I
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I
De Portierster
van Alfortville.
Gemeenteraad.
FEUILLETON
'mü
„NOORD-BRABAND"
fgpryz/AA LW u K. f foryRv)
I
Uitgatb:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO.
WAALWIJK.
Slot.)
10. Vaststellirg van het eerste kohier
van den Hoofd Omslag over de eerste
vier maanden vin 1922.
In hun preaivies wijzen Burg. en
Weth. er op da zij reeds in het voor
jaar een ontwen-verordening hebben
aangeboden op de heffing van een
inkomstenbelastng en er toen reeds
hebben gewezei op het groote be
zwaar dat het virmenigvuldigingscijfer
moet worden \astgesteld voordat het
belastbaar inkonen bekend is. Dus
dient dit maarte worden geschat en
meer dan een riwe schatting kan het
niet zijn en zecer niet in den tegen-
woordigen tijd ran groote onzekerheid
op finantieel geiied.
Conform het /oorstel van B. en W.
wordt besloten,
11. Voorstel tot wijziging der ver
ordening op dePlaatselijke inkomsten
belasting.
Burg, en Wéh stellen voor om in
artikel 6, tweedt lid, tusschen te voe
gen de woorder „vermenigvuldigings-
I:cijfer" en „woidt"dat niet hooger
mag zijn dan 5.
Van het belastingjaar 1919, meteen
belastbaar inkonen van f3.101.722
|g|hebben Burgemeester en Wethouders
fcebruik gemaalt van den factor 3 3,
erwijl voor 19» en 1921 de factor 3
■verd toegepast Maar in dezen tijd
;,JHHPiet zijn groote onzekerheid op finan
tieel gebied het belastbaar inkomen
aan groote schomnelingen onderhevig
is en zich thans n een dalende lijn
voortbeweegt, hebien zij gemeend, om
eenige speling Ie verkrijgen, als maxi-
mum-vermenigvuld gingscijfer te moeten
voorstellen het cijfer 5.
Ten overvloede merken Burg. en
Weth. nog op, dat het cijfer 5 de ma
ximum-factor is en dat de Raad telken
jare zal hebben te lepalen van welken
factor gebruik ia! moeten worden ge
maakt.
De heer Roggeveen merkt op dat in de
verordening nog iets is vastgelegd
waarvan hem in de practijk gebleken
is dat het niet utvoerbaar is. B.v.
wanneer een wedove, moeder, bij een
paar zoons inwoont door wie zij wordt
onderhouden. Wie is dan het hoofd
van het geztn. Nog een geval is wan
neer 2 zusters ei een broer samen
wonen. Wie is dan het hoofd van het
gezin In dergelijk: gevallen kan het
artikel van de vero dening niet worden
181).
toegepast en daarom stelt hij voor te
lezenIs het gezinshoofd niet belas
tingplichtig of een wettig gezinshoofd
dan heeft de aftrek plaats als volgt
bij twee belastingplichtigen in een ge
zin f 350, bij drie belastingplichtigen
f 300, bij vier belastingplichtigen
f 250 en bij vijf en meer f 200.
De heer Roggeveen wijst er nog op
dat hierdoor de draagkracht ook beter
is geregeld. Spreker heeft daar, waar
hij de verordening niet kon toepassen,
gedaan als nu door hem voorgesteld.
De Voorzitter kan zich met dit voor
stel goed vereenigen, waarna met al-
gemeene stemmen daartoe wordt be
sloten.
12. Schrijven van Ged. Staten in
zake besluit tot opheifing der verplichte
winkelsluiting.
De Voorzitter merkt op dat naar
aanleiding van het in de vorige ver
gadering genomen besluit om de ver
ordening van de winkelsluiting in te
trekken, Ged. Staten om bericht en
advies vragen.
De Voorzitter zegt dat dit besluit
niet onderworpen is aan de goed
keuring van Ged Staten en daarom
kan worden volstaan met te berichten
dat dit besluit is genomen in de ver
gadering van 3 November en er verder
niets bijzonders over is mede te deelen.
