1
pet.
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
I
jonge vrouw.
Je kan nooit weten
FEULLETON
jaap
en:
w*
„NOORD-BRABAND
NUMMER 26
ZATERDAG 28 MAART 1925
48e JAARGANG.
het ziekeni
bevondenr
nog twect
zin Schaapr
ti hen heeft
nburg heeft
iis op den/
Hij zal zijn
:r, die even-
t. De toe-
log steeds
poging tof!
ng ontdekt.;
jarige losse
i de Visse-
den water-
waaraan
voorzichtig
t niet en
e, die een
vastgesteld
ijzervitriool
n van S.
dat er in
>rigen dag
it geweest,
en werden
rigehouden
:hter N. S'
jebleken is'
van ïdeze
en dat haar
mlpzaam is
4. D. de R.,
len aange-
n veel twist
ouw leefden
iele, onder
het laden
e 24 jarige
llen en door
itroffen. Hij
an kinder-
in arrest
stiefdochter
de gemeent
/ond in een
de lijkjes
ideren, die
and daarin
fdochter, die
ne te Olden-
bekend, de
;n te zijn.
t is, heeft
egd.
d een
34440
vijk.)
ize van
)OR te
ag 31
)'/2 uur
neuble-
ikastje,
Hang
erlamp,
neuble-
itoelen,
ampen,
Irucifix,
k met
1, Kin-
Heeden,
s enz
en in
ren
Fles.
Berkels
lag 30
34444
:lend,
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Belangrijke datums.
Steeds meer en meer naderen we de
felle dagen der Kamerverkiezing. Nu
moge het waar zijn en er ligt misschien
voor veel sociale werkers een les in,
dat de belangstelling daarvoor niet
bijster groot is in sommige kringen,
dat doet echter niets af aan den ernst
der feiten; integendeel.
We mogen niet vergeten, dat er hier
een principieele partij gespeeld wordt,
waarvan de inzet is onze Katholieke
en Christelijke belangen.
Wat andere landen daaromtrent te
zien geven, mag nu wel eens voorgoed
bij allen de oogen doen open gaan.
Laten wij in rustende zelfgenoeg
zaamheid nu niet gaan denken, dat wel
alles van 't bekende lijen dakje zal
schuiven, er kunnen in onze reactie
minnenden tijd wel eens onverwachte
hindernissen opdagen vooral in een
land als het onze waar de kansen toch
altijd «enigszins schommelend staan.
Elke stem heeft zijn waarde.
Het niet ter stembus gaan van enke
len, kan beslissen over een zetel meer
of minder, misschien over den zetel
waarvan den doorslag afhangt.
Nu liggen op de verschillende secre
taries van 23 Maart tot 15 April de
kiezerslijsten ter inzage.
Wiens naam daar niet op voorkomt
kan met Juli niet gaan stemmen, die
stem is verloren.
Laten onze besturen van Kiesver-
eenigingen zich nu gaan overtuigen of
al hun leden op die lijsten staan in
geschreven, opdat later hen de schuld
niet treffe van jammerlijke teleurstel
lingen.
Laten onze heel of half gestorven
Kiesvereenigingen indien er zulke nog
mochten zijn zich tot nieuw leven
wekken, opdat onze kiezers toch niet
gaan denken, 't komt dit jaar zoo nauw
niet. 't Zou van die leiders werkelijk
onverantwoordelijk zijn.
En mocht het diep te betreuren feit
zich toch voordoen dat een Kiesver
eeniging zijn plicht vergat, laten daii
onze kiezers zelf hun plicht begrijpen
vooral diegenen die voor of op 15 Mei
a.s. 25 jaar worden en dus recht
hebben in Juli het hunne bijtedragen
aan den „Rechtschen Zege" en laten
zij zich gaan overtuigen op hun secre
tarie voor 15 April.
A. v.i D. PLUIJM.
BUITENLAND.
Aan de baar van het Protocol van
Genève.
Eergisteren heeft Henderson Cham
berlain uitgedaagd zich te verantwoor
den, waarom het tegenwoordige kabinet
aan het Protocol van Genève den
doodsteek heeft laten toebrengen Hen
derson heeft verleden jaar behoord tot
de Labour-afvaardiging, die met zooveel
enthousiasme het Arbitrage protocol in
elkaar timmerde en dus wilde hij er
wel eens wat naders van hooren. Hij
vond, dat het Britsche parlement de
gelegenheid moest krijgen om het
Protocol op z'n gemak te bespreken.
