Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
VERLOREN SPEL.
Gemeenteraad.
Aannemer.
EERSTE BLAD
A.deRooij-Bourgonjen
Waalwijk.
FEUILLETON
.NOORD-BRABAND"
NUMMER 59
ZATERDAO 14 JULI 1923.
4fie .tAAftOAWl
Uicqato:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No, 88,
T«legr,-Adre»ECHO
2)it nummer bestaat uit 2)rie,
Bladen
Verkrijgbaar bij:
BAARDWIJK. 22300
DRUNEN.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Vrijdag 6 Juli des
avonds ten 7 uur.
Voorzitter Edelachtbare heer Mr. H.
Loeff.
Ongeveer kwart over zeven uur
opent de Voorzitter met den Chr. groet
de vergaderingafwezig is de heer
H. van Son.
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd
goedgekeurd en vastgesteld.
Aan de orde
1. Onderzoek geloofsbrieven van
de nieuw gekozen raadsleden.
De Voorzitter benoemt tot leden van
de commissie van onderzoek de heeren
Bergmans, Muskens en Van Spijk en
schorst gedurende het onderzoek de
vergadering.
Na heropening der vergadering deelt
de heer Van Spijk mede, dat van alle
heeren de stukken zijn onderzocht en
in orde bevonden enstelt derhalve voor
allen, behalve de heer Adr. v. d. Wiel,
toe te laten, zulks met het oog op art.
22 der Gemeentewet. Zijn broeder
heeft ook zitting en nu is er een ver
boden graad van bloedverwantschap.
Met algemeene stemmen wordt het
voorstel van de commissie aangenomen.
2. Ingekomen stukken.
a. Proces-verbaal van kasopneming
Uit het onderzoek is gebleken dat
de boeken ordelijk en regelmatig zijn
bijgehouden en in kas aanwezig was
een bedrag van f4480.64'/2 en een
te goed van f 241.33 op de postcheque
rekening.
Wordt voor kennisgeving aange
nomen.
b. Schrijven van Qed. Staten hou
dende goedkeuring van de raads
besluiten tot het aangaan van een
geldleening groot f 7500 en tot het
veranderen van de politie-verordening
door het politie-uur van 10 op 11 te
stellen.
Aanbieding van de rekening en ver
antwoording van de P. N. E, M. over
het Electriciteitsbedrijf.
Had het bedrijf in 1921 nog een
nadeelig saldo van f 1571.13 thans is de nieuwe pensioenswet vcrkeeren de
Schrijven van W de Wit, houdende
het verzoek om een onderhoudsbij
drage in de kosten van een spring-
stier
De Voorzitter wijst er op dat daar
voor op de begrooting een som van
f 150 is uitgetrokken. Burg en Weth.
stellen voor s/g te blijven verleenen
aan de Vereeniging wijl deze een
stamboekstier heeft en 3/g van dit be
drag uit te keeren aan de Wit.
Aldus wordt met algemeene stemmen
besloten.
Schrijven van Ged. Staten betreffen
de het verhaal van pensioens-bijdragen.
Ged. Staten schrijven niet tegen een
verhaal van pensioenbijdragen te zijn
indien niet meer dan 3'/2 pet wordt
geheven dan vroeger. Tengevolge van
dit slechts maar f 3?0.461/'a meer. Bo
vendien is het aantal aansluitingen van
110 tot 168 geklommen zoodat gezegd
kan worden dat men de goede rich
ting heen gaat.
Wordt voor de leden ter visie neder-
gelegd.
Aanbieding van de rekening en be
grooting door de Gezondheidscom
missie.
Daaruit blijkt dat door deze ge
meente voor 1923 f 199 29 is moeten
worden bijgedragen en dat dit voor
1924 slechts f 157 10 meer zal zijn.
Schrijven van Burg. en Weth. van
de gemeente Smitde, daarbij toezen
dende eene motie van den raad dier
gemeente, waarin bij de Regeering
wordt aangedrongen, de opbrengst van
iedere bron van inkomsten naar art.
