9 Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. jonge vrouw. FEÜLLETOM „NOQRD-BRABAND" NUMMER 2 ZATERDAG 3 JANUARI 1925 48e JAARGANG. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ AN TO ON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. II. Aan welke eischen moet het plaatsje voldoen Art. 4 zegt: le. voor 't doel geschikt zijn; 2e. met inbegrip van de eerste noodige verbeteringen aan bestaande gebouwen en land, niet meer dan f 4000 kosten. Af te leiden uit de eerste redactie der wet is de bedoeling van 't onder le genoemde: niet te duur, doel matige woning, gunstige ligging. Met het oog op de dure gronden in tuinbouw- en bollenteelt-gebieden is aan de Kroon de macht dit maxi mum van f 4000 te boven' te doen gaan. Men leze echter uit dit artikel niet, dat de woning reeds zou moeten bestaan, immers art. 14e zegtwaar het gaat over de over te leggen stukken: ingeval de woning nog ge bouwd moet worden, moet tevens worden overgelegd het bouwplan met de raming der kosten. Aan welke eischen moet het los land voldoen Art. 5 zegt 1. het moet in de nabijheid van de landarbeiderswoning gelegen zijn 2. voor het doel geschikt zijn 3. de jaarlijksche pachtprijs mag niet hooger zijn dat f50, de Kroon kan afwijking toestaan 4. de pachtprijs mag niet belang rijk hooger zijn dan die van grootere uitgestrekheid grond van overeenkoms tige hoedanigheid en ligging. In de Memorie van Antwoord zegt de Minister hieromtrent uitdrukkelijk, dat met de woorden niet belangrijk hoogeru bedoeld is eenige verhooging toe te laten wegens de bijkomende kosten van verkaveling, administratie en dergelijke. Aan welke lichamen is de uitvoering dezer wet opgedragen Art. 6 noemt lo. rechtspersoonlijkheid hebbende vereenigingen öf stichtingen met voor 16) beide de aanvulling; die uitsluitend ter bevordering van de verkrijging van onroerend goed door landarbeiders werkzaam zijn, mits zij als zoodanig door Ons, Gedeputeerde Staten ge hoord, zijn toegelaten. 2o. de gemeenten. De volgordevereenigingen, stich tingen, gemeenten, is geen toevallige, maar een opzettelijk aldus bedoelde, wat blijkt uit de behandeling in de Tweede Kamer, waar de Minister zich ten sterkste kantte, zoowel tegen het amendement de Wijkersloot om ver eenigingen en stichtingen te doen schrappen, als tegen het amendement Schaper om de gemeenten de voorrang te geven. Een voordeel hiervan is zeker, dat van een vereeniging of stichting uit sluitend tot dat doel opgericht of ge sticht, veel intensievere werkzaamheid mag worden verwacht, dan van een gemeente, die in den regel toch al met zooveel werk is belast. Men lette goed op de volgende be palingen lo. daar waar een vereeniging of stichting bestaat, is deze het eenige lichaam, aan wie de uitvoering der wet is opgedragen en mag haar der halve door de gemeente het werk niet uit de handen worden genomen 2o. in elke gemeente mag slechts écne vereeniging of stichting bestaan, ook al bestaat die gemeente uit ver van elkaar gelegen wijken. Men moge dit betreure en opmerken dat dit in de praktijk voor zulke ge meenten ontzettende bezwaren zal op leveren, de wet gebiedt het aldus, 't Wordt ten overvloede in de Memo rie van Antwoord nog eens uitdruk kelijk bevestigd. En nogmaals in een circulaire van 12 Februari 1919. 