Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. VERLOREN SPEL Gemeenteraad. FEUILLETON „NOORD-BRABAND" NUMMER 68. WOENSDAG 15 AUGUSTUS 1923. 46e JAAKÖANG. WAALWIJKSOHE STOOM DBUKKEBIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. Telegr.-AdreeECHO. 2)it nummer bestaat uit Twee Bladen Made-Drimmelen. Openbare vergadering van den raad dezer gemeente op Donderdag 9 Aug. 1923 om 10 uur v.m. Voorzitter Edelachtb. Heer Burge meester. Afwezig de heeren Diepstraten, van Gageldonk, Ligtvoet en Vermeulen. Aan de orde 1. Ingekomen stukken. Procesverbaal van kasopname bij den gemeente-ontvanger, waaruit blijkt dat de boeken in orde waren en een bedrag van f 13681.94 in kas was. Voorts een verzoek om inlichtingen van Ged. Staten inzake de bijdrage van de gemeente aan de Gezondheids commissie. Een bedrag van f 50.- zal alsnog aan de commissie moeten wor den overgemaakt aangezien eene ver gissing in de cijfers had plaats gehad. Wordt voorkennisgeving aangenomen. 2. Onderzoek geloofsbrieven raads leden. Door eene commissie worden deze onderzocht en in orde bevonden. 3. Vaststelling staat van oninbare posten De Voorzitter zegt dat het hier enkele menschen betreft die te arm zijn om het te betalen. Hij vindt het bezwaarlijk over deze personen in het openbaar te spreken en acht het beter dit punt straks in geheime vergadering af te handelen, waartoe wordt besloten. 4. Aanbieding gemeente-rekening 1922. De Voorzitter zegt dat de ontvangsten hebben bedragen f 147249,37'/2, de uitgaven f 134196,24'/,. zoodat er een goed saldo is van f 13053,09, waaruit dus blijkt dat de gemeente er heel goed bij staat. Gelijk vroeger zou de Voorzitter wederom eene commissie willen benoemen die deze rekening onderzoeken zal. Segeren Azn. Ik zou dat door de zelfde menschen laten doen, want als men daarvoor nu weer nieuwe zou gaan aanwijzen, dan staan d.e er net voor als een kat in een vreemd pakhuis, terwijl die andere het al meer gedaan hebben en er dus ieder jaar al beter in thuis worden. Waarom dus telkens weer andere benoemen Of men zou ieder een rekening thuis moeten sturen, dat men ze op z'n gemak bestudeeren kan, want al klopt zoo'n rekening, dan kunnen er toch nog wel fouten in te vinden zijn. Voorzitter. Om ieder een rekening thuis te sturen dat gaat niet, want daar hooren een massa bescheiden bij en zonder die heeft men er niets aan. Wat het overige betreft laten we daar mee beginnen met den nieuwen raad Segeren Azn. Goed, laten we de benoeming dan aanhouden tot de eerste vergadering. Voorzitter. Neen, dat gaat niet, daar kan niet op gewacht worden, het moet spoedig gebeuren. Segeren Azn Dan ben ik tegen het benoemen van andere commissieleden. De heer v. d. Sluis geeft in over weging om telkens één nieuw lid te kiezen, dan krijgen toch allen eens een 3eurt. Men zou ook de rekening kunnen nazien met 5 raadsleden, zonder de wethouders. De Voorzitter heeft, mits het maar spoedig gebeurt, daartegen geen be zwaar, doch aangezien het misschien in strijd is met het reglement, stelt hij voor om 3 commissieleden te benoe men leder raadslid heeft toch het recht om de rekening te komen nazien, dus cunnen ze desnoods toch gezamenlijk comen. Aldus wordt besloten en benoemd worden tot commissieleden de heeren Steijnis, Ligtvoet en van Beek. 5. Aanbieding gemeente-begrooting 924. Zal ter visie worden gelegd. 6. Wijziging concessie voorwaarden Waterleiding Maatij. West Noord-Bra bant. Voorzitter, Hierover is een heel ge schrijf en gewrijf geweest hetwelk in ïoofdzaak op het volgende neerkomt Tegen de berekening zoowel volgens kamertarief als tegen metertarief zijn verschillende bezwaren naar vorert gebracht. Bij kamertarief zal men her haaldelijk kwestie krijgen over de vraagwat is een kamerDe een zal b.v. een zolderkamertje daaronder ook verstaan en een ander weer niet. Bij meterhuur heeft men telkens de meter- huur te betalen, wat op den duur een heel bedrag wordt. Nu hebben we met de maatschappij besproken om het waterverbruik te doen betalen naar de kadastrale huurwaarde der gebouwen. In dit