Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
J
VEILOREN SPEL.
Gemeenteraad.
Aannemer.
EERSTE BLAD.
R.deRooij-Bourgonjen
FEUILLETON
„NOO£D~BRABANDw
Waalwijk.
NUMMER 48
ZATERDAG 2 JUNI 1923.
46e JAARGANG.
Uiskjayb:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 88, Telegr,-Adre*ECHO.
2)it nummer bestaat uit 2)rie
Bladen
Verkrijgbaar bij
BAARDWIJK. 22300
DUSSEN.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Woensdag 30 Mei
des middags te 3 uur.
Voorzitter Edelachtb. heer Snijders.
Ongeveer kwart over drie uur opent
de Voorzitter de vergaderingafwezig
de heeren Van Krimpen, van Honze-
wijk en A. v. d. Pluijm.
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd
goedgekeurd en vastgesteld.
Aan de orde
1. Ingekomen stukken en mede-
deelingen.
Schrijven van Ged. Staten hou
dende de goedkeuring van de reke
ning over 1921 sluitende met een
bedrag aan ontvangsten van f274741,7 3,
aan uitgaven van f254176 80, alzoo
met een goed slot van f 20564.93.
Schrijven van Ged. Staten, hou
dende de goedkeuring van de ge
meente-begrooting over 1923, sluitende
met een bedrag aan ontvangsten en
uitgaven van f11700061.
Schrijven van Ged. Staten, hou
dende de goedkeuring van het raads
besluit tot verkoop van grond aan
de heeren A. van Velthoven en A.
Teunissen
Wordt voor kennisgeving aange
nomen.
Proces-verbaal van kasopname.
Uit het onderzoek is gebleken, dat
de boeken ordelijk en regelmatig zijn
bijgehouden en het dien overeen
komend bedrag f 24606,76 in kas
aanwezig was.
Een verslag van de warenkeurings-
wet wordt voor de leden ter inzage
nedergeiegd.
6)
Schrijven van verschillende inge
zetenen om nu vervroeging van wette-
lijken tijd plaats heeft, de scholen een
uur vroeger te willen doen aangaan,
dus inplaats van 9 uur om 8 uur.
Adressanten wijzen er op dat het
verstellen van den tijd voor de be
woners van het platteland een zeer
groot ongerief met zich brengt en
dringen er daarom op aan geen
rekening te willen houden met de
abnormale denkwijze van de stedelingen
en de schooluren met een uur te ver
vroegen,
Voorzitter. Burg en Weth. achten
dit nogal een zeer gecompliceerde
kwestie omdat wij hier niet minder
dan zeven scholen hebben waarvan
drie openbare. Ik stel daarom voor
dit schrijven in handen te stellen van
Burg. en Weth. opdat deze in ver-
eeniging met de Commissie belast
met het schooltoezicht, daarover eens
kunnen spreken en in een volgende
vergadering advies er over uitbrengen.
De kwestie zal zijn dat de eene het
wel en weer andere het niet wensche-
Iijk zullen vinden
Aldus wordt besloten.
Schrijven van den heer Rozenbrand,
houdende het verzoek om aan zijn
dochtertje, dat te Raamsdonksveer het
onderwijs volgt, vrij vervoer te willen
verleenen op de stoompont.
Voorzitter. Burg. en Weth. stellen
voor ook dit schrijven in handen van
het Dagelijksch Bestuur te stellen,
omdat wij nu nog niet weten welk
onderwijs het meisje daar volgt nl. lager
of middelbaar Onderwijs. Volgt ze
lager Onderwijs en is ze hier meer
dan 4 K.M. van een school wonende,
dan is de gemeente verplicht haar
vrij vervoer te verleenen. Bezoekt ze
Middelbaar Onderwijs, dan behoeft
zulks niet.
Van der Koppel. Ze gaat op eene
bijzondere school
Voorzitter. Dat doet er niets toe.
Als ze op een bijzondere school
Middelbaar onderwijs volgt, dan be
hoeft de gemeente niet te betalen.
Wordt besloten het schrijven in
handen te stellen van Burg. en Weth.
2. Benoeming schattings-commissie.
De Voorzitter deelt mede dat de
leden van deze Commissie om de vier
jaar aftreden. De aftredende leden
de heeren Snijders, Th. v. d. Pluijm,
A H. van Honzewijk en G. v. d.
Koppel zijn reeds in functie geweest
en daarom acht hij het gewenscht dat
deze weer worden gekozen.
