Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Tentoonstelling.
jonge vrouw.
I
FEULLETOM
NGORDBRABATiD
NUMMER 70
WOENSDAG 2 SEPTEMBER 1925
48e JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Zaterdag beloofde bet weer een echt
drukke en gezellige dag te worden, im
mers niet minder dan 15 vereenigingen
zouden voor dien dag aan het festival
deelnemen, dus had men nu eens zeker
goed weer noodig.
Helaas, bij het ontwaken hing een
asch-grauwe lucht boven de gemeente,
waaruit een fijne motregen viel.
Gelukkig klaarde het weer tegen den
middag op en toen het half drie was ge
worden heerschte er in de gemeente een
gezellige drukte. Van alle kanten kwa
men de deelnemende vereenigingen on
ze gemeente binnen er lustig op los bla
zende.
Half drie verzamelden zich in de zaal
Musis Sacrum de deelnemende gezel
schappen en werd in optocht naar het
terrein gemarcheerd, alwaar in de
groote Cabaretzaal de aanwezigen dooi
den Voorzitter van de Jubileerende ver-
eeniging, den heer Aug. v. d. Heijden,
als volgt werden toegesproken:
Wederom geniet ik het voorrecht U
allen hier het hartelijk welkom te mogen
toeroepen. Met vreugde maak ik van
dat privilége gebruik, wijl ik juist
ditmaal een breede schaar vrienden
en bekenden voor me zie, die zulke
aangename herinneringen in mij wakker
roepen en die zoo aanstonds „con
amore" hun beste krachten zullen in
spannen om op het festival onzer
jubileerende Liedertafel een schitterend
figuur te maken. Met werkelijk intens
genoegen constateerden wij den vorigen
Zondag de verrassende vorderingen,
die de vocale en instrumentale muziek
in de laatste jaren gemaakt heefthoe
schier alle Vereenigingen het predicaat
„goed" tot „uitmuntend" verdienden
en gaarne houden wij ons overtuigd,
dat Uwe huidige prestaties daarbij
geenszins zullen achterstaan. Ik behoef
wel niet te zeggen, hoezeer wij dien
opbloei der edele toonkunst toejuichen,
daar de invloed der muziek op de
beschaving in het algemeen, en op de
moreele verheffing van het individu in
het bijzonder, moeielijk te hoog aan-
81)
TWEEDE DEEL.
geslagen kan worden. Een genot zou
het mij zijn een en ander met voor
beelden en bewijzen nader te illus-
treeren, doch het reeds gevorderde uur
dringt op beperking aan.
Kondet gij in onze harten schouwen,
gij zoudt daarin lezen onze groote
dankbaarheid voor Uwe medewerking
op ons festival, en onze beste, vurigste
wenschen voor den bestendigen groei
en bloei van Uw Gezelschap. Welnu
dan, schrijdt moedig voort op den
ingeslagen weg, op het steile, kronke
lende pad, dat naar den top van den
Helicon voert. En voelt gij soms, wat
God verhoede, al strijdende den moed
in de schoenen zinken, sterke U dan
de wetenschap, dat ook „Oefening en
Vermaak" tijdens zijn 65,-jarig bestaan
zoo vaak voor heete vuren gestaan
heeft en bijna voortdurend tegen wind
en stroomen van velerlei richting moest
oproeienofwel bedenk, hoe ook dit
tentoonstellingscomité, ondanks malaise
of wat dies meer zij, voor niemand of
niets in de organisatie en de uitvoering
harer zoo breed opgezette plannen is
teruggedeinsd.
Wij vleien ons met de hoop. dat gij
allen, straks weergekeerd in eigen woon,
voldaan over hetgeen gij hier gezien
en gehoord hebt, de achterblijvers nog
eens krachtig zult aansporen morgen
of uiterlijk overmorgen alsnog een
bezoek te brengen aan deze expositie,
die werkelijk mag heeten een open
baring, een triomf der beschaving, een
adelaarsvlucht onzer schoen- en leder
nijverheid, een onderneming met een
vorstelijken opzet, die ook een vorste-
lijke belangstelling, ware het slechts
voor een paar uren, meer dan dubbel
verdiend had. Zij zullen er de over
tuiging erlangen, dat het vaak ten
onrechte geminachte Noord-Brabant bij
geen enkele provincie van ons Vader
land behoeft achter te staan. Dwalende
bij avondstond door deze heerlijke
tuinen, die herinneren aan de sprookjes
uit de „Duizend en een nachten",
zullen ook zij misschien, evenals ik,
vaak in zichzelven jubelen: „Het
daghet in het Zuiden, het licht schijnt
overal". Werkelijk zoo is het! Alleen
valt het te betreuren, dat nog zoovelen
in het Noorden voor dat licht, dien
heerlijk stralenden dageraad, moed
willig of quasi toevallig de oogen
sluiten. Doch het zal hun niets baten.
Het licht, het Brabantsche licht staat
niet meer onder de korenmaat, het
schijnt en blijft schijnen tot het aller
wegen zal doorbreken.
