Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
eerste blad.
De Portierster
van Alfortville
Gemeenteraad.
FEUILLETON
,N00RD-BRAB,\ND"
r"i
NUMMBR'nM
WOENSDAG 13SDBCEMBER 1922
408 jamwar*.
Uitgave
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
2)it nummer bestaat uit 7wee
Bladen
175).
DOOR ERVARING STERK,
Waalwyiiselie en Langslraatsche Couraiil,
Dit blad verschij nt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stokken, gelden erna.,
franco te zenden aan den Uitgever.
GEERTRUIDENBERG.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Maandag 11 De
cember, des voormiddags ten 9'/a uur.
Voorzitter Edeiachib. heer Mr. Allard.
Ongeveer kwart voor tien uur opent
de Voorzitter de vc rgadering afwezig
de heer Meijers.
De notulen der vorige vergadering
worden ca voorlezing onveranderd
goedgekeurd en vastgesteld.
Aan de orde
1. Aanbieding vao de gemeente be
grooting dienst 1923.
Voorzitter. Burg. en Wfh, hebben
de eer den raada&n te bieden d* be
grooting voor het dienstjaar 1923. Ik
stel voor deze op de gewone wijze ter
visie neder te leggen en een commis
sie te benoemen om deze begroeting
na te zien eu daarover dau vc slag ui
te brengen. De commissie moet uti
drie persouen bestaan, waarvan een
wethouder, die Voorzitter is.
Na cealge stemmingen worden ge
kozen de beeren Scherp, Tak en Tim
merman».
2. Aanbieding van de Rekening ei
Begtooting van do stedelijke G »ds
huizen.
De Voorzitter deelt med", dat In d-
vergaderlag van do R^gcr-ten vao d<
stedelijke Godshulzeo, waarbij de Voo»-
zltter niet aanwezig is geweest, eer
vergissing is begaaa welke nuodzak -
lHk moet worden hersteld en om dit re
doen hesfc hg tegtö hedenavond eeoe
vergadering bijeengeroepen om dao
met den meesten spoed de beg ooting
in orde te brengen. Daarom zal de
tekening vanaf heden en de begrooriog
vanaf Woensdag ter visie worden nedei-
geiegd.
Timmermans. Het is toch de bedoe
ling dat de zaak in een volgende ver
gadering in baar geheel wordt behan
deld.
van „De Echo van het Zuiden".
„Is manheer Harmant thuis?" vroeg hjf
dsn portier, dia hem herkende en antwoord
de
„Neen, manheer, doch mejuffrouw zal
mijnheer zeker ontvangen."
De portier nam zfln kaartje aan, drukte
op een schelleknop en ging den bezoeker
voor tot in de vestibuul, waar hy 't kaartje
aan den kamerdienaar overhandigde."
„Mejuffrouw is in de zaal," zeide hy, „lk
zal haar waarschuwen."
Een oogenblik later werd de schilder bin
nengelaten.
Het meisje had een doodelflke bleekheid
op de wangen. Haar vermagerd gelaat, op
elke wang met rood gevlekt, zou geen beeld
de9 levens meer geleken hebben, zoo in de
oogen niet een koortsachtig vuur geschitterd
had.
8tephaan gevoelde een diep medelijden.
„Het arme kind ls onschuldig aan al de
misdaden haars vaders," dacht hy. „Het
zou veel beter zyn dat zy stierf om niet de
instorting van haar vaderlijk huls te bele
ven."
„O, dat is lief van u, dat gij hier gekomen
zyt, mijnheer," riep zij uit met een glim
lachje dat op hare bleekc lippen pijn deed.
„Komt gij hier dejeuneeren? Dat zou eens
recht aardig zijnIk ben alleen en gy zoudt
mij een groot genoegen doen, zoo gy my
een uurtje gezelschap wildet houden."
„Het spyt my, mejuffrouw, dat ik deze
nltnoodiging niet kan aannemen."
„En waarom kunt gy dat niet?"
„Ik heb reeds ontbeten."
Voorzute>, Ja.
3. Bespreking in erfpacht nemen van
grond om daarop te bouwen een trans
formatorhuisje.
Voorzitter. D« voorbereidingen voor
het daarstellen van een traosformator-
j huisje zijn vrij moeiljk geweest en de
tijd van voorboreldiag heeft lang' la
gehad omdat de technische ambtenaar
ziek ls geweest.