Reeds in 47 naties hebben de Volken
bonddelegaties het Protocol aanbevolen
en daar komt me ineens de nieuwe i
Engelsche regeering en brengt aan het
Protocol den doodsteek toe; juist om
militaire verdragen te ontzeilen, had
men een Protocol ontworpen, dat ver
plichte en algemeene arbitrage op den
voorgrond stelde.
Chamberlain maakte van zijn ver
dediging een aanval, door de voor
geschiedenis van het Protocol op te
halen. Hij toonde aan, dat Herriot en
MacDonald niet met leege handen
konden komen te Genève en dat zij
toen een inderhaast in elkaar geflanst
juichend protocolletje hadden ontwor
pen en verder hadden laten uitwerken,
zonder dieper over de strekking ervan
na te denken,
Engeland als maritieme mogendheid
was totaal genegeerd en alle bepalingen
waren gebaseerd op landen met land-
egers en landgrenzen. Slechts bij de
landgrenzen en landlegers van zijn
vrienden heeft Engeland indirect belang.
De verplichtingen van Engeland ten
opzichte van Frankrijk kan men be
schouwen als belangrijker dan de ver
plichtingen van het Engeland, dat lid
is van den Volkenbond. Doch heeft
men oog voor de locale en partieele
verplichtingen van ieder land afzonder
lijk, dan valt het dadelijk in het oog,
dat Engeland belang heeft bij een
veiligen Rijn en dat een veilige Rijn
vrede voor gansch Europa beteekent.
Geen wonder, dat Frankrijk en België
aan Engeland hebben gevraagd „Wat
heb je over voor de veiligheid van
onze Oostelijke grens?"
Daarvoor had Engeland een speciaal
verdrag over. Doch voor men zoover
was, kwam Duitschland vrijwillig aan
dragen met een voorstel over iets,
waartoe het anders misschien was
gedwongen. Die vrijwilligheid van
Duitschland dient tc worden geappre
cieerd en te woiden aangemoedigd.
Engeland werd er echter door gesiijfd
om het Protocol van Genève niet aan
te bevelen en zelfs te verwerpen, met
als onmiddellijk gevolg, dat het zijn
naaste vrienden wilde duidelijk maken,
dat er in de Duitsche voorstellen een
basis lag, waardoor de teleurstelling
over den dood van het Protocol kon
worden vergoed.
Een veiligheidspact, dat speciaal den
huidigen territorialen toestand aan den
Rijn waarborgt, is alleszins een aan
nemelijke vervanging van het verwor
pen Protocol van Genève, temeer als
het Verdrag van Versailles niets wordt
tekort gedaan. Bovendienwat voor
den Rijn geldt, geldt evenzeer voor
Duitschlands Oostelijke grenzen, al
hoewel daarover nog wel eens vriend-
schappelijke diplomatieke onderhande
lingen onder de hoede van den Volken
bond dienen te worden gevoerd."
Gesterkt door Duitschland's voorstel,
is het Chamberlain iets lichter gevallen
te Genève het onaangename werk te
verrichten van het Protocol onaan
nemelijk te verklaren. Voor Frankrijk
en België moest het een tweede teleur
stelling worden, dat Londen toen geen
eenzijdig verdrag voor hen beiden in
ruil kon aanbieden, doch direct over
een uitgebreider veiligheidsvoorstel
begon aan de hand van het Duitsche
voorstel, doch ook Frankrijk en België
zouden niet aan de bekoring van een
toekomst met veiligheidsverdragen op
groote schaal ontkomen. De tijden
worden steeds beter? Als het Britsche
rijk wil, zal er nergens meer oorlog
zijnen het wii het.
In het Engelsche Lagerhuis heeft
Baldwin de nieuwe Duitsche voorstel
len begroet als een feit, dat meer reden
tot verwachtingen geeft om tot een
duurzame regeling te komen dan iets,
wat den laatsten tijd in Europa ge
beurd is.
39)
T^ttt^WAALWU k (1&W
DOOR. ERVARING
heeft gehad op de beschaving van ons
Nederlandsche volk, en hoe de vorming
der Nederlandsche natie een product
is ook van katholieke cultuur.
In de vier algemeene vergaderingen
zal dit onderwerp behandeld worden
van uit enkele groote, algemeene ge
zichtspunten
Pater Molkenboer O Plector aan
de Universiteit te Nijmegen, zal de
algemeene inleiding houden over: De
beteekenis van het Katholicisme als
hoofdfactor in de beschaving van
Europa.
