Toegewijd aan Handel, Industrie en Cemeentebelangen.
9
eerste" blad.
WEI SPEL.
Gemeenteraad.
Aannemer.
I cf I
R.deRooij-Bourqonjen
Waalwijk.
FEUILLETON
„NOORD-BRABAND"
r
NUMMER 93
ZATERDAO 10 NOVEMBER 1923.
46e JAABGANG,
WAALWIJKSCHE STOOMDBT7&KEBIJ A^TOON TIELEN.
Vetefam 3?«. m, T®legr„-A4»f»: ECHO.
Sit nummer bestaat uit 2)rie
Bladen
mMF-tf
Verkrijgbaar bij
B A A R D W IJ H. 22300
GEERTRUIDENBERG
(Vervolg
4. Benoeming derde ambtenaar van
den Burgerlijken Stand ter vervanging
van Mr. H. J. C M. Allard.
Op de aanbeveling is geplaatst de
edelachtb. heer J. L. F. M. Bianchi
Het ontslag wordt op eervolle wijze
verleend.
Voorzitter. Burg. en Weth. stellen
voor om thans ondergeteekende te be
noemen. Een finantieel bezwaar is cr
niet aan verbonden. Het is alleen maar
noodig om een huwelijk te kunnen
voltrekken.
Met algemeene stemmen wordt de
edelachtb. heer Bianchi benoemd.
5 Aanbieding gemeente-begrooting
1924 met voorstel tot benoeming eener
commissie van onderzoek
De Voorzitter merkt op, dat de be
grooting van de bedrijven als het G.E.B.
en het grondbedrijf ook bij de ge
meente-begrooting zal worden gevoegd
en voor de leden gedurende 14 dagen
op de secretarie ter inzage zal worden
nedergeiegd.
Worden geen ingrijpende wijzigingen
in de begrooting aangebracht, dan zal
het heifingspercenta^ met 2 pCt.
kunnen volstaan.
Ook de gang van zaken van het
G.E.B. is gunstig en daarom wordt
voorgesteld de prijs voor gewoon licht
van 50 op 45 cent te brengen en naar
het zich Iaat aanzien zal een volgend
jaar die prijs nog meer kunnen worden
verlaagd (Bravo's.)
Tot leden van de commissie van
onderzoek worden hierna gekozen de
heeren lak, Timmermans en Sassen, j
6 Wijziging verordening op de j
levering van electriciteit.
De Voorzitter wijst er op dat het
noodig is dat enkele kleine wijzigingen j
worden aangebracht. In art. 5 staat j
o.m dat de huurinstallaties tegen den
zelfkostenden prijs kunnen worden j
overgenomen Die dus treft dat zoo'n
instrument in den duren tijd isaange-i
legd moet dus zeer veel betalen Het
gevolg is dat niemand deze installatie
overneemt en daarom stellen Burg en
Weth voor daar te lezen De huurin-
stallaties kunnen worden overgenomen j
tegen een door Burg en Weth te be-
palen prijs.
De bedoeling zit natuurlijk voor om
geen verlies te lijden maar om aan
redelijken prijs de zaken over te geven.
Jansen. Ik meende heden terug te
komen op hetgeen ik in een ^vorige
vergadering betreffende de dubbeltarief
meters heb gezegd. Wenscht U dat ik
daarmede bij de rondvraag kom of kan
het het nu mede worden besproken.
Voorzitter. Beter is het dat U daar
mee bij de rondvraag komt. Ik had
wel gedacht dat daarmede zou worden
gekomen en daarom heb ik een en
ander deze zaak betreffend nagegaan,
doch ben nog niet gereed gekomen.
Later zullen B. en W met een voorstel
dienaangaande komen.
Segeren. In hoeverre heeft de eige
naar zich te houden aan hetgeen door
Burg. en Weth. wordt gevraagd. Is
Burg. en Weth de hoogste instantie
of kan hij zich ook nog tot den raad
wenden.
De Voorzitter merkt op dat men
steeds in de gelegenheid is om tot
den raad een verzoek of wat ook te
richten. Als men op een zegel van 30
cent iets aan den raad richt moet dat
worden behandeld. Meent iemand dat
hij door Burg. en Weth. onrechtvaar
dig is behandeld, dan kan hij zich tot
den raad wenden.
