ACCUMULATOREN.
Fa. Gebr. Boeren, - 's-Bosch.
Provinciaal Nieuws
Starter— en Verlichtingsbatterijen.
„Exide" Agentschap.
het schrijven dat wijU hebben ge
zonden. Wij zouden een adres aan de
Tweede kamerleden willen zenden als
nog verzoekende het wetsontwerp aan
te nemen.
Voorzitter. Dus de raad wenscht zich
direct tot de Kamer te wenden met
een verzoek tot aanneming van het
door de^ regeering ingediende wets
ontwerp.
De raad gaat thans over in geheime
zitting om de redactie van bedoeld
adres op te stellen.
Als de openbare vergadering na
eenigen tijd weder geopend wordt,
wordt het volgende adres voorgelezen.
De Raad der gemeente Vrijhoeve-
Capelle
Óverwegende
dat door vereeniging der gemeenten
Sprang. Capelle en Vrijhoeve-Capelle
de admistratie wordt vereenvoudigd;
dat daardoor een aanzienlijke kosten
besparing wordt verkregen
dat met het oog op de financieele
draagkracht der resp. gemeenten reeds
hierom vereeniging ten zeerste ge-
wenscht is
dat bovendien de aard der bevolking
ten opzichte van godsdienst en bestaans
middelen zooveel overeenkomst heeft,
dat juist deze gemeenten bijzonder
geëigend zijn voor vereeniging;
dat ten bewijze hiervan moge dienen,
dat de ingezetenen reeds sedert jaren
op maatschappelijk zoowel als op gods
dienstig terrein met succes samen
werken
dat toch de verschillende vereeni-
gingen, die sedert jaren bestaan, hun
arbeidsveld over de drie genoemde
gemeenten uitstrekken
dat naar de meening van adressant
door het hierdoor ontstane onderlinge
verkeer tusschen een groot gedeelte
der inwoners van de drie gemeenten,
en door de gemeenschappelijke belan
gen een vereeniging als bovengenoemd
als het ware is voorbereid
dat daarom het verzet, hetwelk zich
heeft geopenbaard bij een gedeelte der
inwoners van Sprang en Capelle niet
anders dan kortzichtig kan worden
genoemd
Besluit
1. Aan de Tweede Kamer der Staten-
Generaal het verzoek te richten, het
ontwerp van wet tot vereeniging van
de gemeenten Sprang, Capelle en Vrij
hoeve-Capelle goed te keuren.
2. Afschrift van dit besluit te zenden
aan
den Minister van Binnenlandsche
Zaken,
de Leden van de Tweede Kamer der
Staten-Generaal en
de Gedepudeerde Staten van de
provincie Noord Brabant.
Niets meer aah de orde zijnde en
niemaud meer het woord verlangend
wordt de vergadering gesloten.
Waalwijk, 8 December 1922.
Invoerverbod.
D« conferenties in dcu Hiag Z'.jo
door de Commissie van Overleg deze
week voortgezet.
Na een onderhoud met den M nister-
Piesident, werd ecne langdurige be
spreking gevoerd met den heer Heïfnga,
chef der Afdeellog Handel.
Donderdag werden weer verschil
lende Kamerleden gesproVeo en des
namiddags ten half vier had eene Con
ferentie plaats met den Minister van
financiën, die l'/a uur duurde.
Over deze besprekingen, als zijnde
van vertroUwelijken aard, kuonen geen
bijzonderheden bekend gemaakt wor
den. Alleen vernemen wij dat do raee-
ning van de commissie i% dat er ken
tering it de Ideëso plaats heeft en da*
er alle hoop bestaat, dat de bemoedi
gen der Commissie van Overleg met
goeden uitslag bekroond zullen worden
Naar wij vernemen is door de
burgemeesters van Waalwijk, Dongen
en Kaatsheuvel telegrafisch een parti
culiere audiëntie aangevraagd bij den
Mudster van Binnenlandsche Zaken om
ZExc. te wüzeo op den oohoudbaren
toestand van hun gemeente-fiaanclëu
in verbind met de wacitgeld- en steun
regeling, wat op een financieele cata
strofe moet uitloopeo.
