Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. jonge vrouw. Trampraatje. FEÜLLET0N „N00RD-BRABAND' NUMMER 4 ZATERDAG 10 JANUARI 1925 48e JAARGANG. UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdreaECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. In de practijk zal zich als van zelf de vraag opdringen: wat zal worden opgericht een vereeniging of wel een stichting? Ik meen hier niet beter te kunnen doen dan beknopt weer te geven wat Mr. I. B. Cohen hierover zegt in zijn werk: „De landarbeiderswet en hare toepassing. 0 Het onderscheid tusschen Vereeni ging en Stichting bestaat hierin dat de vereeniging leden heeft, de stichting niet. De leden richten de vereeniging op, vormen de hoogste macht, kiezen een bestuur en beslissen over verschillende aangelegenheden. Een stichting wrordt meestal opgericht door één persoon. Hij stelt bij stichtingsbrief een zeker kapitaal onder een bepaald bestuur, dat dit kapitaal zal beheeren en de in komsten daarvan zal aanwenden op de in den stichtingsbrief bepaalde wijze. De stichting heeft wel een be stuur maar geen leden. De vereeniging krijgt rechtspersoon lijkheid door de Goedkeuring. Wordt zij opgericht voor langer dan 30 jaren dan geschiedt deze Goedkeu ring bij de Wet anders bij Koninklijk Besluit. Teneinde veel omslag te vermijden richt men ze gewoonlijk op voor 29 jaren of 29 jaren en 11 maanden. Een stichting ontstaat meestal bij testament of notarieele acte. Goedkeu ring wordt niet gevraagd. Wil een vereeniging of stichting op treden als uitvoerster der landarbei- ders»vet dan moet de toelating als zoo danig worden aangevraagd, hetgeen bij Kon. Besluit wordt verleend. Beide rechtsvormen, vereeniging en stichting hebben hun voor- en nadee- len. Bij de vereeniging heeft men eerst goedkeuring en daarna toelating te vragen bij de stichting is het laatste voldoende. Daarentegen moet men bij de stich ting de kosten van een notarieele akte maken wat bij een vereeniging achter wege kan blijven. De vereeniging heeft leden waaraan het voordeel verbonden is, dat men tal van belangstellenden in de landarbeiderstoestanden in den kring der deelnemers kan opnemen en een soms aanzienlijk bedrag aan con tributie kan bijeenbrengen. De organi satie en administratie wordt daardoor ook evenwel ingewikkelder, naast de bestuursvergadering zullen er ook le denvergaderingen moeten worden ge houden wrat vooral in gemeenten met uiteenliggende wijken groote bezwa ren kan opleveren. Bij de stichting is de organisatie en administratie veel eenvoudiger: geen ledenlijsten, geen leden, geen vergaderingen enz. Tot zoo ver Mr. Cohen. Er is hierin veel dat pleit voor een stichting, temeer daar het bedrag aan kapitaal niet zoozeer in den weg staat, immers een kapitaal van 25.des noods van 10 is voldoende. Dat neemt niet weg dat ook de ver eeniging zijn onmiskenbare voordee- len bezit, temeer als men gaat werken met aandeelen. Toch geloof ik dat hier plaatselijke omstandigheden voor elke gemeente den doorslag zullen geven welk insti tuut voor haar het best geschikt is. Men houde rekening met de volgen de punten; le. iedereen, dus niet enkel land arbeiders, kan lid zijn van de vereeni ging; 2e. de vereeniging moet als gevolg der bepaling dat er maar één in de ge meente mag bestaan strikt neutraal zijn; 3e. De bedoeling van den Wetgever is dat er geen Naamlooze Vennoot schappen zullen worden opgerfcht, om dat deze 't behalen van winst beoogen, wat zooals de Memorie van Toel. zegt met het karakter der wet in strijd is. Bovendien heeft men daar een vast kapitaal verdeeld in aandeelen. Alleen de aandeelhouder is lid. Dit zou belem merend werken in dit geval. 