1 pet. Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. I jonge vrouw. Je kan nooit weten FEULLETON jaap en: w* „NOORD-BRABAND NUMMER 26 ZATERDAG 28 MAART 1925 48e JAARGANG. het ziekeni bevondenr nog twect zin Schaapr ti hen heeft nburg heeft iis op den/ Hij zal zijn :r, die even- t. De toe- log steeds poging tof! ng ontdekt.; jarige losse i de Visse- den water- waaraan voorzichtig t niet en e, die een vastgesteld ijzervitriool n van S. dat er in >rigen dag it geweest, en werden rigehouden :hter N. S' jebleken is' van ïdeze en dat haar mlpzaam is 4. D. de R., len aange- n veel twist ouw leefden iele, onder het laden e 24 jarige llen en door itroffen. Hij an kinder- in arrest stiefdochter de gemeent /ond in een de lijkjes ideren, die and daarin fdochter, die ne te Olden- bekend, de ;n te zijn. t is, heeft egd. d een 34440 vijk.) ize van )OR te ag 31 )'/2 uur neuble- ikastje, Hang erlamp, neuble- itoelen, ampen, Irucifix, k met 1, Kin- Heeden, s enz en in ren Fles. Berkels lag 30 34444 :lend, UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Belangrijke datums. Steeds meer en meer naderen we de felle dagen der Kamerverkiezing. Nu moge het waar zijn en er ligt misschien voor veel sociale werkers een les in, dat de belangstelling daarvoor niet bijster groot is in sommige kringen, dat doet echter niets af aan den ernst der feiten; integendeel. We mogen niet vergeten, dat er hier een principieele partij gespeeld wordt, waarvan de inzet is onze Katholieke en Christelijke belangen. Wat andere landen daaromtrent te zien geven, mag nu wel eens voorgoed bij allen de oogen doen open gaan. Laten wij in rustende zelfgenoeg zaamheid nu niet gaan denken, dat wel alles van 't bekende lijen dakje zal schuiven, er kunnen in onze reactie minnenden tijd wel eens onverwachte hindernissen opdagen vooral in een land als het onze waar de kansen toch altijd «enigszins schommelend staan. Elke stem heeft zijn waarde. Het niet ter stembus gaan van enke len, kan beslissen over een zetel meer of minder, misschien over den zetel waarvan den doorslag afhangt. Nu liggen op de verschillende secre taries van 23 Maart tot 15 April de kiezerslijsten ter inzage. Wiens naam daar niet op voorkomt kan met Juli niet gaan stemmen, die stem is verloren. Laten onze besturen van Kiesver- eenigingen zich nu gaan overtuigen of al hun leden op die lijsten staan in geschreven, opdat later hen de schuld niet treffe van jammerlijke teleurstel lingen. Laten onze heel of half gestorven Kiesvereenigingen indien er zulke nog mochten zijn zich tot nieuw leven wekken, opdat onze kiezers toch niet gaan denken, 't komt dit jaar zoo nauw niet. 't Zou van die leiders werkelijk onverantwoordelijk zijn. En mocht het diep te betreuren feit zich toch voordoen dat een Kiesver eeniging zijn plicht vergat, laten daii onze kiezers zelf hun plicht begrijpen vooral diegenen die voor of op 15 Mei a.s. 25 jaar worden en dus recht hebben in Juli het hunne bijtedragen aan den „Rechtschen Zege" en laten zij zich gaan overtuigen op hun secre tarie voor 15 April. A. v.i D. PLUIJM. BUITENLAND. Aan de baar van het Protocol van Genève. Eergisteren heeft Henderson Cham berlain uitgedaagd zich te verantwoor den, waarom het tegenwoordige kabinet aan het Protocol van Genève den doodsteek heeft laten toebrengen Hen derson heeft verleden jaar behoord tot de Labour-afvaardiging, die met zooveel enthousiasme het Arbitrage protocol in elkaar timmerde en dus wilde hij er wel eens wat naders van hooren. Hij vond, dat het Britsche parlement de gelegenheid moest krijgen om het Protocol op z'n gemak te bespreken. Reeds in 47 naties hebben de Volken bonddelegaties het Protocol aanbevolen