Deze audiëntie heeft reeds heden-
Vrijdagmiddag plaats. Da gemeente
secretaris de heer Van Ltempt, zal
deze commissie vergezellen.
Aan de notulen der vergadering van
het Hoofdbestuur van den Ned. R K.
Bond van Schoenfabrikanten, gehou
den te Tilburg op 4 December 1922,
ontleenen wij 't volgende, wat betrek
king heeft op de crisis-actie.
De Voorzitter, de Heer B. Timmer-
mans-Verschure, geeft een overzicht
van de stappen, die door de heeren
Verheijen, Denteneer en Spreker inden
laatsten tijd zijn gedaan, om van Re
geering en Volksvertegenwoordiging
te verkrijgen, dat eindelijk maatregelen
worden genomen om onze industrie
tijdelijk te beschermen tegen de onge
breidelde concurrentie, voornamelijk
uit Duitschland.
Voor zooveel hieromtrent reeds uit
voerige mededeelingen in „De Schoen
industrie zijn gedaan, meent spreker
te kunnen volstaan met daarnaar te
verwijzen.
Verschillende frappante voorbeelden
van de actie der Duitschers van de
laatste dagen worden door den Voor
zitter aangehaald.
Zoo heeft zich eene combinatie ge
vormd van drie voorname Duitsche
schoenfabrikanten (Leiser—Berlijn,
Drexler—Pirmasens en Lingel—Erfurt)
die te Amsterdam de door hen over
genomen detailmagazijnen exploiteeren
van Anton Huf en die de vorige week
in de Hoogstraat te Rotterdam een der
beste en oudste schoenwinkels zoo
voor de toonbank met den geheelen
voorraad hebben overgenomen.
Deze combinatie heeft, beangst voor
een invoerverbod en ook bij wijze van
kapitaalvlucht verleden week o.a. acht
wagons schoenen geïmporteerd ter
aangegeven waarde van f 600 000. Nog
meerdere wagons zijn onderweg.
M. en L Hess te Erfurt, de fabriek
die het meeste zaken in Holland doet,
heeft groote panden gehuurd in Am
sterdam en stapelt daar van dag tot
dag meer voorraden op Een der Duit
sche directeuren komt te Amsterdam
wonen om de detailleering van die
voorraden energiek aan te pakken.
De Duitsche Salamander-Verkoops
maatschappij heeft in de Veenestraat
in Den Haag voor meer dan f 100.000.—
een gedeelte van het pand van Kauff-
mann gekocht en wordt daarin een
Duitsch Schoenmagazijn gevestigd.
Een andere Duitsche combinatie
kocht verleden week in de Ferdinand
Bolstraat een pand van f 75 000 en
opent er een winkel in Duitsche
schoenen.
De Salamander-schoenfabrieken geven
in alle plaatsen van ons land van
eenige beteekenis aan een firma den
alleenverkoop en geven dan de Duit
sche schoenen in depot.
Op het oogenblik staan er weer
twintig wagons schoenen aan de'grens
om ingeklaard te worden.
In de vorige week zijn twee winkels
van Rosendahl te Amsterdam in de
Reguliersbreestraat en de Haarlemmer
straat overgegaan aan de voormelde
combinatie Leyser-Drexler-Lingel.
Een schoenwinkelier te Rotterdam
heeft zijn heele zaak aan Duitschers
verhuurd voor f 10.000.— per jaar
voor tien jaar
Dit zijn nog maar feiten die ons
bekend zijn geworden. Wij weten echter
nog niet half, wat er allemaal nog
broeit. Maar zoo worden wij onze
beste klanten kwijt en door de gewel
dige concurrentie der Duitschers wor
den de Hollandsche schoenwinkeliers
in hun bestaan getroffen.
Vandaar dan ook dat wij met de
winkeliersbonden hebben contact ge
zocht en met hun vertegenwoordiger,
den heer F. Hessels, hebben geconfe
reerd, die ons heeft medegedeeld, dat
zijnerzijds zal worden medegewerkt
dat aan den Minister de noodige macht
wordt gegeven om voor onze industrie
de noodige maatregelen te nemen. Dit
is een krachtige hulp, daar ongeveer
5000 schoenwinkeliers in de Bonden
zijn georganiseerd.