4e. Ook de Coöperatieve vereeni ging is verkeerd omdat zij beoogt het belang der leden, terwijl in ons geval een niet lid evenveel recht heeft. Aan welke bijzondere eischen voort vloeiend uit de landarbeiderswet moet de vereeniging voldoen? 1. Uitsluitend ten doel hebben de bevordering van de verkrijging van onroerend goed door landarbeiders. 2. De Statuten moeten bevatten: a. een bepaling, die aan het bestuur de bevoegdheid geeft toelating en handhaving daarvan te verzoeken; b. dat er geen hoogere rente zal worden uitgekeerd van het stamkapi taal dan 4 pCt.; c. dat de bestuurders, uitgezonderd voor verrichte werkzaamheden, geen geldelijk voordeel zullen genieten; d. dat de winsten enkel zullen be steed worden ter bevordering van het doel; e. dat vervreemding of bezwaring van onroerende goederen door de ver eeniging enkel zal kunnen geschieden met goedvinden van Burgemeester en Wethouders; f. dat intrekking der toelating, ont binding der vereeniging met zich brengt; g. dat dan de overschotten zullen vervallen aan de gemeente; h. dat jaarlijks aan B. en W. een be redeneerd verslag met bijvoeging van balans en van winst- en verliesreke ning zal worden gezonden; i. dat ontbinding onmiddellijk zal worden bericht aan den Minister van Landbouw; j. dat elke wijziging pas van toe passing zal zijn vanaf den dag, volgen- 18) (nrrrp) W A A LW UK^ de op dien waarop de toelating zal wor den gehandhaafd; k. dat bij ontbinding, voor de veref fening, bezittingen, met de daarop rus tende lasten en verplichtingen en alle schulden zal worden aangeboden aan de gemeente, tegen teruggave van het gestort kapitaal onder voorwaarde dat die eigendommen hun bestemming zul len behouden om te dienen tot bevor dering van de verkrijging van onroe rend goed door landarbeiders. 3. De statuten of akte mogen geen bepalingen bevatten, waaraan leden, aandeelhouders of anderen het recht ontleenen tot het verkrijgen van eigen dom van onroerende goederen der ver eeniging of stichting. 't Ligt niet in mijn bedoeling een ont- werp-Statuten te leveren. Een zaak wilde ik nog even aanroeren, nl. de Geldmiddelen der Vereeniging. De wet eischt niet dat de vereeni ging een aandeelenkapitaal zal vormen, er zijn trouwens nog al bezwaren aan verbonden. Wil men het toch doen, om zoodoen de in den eersten tijd van het bestaan de uitgaven te bekostigen, dan kan men aandeelen uitgeven van 25.of 10.op naam of aan toonder. Wie een aandeel heeft op naam is daardoor lid en vrij van contributie. Het contributie bedrag kan in het huishoudelijk reglement worden ge regeld. Dit kan voor rechtspersonen anders zijn dan voor natuurlijke personen. (Wordt vervolgd). [jDOOR ERVARING STERK. BINNENLAND. Het voorloopig bestuur van het l R. K. Werkliedenverbond heeft aan het bestuur van den Alg. Bond van R. K. Rijkskieskringorganisaties een brief gericht naar aanleiding van de door het bondsbestuur gepubliceerde pun ten als concept-program van actie 1925. Het schrijft, punt 6 als volgt geformu leerd te willen zien: 6. Bevordering van zoodanige ont wikkeling der arbeidswetgeving dat steeds meer regelingen betreffende de arbeidsovereenkomst in bedrijf en m- derneming getroffen kunnen worden door colleges, samengesteld uit ver tegenwoordigers van de organisaties van werkgevers en werknemers, behou dens goedkeuring en toezicht door de overheid, binnen de grenzen door de wet gesteld. In dezen geest, mede wet telijke regeling van de collectieve ar beidsovereenkomst, inclusief de moge lijkheid tot