3o. De kring eener vereeniging kan wel meer dan één gemeente omvatten, doch mag zich niet verder uitstrekken dan het rechtsgebied van een kanton gerecht. (Wordt vervolgd.) A. v. D. PLU1JM. GEMEENTERAAD. GEERTRUIDENBERG. Openbare vergadering van den Raad dezer gemeente op Dinsdag 23 Dec. des namiddags ten 2 uur. Voorzitter Edelachtb. heer I Bianchi. Ongeveer kwart over twee uur opent de Voorzitter de vergaderingafwezig met kennisgeving de heer Timmermans De notulen der vorige vergadering worden na een kleine opmerking van den heer Segeren goedgekeurd en vastgesteld. Aan de orde 1. Mededeeling proces-verbaal kas opname gemeente-ontvanger, vierde kwartaal. Wordt voor kennisgeving aange nomen. 2 Schrijven van Ged. Staten, be treffende begrooting dienst 1925. Aangezien de opmerkingen allen van administratieven aard zijn, wordt de afhandeling daarvan in handen van Burg. en Weth. gesteld. 3. Wijziging tarief voor de levering van electriciteit. De Voorzitter merkt op dat in een vorige vergadering al in principe be sloten is om het tarief van 45 op 40 ct. per K.W.U te brengen Met algemeene stemmen wordt daar toe thans definitief besloten. 4. Voorstel van Burg. en Weth. tot vaste aanstelling van den ge meentebode. Voorzitter. Een vorig jaar is Goosens voor tijdelijk aangesteld op een salaris van f 300. Burg. en Weth. stellen voor hem thans voor vast aan le stellen en zijn pensioensgrondslag aldus vast te stellen. Sassen. Wat zal hij nu per week verdienen? Voorzitter. Op 't rogenblik heeft hij f 300 als bode en f 300 als nachtwacht. Sinds 1 October is hij havenmeester, waarvoor hij f 100 per jaar krijgt. Voor (<S^WAA LW U K. DOOK. ERVARING STERK, dit jaar is dit dus f25. Bovendien krijgt hij f25 voor gebruik van zijn rijwiel. Hij heeft dus een jaarwedde genoten van f650 per jaar. In 1925 wordt dit salaris gebracht op f 925 omdat hij dan ook nog de functie van assistent politie-agent gaat bekleeden. Dit jaar heeft hij alzoo een weekloon van f 12.50 per week genoten. Sassen. Ik heb hier al meermalen de verdediging op mij genomen voor de salarieering van de arbeiders en met groote gerustheid wil ik thans opkomen voor de belangen van den bode. Een loon van f 12.50, niemand toch die daarvan kan leven. Nu is het waar dat Goosens er nog wat bij mag doen, maar aangezien hij een geheelen dag in dienst van de gemeente is, kan hij niets doen. Daarom stel ik voor hem voor 1924 een gratificatie te ver- leenen van f50. dat is dan f25 voor nachiwaker en f25 voor bode. De Voorzitter noemt dit een sym pathiek voorstel omdat ook hij de overtuiging is toegedaan dat het salaris in het afgeloopen jaar zeer gering is geweest. Voor 1925 wordt dit f 18 per week, dan kan het iets. Over zijn diensten kan men niet anders dan zeer tevreden zijn en wat betreft het verrichten van werkzaam heden voor andere personen, daar komt practisch heel weinig van terecht om- dat de tijd hem daarvoor ontbreekt. Alleen voor den notaris brengt hij zoo nu en dan eens een biljet weg. De heer Allard wil het voorstel van den heer Sassen gaarne ondersteunen. De heer Tak is niet tegen het voor stel maar Is bang dat men hier een precedent gaat scheppen. Gaarne ziet hij dat dergelijke zaken eerst onder het oog worden gezien want volgt men dezen weg, dan kan men telkens in een vergadering met een voorstel komen en dat acht hij uit den booze. Men heeft het hier al eens meegemaakt dat men ook onverwachts met een voorstel kwam en toen niet anders kon doen dan aannemen alhoewel al heel spoedig bleek dat het nooit tot dat besluit had moeten komen. De heer Jansen is het daarmede eens en stelt voor het daarom tot een vol gende vergadering aan te houden. Segeren. Wat de persoon betreft, hij is nog zoo jong. Hij is nogal jong onder de man gebracht. Later kan je hem niel gaan verlagen en daarom juich ik