De heer Van der Geld wijst er op
dat het adres, houdende het verzoek
om weer op het besluit terug te komen,
door zoo goed als alle winkeliers is
onderteekend en dat door den R. K.
Gildenbond en den Bond van R. K.
Kantoor- en Winkelbedienden adhaesie
daaraan is betuigd. Uit dat alles blijkt
op de eerste plaats, dat de betrokken
personen met de intrekking van dat
besluit in het geheel niet zijn gediend.
Bovendien is dit besluit genomen toen
niemand daarop was voorbereid
Het besluit is te plotseling genomen
en naar uit de adhaesie-betuiging van
den R K. Werkliedenbond mag wor
den afgeleid, verlangt het overgroote
deel van het volk ook naar geene latere
openstelling van de winkels.
Spr. is dan ook de meening toege
daan dat, indien de raad op het in
de vorige vergadering genomen besluit
terug komt, een goed werk wordt
verricht.
De heer Smolders is het in vele
zaken met den heer Van der Geld eens.
Vooral wil hij ten volle onderschrijven
daar waar door den heer Van der Geld
wordt gezegd dat de raad onvoor
bereid was. Dat was inderdaad werke-
lijk zoo, want zelfs Burg en Weth.
wezen in hun preadvies er op om op
het verzoek van de 14 sigarenwinkeliers
niet in te gaan, aangezien later de
verordeningen toch opnieuw moesten
worden vastgesteld.
Wil de raad nu op zijn genomen
besluit terug komen, dan zal hij veel
menschen aan zich verplichten, want
het volk het blijkt uit de adhesie
betuigingen heeft geen behoefte
meer om na 8 uur te gaan winkelen
Om echter tegemoet te komen aan het
verlangen van de sigarenwinkeliers zou
hij Burg. en Weth. willen machtigen
dat dezen, als daarom door sigaren
winkeliers wordt gevraagd, verlof tot
later openblijven kunnen geven, b.v.
in de week tot 9 uur en Zondags tot
10 uur. De bepaling moet daarbij
gemaakt worden dat de winkeliers, die
van deze vergunning gebruik maken,
dan uitsluitend sigaren sigaretten en
tabak mogen verkoopen Bij overtreding
zal de vergunning moeten worden in
getrokken
Naar spr. meening kunnen op deze
wijze veel moeilijkheden worden onder
vangen
De heer van der Aa zou het met den
heer Smolders eens zijn indien het geen
aanleiding zou kunnen geven tot twee
spalt en aangezien de meeste winke
liers sigaren als neven-bedrijf verkoo
pen, vreest hij dat fraude veel zal voor-
komen en aanleiding tot tweespalt zal
geven.
Spr. is de overtuiging toegedaan dat
het voor de winkeliers geen voordeel
zal brengen als ze later dan 8 uur
mogen zijn geopend, integendeel, hun
dit nadeel zal berokkenen. Bovendien
wijst hij er op dat de winkeliers niet
winkelen voor plezier en de velen die
het als een bijverdienste moeten doen
dit verplicht zijn om op die manier het
hoofd omhoog te kunnen houden. Hij
zou willen vragen of deze menschen
nooit rust mogen hebben, of deze
nu altijd tot 10 uur moeten zijn ge
bonden, op Zon en werkendagen.
De Voorzitter zegt dat het voorstel
van den heer Smolders zeer goed is
bedoeld doch zeer moei ijk zal zijn uit
te voeren, want wie zal op slot van
rekening daarop controle hebben te
houden. Men zal zeggen de politie,
maar dat gaat niet want de menschen
die een overtreding begaan kijken eerst
uit of er politie in de omgeving is
Dat zal precies eender gaan als jongens
die niet mogen rooken en het toch
doen. Dat is voor de politie al evenmin
te constateeren.
