Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. f VERLOREN SPEL. EERSTE BLAD. A. deRooij-Bourgonjen Buitenland. Aannemer. Waalwijk. Binnenland. „NOORD-BRABAND" f EÜILLETOtl NUMMER 46 ZATERDAO 26 MEI 1923. 46e JAARGANG. WAALWIJKSOHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 88 Telegr,Adre.ECHO. 2)it nummer bestaat uit 2)rie Bladen Verkrijgbaar bij baardwijk. 2im Woensdag hebben te Gelsen- kirchen ernstige uitspattingen plaats gehad, die ten slotte op bloedige vechtpartijen uitliepen. Na afloop van demonstratie-vergaderingen drong een deel van de betoogers de binnenstad binnen en trachtte in een aantal winkels verlaging van de prijzen door te voeren Zaken, waarin afvaardigingen, die zich commissies noemden, de prijzen had den verlaagd, waren binnen een uur uitverkocht. Inmiddels waren, aangezien de beweging een steeds dreigender karakter aannam, de brandweer en de burgerwacht gealarmeerd. Aan dezen gelukten het, het politiebureau en de straten in de buurt van de betoogers te zuiveren. Even na drie uur ver zamelde zich een geweldige menschen- menigte, die van het station kwam, en die steeds aangroeide. Een wagen van de brandweerwerd stukgeslagen, alsook een tramwagen. Plotseling ontstond er een groote schietpartij. De bewering, dat de Franschen in het gevecht hebben ingegrepen, blijkt onjuist te zijn. Van waar uit de schoten vielen is voors hands niet vast te stellen. De strijd duurde verscheidene uren en is op het oogenblik (7 uur) nog niet afgeloopen. Tot dusver zijn er 2 dooden en meer dan 20 gewonden in de ziekenhuizen der stad ondergebracht. Merkwaardig is het, dat een aantal gewonden en een doode in door de Franschen bezette zalen van het postkantoor zijn onder gebracht. Het tramverkeer staat stil. Vanmiddag om 5 uur hebben in het Lunapark te Dortmund groote vergaderingen in de open lucht plaats gevonden van stakende mijnwerkers. Zij namen moties aan om bij de staking te volharden, totdat men erin zou gcslddgd zijn ccn arbcidcrsdictstuur tfc vestigen. Na de vergaderingen trokken ongeveer 40.000 tot 50.000 stakers door de stad en kwamen vervolgens nogmaals bijeen op het Hansaplein. Op den terugweg naar huis is het vijfde bureau van politie omsingeld. De politieagenten, die daar aanwezig waren, zijn met pistolen beschoten en zwaar mishandeld. Andere agenten, die ter hulp kwamen, werden met handgranaten begooid. Er zijn er vijf zwaar gewond. Toen er meer verster kingen ter plaatse kwamen, vielen er van beide zijden schoten. De pogingen van de menigte om de politie te ont wapenen is echter mislukt. De berichten over de slachtoffers loopen ver uiteen. Op zijn minst zijn zes politieagenten zwaar gewond, en het schijnt, dat vier communisten aan hunne verwondingen zijn overleden, terwijl aan deze zijde ongeveer 30 tot 40 gewonden zijn. Volgens eenige burgerlijke bladen te Dortmund hebben de communisten aan de Franschen om wapenen ge- vraagd en de politie bij de Franschen als een vermomde schupo zwart ge maakt. De poging van de communisten om ook de spoorwegmannen in de staking te betrekken is niet gelukt. Communistische honderdschappen trek ken nog voortdurend door de stad. De toestand op het spoor in België is vandaag plotseling weer veel ernstiger geworden, zoodanig zelfs, dat in sommige kringen de afkondi ging door het nationaal vakverbond van de algemeene staking binnen zeer korten tijd wordt verwacht. Een van ochtend door de Directie van de