Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
„NOORD-BRABAND"
NUMMER 78
WOENSAO 27 SEPTEMBER 1924
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
(gr^WAALWUK
78)
DOOR ERVARING STERK.
47e JAARGANG
De ilcho van het Zuiden,
Waalwpsclie en knptraatsche Courant,
Dit blad verscbflnt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te «enden aan den Uitgever.
f
Prfls der Advertentiön
20 cent per regel; minimum 1.50
Reclames 40 cent per regel.
Bfl contract flink rabat.
Advertentiön moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om ulterlflk 9 uur In ons bedt
ztJn.
EETHEN.
Openbare vergadering van den raad dezer ge
meente op Vrijdag 26 September des middags ten
half vier uur.
Voorzitter Edelachtb. Heer Brune.
Ongeveer kwart voor vier opent de Voorzitter
de vergadering; aanwezig alle leden.
De notulen der vorige vergadering worden na
voorlezing onveranderd goedgekeurd en vastge
steld.
AAN DE ORDE;
1. Vaststelling gèmeente-rékening 1923.
Namens de Commissie van onderzoek deelt de
heer van» den Heuvel mede, dat de rekening in
orde is bevonden. Alleen op een zaak wil de Com
missie wijzen en dat is dat er zooveel posten van
de straatbelasting oninbaar worden verklaard,
althans dat deze posten zoo slecht binnenkomen.
De Commissie zou gaarne zien dat daar beter de
hand aan wordt gehouden.
Voorzitter. Dat is zoo en is aan velerlei omstan
digheden toe te schrijven.
Smits. Toen dezê verordening is gemaakt is door
mij nog gevraagd of dat was voor de straatver
lichting en toen is daarop bevestigend geant
woord, later is mij gebleken dat zulks niet zoo is.
Voorzitter. Beter is het indien u over deze
kwestie straks, bij de rondvraag, het woord vraagt.
Van den Heuvel. De Commissie heeft verder
geen op- ofx aanmerkingen.
Hierna wordt de rekening vastgesteld zooals die
door Burg.-en Weth. is aangeboden.
2. Vaststelling begrpoting 1925.
Van den Heuvel. De Commissie kan zich met de
begrooting, zooals die door Burg. en Weth. is aan
geboden, geheel vereenigen.
Ook de leden van den raad hebben geen enkele
op- of aanmerking zoodat de begrooting zonder
eenige discussie wordt goedgekeurd.
3. Overdracht en verkoop onderwijzerswoning.
De Voorzitter deelt mede, dat door het bestuur
van de Christelijke School een bod is gedaan voor
de onderwijzerswoning. Later is het bestuur daar
op terug gekomen en thans schrijft ze haar bod
gestand te doen en voor de woning met tuin 2500
gulden te willen geven. Het bestuur wijst er ver
der op dat het in geen geval verder wil gaan ge
zien de toestand waarin de woning verkeert. Het
best zal thans zijn dat de raad heden besluit of
men al of niet tot verkoop daarvan overgaat,
ofwel of men het afzonderlijk wil verkoopen. Het
bestuur van de school wil alleen later de school
overnemen als ze de woning kan koopen want ze
acht het in het belang van het onderwijs dat het
hoofd naast of hij de school woont. Men heeft er
ook nog op gewezen dat het huis vrij klein is,
wat voor het tegenwoordig hoofd geen bezwaar is
doch wat wel een groot bezwaar zou zijn indien
men een hoofd had met een huishouden met kin
deren. Bij de bepaling van den prijs heeft men
met dat alles wel terdege rekening te houden.
De Voorzitter merkt ten slotte nog op, dat heden
alleen een voorloopig besluit kan worden geno
men of in beginsel tot verkoop kan worden
van „De Echo van het Zuiden".
besloten, wijl als tot on<lerhandschen verkoop
wordt overgegaan, de goedkeuring van Ged. Sta
ten moet worden verkregen nadat ieder ingezete
nen het recht moet hebben gehad om daartegen
bezwaren te kunnen indient n.
Van Buuren. De herstelling die noodig is aan
het huis, komt die ook ten ?aste van de gemeente.