Bij de uitvoering kan dan toch zoo
veel mogelijk worden rekening ge
houden met hunne wenschen.
Spreker geeft nog een overzicht van
het wetsontwerp Fieskens, dat in het
vorig nummer van „De Schoenindus
trie" is afgedrukt, maar dat naar ver
schillende Kamerleden meenen, te ver
gaat, omdat het van te verstrekkende
gevolgen is en de geheele macht bij
den Minister komt. Daarbij is men van
oordeel, dat de Regeering de verant
woordelijkheid voor dergelijke wetten
moet dragen en deze niet uit moeten
gaan van Kamerleden.
Minister Aalberse is wel tot mede
werking bereid als er in de Kamer
maar een meerderheid is. In een lang
onderhoud hebben wij inzicht gekregen
in den stand van zaken die ook weer
voor een groot deel beheerscht wordt
door die ellendige politiek
Morgen hebben wij eene conferentie
met den Minister-President en op a.s.
Donderdag gaan wij bij den Minister
van Financiën op audiëntie, waar wij
Vrijdag reeds even zijn geweest. De
medewerking van dezen Minister is
noodig, niet alleen als lid van het
Kabinet, maar vooral omdat de geheele
grenscontróle behoort tot zijn Depar
tement.
Mochten al deze pogingen nog niet
tot het gewenschte resultaat leiden,
dan zullen wij ernstig moeten over
wegen, of eene algemeene stopzetting,
hetzij bijv om de twee weken, of al
geheel, noodzakelijk wordt om de ver
liezen in onze bedrijven tot het minst
mogelijke te beperken.
Van arbeiderszijde worden ook reeds
stemmen gehoord om niet langer werk
loos te blijven toezien en door den
heer Roestenberg is Minister Aalberse
ernstig onder het oog gebracht, dat
I een voortduren van den tegenwoor-
digen toestand met het oog op den
Speciale vakkundige Reparatie-Inrichting.
Laadstation.
22374
Electricitelt.
Tegenover 't Station. Telef. No. 896.
nood waarin duizenden arbeidersge
zinnen verkeeren, tot onoverzienbare
gevolgen kan leiden.
Spreker zegt. dat ook de Winkeliers
bonden zullen worden opgenomen met
een vertegenwoordiger in de Commissie
van Overleg.
De Kiesverenigingen gaan zich ook
met de zaak bemoeien en ook de ge
meentebesturen, die mede door de
werkeloosheid en de enorme uitkeerin-
gen hunne budgetten zwaar belast zien,
schijnen wakker geworden te zijn en
beraadslagen onderling om de regeering
op den ernst van den toestand te wijzen.
De mededeelingen van den Voorzitter
worden door de vergadering met groote
belangstelling aangehoord.
De overtuiging wordt uitgesproken,
dat onze industrie ten ondergang is
gedoemd, als niet zeet spoedig wordt
ingegrepen.
Daarmede zou de toekomst vernietigd
zijn van eene geheele streek, die uit
sluitend van de schoen- en leerindustrie
moet leven, zoodat eene verarming van
de geheele Langstraatsche bevolking,
een groot aantal faillissementen en
eene algeheele déb&cle daaruit moeten
volgen.
De vergadering spreekt unaniem de
verwachting uit, dat de Regeering en
de Volksvertegenwoordiging zich wei
tweemaal zullen bedenken, voordat zij
het zoover laten komen.
Dc Cnristrlijk-HistoriSche Kies-
verceniging te Waalwtik, in bestuurs
vergadering bijeen op 6 Dec., verklaart
volkomen in te stemmen met hetgeen
Is omschreven in de circulaire der
Commissie vaa Overleg voor de
Schoen- en Lederindustrie betreffende
den noodtoestand in deze bedrijven,
en zich to vereenigen met het verzoek
om een tijdelijk invoerverbod en zal
het op prijs stellen icdlen dc Ch'lste-
lijk-Hlstorlsche f actie haremedewerkiog
wil verleenen in bovenbedoelde rlchilog.