en daar komt me ineens de nieuwe i Engelsche regeering en brengt aan het Protocol den doodsteek toe; juist om militaire verdragen te ontzeilen, had men een Protocol ontworpen, dat ver plichte en algemeene arbitrage op den voorgrond stelde. Chamberlain maakte van zijn ver dediging een aanval, door de voor geschiedenis van het Protocol op te halen. Hij toonde aan, dat Herriot en MacDonald niet met leege handen konden komen te Genève en dat zij toen een inderhaast in elkaar geflanst juichend protocolletje hadden ontwor pen en verder hadden laten uitwerken, zonder dieper over de strekking ervan na te denken, Engeland als maritieme mogendheid was totaal genegeerd en alle bepalingen waren gebaseerd op landen met land- egers en landgrenzen. Slechts bij de landgrenzen en landlegers van zijn vrienden heeft Engeland indirect belang. De verplichtingen van Engeland ten opzichte van Frankrijk kan men be schouwen als belangrijker dan de ver plichtingen van het Engeland, dat lid is van den Volkenbond. Doch heeft men oog voor de locale en partieele verplichtingen van ieder land afzonder lijk, dan valt het dadelijk in het oog, dat Engeland belang heeft bij een veiligen Rijn en dat een veilige Rijn vrede voor gansch Europa beteekent. Geen wonder, dat Frankrijk en België aan Engeland hebben gevraagd „Wat heb je over voor de veiligheid van onze Oostelijke grens?" Daarvoor had Engeland een speciaal verdrag over. Doch voor men zoover was, kwam Duitschland vrijwillig aan dragen met een voorstel over iets, waartoe het anders misschien was gedwongen. Die vrijwilligheid van Duitschland dient tc worden geappre cieerd en te woiden aangemoedigd. Engeland werd er echter door gesiijfd om het Protocol van Genève niet aan te bevelen en zelfs te verwerpen, met als onmiddellijk gevolg, dat het zijn naaste vrienden wilde duidelijk maken, dat er in de Duitsche voorstellen een basis lag, waardoor de teleurstelling over den dood van het Protocol kon worden vergoed. Een veiligheidspact, dat speciaal den huidigen territorialen toestand aan den Rijn waarborgt, is alleszins een aan nemelijke vervanging van het verwor pen Protocol van Genève, temeer als het Verdrag van Versailles niets wordt tekort gedaan. Bovendienwat voor den Rijn geldt, geldt evenzeer voor Duitschlands Oostelijke grenzen, al hoewel daarover nog wel eens vriend- schappelijke diplomatieke onderhande lingen onder de hoede van den Volken bond dienen te worden gevoerd." Gesterkt door Duitschland's voorstel, is het Chamberlain iets lichter gevallen te Genève het onaangename werk te verrichten van het Protocol onaan nemelijk te verklaren. Voor Frankrijk en België moest het een tweede teleur stelling worden, dat Londen toen geen eenzijdig verdrag voor hen beiden in ruil kon aanbieden, doch direct over een uitgebreider veiligheidsvoorstel begon aan de hand van het Duitsche voorstel, doch ook Frankrijk en België zouden niet aan de bekoring van een toekomst met veiligheidsverdragen op groote schaal ontkomen. De tijden worden steeds beter? Als het Britsche rijk wil, zal er nergens meer oorlog zijnen het wii het. In het Engelsche Lagerhuis heeft Baldwin de nieuwe Duitsche voorstel len begroet als een feit, dat meer reden tot verwachtingen geeft om tot een duurzame regeling te komen dan iets, wat den laatsten tijd in Europa ge beurd is. 39) T^ttt^WAALWU k (1&W DOOR. ERVARING heeft gehad op de beschaving van ons Nederlandsche volk, en hoe de vorming der Nederlandsche natie een product is ook van katholieke cultuur. In de vier algemeene vergaderingen zal dit onderwerp behandeld worden van uit enkele groote, algemeene ge zichtspunten Pater Molkenboer O Plector aan de Universiteit te