het voorstel van den heer Tak toe. Verhoogen kunnen wij hem nog altijd. Voorzitter. Het gaat er niet om, om zijn salaris te verhoogen. De heer Sassen stelt alleen voor hem voor 1924 een gratificatie van f50 te verleenen. Segeren. Dat weet ik wel. Hij is voor tijdelijk aangesteld en wie ver diend er dan al direct zooveel. Dat is toch zeker nergens in de heele wereld. Hij is te jong over het paard getilt en daar moet men altijd een beetje voorzichtig voor zijn. Ik ben er niet tegen om hem een subsidie te verleenen, maar zou het toch gaarne eerst in handen van Burg. en Weth. stellen. De Voorzitter kan zich voor een groot deel met het gezegde van den heer Tak vereenigen want zelfs is hij ook een vijand om de zaken zoo maar zonder eenige voorbereiding in de ver gadering te brengen, omdat men dan veelal zijn oordeel niet kan hebben gevormd. De heer Sassen meent wel te mogen constateeren dat allen het er over eens zijn dat Goosens een subsidie toe, komt, alleen is men het er niet over eens om daartoe nu al te besluiten. Met het oog op de Kerstdagen zou hij een uitzondering willen maken en zijn voorstel thans in omvraag zien gebracht. De heer Jansen blijft zich daartegen verzetten. Burg. en Weth. moet de .gelegenheid om eerst iets te onder zoeken, niet worden ontnomen. De heer Tak zou ook geen uitzon deringen willen maken want met even veel recht kan later iemand dan ook weer om een uitzondering komen aan dringen. Goossens heeft thans de overtuiging dat hem de f 50 zal worden gegeven en dat zal hem al zeer welkom zijn. Voorzitter. Principieel ben ik het met den heer Tak eens. Of dit voorstel nu echter van zulk een ingrijpenden aard is, betwijfel ik. Met vier tegen twee stemmen wordt hierna besloten het voorstel in een volgende vergadering te behandelen. Voor directe uitbetaling stemden de heeren Tak en Sassen. 5. Subsidie aanvrage van de Zwem- club. De Voorzitter merkt op dat door de vereeniging om een subsidie van f 150 is gevraagd en dat Burg. en Weth. hebben voorgesteld f 125 te verleenen. Een ander voorstel was om f 100 subsidie te verleenen en daarvoor hebben in een vorige vergadering de ■v: 1 Waalwpscle en Langstraatscke Courant Dit blad verschijnt WOENSDAG EN ZATERDAG. Abonnementsprijs per 8 maanden 125. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stokken, gelden enz. franco te zenden aan den Uitgever. PrQs der Ad verten üfin 20 cent per regel; mlnlmnm 1.50 Reclames 40 cent per regel. BU contract flink rabat Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om alterlUk 0 nor ln ons baalt «Dn. van „DE ECHO VAN EET ZEIDEN EERSTE DEEL. Buiten, door de luchtgaten van den toren, drong een dof gerucht door tot de arme Renée, als het verward rumoer eener op eengepakte menigte. Soms ook weerklonk een geroep, een soort van kort bevel, en Renée begreep dat de menigte aankwam om het ïyk van den ongelukkigen prins, wiens moord zij begewoond had, naar zijne laatste rustplaats te vergezellen. Weldra hoorde zij een ander geluid, dat van paardengetrappel, gekletter van wapens en van pantsers. Dat was de ruiterij, want prins Demetrius had voor zijne ongenade eene hooge plaa'-j aan het keizerlijk hof be kleed, en de krijgseer moest hem bewezen worden. En bij het overtrekken der enge brug, die toegang gaf tot Ny-Slott, lieten de soldaten een doordringend trompetgeschal weerklin ken. Mij zullen zij ook dooden, mompelde zijmij zal weldra ook zulk een vreeselijk lot beschoren zijn. O, moeder, welbeminde moeder. Nooit zult gij uw ongelukkig kind terug zien. Een gerucht van vleugelslagen