Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
F!
f
FEULLETOh
„NOORD -B RAB AN D
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38 Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
V Waarom
„Juist" Oost-
Brabant
Wij lezen in 't Huisgezin
Als men vraagt, waarom „juist"
Oost-Brabant een offer moest brengen
aan het Michaëlisme door dr. Moller op
no. 5 te plaatsen", dan kan men dezelfde
vraag ook stellen aan de Zuidholland-
sche kieskringen, waar professor Ver
aart een verkiesbare plaats heeft.
Dan kan men ook vragen, waarom
„juist" Westbrabant werd uitgekozen
voor een militaire specialiteit, en „juist"
Haarlem-Den Helder voor een midden
stander.
Men moet deze dingen, zooals het
adviseerend college blijkbaar gedaan
heeft, van een hooger plan bezien.
Er is in de Kamerclub gewenscht
zekere differentiatie, en getracht moet
worden te voldoen aan verlangens
levende onder groote groepen der
kiezers en aan stroomingen die onder
ons tot uiting zijn gekomen.
Het is reeds moeilijk, met al deze
desiderata rekening te houden, maar
wanneer nu de kieskringen zelf niet
een beetje meewerken aan de oplos
sing van hetgeen al een puzzie is
genoemd mogelijk, te maken, komt
men er nooit.
Zonder inschikkelijkheid, zonder de
stemming om het onderdeel onderge
schikt te maken aan het geheel, zon
der het besef dat we één partij zijn,
staat men voor een onoplosbaar pro
bleem.
Daar komt bij, dat groote kieskringen
gemakkelijker dan kleine vatbaar zijn
voor het aanvaarden van een element,
dat om redenen van hooger orde in
de Kamerclub thuis hoort.
Het opnemen van een Michaëlist
op een goede plaats in den Bosschen
kieskring achten wij niet alleen ver
antwoord, maar verstandige tactiek.
En niet geheel billijk vinden we de
opmerking, dat nu maar agrariërs en
onderwijs-menschen voor de nijver
heidsbelangen van Oost-Brabant op
de bres mogen staan.
We oerdeelen ze zelf» in hooge
mate onbillijk, daar van alle Kamerle
den niemand meer dan juist de „agra
riër" Fleskens onophoudelijk voor de
industrie inde weer is geweest.
Bij het sigarenwetje. het schoenen-
wetje, de tariefwet is hij de man
geweest, die speciaal voor de Noord-
brabantsche nijverheid .geen kamp
gaf
Men herinnert zich o. a. hoe hij het
uiterste heeft beproefd om de klom
penindustrie de voordeelen van hoo-
gere rechten deelachtig te maken.
Zoo een man als „agrariër" op zij
schuiven, doet te kort aan verdiensten,
die door de heele Noordbrabantsche
industrie zijn gewaardeerd.
Hiermee wil niet gezegd zijn, dat
indien de omstandigheden anders waren
geweest, de Kamerclub niet door de
aanwinst van een nijverheids-man uit
Noord Brabant versterkt had mogen
worden.
Maar wie billijk wil zijn moet ook
erkennen, dat de nijverheids- en werk-
geversbelangen in de nieuwe Kamer
fractie op uitnemende wijze zullen
worden vertegenwoordigd door dr.
Kortenhorst, die, zelf geen Noord-
Brabanter, door zijn functie ook van
de belangen der Brabantsche indus
trie uitstekend op de hoogte is.
Men mag persoonlijk bepaalde
wenschen hebben en dit" zal met
velen het geval zijn men moet die
ondergeschikt weten te maken aan het
geheel, en men mag niet vergeten, dat
het stelsel der evenredige vertegen
woordiging zekere inschikkelijkheden
meebrengt, waartoe het oude districten
stelsel zich niet zoo gemakkelijk plooi
de.
Wij kunnen ons uitstekend met
bovenstaande beschouwing vereenigen,
maar hadden toch No 4 gaarne inge
nomen gezien op de eerste plaats door
den heer Piet van der Putt en ware
dit niet mogelijk geweest om andere
jelangen, dan zeker door Dr. Moller
40)
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd
goedgekeurd en vastgesteld.
Voorzitter. Van den heer de Kroon
is een schrijven ingekomen waarin hij
mededeeling doet dat hij tot zijn spijt
door ongesteldheid de vergadering niet
kan bijwonen Voor twee dagen ge
leden is hij plotseling ongesteld ge
worden zoodat punt 1 van de agenda
niet aan de orde gesteld kan worden.