De heer Smolders meent dat men
wel zal oppassen dat zijn vergunning
niet wordt ingetrokken en dus geen
andere artikelen na 8 uur zal verkoo
pen.
DOOR ERVARING STERK.
De Voorzitter merkt op dat het be-
s uit in een voltallige vergadering is
genomen en er nu 2 leden afwezig
zijn. Hij zegt dat men niet verplicht is.
doch vraagt of het niet wenschelijk
zou zijn om het tot een volgende ver
gadering aan te houden.
De heer Koggeveen kent daarvoor
absoluut geen reden. Het staat op de
agenda vermeld.
De heer Oomens zou het jammer
vinden als het besluit weer direct zou
worden ingetrokkeh en voor de leden
van den raad belachelijk vinden, want
het besluit is toch genomen bij hun
gezond verstand en om het dan na
wat reclamemakerij weer in te trekken,
daar kan hij zich niet mee vereenigen
En dan, zegt spr., in voormalig
Baardwijk zijn het ook geen sigaren
makers, daar zijn ook winkels en die
voelen niets voor een acht-uursluiting,
maar daar is men met geen lijst ge
weest. Men moet niet voor eigen be
lang werken of met geen praatjes
komen en maar opscheppen en protest
aanteekenen (met de vuist op tafel
slaande) ik heb achting voor de
menschen die na acht uur nog willen
werken en er op letten dat oorlogs
winst maken voorbij is. Zij die naar
de kroeg willen gaan, moeten maar
sluiten als ze dat willen doen, maar
dan moeten ze een ander daartoe niet
willen verplichten en die dwarsboomen
ais hij nog een stuk brood wil verdienen.
De heer Klijberg zou ook liever een
ieder vrij willen laten met sluiten. Die
wil .sluiten kan het doen.
De heer de Graaff merkt den heer
Klijberg op dat dit niet mogelijk is.
Blijft de een open, dan moet de
ander dat ter wilie van de concurren
tie ook doen. Spr. kan niet begrijpen
dat men, nu men weet, dat iets zoo
goed is bevallen en het publiek ook
niet anders meer wenscht, zoo iets
weer gaat intrekken. Toen het besluit
was gevallen in den raad om 8 uur-
sluiting in te voeren, werd gezegd dat
men dit al jaren eerder had moeten
doen, doch toen het bekend werd dat
het weer was ingetrokken, werd er aan
het adres van den raad heel iets anders
gezegd.
Spr. is er voor om het ook heden;
af te handelen
De heer Roggeveen is er eveneens
van overtuigd dat van vrije 8-uur
winkelsluiting niet veel terecht, zal
komen. Waar hier echter de winkeliers
als het ware algemeen om 8-uur sluiting
vragen en het grootste deel van het
publiek zich daarvoor uitspreekt komt
het spr. voor dat op het genomen
raadsbesluit moet worden teruggeko
men.
Wanneer de winkeliers weer ge
dwongen worden langer open te blijven,
wat blijft er dan voor tijd voor hen
over om te besteden aan ontwikkeling.
Spr.'s meening is dat men in de vorige
vergadering is verrast. Ware dat niet
het geval, dan zouden de winkeliers
van te voren wel met adressen voor
den dag zijn gekomen
De heer Eibers stelt voor het besluit
te handhaven. Hij kan in het feit als
iemand na 8 uur verkoopt absoluut
geen enkel strafbaar feit vinden en
daarom zou hij het treurig vinden als
menschen zouden worden gestraft die
na 8 uur wenschen te verkoopen. Hij
zou de menschen die van buiten komen
en in Waalwijk willen koopen, gerust
hun gang laten gaan, dat zal de wel
vaart bevorderen. In den oorlog heeft
men genoeg beperkende bepalingen
gehad en nu zou hij de menschen maar
vrij willen laten.
De heer Smolders wil gaarne het
door hem voorgestelde. Sigarenwinke
liers vergunning tot lateren verkoop
De Echovan hef Zuiden
Wailwykschc en Langstraatsclie Courant
Dt blad verschijnt
WOENSEAG EN ZATERDAG.
