f Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. feuilleton VEMEN SPEL. EERSTE BLAD. Gemeenteraad. „NOORD-BRABAND" NUMMER 51 WOENSDAQ 4 JULI 1923. 46e JAARGANG. WAALWIJRSOttE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. SM». Telegr.-AdregECHO. 2)it nummer bestaat uit twee Bladen DRONGELEN. Openbare vergadering van den Raad dezer gemeente op Vrijdag 30 Juni des avonds ten 6 uur (ouden tijd). VoorzittertEdelachtb. heer Brune. Ongeveer 6.10 uur opent de Voor zitter de vergadering; aanwezig alle leden. De notulen der vorige vergadering worden na voorlezing onveranderd goedgekeurd en vastgesteld. 1. Wijziging begrooting 1922 De Voorzitter zegt dat enkele posten zijn overschreden doch ook dat ge bleken is dat op enkele andere posten nog een overschot bestaat, zoodat tot wijziging van de^begrooting kan wor den overgegaan. Conform het^voorstel van Burg. en Weth. wordt besloten. 2. Aangaan kasgeldleening. De Voorzitter merkt^op dat de kas van den gemeente-ontvanger leeg is en dus noodzakelijk daarin moet worden voorzien, wat^kan door zooals op de begrooting al is aangegeven, een kas geldleening aan te gaan van f 2000. Hij stelt voor dit bedrag bij de Boe- renleenbank te leenen tegen eene rente van 57, pCt. en dit jaar nog af te lossen. De heer Nieuwkoop heeft daar tegen geen bezwaar. Hij was aanvan kelijk van meening dat men nog een vaste leening wenschte aan te gaan. Voorzitter. Neen. g Voorzitter. Het staat wei niet op de agenda, maar ik stel voor om, nu door het Rijk het vervolg-onderwijs niet meer wordt vergoed, te doen zooals ze in alle gemeenten doen, het perso neel daarmede belast, te ontslaan. Wij mogen niet meer doorgaan met dit onderwijs te betalen en de onderwij zers zullen over het algemeen geno men wel geen plezier er in hebben om dit werk gratis te gaan verrichten. Nieuwkoop. Bestaat de mogelijkheid niet meer dat kan worden voortgegaan. Voorzitter. Neen, misschien, ik weet het niet. dat men de onderwijzers daartoe zal gaan verplichten, maar op het oogenblik gaat het niet en wijl f 2 per uur aan de onderwijzers wordt uitbetaald kan de gemeente daar niet aan beginnen, want dat zou hier dan zoo wat f 300 kosten. En voor hoe veel leerlingen Twee of drie en die komen nog maar zoowat slechts de helft van den cursus bezoeken. Als de gemeente een Oroot Eethen zal zijn geworden, kan er misschien op een ilaats, waar men dan bijeenkomt, een cursus worden gegeven. Wordt besloten eervol ontslag te verleenen. De heer Nieuwkoop vraagt of nu iet vervolgonderwijs is komen te ver vallen, en de onderwijswet weer is ge wijzigd waardoor men het zevende eerjaar kan behouden, hetniet wensche- jk zou zijn de gemeente zoo in te eelen, dat men ook hier het zevende eerjaar kan behouden. De Voorzitter zegt daarop geen ant woord te kunnen geven aangezien hij de besprekingen hierover in de Tweede Camer niet heeft gevolgd. Nieuwkoop. Behouden is het, maar ik weet niet in welken vorm men het moet aanvragen om het te verkrijgen. Nu het herhalingsonderwijs is komen te vervatten, zou hij het in belang van het onderwijs vinden indien men dit zou kunnen verkrijgen. De Voorzitter zegt dat dit waar schijnlijk de laatste vergadering zal zijn, die door den raad van Drongelen zal zijn gehouden. Door onvoorziene omstandigheden zou het anders kunnen zijn, doch als de gang van zaken zal zijn als men zich die voorstelt, dan zal voortaan over de belangen van Drongelen een ander college delibe- reeren. In hoeverre het besluit tot vereeniging van de gemeenten hier met blijdschap is begroet weet hij niet. Wel weet hij dat er menschen zijn die na het bekend worden van het besluit, zich deden kennen de een als voor- de ander als tegenstander. Er is dus eene verdeeldheid, iets wat