Tengevolge daarvan heeft de voor
bereiding meer tijd gevorderd als wel
geweescht is geweest ten behoeve van
de bedrijven die aan die zijde van de
gemeente zijn gestegen.
Na herhaalde overweging achten
Burg. en Woih. het 't best om het
werk bij gedeelten te doen aanbeste
den en du eerst een begin te maken
met het bouwen van een transforma-
torhubje.
Voor plaatsing van een traos-
formstorhuisje is, zooals van zelf
spreekt, terrein noodlg. Het eerst heb
ben wij gedacht het huisje te bouwen
aan de glooiing van den dijk, doch
bij opmeting en vergelijking b!e?k dat
de beschikbare ruimte niet voldoen
de ls om een traosformato*huisje da^
e bouwer. Toen heeft P. Kommt>»
-en terrein aangeboden om het daa op
te plaatsef, Htj heeft dat terrein gratis
aangeboden, doch bïj aanvaarding vao
zoo Iets zijn zooveel moeiltjkheden aan
'crbooden en gaat er, omdat alles
langs G'd. S aten moet, zooveel tijd
oiee heen eer wij dan verder kunnen
gaan, dat het beter is het terrein Die-
rratls te aanvaarden maar het in erf
pacht te vragen en daarvoor dan 5 pet.
oer jaar te beialen van de geschatte
waadde. Daa'om is het beter het stukje
/f.ind voor 99 jaar in erfpacht te ne
men en de bepaling er aan te verbm-
ien dat, als het gemeentebestuur he
terrein tiet meer noodlg heeft, het da*
weer aan den eigenaar wordt teiug
gegeven. Die akte moet nog worden
gepasseerd. Kan de raad Burg. en
Werh. daartoe machtigen.
Smolders. Welke Kommers is dat
Voorzitter. P. J. Kommers,
Smolders. En waar heeft hij dat
eigendom liggen.
Scherp. Bij de tegelfabriek die gr-
Prijs der Adverteutlfin
20 cent per regeloilulimim 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
By contract flink rabat
Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgenB om uiterlijk 9 uur ln ons bezit
zijn.
„Komt gy dan om myn vader of om my?"
„Om mynheer Harmant. Ik kon niet ver
moeden door u zoo vroeg reeds ontvangen
te worden."
„Myn vader is naar de fabriek. Hebt gy
hem iets dringends mede te deelen?"
„Ik zou gaarne eons zyne ateliers bezich
tigen. Ik heb een model noodlg om te schil
deren."
„Dan gaat g!J naar Courbevoie?"
„Ja".
„Gy zult er bepaald myn vader aantref
fen, den ganschen dag, want hy heeft my
laten zeggen, dat hy niet komt dineeren,
daar drukke werkzaamheden zyne tegen
woordigheid ln de fabriek elschen. A propos
hoe staat het met myn portret?"
„Sinds eenige dagen heb ik er niets aan
gedaan. Doch wees gerust, 't zal wel voor
den gestelden tyd gereed zyn. Ik heb myn
werk moeten uitstellen om een reisje dat ik
noodzakeiyk te maken had. Ik ben naar
Bourgonje geweest en nyon."
„De geboorteplaats myns vaders."
„Ja, men sprak daar druk over hem."
Mary maakte eene beweging van verwon
dering.
„Wat!" riep zy uit. „Denkt men daar nog
aan hem?"
„Wel zeker. Iedereen kent den grooten
industrieel, die zich eerst in Amerika zoo
hoog onderscheiden heeft en thans Parys,
met zyn roem vervult. Men is fier op hem."
„Hy heeft daar geen familie meer, geloof
ik."
„Dat geloof ik ook. Maar toch spreekt
men druk van hem, zoowel als van zyn neef,
den eenlgen bloedverwant die hem is over
gebleven, naar men zegt. Kent gy dien
neef?"
„O, ja, een zeer origineel persoon, neef
Ovidiu8."
„Ovidius?" herhaalde de schilder.
„Ovidius Soliveau, wien myn vader de
fabriek te New-York verkocht heeft. Het
spyt my niet dat hy daar ginds is gebleven."
„En de reden?"
„O, hy kon my niet behagen. Ik heb my
nooit aan zyne wyze van spreken kunnen
gewennen, noch aan zyne zonderlinge ma
nieren."
