Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. VERLOIED SPEL. T E I L L E T O N EERSTE BLAD. Gemeenteraad. „NOO&D-BRABAND* NUMMER 80 WOENSDAQ 26 SEPTEMBER 1923. WAALWIJKSOHE STOOMDBUKKEBIJ ANTOON TIELEN. Tslefoost Ne. 88. T«l«gra-AdrcüECHO. 2)it nummer bestaat uit |wee Bladen DRUNEN. Openbare vergadering van den raad dezer gemeente op Vrijdag 21 Sept. des avonds ten 7'/a uur. Voorzitter EdelAchtb. Heer Mr. H. Loeff. Ongeveer kwart voor acht uur opent de Voorzitter de vergadering met ge bed aanwezig alle leden. De notulen der vorige vergadering worden na voorlezing onveranderd goedgekeurd en vastgesteld. Aan de orde 1. Benoeming en beëediging van een plaatsvervangend secretaris. De Voorzitter wijst op het noodza kelijke van een plaatsvervangend se cretaris. De secretaris kan soms door ambtsbezigheden verhinderd zijn hier zijn gewone bezigheden te verrichten of tijdens zijn vacantie zooals straks gaat gebeuren, moet hij worden.ver vangen, kan de boel niet stilstaan. Hij stelt voor den heer Sens uit Heusden ambtenaarjter secretarie alhier daarvoor te benoemen. De heer Sens legt daarna in handen van den Voorzitter de voorgeschreven zuiveringseeden af De Voorzitter felictiteert den heer Sens en zegt dat het feit dat in hem dit vertrouwen wordt gesteld, een waardeering is voor zijn werkzaamhe den. Hij hoopt dat hij op den ingesla gen weg zal voortgaan. De heer Sens dankt voor het in hem gestelde vertrouwen en hoopt de hem opgedragen taak naar behooren te zullen vervullen 2. Ingekomen stukken. a. Schrijven van P. van Delft hou dende het verzoek de rooilijn te mogen overschrijden en 5 meter uit den weg te mogen bouwen. Voorzitter. B. en W. stellen voor gunstig op het adres te beschikken. Er bestaat hier een rooilijn die zegt dat in het verlengde van de naast ge legen huizen moet worden gebouwd. Aangezien van Delft nog ver genoeg van de straat blijft verwijderd, bestaat er geen bezwaar om aan het verzoek te voldoen. Daartoe wordt besloten. 3. Vprzoek van J. F. Aarts houdende verzoek om wijziging rooilijn. Voorzitter. Het is hier juist 't zelfde. Wordt besloten gunstig op het ver zoek te beschikken. 4. Adres der feestcommissie om subsidie voor het jubileumfeest van H. M. de Koningin. Adressanten wijzen et op dat in overleg met het Dag. Bestuur is be sloten de feesten te doen plaats heb ben op Zaterdag 29 September. Teneinde in de kosten van deze feestviering te kunnen voorzien vragen adressanten eene subsidie van f 300. In de memorie van toelichting wordt er op gewezen, datHn een onderhoud dat het Comité heeft gehad met den Burgemeester, was gezegd dat met een bedrag van f 200 zou kunnen worden volstaan. Bij het opmaken van de be grooting is gebleken dat men daar echter onmogelijk mee kan komen en daarom met allen aandrang wordt ge vraagd eene subsidie van f 300. Daar mede zal men dan nog maar ternau wernood kunnen komen, want eer men ongeveer 500 kinderen kan voldoen komt er heel wat kijken. Men heeft gedacht de kinderen te tracteeren, een goochelaar voor hen te laten optreden en volksspelen te organiseeren. De kosten van kinder-tractaat zijn geschat op f 150, voor den goochelaar f 25, voor de volksspelen f 75, voor trac- tatie van Harmonie en Liedertafel f 25 en onvoorziene uitgaven f 25. Hierbij is nog niet eens gerekend op het in orde maken van het terrein, het daarstellen van een kiosk en ver schillende andere te verrichten werk- zaamheden. Bovendien ligt het in de bedoeling van het Comité om dan geen collecte meer langs de huizen te doen houden. Voorzitter. Burg. en Weth. advisee- ren gunstig op het adres te beschik- 39) ken. Na rijp beraad is men daartoe gekomen ondanks den finantieelen