altijd 13) wel zal blijven. Hij hoopt echter dat de gang van zaken zoo zal zijn, dat de ervaring zal leeren dat er eene goede eensgezindheid zal komen en dat de tegenstanders van nu dan zullen zeggen Die voorstanders van vereeni ging van gemeenten hebben het zo© gek nog niet ingezien Alvorens de vergadering te sluiten wenscht hij eerst een woord van dank te brengen aan allen voor hetgeen ze voor Drongelen hebben gedaan en in het bizonder wil hij een woord van dank niet onthouden voor de bijzondere vriendschap en welwillendheid die hij heeft mogen ondervinden Een feit is het, dat men niet steeds op een stoel heeft gezeten maar met zorg is het persoonlijke vermeden en van de zaken waarover het ging wist men dan nog iets goeds tot stand te brengen. Qaarne wenscht hij allen, die hij niet meer in het nieuwe College zal terugzien, alle goeds toe en hij hoopt dat het hen en de hunnen steeds in alles zal goed gaan niet twijfelend of ze zullen niet nalaten de belangen van de gemeente te blijven behartigen daar waar hun dat moge ra^WAALWU K ERVARING DOOR lijk is. Ook de Secretaris, waarmee hij, zoo lang hij hier burgemeester is geweest, steeds op de aangenaamste wijze heeft samengewerkt en waarvan hij weet dat hij steeds naar zijn vermogen heeft gewerkt om de belangen van de ge meente voor te staan, wil hij niet nalaten zijn dank te betuigen. De heer Nieuwkoop wil, nu dit college voor het laatst bijeen is, niet nalaten een woord van dank te brengen aan den Voorzitter voor de humane wijze waarop hij de minderheid steeds heeft te woord gestaan ook dan wan neer de ideeën niet parallel gingen. Voor de minderheid is het wel eens een zware taak geweest om iets naar voren te brengen, want al was het goed, men wist van te voren dat er geen of niet die zorg aan zou worden besteed. Hij hoopt dat, wanneer een zijner partijgenooten in het nieuwe college zal zitting nemen, dit niet zal plaats vinden, want dat zou hij in het belang van Drongelen, dat allen het meest dierbaar zal zijn, niet wenschelijk achten. Niets meer aan de orde zijnde en niemand meer het woord verlangende sluit de Voorzitter de vergadering. NIEUWKUIJK. Openbare vergadering van den raad dezer gemeente op Zaterdag 30 Juni des voormiddags 107a uur. Voorzitter Edelachtbare heer Van den Broek, Burgemeester. Secretaris de heer W. v. d. Leeden Ongeveer kwart voor elf opent de Voorzitter de vergadering met den Christelijken groet. Afwezig is het lid Frans Mommersteeg. De notulen der vorige vergadering worden door den Secretaris voorgelezen en onveranderd goedgekeurd. Voorzitter. Wat betreft betaling electriciteitskwestie aangaande den heer P. Mostermans, waarover bespreking voorgaande vergadering, zullen wij hieromtrent, daar deze zaak nog niet is afgewerkt, met een mondelinge be spreking een regeling zien te treffen. Ingekomen stukken. Schrijven van de gemeente Sneek, houdende het verzoek, de mededeeling dat door den raad dier gemeente aan H. M. de Koningin een adres is gericht, waarin wordt verzocht het daarheen te leiden, dat de openlijke Godslastering strafbaar wordt gesteld in het Wetboek van Strafrecht, te willen steunen. Wordt besloten adhaesie-betuiging in te zenden. Schrijven van Burg. en Weth. van de gemeente Smilde, waarbij toezending eener motie van den raad dier ge meente, waarin bij de regeering wordt aangedrongen de opbrengst van iedere bron van inkomen niet meer te be palen over een jaar, doch naar een gemiddelde van 3 jaren. Wordt voor kennisgeving aangenomen. Schrijven van Ged. Staten, houdende het verzoek de pensioensbijdragen der gemeente-ambtenaren vast te stellen op 37a pCt. Voorzitter. Zooals ge weet, werd op de voorgaande vergadering besloten 872 pCt. te storten. Nu geven Oed. Staten