De Ned. R.K. Bond van Schoen-
fab'ikaaten zal op Maandag 18 Dec.
1922 om 2'/a uur in voormalig Maison
Boes te Tilburg, Heuvel, een spoed-
elschende algemeene vergadering hou
den, waarin o.m. aan de orde komt
de actie ter verkrijeing va«i regerings
steun, goedkeu icg van 'i Collectief
Contract der werkmeesters en werk
nemers, goedkeuring der rekeuingen,
begrootiogen enz.
In Humpfeld's Financier van 15
November 1922 treffen wij onder den
titel „Op het verkeerde pad" het vol
gende artikel aan
De schoenfabrieken maken slechte
tijden door. Het baitenlandsch fabri
kaat verovert de markt. In toene
mende mate.
Ten opzichte van 1913 is de invoer
meer dan ver//cnvoudigd. Die invoer
zelf zal in 1922 klimmen tot het for
midable cijfer van circa 15 millioen
tegen circa 1.6 millioen in 1913 en bij
een totale binnenlandsche productie
capaciteit van 25 millioen gulden.
Er is dus Periculum in mora.
Invoerverbodenpleit men in deze
branche. En men argumenteert, dat
duizenden gezinnen leven van de
schoenfabricage, en dat die dreigen
geheel broodeloos te worden, met den
terugslag daarvan op ons 'nationaal
economisch leven.
Aan die gedachte van bescherming
leent men ook in meerdere kringen
het oor.
In de Kamer gaf zelfs de heer Colijn
blijk, al is het beperkt,zulkeindustrieën,
die het moeilijk te verantwoorden
hebben, te willen beschermen.
Het spook van „Bescherming" dreigt
dus wel.
Maar als men wil helpen door „be
scherming" doet men verkeerd. Ofhet
nu betreft de schoen- dan wel andere
industrieën, wij staan zonder voorbe
houd aan den kant van hen. die wil
len helpen onzeNederlandsche industrie
op de beenen te houden. Daadwerkelijk
Doch juist daarom achten wij het
middel van be scherming verkeerd.
De kostprijs moet verlaagd.
De strijd gaat niet enkel tegen de
Centrale landen. Zelfs Engeland voert
in 1922 nog 1.6 millioen gulden aan
schoenwerk in, of evenveel als de ge
heele invoer in 1913 bedroeg. En
Engeland is toch heusch geen valuta-
land. Ook uit België en Frankrijk
komen de invoeren.
Daarom is niet het juiste middel van
verweer invoer verboden, waarmede men
een muur optrekt, waardoor het geheele
volk gedupeerd wordt omdat het zijn
schoenen des te duurder betalen gaat.
Maar kostprijs-verlaging, waardoor de
concurrentie-mogelijkheid met het bui
tenland hersteld wordt. Op die wijze
moet het buitenland worden bestreden.
Dat moet geschieden door loonsver
laging en arbeidsvrijheid.
Deze loonsverlaging kan plaats vin
den door langeren arbeid. Dat is de
weg. Langs dien weg zal de arbeider
van zijn weekinkomen weinig behoe
ven in te boeten om een flinke verla
ging van den kostprijs van het product
mogelijk te maken.
Gebeurt dat in alle industrieën, dan
gaat „all round" de kostprijs naar om
laag. En daarvan profiteert de arbeider
zelf mee door de prijsverlaging zijner
levensbehoeften. Want zelf is hij, als
klasse, een invloedrijken consument.
Dat is de weg ter concurrentie en
ter bevordering van de werkelijke be
langen onzer industrieën. Ook voor de
schoenindustrie, die niet enkel klaagt
over Duitschland en Tsjecho-Slowakije,
maar zelfs over België en Frankrijk.
Gaat men den weg van bescherming
op dan wordt de verwarring op econo
misch gebied hier te lande noggrooter.
