Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
VEILOIEN SPEL.
EERSTE BLAD.
Gemeenteraad.
FEUILLETON
,NOO£D~BRABAND*
NUMMER 64.
WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1923.
46e JAABGANG.
WAALWIJKSOHE 8TOOMDBUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon Ne. SS. Telegr.-AdreaECHO.
2)it nummer bestaat uit Twee
Bladen
Waalwlfk.
Openbare vergadering van den raad
dezer geméente op Vrijdag 27 Juli
des namiddags ten 6s/4 uur.
Voorzitter Edeiachtb. heer Surmont
de Bas Smeele.
Ongeveer 7 uur opent de Voorzitter
de vergadering; afwezig is de heer j.
Groenen.
De notulen der twee voorgaande
vergaderingen worden na voorlezing
en na eene kleine opmerking van den
heer Roggeveen, goedgekeurd en vast
gesteld.
Aan de orde
1. Ingekomen stukken.
a. Schrijven van de gemeente Wijm-
britseradeel, ten geleide van een door
den raad dier gemeente aan H. M. de
Koningin gericht adres, om het daar
heen te willen leiden, dat de openlijke
Godslastering strafbaar wordt gesteld
in het Wetboek van Strafrecht.
Voorzitter. Nu het een algemeene
maatregel geldt meenen Burg. en Weth.
dit adres te moeten steunen
Den heer Smolders doet het veel ge
noegen dat Burg. en Weth. met dit
voorstel zijn gekomen, want ware dit
het geval niet geweest, dan zou hij
met een dergelijk voorstel voor den
dag zijn gekomen.
De heer Oomens acht een dergelijk
verbod niet noodig want menigmaal
zal het niet zijn uit te maken wat
vloeken is. Men zal voor het kanton
gerecht gestraft worden en voor het
Gerechtshof worden vrijgesproken.
Het voorstel van Burg. en Weth.
wordt hierna met algemeene stemmen
aangenomen.
Schrijven van Ged. Staten waarbij
bezwaar wordt gemaakt tegen de goed
keuring van een besluit tot het aangaan
van een geldleening, groot f 190.000.
21)
Ged. Staten kunnen zich niet vereeni
gen met het besluit, wijl daarin de
bepaling is opgenomen dat het geleende
in de eerste 10 jaren niet vervroegd
kan worden afgelost, wat naar het
oordeel van Ged. Staten, met het oog
op het dalen van den rente-standaard,
niet gewenscht is en daarom willen zij
dezen termijn op 5 jaar terugbrengen.
Voorzitter. Burg. en Weth stellen
voor aan het verlangen van Ged. Staten
te voldoen.
Smolders. Zal dat op de betreffende
leening geen invloed hebben.
Voorzitter. Wij willen hopen dat de
geldschieter hiermede accoord zal gaan.
Met algemeene stemmen wordt het
voorstel van Burg. en Weth. aangeno
men.
Een schrijven van de familie Verwiel
waarin dank wordt betuigd voor het
besluit tot teruggaat van portretten en
een schrijven van Ged. Staten waarbij
kennis wordt gegeven van de goed
keuring van de Vleeschkeuringsdienst,
worden voor kennisgeving aangenomen.
2. Voorstel tot verkoop van bouw
terrein aan de St. Antoniusstraat en
de Putstraat.
De Voorzitter deelt mede, dat de
aanvrage voor den aankoop van grond
in de Putstraat is komen te vervallen.
Burg. en Weth. stellen voor een
bouwterrein van elf strekkende meters
aan de St. Antoniusstraat te verkoopen
aan M. Schambergen voor f 110 per
strekkende meter onder beding echter
dat op het terrein woonhuizen worden
gebouwd, waarvan de teekening moet
worden onderworpen aan de goedkeu
ring van Burg. en Weth. Voorts zal
uiterlijk 1 April 1924 met het bouwen
daarvan moeten worden begonnen.
De heer De Graaff acht den prijs te
laag omdat hij weet dat in de onmid-
delijke nabijheid meermalen f 165 is
gegeven. Wel is waar is dit terrein
iets korter, doch aangezien het langs
de straat is gelegen heeft het toch
f 165 waarde. Voor f 165 is zelfs niets
meer te krijgen.
De Voorzitter zegt dat dit terrein de
gemeente f2 per M2 heeft gekost. Nu,
nadat er gas- en waterleiding is aan-
gelegd geworden, zal het de gemeente
f4 per M2 kosten en daar is de prijs
naar berekend.