deed haar het hoofd oplichten. Verschrikt door al dat ongewoon gerucht dat de gewone stilte ^er- stoorde van Ny-Slott, vlogen de zwaluwen binnen den toren angstig op en neer. ZiJ rusten een oogenblik op de klimop- ranken, die met hunne scheuten een der luchtgaten van de gevangenis versperden, maar zy hernamen al spoedig weer hunne dolle vlucht. De oogen van Renée bleven gevestigd op die klimplanten, die in lange, dooreenge- strengelde twijgen langs den wand hingen. Een zinnelooze gedachte, iets als de moge lijkheid van eene onuitvoerbare daad, kwam op in den geptjnigden geest van het slacht offer. Zij wilde die klimopranken bereiken. Zy klom de treden van den steenen trap op en zette haren tengeren voet in de kleine opening van een afgebrokkelden steen. Driemaal viel zy terug, terwyi zy hare vingeren bezeerde aan den boek van een uitstekende steen, waaraan zy zich vastge klampt hield. Maar zy liet zich niet ontmoedigen. En ten koste van wanhopige pogingen, waartoe men haar niet in staat zou geacht hebben, gelukte zy er in. Een gekraak deed zich hooren, eene stof wolk verblindde Renée's oogen en een breede steenlaag van den rand van de gevangenis stortte in en viel op den bevloerden grond. Door een wonder werd de jonge gravvin onder die steenmassa niet verpletterd. In één sprong bereikte zy opnieuw de klimop, klampte er zich aan vast met eene door de wanhoop verdubbelde kracht en dank zy onzeggeiyke pogingen, gelukte zy er in op te klimmen tot aan den binnenrand van het kleine venster waardoor haar don kere gevangenis eenig licht ontving. Aanstonds stelde zj) zich aan het werk; met hare handen begon zy de steenen weg te ruimen en weldra gelukte zy erin zich een engen doorgang te banen, door welken zy zich gereed maakte te ontkomen. De ïykplechtigheden van prins Demetrius duurden vyf volle uren. De doodkist, zeer zwaar, gesloten in een zinken omhulsel, werd geplaatst in den fa miliekelder, aan den ingang van het kerk hof, dicht by Ny-Slott gelegen en waarin een talryk geslacht der Livachoff's den laatsten slaap sliep. En de menigte ging langzaam uiteen; de MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEN troepen vertrokken op het geschal der trom petten en keerden terug naar Revel, terwyi de bewoners dezer stad hen langzaam volg den. Wladimir Paloutine, omringd door gansch zyn personeel, keerde terug naar Ny-Slott. Op den dorpel zyner vertrekken stond Ru- rick, de rentmeester, die, zich tot aan den grond buigend, dengene groette die nu zyn meester geworden was. In zyne groote slaapkamer, gansch behan gen met kostbaar tapijtwerk, zette Wladi mir zich in een leunstoel neer. Dienaren brachten flambouwen, want de avond begon reed9 in te vallen en in die groote plaats met hare kleine vensters en geschilderde ruiten wa9 het reeds half don ker. Wladimir bevond zich alleen. Hy ademde nu vry, alsof hy een zwaar gewicht dat zyne borst verpletterde, ver van zich afgeworpen had. Zy'ne misdaad was onbekend en zou dus ongestraft biyven. IIy ging nu de hand leggen op het aan- zieniyke fortuin van zyn oom. Ja, hy was overwinnaar en alles was hem nog beter ge lukt, dan hy het had durven verwachten. Hy was nog bezig met dien schoonen droom, toen de deur met groot gerucht ge opend werd en Sophie Mosser voor hem ver scheen, doodsbleek, met verwilderden blik en onsamenhangende woorden stamelend. Zy is vertrokken. Verstaat ge my? Ja, Wladimir, zy i9 gevlucht. Ha, vervloeking en ongeluk over die vrouw, riep het ellendig schepsel. Ja, de graaf had haar begrepen en hy zelf was