Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
VERLOREN SPEL
Gemeenteraad.
FEUILLETON
„NOORD-BRABAND"
NUMMER 68.
WOENSDAG 15 AUGUSTUS 1923.
46e JAAKÖANG.
WAALWIJKSOHE STOOM DBUKKEBIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. Telegr.-AdreeECHO.
2)it nummer bestaat uit Twee
Bladen
Made-Drimmelen.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Donderdag 9 Aug.
1923 om 10 uur v.m.
Voorzitter Edelachtb. Heer Burge
meester.
Afwezig de heeren Diepstraten, van
Gageldonk, Ligtvoet en Vermeulen.
Aan de orde
1. Ingekomen stukken.
Procesverbaal van kasopname bij
den gemeente-ontvanger, waaruit blijkt
dat de boeken in orde waren en een
bedrag van f 13681.94 in kas was.
Voorts een verzoek om inlichtingen
van Ged. Staten inzake de bijdrage
van de gemeente aan de Gezondheids
commissie. Een bedrag van f 50.- zal
alsnog aan de commissie moeten wor
den overgemaakt aangezien eene ver
gissing in de cijfers had plaats gehad.
Wordt voorkennisgeving aangenomen.
2. Onderzoek geloofsbrieven raads
leden.
Door eene commissie worden deze
onderzocht en in orde bevonden.
3. Vaststelling staat van oninbare
posten
De Voorzitter zegt dat het hier enkele
menschen betreft die te arm zijn om
het te betalen. Hij vindt het bezwaarlijk
over deze personen in het openbaar
te spreken en acht het beter dit punt
straks in geheime vergadering af te
handelen, waartoe wordt besloten.
4. Aanbieding gemeente-rekening
1922.
De Voorzitter zegt dat de ontvangsten
hebben bedragen f 147249,37'/2, de
uitgaven f 134196,24'/,. zoodat er een
goed saldo is van f 13053,09, waaruit
dus blijkt dat de gemeente er heel
goed bij staat. Gelijk vroeger zou de
Voorzitter wederom eene commissie
willen benoemen die deze rekening
onderzoeken zal.
Segeren Azn. Ik zou dat door de
zelfde menschen laten doen, want als
men daarvoor nu weer nieuwe zou gaan
aanwijzen, dan staan d.e er net voor
als een kat in een vreemd pakhuis,
terwijl die andere het al meer gedaan
hebben en er dus ieder jaar al beter
in thuis worden. Waarom dus telkens
weer andere benoemen
Of men zou ieder een rekening thuis
moeten sturen, dat men ze op z'n
gemak bestudeeren kan, want al klopt
zoo'n rekening, dan kunnen er toch
nog wel fouten in te vinden zijn.
Voorzitter. Om ieder een rekening
thuis te sturen dat gaat niet, want daar
hooren een massa bescheiden bij en
zonder die heeft men er niets aan.
Wat het overige betreft laten we daar
mee beginnen met den nieuwen raad
Segeren Azn. Goed, laten we de
benoeming dan aanhouden tot de eerste
vergadering.
Voorzitter. Neen, dat gaat niet, daar
kan niet op gewacht worden, het moet
spoedig gebeuren.
Segeren Azn Dan ben ik tegen het
benoemen van andere commissieleden.
De heer v. d. Sluis geeft in over
weging om telkens één nieuw lid te
kiezen, dan krijgen toch allen eens een
3eurt.
Men zou ook de rekening kunnen
nazien met 5 raadsleden, zonder de
wethouders.
De Voorzitter heeft, mits het maar
spoedig gebeurt, daartegen geen be
zwaar, doch aangezien het misschien
in strijd is met het reglement, stelt hij
voor om 3 commissieleden te benoe
men leder raadslid heeft toch het recht
om de rekening te komen nazien, dus
cunnen ze desnoods toch gezamenlijk
comen.
Aldus wordt besloten en benoemd
worden tot commissieleden de heeren
Steijnis, Ligtvoet en van Beek.
5. Aanbieding gemeente-begrooting
924.
Zal ter visie worden gelegd.
