Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. f feulletom jonge vrouw. „NOO&D-BRABAND" NUMMER 42 WOENSDAG 27 MEI 1925 48e JAARGANG. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. KAATSHEUVEL. Algemeene vergadering van den Raad op Zaterdag 23 Mei des middags ten half drie uur. Voorzitter Edelachtb. heer Van Besouw. Ongeveer half drie opent de Voor zitter de vergadering afwezig de heer De Bresser. De notulen der vorige vergadering worden na voorlezing onveranderd goekgekeurd en vastgesteld. Aan de orde 1. Voorstel verbetering van de Nieuwe straat te Loonopzand en van de Telefoonstraat te Kaatsheuvel. De Voorzitter zegt dat de gemeente opzichter aanwezig is om enkele ge gevens te verstrekken betreffende het aanleggen en de te ramen kosten en stelt voor in geheime vergadering over te gaan teneinde over het finantieele gedeelte nadere inlichtingen te kunnen verschaffen. Na heropening der openbare verga dering neemt de heer van der Horst het woord. Bij hem gaat het niet alleen wat moet, maar bovenal wat kan. Heeft het Dag. Bestuur ook overwogen of het kan, heeft het overwogen wat het van de finantiën zal vergen en wat in de toekomst de gevolgen zullen zijn. Men kan wel zeggen het moet, het is wenschelijk, het is zelfs noodig. maar eerst dient men zich toch af te vragen kan het. Het Dag. Bestuur stelt de vergade ring voor een feit om een uitgaaf van plm. f 40 000 te doen. Weliswaar is de opzichter een oogenblikje geweest die verschillende cijfers heeft gegeven, maar wie is er die dit alles kan na gaan, kan verwerken, in een oogenblik het een met het ander kan overwegen Dat kan niemand en daarom begrijp ik niet aldus spr.. waarom van zulke der gelijke gewichtige zaken de leden niet wat eerder in kennis worden gesteld en op de secretarie van een en ander inzage krijgen. Nu komt men hier en wordt ineens voor de feiten gesteld. Van te voren heb ik nooit iets gehoord dat het Rijk de gemeente verplicht daar een harde weg aan te leggen en zoo dat niet wordt gedaan men dan f 8200 kwijt is, dat men dan dit be drag moet teruggeven. Bestaat nu de mogelijkheid niet dat door die voorwaarden een streep kan worden gehaald Kan men door over leg niet tot resultaten komen Den heer Schlungel zal het wel zijn opgedragen maar er is toch te praten en zou ons dat geen resultaten brengen, dan kan toch worden nagegaan of op een voordeeliger wijze aan de verplich tingen kan worden voldaan. Men kan wel zeggen het moet maar men moet zich toch afvragen of men zich zoo'n uitgaaf kan getroosten. Ik stel U, mijnheer deVoorzitter.de vraag kan dat. Bij de behandeling van de begroo ting hebt u gezegd dat het met de financiën er treurig uitziet en ik geloof dat er die nog treuriger zijn gaan uit zien. j Men kan nu wel zeggen dat bedrag leenen we. Zeker, dat gaat, maar dat kost ook weer geld en het gevolg zal zijn dat de belastingen weer omhoog moeten. Moet dat alles niet ernstig onder het oog worden gezien Men kan wel zeggen het is een goede verbetering, een reuzenverbete ring zelfs die men gaarne zou wenschen, maar op het oogenblik past het ons niet daartoe over te gaan. Mettertijd zal het wel komen, maar nu kan het naar mijn bescheiden meening niet. Bovendien, het gaat niet aan zoo'n zaak zoo maar ineens van alle kanten te kunnen bekijken. De opzichter heeft een minuut of vijf staan praten en ik geloof gaarne dat wat hij zegt, waar is, maar men weet er toch niets van. De Voorzitter zegt dat Burg. en Weth. de eerste tijd zeker niet met dit voorstel zouden zijn gekomen indien ze daartoe door den Minister niet werden geprest door het schrijven dat, wordt er niet toe overgegaan, men de f8200 moet teruggeven. Spr geeft gaarne toe dat de finan tiën er