„Dan is hy nog in Amerika?"
„Gelukkig ja." j
legen is ln de omgeving van Scatcu-
dam.
De heer Timmermans vraagt of met
alle andere werkzaamheden rekening
ls gehouden.
Voorzitter. Alle9 ls geregeld naar de
plannen vau de P N E.M. eo deze
plannen hebben al, op veel plaatsen
dienst gedaan. Ik geloof wel dat deza
plannen aan alle elschen die men stellen
kan, zullen voldoen.
Met op een na algemeene stemmen
wordt het voorstel aangenomen.
De beer Segeren bleef buiten stem
ming.
Timmermans. Zijn er geen ingekomen
stukken ingekomen.
Voorzitter. Ja, een dat mij zoo juist
ter hand is gesteld.
Ui? een adres, dat door den Voor
zitter wordt voorgelezen, bliikt dat de
bewoners van de Kerkstraat er op
wijzen dat deze onvoldoende wordt
verlicht en er nu minder passende, hier
niet te noemen zaken, geschieden,
reden waarom zij cr op aandringen
daar eene betere verlichting aan te
b-engeo.
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING 01 HET LEVEN
„En hy is u hier nog niet komen opzoe
ken?"
„Neen! En dat ls maar goed ook, want
hier zou ik hem nog onuitstaanbaarder vin
den."
Stephaan stond op.
„Vertrekt gy reeds?" vroeg Mary.
„Ja, mejuffrouw; ik ga naar Courbevoie".
„Denk aan het teekenen van myn huwe-
ïyks contract."
„ZekerZeker
„Tot weldra dan."
„Ja, mejuffrouw, tot weldra."
Stephaan drukte de hand van het jonge
meisje en verliet het hotel.
„Dat kind weet nog niet, dat Soliveau te
Parys is," dacht de schilder, terwyi hy ln
zyn ï-ytuig stapte. „Zy meent dat de man
nog steeds te New-York woont en daar aan
het hoofd staat der groote fabriek door
Paul Harmant verlatenWat dat te be-
teekenen heeft? Men geraakt werkeiyk het
pad byster in al deze duisternissen."
Stephaan Castel liet zich naar de restau
ratie brengen, waar Duchemin op hem zat
te wachten.
„Paul Harmant ls in de fabriek," zeide
hy, „en gaat uiet naar huis dineeren."
„Dan heeft hy reeds over zyn avonduren
beschikt", antwoordde de vroegere stad
huisklerk van Jolgny.
„Dat ls waarschyniyk... zeker, wellicht."
„Als hy Courbevoie maar niet verlaat,
alvorens myn telegram ontvangen te heb
ben
„Koester daaromtrent geen vrees. Dat zal
ik wel weten te verhinderen. Is het ontbyt
besteld?"
„Ja, mynheer, men wachtte slechts op u
om op te dienen."
„Laat ons dan haastig ontbyten; wy heb
ben geen tyd te verliezen."
In een half uur waren beide personen ge
reed.
Stephaan betaalde en stapte in, gevolgd
door Duchemin.
't Was middag.
„Naar 't naaste telegraafbureaubeval
de schilder aan deu koetsier.
„Het rytuig stond voor 't post- en tele
graafkantoor stil van den boulevard Males-
herbes.
D« twee personen traden binnen en ver
Vi'OiZitier. W<1 hcbOco uaat a«. Ie
diDg vao dit adre9 eens een oadezork
logesteld en moeten erkennen dat h»->
gegrond Is. Het is zeer weoschelilk da»
dit euvel wordt opgelost en da» ke
door er een lantaarn te plaatsen zooda»
die ook aan de andere zijde van dr.
stiaat licht we>pt.
Segeren. Dit adres zoo wel ee-de
zijn behandeld maar moest w ch'eo
omdat de technische ambtenaar zL k was.
Voorzitter. Ja. Bu»g en Wetb. zullen
nu alles met spoed laten uitvoeren,
Segeren. Io verband met de toe
komstige begrootiog zou ik graag zier,
dat er een teetcenlng komt in kleuren
uitgevoerd van de rioleering en het
grondbedrijf. Die tec-knning moet ln
verschillende kleuren komen, opdar meo
kan zien waar en hoe de rioleering ligt
anders kan men er nooit iets van we<en.