opzicht staan wij er hier gunstig voor, daar over het algemeen de huur waarden in het kadaster laag staan ingeschreven. Het is dus volgens mij het meest gewenschte systeem. Niette min kan ieder doen wat hij wilhij kan voor zichzelf uitrekenen wat hem het voordeeligst uitkomt en dan een dezer systemen kiezen. V. d. Sluis. Naar mijne meening is betaling volgens metertarief altijd het beste, dan betaalt men nooit meer dan men verbruikt, Voorzitter, leder is vrij om een sy steem te kiezen. v d. Sluis. Wanneer zal men water krijgen. Voorzitter. Waarschijnlijk op het laatst van dit jaar. Die het dichtst bij Oosterhout zitten en daarbij zijn aan gesloten zullen, naar ik gehoord heb, het eerst water krijgen Ik zal nog eens een brief schrijven aan de maatschappij en vragen wanneer we water zullen hebben. 7. Verzoek eervol ontslag van den heer F. P. Kools als hoofd der school Made en als onderwijzer vervolgonder wijs. Bij zijn verzoek om ontslag tegen 1 November as. voegt adressant, die reeds 46'/2 jaar aan de school ver bonden is, zijn dankbetuigingen aan het gemeentebestuur, secretaris en ambtenaren voor hunne steeds betoon de welwillendheid, hij schrijft verder noode de school te verlaten, doch met het oog op zijn gestel meent hij niet anders te kunnen handelen. Hij eindigt met de beste wenschen te uiten voor den bloei der gemeente. De voorzitter stelt voor om het ge vraagde ontslag op eervolle wijze te verleenen onder dankzegging voor de vele gewichtige diensten door hem in die betrekking aan de gemeente be Maatschappij van verzekering op het leven ^r^WAA LW U K yffi" [door ERVARING STERK- wezen, Aldus wordt besloten. 8. Adressen verzoekende subsidie autodienst MadeBreda. Door van Bavel te Raamsdonksveer wordt voor den door hun geëxploiteer- den autodienst een subsidie van f 1000 gevraagd, terwijl door de Zuider-Stoom tram Maatschappij voor een autodienst eveneens subsidie wordt gevraagd zonder een bedrag te noemen. De Voorzitter zegt dat B. &W.zeer veel voor goede verbindingen met de omliggende gemeenten voelen. Waar er echter reeds een goede verbinding bestaat met het spoor en eveneens met de andere bestaande autobus, aan welke laatste ook reeds subsidie ge weigerd is, daar stellen B. W. voor een afwachtende houding aan te nemen, Men zou trouwens niet weien wie men het wel en wie niet zal geven. Met algemeene stemmen wordt be sloten niet op de subsidie-aanvragen in te gaan. 9. Machtiging crediet aan Burg. en Weth. voor verbouwing openbare school Made. Voorzitter. De pastoor is bij B. en W. geweest en die heeft gezegd, dat hij een school ging bouwen, hetgeen hij wettelijk doen kan. Wij hebben een onderhoud gehad met den inspecteur en de uitslag van een en ander is, dat de onkosten betrekkelijk niet zoo groot zullen worden. Er zullen een paar lokalen moeten worden bijgebouwd. Wij hebben door den architect reeds plannen laten maken en op 1 Januari 1924 kan het kerkbestuur de school al overnemen. Hoeveel de kosten zullen beloopen, valt nog niet te zeggen, doch wij zullen het natuurlijk zoo goedkoop mogelijk doen. Daarom wordt voorgesteld B. en W. een crediet toe te staan tot het bedrag als de kosten zullen beloopen. Ik kan verder nog mededeelen dat de openbare school, die voor anders denkenden, die niet op de bijzondere school wenschen te gaan, moet worden ingericht, er zonder veel kosten kan komen, doordat we er een lokaal in het raadhuis voor beschikbaar zullen stellen, wat door den inspecteur is goedgekeurd. Van Beek. Weet U niet ongeveer hoeveel de kosten van verbouwing zullen bedragen? Voorzitter Daar is nog niets van bekend U kunt er echter op rekenen dat B. en W. zoo zuinig mogelijk zullen zijn. De pastoor is nogal niet veeleischend, er zullen slechts een 25) paar lokalen moeten worden bijge bouwd. Overigens zullen wij ons naar hem hebben te regelen. Segeren Azn. Dus de pastoor kan de school hebben zooals hij wil. Dan behoeven wi] er niet over te praten, dan staan wij toch machteloos. v d. Reijt. Wanneer de inspecteur de school had goedgekeurd, dan was het iets anders, maar het is ook noodig dat ze beter wordt ingericht. Voor al te luxe inrichting behoeft geen angst te bestaan, dat gaat zoo niet. Besloten wordt aan B. en W. een blanco crediet te verleenen. Zou het z.g. de spuigaten uitloopen, dan zou altijd de raad nog eens gehoord worden. 