AbonnementsrtJs per 3 maanden 1.25.
Franco per pot door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingeonden stnkken, gelden en®.,
franco te lenden aan den Uitgever.
van „De Echo ion het Zuiden".
„Kom, kom," zeide de waardin, tot Ovi-
dius naderend, wordt nu eens bedaard, Pie
ter! Wat gebeurt er bch met u?"
„Maar merkt gij di niet, dat gij krank
zinnig zflt, gij dikke angekleede pop!" ant
woordde de pseudo-bjron de Reiss. „Ik
beet niet Pieter. Mijn naam is Ovidius Soli
veau. Ik ben geen bakrersknecht, ik ben een
gezeten burger, een entenier, die van de
millioenen medeleeft van mijn neef, van
wien gij zeker wei belt booren spreken, van
Paul Harmant!"
Bfl het hooren van tien naam liep Jeanne
eene zware huivering over de leden. De
vrouw werd in eens roodsbleek.
In een breeden krirg stond men rond So-
ïveaumet verbazin; staarde men bem
aan, onrustig luisteren! naar zijne woorden.
Eensklaps ging hfl faeer voort
fl"Paul Harmant!Gij kent hem wel,
rnnJrZTm eU aécaD<ei«bden grooten
constructeur van Coirbevoie... Ik heb ge-
wfar l D6£f iS' maar dat is niet
7' tenner elkander slechts van
sticahte70ge'" Hj iS een dief' een brand
stichter, een motrdeniarDat is hij, op
ma^r van jerWij hebben kennis ge-
"nf v tig jaar geleden op de
boot die van England naar Amerika voer...
fmdat bh" r i Uit Frankr«k' de ellendeling,
W Ll misdaden bedreven
"enómen valschen naam aan
genomen,piul Harmant liet hri zich
noemen en maalte misbruik van den naam
van een neef vin mij, die toen pas over-
den was... Ik leb hem weten te doordrin-
Prijs der Ad verten «en:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bfl contract flink rabat.
Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit
zijn.
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEN
gen, zfln geheim op sluwe wijze te onder
scheppen en een en twintig jaar lang laat
hp mij nu, om mfln stilzwijgen te koopen,
vrij uit zflne brandkast putten... En zijne
kas is onuitputbaar!... Hoe meer men er
uitneemt, des te rijker zij wordt! een ware
goudmfln O hij heeft over tal vai millioe
nen te beschikken, mijn neef Paul Harmant,
die eigenlflk mijn neef niet is, die liet Paul
Harmant heet, maar Jacques Gérird."
„Jacques Gérard!" herhaalde d? broöd-
draagster ontsteld, bij na niet wetend wat
zp deed. Eensklaps greep zij Ovidius bp den
arm „Gij hebt gezegd," riep zij uit, „dat
Paul Harmant Jacques Gérard is!... Dat
hebt gij toch gezegd, niet waar?"
^Ovidius oogen schitterden vol vuur en
zijn gelaat toonde stuipachtige trekken.
„Ja, dat heb ik gezegd!" antwoordde hp.
„En ik herhaal het nog eensJacques
Gerard, de dief, de brandstichter, de moor
denaar, Jacques Gérard, die zijn patroon
Jules Labroue te Alfortville een en twin-
tig jaar geleden vermoord heeft.... O, hij
dacht er niet aan, dat dit zou ontdekt 'wor
den Maar ik vermoedde iets. Toen schonk
ik hem een drankje even als ik u gegeven
heb, Lise Perrin, een Canadeesch vocht, dat
de heden doet spreken, zelfs dan, wanneer
zij met spreken willen. Wij zullen u ook
spoedig hooren, oude heks! Nog een oogen-
blik, en gij praat als een ekster
„Ik? riep Jeanne uit, die op dit oogen-
bhk meende reden en verstand te verliezen,
„wat wil hij zeggen?"