Nijmegen, zal de algemeene inleiding houden over: De beteekenis van het Katholicisme als hoofdfactor in de beschaving van Europa. Pater Brune uit Maastricht zal spre ken over: Ons volk, gekerstend door Roomschen tot Roomschen. Dr. Gerard Brom, professor te Nij megen, overOnze steden, als de getui gen van ons Katholiek verleden. f Dr. Witlox, professor te St, Michiels- Gestel, overDe Katholieken, verkort in hun burgerrechten, toch oprechte vaderlanders. Prof dr. Perijn uit België, over De vrijmaking en herleving van het Katholieke Nederlandsch volksdeel. Alph, Laudy, hoofdredacteur van De Tijd, in de slotvergadering over Onze historische roeping voor de toekomst. In de 11 sectievergaderingen zal nu BINNENLAND. Derde Nederlandsche Katholiekendag. Het Hoofdbestuur der Nederlandsche Katholiekendagen deelt ons het volgen de mede Zooals reeds eenigen tijd geleden is bekend gemaakt, zal op Dinsdag 4, Woensdag 5 en Donderdag 6 Augus tus van dit jaar de derde Nederland sche Katholiekendag gehouden worden in Den Haag in dezalen van den Dieren tuin, welke bereids daarvoor zijn afge huurd. Het onderwerp, dat zoowel op de algemeene als opde sectievergaderingen zal worden behandeld, is De beteeke nis van het Katholicisme voor de be schaving in Nederland. Ongetwijfeld een hoogst belangrijk onderwerp. De bedoeling is namelijk om te zien, hoe de cultuur, die onze Nederlandsche natie bezit, gegroeid is ook onder den invloed van het Katholicisme, m. a. w. om aan te toonen, dat het Katholicisme én in de middeleeuwen én ook in den lateren tijd een machtigen invloed wat ze er op smeren, als je op reis bent. Ik doe het maar lie- -ver zelf met een beetje Erdal, dan weet ik dat'tin orcle is. ftwijk. i ii" tl; SI J en Linsstraalsrle Courant Dit blad verschijnt WOENSDAG EN ZATERDAG. Abonnementsprijs per 8 maanden 1.26. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden «tukken, gelden ena. franco te «enden aan den Uitgever. Prfl» der Ad verten tl8n 20 cent per regel; minimam 1.50 Reclame» 40 cent per regel. BU contract flink rabat Advertentlön moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om alterljjk 8 aar la ons bealt ■tja. MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEN van „DE EOEO VAN HET ZEIDEN' EERSTE DEEL. Mfln zoon, mijn kind, had prins Deme trius geroepen by het hooren der losbran dingen. Troost u, prins, antwoordde kolonel Stra- koff, de ongelukkige heeft zichzelve ge straft Volgens mij is deze zelfmoord te verkiezen boven den dood op het schavot. Wat Wladimir aangaat, hy stortte een vloed van tranen. De politiedienaars, met kolonel Strakoff aan 't hoofd, richtten hunne stappen naar de plaats van het kasteel, waar zy dachten het levenloos lichaam van Alexis Livachoff aan te treffen. Maar Alexis was reeds ver weg. Ny-Slott werd van onder tot boven door zocht; van den jongeling was geen spoor meer te vinden. Kolonel Strakoff was razend van woede. Hy had zich laten beetnemen als een kind op zgn leeftyd, hy de oiide vos, die alle slimme streken kende. Prins Demetrius, daarentegen, gevoelde een overgroote vreugde. Op een schemerende hoop volgde nu de troostvolle zekerheid dat zyn zoon gered was. Wladimir, hy droogde zyn tranen af en veinsde een groote voldoening. Maar in zyn binnenste woelde een maclitelooze gram schap. Werd Alexis aan de galg geknoopt, of wel naar Siberië gevoerd, hetgeen voor altyd zyn dood was, dan zou hy, Wladimir, alles erven, zonder de minste tegenspraak. Maai- Alexis voortvluchtig, hoewel niets te vreezen en voor altyd uit Rusland ver bannen, dat was voor Wladimir een besten dige onrust Wat den jongen prins betreft, hy was ge red en goed gered. Daar hij van kindsbeen af de ondoordring bare hossclien kende, met al hunne geheim zinnige doolwegen, was hy er in gelukt aan alle opsporingen te ontkomen en geraakte alzoo tydens den nacht, in Revel, waar hij als matroos dienst nam op een Engelsch schip. Dat kostte niet veel moeite, daar hij de Engelsche taal zeer vloeiend sprak. 