alles behalve rooskleurig uit zien en daarom juist zouden Burg en Weth. niet met het voorstel zijn ge komen als ze daartoe niet werden 56) TWEEDE DEEL. gedwongen. Van den opzichter heeft men nu alle mogelijke inlichtingen verkregen, maar gaarne geef ik toe dat het voor de leden over een dergelijk gewichtige zaak gemakkelijker is indien ze van te voren een prae-advies krijgen thuis- gezonden. De kostenberekening van nu met die van vroeger, geeft geen aanmer kelijk verschil, zoodrt men veilig kan aannemen dat alles naar waarheid is opgemaakt. Het cardinale punt bij den heer Van den Horst is de finantiën. Voor mij, aldus cL Voorzitter, zegt dat ook veel en daarom heb ik in de vergadering van de wegencommissie gezegd dat het geen zaak is die men met ambitie kan verdedigen, juist om den finantieelen toestand. Burg. en Weth. staan voor het geval om die f 8200 terug te geven of aan het verzoek van den Minister voldoen en nu denkt mijnheer Van der Horst dat door het houden van een confe rentie, waarin op den slechten finan tieelen toestand van de gemeente kan worden gewezen, dat de Minister wel zal zijn te bewegen om zijn eisch te laten varen of althans die milder zal stellen Ik voor mij geloof niet dat men (WtthjAWAALWU k. f Gggsp DOOR ERVARING STERK-j daarmede eenlg resultaat zal bereiken dat is wel te merken aan de corres pondentie. De vraag is nu wat is het beste Die f8200 teruggeven of aan he j verlangen van den Minister voldoen Van Amelsvoort. Die gelden zijn dus gegeven voor verbetering aan de wegen in die twee wijken. Voorzitter Die zijn door den Minister gegeven voor verharding van den weg in Loonopzand Van Amelsvoort. Het is daar toch geen groote verkeersweg, want het is nu maar een wei met een voetpad. Een goede verkeersweg kan het nooit worden ook want bij de kerk is de weg veel te smal. Voorzitter. Dat kan wel zijn dat 't daar smal is. maar er zal toch heel wat gaan passeeren. Van Amelsvoort. En er wordt niet bijgebouwd. Verschure. Als er maar eens een gasthuis komt met een pensionaat. Van Amelsvoort. Als er eens. als er eens. De O W. jaren zijn voorbij. Waren er die nu gebleven, dan zou het nog gaan. Verschure. Om een gasthuis te krijgen behoeven er toch waarachtig geen O.W.-jaren te komen. Van Beurden. De mededeeling moet nog worden gedaan dat alles gedaan is om die f 8200 zoo te behouden maar dat de Minister aan den door hem gestelden eisch blijft vasthouden. Van der Horst. Nu komt men plot seling met dit alles in den raad Vroeger heeft men daar nooit een sy- labe van gehoord. Ik neem dat alles nu wel gaarne aan, maar waarom er vroeger niet eens over gesproken. Van Beurden. Het is niet voor ver- betering. De Minister stelt eischen en zegt zus en zoo. Van Amelsvoort. Als de Minister op de hoogte was van de toestanden, dan zou hij wel aan het verzoek, als dat wordt gedaan, gevolg geven. Een Mi nister is toch ook een mensch met een gezond verstand. Van Beurden. De Minister wordt door den heer Schlungel op de hoogte gesteld Wijdemans. Ik zou die f 8200 als het niet anders kan. maar teruggeven, dan hebben we ze in een paar jaar tijd aan rente terug verdiend De heer Vrinte is het daar geheel mee eens. Verschure. Men zal er toch ooit een goede weg moeten leggen. Van Amelsvoort. Het is geen ver keersweg. Voorzitter. Dat zal er toch wel van komen want de auto's zullen dan veel liever hier langs rijden dan over die keien in de Qrootestraat Waar is het dat er op het oogenblik niet wordt gebouwd, maar het is toch de aange wezen plaats om het te doen. Zal men tot bouwen overgaan, dan zal men het daar moeten doen, want het is er voor aangewezen bij kerk en school. Daar komt bovendien nog bij dat de gemeente dan veel gemakkelijker van