De heer Segeren zou j^fder gaarne
zien dat de geheele verordening wordt
gewijzigd.
De Voorzitter wil, als blijkt dat zulks
noodig is, daartoe wel overgaan doch
op 'toogenblik weet hij niet of daar
voor eenig motief aanwezig is.
De heer Segeren wil alleen maar
zeggen dat hij hoopt dat het voor
grootere afnemers spoedig beter wordt.
Voorzitter. Het is dus meer een stiile
wensch die u uitspreekt.
Segeren. Ja het moet komen als in
andere gemeenten.
Voorts geeft de Voorzitter in over
weging om art. 8 ook te veranderen.
Daarin staat dat de spertijd begint om
half tien doch hij stelt voor die te
brengen op 's nachts 1 uur. Die een
dubbele tariefmeter hebben, hebben dan
geen licht voor 25 cent en men komt
ook niet in conflict met de belangen
van de landbouwers die soms al orh
vier uur opstaan en dan licht noodig
SPECIAAL ADRES VOOR:
Granietwerken, Terrazzovlöerën, Aanrechten,
Gootsteen, Dorpels enz.
INRICHTING VOOR HOUTGRANIET-VLOEREN.
Alles met volle garantie. 3037
52)
w w
DOOR ERVARING STERK.
hebben.
De heer Segeren juicht dit voorstei
toe wijl dan een dubbele tariefmeter
niet meer die invloed heeft.
Voorzitter. Burg. en Weth. stellen
voor deze bepaling te doen ingaan
met ingang van 1 December 1923,
waartoe wordt besloten.
Vervolgens wijst de Voorzitter er
nog op dat in de bestaande verorde
ning niet duidelijk staat aangegeven
met wie groote afnemers van stroom
een contract moeten sluiten. Zooals
men het nu kan lezen kan dat alleen
door den raad worden gedaan. Burg.
en Weth zijn van oordeel dat het beter
is dat zij de contracten kunnen af
sluiten want het kan vaak gebeuren
dat de bedrijven dit gaarne direct doen
en dan zou daarvoor nu de raad expres
bijeengeroepen moeten worden. Dat
aan Burg. en Weth. een te groote
macht daardoor in handen wordt ge
legd is slechts oogenschijnlijk. Con
tracten worden slechts met een mini
mum van 1 K.W.U. afgesloten wijl
het anders te veel op een kruideniers
winkel gaat gelijken.
De heer Sassen zou gaarne verne
men wat onder een klein-en wat onder
een groot-bedrijf wordt verstaan.
De Voorzitter meent dat dit moeilijk
is te omschrijven.
De heer Sassen heeft de verhouding
van winkeliers die veel stroom ge
bruiken en andere personen, nooit
billijk gevonden. Hij zou gaarne zien
dat ook aan die tnenschen, die veel
verbruiken, eenige reductie wordt ge
geven. Nu laten de eigenaars van
winkels slechts tot een uur of half
negen licht branden en dan zou men
het eerder tot half elf laten branden.
Hij acht het een absolute billijkheid
dat in dien geest wordt gewerkt.
De Voorzitter merkt op dat de ge
meente bij de P.N E.M. ook met i K.W.
wordt berekend. Het verbruik van een
halve K.W U. wordt voor een volle
aangerekend en zou het bedrijf nu die
zelfde methode niet volgen, dan zou
het zichzelf dikwijls veel schade be
rokkenen en leelijk in de vingers kunnen
snijden. Bracht de P.N E M het ver
bruik van een °f '/a K-W U. in
rekening, dan voelde hij er wel iets
voor, doch thans kan er niet aa-n
worden gedacht.
De heer Tak wil er op wijzen dat
de voorgestelde wijziging in de ver
ordening meer slaat op de bedrijven,
dus wanneer stroom wordt afgenomen
voor kracht, dat dan over een bijzonder
contract kan worden gesproken.
De Voorzitter gaat daar niet mee
accoord, want wanneer iemand, b v.
als Reiniers veel stroom verbruikt,
moet hij ook in de gelegenheid zijn
een contract te kunnen sluiten, als hij
maar aan een zeker verbruik komt.