Leemans. Is dat noodig, moet dat
beslist dat dezelfde menschen worden
gekozen.
Voorzitter. Moeten niet, maar omdat
ze reeds in functie zijn geweest is het
zeer gewenscht. Bovendien is het zeer
goed indien in deze Commissie
menschen zitting hebben die iets af
weten van alle hier wonende menschen.
Leemans. Welke tegen-candidaten
zijn er.
Voorzitter. Tegen-candidaten worden
niet gesteld.
Leemans. Dan kunnen we in ieder
geval toch nemen wie we willen.
Voorzitter. Ja.
Benoemd worden hierna de heeren
Snijders, H. A van Honzewijk, F. A.
van der Pluijm en G. v. d. Koppel
Voorts verkregen de heeren j van
Mierlo, J. van Balkom en Van Steen
ieder één stem.
3. Wijziging schoolgeld-verordening
De Voorzitter zegt dat deze wijzi
ging een gevolg is van de wijziging
der wet op het lager Onderwijs.
In de bestaande verordening staat
dat bij overlijden van de ouders het
schoolgeld moest worden voldaan
door de kinderen. Dit nu moet worden
voldaan door de voogden.
Vervolgens staat in de oude ver
ordening dat van het werkelijk in
komen moet worden betaald en dit
moet worden van het belastbaar
inkomen.
T\WAALWU K ftTTUD)
DOOD. ERVARING STERK»
SPECIAAL ADRES VOOR:
Granietwerken, Terrazzov oeren, Aanrechten,
Gootsteen, Dorpes enz.
INRICHTING VOOR HOUTGRANIET-VLOEREN.
Alles met volle garantie. 30371
Daardoor komt ook te vervallen de
bepaling dat wanneer twee of meer
schoolgaande kinderen uit een gezin
naar school gaan er een aftrek plaats
heeft wijl nu naar het belastbaar
inkomen wordt gerekend er reeds eene
aftrek plaats heeft.
De klasse-indeeling moet daarom
ook eene wijziging ondergaan.
Er staat nu dat bij een inkomen
van f800 1000 25 cent schoolgeld
moet worden betaald en voor het
vervolgonderwijs 50 cent. Dit moet
worden 20 en 45 cent.
Nu er geen aftrek plaats heeft
wanneer 2 kinderen uit een gezin de
school gaan, is er een klas meer
bijgekomen.
Bij een inkomen van f 1000—1500
betaalde men nu 50 en 75 cent. Dit
wordt nu 35 en 60 cent.
Van f 1500—2500 wordt nu van
f 1500—2000 en dan moet men be
talen 55 en 90 cent.
Van f 2000—3000 moeten nu betalen
f 0,75 en f 1—.
Van f 3000—4000 moeten thans f 1,—
en f 25 betalen en zij die meer dan
f 4000 inkomen hebben betalen voor
taan f 1,25 en f 1 50.
Den heer van Dranen komt het voor
dat er dan niet veel menschen meer
in deze gemeente zullen worden ge
vonden die schoolgeld zullen betalen.
Vooral in den tegenwoordigen tijd
zullen er velen worden gevonden met
een inkomen van f 800 en als daar
dan eerst nog eens een bedrag voor
noodzakelijk levensonderhoud moet
worden afgetrokken en voor kinderen,
dan schieten er maar weinig over die
zullen betalen.
Voorzitter. Dit begint pas bij een
belastbaar inkomen van f 800.
Van Drunen. Dat is het 'm juist.
Zoo dien je veel lager te beginnen.
Als men gaat rekenen van het belast
baar inkomen, dan moet men al gauw
boven de f 1300 gaan verdienen eer
men iemand kan aanslaan, want men
moet bedenken dat er f 600 afgaat
voor noodzakelijk levensonderhoud en
dan heeft men nog de kinderaftrek.
Zoo zullen er veel menschen geen
schoolgeld behoeven te gaan betalen,
die het toch kunnen doen.
Van de Koppel. Wel ja, de grootste
helft van de inwoners zal er dan
buiten blijven.
Van Drunen. Ik begrijp er tenminste
niets van hoe Burg. en Weth. nu
willen.
Voorzitter Er wordt begonnen met
belastbaar inkomen en dan heb je
alleen de aftrek van kinderen.
Van Drunen. Dan is het mij niet
meer duidelijk wat een belastbaar
of een werkelijk inkomen is Hoe
wordt het dan geregeld van iemand
met een inkomen van f900.