13 der Wet op de Rijksinkomsten-
belasting niet meer te bepalen over
een jaar, doch naar een gemiddelde
van drie jaar.
Wordt voor kennisgeving aangeno
men.
Schrijven van Burg. en Weth. van
Wijmbritseradeel ten geleide van een
door den raad dier gemeente aan
H M. de Koningin gericht adres om
het daarheen te leiden, dat de open
lijke Godslastering strafbaar wordt
gesteld in het Wetboek van Strafrecht.
Wordt op voorstel van Burg. en
Weth. besloten adhaesie te betuigen.
ambtenaren in eene betere conditie er.
daarom kan een verhaal als is aange
geven, worden toegestaan.
De Voorzitter herinnert aan de door
den raad genomen besluiten en stelt
thans voor 31/a pCt. te verhalen en 8V2
pCt. op ambtenaren die in dienst
komen.
15)
(<rtrrp)^WAA LW U K.
DOOR ERVARING STERK
SPECIAAL ADRES VOOR
Granietwerken, Terrazzovlocrert, Jinrechtt-n,
Gootsteen, Dorp ls enz.
INRICHTING VOOR HOUTGRANIHT-VLOhREN.
Alles met volle garantie. 30371
Aldus wordt besloten.
Voorstel tot het verhuren van de
^leunewtel en vaststelling van de huur
daarvan.
De Voorzitter zegt dat Van Loon de
3leunewiel met zand, dat hij van zijn
eigen land heeft genomen, heeft ge
dempt en nu vraagt hij deze Wiel te
mog :n huren. Zei is groot 5 are 60 c a.
Burg. en Weth meenen dat een huur
van f 2.50 per jaar voldoende zal zijn.
De heer Bergmans vraagt wat de
tuur van dat soort land is.
De Voorzitter zegt dat deze grond
geen waarde heett.
De heer Van Spijk meent dat f 2 50
hoog genoeg is want het is niets
anders dan zand op zand.
Bergmans. Van Loon zal er wei wat
n hebben gezien anders zou hij er
niet toe zijn overgegaan Het is vlak
bij zijn huis en dat scheelt veel.
Voorzitter. Men moet hier wat
schappelijk zijn en bedenken dat hij
de Wiel, die totaal waardeloos was.
zelf heeft gedempt door er zand in te
storten van zijn eigen land. De huur
daar van perceelen grond varieert van
f 7 50 tot til
Van Spijk. Nu is het waar dat hij
zijn eigen land er door verbeterd heeft
door het zand er af te halen, maar
f2.50 huur is nog te hoog.
Voorzitter. Later kan dat altijd nog
eens worden herzien.
Van Halder. Al jaren lang heeft
iedereen vergunning gekregen om daar
zand te storten. Ik wil hiermee niet
zeggen dat Van Loon daarom meer
huur moet betalen, want naar mijn
meening is f2 50 hoog genoeg.
Van Speijk. Twee gulden was al
duur zat.
Muskens. Daar ben ik het volkomen
mee eens.
Bergmans Dat klinkt toch een beetje
vreemd dat nu een wethouder met een
a- der voorstel komt dan Burg en Weth.
Men zal bij de bespreking daarvan
de zaak toch voldoende onder de
oogen hebben gezien.
De Voorzitter merkt op dat wethouder
Van Spijk er nog eens over heeft
nagedacht en thans tot deze conclusie
is gekomen
De heer Bergmans meent dat de
door Burg. en Weth. voorgestelde huur
ai laag genoeg is
De Voorzitter geeft toe dat er per
ceelen land zijn die te goedkoop zijn
verpacht Daarover is in het College
van Burg. en Weth. al meermalen ge
sproken en gezegd dal het wenschelijk
zou zijn dat al deze perceelen eens
worden herschat. Echter heeft men
gemeend het beter te vinden dit alles
door den nieuwen raad te laten doen,
wijl deze uit meerdere leden zal bestaan.