Pater Brune uit Maastricht zal spre
ken over: Ons volk, gekerstend door
Roomschen tot Roomschen.
Dr. Gerard Brom, professor te Nij
megen, overOnze steden, als de getui
gen van ons Katholiek verleden.
f Dr. Witlox, professor te St, Michiels-
Gestel, overDe Katholieken, verkort
in hun burgerrechten, toch oprechte
vaderlanders.
Prof dr. Perijn uit België, over
De vrijmaking en herleving van het
Katholieke Nederlandsch volksdeel.
Alph, Laudy, hoofdredacteur van De
Tijd, in de slotvergadering over Onze
historische roeping voor de toekomst.
In de 11 sectievergaderingen zal nu
BINNENLAND.
Derde Nederlandsche
Katholiekendag.
Het Hoofdbestuur der Nederlandsche
Katholiekendagen deelt ons het volgen
de mede
Zooals reeds eenigen tijd geleden is
bekend gemaakt, zal op Dinsdag 4,
Woensdag 5 en Donderdag 6 Augus
tus van dit jaar de derde Nederland
sche Katholiekendag gehouden worden
in Den Haag in dezalen van den Dieren
tuin, welke bereids daarvoor zijn afge
huurd.
Het onderwerp, dat zoowel op de
algemeene als opde sectievergaderingen
zal worden behandeld, is De beteeke
nis van het Katholicisme voor de be
schaving in Nederland. Ongetwijfeld
een hoogst belangrijk onderwerp. De
bedoeling is namelijk om te zien, hoe
de cultuur, die onze Nederlandsche
natie bezit, gegroeid is ook onder den
invloed van het Katholicisme, m. a. w.
om aan te toonen, dat het Katholicisme
én in de middeleeuwen én ook in den
lateren tijd een machtigen invloed
wat ze er op smeren, als je op
reis bent. Ik doe het maar lie-
-ver zelf met een beetje Erdal,
dan weet ik
dat'tin orcle
is.
ftwijk.
i
ii"
tl;
SI
J
en Linsstraalsrle Courant
Dit blad verschijnt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 8 maanden 1.26.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden «tukken, gelden ena.
franco te «enden aan den Uitgever.
Prfl» der Ad verten tl8n
20 cent per regel; minimam 1.50
Reclame» 40 cent per regel.
BU contract flink rabat
Advertentlön moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om alterljjk 8 aar la ons bealt
■tja.
MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEN
van „DE EOEO VAN HET ZEIDEN'
EERSTE DEEL.
Mfln zoon, mijn kind, had prins Deme
trius geroepen by het hooren der losbran
dingen.
Troost u, prins, antwoordde kolonel Stra-
koff, de ongelukkige heeft zichzelve ge
straft Volgens mij is deze zelfmoord te
verkiezen boven den dood op het schavot.
Wat Wladimir aangaat, hy stortte een
vloed van tranen.
De politiedienaars, met kolonel Strakoff
aan 't hoofd, richtten hunne stappen naar
de plaats van het kasteel, waar zy dachten
het levenloos lichaam van Alexis Livachoff
aan te treffen.
Maar Alexis was reeds ver weg.
Ny-Slott werd van onder tot boven door
zocht; van den jongeling was geen spoor
meer te vinden.
Kolonel Strakoff was razend van woede.
Hy had zich laten beetnemen als een
kind op zgn leeftyd, hy de oiide vos, die
alle slimme streken kende.
Prins Demetrius, daarentegen, gevoelde
een overgroote vreugde.
Op een schemerende hoop volgde nu de
troostvolle zekerheid dat zyn zoon gered
was.
Wladimir, hy droogde zyn tranen af en
veinsde een groote voldoening. Maar in zyn
binnenste woelde een maclitelooze gram
schap.
Werd Alexis aan de galg geknoopt, of wel
naar Siberië gevoerd, hetgeen voor altyd
zyn dood was, dan zou hy, Wladimir, alles
erven, zonder de minste tegenspraak.
Maai- Alexis voortvluchtig, hoewel niets
te vreezen en voor altyd uit Rusland ver
bannen, dat was voor Wladimir een besten
dige onrust
Wat den jongen prins betreft, hy was ge
red en goed gered.
Daar hij van kindsbeen af de ondoordring
bare hossclien kende, met al hunne geheim
zinnige doolwegen, was hy er in gelukt aan
alle opsporingen te ontkomen en geraakte
alzoo tydens den nacht, in Revel, waar hij
als matroos dienst nam op een Engelsch
schip. Dat kostte niet veel moeite, daar hij
de Engelsche taal zeer vloeiend sprak.