Voorzitter. Neen, de hers'elkosten die op 425
zijn geraamd, zijn voor rel ening van het school
bestuur.
Van den Heuvel. De transportkosten ook.
Van Buuren. Wat is h ;t idee van Burg. en
Weth. komen die met geen voorstel? Ik voor mij
zit hier zoo slecht in de toestanden in.
Van den Heuvel. Het bes'e. zou zijn indien door
den Voorzitter de voor- en nadeelen aan verkoop
verbonden, eens werden uiteengezet.
De Voorzitter zegt dat de.:e zaak met het school
bestuur al eens is besproken en later nogmaals in
de vergadering van Burg. en Weth. Daar echter
liepen de gevoelens erg i itèen en is men niet
tot overeenstemming kunnen komen. Het is wel
geen gewoonte, maar hij 1 eeft nu maar gedacht
zonder voorstel te moeten l.omen en het den Raad
te laten uitmaken. Wel k in hij mededeelen dat
het heele College van Burg. en Weth. het er over
eens is dat het 't beste is om het huis te Verkoo
pen omdat men het wenscholijk acht dat het hoofd
der school bij de school woont wat voor het onder
wijs het beste is. De kwestie loopt echter over den
prijs. Spreker had een cijfer genoemd doch het
schoolbestuur ging daar ni ;t op in en stelde voor
het te verkoopen voor 25( 0.wat 1300.min
der is dan eerst door hem voorgesteld, hij had
3800 er voor gevraagd.
Van Beek. U hebt abuis, U had 3500 gevraagd.
De Voorzitter zegt dat de heer van Beek gelijk
heeft er was eerst 1800 voor geboden. Hij heeft
uit de gehouden besprekingen den indruk gekre
gen dat de heer van Beek het huis voor 2500 wil
verkoopen. De heer Bran ierhorst wil het huis
ook wel verkoopen, maar deze kan niet accoord
gaan met den geboden prij Hij wil het huis laten
schatten door drie deskunc igen, een aan te wijzen
door het Schoolbestuur, een door den Raad en een
b.v. door den Kantonrechter. Het schoolbestuur
voelt daar niets voor. Het gaat van de gedachten
uit dat ze de school vooiloopig nog niet noodig
heeft en ze best nog een paar jaar met de be
staande kan doen. Alleen bij een belangrijke uit
breiding zou ze naar ee i ander lokaal moeten
omzien wat men in de to komst wel verwacht
Een derde lokaal zal b'nnen enkele jaren wel
noodig zijn en daar is dan geen plaats meer voor
en zou de gemeente dm voor een behoorlijke
school moeten zorgen. >.u kan men nog best
eenige jaren blijven zitten. De gemeente moet voor
deze school aan het G-ei eformeerd Kerkbestuur
310.huur betalen. Gaat het schoolbestuur er
nu toe over om het schoolhuis te koopen en de
school daar onder te brengen, dan beteekent dit
voor het kerkbestuur een schadepost van 310.
per jaar. Het schoolbestuur wil nu wel medewer
ken aan een goede oplossing maar gaat zeggen dat
men met de bepaling van den, prijs van het
schoolhuis wel een beetje rekening mag houden
met de strop die het kerkbestuur door deze zaak
krijgt. Het is voor het schoolbestuur geen nood
zakelijkheid om thans die school te verlaten en
waar het kerkbestuur, dat innig is verbonden met
het schoolbestuur, daardoor een verlies lijdt wil
men hebben dat met de vaststelling van den prijs
daar wat rekening mee v, ordt gèhouden.
Ten slotte merkt men nog op, dat het school
bestuur later, als tot uitbreiding van de school
moet worden overgegaan en men heeft dan de
beschikking niet meer over dié lokalen van de
oude openbare school, men de gemeente kan
dwingen of beter gezegd kan verzoeken voor haar
een nieuwe school te bouwen.
Van den Heuvel. Voor wie is nu het onderhoud
van de school.