\Doch ik word inconsequent. Zoo
even maande ik aan tot zelfbeperking
en ik blijf maar doorredeneeren alsof
ik heer en meester was over het uur
werk van den tijd. En toch meen ik
aan de physionomie van velen Uwer
te merken, hoezeer zij naar muziek en
zang reikhalzen. Zelfs de lucht, dunkt
me, begint te beven en te trillen, on
geduldig als zij wordt Uwe heerlijke
tonen en melodieën over de toehoorders
en terreinen uit te golven.
Aan het werk dus, geachte Presi
denten en Directeuren, nadat wij eerst
een glas op den bloei Uwer Vereeni-
ging en op Uw persoonlijk geluk en
voorspoed gedronken zullen hebben.
Na deze rede, die daverend werd toe
gejuicht, werd namens de Liedertafel
„Vooruitgang zij ons Doel", door eeni-
ge dames een prachtige bloemenmand
aangeboden.
Ook van de dames Gerris, waar „Oe
fening en Vermaak" al zoo lange jaren
thuis is, werd een prachtig bloemstuk
aangeboden.
De heer A. Verheijden uit Capelle
bracht in eenige goedgekozen woorden,
namens de Gemengde Zangvereeniging
't Rozenknopje, de beste wenschen over.
Ook de heer A. de Groot te 's Bosch,
vroeger hier woonachtig, wilde gebruik
maken van de gelegenheid om de ver-
eeniging zijn beste wenschen aan te
bieden. In het bijzonder herdacht hij
wat de heer Aug. v. d. Heijden als
Voorzitter is en hoopte dat liet hem
gegeven moge zijn nog vele jaren aan
het hoofd der vereenigiug, die hem zoo
dierbaar is, te moge staan.
Achtereenvolgens traden nu op:
1Harmonie St Chrispijn te Waalwijk-
2. Harmonie St. Jan te Kaatsheuvel.
3. Harmonie de Volharding te Drunen
4. Gemengde Zangvereeniging Voor
uitgang zij ons Doel te Waalwijk.
5. Mannenkoor De Volhadding te
Babiloniënbroek.
6. Gemengde zangvereeniging Apollo
te Dordrecht.
7. Harmonie Vlijt en Eendracht te
Rijen.
8. Kon. Erk. Harmonie Sophia's Ver-
eeniging te Loon op Zand,
9. Harmonie Kunst na Arbeid te Ca
pelle.
10. Christelijke Zangver. Hallelujah
te Waalwijk.
11. Gemengde Zangvereeniging 't
Rozenknopje te Capelle.
12. Gemengde Zangvereeniging Po
lyhymnia te Genderen.
13. Liedertafel Oefening en Vermaak
te Vlijmen.
14. Liedertafel Oefening Baart Kunst
te Nieuwkuik.
15. Koninklijk Muziekgezelschap
Euphonia te Kaatsheuvel.
Zonder overdrijving mag worden ge
zegd dat door alle vereenigingen uit
stekend werd geblazen en gezongen.
I)e belangstelling voor de muziek en
zang was bijzonder groot. In dikke rij
en stonden de liefhebbers om de kiosk
geschaard. Het applaus dat iedere ver-
eeniging in ontvangst mocht nemen,
was dan ook ten zeerste verdiend, want
er werd bijzonder goede muziek ge
maakt.
Intusschen was ook de Commissaris
der Koningin op het terrein verschenen.
Z. Excellentie werd door het Hoofd
bestuur, benevens den burgemeester, in
de Champatgnebar ontvangen.
Nadat men zich een oogenblik had
onderhouden, werd een rondgang over
liet terrein en door de verschillende hal
len gemaakt.
Telkens gaf de hooge gast zijne groo
te bewondering te kennen over wat
men hier heeft weten te presteeren.
I)at de zaak uitnemend was opgezet,
daarvan was hij overtuigd. In Waal
wijk houdt men van geen half werk,
maar dat hij een dergelijk grootsch
schouwspel zou te zien krijgen, had hij
niet durven verwachten.
Bij zijn vertrek feliciteerde hij het
bestuur en sprak zijn beste wenschen
uit voor het welslagen van deze onder
neming.
Terwijl op het terrein het festival
plaats had, kwam tegen vier uur een
500-tal turners het Sportterrein opge
marcheerd.
Een groote gymnastiek- en athletiek-
demonstratie, uitgeschreven door den
K.K. Gymnastiekbond in het bisdom
's Bosch, zou gaan plaatsvinden.
De commissie belast met de algemee-
ne leiding was samengesteld uit de liee-
ren: .T. Custers te Eindhoven, A. Prin-
cen te Waalwijk en A. Tervoort te
's Bosch.
De jury bestond uit de dames C. van
Amelsvoort te 'sBosch; J. van Hel-
lenberg-Hubar te Eindhoven; S. de
Jong te Eindhoven; T. .Tongen te Til
burg; H. Kennis te Tilburg en de hee-
ren Ch.vClerx te Nijmegen; J. Custers
te Eindhoven; .T. van Dooren te Eind
hoven; M. de Pieter te Nijmegen; W.
Smulders te Tilburg; A. Tervoort te
's BoschG. Verhoeven te Oss en J.
Vorstenbosch te Tilburg.
