wapeustilstacd tc
sluiten.
Do voorwaarden zHu
le. De vijandelijkheden tusscber
Tu'kije en Griekenland zouden op eec
bepaalden datum beëindigd worden.
2e. De trorpen zouden do algemeene
lime van het oogenblik bezet houden.
De vooruitgeschoven elementen zouden
zoodanig teruggetiokken woidcr, da»
ar een 2Óae van 10 K.M. tusscheo de
beide legers komu
^3e. De duur van den wapenstilstand
zou drie maanden ztjn, kaa echter zon
der vootafgaande aankoudigiog verlengd
worden, tot de onderteekecicg van der
voorloopigen vrede.
4e. De ultvoerlrg dezer maatregeler
wordt door een goal leerde commissi»
gecoatrolee'd.
vangen, dat hij tal van vermommingen zou
noodig hebben om in verscheidene rollen
zonder gevaar te kunnen optreden en in de
gelegenheid te zjjn de politie te misleiden,
die zeker toch na Lucia's verdwijning een
onderzoek zou instellen.
Ovidius stond vroeg op trok zflu meest
versleten kleederen aandan nam hy een
ledig valies en wandelde op zijn gemak het
kwartier der oud-kleerkoopers in.
Daar ging hij van winkel tot winkel met
allerlei dwaze taal op de lipppen, zich voor
doend als een komediespeler uit een provin
ciestad. die zyue garderobe wilde volledigcn.
Kortom, hij kocht voor weinig geld verschei
dene kostuums, welke hem het best schenen
te pas te komen. En alle bijzonderheden wist
lilj daarbij te voegen, wel in staat om het
meest geoefend oog te verschalken.
Toen hij per rijtuig in de Avenue de Cli-
ehy terugkeerde, was zijn valies niet slechts
geheel opgepropt, maar tevens waren er
een half dozijn zware pakken bijgevoegd, en
al deze voorwerpen bracht hij in een hij
zonder vertrek, wnar ze met zorg werden
gerangschikt en daar het reeds laat werd,
toen hij met dit nlles gereed was gekomen,
stelde hij het begin zijner opsporingen tot
den volgenden dag tilt.
Wat Paul Harmant hem aangaande Lucia
gezegd had, was vast in zyn gehcugeu ge
grift.
Het eerst wenschte hy nu te weten of Lu
cia alle dagen naar madame Augustine ging,
hoe laat zy dan de Bourbonkade verliet en
wanneer zy er gewoonlijk terugkeerde.
Dit alles moest hy eerst weten, alvorens
zijn definitief plan te knnueu vaststellen.
Dinsdagmorgen zag Ovidius er uit als een
commissionair. Op het Clichyplein nam hy
een omnibus eu liet zich niet verre van het
St. Lodewyks-eiland brengen. De man was
niet meer te herkennen.
Hy stapte uit hy het stadhuis, waaraan
toen de herstellingswerken met veel yver
werden doorgezet en ging te voet naar de
Bourboukade. Zoodra by de woning nader
de, waar Lucia woonde, haalde hij een en
veloppe voor den dag, waarop hij het adres
van het meisje geschreven had.
Het sloeg negen uur op den toren der
kerk van het St LodewiJks^iland.
De valsche comraislonalr ging de oude
Prijs der Advertentlën
20 cent per regel; minimum 1.ÖO.
Reclames 40 cent per regel.
poort door, naar de portiersloge, terwijl hy
den schijn nnnnam, alsof het hem moeite
knsttle den naam te lezen, die op het papier
geschreven was.
„Juffrouw Lucia,' madame, als 't u blieft?"
„Op de zesde verdieping, de deur links."
„Is zy thuis?"
„Ongetwijfeld."
„Dank u wel."
Ovidius stapte dc trap op, doch op de
tweede verdieping, stond hij stil.
„Zoo de kleine nu nog niet weg is," dacht
hy hy zich zelf. „dan is hel duidelijk genoeg,
(lat zij thuis werkt. Dan brengt z(j wellicht
haar werk naar madame Augustine, wan
neer (lit geeerd is. Daaromtrent moet ik mij
zekerheid verschaffen."
IJtj liet een vijf minuten voorbygnan en
stapte toen weer naar beneden.
De portierster die met haar werk bezig
was zag hem niet meer.
ZEVEN EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Van de BourlKmkade begaf Ovidius zich
naar (le St. Honoréstraat, waar hy niet*be
hoefde te zoeken naar het magazijn van
madame Augustine. De naam der modiste
stond met gouden letters van zeer groote
afmeting langs het balkon te lezen.
De valsche conimlssionnnir klom de trap
op naar de ateliers en schelde.
Een portier, in livrei gekleed, kwam de
deur openen en bracht hem bij een juffrouw,
naar de laatste mode en zeer koket gekleed,
een wandelende modeplaat, die de laatste
seheppingn van Augustine op deze wijze ten
toonstelde.
„Mejuffrouw Lucia?" vroeg hy, daarbij
een plat Frausch bezigend, dat in zyn ge
boortestreek uaby Dyon gesproken wordt
en dc juffrouw in den beginne reeds een
lachje op de lijpeu bracht.
„Die is niet hier. Zij neemt haar werk
mede naar huls."
„Bourboukade dan?"
...Ta, hebt ge een brief voor haar."
„Neen, een boodschap
„En van wien?"
„Van een heer."