toe stand De Commissie heeft hare plan nen blootgelegd en dan moet men zeggen dat alles werkelijk vrij sober, zooals ook trouwens de wensch van H. M. de Koningin is, wordt gehouden. Geen straatversiering of optocht met praalwagens zal worden gehouden doch het groote feit dat het H.M. onze geëerbiedigde Koningin is gegeven 25 jaar lang te regeeren zal hier niet on opgemerkt mogen voorbij gaan, doch ook niet worden gevierd in groot uiterlijk vertoon maar geheel volgens Haar wensch. Een collecte zal langs de huizen niet meer worden gehouden en ook is het comité er uitdrukkelijk op ge wezen dat bij een nadeelig saldo men in geen geval bij de gemeente be hoeft te komen aankloppen. W. van de Wiel. Men moet handelen naar gelang de omstandigheden en dat doet men hier niet, want dan zou men niet feesten. Op de vergaderingen die zijn gehouden is duidelijk gebleken (aggr^WAA LW U K DOOP. ERVARING STERK. dat men niet om feesten gaf. Er was in het geheel geen belangstelling, want als ik er was, was er bijna niemand. Ik ben er dan ook niet voor om het feest te steunen, de tijden zijn daar voor te zwaar. Als men ziet dat de werkeloozen die steun krijgen nog niet genoeg ontvangen om voldoende brood er voor te koopen laat dan de rest er nog maar buiten dan hebben we geen feest noodig. Mijnheer de Voorzitter, waarom zouden we gaan feesten Omdat er zooveel menschen honger en gebrek lijden Laat dan de uitkeering voor j die menschen maar wat hooger zijn. Voorzitter. Ik fcan niet met u accoord gaan als u zegt dat het volk geen feest wenscht te hebben. Ik ben er van overtuigd dat men een klein feest op bescheiden schaal gevierd, wel wil hebben. Wil u misschien een af gerond voorstel maken. Wordt het dan door twee leden ondersteund dan zal ik dat in omvraag brengen. Muskens. Ik vind het ook een heel groote som om uit te geven. In om liggende gemeenten heeft men ook feest gevierd en heel goed en daar heeft het de gemeente geen cent ge kost. Ik heb gehoord dat er hier ver- schillende menschen geld hebben toegezegd Ik heb ook een vergade ring bijgewoond maar daar was toen al heel weinig belangstelling, zeker van de boerenbevolking. W. van de Wiel. Ik ben met het plan van huis gegaan dat in het geheel geen subsidie moest worden gegeven, want het volk heeft niet naar dit feest uitgezien. Er zijn van hoogerhand maar eenige menschen bij elkaar ge trommeld en om daar nu zoo maar f300 subsidie aan te gaan geven zou ik nooit doen, vooral omdat er in onze gemeente zoovelen gebrek lijden. Hoeveel menschen zouden er hier niet zijn die nog niet eens het hoog noodige meer hebben. Voorzitter. Ik zou het met U eens zijn indien men hier een groot feest ging houden, doch U zal mij toch moeten toegeven dat het, gezien de omliggende gemeenten, maar heel sobertjes zal worden gevierd, dat het maarzeer bescheiden zal plaats hebben. Burg. en Weth. houden den finan tieelen toestand van de gemeente wel terdege in aanmerking, doch ook houden ze voor oogen de groote zeld zaamheid van het feest, alsook wat wij verschuldigd zijn aan het huis van Oranje. Ook wij hief dragen H M. de Koningin groote achting toe en kunnen ons daarom goed vereenigen dat een feestje op zeer bescheiden schaal georganiseerd zal worden, en dat daar voor f300 subsidie zal worden ver leend, vooral nu in de gemeente niet zal worden gecollecteerd. Op deze manier is de verdeeling zeer redelijk en zal degenen die weinig kan bijdragen weinig bijdragen. Muskens. Om heelemaal niets te geven zou ik niet doen. ik zou ze de helft geven. Van Drunen. Heelemaal geen sub sidie Voorzitter. Dat gaat niet. Men moet met een voorstel komen. Klerks. Ik zou van deze subsidie die nu wordt gevraagd