Onze Regeering en onze Kamer blij
ken toch reeds weinig inzicht te hebben
in de zuivere economische vraagstuk
ken. die in de tegenwoordige tijden de
welvaart van ons volk beheerschen. Denk
maar aan de taktiek, zooals die uit
werkloozen-ondersteuning, uit de finan
cieele regeling van ons onderwijs, uit
ons geheele budget blijkt.
Met invoerverboden, nu ten gunste der
schoenindustrie en straks voor kleeding
en andere industrieën of takken van
volksbestaan, gaan de verwarring en
de druk der maatschappelijke ellende
hier te lande nog grooter worden.
Neemt enkel de schoenindustrie maar.
Een artikel van algemeene volkscon
sumptie. Bij invoerverboden zal ons
volk in zijn geheel zijn schoenen nog
duurder moeten betalen, ten bate van
een speciaal deel van werkgevers en
werknemers. De schatkist zal worden
gestijfd door inkomsten uit dien hoofde,
en het zal nog langer duren, voor men
tot een gezonde economische politiek
terugkeert, die alle kringen van ons
volk in staat stelt zich weer op te
richten.
Amerika gaat ons voor in deze.
De democraten hebben zich bij de
jongste verkiezingen krachtig uitgespro
ken tegen een opvoering der invoerrech
ten, zooals die door de Republikeinen
is afgekondigd. Omdat hoogere invoer
rechten beteekenen 'n kunstmatige
verdere verzwaring van den reeds duren
levensstandaard.
Laat men zich spiegelen aan de
Overzijde.
Is men dan de „crisis'Mijden met
hun O.- W.-prijzen zoo snel vergeten,
dat men weer denzelfden weg van
ellende op wil.
Langer arbeidstijd en minder uur
loon, met behoud van een behoorlijk
arbeids-mAro/nen, dien kant moet het
op. Vrijheid van bedrijf, en geen be
lemmering van allerlei „inspecteurs",
die hun dag moeten doorbrengen en de
nuttigheid van hun functie moeten
aantoonen, maar die tegelijkertijd de
bedrijven belemmeren.
Laat ons volk dit onze Regeering
duidelijk maken, opdat de schade aan
ons volksleven niet nog meer word
vergroot, en het herstel van ons maat
schappelijk leven niet nog meer wordt
tegengehouden als thans reeds geschiedt.
Inderdaad, veel van wat hier wordt
gezegd, heeft onze volle instemming.
Toen de oorlog was geëindigd en
de malaisetijden begonnen te komen,
werd van alle kanten geroepen om
meer productie
Meer productie, dat zou het heilaan
brengend middel zijn om de wereld
uit de impasse, waarin zij was geraakt,
te redden. Immers, er was een tekort
aan dit, een tekort aan dat. de voort
brenging had zoolang stilgestaan, de
fabrieken waren voor oorlogsdoelein
den gebruikt, de levende arbeidskrach
ten waren zoo vele jaren lang uit de
centra der industrie weggenomen, dat
moest dus de kwaal zijn. het wereld
tekort aan economische goederen,
Hoe eerder dit tekort zou zijn inge
haald, hoe eerder het algemeen herstel
zou zijn voltooid.
Wat hebben we echter in de opvol
gende jaren zien geschieden?
Een werkeloosheid over de geheele
wereld, en speciaal ook in ons land,
zoo enorm, zoo algemeen, dat men de
handen van verbazing in een slaat..
Van een tekort echter aan econo
mische goederen geen sprake.
Dat was het geval in den distribu-
tietijd, maar nu Alles wat men koo-
pen wil is te krijgen en in hoeveelhe
den om van te duizelen.
Laat ons maar eens blijven bij ons
artikel, schoenen.
Alle magazijnen zitten tjokvol en nog
steeds stroomen heele treinen vol ons
land binnen.
En tegen welke prijzen Haast voor
geen geld worden ze aan den man
gebracht.
Waarom kunnen wij nu niet die
buitenlandsche schoenen met onze
eigen industrie door binnenlandsche
vervangen
Dat kan, zou men uit voormeld arti
kel concludeeren, door verlaging van
den kostprijs.