Voorzitter. Wij hebben daar niets mee te maken
want wij betalen 310.huur en keeren vervol
gens per leerling nog een bedrag uit zooveel als
de kinderen aan de openbare school kosten. Onder
die kosten zijn ook begrepen het onderhoud van
de lokalen, het aanschaffen van leermiddelen enz.
dus In zeker opzicht betaalt men nog wel aan
het onderhoud mee.
Van Buuren. Dus als ze later een derde lokaal
moeten hebben, zijn we verplicht dat er bij te
bouwen.
Voorzitter. Ja.
Van Buuren. Men zegt dat er geen plaats is om
nog een derde lokaal er bij te bouwen, maar men
kan er toch een bovenop bouwen. Het zal nog lang
duren eer men dan de zon bereiken zal.
Voorzitter. Dan zal je nog een lift noodig heb
ben. Maar een lokaal bovenop bouwen zal niet
gaan want ik geloof nooit dat het daarvoor hecht
en sterk genoeg gebouwd is.
Branderhorst. Het is bijna een dreigement van
het bestuur, althans zoo door de regels door is
't dat, want men zegt als ge het niet doet, dan
moet ge over een paar jaar een nieuwe school
geven.
Van Beek. Het bestuur heeft volstrekt aan geen
dreigement gedacht evenmin als ze van te voren
gedacht heeft aan de overname dier school. Het
schoolbestuur wil er alleen toe overgaan omdat
het voorziet dat binnen afzienbaren tijd er meer
leerlingen op school zullen komen en#dan is een
school noodig met drie lokalen, dat is geen drei
gement maar dat is wijzen op de werkelijkheid,
HAATSCHAPPU VAN VERZEKERING OP HET LEVEN
Dit duurde ongeveer tien minuten. De
trein rolde met volle snelheid voort in den
donkeren nacht. Men naderde het station
Vernon. Rechts zag men in de verte de ge
kleurde lichten van de schepen, die op de
Seine voeren.
Eindelijk schoof Bataille weer naar Ro
bert.
WJj hebben er eens over gesproken, be
gon hij verlegen.
En
Het zou wel kunnen, maar zal men ons
zonder bezwaar uitbetalen?
Robert trilde van vreugde en antwoordde
snel
Welzeker, de wisels zijn aan toonder
en de bankiers bekommeren er zich niet om,
aan wien zij het bedrag uitbetalen, als mijn
handteekening maar op den wissel staat.
Jawel, hernam Bataille wflfelend, maar
wanneer gij nu toor ons te Parijs komt
en dat zult ge zeker daar wij nog voor den
vorm naar u moeten zoeken dan kunt
ge den bankier order geven de wissels niet
uit te betalen.
Om u tegen mij in het harnas te jagen,
zoodat ge mij zoudt weivolgen niet als po
litiebeambten in de uitoefening van hun be
roep, maar als verbitterde vijanden, die zich
willen wreken over een trek die hun gespeeld
is. Neen, vriend, dat zou niet in mijn belang
zijn. En dan, als ge eens wist hoe weinig
waarde ik aan het geld hecht. Ik heb hard
gewerkt om dat onvermetelijk fortuin bi)
elkaar te krijgen en het eenige wezen, dat
m er mee zou wenschen te kunnen verrij
ken, mag er geen centime van aannemen.
Het vervalt alles aan liefdadige instellingen
en aan 'menschen die ik nooit gezien heb,
wat maakt het voor i ïfl dus uit, of gij en
uw collega's er een klein gedeelte van krij
gen.
Robert bad op zulk een toon van oprecht
heid gesproken, dat Bataille er door over
tuigd werd.
Toch stelde bij nog deze voorwaarde
Jawel, maar om zeker te zijn, dat gij
niets tegen ons doen zult, moet ge uw geld
achterlaten.
De anderen knikten met bet hoofd, ten
teeken van instemming en Bataille ging nu
voort
Wij zullen uw eigendom onaangeroerd
op de prefectuur terugbrengen, dat geeft
nog minder achterdocht en later kunt ge
het door den gezant I iten opeischen. Ik heb
pen An inkt bij mij, gij teekent de wissels te
Vernon, als de trein aan het station stopt,
dan kunt ge gemakkelijker schrijven dan
onder het rijden, want zulke belangrijke do
cumenten mogen nh.t gekrabbeld worden en
een paar minuten later poetst ge de plaat.