eerst eens vijf gulden extra uitkeeren aan de werke loozen. Het geld dat dan overschiet kan men dan nog aan het Comité geven U zal eens zien hoeveel menschen men dan blij maakt, menschen die daar zeer dankbaar voor zullen zijn. Men mag er wel eens aan denken wat het wil zeggen als men een heele winter armoede moet lijden. Voorzitter Dit is weer een geheel andere kwestie Wenscht U het in rondvraag gebracht te hebben dan wil ik 't, zoo het door twee leden wordt ondersteund, in omvraag brengen. Men moet zich op het goede, niet op het valsche standpunt plaatsen. Het Comité heeft subsidie gevraagd voor een doel te bereiken wat ze nastreeft en dat zoo juist in de memorie van toelichting is aangegeven. Muskens. Dan stel ik voor om f 150 subsidie te verleenen. Voorzitter. Dat is een zeer gering bedrag, Men moet bedenken dat men de kinderen een tractaat wil geven en een goochelaar voor hen wil laten komen. Doet men dat, dan moet men een goede goochelaar laten komen, De Echo van het Zuiden, Waalwpsche en Un^straatsehe Courant, Dit M«d WOENSDAG EN ZATEBDAG. Abomiemeatgprij» per S maande» 1.26. Franco per poet door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden «tokken, gelde* ca*, franco te eenden aan des Uitgever, UrffGAV»; Prijs der Advertenties: 20 cent per regel; minimum 1.60. Reclames 40 cent per regel. Bi) contract flink rabat. AivertentiSn moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 mar ln ons keait rijs Naar het Dultsch door H. Fr. Hoofdstuk XXIV. NINA'S ANTWOORD VOOR LORD STONEFIELD. Mr. en mrs. Borne beraadslaagden gedu rende verscheidene uren met de "onmisbare mrs. Luttrel, om een besluit te nemen hoe verder met Nina te handelen. Om bet ge waagde spel dat zij speelden, ten volle te doen gelukken, was het onmisbaar noodig, dat Ntna Ralph Borne huwdemaar zfl had hem zooeven beslist afgewezen en hare vijanden waren tot de overtuiging gekomen dat het hun zeer veel moeite zou kosten haar tot dat huwelijk te dwingen. Maar zij gaven hun schandelijk besluit niet op en ontwierpen samen een plan, van welks uit voering zij een volkomen succes verwach ten. Naar aanleiding van dit besluit verliet mrs. Luttrel nog denzelfden namiddag Rook- hurst en reisde, zooals zij voorgaf, naar Londen, waar zjj bij vrienden zou blijven, tot na de terugkomst van mr. en mrs. Bor ne van Rokeby-House. Zjj reisde werkelijk naar Londen, maar waarheen zij van daar uit hare schreden richtte, daarnaar vroeg niemand. Ralph Borne wandelde den ganschen dag als een wanhopige in het park rond en kwam een uur voor het eten, met een som ber en hopeloos gelaat, afgemat en honge rig op het slot terug. Zijn vader ontmoette hem in het voorhuis en ging met hem naar zijn kamer. „Dat is een mooi gezicht, Ralph," sprak Digby Borne spottend, „om het hart van een meisje als miss Rokeby te winnen. Ge ziet er uit als of ge u met alle geweld in 't verderf wilt storten." „Dat is ook zoo," antwoordde Ralph on verschillig. „Wat, gij waagt het mij te antwoorden?" „Ja, wien zou ik beter de waarheid kun nen zeggen dan u?" schreeuwde Ralph ver twijfeld. „Gij hebt mij gemaakt hetgeen ik ben. Ik trouwde met een rein, schuldeloos jong meisje, dat buiten mij geen enkelen vriend ter wereld had. Gij hebt mij van haar losgescheurd gij hebt mij aange praat dat mijn huwelijk onwettig was." „En was het dat dan niet?" „Misschien wel, maar daarom zou 't toch niet heel en al ongeldig verklaard zijn ge worden, en ik weiger te gelooven dat het gansch ongeldig was. Ik heb mijne arme Lilly nooit liet onrecht aangedaan dat gij voorgeeft." „Waartoe die plotselinge uiting van deugdzaamheid," vroeg Digby Borne met hoonenden lach. „Het meisje is toch