2. Vaststelling der vergoeding voor
de Bijz. Scholen over 1922.
Voorzitter. Dit betreft van de Zusters-
school en die van de Bijz. Jongens
school. Volgens art. 101 der L. O. W.
moetende voorschotten worden gegeven.
Het voorschot van toen was gebaseerd
op de uitgaven van de Openbare
School te Loonopzand en nu de cijfers
definitief bekend zijn moet alles *itbe-
taald worden. De jongensschool, waar
147 leerlingen zijn, moet in totaal ont
vangen een bedrag van 1012 83. Daar
van heeft het bestuur al als voorschot
gehad f 748, zoodat nog uitbetaald
moet worden de somma van f 264 83.
Op de Zustersschool gaan 230 leer
lingen zoodat deze moeten hebben een
bedrag van f 1584.70. Daarvan is reeds
uitbetaald f 840 zoodat nog te betalen
is f 744.70.
GEMEENTERAAD.
GEERTRUIDENBERG
Openbare vergadering van den Raad
dezer gemeente op Vrijdag 27 Maart
des middags ten 2 uur
Voorzitter Edelachtb. heer J. Bianchi.
Ongeveer kwart over twee uur opent
de Voorztiter de vtrgaderingafwezig
de heeren jansen en de Kroon.
[door ervaring sterk.
Aldus wordt besloten.
3. Wijziging begrooting dienst 1924.
Conform het voorstel van Burg. en
Weth wordt besloten.
De heer Sassen verlaat de vergade
ring.
4. Ingekomen stukken.
Schrijven van den heer de Kroon,
administrateur van het Electriciteits-
bedrijf, houdende dankbetuiging voor
de hem verleende verhooging van
jaarwedde
Wordt voor kennisgeving aangeno
men
Schrijven van den heer Smolders,
houdende de mededeeling dat hij zijn
ontslag neemt als Wethouder.
Voorzitter. De vergadering is nog
juist voltallig om punt
5. Benoeming van een Wethouder
tengevolge van ontslagname van den
heer P Smolders, te behandelen.
De heer de Kroon wordt met alge-
meene stemmen benoemd.
Segeren. Het gebeurt maar zelden
dat het zoo glad gaat.
Voorzitter. Nu de opvolger van den
heer Smolders is gekozen wensch ik
naar aanleiding daarvan iets te zeggen.
Ik kan begrijpen dat het heengaan als
wethouder heel wat moet zijn geweest,
vooral als men een functie zoo lang
heeft bekleeedt. 45 jaar lang toch Is
hij lid van den Raad geweest, waarvan
21 jaar wethouder.
Weinig personen zullen er worden
gevonden die een dergelijken staat van
dienst kunnen toonen en weinigen zijn
er ook die het verkrijgen.
Wat ik steeds in den heer Smolders
heb bewonderd is, dat hij, ook bij het
slechtste weer, steeds ter vergadering
was. Slechts eenmaal zoolang ik Voor
zitter ben is door U. tengevolge van
ongesteldheid, de vergadering niet bij
gewoond.
Namens den Raad dank ik U voor
wat U in het belang van de gemeente
in die reeks van jaren hebt gedaan
lk hoop dat Uw opvolger daaraan een
voorbeeld zal nemen, ook wat betreft
het nauwgezet vervullen van de plichten
Smolders. Ik dank U voor Uwe
welsprekende woorden, lk heb mijn
best gedaan zoolang ik kon, maar op
't laatst kon ik niet altijd de vergade
ringen goed volgen doordat mijn ge
hoor zoo slecht is. Daarom heb i
gemeend mijn ontslag te moeten nemen
Het heeft mij wel moeite gekost om
dit besluit ten uitvoer te brengen, maar
c voelde dat ik dit aan de gemeente
verplicht was te doen. Met leedwezen
neem ik afscheid van de heeren en
blijf mij in Uwe vriendschap aan
bevelen.
Segeren. Ik heb al eens meermalen
aangedrongen om aan den Zeedijk
eenige verbetering te brengen, want
de toestand Is daar lang niet in orde.
k zou het daar eerder afsluiten dan
het zoo laten en toch zou dat
ammer zijn, want het is een druk
"gebruikte weg tusschen Geertruiden-
berg en Drimmelen.