Belgische staatsspoorwegen aan de hooge ambtenaren van dit departement gezonden dienstbevel, waarbij wordt medegedeeld, dat de termijn, op 15 Mei door den minister bepaald, thans ver streken is en het stakend personeel als ontslagen wordt beschouwd, heeft onder de arbeiders veel kwaad bloed gezet. Gevreesd wordt, dat nu de stakers tot geen toegeven geneigd zijn en de regeering vier nieuwe jaarklassen der genie-troepen onder de wapenen heeft geroepen, de strijd hard tegen hard zal gaan. Heden werd het aantal stakers op twintig duizend geraamd, doch de avondberichten wijzen op een vrij aanzienlijke uitbreiding der stakings beweging. vooral in de provinciën Oost en West Vlaanderen, zoodat het totaalcijfer morgenochtend reeds heel wat hooger zal blijken te zijn. Het passagiersverkeer in deze provinciën is gedeeltelijk gestremd en zal het morgen vermoedelijk zoo goed als geheel zijn. Ook in het Walenland, vooral in de bekken van Charleroi neemt de stakingsactie toe. In verschei- SPECIAAL ADRES VOOR; Granietwerken, Terrazzovloeren, Aanrechten, Gootsteen, Dorpels enz. INRICHTING VOOR fiOUTGRANIET-VLOËREN. Alles met volle garantie. 3037 dene glas- en metaalfabrieken kon na de Pinksterdagen het werk wegens gebrek aan kolen en erts niet worden hervat. In industrieele kringen hoopt men, dat de crisis nu spoedig haar hoogtepunt zal bereiken en een oplos sing van het conflict, dat nu reeds drie weken aanhoudt, eindelijk zal worden gevonden (Wtttp^WAA LW U K DOOR ERVARING STERK. Het is niet de bedoeling met de beperking van de postbestelling op Zondag verder te gaan dan volgens de thans geldende regelen mogelijk is. \/iet het oog op de daaraan verbonden tosten is de minister evenwel niet be reid tot wederinvoering der Zondags- bestelling, waarin dan tevens alle drukwerken zouden worden opgeno men, over te gaan. De Minister is na al hetgeen hij over de nieuwe cijferpostzegels heeft vernomen, bereid aan den wensch, in het Voorloopig Verslag der Eerste Kamer geuit, gevolg te geven en een nieuw zegel te doen ontwerpen, het welk voor de geheele cijferserie (dus voor de zegels beneden 5 cthetzelfde zal zijn. Het spreekt vanzelf dat hier voor niet de hulp van het buitenland zal worden ingeroepen. De zomertijd begint, zooals men weet 1 Juni. Niet bepaald is echter 4) nog, wanneer hij eindigt. Dat zal af hangen ervan, wanneer hij in België eindigt. De Minister heeft reeds de ver- eischte stappen gedaan om langs di- plomatieken weg omtrent den eind datum van den zomertijd, welke voor België zal gelden, inlichtingen te ver krijgen. De toestand is zeer onzeker. Het reizigersverkeer tusschen Antwerpen en Roosendaal is vrijwel normaal, doch niet verzekerd. De Parijsche sneltrein kwam vanmorgen met 20 minuten ver traging aan en bracht eenige wagens Fransch goed aan. Gisteren zijn hier eenige goederen uit België aangekomen, vanmorgen kwam er niets uit België Voor een paard, dat gisteren van Gent hier aan- kwam moest tot de Holtandsche grens 900 francs vracht worden betaald. Verzending van hieruit van goederen naar België is onmogelijk, ook niet over Baarle Nassau en Valkenswaard. Wagens, reeds daarheen gedirigeerd, worden in Eindhoven opgehouden. Express-zendingen worden wel aange nomen, doch aankomst ter bestemming is zoo onzeker, dat er weinig gebruik van wordt gemaakt. Over het algemeen is. na de enkele dagen van verbetet ring, een besliste verergering van den toestand waar te nemen. Men