De heer Sassen acht dit alles in
theorie heel mooi, maar in de practijk
De Echo van het Zuiden,
en Ungstraatsr-hr Courant
Dlt Ma* T«raeM3»r
WOBN BDAQ EN ZATEBDAG.
Abonnem^ntsprlj* per 8 ma&mleB 1.25.
franco par post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingeionden stukken, gelden eas.,
fr*nco t* sumden <s*» dea Uitgever,
XJlSKATSS
Prijs tvs Advertenties:
S8 per regelminimum 1.50.
Becl&mes 40 cent per regel.
BK contract flink rabat.
AdvertentlBn moeten Woensdag en Vrijdag
de# morgens om aiteriijk trar is on# fceslt
O*-—'" r—
\r« - rfrwfvvwvrrrv
j- den Teuling-de Leder.
va-it „Dg Echo vuti het Zuiden
Naar het Duitsch door H. Fr.
„Ik heb uw geld niet noodig, mr. Bridge",
zeide Brown, „maar als gij aoo angstig zij t,
kan ik u wel zeggen dat mrs. World u in
haar testament recht heeft laten weder
varen. Dit is alles wat ik u kan mededeelen.
Verder mag ik den inhoud van het testa
ment niet verradendadelijk na de teraar-
de bestelling echter zal het worden bekend
gemaakt."
Het gelaat der hebzuchtige echtgenooten
schitterde van vreugde. Zij legden de woor
den van mrs. Brown geheel in hun voordeel
uit.
Mrs. Brown liet hun geen tijd voor ver
dere vragen, riep eenen bediende, beval hem
de gasten naar hunne kamer te geleiden en
verwijderde zich toen om zich naar het lijk
barer overledene meesteres te begeven.
De bediende bracht mr. en mrs. Bridge de
trappen op naar eene zeer smaakvol ge
meubelde kamer, tegenover die van Lilly
gelegen.
„Brown moet tegelijk met miss Lark het
huis uit", riep mrs. Bridge, terwijl zij
kuchend op een stoel neerzonk. „Charles ik
geloof dat ik de kamer, welke de oude
vrouw gelijkvloers bewoonde, voor mij zal
houden, om mij het trappen klimmen te be
sparen. Dat zal zeer gemakkelijk zijn. Maar
alles moet nieuw ingericht worden, want de
tegenwoordige inrichting is vreeselijk sma
keloos en oudmodisch. Ook zal ik alle be
dienden ontslaan, die nu in huis zijn. Ik
weet dat zij ons haten. Maar wij moeten
ons rouwkleeding aanschaffen, Charles,; 't
is noodig, dat wij, als vermoedelijke erfge
namen, rouw dragen."
Mr. Bridge schreef aan zijn kleermaker,
mrs. Bridge aan hare naaister en bestelden
de elegantste rouwkleeding, terwijl de oude
dame in haar lijkgewaad gehuld werd en
Lilly te bed lag en weende, alsof haar hart
breken zoude.
Lilly verliet hare kamer eerst na de be
grafenis. Zij durfde hare Weldoenster niet
naar liare laatste rustplaats vergezellen,
maar zag met in tranen zwemmende oogen
den begrafenis stoet van uit haar venster
na.
Na de begrafenis keerde mr. Bridge met
den advocaat, mr. Burgesz, naar het sterf
huis terug en de advocaat liet mrs. Bridge,
Lilly en Brown roepen voor de opening van
het testament.
Mrs. Bridge ruiscbte in diepen rouw de
kamer binnen, met een zakdoek met zwar
ten rand voor de oogen. Mr. Bridge trok een
stoel voor haar naderbij en zjj ging zitten
met een houding als gevoelde zij zich reeds
meesteres des huizes.
Daarna kwam Lilly en de trouwe Brown,
beiden diep in den rouw.
Mr. Burgesz geleidde Lilly naar eenen
stoel en Brown ging naast hare jonge mees
teres zitten, aan wier dienst zij zich geheel
wijden wilde.
Toen allen gezeten waren ging mr. Bur
gesz naar eene tafel, waarop het verzegelde
testament lag, opende het en begon het voor
te lezen.