Aangenomen?
Aangenomen, antwoordde Robert ver
heugd.
Te Vernon stopte de trein 3 minuten.
Bataille haalde een zak-inktkoker en een
pen te voorschijn, benevens een reisgids, die
tot lessenaar m >est dienen en Robert zette
zich onder de lamp, tot schrijven gereed.
Schrijf vooral duidelijk, dat men geen
moeieljjkheden maakt, b^val Bataille hem
aan.
Geen nood.
Zoo mooi als hij kon, schreef Robert op de
wissels de namen van de politiebeambten
die Bataille hem opgaf.
Toen het tenslotte zijn beurt was, zeide
hp met-een knipoogje:
Ge mort weten dat ik hun chef ben.
Robert glimlachte en vulde op den wissel
van Bataille tachtigduizend francs in.
Zoo is het goed! riep ^Bataille zege
vierend uit. Ge zijt een man die rede ver
staat. Hier, jongens, neemt aan, elk ziin
portie.
Hij deelde de wissels uit.
Tegelijk zette de trein zich weer in be
weging.
Ziezpo, zeide Bataille, terwijl hij zich
in een hoek drukte, ik slaap als een os.
Wij ook, lachten de anderen, en wij
zouden niet ontwaken, al derailleerde de
trein.
Uit het portierraampje geleund, keek Ro
bert Duhesme naar de lichten van het sta
tion, die gaandeweg verdwenen. Weldra was
men voorbij den laatsten baanwachter en
thans strekte zich weder de donkere, een
zame vlakte uit.
Robert Duhesme greep de kruk van de
noodrem en draaide die met een ruk om.
Bijna 'OOgenblikkelijk waren de wielen tot
stilstaan gebracht, zij sleepten alleen nog,
door hun vaart gedreven, een eindweg over
de rails. De reizigers keken verschrikt op
en vroegen elkaar wat dat plotselinge op
onthoud te beteekenen kon hebben.
Robert Duhesme had het portier aan zijn
coupé reeds geopend en maakte zich tot den
sprong gereed.
Te ongeduldig om te wachten tot de trein
geheel zou' stilstaan, wierp hij zich reeds
naar buiten, viel op een der rails van het
tweede spoor, schaafde zich de huid van de
knieën en had bijna den rechterarm gebro
ken, maar hij stond dadelflk op, gevoelloos
voor de pijn, kroop in het kreupelhout aan
den kant van den spoorweg en verdween
in de duisternis, die nog dichter werd door
het valsche licht dat de lantaarns van de
locomotief verspreidden. Ten slotte kwam hij
aan een doornheg, maar ook deze kon hem
niet weerhouden, de conducteur had hem
kunnen zien, hij greep dus de doornige tak
ken, boog die met geweld uiteen en drong
door de heg, zonder er op te letten, dat hfl
verscheidene schrammen en prikken be
kwam.
Nu was hij in het open veld en liep hij in
afwijkende richting van den spoorweg voort,
zoo snel zijn beenen hem dragen konden,
sprong, over slooten, struikelde telkens op het
oneffen terrein en bleef niettemin op de
been, Voor zich uit ontdekte hij een boschje
en daar richtte hij zijn schreden heen.
Werd hij vervolgd?
Neen.
Om hem heen was alles stil en eenzaam,
er heerschte nog altijd volkomen duisternis.