Algemeen is men het er in het Col
lege van Burg. en Weth. over eens
dat er perceelen zijn diq veel te goed
koop worden verpacht alsook die te
duur worden verpacht Het is allemaal
ontgonnen land en daarom zal men in
De Echo van h
Waalwijksche en Lanirstraatsctae Courant,
Dit blad reracbljat
WOHN8DAQ IN ZATIBDAÖ.
Abonnementsprlj» pw I maande» L26.
Franco per poat door het geheele rijk 1.40.
Brieve». Ingeaonden «tukken, gelden enn.,
franco te eenden aan den Uitgever.
20
PWJ«
cent per
der Advertentie»
regelminimum 1.60.
Reclame* 40 cent per regel.
Bt) contract flink rabat.
Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag
de» morgens om elterlljk 0 eer ln ons beelt
din
n/v.J.GRUMO GRONINGEN
PnnHiiiP Pn
den Teuling-de Leiier. i
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Dultsch door H. Fr.
Ontzet keek de jonge man hem aan.
„Wie zal mij aanklagen?" vroeg hij.
„Dat zal ik doen. Gij hebt u in de klem
gewerkt, jongmensch, uw huwelijk is volko
men ongeldig én gJfcj hebt een valscben eed
gedaan. Ik bled u slechts de keus tusscben
twee zaken. j
Gij kunt miss Rokeby vragen en haar
huwen en een man van de wereld worden, j
of als gijt weigert zal ik u aanklagen wegens
meineed en u in de gevangenis laten wer-
pen en het meisje brandmerken met eenen 1
naam, die hare maatschappelijke positie
voor haar gansche leven verwoest. Kies nu
Elk woord, dat Digby Borne sprak, was
hem ernst, en Ralph wist dit.
„De jonge man sidderde en beefde en brak
ten slotte uit in een wild geroep om genade
maar zijn vader bleef doof voor zijne smee
kingen.
„Gij hebt mijn besluit gehoord," sprak hij
koel, een ander zal ik niet nemen. Het meis
je is uwe vrouw niet, en als zij haren toe
stand kent, zal zij zelve u ontvluchten.
Ralph sidderde van harteleed. Hjj kende
de reine ziel zijner jonge gade zeer goed en
gevoelde dat zij niet in een twjjfelachtigen
toestand zoude blijven, zelfs als het hart
haar zou breken, omdat zij hem moest ver
laten. Ontzetting over zijn ongelukkig lot
drukte hem geheel ter neder.
„Wat is uw antwoord?" vroeg mr. Borne.
De arme jonge man ging zitten en be
dekte zijn gelaat met zijn handen. Hij was
bevreesd in den hoogsten graad, en de zwak
heid en lafheid van zijn overigens aan edele
trekken zoo rijk karakter, werden hem thans
noodlottig,
j Langzaam antwoordde hij
„Ik ik weet het niet. Ik moet tijd
hebben om na. te denken. 't Is alles zoo
ongewoon zoo schrikkelijk."
„Ik laat u een ganschen dag om te over-
leggen. Ik heb op deze verdieping een kamer
i voor u gehuurd. Ik zal er u brengen, dan
j kunt gij in eenzaamheid overwegen.
Mr. Borne stond op en geleide zijn zoon
i naar de voor hem gehuurde kamer; toen
stelde hij hem nog eenmaal 't alternatief en
verliet, hem toen.
i De arme, zwakke en vertwijfelde Ralph
sloot de deur achter hem toe en zonk van
droefheid overmand, Op de knieën,
j „Wat zal ik doen? Wat kan ik doen?"
zuchtte hij. „Zij is 'mijne vrouw niet, de ar
me Lilly. En ik ben 'hulpeloos in de handen
mijns vaders. Ik zal moeten toegeven ik
voel het Ik weet hét. Ik wou dat ik bij u
was, om mijn armé dfèp gekrenkte Lilly
MAATSCHAPPIJ VJU '.""'.5KERIHG OP HET IEVEH
Hoofdstuk X.
