iPSl
m
m
H
i
"sport.
vecntenj 01 inspan n fiïg7~ u fi v i nu m g ten oiirecme a au [\n.uaiu
Wagner werd toegeschreven. Ook had
hij reeds onderscheidene andere stuk-
geleverd, o.a. de twee beroemde
winding (dij
Soms heeft een kleine aderlating in
de kam goede gevolgen. Het diertje
ijskoud water op den kop druppelen
brengt ook soms baat. Niet te krachtig
voer, zoo nu en^dan een purgeermid
del, hulsvesting op een frissche plaats
kunnen het leven der aangetaste dieren
wel eens rekken. Absolute blijvende
genezing kan ik echter niet garandeeren.
J. TEURLINGS,
Piuimveeteeltleeraar,
Kaatsheuvel.
KÜNST EN LETTEREN.
Biografie van Mendelssohn.
Over enkele dagen zal alhier door
de Waalwijksche Gemengde Zangver-
eeniging uitgevoerd worden het groot-
sche werk „Elias" van Felix Mendels
sohn Bartholdy. Ongetwijfeld zullen de
lezers met belangstelling uit eene
levensschets eenige bijzonderheden
vernemen over dezen onsterfelijken
componist die naast een groot kunste
naar, een edel mensch was, naast een
geniaal musicus een hoogstbeschaafd,
veelzijdig ontwikkeld man van de
wereld.
Den derden Februari 1809, op den
dag van den dood van Haydn, kwam
te Hamburg een kind ter wereld dat
eenmaal een meester-symfonist zou
worden die op "zijn generatie een
zeldzaam gunstigen invloed zou uit
oefenen.
Felix Mendelssohn was de klein
zoon van den beroemden Duitschen
wijsgeer Mozes Mendelssohn en de
zoon van Abraham Mendelssohn een
zeer bekwaam bankier die gedroomd
had de gunst van het volk te verwer
ven door zijn vrijgevigheid en 2 ijn
kunstzin.
De jonge Felix deed echter reeds
zóó vroeg van zich spreken door zijn
buitengewonen muzikalen aanleg dat
de arme Abraham op zekeren dag te
leurgesteld uitriep: „Ik geef mijn plan
op eenmaal een beroemd man te wor
den, weleer was ik de zoon mijns
vaders, thans echter ben ik de vader
van mijn zoon".
Inderdaad, reeds in zijn prilste jeugd
toonde de jonge Felix een ongemeenen
aanleg voor muziek. Hij ontving on
derwijs te Berlijn, trad op 9-jarigen
leeftijd reeds op met een „concert
militaire" van Dunek en leverde als
12-jarige knaap welgeslaagde proeven
van compositiën zoodat Zeiter (Karl.
Friedrich Zeiter 1758—1832, directeur
der zangacademie) hem zijn besten
leerling noemde.
In 1822 componeerde hij een con
certo voor piano in re mineur, drie
fuga'j en melodieën, in 1823 een con
certo voor viool, een quintet in ut
mineur en verschillende stukken kerk
muziek. Het wonderkind werd aan j
den dichter Goethe voorgesteld en
ontving daarna onderricht van Ignaz 1
Moscheles toen deze in 1824 concer-
ten gaf te Berlijn (Ignaz Moscheies 1
1794-1870 componist en piai 0 virtuoos,
professor aan de muziekacademie te
Londen later aan het conservatorium
te Leipzig) Totn Ch rubini (Maria 1
Luigi Carl Zonobio Salvador Cheru-1
bini). de grootmeester der moderne
toonkunst, te Parijs bijzonder ingeno'
men was met de gavin van den jon- j
geling, maakte Abraham geen bezwaar
tegen den hartewensch van zijnen zoon
om zich geheel en al aan de kunst te
mogen wijden, zijne opvoeding werd
echter in andere opzichten geenszins
verwaarloosd.
Met bijzonderen ijver legde hij zich
toe op de oude talen, maakte zich de
werken der voornaamste dichters eigen
en gaf zelfs een uitstekende Duitsche
bewerking van de „Andria" van den
beroemden Romeinschen blijspeldich
ter Terentius, in 't licht. Tevens leerde
hij Fransch, Engelsch, Italiaansch en
Spaansch en bezocht in 1827 de hooge-
school te Berlijn waar hij zich gedu
rende twee jaren inzonderheid bij de
wijsbegeerte bepaalde.