'tWas hoog tqd. Juist was de Engelsche driemaster van wal gestoken, toen kolonel Strakoff beslag deed leggen op al de sche pen die aan de kust geankerd lagen. Gelukkig had Alexis in allerhaast 'n groote som geld, die altyd in de schuif van zynen lessenaar, ter zyner beschikking lag, mee genomen. Hq bezat nu ongeveer twintig duizend franks, eenf ortuin voor hem, in den toe stand waarin hy zich bevond. Eens te Portsmouth gelukkig aangekomen, reisde hy naar de Fransche kust. In dien verloren hoek van Goulven. waai de Voorzienigheid hem gebracht had, had hy de hoop gekoestend voortaan zyn levensda gen te sly ten. onbekend van het overige des menschdoms, geduldig den dood afwachtend. Ziedaar de treurige geschiedenis welke Alexis Livachoff, op droeven, diepgevoeldeu toon verhaalde aan M. D..., onderprefekt van Morlaix en aan Raoul de Boisdéant. Deze hoorde dit roerend verhaal aan, ten prooi aan een verontwaardiging, welke hy met moeite bedwingen kon. Nu vertelde Alexis het huwelyk van Wla dimir, dezes terugkeer op Ny-Slott en de afschuwelyke moord op zyn ongelukkigen vader. Daarna de sclirikkelyke folteringen door René doorstaan en eindeiyk de schipbreuk van de Ebbenhouten Brick. Toen prins Livachoff ophield met spreken vestigde Raoul de Boisdéant zyne van woede flikkerende oogen op M. D.... Welnu, mynlieer de onderprefekt, zflt gy nu overtuigd? Zyt gy nu verzekerd dat hier voor u een onschuldig slachtoffer staat? M. D.... aarzelde nog. Ik geloof u, ik geloof u, antwoordde hy de twee vrienden, hoewel die opeensta peling van misdaden onwaarschyniyk is. Met een zenuwachtige onstuimigheid zei Raoul de Boisdéant tot Alexis. Waariyk, beste prins, gy moogt niet van geluk spreken. De onderprefekt denkt dat gy hem den korten inhoud van een roman hebt meegedeeld. Mijn beste gelukwensehen, prins, gij bezit waariyk een bovennatuur- lyke inbeelding, gy zijt er de man voor om een uitmuntend romanschryver te worden. Mynlieer. onderbrak de ambtenaar op strengen toon, houd op met uwe spotternyen ik heb u gezegd, dat ik geloof hecht aan het verhaal van Livachoff. Maar ik zal u de vraag stallen die de eerste de beste on- derzoekingsrechter u zal stellen Waar zyn uwe bewyzen? Raoul en Alexis bezagen elkander. Zy begrepen zeer wel dat de ouderpre- fekrden nagel op den kop sloeg. Gy beschuldigt graaf Wladimir, her nam M. Dzeer wel. Ik geloof dat hy schuldig is. Maar welke rechtsmacht zal hem veroordeelen alleen op uw gezegde, op uwe bewering? De Russische politie, het Russi sche gerecht, die overtuigd zijn dat gij een gevaarlyke nihilist zyt? De Fransche ge rechtshoven? Zullen die gelooven dat graaf Paloutine een sieriyke plezierboot, van een waarde van vyf-honderd-duizend frank, heeft opgeofferd? Wie zal tegen den graaf komen getuigen? Weigert gy dan ons ter hulp te komen? vroeg Raoul de Boisdéant. Ik ben even onmachtig als gy. Is het my ten minste geoorloofd u te vragen wat gy zult doen? Zeker. Ik ken my geenszins het recht toe prins Livachoff aan het Russisch ge recht over te leveren. Van het oogenblik dat liy onze grenzen heeft overschreden, is hy volkomen gevrywaard. Ik denk zelfs niet dat het Russisch Gouvernement zyne uitle vering kan vergen. In alle geval, dit zou ge weigerd worden. Blijït dus die kleine fout dat hy een Fransche vergunning bekomen heeft onder een naam die de zyne niet is. Daar prins Livachoff niet het minste