Het begon met de verklaring dat de erf
laatster op het oogenblik, dat zjj hare uiter
ste wilsbeschikking maakte in het volle be
zit harer geestvermogens wasdaarop
volgde eene opsomming van al hare bezit
tingen waarop de Bridges eene heimelijke
vreugde ondervonden.
„Dit alles, mijne roerende en onroerende
bezittingen," begon tnr. Burgesz nu met
luider stemme te lezen, „vermaak ik, zon
der eenige beperking en zonder eenige voor
waarde, aan mijne geliefde nicht, Lilly Lark,
dochter van John en Alice Lark, en zij heeft
de vrije beschikking over dit vermogen voor
nu en voor altijd."
De Bridges waren buiten zich zeiven.
Lilly's gezicht veranderde in 't geheel
niet. Zij wist nu dat de dagen van armoede
voor immer voor haar voorbij waren en dat
zij nooit meer honger en koude zou behoe
ven te lijden.
De teederheid harer overspannene oude
tante had haar voor altijd welstand en ge-
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEN
(ryrrrp)\WAA LW U K. f
mak verzekerd, maar met vreugde zou Lilly
weder tot hare vorige armoede zijn terug
gekeerd, als zij daardoor de oude vrouw in
het leven had kunnen terug roepen.
„Dat is eenvoudig een schandaal," riep
mr. Bridge zich woedend tot mr. Burgesz
wendend, „een schandaal, mijnheer! Weet
gij over wiens geld de onnoozele oude zoo
gewetenloos beschikt heeft? Ik zal het u
zeggen, 't Was het vermogen van mijn oom
Het komt mij toe, en Dij den hemel, 't zal
mij belmorenIk zal mij tot het gerecht
wenden— Ik zal het testament ongeldig
laten verklaren."
„Zijt gij een rechtsgeleerde? Hoe kunt gij
zoo onzinnig redeneeren?" vroeg mr. Bur
gesz. „Het vermogen, waarover mrs. World
beschikte, was haar onbeperkt^eigendom en
zij konde er mede doen wat zp wilde. Had
uw overleden oom u tot zijn erfgenaam wil
len maken, dan had hij dit wel bij zijn dood
bepaald. Gij zijt geen rechtstreeksche bloed
verwant van mr. World," zeide mr. Burgesz
en gij moet toch weten dat gij geen enkelen
penning krijgt, al betwist gij de geldigheid
I van het testament. Gij kunt dat niet, en
miss Lark blijft in alle geval erfgename.
Mrs. World wasTn 't volle bezit harer geest
vermogens toen zij dit testament dicteerde.
In geen geval kunt gij iets uitvoeren, mr.
Bridge. Met uitzondering van het aan mrs.
Brown uit te betalen jaargeld en kleine
legaten aan de dienstboden, is miss Lark,
of beter gezegd miss World, zooals de jon
ge dame op verlangen onzer overledene
vriendin thans genoemd wordt, universeele
erfgename en onbeperkte meesteres van het
gansche vermogen."
Vol wrevel erkende mr. Bridge de waar
heid hiervan. Hij kreeg niets en was buiten-
zich zelve van ergernis en teleurstelling.
„O mijne nieuwe en kostbare rouwklee
ding," riep mrs. Bridge, ziedende van toorn.
„Had ik het geweten, ik zou geen zwarte
kleeding voor de oude hebben aangeschaft.
Brown moet mij het geld teruggeven, dat
dit alles mij gekost heeft. Maar ik zal het
weder verkoopen."
Lilly stond op om heen te gaan en mr
Burgesz en Brown geleidden haar naar
hare kamer.
Spoedig daarop kwam mr. Burgesz terug
en zeide
„Miss World is zeer aangedaan en naar
de meening van Brown in het geheel niet
in staat gasten te hebben. Op verzoek van
Brown moet ik u daarom vragen te vertrek
ken, zonder mrs. World nog te zien.
Ik blijf hier om in plaats van mrs. World
de eer des huizes op te houden."
Mr. en mrs. Bridge moesten wel inzien
dat hun niets te doen stond dan zich voor
die afreis gereed te maken. Zij gingen naar
hunne kamer, pakten in en een uur latei-
stond een rijtuig voor hen aan de deur.