10. Eventueele steun aan woning bouwvereniging wegens liquidatie. De Voorzitter geeft de volgende toe- ïchting hieromtrent Reeds 4 jaren is men bezig geweest om een rijks voorschot te krijgen en nadat herhaaldelijk was geschrevenen telkens weer nieuwe teekeningen waren jemaakt, is eindelijk het bericht ge- comen dat men rijksvoorschot zou crijgen. Maar men was toen reeds jezig om alles aan den kant te doen, want men vreesde dat het tekort op dit bedrijf veel grooter zou worden dan de begrooting aangaf, daar de ïuren voor de meeste menschen te ïoog zouden worden om op te brengen. Nu moet volgens de statuten de reeds gekochte grond eerst aan de gemeente worden aangeboden en eerst als die machtiging geeft, kan het aan andere coopers worden toegewezen. De grond s inmiddels reeds publiek verkocht en heeft f 3505.— opgebracht. Het ontvangen grondvoorschot van het Rijk, dat we moeten terugbetalen, bedraagt "5310.50. Verder moet de architect, die reeds f 200.— ontvangen heeft, nog f 800. - hebben, voor het vervaar digen van de teekeningen, al zijn de huizen nooit gebouwd. De secretaris heeft nog recht op een gedeelte van zijn jaarwedde zijnde f62 50, wat hij echter misschien wel wil laten vallen. Verder staat op de Hanzebank een bedrag van f 74.16 f 18.20 aan rente, wat dus ook een dubieuse post is en ten slotte hebben de aandeelhouders ook f500.— gestort, die billijkheids halve dienden te worden terugbetaald. De heer Segeren Azn. vindt het te gek dat door den architect f 1000 voor het teekenen gevraagd wordt nu er niet gebouwd is Ook het salaris van den secretaris acht hij eerst verdiend als er ook werkelijk gebouwd wordt, De Voorzitter zegt dat den secretaris cho van n en Ungstraitsche Courant, Dit blad T«nwbl]mt WOENSDAG EN ZATBHDAG. Aboanementeprlj» per 8 maande» 1.25. Franco per poat door bet geheele rijk 1.40. Brieve», Ingezonden stekken, gelde» e»»., franco te «enden aan den Uitgever, Ul*ÖAV»I Prlje der Advertemtld» 20 cent per regel; minimum 1.80. Reclames 40 cent per regel. Bij| contract flink rebat. AdvertontlSn moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk »*r 1* beelt Bij». van „Dg Echo van het Zuiden11. Naar het Durtscü door H. Fr. „Dit alles is in sir Henry's testament be paald, zeide Mr. Harpe. De baron was on gemeen duidelijk en klaar in zijne aanwij zingen en miss Rokeby ontvangt tot aan hare meerderjarigheid, wanneer zij in het volle genot barer inkomsten treedt, een zeer beduidend zakgeld. Uw verblijf op Rook- hurst is ook voorzien, lady Rokeby, en ge durende den tijd dat miss Rokeby onder uwe moederlijke hoede staat, krijgt gij een aanzienlijke toelage." „En zijn wij gedwongen op Rookhurst te blijven, of wij dit verkiezen of niet?" vroeg de weduwe van den baronet? „In geene deele," antwoordde Mr. Harpe. Het staat u en miss Rokeby vrij te wonen waar gij wilt, maar 't is natuurlijk dat gij aan het stamhuis als woning de voorkeur geeft." Lady Rokeby antwoordde niets, maar een berekenende uitdrukking toonde zich op haar gelaat. De gasten wijdden bet groot ste deel hunner opmerkzaamheid aan de jonge erfgename, die bun bezoek gold, of schoon zij tegen lady Rokeby zeer minzaam waren. Hun plan was niet lang te blijven, maar de tijd vloog om. Nina praatte lang met hen en plaatste zich daarna op verzoek van sir George voor de piano om te spelen en te zingen. Lord Stonefield stond achter haar en sloeg de bladen om, bij luisterde naar baar met zulk een uitdrukking van verrukking, dat allen, Nina uitgezonderd, duidelijk zien konden dat hij haar beminde. Digby Borne zat terzijde en verslond met zijne lichte oogen de schitterende schoon heid van Nina's lieflijke gestalte, 't. Was een geblaseerd man. onvatbaar voor elke edele opwelling, en niet eens der vrouw trouw, die zooveel voor