Van 1829 af wijdde hij zich onver
deeld aan de muziek Vóór dien tijd
had hij reeds vier opera's gecompo
neerd van welke in 1827 „Die Hoch-
zeit van Gamacho" in twee acten te
Berlijn met goed gevolg was opge
voerd. Hierin vindt men reeds iiet ge
bruik van het leit-motiv waarvan de
ken
Ouvertures van den „Zomernachts-
droom" waarin de vermaarde Bruids-
marsch is ingelascht. en Meeres-
stille und Glückliche Fahrt". Daaren
boven deed hij de „Matthauspassion"
van Sebastian Bach ten gehoore bren
gen welke alle vrienden der muziek
met geestdrift vervulde.
Mendelssohn begaf zich daarop naar'
Londen waar Mocheles hem aanstonds
deed opnemen in het Philharmonisch
Genootschap en de opvoering der
Ouverture van den „Zomernachts-
droom" voorbereidde. Zij vond grooten
bijval en werd, op een concert, door
Henriëtte Sountag (gravin Carlo Rossi)
gegeven, een zegepraal voor den com
ponist. Op een reis door Schotland
schreef hij de „Hebriden Ouverture"
alsmede het bevallige blijspel „Die
Heimkehr aus der.Fremde*. Hij keerde
voorts naar zijn vaderland terug en
vertrok in 1830 naar Rome waar hij
den „Walpurgisnacht" en den eersten
bundel zijner „Lieder ohne Worte"
schreef, een concerto in sol-mineur,
alsmede 3 motetten voor de nonnen
van „Frinita dei Monti". Tevens vond
hij een vriend in Baini, directeur der
Sixtijnsche Kapel (Giuseppe Baini,
bas zanger in de Pauselijke Kapel,
onderwezen door GuiseppeZannaneoni,
directeur van de Pauselijke concerten,
later (1814) directeur der Pauselijke
Kapel, bekend door een Miserere en
een werk over Palestrina).
Nadat hij Napels bezocht had, ging
hij naar München, vertoefde van 1831
tot 1832 te Parijs, deed een uitstap
naar Londen, keerde naar Berlijn terug
en begaf zich in 1833 nogmaals naar
Londen, terwijl hij in dat jaar ook het
muziekfeest te Diisseldorf dirigeerde.
In deze stad werd hij muziekdirecteur
en met Immermann (Karl Lebrecht lm-
mermann, tooneeldichter en roman
schrijver 1796 1840) schouwburg
ondernemer in welke hoedanigheid hij
echter menige teleurstelling moest
boeken.
Hij schreef er voorts het grootste
gedeelte van zijn „Paulus", de ouver
ture van Ruy Bias en onderscheidene
„Lieder ohne Worte".
In het voorjaar van 1835 bestuurde
hij het muziekfeest te Keulen, wees
de betrekking van hoogleeraar in de
muziek te Leipzig van de hand, maar
verklaarde za'ch bereid aldaar concer
ten te dirigeeren, waarna hij zijn ver
blijfplaats van Diisseldorf naar Leipzig
overbracht. Zijne werkzaamheid hier
was een aaneenschakeling van triomfen.
Hij schiep er een nieuw leven op het
gebied der muziek, hielp er in 1843
het Conservatorium stichten, was er
als leeraar van onvermoeiden ijver
doordrongen en legde alzoo den
grondslag voor Leipzig's muzikale ver
maardheid.
In 1836 was hij reeds door den Se
naat der universiteit tot doctor honoris
causa benoemd In 1837 trad hij in
het huwelijk met Cecilia Jeanrenaud,
de dochter van een predikant te
Frankfurt en in 1841 schonk de Ko
ning van Saksen hem den titel van
Kapelmeester. In dit laatste jaar riep
de Koning van Pruisen hem naar
Berlijn waar hij de muziek voor „An
tigone" componeerde, doch weldra
keerde hij naar Leipzig terug en onder
nam in 1842 eene reis naar Zwitser
land.
dirigeerde in 1846 het muziekfeest te
Aken en bracht te Luik zijn „Lauda
Sion", te Keulen zijn „Festgesang an
die Künstler" (op woorden van Schiller)
en te Birmingham zijn oratorium „Elias'
met grooten bijval ten gehoore.