haar bouwgrond zal alkomen. i Snoeren. Nu zal er zeker niemand in dien zandweg willen gaan bouwen. Van Amelsvoort. lk zou er ook wel eenige verbetering willen aanbrengen maar niet voor f 30.000 of 40.000. Snoeren. Dus U zou misschien bij de Zusters wel den weg willen verbe teren en voor de rest niet. Dat gaat toch ook niet. Veischure De menschen kunnen er nu nog met geen fiets door komen. Van Amelsvoort. lk zou het alleen voor de huizen wat verbeteren Snoeren. Dan kunnen ze nog niet naar de kerk. Wijdemans. Ik kom er ook dikwijls, maar zoo erg is het er nu niet. Vrinte. Er zijn nog genoeg wegen die heel wat slechter zijn en meer bewoond. De heer Snaphaan geeft toe dat de straat in Loonopzand lang nog niet is bebouwd, maar desniettegenstaande mag men het toch een drukke ver- keersweg noemen. De meisjes en jongens die naar school moeten, komen er allemaal langs Het verkeer is z.i. zeker zoo druk als hier en waar die weg ver schrikkelijk slecht is. is het hoog daarin verbetering wordt noodig dat gebracht. Van Lier. mij stelt de niet als het Weth. doet Volgens Minister die conditie zoo voorstel van Burg. en denken. Voorzitter. De Minister stelt of beter gezegd, heeft als eisch gesteld met het voorschot verleenen aan den woning- Witlwykscle en Langstraalscke Courant Dit blad verschijnt WOENSDAG EN ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Prijs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regeL Bij contract flink rabat Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. van „DE EOEO VAN HET ZUIDEN MAATSCHAPPIJ VAN VERZEKERING OP HET LEVEN "HU"111inii....iii,i«,lliu.» Bij middel van haar boor, en met ccnc onge- mcene vlugheid en krachtdadigheid had Renée in een hoek der deur van Sophie Mosser's kamer, een gat gemaakt. Door die kleine, onzichtbare opening in het hout werk kon zij zien wat er In de kamer gebeurde. Wat meer is, zij had zich verzekerd dat de schroevendraaier zonder gerucht desnoods ook de schroeven van het slot der slaapkamer van So phie zou kunnen losmaken. Zeer zachtjes had Renée dat werk beproefd en bevonden dat alles naar wenscli ging. Nu wachtte dc gevangene de gebeurtenissen af. Zij had niet lang te wachten. Rond elf ure, terwijl zij, nog altijd in haren zetel uitgestrekt, met de grootste aandacht naar het minste gerucht luisterde, hoorde zij opeens een doffen hevigen slag, voorafgegaan van eene lichte davering, waarvan zij de oorzaak niet kon bepa- len. Wat meer is, dat gerucht, op eenc ontploffing gelijkend, scheen zich in dc verte voor te doen en wekte niet verder hare aandacht. Zij wachtte nog een wijl. Alles was weer stil geworden, en Renée, die zich sterk en moedig ge voelde, oordeelde dat het oogenblik om te han delen gekomen was. Zij trok een donkerkleurig kleed aan en stelde zich aan het werk. De schroeven gingen los zonder gerucht. Een lichte stoot was voldoende om den grendel los te maken en te doen vallen op het dik tapijt dat den plankenvloer van den gang bedekte. Zachtjes sloop Renée dan tot aan de kamer van Sophie Mohh en kon door het gaatje la die deur volkomen goed zien wat er in de kamer gebeurde. Zij moet op hem wachten, zeide Renée stil hij zich zelve. Ha, dat hij komc want anders zou die schrikwekkende vrouw bemerken, dat ik den grendel losgemaakt heb, en lk zou verloren zijn Voor het oogenblik was Sophie zonder wan trouwen; zij stapte op en neer in hare kamer, nu eens naar de klok kijkend, dan blijvende stil staan als om naar een verwijderd gerucht te luis teren. Eensklaps zag Renée het gelaat van Sophie Mosser opklaren. De jonge vrouw zette zich in een leunstoel en wachtte. Wederom scheen een gerucht langs den muur op te stijgen, maar opeens gleed het achtereinde van