Van woede weenende kwam mrs. Bridge
aan den arm haars echtgenoots naar be
neden en nadat de bagage was opgeladen,
stegen zij in en reden langzaam weg van 't
huis, dat zij reeds hun eigendom gewaand
hadden.
Mrs. Bridge keek nog eens om en zeide
snikkend
„En zonder die sluwe heks, die ik uit
medelijden van de straat heb opgeraapt, had
dit alles ons toebehoord. Nooit zal ik meer
barmhartig zijn, mijn heele leven niet. Wij
moeten nu in de toekomst met armoede
kampen, terwijl die valsche kat, Lilly Lark,
zich in overvloed baadt. O God, o God
Hoofdstuk XXXV.
BENE LOTSBESCHIKKING.
Den dag, volgende op de begrafenis,
bracht Lilly door op hare kamer, en verliet
deze zelfs voor de maaltijden niet. Daags
daarna kwam zp wel in de eetzaal, maar
trok zich dadelijk na den maaltijd in hare
vertrekken terug.
Zij las geen nieuwsbladen, geen boek.
maar zat urenlang, in sombere overpeinzin
gen verdiept, in het haardvuur te staren
toen dit zoo reeds meerdere dagen geduurd
had, bemerkte Brown met ontzetting, hoe
de jonge meesteres steeds bleeker werd en
hoe zp meer en meer verviel, zoodat het
allen schijn had, dat zij hare tante spoedig
zoude volgen.
In haren angst wendde Brown zich tot de
huishoudster en maakte deze deelgenoot
van hare vress.
„Ik geloof dat een sterke wind in staat
zou zijn miss Lilly weg te blazen," zeide zij.
„Zij tobt zich dood. Wat moet ik er toch
aan doen?"
j „Wie had gedacht dat zij onze meesteres
zoo liefhadzeide de huishoudster.
,,'t Is niet alleen dit", antwoordde Brown
ofschoon ze werkelijk onze goede meeste
res teeclere liefde toedroegze heeft ech
ter vroeger andere bekommeringen gehad,
waarover ik niet mag spreken; deze druk
ken haar ter neder en zullen haar,'naar ik
vrees, met de droefheid over hare oudtante
in het graf helpen. Ze is gelijk aan een vo
gel en toont in niets belangstelling. Bij het
aanschaffen der rouwkleeding heeft zij in
het geheel niets gezegd, als dat zij ze uiterst
eenvoudig verlangde; al het andere liet zij
aan mij over. Ik zal mr. Burgesz of een
dokter vragen wat ik met haar doen moet."
„Nu, watweet een man van zulke din
gen?" riep de huishoudster. Zoo gaat de
jonge dame voor onze oogen ten gronde.
Het groote huis hier is zoo eenzaam en som
ber en nog steeds heersclit er de treurigheid
des doods. De jonge dame heeft afwisseling
noodig, dat is het. Ga met haar naar eene
badplaats of breng haar op het vasteland
in een andere omgeving en gij zult zien, dat
zij werder frisch en vroolijk als een vogel
terugkomt." Dat voorstel beviel Brown.
Zp spoedde zich naar de gele kamer en
kwam met lichten tred binnen. Lilly zat in
een leunstoel voor den schoorsteen en zag
onafgewend met droeven blik in het vuur.
Zij zag op naar hare bediende, die haar
met droefheid in het hart, maar uiterlijk
volkomen kalm naderde.
„Ik heb u iets te zeggen, miss Lilly," zoo
sprak Brown, onmiddellijk met haar ver
langen voor den dag komend. „Ik heb er
eens over nagedacht hoe somber en treurig
ons huis is zonder onze dierbare oude mees
teres, en gij zit hier zooveel in de kamer,
dat gij zeker ziek zult worden, als er geen
verandering komt. En daar ook ik voor
eenige weken afleiding hoog noodig heb, zoo
ben ik gekomen om u te verzoeken voor een
maand naar een badplaats te gaan."
Het meisje schudde treurig het hoofd.
„Niet daarheen," antwoordde zij,. „Ik
kan de vele opgeruimde gezichten, de vroo-
lijke levenswijs op zulke plaatsen niet ver
dragen."
("Wordt vervolgd)