Na zijn terugkeer leed hij te Leipzig
aan zenuwzwakheiddit belette hem
echter niet in Engeland de repetitiën
van zijn „Elias" te leiden doch op de
terugreis trof hem de doodstijding zijner
zuster „Fanny" geworden Mevrouw
Hensel, op een vernietigende wijze.
Wel kwam hij te Interlaken tot herstel,
schreef het oratorium „Christus" en
fragmenten van de opera „Lorelei",
doch een bezoek te Berlijn, waar alles
hem aan zijne aangebedene zuster her
innerde, deed hem instorten en hij
overleed te Leipzig den 7den Novem
ber 1857.
Het aantal zijner compositiën is
verbazend groot en daaronder zijn
talrijke stukken die hem een onver-
gankelijken roem waarborgen.
Een loffelijke daad van piëteit werd
verricht door denZwtedschentialkenner
|ohannes Ernst Rietz 11010—1868) die
de gezamenlijke muziekwerken van den
meester in het licht gaf.
W.
BUITENLAND.
Wat de wereld niet mag hebben
geleerd uit den wereldoorlog, één ding
heeft ze maar al te goed geleerd, en
dat is zich spoedig over schokkende
dingen heen te zetten. Hoe men ook
de buitenlandsche persnapluist, nergens
kan men meer deverontruste, verbaasde,
.geïndigneerde of opgeblazen uitingen
vinden, welke Maandag de kolommen
vulden. Hindenburg is president gewor
den en men legt er zich bij neer,
zoekt er zelf de lichzijden van op en
trekt er conclusies uit. die alle hier
op neerkomen „De Fransche répu
bliek is indertijd het stevigst onder
den monarchistischen maarschalk
president Mac Mahon, waarom zou
de republiek Duitschland niet even
stevig worden onder den monarchalen
maarschalk Hindenburg? De strijd
tegenstelling tusschen socialisten zou
onder een halven man als Marx veel
scherper zijn geweest. De Duitsche
nationalisten hebben thans hun zin, en
daarmee kunnen ze nog genoeg in
hun maag zitten."
Het is vooral Engeland, dat met die
redeneerende opvatting de wereld
tracht te beleeren, en men kanV.iet ont
komen aan het gevoel, dat er iets rust
gevends van uitgaat, De Engelsche
zich zal laten spelen, wel dan zal
zoo'n carmarilla zich niet kunnen vor
men aan het stille hof van den weduw
naar zonder kleinkinderen. Bovendien
zal hij het kabinet—Luther voor het
rijk, en het kabinet Braun voor Pruisen
ongemoeidlatenzoodatpolitieke crisissen
volkomen zijn uit gesloten, en de staats
zaken haar normalen gang kunnen
gaan. De eenige man, die binnenkort
in Duitsland regeert, is de Duitsche
Lloyd George, Stresemann en van Stre-
semann heeft de Entente niets dan
goeds te verwachten, daar hij de ver-
vullingspolittek in practijk brengt en
bovendien de geestelijke vader is
van de veiligheidspacten.
BINNENLAND.
De bekende medewerker van het
H b 1 d. de heer G. Nijpels. die eenige
tijd in Rome heeft vertoefd, wijdt een
beschouwing aan de beteekenis van
het Vaticaan als wereld—centrum.
Welke regeering beschikt over zoo'u
uitgebreid, over zoo'n toegewijd en
betrouwbaar consulaircorps, over zulk
een inlichtingsdienst
al die kwesties een hoop af moet
weten, maar die ook en waarschijn
lijk juist daardoor in het Vaticaan
zeer gezien is.
In Rome dat heerlijke Rome,
waar de menschen niet veel anders
te doen hebben heeft men het
ook klaargespeeld den graad van dat
„gezien zijn" onder cijfers te brengen.
Daar weet men bijv. precies hoeveel
minuten elke audiëntie geduurd heeft,
die kardinaal Gasparri, op zijn weke-
lijkschen ontvangdag, den diversen
gezanten bij het Vaticaan bij zich
gehouden heeft.