6. Wijziging concessie voorwaarden
Waterleiding Maatij. West Noord-Bra
bant.
Voorzitter, Hierover is een heel ge
schrijf en gewrijf geweest hetwelk in
ïoofdzaak op het volgende neerkomt
Tegen de berekening zoowel volgens
kamertarief als tegen metertarief zijn
verschillende bezwaren naar vorert
gebracht. Bij kamertarief zal men her
haaldelijk kwestie krijgen over de
vraagwat is een kamerDe een zal
b.v. een zolderkamertje daaronder ook
verstaan en een ander weer niet. Bij
meterhuur heeft men telkens de meter-
huur te betalen, wat op den duur een
heel bedrag wordt. Nu hebben we met
de maatschappij besproken om het
waterverbruik te doen betalen naar de
kadastrale huurwaarde der gebouwen.
In dit opzicht staan wij er hier gunstig
voor, daar over het algemeen de huur
waarden in het kadaster laag staan
ingeschreven. Het is dus volgens mij
het meest gewenschte systeem. Niette
min kan ieder doen wat hij wilhij
kan voor zichzelf uitrekenen wat hem
het voordeeligst uitkomt en dan een
dezer systemen kiezen.
V. d. Sluis. Naar mijne meening is
betaling volgens metertarief altijd het
beste, dan betaalt men nooit meer dan
men verbruikt,
Voorzitter, leder is vrij om een sy
steem te kiezen.
v d. Sluis. Wanneer zal men water
krijgen.
Voorzitter. Waarschijnlijk op het
laatst van dit jaar. Die het dichtst bij
Oosterhout zitten en daarbij zijn aan
gesloten zullen, naar ik gehoord heb,
het eerst water krijgen Ik zal nog eens
een brief schrijven aan de maatschappij
en vragen wanneer we water zullen
hebben.
7. Verzoek eervol ontslag van den
heer F. P. Kools als hoofd der school
Made en als onderwijzer vervolgonder
wijs.
Bij zijn verzoek om ontslag tegen 1
November as. voegt adressant, die
reeds 46'/2 jaar aan de school ver
bonden is, zijn dankbetuigingen aan
het gemeentebestuur, secretaris en
ambtenaren voor hunne steeds betoon
de welwillendheid, hij schrijft verder
noode de school te verlaten, doch met
het oog op zijn gestel meent hij niet
anders te kunnen handelen. Hij eindigt
met de beste wenschen te uiten voor
den bloei der gemeente.
De voorzitter stelt voor om het ge
vraagde ontslag op eervolle wijze te
verleenen onder dankzegging voor de
vele gewichtige diensten door hem in
die betrekking aan de gemeente be
Maatschappij van verzekering op het leven
^r^WAA LW U K yffi"
[door ERVARING STERK-
wezen,
Aldus wordt besloten.
8. Adressen verzoekende subsidie
autodienst MadeBreda.
Door van Bavel te Raamsdonksveer
wordt voor den door hun geëxploiteer-
den autodienst een subsidie van f 1000
gevraagd, terwijl door de Zuider-Stoom
tram Maatschappij voor een autodienst
eveneens subsidie wordt gevraagd
zonder een bedrag te noemen.
De Voorzitter zegt dat B. &W.zeer
veel voor goede verbindingen met de
omliggende gemeenten voelen. Waar
er echter reeds een goede verbinding
bestaat met het spoor en eveneens met
de andere bestaande autobus, aan
welke laatste ook reeds subsidie ge
weigerd is, daar stellen B. W. voor
een afwachtende houding aan te nemen,
Men zou trouwens niet weien wie men
het wel en wie niet zal geven.
Met algemeene stemmen wordt be
sloten niet op de subsidie-aanvragen
in te gaan.
9. Machtiging crediet aan Burg. en
Weth. voor verbouwing openbare
school Made.
Voorzitter. De pastoor is bij B. en
W. geweest en die heeft gezegd, dat
hij een school ging bouwen, hetgeen
hij wettelijk doen kan. Wij hebben een
onderhoud gehad met den inspecteur
en de uitslag van een en ander is, dat
de onkosten betrekkelijk niet zoo groot
zullen worden. Er zullen een paar
lokalen moeten worden bijgebouwd.