Een kromming van den weg onttrok de
spoorbaan aan zijn blik; hfl hoorde echter
een gillend gefluit, daarna het geraas van
de wielen, die zich weder in de rails in be-
dat is de zaak nuchter bekijken. Gaat men het
aantal geborenen na, dan kan men zien dat bin
nen heel enkele jaren een derde lokaal noodig zal
zijn. Wij hebben de zaak goed onder de oogen
gezien en in den breede besproken. Men heeft zich
hier op de eerste plaats af te vragen wat voor de
gmeente de voordeeligste weg is. Voor zoover ik
vooruit kan zien,, voor zoover het verstand rijkt
om vooruit te kunnen zien, geloof ik dat we bin
nenkort, over een of twee jaren, genoodzaakt zul
len zijn een derde klas er bij aan te bouwen en
dan moet het bestuur van de school daarvoor bij
de gemeente komen aankloppen en als leek voor
zie ik dat de gemeente dan voor een onkosten zal
komen te staan van f 30.000. Dan Is dat niet te
hoog geraamd. Nu moet men de twee zaken eens
naast elkaar gaan leggen. Verkoopt de gemeente
het huis aan het schoolbestuur voor 2500, dan
is ze ook van de huur van 310 per jaar af en
ze komt niet voor een uitgaaf van een dertig dui
zend gulden te staan. Met het oog op de gemeente-
finantiën en met het oog op een zuinig beheer zal
men dus verstandig doen de woning voor den ge
boden prijs te verkoopen. Ik stem toe, wie het
huis oppervlakkig bekijkt, zal zeggen dat het
bedrag gering is, ifiaar wie eerst in het huis gaat
kijken zat zien dat er heel wat in te doen Is en
nog een heel aardig bedrag uitgegeven moet wor
den er het in orde is. Dan komt de woning al op
f 2950.— en met ongeveer i 3000 is die woning
heel aardig betaald. Stond het huis los van de
schoollokalen, ik geef het toe, dan was het meer
waard.maar nu niet. Iedereen wil zoo maar niet
naast een schooi wonen. Ik geloof dat het daarom
het verstandigste zal zijn om het huis te verkoo
pen.
Van den Heuvel. Het is een billijk bod.
Van Buuren. Ik stel voor de school later In het
openbaar te verkoopen. Als die school later een
nieuw gebouw moet hebben, kan de gemeente dan
de plaats aanwijzen waar gebouwd moet worden?
Voorzitter. Daaromtrent zou dan overleg worden
gepleegd.
Van Buuren. Ik ben voorstander van openbaar
onderwijs, dat zeg ik op den voorgrond, maar Ik
zou hier eën uitzondering willen maken en een
bijzondere school mee bouwen. Dan moet deze
school maar worden verkocht en de bijzondere
een eind weg op de Klijberg worden gebouwd,
dan heeft Eethen er ook wat aan, dan kan die
plaats er ook van genieten.
Van Beek. Uwe bedoeling Is dus 't huls publiek
te verkoopen en dat de gemeente dan maar door
gaat met 310.huur te betalen totdat er een
nieuwe school moet komen waarvoor ze dan weer
een 30.000 kan gereed leggen.
Van Buuren. Neen ik zou bouwen naar omstan
digheden.
Branderhorst. Ik geloof niet dat het zoo heel
lang zal duren dat een nieuwe school moet komen
en daarom zou ik voorzichtigheidshalve de school
tijdelijk verhuren en het huis pas verkoopen als
het te pas komt. Er zullen wel menschen zijn die
er veel meer dan 2500 voor .willen geven. Dat
het bestuur schrijft dat ze de school thans alleen
willen hebben is een klein dreigementje. Ik kan
mijn stem, alhlewel ik het noodig acht dat het
hoofd der school bij de school woont, daaraan
niet geven.
Van Beek. De heer Branderhorst zegt dat er
meer liefhebbers zullen zijn. Ik weet er geen,
maar als hij het weet, dan moet hij nhmen noe
men. Men mag zich wel eens afvragen wat het
voordeeligste is voor de gemeente. De heer Bran
derhorst zegt verder dat hij het noodig acht dat
het hoofd eener school, bij de school woont, maar
toch wil hij daartoe hiet medewerken. Dat klopt
niet met elkaar.
Branderhorst. Jawel, ik wil den billijken weg
bewandelen. Laat schatters benoemen en al schat
ten die de waarde nu maar op f 1500 dan zou Ik
het nog geven, dan is het een zuivere zaak.
Van Beek. Is het dan nu geen zuivere zaak.
Branderhorst. Dat zeg ik niet.