hem had gewaagd. Terwijl bij daar zoo zat, vergelijk hij Ni na's frisscbe schoonheid, met de mindere en rijpere van lady Rokeby en buitensporige gedachten en ihoop welden in zijn borst op. „M}jn lot is nog niet onherroepelijk beze geld", dacht hij in zich zelve. „Ik wenschte dat ik het meisje gezien had, voor het ver- valschen van den brief. Waarom zou ik mij wegwerpen aan een jaarrente van 4000 pd. en een vrouw die niet meer zoo heel jong is, als ik door met overleg te werk te gaan een zoo wonderschoone bruid kon krijgen met 70.000 pond rente? Ik zal eens over de toe komst nadenken. Als ik bij Nina eenig voor uitzicht heb. zal ik trachten de anderen voor te zijn. En zoo bevonden zich dan, zonder dat Nina het vermoedde, onder hen die naar haar gezang luisterden, drie personen, die naar hare hand dongen. Maar welken zou zij de voorkeur geven als het op kiezen aan kwam? Met welken van de drie zou zij haar lot willen verbinden? Zal de eerbied voor de vermeende wenschen van baar overleden vader bet verlangen van haar eigen hart onderdrukken? De tijd zal deze raadselen oplossen. Toen Nina lang genoeg gemusiceerd had stond zij op en liet lord Stonefield een me nigte platen zien, die zij van haar pensio naat had medegebracht; zij begonnen over hunne kinderjaren te spreken en verdiepten zich geheel en al in de herinneringen van dien tijd. Een oogeblik daarna stond de jonge graaf op en trad met Nina den heerlijken winter tuin binnen, die aan het salont grensde. De lucht was daar gansch met welriekende geuren vervuld. Heerlijke bloesem en goud kleurige vruchten uit verre gewesten zag men overal. In 't midden was een fontein waarover een hooge palmboom, welks stam met slingerplanten omwonden was, zijne bladeren uitbreidde, welke op hare beurt de marmeren ledematen eener zeldzaam schoo ne Najade overschaduwden. Herinnert gij u nog onze laatste hijeen- komst hier Nina? vroeg lord Stonefield, toen zij tegenover het marmeren bekken der fontein bleven staan en Nina rozenbladeren in het water wierp. „Wij stonden op dezelf de plaats en alleen de marmeren Najade kon ons hooren, en gij en ik waren beide kinderen, als wij ons toenmaals verloofden. Hoe lang schijnt dit al geleden Nina. Her innert gij u dit nog?" Een vurige blos bedekte de wangen van het jonge meisje. „O ja, ik herinner het mij, zeide zij, licht het hoofd buigend. Wat een voorbarige stoute kinderen waren wij toch, lord Stonefield?" De jonge graaf schrok. „Dat gij mij bij mijnen titel noemt toont het groote onderscheid tusschen toen en nu," zeide hij. In die dagen was ik geen lord en gij noemdet mij Arthur. Als uw naam mij instinctmatig op de lippen komt, moet ik mij herinneren dat gij niet langer Nina, maar miss Rokeby zijt. Wilt gij mij niet bij den ouden naam noemen en de vriendschap voortzetten op het punt waar ze onderbroken werd, in plaats van weer van voren aan te vangen? „Ik ben bereid," zeide Nina openhartig ofschoon schuchter. ,1k n< beschouw u als een broeder, Ronalt en gij moogl mij Nina noemen." Vreemd! maar lord Stonefield scheen in ,het geheel niet verrukt over het gegeven verlof. Zijne donker bruine oogen verrieden een eigenaardige ontevredenheid en een smartelijke uitdrukking speelde om zijne lippen ,Ik wil door u niet als broeder beschouwd worden, Nina", verklaarde hij na een kor ten strijd met. zich zelf. „Ik wil liever als eenvoudige bekende op nieuw beginnen. Een broederlijke verhouding tot u zou mij ondra gelijk zijn. Reeds jaren lang heb ik ge droomd en gehoopt uwe liefde te kunnen winnen. Ik ben geen kind meer, Nina, en ik bemin u met de liefde eens mans. Sinds jaren heb ik uwe beeltenis in mijn hart ge dragen. Vanaf onze kinderjaren heb ik u in stilte aanbeden. Ik weet niet wat mij thans tot deze bekentenis gedreven heeft, Nina. Ik wilde niet zoo overijld handelen. Ik ver lang nog niet van u, dat gij mij reeds zult beminnen en huwen, maar alleen verzoek ik u mfl toe te staan als uw minnaar op te treden." Nina's hart beefde onder zijn in nige, hartstochtelijke verklaring als onder de aanraking eens