„Hfl wil zeggen," antwoordde Marianne,
„dat hij voor u een dnivelsdrankje bereid
heeft, maar dat hfl zelf heeft uitgedronken
Ovidius hoorde niet. Zijne oogen waren
met bloed overgoten en geheel zfln lichaam
was ter prooi aan eene koortsachtige huive
ring.
„Het Canadeesche vocht, het vocht, dat
Jacques Gérard heeft doen spreken en dat
u hier in tegenwoordigheid van allen zal
doen erkennen, dat gij niet Lise Perrin heet,
maar niemand anders dan Jeanne Fortier
zpt
„ZwflgZwflg," riep de brooddraagster
uit aan de grootste ontsteltenis ten prooi.
„Jeanne Portier," ging Ovidius voort.
„Jeanne Fortier, wier dochter ik heb willen
vermoorden, Jeanne Portier, die Ik vruehte-
loos heb trachten te verpletteren onder eene
stelling in de Git-le-Coeurstraat, Jeanne
Fortier tot levenslange gevangenistraf ver
oordeeld en uit de geavngenis van Clermont
ontsnapt,"
Een kreet van afschuw ontsnapte aan
ieders borst en een gevoel van afkeer tee-
kende zich op ieders gelaat, terwijl de kring
rondom Jeanne breeder en breeder werd.
Doch. reeds had de brooddraagster de
zaak van eene andere zijde beschouwd. i
„Ellendeling!" riep zij uit, het hoofd ver
heffend. EllendelingGij denkt mij in het
verderf te storten en gij redt mij!"
Jeanne Fortier, wegens diefstal, brand
stichting en moord veroordeeld ziit sii
brulde Ovidius.
„Ja, dat ben ik.'" riep de brooddraagster
uit. Ik beu Jeanne Fortier, die gij u in uwe
verblindheid thans geheel in hare eer her
steld hebt! Ja, mijne vrienden, ik ben Jean
ne de veroordeelde, Jeanne de ontsnapte.
Doch ik werd veroordeeld wegens misda
den door Jacques Gérard bedreven.. Gfl al
len hebt het uit den mond van dien man
gehoord. En ben ik gevlucht, dan geschiedde
dit om mijne kinderen weer te vinden, mijne
dochter, die hij, evenals mij, heeft willen
vermoorden. Ik heb getuigen van uwe woor
den,^ ellendeling, talrijke getuigen. Door u
gal ik volkomen in mijne eer hersteld wor
den. Gfl zorgt er voor dat mijne kinderen
geen onteerende naam wordt nagelaten. Nu
weet gij wie ik ben mijne vrienden," ging
zij dan weer voort, „gij kent mijn leven en
mqne ongelukken. Zult gij mfl nu veroor-
deelen?"
Iedereen naderde Jeanne en drukte haar
de hand.
Ovidius was op een stoel neergevallen en
aan eene hevige zenuwcrisis ter prooi.
Op dat oogenblik stonden de agenten op
en naderden tot Jeanne. Een van hen leg
de haar de hand op den schouder en sprak
„Jeanne Fortier, ontvluchtte uit de ge
vangenis van Olermont, ik arresteer u in
naam der wet
„Wat? Gij arresteert mij!" stamelde de
ongelukkige als vernietigd.
Met eene nog verholen woede .staarde
men aan wat er gebeurde.
„Wat! Arresteert gij mama Lison?" riep
een der gasten uit. „Dat zal niet gebeuren
Nooit
„Eerbied voor de wet!... Laat ons onzen
plicht vervullenantwoordde een der agen
ten.
„Nooit! Nooit-!" herhaalde men van alle
zijden.
„Zoo er iemand te arresteeren is," her
nam een van Jeanne's vrienden, „leg dan de
hand op dien ellendeling daar, maar raak
mama Lison niet aan
„Zult gfl de wet eerbiedigen?"