Voorzitter. Alleen dat van de kin
deren wordt er afgetrokken.
Van Drunen. Dan moet U maar eens
Uw belastingbrief aan de achterzijde
lezer. Als Uw werkelijk inkomen f 900
bedraagt dan gaat er f 600 af voor
noodzakelijk levensonderhoud, dus
dan is Uw belastbaar inkomen, als
er geen kinderen zijn, want anders
heeft men de kinderaftrek nog, f 300.
ik denk als U zoo de verordening
gaat regelen er weinig menschen over
schieten om te betalen.
Van de Koppel, ik ben het geheel
eens met van Drunen.
Van Drunen. Het staat er duidelijk
en anders kan ik niet meer lezen.
Mijn gedachtengang is altijd zoo ge
weest.
(Zie vervolg 3e blad.)
De Echo van het Zuiden,
Waalwyksche en Lugstnatsehe Courant
Dit blad verschijnt
WOBN8DA0 EN ZATEBDAG.
Abonnementsprijs per 8 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stokken, gelden ens.,
franco te senden aan den Uitgever,
Prijs der AdvertenliSn
20 cent per regel; minimum 1.60.
Reclames 40 cent per regel.
Bfl contract flink rabat.
AdvertentiCn moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om niterlljk B nnr in ons bezit
■ijn.
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Duitsch door H. Fr.
„Ik begrijp er niets van, Victoria. Waar
om houdt gij vast aan iets, waaraan gij,
naar ik steeds geloofde, in het geheel niet
dacht. Ik kan geen andere bepalingen voor
u makenmaar dit is niet omdat ik u niet
bemin en hoogacht, want gij weet hoezeer
ik beide doe. Zoolang onze echt kinderloos
blijft is de voor u vastgestelde rente ruim
schoots voldoende voor uwe behoefte. Als
de Voorzienigheid ons kinderen zou schen
ken zal voor hen afzonderlijk worden ge
zorgd. We zullen thans over deze aangele
genheid niet verder spreken, Victoria en het
blijft bepaald dat Nina de Paaschvacantie
in Rookhurst zal doorbrengen."
Lady Rokeby drukte hare lippen samen
en keek norsch voor zich heen, maar sprak
ingevolge den wensch van sir Henry niet
verder over de zaak.
De baronet was bedrogen en zag zich be
drogen in de eclitgenoote, die hij vlekke
loos gewaand had. De eerste schaduw van
hun echtelijk leven, de eerste argwaan tegen
lady Rokeby maakte zich meester van zijn
gemoed, en dit was moeilijk te verdragen.
Lady Rokeby ging naar de piano en begon
een stormachtig stuk te spelen, dat geheel
hare innerlijke verstoordheid weergaf.
Sir Henry ging aan een tafel zitten en
nam een boek, maar zijn ernstig, treurig
gelaat, zijn smartelijk vertrokken mond ver
rieden duidelijk dat zijne gedachten niet
■bij liet boek waren.
Toen lady Rokeby het spelen moede was,
begaf zfl zich naar hare kamer, zonder nog
een woord tot haren man te spreken. Zfl trad
haar boudoir binnen, door den goeden
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEH
smaak van haar echtgenoot zoo bekoorlijk i
ingericht, ging naar den haard en begon i
voor denzelve op en neer te wandelen.
Lnttrel en de kamenier waren er niet en
de vrouw van den baronet ging alleen niet
hare booze gedachten te rade.
Buiten floot de wind huilend door de
bladerlooze takken, terwijl zfl zich bevond
in hare bekoorlijke, warme kamer, waar zfl
zich omringd zag van alle weelde, die lief
de en rijkdom vermochten aan te brengen.
Tot een tempel aan schoonheid en gemak
gewfld had de teedere bezorgdheid liaars
echt.genoots deze ruimte ingericht; en zfl
in plaats van zflner in liefde te geden
ken, zij wandelde hier op en neer, van de
afschuwelijkste plannen vervuld en over
woog een vreeselflke misdaad, een moord
op haren echtgenoot.
Terwijl zfl zoo voor het vuur heen en
weer liep kwam hare grflze gezelschapsjuf
frouw zachtjes binnen.
Langzaam wendde Lady Rokeby het
hoofd om, herkende de binnentredende en
staarde toen weder met wijd geopende oogen
in de vlammen.