echter bericht dat dit niet wordt goedgekeurd, zoodat wij verplicht zijn 372 pCt te storten. Van Melis. Valt een dokter ook onder de gemeente-ambtenaren. Voorzitter. Zeker, Daar er toch niets aan te doen is, wordt dit voor kennisgeving aange nomen. Schrijven van den Minister van Financiën betreffende aansluiting bij den postcheque en girodienst. De Voorzitter licht toe hierin geen bezwaar te vinden, waarna het voor kennisgeving wordt aangenomen. Schrijven van de Gezondheidscom missie Heusden betreffende onbewoon baarverklaring woonhuis wijk C van voorheen Frans van Buul, waarin aan den raad wordt voorgesteld genoemd huis onbewoonbaar te verklaren. De Voorzitter licht toe dat intusschen genoemde woning is overgegaan in andere handen B. en W. zien geen bezwaar den raad in overweging te geven, niet in te gaan op het voorstel der Commissie en het niet onbewoon baar te laten verklaren. Het lid Van Steensel zegt, dat men met het opleggen van een nieuw dak cho van het Zuiden, en Courant Dit blad verachijat WOBN8DAG IN ZATIBDAQ. Abonnementsprljper 8 maande» 1*25. Franco per poet door bet geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden «takken, géiden ena., franco t« «enden aan den Uitgever. Uj*öav*: Prfj» der AdverteatU* 20 cent per regel; minimum 1.60. Beclames 40 cent per regel. BS contract flink rabat. Advertoatiën moeten Woensdag en Vrijdag dea morgeni om alterlljk 0 aar in one bealt lijn. van „De Echo van het Zuiden Naar het Duitsch door H. Fr. „Met al mijn academische opleiding", zoo dacht de jonge man met bitterheid, „ben ik veel minder in staat voor mijn levensonder houd te zorgen dan deze metselaars. Waar om heeft mijn vader mij opgevoed met kost bare neigingen en als den erfgenaam van een groot vermogen, als hij mij op t 'eerste oogenblik dat ik iets tegen zijnen wil deed, verstiet en aan den honger prijs gaf. Wat beteekent de bloote naam van gentleman, als men hem geen eer kan aandoen en ook geen werkman kan zijn? Had bij mij een of ander ambacht laten leeren, dan was ik nu niet half zoo ellendig. Ik ben een en twin tig jaar oud en mijn leven is reeds bij den aanvang verloren." En voort vloog de trein, steeds andere beelden vertoonendemaar hoewel de gedachten van den jongen man een andere richting namen, waren zij toch even bitter als vroeger. „Ik zou wel willen weten wat mijn vader van mij kan verlan gen", vroeg hij zich zelve plotseling af. „Hoe kan hij mij aan een vermogen helpen. Hij beloofde mjj advocaat te laten worden, doch vergat zijne belofte. Kende ik een beroep, dan kon ik mij een positie scheppen. Wellicht heeft hij mjj bfl zich ontboden om mij daarover te spreken. Waarlijk, hij kan toch niet verlangen en de jonge man kleurde dat ik een speler worde zooals hij is geweest. Als bi) met zulk een voor stel voor den dag komt, weiger ik beslist. Ter wille van mijne onschuldige Lilly wil ik mij vrijhouden van zijne ondeugden." Dit besluit stond bij hem vast, toen hij te Canterburry uit den trein stapte en een KM.TSMAPPU Ut! HflUIUS OP HET lEYEH rijtuig aam om hem naar Rookham te bren gen. Gedurende den tamelijk langen rit dacht bij er onafgebroken over na wat zijn vader toch wel van hem zou verlangen en lette niet op de streek, waardoor hp reed, totdat de koetsier zich omkeerde en met de hand links wijzende, zeide: „Dat huis daar op den heuvel, mijnheer is Rookhurst, het verblijf der familie Roke- by. Sir Rokeby is verleden jaar in Indië gestorven, en de bezitting behoort thans aan zijn eenig kind een dochter. Een mijl van hier is het dorp Rookham." Ralph Borne wendde zijne blikken naar de heerlijke bezitting der Rokeby's. Zoover zijne oogen reikten strekte zij zich aan bei de zijden van den weg uit. Het trotsche slot met zijn grootsche