NINA WEDER TflUIS.
De tehuiskomst van de erfgename van
Rookhurst was zeer verschillende van wat
haar vader in zijne liefde voor haar van
plan was geweest, als hij dacht aan haren
terugkeer van de kostschool.
Er was geen spoor van feestelijkheid te
zien, geen ontvangst voorbereid.
Het rijtuig, waarin Nlna Rokeby en mrs.
Luttr«l gezeten waren, reed bedaard de
poort van het park binnen en nadat Nina
eenige minuten met de vrouw van den park
wachter gesproken had, door de lange scha
duwrijke laan naar het slot.
Nina zag met schitterende oogen oin zich
heen. De schoone door de zon beschenen, en
door het donkere park omgeven weiden,
de uit den bloementuin opstijgende geuren
dit alles was haar na eene jaren lange
afwezigheid onuitsprekelijk dierbaar.
„Weer thuis", sprak zij vroolijk. „Of
schoon zij, die het mij tot de liefste plaats
der wereld maakten, weg zijn, toch is het
mijn tehuis. Geen andere plaats heeft die
bekoorlijkheid voor mij.
Eindelijk hield het rijtuig voor het hooge
slotportaal stil, en stegen de beide dames
uit.
Lutrel ging haar voor in huis en Nina
volgde haar met ontstuimig kloppend hart.
Het groote voorportaal was met bloemen
en planten versierd. De donkere eikenvloer
was ongemeen glanzend geboend. Tegen de
met zwart hout beschoten wanden hingen
oude schilderstukken, blinkende wapenen en
jachttropheën, en alles te zamen maakte een
'niet alleen deftigen maar ook vriendelijken
indruk.
De bedienden waren daar niet bijeen, of
schoon Nina dit verwacht had, en zij teleur
gesteld was hen niet te zien.
De meeste der bedienden waren reeds vele
jaren op Rookhurst en Nina beschouwde hen
als oude vrienden.
Het was de wensch geweest van den hof
meester en de huishoudster hunne onderge
schikten in het groote voorportaal bijeen te
roepen, om de jonge gebiedster te begroe
ten maar toen lady Rokeby, hun voorne
men vernam, had zij de uitvoering er van
bepaald verboden, onder opmerking dat miss
Rokeby, zoolang zij niet meerderjarig was.
ook geen meesteres zou zijn op Rookhurst
Aan de beide hoofden van het dienstbo-
denpersoneel bleef dus niets over dan hun
ne verontwaardiging te onderdrukken en
zich te onderwerpen.
Mrs. Lutrel opende met groote hoffelijk
heid de deur van het salon en zeide
„Heb de goedheid binnen te gaan miss
Rokeby en neem uw gemak, terwijl ik lady
Rokeby van uwe komst verwittig."
„Ik ben geen gast in mijn eigen huis en
wil ook niet als zoodanig behandeld wor
den," sprak Nina kalm.
,Ik veronderstel dat mijne kamers in orde
zijn gebracht en wil mij onmiddellijk daar
heen begeven."
„Ik weet niet bepaald welke kamers lady
Rokeby voor u heeft laten inrichten," zeide meisje binnentrad keerde hfl zich
Luttrel aarzelend, „ik zal schellen en het begroete haar me ««8 harte-
vangst, die haar ten deel viel.
Zij had niet de feestelijkheden verlangd,
die in 't plan haars vaders lagen, maar zjj
was in haar eigen huis gekomen als een
huurlinge. Niemand had haar begroet noch
ontvangen, noch er zich om bekommerd of
zij aangekomen was.
Zij keerde zich om om den trap op te
stijgen, maar bleef op de eerste trede staan,
toen eene deur aan het einde van het por
taal openging en de huishoudster, eene sta
tige matrone, met uitgebreide armen op
haar toekwam.
„O mijn dierbare miss Ninariep de goe
de oude vrouw, welke de dochter van den
baronet vanaf het oogenblik harer geboorte
kende: „Welkom thuis, mijn zoet lammetje.