het bed van Sophie In twee deelen, en het hoofd van een man vertoonde zich. Zijn hals, zijne wangen en zijn voorhoofd waren nat van het zweet. Zijne zeldzame, fijne haren, waarvan de platte lokken door het zweet aan de slapen geplakt wa ren, omlijsten een woest gelaat. De heldere, wreede oogen hadden eene verwil derde uitdrukking. Sophie was aanstonds naar hem toe geloopen. Maar hij verwijderde haar met een gebaar en sprong in dc kamer. Ik stik, geef mij water, zeide hij. En zelf eene karaf nemend die, met water ge vuld, onder zijn bereik op een tafeltje stond, ledigde hij ze met een enkelen teug. Ik ben bijna aangehouden, gromde hij dan. Door wie? Door dien domkop van een Ivan, antwoordde hij, minachtend de schouders ophalend. Dc Tcherkcss van graaf f de Thai? De zonderlinge bezoeker gaf een bevestigend hoofdteeken. Ilij heeft mij achtervolgd tot aan het In op- bouwzijndc huis. Sophie schudde het hoofd. Bah, zeide zij, des nachts zal hij daar niets ontdekken. Op den dag zal hij in het keldergat terecht komen er is dus niets te vrcezen. O, thans ben lk gerust. En, dat dof gerucht, die ontploffing, welke lk daar aanstonds gehoord heb? Hij boog het hoofd en antwoordde: Het huis ls ln de lucht gevlogen, en daar de generaal thuis was, denk ik dat hij op dit oogen blik slch la een netelige* toeetaad moet bevinden. Al sprekend, kortweg en met afgebroken woor den, zooals hij het gewoon was, kwam Jan Stein berg men zal hem reeds herkend hebben meer en meer op zijn gemak. Hij ontdeed zich van zijn jas en verfrischte zich met koud water. Dit gedaan zijnde, trok hij uit zijn zak een revolver van zwaar kaliber. De stalen loop was goed onderhouden en glansde bij het licht der kaarsen. Hij legde het wapen onder het hereik zijner hand, op het tafeltje. En naast den revolver legde hij een gevaarlijk mes. J Hij herademde thans huiten gevaar zijnde, en hervond zijne kalmte, zijne zelfbeheersching en zijn vertrouwen. Maar weldra fronste hij dc wenkbrauwen. Ik had u verwittigd zclde liij, dat gij de schuif smeeren moest, zij heeft daar aanstonds weer ge knarst. Ik lieb het nochtans gedaan, antwoordde Sophie Mosser met onderwerping. Gij hebt ze niet genoeg gesmeerd, aangezien ze nog geknarst heeft, drong Steinberg aan. Welaan, 't Is niets, hernam zij, alles is goed gegaan. Gij zijt hier en hebt niets meer te vreezen; wcest gerust en herstel u. Ziehier, want gij moet voorzeker honger hebben. Dit zeggende nam zij uit een kast brood en vleesch en eene flesch wijn. Steinberg liet zich niet aanwakkeren om te eten, want het zuinig avondmaal dat hij genomen had was reeds verteerd. En dan, graaf dc Thai? vroeg Sophie Mosser, terwijl zij hem bijna verlegen aankeek. Al etende antwoordde hij op brutalen toon: Ik heb u gezegd, dat die zaak afgedaan was, dat is alles. Gij gelooft of hoopt toch niet dat lk u in alle bijzonderheden ga vertellen wat ge beurd is? „Neen, dat zijn nuttelooze woorden, 't Is gedaan, zeg ik u. De beurt ls nu aan een ander. Als het zoo is, wat gaat gij doen? Parijs verlaten, en spoedig. Om waarheen te gaan? jk weet er niets van, ik heb voor het oogen blik geen bevelen. Vooreerst naar Zwitserland. Gij moet mij dus weer verinten, Jan? Zullen wij dan nooit te zamen blijven? Dat ls weinig waarschijnlijk. Zie, nochtans, wat lk zooal gedaan beb, terwijl ik aan u dacht, en lioe ik deze schuilplaats ge reed gemaakt heb toen de herstellingswerken aan het huis uitgevoerd werden. Wanneer het nabu rige niet meer in opbouw zal zijn, kunt ge langs het keldergat binnenin plaats van te dalen zult gij te klimmen hebben. Deze schuilplaats is on vindbaar. Hoe wilt gij dat men u hier zou ontdekken? Wie? Niemand, gij zijt eene uitmuntende vrouw. En uwe