dood, niet waar?" „Ja, zjj is dood de hemel erbarme zich mjjner." „Wat een tragisch geschreeuwDezen morgen waart gjj vol vertwijfeling omdat miss Rokeby u afwees. Nu jammert, gij om de dochter van een marskramer. Ik begrijp u waarachtig niet. Wie van beide geldt eigenlijk uwe droefheid, miss Rokeby of Lilly Lark?" „Wie? schreeuwde Ralph met wjjd ge opende oogen. „Het meisje, dat gij en ik ver moord hebben. Om haar treur ik. Als ik denk hoe de vertwijfeling haar in de rivier in den dood gedreven heeft, is 't of mij liet hart breekt. Haar beeld vervolgt mij dag en nacht. Ik word uit den slaap wak ker om ze vast aan mijn hart te drukken, en mijne armen omvatten slechts de ledige ruimte." 't Is mij, als voelde ik den druk harer handen op mijne wangen maar, o hemel, nooit zal ik dien meer voelen! Ik was een ellendige armazlige lafaardWat kon ik echter tegenover u doen? Ja, gjj en ik zijn Lilly's moordenaars." Digby Borne sidderde onwillekeurig. „Gij spreekt, als waart gij door dronke- mans waanzin bevangen. Hebt gij den dag wellicht in een kroeg te Canterburry door gebracht?" „Neen, ik heb slechts in het park rondge- MAATSCHAPPIJ VAN VERJEKERING OP HET LEVElf wandeld en mjjn best gedaan om haar te vergeten. Gij behoeft niet te vreezen, dat ik mij nog ooit zal bedrinken „De gedachten, waarmede gij u bezig hield, waren toch wat zonderling voor den afgewezen minnaar van miss Rokeby", spotte Digby Borne; „ik meende dat gij de erfgename bemindet." „Ik bemin baar ook, maar niet zooals ik Lilly heb lief gehad. Als miss Rokeby zich mijner niet erbarmt, ben ik verloren. De liefde eener goede vrouw alleen zou mij van waanzin en vertwijfeling kunnen red den. Met der tijd zoude ik haar kunnen lee- ren beminnen, zooals ik Lilly bemind heb, en in alle geval zou ik haar uit dankbaar heid eeren." „Nu, de hemel is mijn getuige dat ik u niet begrijpen kan," zeide Digby Borne ge- ergerd„gij bemint eene doode en eene leven de vrouw, en treurt om de eene terwijl gij de andere wilt huwen, 't Is zeer vreemd, 't Is jammer dat gij geen Mohammedaan zflt, dan kondt gij beide nemen." „Houd opriep Ralph op gebiedenden toon. „Spreek niet zulkewoorden in ver band met de namen van miss Rokeby en Lilly. Ik wil met Nina trouwen, en mij daar door van waanzin redden." „Om eene andere? Heel Hef. Geen won- der dat miss Rokeby dankbaar de eer af- wijst." „Morgen ga ik van hier," sprak Ralph. „Dat zult gfl niet doen. Gij zult deze week op Rookhurst blijven, u steeds als ver liefd aanstellen en geen middel onbeproefd laten om miss Rokeby's hart te winnen. Die niet waagt, wint niet, zegt een oud spreek woord. Meisjes wijzen dikwijls een man bij het eerste aanzoek af en nemen liem later toch. Zie daarom niet van uwe plannen af". „Zij zegt dat haar vader baar in een brief geschreven heeft, dat hij mij kent," begon Ralph nu plotseling. „Zij ondervroeg mij daarover en ik zeide baar, dat ik sir Henry nooit gezien bad." „Hebt gij dat werkelijk gezegd," vroeg Borne ontzet. „Ja, dat heb ik gezegd." „Nu, dat is een mooie geschiedenis. Ik wist dat gij een dwaas zijt, maar dat gij zóó dom zijn kondt, dat dacht ik niet. Heb ik u niet bevolen wat gij zeggen moest. Als het meisje ooit met u over baren vader spreken „Ja, maar liet was mij niet mogelijk haar in de eerlijke oogen te zien en haar te be liegen. Ik begrijp de geschiedenis van den brief. Gij hebt hem geschreven." „ZwijgIk liad grooten lust u aan uw lot over te laten en u te laten verhongeren" sprak Digby Borne toornig. „Een domkop zoo als gij is het leven in 't geheel niet waard. Hoe kunt gij denken, dat dit meisje u zal nemen als gij u zeiven hinderpalen in den weg legt?" „Zeg eens," begon