'tWas hoog tqd. Juist was de Engelsche
driemaster van wal gestoken, toen kolonel
Strakoff beslag deed leggen op al de sche
pen die aan de kust geankerd lagen.
Gelukkig had Alexis in allerhaast 'n groote
som geld, die altyd in de schuif van zynen
lessenaar, ter zyner beschikking lag, mee
genomen.
Hq bezat nu ongeveer twintig duizend
franks, eenf ortuin voor hem, in den toe
stand waarin hy zich bevond.
Eens te Portsmouth gelukkig aangekomen,
reisde hy naar de Fransche kust.
In dien verloren hoek van Goulven. waai
de Voorzienigheid hem gebracht had, had hy
de hoop gekoestend voortaan zyn levensda
gen te sly ten. onbekend van het overige des
menschdoms, geduldig den dood afwachtend.
Ziedaar de treurige geschiedenis welke
Alexis Livachoff, op droeven, diepgevoeldeu
toon verhaalde aan M. D..., onderprefekt
van Morlaix en aan Raoul de Boisdéant.
Deze hoorde dit roerend verhaal aan, ten
prooi aan een verontwaardiging, welke hy
met moeite bedwingen kon.
Nu vertelde Alexis het huwelyk van Wla
dimir, dezes terugkeer op Ny-Slott en de
afschuwelyke moord op zyn ongelukkigen
vader.
Daarna de sclirikkelyke folteringen door
René doorstaan en eindeiyk de schipbreuk
van de Ebbenhouten Brick.
Toen prins Livachoff ophield met spreken
vestigde Raoul de Boisdéant zyne van woede
flikkerende oogen op M. D....
Welnu, mynlieer de onderprefekt, zflt
gy nu overtuigd? Zyt gy nu verzekerd dat
hier voor u een onschuldig slachtoffer staat?
M. D.... aarzelde nog.
Ik geloof u, ik geloof u, antwoordde
hy de twee vrienden, hoewel die opeensta
peling van misdaden onwaarschyniyk is.
Met een zenuwachtige onstuimigheid zei
Raoul de Boisdéant tot Alexis.
Waariyk, beste prins, gy moogt niet van
geluk spreken. De onderprefekt denkt dat
gy hem den korten inhoud van een roman
hebt meegedeeld. Mijn beste gelukwensehen,
prins, gij bezit waariyk een bovennatuur-
lyke inbeelding, gy zijt er de man voor om
een uitmuntend romanschryver te worden.
Mynlieer. onderbrak de ambtenaar op
strengen toon, houd op met uwe spotternyen
ik heb u gezegd, dat ik geloof hecht aan
het verhaal van Livachoff. Maar ik zal u
de vraag stallen die de eerste de beste on-
derzoekingsrechter u zal stellen
Waar zyn uwe bewyzen?
Raoul en Alexis bezagen elkander.
Zy begrepen zeer wel dat de ouderpre-
fekrden nagel op den kop sloeg.
Gy beschuldigt graaf Wladimir, her
nam M. Dzeer wel. Ik geloof dat hy
schuldig is. Maar welke rechtsmacht zal hem
veroordeelen alleen op uw gezegde, op uwe
bewering? De Russische politie, het Russi
sche gerecht, die overtuigd zijn dat gij een
gevaarlyke nihilist zyt? De Fransche ge
rechtshoven? Zullen die gelooven dat graaf
Paloutine een sieriyke plezierboot, van een
waarde van vyf-honderd-duizend frank, heeft
opgeofferd? Wie zal tegen den graaf komen
getuigen?
Weigert gy dan ons ter hulp te komen?
vroeg Raoul de Boisdéant.
Ik ben even onmachtig als gy.
Is het my ten minste geoorloofd u te
vragen wat gy zult doen?
Zeker. Ik ken my geenszins het recht
toe prins Livachoff aan het Russisch ge
recht over te leveren. Van het oogenblik dat
liy onze grenzen heeft overschreden, is hy
volkomen gevrywaard. Ik denk zelfs niet
dat het Russisch Gouvernement zyne uitle
vering kan vergen. In alle geval, dit zou ge
weigerd worden. Blijït dus die kleine fout
dat hy een Fransche vergunning bekomen
heeft onder een naam die de zyne niet is.