De heer Klijberg wijst er op dat de
prijs in de Mr. v. Coothstraat niet
hooger is en Burg. en Weth. zijn van
het idee uitgegaan dat niet te hoog
in prijs moet worden verkocht aange
zien men het bouwen door particulie
ren moet bevorderen.
De heer Eibers is het daarmede eens,
zijn idee is dat men het voor eigen
rekening bouwen zooveel mogelijk in
de hand moet werken. De gemeente
mag niet azen om zooveel mogelijk
geld te verdienen door het verkoopen
van grond. Hij acht het voor de
finantiën van de gemeente veel beter
dat de particulieren bouwen dan dat
de gemeente dat moet doen. Blijft het
land braak liggen, dan heeft men er
heeiemaal niets meer aan.
De heer De Graaff zou daarmede
accoord kunnen gaan indien het land
anders niet zou kunnen worden ver
kocht, doch dezer dagen heeft men
Igr^WAA LW U K f frrup)
DOOP. ERVARING
nog tevergeefs f 165 geboden.
De heer Eibers kan niet anders dan
op zijn eenmaal genomen standpunt
blijven staan. De gemeente behoeft
en mag geen woekerwinst maken. Hij
zou juist alles willen doen om het
bouwen te bevorderen.
De heer Roggeveen vraagt of de
heer Schambergen ook wel bereid zal
worden gevonden om een dergelijk
hoog bedrag te gaan geven.
De heer De Graaff zou het aan
Burg. en Weth. willen overlaten en
ais deze meer kunnen krijgen dat ze
dan eene hoogere prijs bedingen.
De heer Klijberg wil liever zien dat
door den raad de prijs wordt vast
gesteld.
De Voorzitter wijst er nog op dat
het terrein bochtvormig is en daarom
dus overal niet 33 M. diep is.
De heer van der Geld merkt op dat
door aanvrager nu eenmaal alle
moeiten is gedaan en nu hij weet wat
eerst wordt gevraagd en dan moet
zien dat het heel wat duurder moet
worden betaald, dat acht hij niet ge
wenscht.
De heer Oomens zou het liever eens
aanhouden. Dan kan worden voor
komen dat men ontevreden menschen
krijgt.
Van der Geld. Het terrein door den
heer De Graaff bedoeld heeft heel
wat meer waarde doordat het dieper
is en omdat het is afgerasterd.
Dat is het terrein van Hendriks dat
tusschen zijn woning en het huis van
Schoemans is gelegen. Hendriks heeft
dat geld eerst gegeven om baas te zijn
en nu naast hem kan nemen wie hij
wil. De vraag is of hij het ooit zal
willen verkoopen.
De Graaft. Er is meer verkocht voor
f 165 dan dit.
Gragtmans. B. en W. hebben het
vergeleken met de Mr. van Coothstraat
Maar de waarde van het land is dik
wijls niet te bepalen, dat is soms zoo
veel als er een gek voor wil geven.
De Graaff. De Gebr. Schoemans
hebben het willen koopen en die be
schouw ik toch niet voor gek.
De heer Smolders geeft in overweging
het te verkoopen zooals door B. en
W. wordt voorgesteld.
Na nog eenige discussie wordt daar
toe besloten.
3. Aankoop van eenige perceeltjes
bosch en heidegrond bij de bouwhoeve
„Roestelberg".
Wordt besloten, ingevolge machtiging
in geheime vergadering van 24 Juli
verleend, aan te koopen van Wilh.
Brekelmans voor de som van f 80G
eenige perceeltjes dennenbosch en
schaarhout, gelegen onder de gemeente
Loonopzand.
4. Wijziging der huurovereenkomst
met van Bladel, pachter der bouwhoeve
„Fellenoord".
Voorzitter. De huur van de bouw
hoeve Fellenoord loopt af oogststop
pelbloot 1924. De huurder is evenwel
bereid de huur vervroegd te doen
eindigen tegen November a.s. onder
beding dat hij ontslagen wordt van 1
jaar huur en hij de beschikking blijft
houden over pi m. 2 H.A. bouwland
voor het uitzaaien van rogge tot den
oogst 1923. De gemeente krijgt dan
met November de beschikking over het
huis en ongeveer 5'/2 H.A. land.
B en W. achten het wel gewenscht
dat met het oog op de werkverschaf
fing over terrein kan worden beschikt
en daarom komt hun het voorstel van
den huurder wel aannemelijk voor.