verbindendverklaring, ge lijk opgedragen aan de samenwerkende organisaties van werkgevers en arbei ders. Waar uit de oorspronkelijke formu leering o.i. niet anders kan worden op gemaakt dan hetgeen met deze aanvul ling ter verduidelijking nader wordt aangegeven, meenen wij, aldus de brief, dat deze aanvulling en wijziging alle aanbeveling verdient. Ingezonden Mededeelingen. Het was in lijn 3 der Amsterdamsche Gemeentetram. Echo's van hoestende lieden. Juffrouw tot medepassagier: „Kunt U nu begrijpen. Mijnheer, dat er in Amsterdam nog zooveel hoes tende en kuchende menschen zijn. waar men toch in elke tram kan lezen, dat Akker's Abdijsiroop daar zoo goed voor is. Op mijn woord, ik begrijp soms de menschen niet" 1 (Historisch Ten slotte zagen wij gaarne, in ver band met de huidige situatie en met het oog op de toekomst van onze steeds toenemende bevolking, een punt opge nomen, betreffende de bevordering van de volkswelvaart. Dit punt zou on- zes inziens zóó kunnen luiden: 7. Krachtige bevordering van eigen nijverheid en van welvaart o.a. door verbetering van verkeersmiddelen, ont ginning van woeste gronden en van zich in onzen bodem bevindende rijk dommen. I Het is wel waar, dat in het program van 1922 een daarop betrekking heb bend punt voorkomt, doch het schijnt ons in de huidige situatie geen overbo dige weelde, dit punt voor de volgende regeeringsperiode nog eens naar voren te halen. De Echo van het Zuiden, Waalwpsche en Langstraatscbe Courant, DU blad verschijnt WOENSDAG EN ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden en*, franco te «enden aan den Uitgever. PrU» der Ad verten tlën 20 cent per regelminimum 1.50 Reclames 40 cent per regel. BU contract flink rabat. Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 aur ln ons besit ■Dn. van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN' EERSTE DEEL. Zijn rood. ontsteld gelaat, zqne zenuw achtige bewegingen en zqne verwoede oogen toonden klaarblijkelijk dat hij aan eene bui tengewone ontsteltenis ten prooi was. Mevrouw, zeide hij op korten, koelen, bitteren toon, ik heb u een groot nieuws aan te kondigen. Uwe moeder is zooeven aange komen. Renée richtte zicli schielijk op en liet een kreet van blijdschap ontsnappen. Die kreet verraadde een overgroot geluk, de vergetel heid van al hare kwellingen. De tegenwoor digheid barer moeder, dacht zD, zou met een enkelen slag al hare kwalen genezen. O, riep Wladimir, verheug u zoo niet. Gij zijt niet vrij. Gij rekent op die onver hoopte hulp, op de tegenwoordigheid uwer moeder om mij te ontsnappen en mij te ver raden. Gij bedriegt u grootelijks. Ziedaar, waarom ik u verwittig, dat gij u niet ver heugen moet Renée luisterde met gebogen hoofd en wachtte. GD zult uw moeder zien, hernam Wla dimir, maar let wel op, onder welke voor waarden indien een woord, een gebaar van u onze geheimen verraad, indien een enkele uitdrukking van uw gelaat in het hart van mevrouw Cazérès eene onrust opwekt of een vermoeden doet ontstaan, dan zweer ik u dat gij zelf haar zult gedood hebben. Geheel het lichaam van Renée begon te beven onder den indruk van een zinneloozen schrik. O, hij zou het doen. Ja, ja, hD zou den MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEN A. VAN DER PLUIJM. afschuweiyken moed hebben ook nog die vreeselijke misdaad te plegen. De eerste misdaad moestt tot zoovele andere leiden. Wladimir voegde erbij Gö begrijpt wel, niet waar, dat, na betgeen gebeurd is, niets mij weerhouden zal. Herhaal dat goed in u zdve, en als uwe moeder een ongeluk overkomt, zult gö er u zelve van te beschuldigen