Voorzitter. Ik ben er kort geleden
met den wethouder nog eens geweest
en ik moet U eerlijk zeggen dat het
mij veel meeviel. Wil men daar ver
betering gaan aanbrengen, dan zal het
heel wat meer kosten dan men zoo
oppervlakkig denkt.
Tenslotte is het ook geen weg, maar
alleen maar een dijk en daarom zie
k de noodzakelijkheid ook niet in om
er veel geld aan gaan te besteden.
Bovendien zal de opbrengst van het
gras, als men het daar gaat verharden,
ook minder zijn.
Segeren. Dan zal het gras juist
meer opbrengen, want nu wordt
bovenop en langs de kanten gereden,
terwijl als boven een harde pad was
alleen bovenop zou worden gereden.
Langs de kanten zou' het dan niet,
zooals nu, plat getrapt worden. Met
wat koolasch van de P.N.E.M, is het
goed in orde te brengen.
Voorzitter. Ik zou er eerder voor
zijn om het verkeer daar heelemaal af
te sluiten.
Segeren. Dat was beter voor de
boeren ook, maar wordt toegestaan
dat daar gereden wordt, dan
moet de boel in orde zijn.
Voorzitter. Het beste is dat wij
samen ter plaatse eens een onderzoek
zullen gaan instellen.
Segeren. Dat is goed, want ik denk
Ingezonden Mededeelingen.
Last van gal en slijm
beslagen tong, een voortdurend onaan-
genamen smaak, tragen stoelgang en
een opgeblazen gevoel Gebruik hier
tegen de zonder eenige krampwerkende
Mijnhardt's Laxeertabletten. Doos 60 ets.
Bij apoth. en drogistên
De niche van net Zuiden.
Waalwtjksdie ri Langstraatsclit Courant
Dit blad verschflnt
tVOEXSDiG EN ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 8 maanden 1.26.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden ens.
franco te «enden aan den Uitgever.
PrUs der Ad ver ten tl Bn
20 cent per regel; minimam 1.50
Reclames 40 cent per regel.
BJJ contract flink rabat.
Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens oia alterlUk 0 aar ln ons beslt
«tjn.
vn.n „DE EO HO VAN HET ZUIDEN
EERSTE DEEL.
'tls de zoon van mfln zuster, die te
Banalec woont, zeide zij. Zijn moeder, zfln
vader en de twee andere jongens liggen met
de koorts en zoo hebben zij hem naar bier
gezonden, opdat ik hem bij mij zou houden
en hem verzorgen. Maar hij zal zfln kost
betalen meester.
De kleine Bretanjer, waarvan Barbara
sprak, liet zijn hoedje draaien geljjk een
molen.
Houd uw neef bij u zoolang het u lust,
goede Barbara en zorg dat het kind de
koorts niet krijgt, dat zou te spijtig zijn. En
zijn eten betalen, waar zijn uwe zinnen,
beste, 't Is bij mij geen kosthuis.
Nochtans mag hij ons brood niet komen
opeten als bij het niet verdient, zeide Bar
bara, het hoofd schuddend.
Wel, gij zult hem keitjes laten rapen
op het strand, onder de bevelen van Pévidic.
Zeker en vast, riep Barbara verheugd
uit en gij zult zien dat het geen luiaard is.
De jongen stamelde zeer verlegen eenige
woorden van dank, doch Alexis sloot hem
al lachende den mond.
Mijnheer, zeide Barbara, terwijl zij hem
vragend aankeek, nu zult gij b ons blijven?
niet waar. En die woestaards van eenMig-
neton en een Penot, vooral Penot, zullen
hier niet meer komen, om zich met onze za
ken te bemoeien, nooit meer, niet waar?
Gij zult ze niet meer terugzien. Bar
bara ,maar mij zult gij, in een heelen tfld,
ook niet meer zien, want ik ga vertrekken.
Maar meester, vertrekken? En hier
MAATSCHAPPIJ VAR- VSIttèrfCRiNG CP HET LEV EK
7<TgT>r^WA A LW U
zijt gij zoo goed.
Bij die woorden teekenïe zich een uitdruk
king van droefheid af op haar gelaat
Zoo was Alexis, onder semoedelijken kout
aan zijn buitengoed gekomen. Hij had Pévi
dic met de werklieden heengezonden, hen
bedankt en gezegd dat hij binnen eenige mi
nuten bij hen zou terugkeerQn m de fabriek.
Toen die menschen verwaterd waren,
vroeg Alexis wat er te Kermoi voorgeval
len was, gedurende zijne onvoorziene afwe
zigheid.