In verband hiermede hebben wij de
eer U voor te stellen ons te machtigen
met H. van Bladei overeen te komen
de huur te doen eindigen tegen 1
November 1923 onder de hiervoor
gestelde bedingen.
Met algemeene stemmen wordt daar
toe besloten.
5. Benoeming van een Hoofd der
Openbare School voor gewoon lager
onderwijs.
Voorzitter. Ter vervulling der vaca
ture, ontstaan door het vertrek van
den heer Van Mierlo, is door ons in
overleg met den Inspecteur van het
Lager Onderwijs de navolgende voor
dracht opgerpaakt:
1. C. j. Leijtens.
2. A. Froklage.
De Echo van het Zuiden,
Waalw(jksche en Langstraatsche Courant,
Dit Mat ncMkl]it
WOENSDAG EN ZATBBDAG.
a benoementaprlja per S maande* 1.26.
franco per poet door het «eheele rijk 1.40.
Brieve*, Ingesonden takken, gelde* eau.,
franco te eenden aan den Uitgever.
1
Uiwoav*:
Prije der AdvertemtlSa
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclame* 40 cent per regel.
BS contract flink rabat.
Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag
dea morgen* om uiterlijk S nar ln ona bealt
sljn.
van „D« Echo van het Zuiden".
Naar het Duitsch door H. Fr.
„Gij ontvangt hier", voer lady Rokeby
voort, haren zakdoek huichelachtig tegen
de oogen drukkend, „den laatsten brief,
dien uw arme vader mij geschreven heeft.
Lees hem. Gij zult daaruit zien dat hij een
voorgevoel had van zijn naderend einde, dat
hfl een duister vermoeden niet van zich kon
zetten. Deze brief werd in den nacht voor
zijn tragischen dood geschreven."
Met bevende handen opende Nina den
brief en las hem, evenals het naschrift op
de laatste bladzijde, door Digby Borne's
geoefende hand daarop gesteld. Zij stortte
gedurende het lezen bittere tranen.
„Het ingeslotene oh, hebt gij dat niet
gezien", zeide lady Rokeby, „dat is de
brief, waarvan hij op de laatste zijde aan
mij melding maakt. Gij ziet, deze is nog
niet geopend. Hij is voor mij een gesloten
geschrift, ofschoon ik wel eenig vermoeden
koester omtrent zijnen inhoud, daar sir
Henry mij deelgenoote heeft gemaakt van
zijne geheimste wenschen betreffende uwe
toekomst.
Uw vader heeft mij verzocht, in geval hij
in Indië kwam te sterven, u dezen brief te
overhandigen een jaar na zijn overlijden.
Thans is de bepaalde tijd gekomen en ik
geef hem u, den laatsten brief, dien uw
vader geschreven heeft en die zijne laatste
geheiligde wenschen inhoudt ten uwen op
zichte. Ontvang hem als een aanhangsel Tan
zijn testament als een heilige tijding, die
hare steun uit den hemel tot u hier beneden
laat doordringen."
ZtJ nam den verzegelden brief en legde
ham in Nina's schoot.
Het jonge meisje ontving hem met de tee-
keneu der grootste opgewondenheid.
„Ik... moet hem alleen lezen", zeide zij
inet gebroken stem.
„Heel goed, mflne liefste. Ga in uwe kleed
kamer en kom weer bij mij als gij hem ge
lezen hebt. Ik heb u nog meer te zeggen."
Zonder te antwoorden ging Nina in de
kamer er neven.
Toen de deur achter haar dicht was ge
vallen, stond lady Rokeby zacht op, ging
naar het andere einde der zaal en begluur
de het jonge meisje door het sleutelgat.
Nina was alleen in haar kleedkamer en
ging op hare knieën voor een bankje zitten,
waarop zij den ongeopenden brief nederleg-
de. De weduwe van den baronet sloeg het
meisje gade, terwijl zij het zegel en adres
onderzocht en daarna den brief met een
pennemes opensneed.
Lady Rokeby's oogen fonkelden en een
hoonende lach speelde om hare volle zinne
lijke lippen, toen Nina, nog steeds geknield
langzaam den brief las en nu en dan het
handschrift kuste, dat zij voor dat haars
vaders hield. De vervalscher had zijn zaken
goed gedaan. De teederste namen, welke
sir Rokeby zijne dochter het liefste gaf,
waren dikwijls herhaald en met zulke be
tuigingen van innige vaderlijke liefde door
weven, dat zij het hart eener liefdevolle
dochter allerdiepst moesten roeren, als zij
zulk eene boodschap lang na den dood van
haar vader ontving en zij dezelve door zijne
hand geschreven waande.