doodsbleek geworden. Vertrokken de gravin ontsnapt. Renée op vrye voeten. Wel, dat was hun ondergang. Zou zy hem niet gaan aanklagen? Hy was opgesprongen, gepynigd door een onzeggeiyken schrik en nu vertelde Sophie Mosser hem met woedende stem, hoe die on verwachte ontsnapping gebeurd was. Zy kende er nochtans slechts eenige by- zonderheden van. Renée, eens in de holte van het luchtgat, gelukte er in haar hoofd door de enge ope ning te werken. Dan rustte zy een oogenblik en ademde met een gevoel van onzeggeiyk genoegen'de zuivere buitenlucht in. Hare blikken omvatten gansch den omtrek. Onder haar, twintig voet diep zag zy de grachten van Ny-Slott. Ja, zy zou er zich inwerpen, met gevaar van er in om te komen, liever dan in de handen te blyven van hare vtyanden. Met gesloten oogen, om niet door een dui zeling bevangen te worden, klampte zy zich aan de klimopranken vast en met de kracht die de wanhoop geeft, liet zy zich omlaag glyden, totdat zy terecht kwam beneden aan den toren, met de voeten in een siykerig water, onder li oogopgeschoten waterriet ver borgen. Was zy gered? Voor het oogenblik ten minste, bevond zy zich in veiligheid. De grachten van Ny-Slott waren sinds jaren verwaarloosdde aarde had er zich in opgehoopt en Renée slaagde er in byna ge heel droogvoets aan de overzyde te komen. Dan beklom zy met veel moeite den nogal steilen muur over en bereikte al .spoedig de dennenbosschen, welke zy haastig binnen drong. Aan den zoom, nochtans, achter een boom stam hield zy een oogenblik stil. In de verte hoorde zy nog het gezang der popen en de stemmen der koorzangers, be nevens de scherpe tonen der koperen instru menten, hetgeen haar bewees dat de ïyk plechtigheden nog niet geëindigd waren. zy had dus nog eenigen vryen tyd. Haar vlucht zou nog niet aanstonds opgemerkt worden. Wat ging zy doen? In haren verschrikten geest had hoegenaamd geen plan den tyd gehad zich te vormen. Hare ontsnapping had zich voorgedaan met zulk een snelheid en zoo onvoorbereid, dat zy nog niet had kun nen denken wat zy met hare vry held doen ging- Waar zich verschuilen? Aan wie zich toe vertrouwen. Zeer zeker zouden Wladimir en Sophie Mosser, zoodra haar vlucht bekend was, haar achtervolgen, zy kende het ge heim hunner misdaad, zy mocht nog op ver schooning nog op vergiffenis hopen. Ten allen prjjze, als het ware ten koste eener nieuwe misdaad, zouden zy zich van haar stilzwijgen verzekeren. Op een gegeven oogenblik bleef de arme Renée plotseling stil staan. Hare beenen weigerden haar nog verder te dragen en haar hoofd draaide. Dan herinnerde zy zich dat zy sinds 's avonds te voren niets meer gegeten had? zy had een soort van klein open dal be reikt waarvan de steille helling met varen- hruid overdekt was. Aan den ingang van dit dal lag een hoop mos, daar vereenigd ongetwyfeld om te dro gen. Renée legde zich neer op dat zachte bed. Het was haar niet mogelijk verder te gaan, de nacht viel in, duister en mistig, verdon kerd nog door de zware en dichte kruinen der boomen. Verpletterd van vermoeidheid en ten prooi aan de kwellingen van den honger en den dorst, viel zy in eene pyuiyke sluimering, terwijl haar geest gefolterd werd door vree- seiyke droomgezichten. Hare moeder, zy zag hare moeder, het ge^ laat overdekt met brandende tranen. Zy stak de handen tot haar uit. Wladimir en Cazéres rukten haar brutaal uit de armen van de welbeminde. Dan was het weer het immer spottend galaat van Sophie Mosser, dat haar voor de oogen kwam. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1925 | | pagina 1