Wij hebben door den architect reeds
plannen laten maken en op 1 Januari
1924 kan het kerkbestuur de school
al overnemen.
Hoeveel de kosten zullen beloopen,
valt nog niet te zeggen, doch wij zullen
het natuurlijk zoo goedkoop mogelijk
doen. Daarom wordt voorgesteld B. en
W. een crediet toe te staan tot het
bedrag als de kosten zullen beloopen.
Ik kan verder nog mededeelen dat
de openbare school, die voor anders
denkenden, die niet op de bijzondere
school wenschen te gaan, moet worden
ingericht, er zonder veel kosten kan
komen, doordat we er een lokaal in
het raadhuis voor beschikbaar zullen
stellen, wat door den inspecteur is
goedgekeurd.
Van Beek. Weet U niet ongeveer
hoeveel de kosten van verbouwing
zullen bedragen?
Voorzitter Daar is nog niets van
bekend U kunt er echter op rekenen
dat B. en W. zoo zuinig mogelijk
zullen zijn. De pastoor is nogal niet
veeleischend, er zullen slechts een
25)
paar lokalen moeten worden bijge
bouwd. Overigens zullen wij ons naar
hem hebben te regelen.
Segeren Azn. Dus de pastoor kan
de school hebben zooals hij wil. Dan
behoeven wi] er niet over te praten,
dan staan wij toch machteloos.
v d. Reijt. Wanneer de inspecteur
de school had goedgekeurd, dan was
het iets anders, maar het is ook noodig
dat ze beter wordt ingericht. Voor al
te luxe inrichting behoeft geen angst
te bestaan, dat gaat zoo niet.
Besloten wordt aan B. en W. een
blanco crediet te verleenen. Zou het
z.g. de spuigaten uitloopen, dan zou
altijd de raad nog eens gehoord worden.
10. Eventueele steun aan woning
bouwvereniging wegens liquidatie.
De Voorzitter geeft de volgende toe-
ïchting hieromtrent
Reeds 4 jaren is men bezig geweest
om een rijks voorschot te krijgen en
nadat herhaaldelijk was geschrevenen
telkens weer nieuwe teekeningen waren
jemaakt, is eindelijk het bericht ge-
comen dat men rijksvoorschot zou
crijgen. Maar men was toen reeds
jezig om alles aan den kant te doen,
want men vreesde dat het tekort op
dit bedrijf veel grooter zou worden
dan de begrooting aangaf, daar de
ïuren voor de meeste menschen te
ïoog zouden worden om op te brengen.
Nu moet volgens de statuten de reeds
gekochte grond eerst aan de gemeente
worden aangeboden en eerst als die
machtiging geeft, kan het aan andere
coopers worden toegewezen. De grond
s inmiddels reeds publiek verkocht
en heeft f 3505.— opgebracht. Het
ontvangen grondvoorschot van het Rijk,
dat we moeten terugbetalen, bedraagt
"5310.50. Verder moet de architect,
die reeds f 200.— ontvangen heeft,
nog f 800. - hebben, voor het vervaar
digen van de teekeningen, al zijn de
huizen nooit gebouwd. De secretaris
heeft nog recht op een gedeelte van
zijn jaarwedde zijnde f62 50, wat hij
echter misschien wel wil laten vallen.
Verder staat op de Hanzebank een
bedrag van f 74.16 f 18.20 aan rente,
wat dus ook een dubieuse post is en
ten slotte hebben de aandeelhouders
ook f500.— gestort, die billijkheids
halve dienden te worden terugbetaald.
De heer Segeren Azn. vindt het te
gek dat door den architect f 1000 voor
het teekenen gevraagd wordt nu er
niet gebouwd is Ook het salaris van
den secretaris acht hij eerst verdiend
als er ook werkelijk gebouwd wordt,
De Voorzitter zegt dat den secretaris
cho van n
en Ungstraitsche Courant,
Dit blad T«nwbl]mt
WOENSDAG EN ZATBHDAG.