neven gebouwen en zijn heerlijke omgeving van park en weilanden, vormde het allerschoon ste tafereel dat Ralph ooit had gezien. „Hoe heerlijkzeide hij onwillekeurig. „En dat alles behoort aan eene dame „Ja, mijnheer een zeer jong meisje," her nam de koetsier. Zij is nog in Frankrijk op school. Dat Rookhurst is een heerlijk goed." Hij zweeg weder. Ralph keek echter onafgewend met nijdige blikken naar het prachtige slot. Waarom moest dat alles aan een enkel wezen behooren terwijl hem het allernood zakelijkste ontbrak. Zflne ziel werd met bitterheid vervuld en somber staarde hij voor zicli uit. Eenige miuuteu later was het rijtuig in het dorp Rookham aangekomen en hield stil voor het logement dat Ralph den koet sier had opgegeven. Hij sprong uit het rijtuig; de waard kwam aanloopen en vroeg hem waarmede hij hem kon dienen. De jonge man vroeg naar zijn vader en men antwoordde hem dat deze waarschijn lijk op zijn kamer was in het logement." Ralph zond den koetsier weg na hem te hebben betaald en volgde den waard in huis. Deze geleidde hem de trappen op naar een kamer, waar Ralpph dadelijk aanklop te. Toen hij geen antwoord kreeg opende Ralph zonder zich te bedenken de deur, en trad binnen. Het was een vroolijke vriendelijke kamer, de zonnestralen drongen door het venster binnen en beschenen de bloemen, die op het Kozijn stonden te bloeien. Mijnheer Digby was niet te huis, maar overal vertoonden zich sporen, dat hij hier woonde. Zijn elegante toiletdoos voor den spiegel, zijn kostbare rooktafel, zijn prachtvolle schrijfmap verrieden, dat hij zich zeer veel in deze kamer ophield. Al die voorwerpen bewezen echter ook duidelijk dat Digby Borne zich geen weelde ontzegde, welke in staat was hem het leven te veraangenamen. Ralph's lippen plooiden zich tot, een bitte ren lach, toen hij berekende welke waarde deze kostbaarheden vertegenwoordigden. Hij was nog in deze berekening verdiept, toen zjjn vader binnenkwam met een met goud gestikt fluweelen mutsje op liet hoofd en in elegante huiskleeding gekleed. Zijne lichte oogen openden zich iets meer dan gewoonlijk, toen hij zijn zoon gewaar werd en een onheilspellende lach speelde om zijn mond. Hoofdstuk IX. EEN SPOEDIG OPGELOSTE VRAAG. „Zoo, zijt gfj dus eindelijk gekomen?" zeide hij. „Ik verwachtte u reeds gisteren/' „Ik ontving uw brief eerst heden morgen." antwoordde Ralph, „en ik hen per sneltrein hier heen gereisd. Ik heb een andere woning betrokken, zooals gij weel, en de brief werd mij nagezonden." Mr. Borne bezag zijn zoon met onderzoe kende blikken en zijn booze lach hield aan. „Uw uiterlijk is nog al vervallen," zeide hij. Het schijnt u tamelijk slecht te zijn ge gaan sedert ik u verstiet. Gij ziet er honge rig en vertwijfeld uit," „Ik ben beide", gaf hij op bijna Wilden toon ten antwoord, „en ik heb er reden ge noeg voor. Ik lijd honger. Mr. Borne liet zich in een leuningstoel vallen en wenkte zijn zoon om op de sofa plaats te nemen. Ralph gehoorzaamde. „Gij zflt in de stemming waarin ilt u wenschte aan te treffen", verklaarde de vader onaangenaam lachende; „vertwijfeld en uitgehongerdDat is nog béter dan ik verwachtte. Wat is er geworden van al uw schoone verwachtingen, van rijkdom en roem, welke gij door middel van uw pen seel wildet verwerven? Gij vindt het dus niet zoo gemakkelijk beroemde schilder stukken te maken." „Ik heb mijne talenten overschat!" riep Ralph uit, en zijne oogen verduisterden on der deze pijnlijke bekentenis. Ik had een groote voorliefde voor de schilderkunst en hield deze voor talent. Ik gevoel mij als niets, daar ik niets weet aan te vangen. Voor een schilderstuk, waar aan ik drie dagen arbeid, krijg ik vijftien shillingals ik pottenbakker was zou ik meer verdienen, als ik