Ik heb er in de vergadering van Bu g.
en Wetb. al zoo dtkwnls op aa ge
drongen, maar dat helot eter. Bij de
Waterstaat, bij de P N E.M bij het
Rtlk, overal hebben ze zulke teekerdngeo
waar ge wat wijs uit kunt worden. No
Is er niemand die weet wat aan de ee-
roeente behoort. Ik weet er gansch
niets van.
Voorzitter, Er bestaat een teekeolng
waarop Is te zien welke groi-den aao
de gemeenre zijn toegewezen. Op de
kadastrale kaart kan men weer zien
welke grond ls verkocht en uit deze
kaarten is een volledig overzicht te
krijgeo. Nu is het volstrekt geen be
zwaar om van het grondbedrijf ecu
teekeolng te laten maken, omdat het
gemakkelijk is. Er ls echter een tee
keniog.
Wat de rioleering betreft, van de
rioleering die voor miln tijd is aange
legd, is geen teekeniog, doch van de
rioleeringen die tijdens mnn burge
meesterschap zijn aangelegd, zija wel
teekeningea voorradig waarop alles
hoogte en peil op staat aangegeven.
Die andere teekeningen zijn wrlllcht
bij de overbrenging zoek geraakt en
zijn misschien altijd nog op te zoeke.
ik zal den gemeente-opzichter verzoeker
deze op te zoeken en dan kennis ge
ven al9 hij ze heeft gev^udeo.
Wij hebben do geheele gemeente
eens laten waterpassen.
zonden het volgende telegram.
„Paul Harmant, Constructeur.
„Courbevoie.
„Wacht u by my, heden avond, negen uur.
„zeer dringend.
„OVIDIUS."
„Waarheen gaan wy thans?" vroeg de
koetsier, terwyi beide heeren instapten.
„Naar de brug van Neuilly," antwoordde
de schilder.
Het rytuig rolde weer voort door de zoo
druk bezochte straten.
Aan 't uiterste einde der brug stapte Du
chemin uit, wees r.an Stephaan met den vin
ger eene plaats aan, die hem gewooniyk tot
observatiepost diende, en sprak
„Daar zal lk wachten."
„Afgesproken. Ik zal Harmant slechts
verlaten wanneer de tyd begint te naderen,
dien wy ln het telegram bepaald hebben...
Ik zal u dus van avondd niet wederzien;
maar heden nacht of morgenvroeg wacht ik
u by m". Heb goeden moed, en vooral geen
zwakheid."
„O, wees zonder vrees."
„Ik zal het middel weten te vinden u te
waarschuwen, zoo er eenige verandering in
onze plannen mocht noodlg biykeu."
„Laat ons hopen, dat dit niet noodig zy'.
Stephaan liet zich naar de groote fabriek
brengen.
ACHT EN VEERTIGSTE HOOFDSTUK.
De millionair, die des morgens al vroeg
was aangekomen, had de noodige 'bevelen
voor deu ganschen dag aan zyn personeel
gegeven, want hy was van plan naar zyn
bankier te gaan om zich daar de door Ovi
dius gevraagde som te doen afgevendes
avonds toch kon hy den man verwachten.
Paul Harmant had nog niet de dépêche
ontvangen, die wy Ovidius by het verlaten
der Clichylaan hebben zien verzenden, eu
had plannen gevormd den dag op de vol
gende wyze te bestedenNa l>y den bankier
geweest te zyn, zou hy naar Georges Darier
gaan om over eene aangelegenheid te spre
ken, die voor eene der civiele kamers der
rechtbank moet worden opgeroepen en waar
in de jonge rfdvokaat te pleiten had. Later
zou hy verscheidene bezoeken afleggen eu
dan naar oCurbevoi® terugkoeren om daar
b K' 1 ci. ti u w «»u o i11maar
Mies is ia srukk^a «-o b okk;o eo dan
s het eeoe en daa het aode-e kwijt,
daaiom moet alles op een kaart wor*
den gebracht en in verschillende kieu-
ea opdat ge in oogopsl^ a':» s
kan tien. Is dat nu zoo'n bezwaar. Ik
h<»b daarom al meermalen gevraagd
maar we krijgen maar niets. Van het
gaosche stadje weteo we nu niets, ze
kunnen nu de rioleering wel naast
elkaar leggen als men er nlet9 van
weet. Met siukkea en brokken ben ik
niet tevreden en wi| kuaaeo toch voor
alles direct maar niet naar hei kadaster
io Breda gaan loopen. Er moet zoo'a
kaart komen in kleuren geteekend en
desnoods dan een boekje er bij waar
dae In kan staan wat er vckocht is
dan k ijgc men eea overzicht en kan
men zien wat men voor den grond
kan gaan vragen. Nu weet meo gansch
niets. Voor de teekecschoo! wo'ii' nu
een subsidie gevraagd van f l?00, als
men daar du nog niet zoo ver is dat
men zoo'n terkcnlcg kan mnkeo, als
meo daar niets ander!, kan dan mao-
nekes en perdjes teekeoeo, dao ben ik
egen het verleeoeo van die subsidie,
dan kan ik dat nooit goedkeuren.