engels. Eensklaps scheen een zware last: zich op hare ziel te leggen, en haar schoon gelaat werd wit als sneeuw, toen zij stamelde." ,.'t Kan niet zijn Ronald „Gij zijt toch niet met een ander verloofd, Nina?" „Neen, neen „Gij bemint dus een ander?" „O neen, neen „Dan heb ik u door mijne voorbarige ver klaring schrik aangejaagd, Nina", riep hij sidderend. „Domkop, die ik was. Ik heb zooveel aan u gedacht en van u gedroomd, dat ik geheel vergat hoe vreemd ik u na die jarenlange scheiding zijn moest. Gij kunt het oude leven niet weder opnemen, waar wij het lie ten vallen 't was dwaas van mij dit te verwachten. Laat u door mijn overdreven haast niet tegen mij innemen, Nina. Ik bid u er om." „Zeker niet, Ronald", antwoordde het meisje zacht. „En gij zult mij tijd laten mijn misslag goed te maken, vroeg hij vlug. „Misschien zult gij mettertijd leeren mij lief te hebben, Nina „Ronald", zeide het meisje moed schep pend, om hem de vermeende laatste wen schen haars vaders mede te deelen. „Papa „Eer papa stierf", zeide lord Stonefield, haar zacht in de reden vallend, alsof hij hare gedachte raadde, zeide hij mij. dat het sir Henry's wenscli geweest was, de beide familiën door een huwelijk tusschen ons te vereenigen. Sir Henry was in Indië, toen mijn vader stierf, en het is niet waarschijn lijk dat hij gedurende zijn afwezigheid van Engeland een afkeer van mij heeft opgevat of andere plannen voor uwe toekomst ge maakt heeft. Gij ziet dus dat ik gelijk heb, Nina, en thans verlang ik dat gij mij ver oorlooft als uw minnaar op te treden. Mag dat niet?" „O Ronald", mompelde het meisje, geheel in verwarring. „Ik...," de geschiedenis lag haar op de lippen, maar zij kon er geen uit drukking aan geven, want op hetzelfde oogenblik trad Ralph Borne in den winter tuin, en kwam met een tamelijk misnoegd gezicht langs de bloemen aangetreden. Als schuld bewust kromp Nina ineen, toen hij nader kwam, alsof zij haren dooden va der onrecht had aangedaan met lord Stone field te woord te staan; maar, hoewel zij zich van den jongen graaf verwijderde, bleef zij onder een rozenstruik staan, en de beide aanbidders bleven aan hare zijde en erkenden in elkander een medeminnaar. Kort daarop kwam ook Digby Borne bin nen. Deze laatste beschouwde zijnen zoon, zoo wel als den jongen graaf met donkeren, ijverzuchtigen blik en nam de jonge erfge name voor zich in beslag, zoodat Nina, eenigszins geraakt, spoedig daarop voor stelde, in het salon terug te keeren. Een jaloersche blik uit Lady Rokeby's oogen begroette Digby Borne, toen hij weder voor zijn verloofde verscheen. De weduwe van den baronet begon te vermoeden, wat er in haren geliefde omging. Sir George Markham was de eerste, die sprak van vertrekken. De paarden werden voorgebracht en hij en Mr. Harpe en lord Stonefield namen afscheid. Digby Borne wisselde nog eenige woor den op fluisterenden toon met de weduwe om eene samenkomst voor den volgenden morgen af te spreken en verwijderde zich daarna insgelijks met zijn zoon. Gedurende den terugkeer bewaarde liij een norsch stil zwijgen. Op de trappen van het logement zeide hij zijn zoon koel goeden nacht en sloot zich in zijne kamer op, terwijl hij in zich zelve sprak „Thans heeft het meisje drie minnaars, want mijn onbestendige zoon bemint haar reeds. Nu is het. zaak mijne plannen goed geheim te houden, want ik durij mijn macht over Victoria niet prijs te geven, voordat ik zeker ben van Nina. Als mij de groote prijs ontsnapt moet ik zorgen den mindere niet te verliezen. Er hoort eenige behendig heid toe om tegelijk op twee stoelen te zit ten om niet tusschen beide in de asch te vallen. Ik wenschte dat ik in den loop had kunnen voorzien, dien de zaken geno men hebben, dan had ik mijn naam in den vervalscliten brief ingelaseht in plaats van dien mijns zoons. Het zal veel moeite kos ten om de uitwerking van dien brief te niet te doen. Ik gaf alles wat ik bezit om te weten welke harer drie minnaars de erfge name van Rookhnrst zal krijgen. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1923 | | pagina 1