verwacht hier spoedig de algemeene staking en daden van sabotage. Courant WaalwPsche en Langstraatsclie n^4a ii» A Hv Art An Hi Dit blad vewchijmt WOBNSDA® SN ZATUBDAG. AbounementspriJ c per 8 maanden 1.25. Franco per post door bet gebeele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden ena., franco te aenden aan den Uitgever. Uitoav*: Prija der Advertenöta 20 cent per regel; mlnlmnm 1.80. Beclamea 40 cent per regel. Bfl contract flink rabat. AdvertentlCn moeten Woensdag en Vrijdag dea morgen» om uiterlijk 0 *w In ona berit lijn. den Teoling-de Leiier. MAATSCHAPPIJ VAH VERZEKERING OP HET LEVEW van „De Echo van het Zuiden". Naar het Duitsch door H. Fr. De uit rozenhout vervaardigde meubelen waren met licht blauwe zijde bekleed. Het kostbare, zachte lichtgrijze tapijt had een breeden blauwen rand, „Alles is wonder schoon,sprak de jonge vrouw. „En daar aan het eihdè bevindt zich een wintertuin, niet waar? Ik zal hier zeer gelukkig zijn, Henry." „Dat hoop ik", was het ernstige antwoord. „Maar nu zal ik u naar uwe vertrekken geleidel;, Victoria, zij zijn voor u geheel nieuw ingericht. Hij bood haar zijn arm en bracht haar door den gang, langs de breede marmeren trappen naar de eerste verdie ping, rechtstreeks naar een tegenover het salon gelegen reeks kamers, Deze bestond uit een boudoir, slaap-, kleed- en badkamer, en alles was niet al leen met uitstekenden smaak maar aller kostbaarst ingericht. „Uwe koffers zijn reeds aangekomen, Victoria," zeide haar echtgenoot, zeer ver heugd over de uitdrukking van tevreden heid die op haar gelaat te lezen stond. „Ook mrs. Luttrel en uwe kamenier zijn al hier. Om zeven uur is de tafel opgediend. Ik laat u nu alleen om toilet te maken. Zondt gij mij noodig hebben klop dan maar; mijne kleedkamer ligt naast de uwe. Hij verwijderde zich. Lady Rokeby schelde haar kamenier en mrs. Lutrel en begon zich voor het diner te kleeden. Toen haar toilet gemaakt was begaf zij zich in het boudoir, waar mrs. Luttrel voor een venster het schaduwrijke park zat te beschouwen. „Nu," zelde de jonge vrouw, „wat dunkt u? Beu ik geslaagd?" Tot dusverre, ja", antwoordde de grijze gezelschapsjuffrouw hare lichte oogen met veelbeduidende uitdrukking opslaande. „Maar we zijn nog niet aan bet einde. Gij weet het spel is pas begonnen." Ta ik weet het, sprak de bruid naden kend;' „maar 't is goed begonnen Maar, stil, Lutrel, daar komt mijn gelukkige biui- def>m speelde een hoonende lach om hare lippen, toen zij sir Henry verzocht binnen te komen. De jonggehuwden praatten eenige minuten samen en gingen toen naar het salon, waarheen zij door mrs. Luttrel wer den gevolgd. Zij bleef tot na het eten m de nabijheid van Lady Rokeby en begaf zich toen naar hare kamer, die dicht bi] die harer meesteres was. Nu waren bruid en bruidegom alleen. De bruid speelde een stukje op de prach tige piano, die in het salon stond, en zette zich daarna op eene sofa naast haren echt genoot. Zijn gelaat straalde van liefde voor haar, maar hare trekken waren hard door hare berekenende gedachten. „Laat mij eens nadenken", zeide zij met gehuichelde onverschilligheid, „waarover spraken wij toch toen wij liier aankwamen, Henry? O, ja, van uwe bezittingen. Dus zal dit lieve, oude Rookhurst eenmaal uwen zoon George behooren. En wat zal Nina hebben?" Tiet vermogen harer moeder en meerdere bezitingen, die niet onder het onvervreemd- baar erfgoed zijn begrepen. Nina zal rijk zijn ook