Er moet zoo'n teekenlng, in ver
schillende kleu>en aarg gevet», komen
dan weet men ie s en nu weet do
gaoscbe raad er niers van, niemand
weet hoe het ln elkaar zit. Ik als wet
houder weet er geen bal van, uit stuk
ken en b'okkco ls niets ie zien.
Voorzitter. Ik geloof als ik aao de
overige raadsleden zou vragen of ze
nieis weteu van deze zaken, men een
heel ander antwoord zou geven. Dat
kso ook wel niet anders want dao zou
het er al zeer tieudg uitzien.
S-geren. U zegt dat ze da! wel
zullen weten. Dat Is Juist het k»ekellge.
Waarom mogen enkele het wrl weten
en niet bet geheele Dag, Bestuur,
t Ldkt hier wel zoo'n geheime bioscope.
Maar ik zeg dat ze er nie s vao weien,
want toeo U van den zomer met
acantie eenige wken weg was, bad
U moeten zien wat voor schandalige
t-ken er zijn gebeu'd.
Scherp. Schandalen
S-ve»er. Ja z*ker sch^rdalen. De
i-H Zirh f T;k en Sche p, 'i Spilt me
zyn gewanndon neef te ontmoeten.
Hy had alles met Luclen Labroue geregeld
en was gereed de fabriek te verlaten, toen
een telegram werd aangebodeu.
't Was de dépêche van Ovidius, waarin
bericht werd gedaau van een onverwacht
uitstel.
Paul Harmant was verwonderd en zeer
onaangenaam gestemd door dat nieuws.
„Wat mankeert hem nu weer?" dacht hy
met een beweging van ongeduld. „Ik wilde
wel dat hy reeds verre wj.re! Wat heeft dit
uitstel nu weer te beteekeuen? 't Is belaehe-
ïykNiets toch kan my doen veronder
stellen dat er iets érnstigs ln het spel ls.
wy zullen dan ons afscheid nemen tot mor
gen uitstellen. Nu bljjf ik bier en zal den
heer Darier een briefje schryven. Dan kan
ik ook in gezelschap van Mary gaan dinee
ren."
Harmant stelde Luclen op de hoogte van
de verandering, die er in zy» plannen geko
men was, schreef een brief aan Georges
Darier, voegde er alle bewysstiikken hy,
voor deze procedure noodlg en zond zijn
loopjongen met de boodschap naar de Bonn-
partestraat.
Om elf uur liet hy Lucien roepen. „W|J
zullen saam ontbyten, beste vriend," zeide
by.
Lucien boog en volgde den millionair naar
de restauratie, waar deze meer dejeuneerde.
Terwyl zy daar bezig zy». zullen wy on»
naar het Rendez-vous der Rakkers begeven
in de Seinestraat, om te vernemen wat daar
rhn us. gebeurt.
Naar hare gewoonte was Jeanne in het
vroege morgenuur daar geweest.
Men was niet mededeelzaam, als naar ge
woonte. Men fluisterde ln boeken en aan
kanten.
1 Zy naderde een gast van de bakk«ry-L»-
bret, en vroeg: „Maar wat ls er dan toch?
Men schijnt my niet meer te vertrouwen.
Men staart my zoo zonderling aan!
De man was min of meer verlegen.
„Ik zal het u zeggen, mama Lison." spr k
hy. ...Men heeft u Iets l.yz miers med»» Ie
leelen. en toen gy binnen kwanmt iil>jiii-
eerde men er Juist over wie dit d <en zou."
(Wvrdt verrojgdi/