Van Beek. De groote zaak ts, wat voor de ge
meente de voordeeligste weg is. Dat moet In de
eerste plaats in het oog worden gehouden. Laat
men van de kleinigheidjes afstappen. Ik voel die
kleine narigheidjes goed al worden ze onder water
door gegeven. Ze mogen geen dag zien. Maar Ik
stap daar af, alleen zeg ik dat zij die tegen ver
koop stemmen handelen in het nadeel van de
gemeente. De tijd zal het leeren.
Stravers. Is de openbare school in het vervolg
groot genoeg.
Voorzitter. De mogelijkheid bestaat dat er een
lokaal bij zou moeten komen, maar daar ls hier
nog wel plaats voor.
Van Beek. Het verschil is dat men hier dan
maar een lokaal moet gaan bouwen en anders een
geheel nieuwe school met drie lokalen.
Van Buuren. De hoofdzaak gaat bij de heeren
naar het schijnt om de finantiën, bij mij niet, bij
mij is het kind de hoofdzaak. Het kind staat bij
mij veel hooger dan de centen. Veel beter is het
een groote school dan al die kleine scholen. Als
men dat kan bereiken en met eenlgen wil is dat,
dan zou ik zelfs zoo ver willen gaan met de open
bare school prijs te geven. Al was het iets duur
der, ik zou het een groot belang vinden omdat
dan het onderwijs beter tot zijn recht zou komen.
Maar ik begrijp van Beek niet goed, dan is het
geld bij hem hoofdzaak en dan ipot hij weer met
de finantiën.
Van Beek. De heer van Buuren zegt dat lk het
moreel van kind ten achter heb gesteld voor het
geld. Ik moet eerlijk zeggen dat ik den heer vah
Buuren niet begrijp. Iedereen die eenig verstand
heeft en dat gebruikt, zal begrijpen dat het hier
alleen gaat over de finantiën der gemeente. Het
betreft hier. een handelskwestie in welke men voor
de gemeente de voordeeligste weg moet gaan zoe
ken zonder dat men daarbij het kind, beter gezegd,
de opvoeding, behoeft er In te mengen. In deze
kwestie raken die zaken elkaar niet.
Vervolgens verzoek lk den heer van Buuren
waar te maken dat ik met het geld spot, daarmede
gegooid heb. Hebt daar eenig bewijs voor. U
hebt me dit In het publiek aangewreven en nu
zal het me aangenaam zijn indien u dit in het
publiek waar maakt. Ik bedoel natuurlijk met de
finantiën van de gemeente. Privé-zaken staan hier
buiten.
Van Buuren. Ik bedoel den aankoop van grond
voor 55000 in Broek, daar was mijnheer van
Beek een groot voorstander van.
De Voorzitter zegt in deze niets anders te heb
ben gehoord en er geen andere beteekenis aan
gegeven kan worden.
Voor tot stemmen wordt overgegaan wil de heer
Van Beek nog eens wijzen wat voor eenige jaren
geleden door den raad, hij behoorde toen nog niet
tot dit college, is besloten. Toen is besloten tot het
aanleggen van een electrisch net. Welke bespre
kingen daarbij zijn gehouden weet hij niet, alleen
weet hij dat de gemeente nu zit te zuchten voor
zeer groote lasten. Hij wil er maar op wijzen dat
de leden wel eens degelijk aan de finantiën van
de gemeente moeten denken.
Den Voorzitter spijt het dat daarover wordt ge-
weging stelden de trein reed voort.
Ziezoo, het was gedaan, hfl had nu alleen
nog maar zfln kracht en moed noodig om
Parfls te bereiken, dus nu op weg!
Robert Duhesme vond een smal pad, dat
langs den zoom van het boseh liep.
Het kwam er vooreerst op aan zich zoo
ver mogelijk van deze plaats te vérwflde-
ren, later zou hfl wel berekenen, welke rich
ting hfl te nemen had. Het smalle pad voer
de den vluchteling op een straatweg, die
waarschflnlflk naar Vernon liep.
Daar wilde hfl niet heen, dus ging hfl weer
dwars door het veld.