zonder het bezit van Rookhurst Lady Rokeby werd nadenkend, maar zij sprakniet verder over dit onderwerp. Zij verontschuldigde hare vragen door de be langstelling die zij gevoelde voor de kinde ren van haren echtgenoot, en sir Henry De dagen gingen voorbij en weken en dacht daaraan niet meer. maanden volgden. Nog steeds was Nina Rokeby nog niet naar buis ontboden ge worden, daar bare stiefmoeder genoeg uit vluchten wist te vinden om den terugkeer harer stiefdochter te verschuiven. Wellicht vreesde zij dat de scherpe, jonge, niet door hartstocht verblinde oogen zien zouden hoe zedelijk verdorven, hoe slecht en listig zij was en hoezeer haren echtgaioot onwaar dig. Sir Henry's verblinding ten opzichte van zijn eclitgenoote nam met den tijd nog toe zijne liefde tot haar ging over in aanbid ding. Wat zij ook deed. alles was goed in zijne oogen. Lady Rokeby ging in gezelschappen, be zocht de voornaamste familiën in den om trek en ontving die ook op Rookhurst. Zij gaf talrijke schitterende feesten en was in het graafschap buitengewoon bemind: zij gaf in alle opzichten den toon aan en wist zich bfl iedereen zoo aangenaam te maken, dat al hare bekenden niets dan goed van haar spraken. Weldra was zij voorgoed op Rookhurst op haar gemak en men kon haar een gelukkige vrouw noemen. Toen de tijd daar zoo heen vloog, scheen een zekere onrust zich van haar meester te maken, die door de grijze gezelschapsjuf frouw werd gedeeld alsof ook zij iets tv ach tende was. En dat, waarop zij wachtten, I lcwam eindelijk. 't Was op een avond in Februari, onge- veer vijftien maanden na den intocht dei- bruid op Rookhurst. Buiten was het een woest stormachtig weder. Binnen, in de kleedkamer van lady Rokeby, brandde een groot vuur in den haard, en de schijn er van speelde op het ckonkerroode behangsel en de meubelen. De lampen verspreidden een zacht licht. Midden in de kamer stond de gebiedster van Rookhurstzij had hare bedienden weg gezonden en beschouwde zich met zelfvol doening in den grooten spiegel. Zij was ge kleed in een lang rood zijden kleed, cm droeg prachtige robijnen; hare zwarte oogen schitterden, hare wangen gloeiden. Te midden harer zelfbewondering kwam de grijze gezelschapsdame plotseling bin lien, met een brief in de hand. Met schrik op liet gelaat wendde lady Rokeby zich tot haar. „Wat hebt gij daar, Luttrel?" vroeg zij. „Een aan mij gerichten brief", antwoord de de gezelschapsjuffrouw. „Ik heb hem gelezen en nu heb ik u eene vraag te doen, Victoria, alvorens hem u te toonen. Sir Henry Rokeby vergoodt u, overlaadt u met geschenken; gij ztjt zijne wereld, zijn leven, en nu wensch Ik u te vragen„Bemint gij hem?" „Of ik hem bemin?" hernam lady Rokeby, hare gezelschapsjuffrouw trotscli aanzien de. „Gij weet dat ik hem niet bemin. Hem beminnen? 't Is bespottelijk. De grijze vrouw lachte onheilspellend. ,,'t Is goed", zoo sprak zij. „Lees nu den brief. De boodschap is eindelijk gekomen." Haastig greep lady Rokeby liet papiei. Het bevatte slechts de volgende woorden, j zonder datum of onderteekening „De tijd Is gekomen om hem uit den weg te ruimenDus HOOFDSTUK III. EEN VREESELÏJK BESLUIT. Ofschoon lady Rokeby de noodlottige boodschap, haar door de gezelschapsjuffer gebracht, reeds lang verwacht had, was zij toch zeer ontroerd toen ze eindelijk kwam. Het papier ontglipte aan hare sidderende handen en eene uitdrukking van schrome lijke ontzetting- sprak uit hare zwarte oogen. Half