hebben. De gouvernante van Ny-Slott zal hier komen om u in uwe vertrekken terug te geleiden. Kleed u behoorlijk aan, doe al de sporen van de ontsteltenis welke deze nacht u ver oorzaakt heeft verdwijnen, of ik beloof u niets meer. Gij hebt reeds moeten bemerken dat Ik trouwe dienaren heb; ik kan op ben rekenen, bun eigen belang is mij daar de zekerste waarborg van. Denk du9 wel na over mijne woorden en weet er u naar te gedragen. Daarop verliet graaf Paloutine de gevan genis waarin hij zijne vrouw ongesloten hield Op het oogenblik zelf dat Renée in den toren teruggebracht was en dat Wladimir Paloutine en zijne medeplichtige heradem den weerklonk de bel der groote poort. De zware eikenbouten, met groote ijzers beslagen zijvleugels rolden zwaar op hunne hengsels, en een klein, ganscb met stof overdekt rijtuig kwam onder het somber ge welf binnengereden. Uit dit rijtuig stapte de moeder van Renee en haar gelaat droeg de sporen der ver moeidheid en van eene kwellende onrust. Ondervraagd door den portier ,bad de arme vrouw geantwoord Zeg graaf Wladimir Paloutine dat ik zijne schoonmoeder ben, de moeder van de gravin en dat ik mijne dochter kom bezoe ken. Baron Cazérès, hoe listig en doortrapt ook had een misslag begaan. Het huwelijk van Renée was nog maar ternauwernood ingezegend en Wladimir was nog maar pas met zijn jonge vrouw vertrokken, toen hij mevr. Cazérès verlaten had. Toen bad de ongelukkige moeder eene onrust in haar voelen opkomen die met den dag aangegroeid was. Zou zij zich nogmaals hebben laten bedriegen? Zou het monster, die haar tot slachtoffer gekozen had, een nieuwe misdaad gepleegd hebben, eerloozer en wreeder nog dan de voorgaanden? Ten prooi aan folterende angsten, had zij gewacht, geduld gehad, hare dochter bewee- nend. haar roepend tijdens hare pijnigende slapelooze nachten. Daar er geen brieven kwamen, daar zij voortdurend zonder nieuws bleef, had zij eindelijk hare laatste geldmid delen vereenigdzij had het weinige ver kocht dat haar nog overbleef, tot zelfs de laatste gedenkenissen barer vroegere weelde en was naar Rusland vertrokken. De reis was lang en pijnlijk geweest, maar eindelijk toch was zij te Revel aangekomen, waar zij een rijtuig genomen had dat haar naar Ny-Slott bracht. Daar, in de kamer, die voor haar bestemd was, wachtte zij nu op de verschijning barer dochter, terwijl haar hart van ongeduld en tevens van onbepaalden angst klopte. Wladimir was by haar gekomen en, met een overdreven vervoering, had hij zijne schoonmoeder het beste onthaal gedaan. Zij hadden, zeide hij, een bewonderenswaardige reis gedaan, tijdens dewelke Renée het groot ste genoegen genoten had. Bij hunne aan komst op Ny-Slott, was er oen onherstel baar ongeluk gebeurdPrins Demetrius was schielijk gestorven. Het hoofd der familie was eerst daags tevoren begraven. Reuée zou aanstonds komen. Zij was bezig zich inderhaast te kleeden. Inderdaad de jonge gravin verscheer weldra. Bleek, ontroerd en met e«n koortsigen glans ln de oogen. Zij wierp zich aan den hals harer moeder: Moeder, welbeminde moeder. Zij weerhield zich, een kreet van schrik bestierf op hare lippen. Mevr. Cazérès had ook hare armen om den hals harer dochter geslagen. Achter haar, werd op hetzelfde oogenblik en zonder het minste gerucht een gordijn opgelicht. En daarachter had Renée eene helsche verschijning gezien. Rurick hield zich daar verborgen, met een revolver in de hand en de loop van dat wa pen was op de moeder der jonge gravin ge- richt. Een schok van zinneloozen schrik had Renée op dat oogenblik het spraakvermogen ontnomen. Abonneert