Wat zijt gij groot geworden! zoo groot, zoo
schoon, zoo frisch en bekoorlijk.
Gij goede, lieve, oude Huter, „riep Nina
uit, naar haar toe ijlend en haar met
vreugde omhelzend. „Ik begon reeds te ge-
looven dat ik in een vreemd huis was geko
men. Ik ben zoo blijde u te zien."
Mistresse Lutrel aanschouwde met weer
zin deze kleine scène en spoedde zich toen
vol ergernis de trap op naar de vertrekken
van lady Rokeby.
„Uw kamers zijn gereed, miss Nina," zei
de miss Hlitter, uwe oude kamers. Ik
was overtuigd dat gij zoudt wenschen deze
kamers te bewonen, omdat de arme sir Hen
ry ze eerst voor twee jaar opnieuw voor u
liet in orde brengen. Ik zal met u naar bo
vengaan".
Met lichten tred ging Nina vooruit de
trappen op. Hare vertrekken bestonden uit
verschillende kamers tegenover die van Lady
Rokeby.
Nina opende de deur van haar boudoir
en trad binnen.
De deftige oude hofmeester was juist ge
reed gekomen, schilderijen en standbeelden
met bloemen te versieren; toen het jonge
vragen.
„Ik dank u, maar doe geen moeite. Ik zal
mijne oude kamers betrekken, welke er ook
voor mij mogen in ordeg ebracht zijn," zei
de Nina eenigszins trotsch.
Hare wangen gloeiden van verontwaar
diging en ergernis over de zeldzame ont-
lijkheid, die het aangenaam was te zien.
Daaran nam hij den korf met het over
schot der bloemen en verwijderde zich met
vreugdetranen in de oogen.
De liefdevolle voorzorg van den hofmees
ter had het boudoir van het meisje veran
derd in een bloemengaard. Alles was met
lichtblauwe zijde behangen en met den
meest uitgezochten smaak, terwijl de pracht
volle rozen, waarmede de hofmeester alles
versierd had, de schoone blauwe kleur nog
meer deden uitkomen. De groote balkondeu
ren stonden wijd open.
„Ah, is dat het te huis," zeinde Nina, op
een stoel nedervallend, terwijl zij door het
venster naar buiten zag.
„Ik ben blijde weder te huis te zijn, Hut
ter, maar 't is een zeer treurige terugkomst
Mijn arme vader
„Arme sir Henry," herhaalde de huis
houdster, hare oogen afdrogend. „Als hij
het maar had hagen beleven u volwassen
te zien, miss Nina, 't Was verschrikkelijk
dat hij ons op zulke wijze ontnomen werd.
Ik kan de ontzetting over zijn uiteinde niet
overwinnen."
„Ik zal ze nooit overwinnen," sprak Nina
zacht.
„Mijn God, ik maak u de eerste oogen-
blikken van uw te huis zijn aan 't schreien,"
riep miss Hutter met zelfverwijt uit. „Ik
hoop dat deze tranen geen slecht voortee
ken voor u zullen zijn miss Nina. Ik heb
uwe kamers ingericht, zooals zij gewoonlijk
waren en als iets u niet naar den zin is,
hebt gij het slechts te zeggen. Gij zijt thans
meesteres op Rookhurst. Hebt gij een ka
mer meisje uit Parijs medegebracht, miss
Nina?"
„Neen, miss Luttrel zeide dat dit onnoo-
dig was; daarbij het meisje dat ik op school
had wilde Frankrijk niet verlaten. Miss
Luttrel zeide dat lady Rokeby een dienst
bode voor mij bestemd had."
„Ja, zij wilde u bare eigene bediende ge
ven; maar ik heb de vrijheid genomen uw
kamermeisje van vroeger weder voor u te
huren, Peggy East, en deze bevindt zich
thans in uwe slaapkamer. Zij is bulten zich
zeiven van vreugde u weder te mogen be
dienen."
Nina herinnerde zich idt meisje met ge
noegen.
(Wordt vervolgd).