„O vaderarme, arme vaderzuchtte het
meisje, „hij heeft mijne eenzaamheid en ver
latenheid voorzien en mij deze laatste woor
den nagelaten om mfl moed in te spreken.
Ik wil uwe in dezen en in andere brieven
zoo dikwijls geuite wenschen gedachtig zijn.
Ik zal goed, zacht en gehoorzaam zijn tegen
over lady Rokeby. Ik zal trachten haar om
uwentwil te beminnen."
Toen zij eenlgszins bedaard was las Nina
verder. Toen zij zag dat haar vader een
laatste verzoek aan haar had lachte zij door
hare tranen heen en sprak in zich zelve:
„Ik verheug mij dat hi) mij iets te doen
heeft nagelaten, wat het dan ook zij. Ik
zoude zoo gaarne gevoelen dat ik hem nog
gehoorzaam, al is hij niet meer ln leven.
Arme vader! Uw verzoek zal mij een ge
heiligd bevel zijn an Ik zal het ten uitvoer
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING 0R HET LEVEN
brengen."
Lady Rokeby's oogen fonkelden haar bui
ten voor het sleutelgat. Zij had Nina's kin
derlik vertrouwen en de toewijding aan
haren vader naar waarde weten te schatten.
„Zfl neemt alles op alsof het een evange
lie was", dacht zij verrukt. De goede uitslag
is. zeker. Maar wij zullen zien hoe zij de
zaak opvat als zij tot de ervaring komt wat
er van haar verlangd wordt,"
Nina las den brief herhaaldelijk langzaam
en opmerkzaam door. Verrassing teekende
zich af in hare trekken; maar geen onge-
loovigheld, geen mistrouwen vertoonde
zich in haar schoon gelaat. Maar hare wan
gen werden bleek en een moedelooze uit
drukking kwam in hare oogen toen zij den
brief eindelijk dichtvouwde en aan haren
boezem verborg. Zij boog het hoofd als in
gebed en mompelde woorden, die lady Roke
by niet kon verstaan, hoe scherp zij ook
luisterde't waren eenvoudig deze
,,'t Is vreemd - zeer vreemdmaar papa
meende het zeker best met mij. Hij vreesde,
mij zonder bescherming achter te laten ten
prooi aan gelukzoekers. Wie is die Ralph
Borne? O, hadde papa toch lord Stonefield
maar genoemd."
Deze enele gedachte joeg Nina een gloei
end rood op het aangezichten alsof zfl be
vreesd was voor haar eigen gedachten,
stond zfl op, ging naar het venster en keek
naar buiten.
Lady Rokeby sloop naar hare plaats terug
en zat daar oogenschflnlflk in smartelijke
gedachten verzonken, toen Nina zeer bleek
en met een schaduw van kommer op hare
trekken binnentrad.
„Hebt gfl uwen brief reeds gelezen, lief
kind?" vroeg de stiefmoeder zacht. „Ik ge
loof dat ik wel kan raden, waarin de laat
ste wenschen uws vaders bestonden. Hfl
heeft mfl dikwijls gesproken over zfln plan
nen ten uwe opzichte. Zult gfl doen wat hfl
verlangd heeft. Opnieuw overtoog een gloei
ende blos Nina's wangen en voorhoofd, ja
zelfs haren slanken hals.
„Mflns vaders laatste wenschen zfln mfl
een bevel," sprak zfl zacht maar toch op een
toon van beslotenheid.
,,'t Was sir Henry's wensch, dat; gfl een
jongmenseh zoudt trouwen, in wien hfl bij
zonder belang stelde een jongeling, die
Ralph Borne genaamd is, niet waar?" vroeg
lady Rokeby.
Nina antwoordde bevestigend.
„En zult gfl dien jongen man huwen?"
„Hfl is mfln vader zoo bevallen, dat deze
hem tot mfln echtgenoot wenscht", zeide
Nina. „Ik kan in alle opzichten vertrouwen
stellen in het oordeel mflns vaders.
Nooit heb ik hem gedurende zfln leven
gehoorzaamheid geweigerd en thans kan ik
dit zeker niet doen. nu hfl van uit den he
mel op mij sehflnt neer te zien. Als als
Ralph Borne om mflne hand vraagt en ik
hem de goede meening waardig keur, die
papa van hem koesterde, dan dan."