Aboanementeprlj» per 8 maande» 1.25.
Franco per poat door bet geheele rijk 1.40.
Brieve», Ingezonden stekken, gelde» e»».,
franco te «enden aan den Uitgever,
Ul*ÖAV»I
Prlje der Advertemtld»
20 cent per regel; minimum 1.80.
Reclames 40 cent per regel.
Bij| contract flink rebat.
AdvertontlSn moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk »*r 1* beelt
Bij».
van „Dg Echo van het Zuiden11.
Naar het Durtscü door H. Fr.
„Dit alles is in sir Henry's testament be
paald, zeide Mr. Harpe. De baron was on
gemeen duidelijk en klaar in zijne aanwij
zingen en miss Rokeby ontvangt tot aan
hare meerderjarigheid, wanneer zij in het
volle genot barer inkomsten treedt, een zeer
beduidend zakgeld. Uw verblijf op Rook-
hurst is ook voorzien, lady Rokeby, en ge
durende den tijd dat miss Rokeby onder
uwe moederlijke hoede staat, krijgt gij een
aanzienlijke toelage."
„En zijn wij gedwongen op Rookhurst te
blijven, of wij dit verkiezen of niet?" vroeg
de weduwe van den baronet?
„In geene deele," antwoordde Mr. Harpe.
Het staat u en miss Rokeby vrij te wonen
waar gij wilt, maar 't is natuurlijk dat gij
aan het stamhuis als woning de voorkeur
geeft."
Lady Rokeby antwoordde niets, maar een
berekenende uitdrukking toonde zich op
haar gelaat. De gasten wijdden bet groot
ste deel hunner opmerkzaamheid aan de
jonge erfgename, die bun bezoek gold, of
schoon zij tegen lady Rokeby zeer minzaam
waren. Hun plan was niet lang te blijven,
maar de tijd vloog om. Nina praatte lang
met hen en plaatste zich daarna op verzoek
van sir George voor de piano om te spelen
en te zingen. Lord Stonefield stond achter
haar en sloeg de bladen om, bij luisterde
naar baar met zulk een uitdrukking van
verrukking, dat allen, Nina uitgezonderd,
duidelijk zien konden dat hij haar beminde.
Digby Borne zat terzijde en verslond met
zijne lichte oogen de schitterende schoon
heid van Nina's lieflijke gestalte, 't. Was
een geblaseerd man. onvatbaar voor elke
edele opwelling, en niet eens der vrouw
trouw, die zooveel voor hem had gewaagd.
Terwijl bij daar zoo zat, vergelijk hij Ni
na's frisscbe schoonheid, met de mindere
en rijpere van lady Rokeby en buitensporige
gedachten en ihoop welden in zijn borst op.
„M}jn lot is nog niet onherroepelijk beze
geld", dacht hij in zich zelve. „Ik wenschte
dat ik het meisje gezien had, voor het ver-
valschen van den brief. Waarom zou ik mij
wegwerpen aan een jaarrente van 4000 pd.
en een vrouw die niet meer zoo heel jong is,
als ik door met overleg te werk te gaan een
zoo wonderschoone bruid kon krijgen met
70.000 pond rente? Ik zal eens over de toe
komst nadenken. Als ik bij Nina eenig voor
uitzicht heb. zal ik trachten de anderen voor
te zijn.
En zoo bevonden zich dan, zonder dat
Nina het vermoedde, onder hen die naar
haar gezang luisterden, drie personen, die
naar hare hand dongen. Maar welken zou
zij de voorkeur geven als het op kiezen aan
kwam? Met welken van de drie zou zij haar
lot willen verbinden? Zal de eerbied voor
de vermeende wenschen van baar overleden
vader bet verlangen van haar eigen hart
onderdrukken?
De tijd zal deze raadselen oplossen.
Toen Nina lang genoeg gemusiceerd had
stond zij op en liet lord Stonefield een me
nigte platen zien, die zij van haar pensio
naat had medegebracht; zij begonnen over
hunne kinderjaren te spreken en verdiepten
zich geheel en al in de herinneringen van
dien tijd.