Ja, in abstract© zijn wij het daarmede
eens. maar.... hoe is het in concreto
In concreto staan wij voor het euvel,
dat door geen redeneeren, door geen
moedertjelieven is weg te praten, het
feit. dat de Duitsche arbeider voor zijn
zes guldens of 18000 mark wel een
heele week kan leven in zijn land,
maar dat onze Hollandsche arbeider
nog altijd het drievoudige behoeft.
Lager loon kan dus helpen, maar
slechts voor een bedroefd klein beetje.
Dan langer werken. Goed, bijv, 10
uur per dag, of zeg 12. (bij wijze van
spreken) en dan voor hetzelfde loon,
dat maakt alweer een fractie in den
kostprijs.
Dit zijn de twee middelen, die door
Humpfeld's financier worden aange
geven.
In een schoen zit zeg 20 pCt. loon.
Op een paar schoenen van f 8.
maakt het loon dus f 1.60.
H. F. zou het dus ir. deze f 1.60
zoeken.
Als nu de loonen door arbeidsver-
lenging met '/3 (van 8 op 12 uur)
verlaagd werden en ook nog met 10 Cpt.
werden verminderd, dan zou dat op
een paar schoenen alzoo uitmaken zeg
40 pCt. van den loonfactor of 70 cent,
zoodat het paar schoenen van f8.—
komt op f7 30.
Maar wat zal ons dat baten als de
Duitsche schoenen hier nog kunnen
verkocht worden voor f 4.en f 5.
Neen, er zijn nog zoovele andere
factoren, die den kostprijs beinvloeden,
dan lager loonen en langer werken,
en deze hebben wij evengoed in aan-
merkingte nemen.
Gaarne werken wij mede om de
middelen die tot blijvend herstel leiden,
toe te passen, maar de macht daartoe
ontbreekt ons.
In geen land ter wereld gaan de
regeeringsbemoeiïngen zoover als hier
te lande en hoeveel jaren zullen er
noodig zijn vooraleer wij verlost zijn
van de ontzettende sociale belastingen,
overheidsbemoeiing en van de verdwa
zing der Nederlandsche ambtenarij.
"Ons kleine landje heeft den naam,
dat in de vacantiemaanden het eene
deel der burgers het andere deel exa
mineert, maar het krijgt bepaald den
naam, dat het geheele jaar door de
eene helft van ons volk doende is
om de andere helft te controleerenen
het leven onaangenaam te maken, liefst
onder sanctie van overheid en wet.
Hoe heeft zich de geheele Neder-
landsche industrie niet verzet tegen de
Arbeidswet 1919?
Hoe lang nog zal het duren, voordat
de factoren, die onzen kostprijs zoo
zeer beïnvloeden, zooals de reusachtige
belastingen, post-, telegraaf-, telefoon-,
spoor- en vrachttarieven, op een peil
komen te staan, dat daardoor de
mogelijkheid geopend wordt, goed-
kooper te fabriceeren
Hoe wordt de vicieuze cirkelhoog
loon, korte werktijd, duur leven, nog
steeds kunstmatig gesloten gehouden
Maar al werden de loonen en de
fabricagekosten tengevolge van afschaf
fing van staatsbemoeiingen verlaagd,
wat kunnen wij dan nog doen tegen
over de Mark-loonen en Mark-onkosten
der Duitsche concurrentie?
Neen, al zijn wij het eens met hen,
die zeggen dat alles omlaag moet, dat
de kostprijzen moeten verminderen
coöte qui coüte, en ai zullen wij ook
in de voorste rij staan als het daarom
gaat, wij kunnen daarop niet wachten.
Wij staan als een drenkeling, die
met het hoofd nog even boven water,
de redding ziet naderen in eene on
gewone maar door den nood welkome
gedaante.
Ook wij zouden liever ons zelf helpen
uit het moeras, waarin onze industrie,
niet door onze schuld, verzonken ligt,
maar wij kunnen het niet.
En daarom roepen wij, ja. schreeu
wen wij om hulp en wij zullen blijven
roepen, tot wij gehoord worden, of
tot wij zijn vergaan 1
(Sch.) M. J. H. DENTENEER.