De stem liet haar ln den steek. Waarom
had haar vader niet den jongen graaf Sto
nefield in hare gunst aanbevolen, dien hij
als een zoon bemind had?" Waarom moest
hfl verlangen dat zfl een man zou huwen,
dien zfl nooit gezien had?
„Zult gfl Ralph Borne huwen?" zeide
lady Rokeby?
Nina boog het hoofd.
Lady Rokeby's gezicht gloeide en hare
oogen schoten vlammen van onheilspellende
vreugde.
„Gfl zflt inderdaad eene trouwe, goede
dochter, Nina," zeide zfl. Ingevolge de wen
schen uws vaders moet ik mr. Borne alle
mogelijke gelegenheid geven 11 het hof te
maken. Hfl is in Rookham met zfln vader
en zal dezen avond hier komen om aan u
te worden voorgesteld."
„Zoo spoedig reeds?"
„Hoe eerder hoe beter. Ik het» Ralph nog
niet gezien, maar zfln vader was gisteren
avond hier. De vader heeft den armen sir
Henry van nabij gekend. En wat ik u zeg
gen wilde, Nina ter eere van onze gasten en
om aan mflnen wensch te voldoen, moest
gfl heden alle spoor van uiterlflken rouw
afleggen. Een heel jaar lang hebt gfl niets
anders dan zwarte kleederen gedragen, en
meer kan men toch niet van u vergen."
„Het uitwendige komt niet altijd overeen
met de gevoelens des harten," zeide Nina.
„Ik zal mflne kleeding veranderen, omdat
gfl het wenscht, maar altfld zal ik om mfln
armen vader treuren."
Daar Nina nu nadenkend en stilzwflgend
werd nam lady Rokeby spoedig afscheid.
Zfl vond Luttrel in haar boudoir, en deze
behoefde in het geheel niet naar den uit
slag te vragen. „Ons eenvoudig vischje heeft
önmiddellflk in het aas gebeten, zeide lady
Rokeby. Zfl is bereid zich ter liefde van
liaar vader te offeren, ofschoon ik wel zien
kon dat zfl bereids belang stelt in lord Sto
nefield.
Met ongeduld zie ik den avond tegemoet.
Ik zou gaarne weten hoe de jonge Borne
zijne taak zal vervullen om de erfgename
van Rookhurst te winnen.
Hoofdstuk XIY.
DE EERSTE ONTMOETING TUSSCHEN
NINA EN RALPH.
De uren van zflns vaders afwezigheid naar
Londen waren voor Ralph ondragelijk om
de tinzekerheid waarin hfl verkeerde. Hfl
gevoelde zich gedrongen met den eersten
trein zfln vader stadwaarts na te ijlen, maar
zijne zwakheid en lafheid beletten hem zfln
zwaar gekrenkte jonge echtgenoote te hulp
te komen. De vrees voor zfln vader was de
grootste struikelblok op zijnen weg en de
gedachte, dat hfl zich aan meineed had
schuldig gemaakt, door zich, om te kunnen
huwen voor meerderjarig uit te geven,
eene handeling, meer uit jeugdige onbezon
nenheid dan opzet voortgesproten stelde
zich thans als een onoverkomelijke hinder
paal tusschen hem en de arme Lilly. Hfl
had misdaan en moest de gevolgen van zijn
misstap dragenmaar het stond hfl hem
vast dat hfl zich alle hoop op geluk moest
ontzeggen, om Lilly die straf te kunnen he
sparen.
Buiten zich zeiven van verdriet eu ver
twijfeling, zette hfl zflnen hoed op en vloog
de straat op. daar hfl naar frissche lucht
en beweging verlangde. Hfl liep het dorp
door zonder iemand aan te zien en volgde
een langen landweg, aan de eene zflcle be
grensd door een prachtig park, aan de an
dere door bloeiende velden. Zoowel 't park
als de velden behoorden tot het landgoed
Rookhurstmaar Ralph Borne werd hier
van eerst bewust, toen hfl het groote grflze
steenen huis in het gezicht kreeg, dat op
den heuvel stond en met zfln omlijsting van
het groen der bosschen een wezenlijk groot-
schen indruk maakte. Hfl herkende toen de
schoone plaats en mompelde:
„Dat is het dus, waarvoor ik mflne ziel
moet verkoopen. Ongetwflfeld een heerlijke
prfls en van hooge waarde. Waarachtig de
eigenares van dit slot zal niet om een echt
genoot behoeven te bedelen, al ware zfl zoo
hatelijk als Meduza. (Wordt vervolgd).