wist hoe ik dat doen moest. Toen gij mij naar de universiteit zondt, vader, beloofdet gij mij een beroep te laten leeren. Ik verlang thans de vervul ling dier belofte. Ik zoek naar een weg, om mijn brood te verdienen." ,,'t Is beter het te hebben, zonder er voor te moeten werken," zeide Mr. Borne koel. „Ik werk niet gaarne en kan niet gelooven dat gij het gaarne doet. Gij wilt in de rech ten studeeren, maar gij bezit geen schitte rende talenten, mijn zoonop dien weg zult gij nooit fortuin maken." „Als ik twee honderd pond 's jaars ver dienen kan zal ik tevreden zijn," antwoord de Ralph bitter. „Ik ben zelf tot de overtui ging gekomen dat mijn bekwaamheid maar middelmatig isnooit zal ik in iets groot zijn, uitgenomen in mislukking. Maar als ik slechts in den grooten stroom der middel matige lui rustig kan rondzwemmen en niet minder dan zij, zal ik zeer tevreden zijn." „En dat zegt gij op een en twintig jarigen leeftijd?" riep zijn vader hoonendgij spreekt als iemand die tweemaal zoo oud is als gij. Wat is er geworden van uw blijde hoop op de toekomst, uwe gulden droomen en schitterende verwachtingen? Gij moet in deze drie maanden harde ervaringen heb ben opgedaan als gij u wilt tevreden stellen met het lot van iemand die zwaren arbeid heeft te verrichten." „Mijne ervaring was hard". „Ik geloof u; gij ziet er vervallen en moe deloos genoeg uit. Nu, Ralph, ik heb u ont boden om zoowel u zelve als nip rijk te ma ken. Een schitterende toekomst staat voor u open en als gij slim zijt kunt gij een der rijkste mannen worden van gansch Enge land. Maar gij moet doen wat ik u beveel." „Dat kan ik niet beloven zoolang ik niet weet wat gij van mij eischt," zeide de zoon ik heb geen sympathie voor uwe levenswijze, vader. Als gij niet het voordeel bezat eener voorname afkomst en geen adellijke bloed verwanten bezat en geen grooten titel voer- det, zou men u een gelukzoeker noemen. Dat weet gij. En ik wil niets te doen heb ben met uwe wijze van leven. Ik wil geen speler zijn. Neen, niet voor al de schatten van Engeland." „Weiger niet, zoolang men het niet van u vordert," zeide Mr. Borne op harden toon. „Verbeeld u niet dat ik uwe edele grond beginselen wil bederven en u een speler wil maken. Ik ben geen eigenlijk speler. Ik speel alleen zooals gentlemen spelen. Het spel dat ik voor u in handen heb is gemak kelijk te winnen, zelfs al bezit gij er maar een matige bekwaamheid voor. Ik kan u maken tot heer van een der schoonste bezit tingen van Engeland, als gij maar wilt." JOp eerlijke wijze? Kunt gij dat langs eervollen weg gedaan krijgen?" stiet Ralph haastig uit. „Zeker. Ik zal u met uw teeder gevoel van eer niets oneerlijks voorstellen", zeide mr. Borne met hoonenden nadruk. „Wat moet ik dus doen?" „Gij zijt jong, enthousiastisch, hupsch en welopgevoed", zeide mr. Borne zonder te letten op de vraag zijns zoons. „Met een woord, gij zijt volkomen geschikt voor de zaak, welke ik vóör heb. 't Was mijn plan u voor een of ander vak te laten opleiden, maar als gij mij gehoorzaamt zal dit in het geheel niet noodig zijnen als gij dat niet doet moogt gij mijnentwege te gronde gaan. Ik hoop dat uwe armoede u uwe kleine mu- ziekonderwijzeres uit het hoofd zal hebben gezet." „Wat heeft die met de zaak te maken." „In 't geheel niet; ik wil alleen zeker zijn, dat gij geheel van haar af zijt; maar mis schien is 't het beste haren naam geheel buiten spel te laten. Gij zegt, gij zijt den hongerdood nabij. Nu, als gij mij de plech tige verzekering geeft mij te gehoorzamen, zal ik u heden nog vijftig pond voorschieten om nieuwe kleederen aan te schaffen en .en kele kleine wenschen te bevredigen, die gij soms hebt." (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1923 | | pagina 1