Robert wist dat hfl ongeveer tachtig ki
lometers van Parfls verwijderd was en dat
hfl dus veel tijd en inspanning zou noodig
hebben om dien afstand te voet af te leg
gen.
Toen hfl zich nu had overtuigd dat de
kans van ontsnapp n hem zeer gunstig was
daar men hem zoo ver van de spoorbaan
niet zou vervolgen, nam hfl poolshoogte aan
Welken kant de hoofdstad moest liggen, ten
minste in zóóverre dat mogelijk was in deze
duisternis en bfl volslagen gebrek aan alles
wat men bfl het opmaken der topographie
van een landstreek kan noodig hebben. Toen
de dag aanbrak bevond hfl, dat hfl zich in
zfln berekening niet had vergist en de hor-
den die hier en daar aan den kant van den
weg stonden, bewezen hem dat, zoo hfl al
niet den kortsten weg nam, hfl toch voor
't minst naar Parfls liep.
Robert bracht zfln kleederen een weinig
in orde en, besloten zich niet te doen op
merken, geen inlichtingen te vragen, noch
aan voorbflgangers, noch aan de woningen
waar hfl langs kwam, rukte hfl een dikken
tak van een boom, die hem tot stok moest
dienen om zfln weg te vervolgen.
Geen wederwaardigheden, geen onaange
name ontmoetingen, vertraagden zfln loop,
niets dan de vermoeienis en de slechte toe
stand van sommige wegen, waardoor zfln
voeten, door de fijne laarzen slecht be
schermd, hem dikwflls pfln deden.
Herhaalde malen was hfl genoodzaakt
op den een of anderen steen te gaan zitten
rusten, uitgeput, met gebogen rug en het
hoofd op de handen gesteund, maar noch de
vermoeienis, noch de koude was in staat
over zfln kracht te zegevieren en toen de
dag viel, kwam hfl, na een wandeling van
ongeveer twintig uren, te Parfls aan.
Onder dien tocht had hfl zfln plan, dat hfl
zou volgen, ernstig overdacht.
Hfl begaf zich het eerst naar zfln hotel,
verwisselde haastig van kleeding, stak het
geld, dat hfl op zfln kamer had geborgen,
bfl zich, nam een rfltuig en begaf zich ter
stond naar de rue Bonaparte no. 70.
Kapitein Filip Dormelles? vroeg hfl
aan de portierster, moeder Bergougnous.
Zfl antwoordde met treurig gelaat:
Niet thuis.
Kan ik dan niet met zfln oppasser
spreken?
Ook niet thuis.
Goed, dan kom ik terug.
Ongerust, bevreesd voor een ramp waar
van hfl den aard nog niet kon veronderstel
len, dwaalde hfl rond door de straten in de
buurt van de kerk Saint-Sulpice.
Kort na tien uur zag hfl in de rue Bona
parte licht achter de vensters van de eerste
verdieping van no. 70; het waren dezelfde
vensters, waaraan hfl Martineau had gezien
op den dag dat hfl doelloos alleen uit nieuws
gierigheid den oppasser had gevolgd.
Dat kwam hem nu goed te pas.
Hfl ging regelrecht naar boven en stond
nu weldra tegenover den soldaat.
Hoe was hfl veranderd, de arjne Marti
neau, bleek,' ontdaan, met roode oogen, als
of hfl geweend had.
Wat verlangt ge, mflnheer, vroeg hfl.
Ik wensch uw kapitein te spreken.
Niet thuis.
Maar dan komt hfl toch spoedig thuis?
Ik weet het niet.
Mfln Godriep Robert Duhesme uit,
uw houding, de klank van uw stemis
den kapitein een ongeluk gebeurd?
De angst kneep Robert het hart samen,
hfl kon zich niet langer bedwingen.
Er sprak zooveel angst uit het gelaat van
Robert Duhesme, zfln toon klonk zoo op
recht, dat Martineau er door geroerd werd.
Wie zflt gfl dan, dat ge zooveel belang
in kapitein Dormelles stelt? vroeg hfl.
(Wordt vervolgd.)