Een oogeblik daarna stond de jonge graaf
op en trad met Nina den heerlijken winter
tuin binnen, die aan het salont grensde. De
lucht was daar gansch met welriekende
geuren vervuld. Heerlijke bloesem en goud
kleurige vruchten uit verre gewesten zag
men overal. In 't midden was een fontein
waarover een hooge palmboom, welks stam
met slingerplanten omwonden was, zijne
bladeren uitbreidde, welke op hare beurt de
marmeren ledematen eener zeldzaam schoo
ne Najade overschaduwden.
Herinnert gij u nog onze laatste hijeen-
komst hier Nina? vroeg lord Stonefield,
toen zij tegenover het marmeren bekken der
fontein bleven staan en Nina rozenbladeren
in het water wierp. „Wij stonden op dezelf
de plaats en alleen de marmeren Najade
kon ons hooren, en gij en ik waren beide
kinderen, als wij ons toenmaals verloofden.
Hoe lang schijnt dit al geleden Nina. Her
innert gij u dit nog?"
Een vurige blos bedekte de wangen van
het jonge meisje. „O ja, ik herinner het
mij, zeide zij, licht het hoofd buigend. Wat
een voorbarige stoute kinderen waren wij
toch, lord Stonefield?"
De jonge graaf schrok.
„Dat gij mij bij mijnen titel noemt toont
het groote onderscheid tusschen toen en
nu," zeide hij. In die dagen was ik geen
lord en gij noemdet mij Arthur. Als uw
naam mij instinctmatig op de lippen komt,
moet ik mij herinneren dat gij niet langer
Nina, maar miss Rokeby zijt. Wilt gij mij
niet bij den ouden naam noemen en de
vriendschap voortzetten op het punt waar
ze onderbroken werd, in plaats van weer
van voren aan te vangen?
„Ik ben bereid," zeide Nina openhartig
ofschoon schuchter.
,1k n< beschouw u als een broeder,
Ronalt en gij moogl mij Nina noemen."
Vreemd! maar lord Stonefield scheen in
,het geheel niet verrukt over het gegeven
verlof. Zijne donker bruine oogen verrieden
een eigenaardige ontevredenheid en een
smartelijke uitdrukking speelde om zijne
lippen
,Ik wil door u niet als broeder beschouwd
worden, Nina", verklaarde hij na een kor
ten strijd met. zich zelf. „Ik wil liever als
eenvoudige bekende op nieuw beginnen. Een
broederlijke verhouding tot u zou mij ondra
gelijk zijn. Reeds jaren lang heb ik ge
droomd en gehoopt uwe liefde te kunnen
winnen. Ik ben geen kind meer, Nina, en ik
bemin u met de liefde eens mans. Sinds
jaren heb ik uwe beeltenis in mijn hart ge
dragen. Vanaf onze kinderjaren heb ik u in
stilte aanbeden. Ik weet niet wat mij thans
tot deze bekentenis gedreven heeft, Nina.
Ik wilde niet zoo overijld handelen. Ik ver
lang nog niet van u, dat gij mij reeds zult
beminnen en huwen, maar alleen verzoek
ik u mfl toe te staan als uw minnaar op te
treden." Nina's hart beefde onder zijn in
nige, hartstochtelijke verklaring als onder
de aanraking eens engels. Eensklaps scheen
een zware last: zich op hare ziel te leggen,
en haar schoon gelaat werd wit als sneeuw,
toen zij stamelde."
,.'t Kan niet zijn Ronald
„Gij zijt toch niet met een ander verloofd,
Nina?"
„Neen, neen
„Gij bemint dus een ander?"
„O neen, neen
„Dan heb ik u door mijne voorbarige ver
klaring schrik aangejaagd, Nina", riep hij
sidderend.
„Domkop, die ik was. Ik heb zooveel aan
u gedacht en van u gedroomd, dat ik geheel
vergat hoe vreemd ik u na die jarenlange
scheiding zijn moest. Gij kunt het oude
leven niet weder opnemen, waar wij het lie
ten vallen 't was dwaas van mij dit te
verwachten. Laat u door mijn overdreven
haast niet tegen mij innemen, Nina. Ik bid
u er om."