Ralph, „welke winst wilt gij uit mijn huwelijk met Nina Rokeby trekken"? „Een jaarrente van tienduizend pond, die gij mij schriftelijk uit haar inkomen zult verzekeren." „Ik dacht het wel dat zoo iets uw doel was in deze zaak. Nu ik zoude u die som gaarne betalen als zij mij nammaar zjj zal het niet doen." „Zij zal het wèl doen, als gjj maar wat vermeteler zijt in uw! aanzoek. Wij, mijne vrouw, Nina en ik gaan aanstaanden Maan dag naar Rokeby-House. Mrs. Borne zal al haren invloed op Nina gebruiken om haar te bewegen u aan te nemen, en ik ben over tuigd dat zij zal slagen. Gfl moet u gereed bonden op 't eerste bevel tot ons te komen." „Waar ligt Rokeby-house?" „In Yorkshire." „Zeer goed. Ik zal komen als gfl mij roept geloof echter niet dat het iets zal helpen. Miss Rokeby zal niet licht van inzicht ver anderen. Daarbfl, zfl zal zeker lord Stone- field huwen." „Dat geloof ik niet," sprak Digby Borne veelbeteekenend. „Zij is minderjarig en zal het zeker niet wagen tegen den zin harer stiefmoeder in den echt te treden," ,,'t Is de vraag of uwe vrouw nog hare stiefmoeder is," merkte Ralph op, nog steeds hevig opgewonden, 't Is zeer waar- schflnljjk dat de gansche verwantschap nu een einde neemt, en het plichtgevoel, dat miss Rokeby wellicht de weduwe haars vaders toedroeg, zal ophouden, nu het op de vrouw van Digby Borne overgaat." „Wfl zullen over kleinigheden niet twis ten," zeide Borne koel. „Als gfl het meisje tot vrouw verlangt, moet gfl volhouden. De aanhouder wint." „Ja, maar wat die Jaarrente van tiendui- zend pond aangaat," hernam Ralph naden kend, „het komt mij in geenen deele billflk voor zulk een bedrag van haar inkomen te nemen; ook acht ik dit bijna onmogelijk." „Laat dat aan mfl over. Iemand, die een valschen eed gedaan heeft, is niet bevoegd over billijk of onbillijk te oordeelen. Bepaal u tot wat gij begrijpt. Nu is bet echter tijd om toilet te maken voor het eten zorg met een vroolijk gezicht beneden te komen." Met dezen raad ging Digby Borne naar zflne kamer. Ralph besloot de raadgevingen zflns va ders te volgen, en toen hij met zijn bleek melancholiek gezicht aan tafel kwam, zag hfl er zoo kalm opgeruimd uit, dat Nina er door getroffen werd. Dien avond zong hfl met haar, terwijl zfl plano speelde en was vol teedere opmerk zaamheid voor haar. Den volgenden mor gen vond Nina, toen zij aan 't ontbijt kwam op hare plaats een prachtigen ruiker viool tjes, dien Ralph voor haar geplukt had, en dn ganschen dag verzuimde hfl geen enkele gelegenheid om zich opmerkzaam en bemin nenswaardig tegenover Nina te toonen. Zij was zeer vriendelijk voor hem, maar nam steeds een zekere terughouding in acht, die hem belette met haar over liefde en huwelijk te spreken. Den volgenden dag legde lord Stonefield een bezoek af op Rookhurst, en mr. en mrs. Borne ontvingen hem allerliefst; zij namen hem echter zoo in beslag, dat het hem niet mogelflk was een enkel vertrouwelijk woord met Nina te wisselen. Natuurlijk ging de lord eenigszins ver stoord en ontstemd naar huis. Twee dagen later reed hfl weder naar Rookhurst, maar kon Nina weder niet alleen te spreken krijgen. Zaterdags eindelflk, twee dagen vóór het vertrek naar Rokeby-house, kwam hfl des morgens weder over gereden naar Rook hurst en vernam aan het parkhek, dat de jonge dame uitgereden was. Men wees hem de richting welke zfl ingeslagen had, en on middellijk volgde hfl haar in snelle vaart. Hij reed door het woud de heide op, en zoo als hfl verwacht had, trof hfl Nlna daar. Vroolflk schitterden zfln heldere, blauwe oogen, en zfln gelaat klaarde geheel en al op, toen hfl Nina zag. (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1923 | | pagina 9