„Gij ziet er uit als eene koningin in een
treurspel," sprak Lnttrel grimlachend. „Gij
ziet er uit alsof gij over alle bezwaren zflt
heengestapt en bereid zflt het spel tot liet
einde toe te spelen."
„Dat ben ik ook," sprak lady Rokeby op
ruwen toon.
„Ik wist dat gfl tot dat besluit zoudt
komen. Zal sir Henry een nieuw testament
maken?"
,Neen, hfl weigert heslist."
„Nu, vier duizend pond 's janrs zijn ook
niet te verachten. En wellicht," voegde
Lnttrel er hfl, „kunnen wij de som nog
vergrooten. Zal ik morgen naar de stad
gaan?"
,,.Ta, met den ochtendtrein. Ga naar Dig-
by en zeg hem, dat het fleschje, dat lifl u
gaf, gebroken is en vraag hem een nieuwen
voorraad van liet mengsel. Ik zal wel ge
legenheid vinden het Henry in te geven. Ik
ben thans besloten liet noodzakelijke te
doen en zal, zoolang ik geen ontdekking te
vreezen heb, voor niets terugdeinzen. Gfl
zult voor het middagmaal terug zijn," sprak
zfl terwijl haar aangezicht even grauw
werd als dat liarer gezelschapsjuffrouw,
„en morgen om dezen tfld zal ik weduwe
zfln."
den Teiilingde Leiier.
Hoofdstuk IV.
EEN ONVERWACHTE WENDING.
Den volgenden ochtend, zoodra de dag
was aangebroken, reed de gezelschapsjuf
frouw in een rijtuig, dat haar door hare
meesteres was afgestaan, naar Canterburry
waar zfl den eersten trein naar Londen
nam en wat zfl daar bad uit te voeren was
een diep geheim tusschen haar en hare ge
biedster.
Öp het gewone ontbjjtuur, ten 8 ure, ging
lady Rokeby naar de ontbijtkamer.
Sir Henry was er reeds en begroette haar
met zfln gewonen teederen lach, ofschoon
lifl er eenigszins bekommerd uitzag.
Nauwelijks waren zij aangezeten of een
bediende kwam binnen met de brievenbus.
Sir Henry nam een sleutel uit den zak en
opende de bus. Zij bevatte eenige couranten,
verschillende pakjes stalen van een mode
magazijn voor lady Rokeby en twee brie
ven voor den baronet. De een, die in het
geheel niet van belang scheen te zijn, werd
ter zijde geschoven; de andere droeg den
Indischen poststempel.
„Een brief van George" zeide sir Henry,
wiens oogen schitterden. „Neen, hij is niet
van Georgeliet adres is niet door hem ge
schreven. Wie kan dat in zijn plaats gedaan
hebben?"
Haastig scheurde hij den brief open ter
wijl zfln gelaat betrok.
Zfln eerste bilk gold den datum, zfln
tweede de hnndteekeniiig.
Hij stiet een gil uit, toen hij den naam
las, die onder den brief stond Cooper,
regimentsdoetor. „Wat moet dat beteeke-
nen," riep lifl, plotseling lievig aangedaan.
„Ivan George ziek zfln? Victoria, lees mij
den brief voorik zie nietsalles draait
mij voor de oogen."
Lady Rokeby nam den brief en las hem
overluid.
Hij was zeer lang te lang om hem hier
weer te geven, en zfln inhoud was schrik
kelijk voor den baronet.
Hij begon met de mededeeling dat de
schrijver doctor was in het regiment van
kapitein Rokeby en dat deze als patiënt aan
zflne zorgen was toevertrouwd.
Verder deelde hfl mede dat kapitein Ro
keby aangetast was door eene verschrikke
lijke en ongeneeslijke kwaal, waaraan hfl
reeds maanden leed, en dat de geneesheer
was te weten gekomen dat de jonge man
zflne nabestaanden onkundig had gelaten
van het gevaar, waarin lifl verkeerde. Zijne
ziekte was de kanker, die zflne levenskrach
ten ondermijnde.
Kapitein Rokeby was van zflne beroeps
plichten ontheven en om frissche lucht naar
het gebergte gezonden, waar hij zich thans
bevond. Nacht en dag dacht de jonge man
aan niets anders dan aan zijn tehuis; zfln
eenig verlangen was zfln vader nog een
maal te zien eer lifl stierf.