„Zeker niet, Ronald", antwoordde het
meisje zacht.
„En gij zult mij tijd laten mijn misslag
goed te maken, vroeg hij vlug. „Misschien
zult gij mettertijd leeren mij lief te hebben,
Nina
„Ronald", zeide het meisje moed schep
pend, om hem de vermeende laatste wen
schen haars vaders mede te deelen.
„Papa
„Eer papa stierf", zeide lord Stonefield,
haar zacht in de reden vallend, alsof hij
hare gedachte raadde, zeide hij mij. dat het
sir Henry's wenscli geweest was, de beide
familiën door een huwelijk tusschen ons te
vereenigen. Sir Henry was in Indië, toen
mijn vader stierf, en het is niet waarschijn
lijk dat hij gedurende zijn afwezigheid van
Engeland een afkeer van mij heeft opgevat
of andere plannen voor uwe toekomst ge
maakt heeft. Gij ziet dus dat ik gelijk heb,
Nina, en thans verlang ik dat gij mij ver
oorlooft als uw minnaar op te treden. Mag
dat niet?"
„O Ronald", mompelde het meisje, geheel
in verwarring. „Ik...," de geschiedenis lag
haar op de lippen, maar zij kon er geen uit
drukking aan geven, want op hetzelfde
oogenblik trad Ralph Borne in den winter
tuin, en kwam met een tamelijk misnoegd
gezicht langs de bloemen aangetreden.
Als schuld bewust kromp Nina ineen, toen
hij nader kwam, alsof zij haren dooden va
der onrecht had aangedaan met lord Stone
field te woord te staan; maar, hoewel zij
zich van den jongen graaf verwijderde,
bleef zij onder een rozenstruik staan, en de
beide aanbidders bleven aan hare zijde en
erkenden in elkander een medeminnaar.
Kort daarop kwam ook Digby Borne bin
nen.
Deze laatste beschouwde zijnen zoon, zoo
wel als den jongen graaf met donkeren,
ijverzuchtigen blik en nam de jonge erfge
name voor zich in beslag, zoodat Nina,
eenigszins geraakt, spoedig daarop voor
stelde, in het salon terug te keeren.
Een jaloersche blik uit Lady Rokeby's
oogen begroette Digby Borne, toen hij weder
voor zijn verloofde verscheen. De weduwe
van den baronet begon te vermoeden, wat
er in haren geliefde omging.
Sir George Markham was de eerste, die
sprak van vertrekken. De paarden werden
voorgebracht en hij en Mr. Harpe en lord
Stonefield namen afscheid.
Digby Borne wisselde nog eenige woor
den op fluisterenden toon met de weduwe
om eene samenkomst voor den volgenden
morgen af te spreken en verwijderde zich
daarna insgelijks met zijn zoon. Gedurende
den terugkeer bewaarde liij een norsch stil
zwijgen. Op de trappen van het logement
zeide hij zijn zoon koel goeden nacht en
sloot zich in zijne kamer op, terwijl hij in
zich zelve sprak
„Thans heeft het meisje drie minnaars,
want mijn onbestendige zoon bemint haar
reeds. Nu is het. zaak mijne plannen goed
geheim te houden, want ik durij mijn macht
over Victoria niet prijs te geven, voordat
ik zeker ben van Nina. Als mij de groote
prijs ontsnapt moet ik zorgen den mindere
niet te verliezen. Er hoort eenige behendig
heid toe om tegelijk op twee stoelen te zit
ten om niet tusschen beide in de asch te
vallen. Ik wenschte dat ik in den loop
had kunnen voorzien, dien de zaken geno
men hebben, dan had ik mijn naam in den
vervalscliten brief ingelaseht in plaats van
dien mijns zoons. Het zal veel moeite kos
ten om de uitwerking van dien brief te niet
te doen. Ik gaf alles wat ik bezit om te
weten welke harer drie minnaars de erfge
name van Rookhnrst zal krijgen.
(Wordt vervolgd).