Daar prins Livachoff niet het minste
misdryf gepleegd heeft, maar integendeel
een zekere welstand heeft gebracht in een
uiterst arme gemeente, gevoel ik my gene-
gen aan deze zaak geen gevolg 1e geven,
voor het oogenblik ten minste.
Die laatste woorden welke hy er als voor
behoud byvoegde, waren hem ingegeven door
de vr^es van zich in opspraak te brengen.
Ik moet u nochtans verwittigen, ging
hy voort, dat de minister van binnenland- j
sclie zaken het Russisch gezantschap zal
verwittigenhet is my onmogeiyk aan die
formaliteit te kort fe komen.
Dan zyn wy vry, sprak Raoul, terwfjl
hy opstond.
Volkomen vry, antwoordde de onder
prefekt; er blyft my slechts over u myn
verontschuldigingen aan te bieden voor den
Burgemeester van Goulven, die al deze on
aangenaamheden die iik betreur, had kun
nen vermyden.
De Boisdéant en Alexis namen afscheid
zy hadden in de prefektuur niets meer te
verrichten.
Toen beide vrienden opnieuw vry adem- I
den, in de volle straat, vroe gde jonge inge
nieur aan Alexis:
En nu, 1 leste prins, wat /.yt gy nu van
zin
Eerst en vooral verzoek ik u dien titel
van prins nooit meer uit te spreken, ik
draag dien titel niet en ik heb er niet het
minste recht op, daar myn land mij hem
weigert. Ik zal hem slechts opnieuw aanne
men wanneer myne eer ganseh zal hersteld
zyn, wanneer die ellendige bedrieger zal
beschaamd gemaakt en ontmaskerd worden.
Daarby, wy zyn vrienden, daareven hebt gy
my daarvan een schitterend bewys gegeven
en onder vrienden mag men zulke-beleefd
heidsvormen niet gebruiken, die enkel goed
zyn voor vreemden. Gy zyt myn vriend, niet
waar, Boisdéant.
Uit ganscher harte.
En gy vraagt my wat ik van zin ben?
Ik denk het te weten. Gy gaat al uw
levenskrachten gebruiken om die ongelukki
ge vrouw te ontrukken aan de klauwen van
dien ellendeling.
Daaraan hebt gy nooit getwyfeld, niet
waar?
Geen oogenblik, want ook ik zou alzoo
handelen.
Eu gy, Boisdéant
Raoul bezag vragend en verwonderd zyn
vriend.
Wat wilt gy zeggen?
Ik vraag u wanneer gy vertrekt naar
Parys?
Naar Parys? Keert gy dus terstond
naar Parys, terug?
Ik, neen. Vooraleer den veldtocht te
beginnen, die menschenjacht aan te van
gen, ga iik eerst, als de speurhond het wild
opjagen.
Wel, beste Alexis, gy zult my u laten
vergezellen. Ik denk dat gy de diensten van
uw vriend nog zult noodig hebben.
Een warme handdruk bevestigde hun
overeenkomst.
Eenige uren later was Alexis te Goulven
terug, vergezeld van Raoul de Boisdéant en
met gezwinden stap overschreden zy den
zandigen oever die hen van Kermor scheidde.
Barbara Quiutrec was byna uit haar lood
geslagen toen zy haren „mynheer" weer
zag.
Hebben zy u eiiideiyk losgelaten, die
schelmen. Ik heb het u gezegd nietwaar.
Laat my dien Ponot eens tegenkomen. En
indien ik hem geen geduchte afranseling
geef, wel, dan moogt ge zeggen, dat ik tot
niets goed ben.
Spoedig was het goede nieuws in den om
trek verspreid en Alain Pevidic kwam toe-
geloopen aan het hoofd der werklieden van
de fabriek.
Al die brave lieden, met; de vLsschers van
Kermor en Goulven, uitten luide vreugdekre
ten, toen zy den terugkeer van den goeden
meester vernamen.
Op dit oogenblik bemerkte Alexis, naast
Barbara Quintrec een tengeren jongen van
achttien tot twintig jaren.
Zyn blankwit aangezicht gaf te kennen
dat hy nooit het verzengende branden der
zon had doorstaan, zoomin als het snerpen
de by ten van den noorderwind.
Zyn haren, geiyk aan blond vlas, golfden
in lange lokken rond zyn lieftallig aange
zicht.
Onthutst, - bevreesd en half ontsteld, liet
hy zeer verlegen zyn vilten hoedje tusschen
zyne vingers draaien.
Barbara had terloops den verwonderden
blik van haren meester bemerkt.
(Wordt vervolgd.)