Welnuelk goed Romein weet te
vertellen, dat onze gezant bij den
Heiligen Stoel, Jhr. O. van Nispen tot
Sevenaar, steeds langer bij den kardi
naal gehouden wordt, dan zijn collega's,
zelfs dan die van veel grootere mogend
heden. En ook, dat de kardinaal hem
meer dan eens roepen laat.
Het gaat toch soms vreemd in de
wereldziedaar nu eens een diplo
matieke post, die èn nuttig is, èn
nog goed bezet tevens; iets dat wij,
helaas, niet van alle zeggen kunnen.
Deze organisatie, in lange eeuwen
steeds verder uitgebreid en gegroeid,
is iets geweldigs geworden, eenig
waarschijnlijk in de geschiedenis der
menschheid, en waar alle Foreign-
office's (het Engelsche ministerie van
Buitenlandsche Zaken) enQuai d'Orsays
het Fransche ministerie van Buiten
landsche Zaken) kinderspel naast zijn.
Het ware m.- i. wenschelijk, dat
allen, die het nut of de gewenschtheid
van 'n vertegenwoordiging bij het
Vaticaan nog niet inzien, eens een
dag of wat in dit Rome konden rond-
kijken. Principieele bezwaren zouden
zoodoende waarschijnlijk niet uit den
weg te ruimen zijn, maar al wie het
groote belang begrijpt van steeds op
de hoogte te blijven van wat in deze
best ingelichte centrale ter wereld
geregeld binnenloopt, zal zeker spoe
dig de overtuiging krijgen, dat wellicht
geen gezantschap zulk een prachtige
observatie— en luisterpost is als juist
dat bij het Vaticaan.
Over groote bewegingen, als het
voortdringen van het bolsjewisme in
het ook in ons Oostenover
En juist dien zouden velen graag
opgeheven zien
RECHTSZAKEN.
mmm
In 1844 werd hij directeur-generaal
der muziek te Londen, doch hij ge
voelde er zich niet recht thuis. In
1845 bezocht hij opnieuw Londen,
dirigeerde daarna zijn „Paulus" en
1 „Walpurgisnacht" op het muziekfeest
te Zweibrücken en nam in November
afscheid van Berlijn waar hij de muziek
geleverd had van de „Ahalië" van
1 Racine.
I Nu begaf hij zich naar Frankfurt,
1 waar hij werkteaan „OedipusColoneus"
van Sophocles en aan het oratorium
„Elias" in een ietwat dramatischen
vorm behandeld om het bij gelegenheid
1 als tooneelwerk te kunnen opvoeren.
Daarna belastte hij zich weder te
Leipzig met de besturing van concerten
pers stelt de zaak aldus: „Wie en wat
is Hindenburg en wat kan hij, nu men
hem rijfcspresident heeft gemaakt
En dan zijn de eensluidende antwoor
den, dat Hindenburg een oud man is,
die onder den keizer een gehoorzaam
dienaar was, en onder de republiek
eveneens een gehoorzaam man,
dat hij evenmin onder het keizerdom
als onder de republiek ooit excessen
heett begaan. De Kapp Putsch heeft
zijn steun niet gehad, en de Putsch
van Hitier en Ludendorff heeft hij
streng veroordeeld. Als hij dus nu
officieel den eed van trouw aflegt
op de grondwet van Weimar, wel, dan
zal hij dien eed gestand doen. En als
hij verklaart, gelijk hij aan de Lokal
Anzeiger heeft gedaan, dat men niet moet
de verschillende argumenten, die de
zendelingen en vertrouwden van de
Komintern (Communistische Internatio
nale) voor hun propaganda daarginder
bezigenover de uitwerking daarvan
over den rising tide of Islam (de
rijzende vloed van den Islam)over
de combinatie bolsjewisme—islam
over deze en zooveel andere problemen
van het heden en de toekomst
voor koloniale mogendheden, kan men
nergens beter en vollediger gegevens
krijgen, dan op het ministerie van
buitenlandsche zaken van het Vaticaan
bij den kardinaal—staatssecretaris
Gasparri.
Nederland heeft daarbij nog het
voordeel, bij het Vaticaan een gezant
te hebben, die niet alleen een uiterst
Poging tot doodslag op een politieagent.