op en Adverteert in J)E ECHO VAN HET ZUIDEN", het meeat gelezen blad in de Lang •t.rnat en nerino Dat was geen vergissing. Neen, neen. Zij had goed, zeer goed ge zien, de eerlooze Rurick hield zich daar ver borgen, hen bespiedend van achter dat zwaar behangsel. Een woord, een gebaar. En Renée zou zelf, zonder het te willen, hare moeder ter dood veroordeelen. De ontroering was te geweldig. Ondanks al de inspanning harer krachten kon de jonge vrouw geen enkel woord uit brengen. i •tWas Wladimir die haar ter hulp kwam en, dank zij een ijzige koelbloedigheid den al te zeer gespannen toestand redde. Beste Baronnes, riep hij, Renée is zoo verrast en zoo diep ontroerd door uwe komst waarop zij niet voorbereid was, dat u te zien en te omhelzen, een geluk boven hare krach ten is. Zie dan toch, baronnes, hoe bleek zij is, hoezeer haar hart klopt. Zou men niet zeggen dat zij onpasselijk gaat worden? dat zij van geluk in bezwijming gaat vallen. Gra vin, herstel u en wees kalm, ik smeek er u om. Gij zult uwe moeder verschrikken in dien gij niet tot bedaren komt. Welaan, lui ster naar mij, wees kalm of liever ween. Ween Renée, de tranen zullen uwe zenuwen ontspannen. Een lang gesnik ontsnapte aan de lippen van Renée. En opnieuw met hare armen den hals van mevr. Cazérès omvattend, riep zij met ge broken stem Moeder, lieve moeder. Ween, ween, lief kind, herhaalde de graaf met een wondergoed geveinsde ver- teedering, ik zelf kan slechts met moeite mijne ontroering onderdrukken. Ween. Mevrouw de gravin, is zeer zenuwach tig, sprak eene .zachte, zeemzoete stem. Renée sidderde en richtte schielijk het hoofd op. Hare oogen ontmoeten die van Sophie Mosser. Een vluchtige blik van de huishoudster ging van het gordijn waarachter Rurick ver borgen zat, naar de gravin en terzelfder* yd ging dit gebarenspel vergezeld van een die pe, nederige hoofdbuiging. De stryd was onmogeiyk. Renée overlaadde hare moeder met lief kozingen, immer snikkend en weenend. Af gebroken woorden sprekend en haar her- haaldeiyk omhelzend, prangde zy hare moe der zenuwachtig om haar hart, alsof zy haar met haar lichaam tegen een gevreesden aan val had willen beschutten. Myn dierbaar kind, herhaalde mevr. Cazérès, ten prooi aan een onzeggeiyke ont roering, wees kalm, ik smeek er u om. Nooit heb ik u zoo gezien. Gy gaat u zelf een onge luk aandoen. Renée is al te teergevoelig, sprak Wla- Liefste gravin, voegde hy erby, ik laat u alleen. Maar, vooraleer my te verwyde- ren, sta ik er op uwe moeder te bedanken voor haar bezoek. Op een gebiedend gebaar van den mees ter. verliet Sophie Mosser de plaats, voor afgegaan door Wladimir. Voorby de gravin gaande, maakte zq nog maals eene diepe, nederige buiging. Renée sidderde opnieuw. Het scheen haar toe dat het behangsel opnieuw bewogen werd, als om haar te ver wittigen dat zy zich met hare moeder niet alleen bevond. Ja, het was wel zeker, de schrikwekkende Rurick bevond zich nog altyd op zyn bc- spiedingspost, gereed om aan de eerlooze bevelen van Wladimir te gehoorzamen. Welaan, sprak mevrouw Cazérès. toen zy zich met hare dochter alleen zag, welaan, Renée, spreek nu eens met my, en vooral, wees nu eens bedaard. Ik zie u, goede moeder. En ik ben ge lukkig, zeer gelukkig, stamelde de jonge gravin. Ik heb zooveel Zy zweeg opeens verschrikt. Wat ging zy zeggen? Was zy niet op het punt over haar ïyden te spreken. Was dat de bekentenis niet, die haar ontsnapte? Had hare moeder niet reeds verbaasd het hoofd opgeheven en haar ondervragend aan gekeken (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1925 | | pagina 1