„Neen, neen! Niet op die wflze
mama Lison, vlucht onmiddel
lijk, gfl hebt er alle gelegenheid toe!" fluis
terde haar iemand in het oor. Laat u zoo
met arresteeren... Gfl hebt voor het geluk
te werken uwer kinderen
Men vereenigde zich in dichte rflen om de
draagster en drong haar ter zflde, naar de
keuken, waar een uitweg was in een zfl-
straatjej.
De agenten begrijpende, dat zij 't alleen
hier niet konden volhouden, dachten zelfs
niet aan het gebruik maken van geweld.
Ovidius Soliveau was stuiptrekkend op
den grond neergevallen.
„Hfl schflnt zeer ziek," merkte Marianne
de dienstmaagd op, hem met eene uitdruk
king van diepen afkeer aanstarend. „Dat
hfl sterve als een hondDat heeft hfl ruim
schoots verdiend
„Neen, neen!" antwoordde een der agen
ten. Die kerel moet leven om voor den in-
structierechter de bekentenissen te herha
len, die wij gehoord hebbenEen dokter
Spoedig een dokter!"
„Spoed u dan naar dokter Richard hier
over!" riep madame de dienstmeid toe.
Ovidius verkeerde in een verschrikkelfl-
ken toestand en sloeg herhaaldelflk met het
hoofd zwaar op den grond. Een bloedig
schuim stond hem op de lippen.
De dokter was onmiddellflk bfl de hand
„Hfl riep deze uit. „Hfl
„Kent gfl dien man, dokter?" vroeg een
der agenten.
„Ja".
„Ik ben agent der openbare veiligheid...
kunt u mij zfln waren naam opgeven?"
„Ovidius Soliveau... Een ellenaeling!"
„Zal hfl hiervan sterven?"
„Neenzfln leven is niet in gevaar. Hfl
heeft eenvoudig een zeker Canadeesch vocht
gebruikt, waarvan de gevolgen nifl zeer
goed bekend zfln. Weldra zal de crisis op
houden en dan kunt gfl hem wegvoeren.
Mflne hulp is hier overbodig."
De dokter groette en vertrok.
Amanda herkende hem toen lifl liet ka
binet voorbij ging.
„De dokter van Bois-le-lioisprak zfl.
Weldra werd Soliveau bedaarder en op
zijne stuiptrekkingen volgde nu een toe
stand van verdooving.
Een der agenten ging oen rfltuig halen
om den schurk te vervoeren.
>Gfl zult u te verantwoorden hebben, ma
dame, voor de feiten, die hier zfln voorge
vallen," zeide de andere. „Er is openlijk
verzet gepleegd tegen de wet! Men heeft
de ontvluchting eener beschuldigde in de
hand gewerkt!... Dat is ernstig, zeer ern
stig
„Wat zal ik er aan doen?" merkte de
vrouw des huizes op.
„De gerechtigheid zal oordeelen."
Er werden bevelen gegeven en weldra
vertrok het rfltuig met de agenten en Soli
veau naar de prefectuur.
VIJF EN VIJFTIGSTE HOOFDSTUK.
Zoodra zfl vertrokken waren, haastte Ma
rianne, de dienstmaagd, zich naar het ka
binet, waar Amanda dineerde.
Dit was ledig.
Raouls vriendin was verdwenen, maar had
een stuk van vflf franken voor haar verteer
op tafel laten liggen.
Aan politie had de jonge vrouw in het
geheel niet gedacht en toen deze Soliveau in
arrest nam had zfl eensklaps de mogelflke
gevolgen daarvan ingezien.
Men zou nu het adres van den ellendeling
leeren kennen, een onderzoek bfl hem instel
len en daar wellicht het verschrikkelijke
papier vinden, dat de valsche baron de
Reiss van de modiste te Joigny gekocht had.
Zij oordeelde dat in de eerste plaats de
schilder Castei behoorde verwittigd te wor
den. Het meisje verliet haastig het huis en
liet zich naar de Assastraat brengen.
(Wordt vervolgd).