P. Th. R., schilder, wonende te
Eindhoven, thans gedetineerd, had zich
voor de Bossche rechtbank te ver
antwoorden, beklaagd ter zakedat
hij in den nacht van 15 op 16 Februari
1925 te Eindhoven opzettelijk ter uit
voering van zijn voornemen om den
dienstdoenden agent van politie Den
Brok van het leven te berooven, dezen
met kracht een mes in de borst heeft
gestoken, zijnde de uitvoering van zijn
voorgenomen misdrijf niet voltooid
alleen tengevolge van de van zijn wil
onafhankelijke omstandigheid dat het
mes het kraakbeen van een rib heeft
getroffen en niet in de borstholte is
gedrongen, zoodat geen edele deelen
werden geraakt en de agent alleen
ernstig werd verwond.
Het O. M. eischte 3 jaar gevangenis
straf met aftrek van voorarrest.
Vanwege het O. M. waren 4 getuigen
gedagvaard.
Raadsman Jhr. Mr. van Meeuwen te
's Bosch pleitte clementie.
Ontaarde moeder.
H. V., huisvrouw van Th. Foliant,
te Eindhoven, stond terecht voor de
bekende mishandelingen op haar kind
dat op sterven lag.
Beklaagd ter zakedat zij in den
nacht van 2 op 3 Maart 1925 te Eind
hoven opzettelijk mishandelend haar
dochter Antonia Foliant gewelddadig
heeft geslagen waardoor deze pijnlijk
werd getroffen, terwijl ze in doodstrijd
was. Het meisje is tegen den morgen
van 3 Maart gestorven.
Vanwege het O M. zijn 3 getuigen
gedagvaard.
Beklaagde heette brutaal alles liegen
en toonde geen zweem van moederlijk
gevoel, noch beroqw over haar gruwe
lijk misdrijf.
De eisch tegen deze ontaarde moeder
luidde 5 maanden gevangenisstraf.
Louis Bouwmeester, Xeerland's f/root-
str tooneelspcler, l.l. Maandag te Am
sterdam gestorven en vandaag ter aar-
da besteld.
1 foderne kleun1 Combinaison-tasch van
moiré zijde, roor sehouivbu rg. etc., ge-
d ra (jen in de tint van het toilet.
Tv
In het Stedelijk Museum te Amsterdam werd Zaterdagmiddag de tentoonstel
ling ran Ons Huisgeopend, in tegenicoordigheid van Burgemeester de
Ylugt. Eerste-ri/' vd.n.r., geheel links: Mej. Aspcrcn, directrice van Ons
/luis", Mevr. de Vdugt, li urge meester de YlugtMevrouw TeggelenE. Polak.
M
De reis van den Engclschcn Kroonprins in West-Afrika.
De prins ran Wales kijkt met belang stelling naar dc dansen door een in-
landsche danseres voorhein uitgevoerd.
Voetbalsport.
WAALWIJK.
QuickNoad 42.
Het is Zondag voor Quick een goede oefen
wedstrijd geworden, alhoewel Quick met a
invallers verscheen. Dat Quick goede re
serves heeft, is Zondag duidelijk bewezen,
want de invallers hebben uitstekend werk
verricht.
Voor rust maakte Quick er zoo wat niets
van en wist Noad tweemaal te doelpunten.
Met 2—0 voor de Tilburgers ging de rust
in. Na de hervatting had Quick haar opstel
ling gewijzigd wat een verbetering bleek.
Het samenspel was beter terwijl het verband
ouderling beter verdeeld was. 4 maal wist
Quick te doelpunten, terwijl Meeth zich niet
meer liet passeeren. Einde kwam met een
verdiende overwinning voor Quick.
Quick II speelde voor de competitie
tegen Kaatsheuvel II en wist met 60 te
zegenvieren. Een mooi slot voor de Quick-
reservers van hun competitie.
Zijn de Serie-wedstrijden welke Quick
telken jare in de maand Mui organiseerde
iets bijzonders, de serie welke Quick thans
organiseert overtreffen al de vorige door
een der Waalwijksche clubs uitgeschreven.
Een kostbare collectie prijzen zyn beschik-