onbewust herhaalde zij fluisterend de woorden der boodschap ,,'t Is tijd hem uit den weg te ruimen! Dus!" Lady Rokeby schrikte van het geluid harer eigene stem en met bange blikken staarde zij de grijze gezelschapsjuffrouw aan. Deze echter zag haar met booze be moedigende oogen in het gezicht, i;Ikik heb niet zooveel moed als ik meende, Lutrel," stamelde de lady. ,,'t Is verschrikeklijk zoo iets te doen." „Gij bemint sir Henry dus toch", sprak de gezelschapsjuffrouw hoonend, den nood- lotttgen brief in het vuur werpend. „Neen, neen! Maar hij vertrouwt mij, hij bemint mij. Er was een tijd Luttrel, dat ik zelfs geen hond leed kon doen, die mij streelde. En nu maar ik ben niet zoo slecht als gij gelooft. Ik weet het, ik ben valsch, gewetenloos, berekenend. Mijn hu welijk was slechts een deel van een stout plan, de vrucht eener samenzwering tegen sir Henry Rokeby, maar ik schrik terug voor het ergste dat wij voornemens zijn. De adder te spelen en de hand te wonden die mij gestreeld heeft, het hart te breken dat mij zoo innig lief had, het edele, wel doende gelukkige leven van sir Henry te verkorten o, ik kan ik kan het niet!" Onstuimig wierp zich lady Rokeby voor een stoel op den grond, legde hare armen op het kussen en steunde daarop met haar hoofd. De flikkerende schijn van het vuur speelde om hare gestalte en haar schoon stormachtig bewogen gelaat. Met hare groote zwarte oogen blikte zij in het vuur als wilde zij iets lezen uit deszelfs dansen de vlammen. Als een booze schaduw trad de grijze juffrouw aan hare zijde. „Hoe tragisch zijt gij, mijne lady," sprak zt) spottend; ,,'t lijkt wel of gij een tooneel uit een drama repeteert. Niemand kan tt tegen uwen wil tot een enkelen stap dwin gen. Gij kunt doen wat gij wilt. Sir Henry vergoodt u en gij kunt voor het oog dei- wereld zijne beminnende gade blijven, zijn liefkozingen ontvangen, zijn huishouden be sturen en zijn ouden dag opvroolijken. Hij is nauwelijks vijf en vijftig jaar oud, gezond en krachtig, en daarbij stamt hij af uit een langlevend geslacht en kan best negentig jaar worden. Als gij hem overleeft zijt gij dan zeventig. Gij kunt intussclien de teedere stiefmoeder spelen over zijne kinderen. Zijn dochter zal u haten en haren vader wan trouwen tegen u inblazen. Dat alles is u toch zeker hoogst aangenaam „Stil, stil! fluisterde lady Rokeby met woeste blikken. „Laat mij alleen, Luttrel; immer wekt gij den duivel in mij op. Veer tig jaren van een eentonig stil leven, ter wijl ik in Londen als koningin der gezel schappen kan schitteren aan den arm van een man, dien ik sinds jaren bemin! Veer tig jaren O een jaar schijnt mij reeds een eeuwigheid't komt mij voor alsof ik nu reeds een menschenleven met sir Henry ge trouwd ben. Ik zal de opdracht van dezen brief uitvoeren." De grijze gezelschapsjuffrouw lachte. „Daar was ik zeker van", zeide zij. „Maar sir Henry heeft na onze bruiloft nog geen nieuw testament gemaakt", her nam lady Rokeby. Ingevolge ons huwelijks contract zal Ik het vruchtgebruik hebben van een bezitting als weduwengoed en een jaarlijksche rente van vier duizend pond, zoolang ik leef. Bij mijnen dood vervalt het goed en het inkomen aan de familie Roke by. Ik kan volstrekt niets 't mijne noemen; ik heb niets waarmede ik kan doen wat ik wil. Ik geloof dat Digby verwacht, dat ik van sir Henry een vorstelijk vermogen zal erven." (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1923 | | pagina 1