Barbara gaf hem eenige inlichtingen aan
gaande het vertrek van Renée met haren
man.
De jonge vrouw had zich op een heldhaf
tige wjjze gedragen en bewijzen gegeven van
taaien moed.
En de baronnes? vroeg Alexis.
Die moet nog bij dien ouden deugniet
van den burgemeester zijn. Ah, dien schurk,
als ik dien eens zal onderhanden nemen.
Raoul de Boisdéant viel hen in de rede.
Beste Alexis, zeide hij, mevr. Cazéres
is te Goulven bij den burgemeester; natuur
lijk is de oude baron daar ook. Welnu, dien
schelm moeten wij eerst in''toog hoaden.
Door Cazéres zullen wij uwe nicht Drug
vinden.
Raoul de Boisdéant had volkomen gelijk.
Alexis besloot dadelijk langs dien kant aijn
opzoekingen te beginnen.
De burgemeester van Goulven was met
op zijn gemak.
Hij betreurde nu bitter de onvoorzichtig-
tigheid welke hij begaan had met zijn huis
ter beschikking te stellen van zijn besten
vriend, baron André Cazéres.
Hij had gemakkelijk die vriendschap kun
nen missen, die hem zoo plotseling werd
aangeboden.
Maar hoe zich van dien duivelschen bnron
ontlast?
Gazeau, had een schuilplaats aangeboden
aan baronnes Cazérea
Daar de ontroeringen, welke zij doorstaan
had, te hevig waren voor de arme vrouw,
die reeds verzwakt was door het vroeger
lijden, moest zij naar bed toen zij in de bur
gemeesterswoning aankwam.
Nu was zij ziek van smart, dan viel zij in
bezwijming of barstte in tranen los en riep,
met wanhoop in de 9temmijn kind. mijne
R-mée, mijne dochter.
De arme vrouw in dien staat wegvoeren,
daaraan viel niet te denken. De baron be
greep dat en hij schikte zich zoo goed moge
lijk in het geval, dat hem bij zijn vriend
Gazeau langer deed vertoeven dan liij het
gedacht had.
Twee dagen later vernam Gazeau dat
Alexis Livachoff te Kermor teruggekeerd
was met Raoul de Boisdéant. Aanstonds
deelde hij dit onverwachte nieuws mede aan
baron Cazéres, die, in een kleine zaal de
speeltafel gereed zette om met den goed-
zakkigen burgemeester te spelen.
Gazeau scheen niet op zijn geraak, zijn
anders zoo kalm uiterlijk, gaf een zekere on
gerustheid te kennen, welke de baron niet
wilde bemerken.
Hetgeen den burgemeester bekommerde,
was een brief van den onderprefekt, welke
hem dien morgen was toegekomen en die
hem een gepeperde saus had opgediend.
De onderprefekt had Gazeau eens duch
tig de les gelezen, "omdat hij met al te veel
lichtzinnigheid prins Livachoff had doen
aanhouden. Waarom had hij niet eenvoudig
de overheid verwittigd, dan had hij een er-
gen misslag vermeden.
Dezen keer scheen de burgemeester geen
lust te hebben tot het spel.
De onderprefekt is woedend, zeide hij.
Och kom. En waarom dat?
Voor het aanhouden van den prins.
Waarlijk ging Cazéres voort, met
die onverstoorbare koelbloedigheid, welke
zijn karakter kenmerkte, die onderprefekt
is een aardige kerel. Hij is woedend omdat
gij uw plicht hebt gedaan? Welnu, wij zul
len hem op zijn plaats zetten. Meer zeg ik
niet. Mijn vriend, graaf Paloutine, en ik,
wij zullen hem dat anders leeren. Wat u
aangaat, beste burgemeester, schep moed,
dat is al wat ik u zeg. En ik denk wel dat
ik u van nu af mag beloven dat gij den een
of anderen morgen eene kleine aangename
verrassing zult ontvangen.
Een verrassing? vroeg Gazeau met den
mond wijd open.
Ja, ja. Wat zoudt ge zeggen, indien op
de horst van Gazeau een van die kleine
roofle lintjes prijkte, de belooning der dap
peren
De burgemeester «prong op nit zijn aetel
Hy zou het eere-kruls krijgen. Zfln vriend
baron Cazéres, die hem wel wat hinderlijk
maar toch zijn dierbare vriend was, beloof
de hem het eere-kruis.