misdryf gepleegd heeft, maar integendeel een zekere welstand heeft gebracht in een uiterst arme gemeente, gevoel ik my gene- gen aan deze zaak geen gevolg 1e geven, voor het oogenblik ten minste. Die laatste woorden welke hy er als voor behoud byvoegde, waren hem ingegeven door de vr^es van zich in opspraak te brengen. Ik moet u nochtans verwittigen, ging hy voort, dat de minister van binnenland- j sclie zaken het Russisch gezantschap zal verwittigenhet is my onmogeiyk aan die formaliteit te kort fe komen. Dan zyn wy vry, sprak Raoul, terwfjl hy opstond. Volkomen vry, antwoordde de onder prefekt; er blyft my slechts over u myn verontschuldigingen aan te bieden voor den Burgemeester van Goulven, die al deze on aangenaamheden die iik betreur, had kun nen vermyden. De Boisdéant en Alexis namen afscheid zy hadden in de prefektuur niets meer te verrichten. Toen beide vrienden opnieuw vry adem- I den, in de volle straat, vroe gde jonge inge nieur aan Alexis: En nu, 1 leste prins, wat /.yt gy nu van zin Eerst en vooral verzoek ik u dien titel van prins nooit meer uit te spreken, ik draag dien titel niet en ik heb er niet het minste recht op, daar myn land mij hem weigert. Ik zal hem slechts opnieuw aanne men wanneer myne eer ganseh zal hersteld zyn, wanneer die ellendige bedrieger zal beschaamd gemaakt en ontmaskerd worden. Daarby, wy zyn vrienden, daareven hebt gy my daarvan een schitterend bewys gegeven en onder vrienden mag men zulke-beleefd heidsvormen niet gebruiken, die enkel goed zyn voor vreemden. Gy zyt myn vriend, niet waar, Boisdéant. Uit ganscher harte. En gy vraagt my wat ik van zin ben? Ik denk het te weten. Gy gaat al uw levenskrachten gebruiken om die ongelukki ge vrouw te ontrukken aan de klauwen van dien ellendeling. Daaraan hebt gy nooit getwyfeld, niet waar? Geen oogenblik, want ook ik zou alzoo handelen. Eu gy, Boisdéant Raoul bezag vragend en verwonderd zyn vriend. Wat wilt gy zeggen? Ik vraag u wanneer gy vertrekt naar Parys? Naar Parys? Keert gy dus terstond naar Parys, terug? Ik, neen. Vooraleer den veldtocht te beginnen, die menschenjacht aan te van gen, ga iik eerst, als de speurhond het wild opjagen. Wel, beste Alexis, gy zult my u laten vergezellen. Ik denk dat gy de diensten van uw vriend nog zult noodig hebben. Een warme handdruk bevestigde hun overeenkomst. Eenige uren later was Alexis te Goulven terug, vergezeld van Raoul de Boisdéant en met gezwinden stap overschreden zy den zandigen oever die hen van Kermor scheidde. Barbara Quiutrec was byna uit haar lood geslagen toen zy haren „mynheer" weer zag. Hebben zy u eiiideiyk losgelaten, die schelmen. Ik heb het u gezegd nietwaar. Laat my dien Ponot eens tegenkomen. En indien ik hem geen geduchte afranseling geef, wel, dan moogt ge zeggen, dat ik tot niets goed ben. Spoedig was het goede nieuws in den om trek verspreid en Alain Pevidic kwam toe- geloopen aan het hoofd der werklieden van de fabriek. Al die brave lieden, met; de vLsschers van Kermor en Goulven, uitten luide vreugdekre ten, toen zy den terugkeer van den goeden meester vernamen. Op dit oogenblik bemerkte Alexis, naast Barbara Quintrec een tengeren jongen van achttien tot twintig jaren. Zyn blankwit aangezicht gaf te kennen dat hy nooit het verzengende branden der zon had doorstaan, zoomin als het snerpen de by ten van den noorderwind. Zyn haren, geiyk aan blond vlas, golfden in lange lokken rond zyn lieftallig aange zicht. Onthutst, - bevreesd en half ontsteld, liet hy zeer verlegen zyn vilten hoedje tusschen zyne vingers draaien. Barbara had terloops den verwonderden blik van haren meester bemerkt. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1925 | | pagina 1