zaken, hoe ver staan ze? Dat alles goed. Er is niets te vreczcn, de gra vin houdt zich rustig. De bewaking is gemakkelijk. Wladlmir is in het bezit gekomen der goederen van den prins Alexis. Hebt gij geld? Ja, ik heb er op zij gelegd, zooals gij het mij bevolen liadt. Ik heb hier papieren waarden en eene beurs. Dat ls goed, geef ze mij, ik lieb er noodig voor vele anderen. Zij gehoorzaamde met onderwerping, stond op en opende een schuiflade, waaruit zij eene met bankbiljetten gevulde brleventasch nam en eene metalen beurs. Zij plaatste het alles naast den revolver, terwijl zij tusschen hare tanden gromde: Het geld van dien onnoozelen Wladlmir zal ten minste tot iets dienen. Vreesachtig en gansch onderworpen aan Stein berg, dien zij voor een hoogcr en gevaarlijk we zen scheen te beschouwen, vestigde zij nu op hem een blik waarin eenc grenzclooze onderdauigheid uitgedrukt lag. Men zag dat die vrouw verbonden was aan dien ellendigcn Steinberg, en dat zij, op een teeken van hem, tot aan het einde der wereld hem zou gevolgd hebben. Waar had zij hem gekend? Tc Riga, toen zij nog zeer Jong was, in de wo ning van haar vader, een bemiddeld burger. Vervolgens was zij naar Ny-slott gekomen. Hij had haar hare gedragslijn voorgeschreven, haar verbonden aan Wlademlr en hij smeedde het duister en bloedig komplot dat voor eerste uit werksel had dat eerloos verraad, hetwelk Alexis Livaclioff verplichtte haastig de vlucht te nemen onder de beschuldiging van samenzwcering tegen het leven des keizers en van nihilisme. Hij was reeds lang een der aangeslotenen dezer verderfelijke sekte. Soms was hij voor langen tijd afwezig, eens- klap» verdwijnend, om weer te verschijnen, wan neer men het minst zijne tegenwoordigheid ver wachtte. Al spoedig, onder den voortdurenden invloed van dezen bedorven kerel, die haar meester was, werd zij hoosaardiger, slechter, vcrdorvcner en wrccdcr nog dan hij. O, zij waren heel en nl geschikt om elkander te verstaan. Jan Steinberg wist dat Sophie Mosser muurvast aan hem verbonden was. Hij was overtuigd dat, wanneer hij haar op zekeren dag, wanneer het hem zou believen, zcfi- gen zou Komdat zij alles verlaten zou om hem te volgen. Zij was onder zijn juk zeer sterk geworden. Sophie had weldra begrepen dat, zooals zij zelf aan Jan Steinberg geketend was, gereed om hem in alles te gehoorzamen, Wladcmir Paloutine, op zijne beurt, aan haar verbonden was, en dat zij hem leiden zou waar zij maar wilde. Op Alexis, daar was niet op te rekenen geweest, •t Was te vergeefs dat zij het beproefd had ook liem in haar net te wikkelen. Alexis Livachoff, wij weten het, was een rechtschapen, eerlijk en edelmoedig jongeling, en Sophie Mosser had al spoedig ondervonden dat hare macht op hem geen uitslag bekomen kon. Van dan af was Alexis veroordeeld; hij moest verdwijnen. Den dag waarop Jan Steinberg zeker geweest was van zijne volstrekte overheerschlng op Sophie, had hij aan deze gezegd tot welk monster achtig werk, zij hem hare hulp leenen moest. Sophie was er niet in het minst verwonderd over geweest. Zij had zonder aarzelen en zonder tegenwerping het afschuwelijk plan van haren medeplichtige goedgekeurd. Meer zelfs, dat misdadig werk beantwoordde aan haren haat. Zij had geen moeite gehad om Wladlmir tot liet plegen van dat monsterachtig verraad tegen zijn neef Alexis over te halen. Van Rurick had zij dc beschuldigende papieren, de brochuren en dc lijsten ln handen gekregen en dat alles was door haar geborgen ln de brleven tasch van Alexis, na zc aan dezen ontstolen te hebben. Men kent het overige; Alexis was verplicht ln eene overhaastige vlucht zijne redding te zoeken. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1925 | | pagina 1