Dat tooverachtig woord deed in zijn hart
een gausehe wereld van gevoelens van hoog
moed en eerzucht ontstaan.
Cazéres had den man getroffen langs zij
zwakken kant.
Ik spreek nog niet, zeide hij op vasten
toon, van een Russisch eere-teeken. Gij ver-
staat mi), niet waar? Dat is heel natuurlijk.
Die onderscheiding komt u toe. Gij kunt ge
makkelijk begrijpen dat Wladimir en ik veel
te zeggen hebben in Rusland. Want wat die
lompert van een onderprefekt ook moge zeg
gen, gij hebt Rusland een zeer grooten dienst
bewezen, met de schuilplaats te ontdekken
van een harer ergste vijanden. Denkt gij dat
Wladimir en ik zouden dulden dat de Rus
sische regeering zich ondankbaar zou toonen
ten uwen opzichte?
En met de vuist op tafel slaande, voegde
de baron er bij
Neen, dat zouden wij niet dulden, neen
nooit.
Op stillen toon ging hij' voort:
Nu, wat zou u nog verder tegenhouden?
Wanneer het rad der fortuin begint te draai
en, weet men nooit waarheen het geluk ons
zal voeren.
Gazeau kon niets dan eenige woorden van
dank stamelen.
Wat er ook van kome, ik bedank u uit
den grond van mijn hart om de belangstel
ling waarmee ,gy mij vereert.
Niet meer dan billijk en rechtvaardig
is. Gij zult wel zien dat gij niet te doen hebt
met menschen zonder hart.
Hetgeen ik vooraf van u verzoekver
laat my toch niet, want die onderprefekt
Jiy zal met ons af te rekenen hebben.
Wilt gy zyne verplaatsing?
Zooveel durf ik niet vragen.
Welnu, hy zal verplaatst worden. Ik
beloof het plechtig. Vanaf het oogenblik dat
ik myn woord geef, is hy reeds verplaatst.
En de prins?
Welke prins?
Livachoff. Hy is in het dorp. Hy is te
Kermor teruggekeerd met een vriend.
Da stem van Cazéres veranderde van toon
Wat prins Livachoff aangaat, ik aou
hem aanraden zich zeer stil te houden in
dien hy niet geboeid en geketend aan Rus
land wil overgeleverd worden.
De haron zocht een oplossing.
De onverwachte terugkeer van Alexis was
natuuriyk alles behalve nnntrekkeiyk en
aangenaam.
Een grynslach speelde om de lippen van
Cazéres, maar aanstonds verdween zyn boos
aardige uitdrukking.
Stel u gerust, troostte hy elndeiyk, stel
u gerust, wfl zullen dien ook verplaatsen,
ja, verplaatsen.
Op het woord „binnen" met trillende stem
door den baron uitgesproken, ging de deur
open en op den dorpel verscheen een lange
heer, met krullende haren en uitpuilende
oogen.
Dag, beste dokter, riep Cazéres uit
Het was Grisol, de geneesheer dier streek.
Gazeau, die met de familie van dokter
Grisol kennis had gemaakt in het departe
ment der Neder-Loire, had den jongeling
de noorderstreken van Finistere aangeduid,
wanneer deze zich, by het einde zyner stu
diejaren, ergens moest gaan vestigen.
En zoo hing de arme dokter geheel en al
af van den burgemeester van Goulven en zou
het nooit gewaagd hebben dezen tegen te
werken.
Daar zyn beschermer hem uitnoodlgde
om binnen te komen, trad hy de kamer in
en beantwoordde den uitroep van den baron
met/ een reeks groeten en buigingen.
Cazéres had de kaarten weggeschoven,
wierp een doordringenden blik op dokter
Grisol en vroeg hem
Welnu, hoe stelt het onze zieke? Hoe
hebt gy haar gisteren bevonden? Altijd nog
in het hoofd?
Inderdaad, antwoordde hy langzaam,
zonder vrees van te overdryven, mag ik zeg
gen dat de zieke zich in een jammeriyken
staat van verzwakking bevindt. Hare zenu
wen zyn ontsteld. Zij roept om hare doch
ter. Zy vraagt naar hare dochter. Alttjd
hare dochter.
i Hare hersens zyn geraakt, zuchtte Ca
zéres, daar is niets aan te doen.
Wat ben lk ongelukkig, ging hy voort, op
gevoelden toon, wat ben ik diep ongeluk
kig.
(Wordt vervalgd.)
MOET dit blad lezen.