De regimentsdocter schreef verder dat
de jonge kapitein de vermoeienissen eener
langdurige zeereis zeker niet zou kunnen
verdragen en zekerlijk onderweg zou ster
ven. Hij voegde er echter bfl dat lifl in de
koele frissche lucht, waarin lifl zich nu be
vond, in alle geval nog verscheidene maan
den kon leven.
De brief van den geneesheer eindigde met
een herhaalde mededeeling van het verlan
gen van den zieke, zijnen vader nog een
maal voor zijn sterven te zien.
Verder gaf hfl te verstaan dat de jonge
man van dezen brief niets wist, daar hij
wenschte sir Rokeby, om hem kommer te
besparen, van zflne ziekte onkundig te la
ten, totdat de dood er reeds op gevolgd
was.
Deze tflding was een vreeselflke slag voor
Sir Henry.
Zfln zoon George, de erfgenaam van zijn
naam en bezittingen, lag op verren afstand
te sterven aan eene vreeselflke ziekte, en
geen bloedverwant, geen vriend was bfl hem
0111 hem in zijn laatste uren bij te staan en
hem het doodszweet van het voorhoofd te
wisschen.
Luide snikte de vader in zflne smart.
,,Mfln zoon, mijn arme zoonriep lifl
weenend met gebroken stem. „Mijn arme,
stervende zoon"
,,'t Is zeer treurig," zeide lady Rokeby,
daarbfl overwegend of de dood van haren
stiefzoon haar eenig geldelijk voordeel kon
brengen. De regimentsdoctor schflnt een
zeer goedhartig man te zijn, en hij schrijft
dat George een voortreffelflken bediende
lieeft.
Met een ongeduldig gebaar viel sir Henry
liaar in de rede.
„De man is een Hindoe", zeide hfl. „Wel
ken troost kan hfl George in zfln stervens-
uur bieden, als zfln oogen zoeken naar een
feeder liefdevol gezicht als zflne reeds kil
wordende handen de handen eens vriends
wenschen te drukken. Mijn arme, brave
zoonO, waarom heb ik u naar Indië laten
gaan
„Nu neemt zflne eerzucht, zfln verlangen
zich in de militaire loopbaan te onderschei
den een vroegtijdig einde in een Indisch
graf. Maar hfl zal niet sterven zonder dat
een zflner bloedverwanten bij hem is. Wfl
moeten naar hem toe gaan.
Victoria, wfl zullen nog in tflds komen
Sir Henry nam een courant en doorliep
de scheepvaartberichten.
„Binnen twee dagen vertrekt een stoom
schip naar Marseille," sprak hij. Vandaag
nog, onverwijld moeten wij afreizen omdat
te bereiken. Ik zal onmiddellijk rnflne kof
fers laten pakkengelast uw kamenier de
uwe in orde te maken, Victoria."
Hij hield op, want hfl begreep den ver
rasten blik niet, waarmede zfln vrouw hem
aanzag.
„Gfl schflnt in dwaling te verkeeren, sir
Henry", sprak lady Rokeby koel. „Als gfl
naar Indië wilt gaan, kunt gfl dat doen.
George is uw zoon en erfgenaam, en ik ge
loof werkelijk dat gfl naar hem gaan moet.
Maar dat ik hals over kop deze verre moei
lijke reis zou doen, om tegenwoordig te zfln
bfl het afsterven van een jongrnensch, dien
ik te voren nooit heb gezien, zou toch een
voudig belachiflk zfln. Mflne gezondheid zou
die vermoeienissen niet verdragen. Gfl
zoudt daar dan twee lflken te begraven
hebben in plaats van een."
Sir Henry's aangezicht werd als door
een plotselinge pfln saamgetrokken.
„Ik was zelfzuchtig te denken dat gij
mede zoudt gaan, Victoria," zeide hfl treu
rig.
't Is waar, wij moeten dag en nacht rei
zen om het stoomschip tfldig te bereiken.
De vaart over de Roode Zee zou voor u ook
zeer afmattend zijn. Maar ik dacht slechts
aan mijnen armen goeden zoon, die onder
vreemden alleen op sterven ligt, en die
geen vrouwelijk wezen bfl zich ziet. Als gfl
tot. hem hadt kunnen gaan, gfl, mflne echt-
genoote, om hem te verplegen, dan zou hfl
een gevoel gehad hebben alsof hfl van eene
moeder in dit leven ging naar de andere in
de eeuwigheid." (Wordt vervolgd).