Er werd mooi en flink gewerkt. Aan
alles kon men zien dat er ijverig was
geoefend in de laatste weken, zoodat de
jury lang geen gemakkelijke taak had
te vervullen.
Jammer was het voor de turners dat
de belangstelling zoo bedroevend ge
ring was.
Niettemin, de turners bleven tot liet
laatste toe hun uiterste best doen.
Op het terrein zelf waren intusschen
meer en meer menschen gekomenook
op het kermisterrein verdrongen zich
honderden om de kramen en tenten,
zoodat de houders van vermakelijkhe
den goede zaken maakten.
De luchtballon die Vrijdags zou zijn
opgestegen, maar door het te laat arri-
veeren dien dag niet meer omhoog kon,
zou Zaterdags opstijgen.
Reeds 's morgens om half acht werd
met het vullen begonnen en toen om 12
De ïlcho van het Zuiden,
Waalwyksclie en Laiigslraatsche Courant
Dit blad verschijnt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der AdvertentiSn
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regoL
BiJ contract flink rabat
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
ciJn.
van „DE EOEO VAN HET ZEIDEN
Renée gevoelde onder dezen vloed van be
geesterde loftuigiugen al hare verlegenheid
en hinderlijkheid terugkeeren.
Maar genoeg over dat alles, vervolgde
de bestuurder, gij moet beter dan ik, zelf
uwe waarde kennen. Wat mij nochtans zeer
verwondert, is dat ik niets weet van uw
bestaan en nooit van u heb hooren spreken.
Waar hebt gij gezongen, Mevrouw?
Nergens, mijnheer, antwoordde Renée;
nooit heb ik in het openbaar gezongen.
En van de eerste maal bereikt gij dien
graad van volmaaktheid. Dat is waarlijk
ongelooflijk, verbazend. Maar zie, wat er ook
van zfl, ik heb u gevonden en ik verlaat u
niet meer.
O, ik herhaal het u, ik verlaat u niet. Gy
kunt uwe eischen hoog stellen, wij zullen
elkander verstaan, want ik zal u geven wat
gij zult vragengij zult zelf uwe verbinte
nis maken en uwe voorwaarden stellen.
Beken dat ik niet beter spreken kan.
En hij besloot:
Ik heb het geluk op dit oogenblik de
laatste opera van Verdi ter opvoering voor
te bereiden. Ik zeg de laatste, want de groo
te meester zal ongetwijfeld geen andere meer
schrijven. Ik heb een tenor, Gardini. O, ik
beweer niet dat hij volmaakt is. Gij zijt
voorzeker veel sterker dan hij, maar hij zal
goed effect maken, hij is vurig en heeft een
uitmuntende zangwijze.
'tls waar, hij laat eenigszins te wenschen
in de hooge tonen, maar zie, ik had nie-
mand. Die arme Gayaré is dood, llezské en
Selber gaan naar Londen. Gij ziet dat ik
niet te kiezen bad. Wat de eerste vrouwen
rol betreft, niets. Ik had er niemand voor
de mindere of meerdere volmaaktheid die
ik noodig lieb te vinden.
Wij moeten aanstonds na Januari gereed
zijn. Welnu, gy kunt u mijne vreugde voor
stellen toen ik, door het toeval, het geluk
had u te hooren; Ik heb onmiddelijk het rij
tuig dat gereed stond om my naar mijne
vrienden te brengen, teruggezonden en ik
ben gebleven.
1-Iij brak plotseling zijn rede af en zeide
dan
Het publiek wordt ongeduldig. Laat ons
wachten tot na uw concert om onze zaak ver
der te bespreken. Ik ben zoo ontroerd, dat ik
nog het avondmaal niet genomen heb. Gy
zult mij wel toelaten u uit te noodigen, u en
uwe kameraden, te zamen met mij het avond
eten te gebruiken enMaar zie, men
roept u. Ik zal wachten, ik ga myne plaats
hernemen onder de toehoorders; ik zit op
den eersten rang en ben een der eersten om
u toe te juichen.
En de bestuurder van de Nieuwe Opera te
Weenen vertrok, terwijl Onésime Renée zyn
arm bood om het tweede deel van het con
cert te beginnen.
In het voorbijgaan greep Victorienne de
baud van Renée en fluisterde haar in het
oor
Ik ken uw geluk. Onesime heeft mij al
les gezegd. De bestuurder van de Nieuwe
Opera van Weenen... O, hoe ben ik verheugd.
Indien gij ons gered hebt, misschien hebben
wij u geluk aangebracht.
Helaas, ik zal hem moeten ontgoochelen,
zeide Renée in ziclizelve. O, was ik maar vrij.
Had ik maar niets te vreezen, wat zou ik
gelukkig zijn, inderdaad.
Dan, zich opeens bedenkend.
En dan nog. indien ik vrij was, vrij met
mijne welbeminde moeder, zou Alexis wel
toestemmen? Neen, dat zou hij niet. Ik mag
er niet aan denken aan dien droom.
En Renée verscheen opnieuw op het podi
um; het tweede deel begon, en de bijval, dien
zij bekwam was grooter nog dan bij haar
eerste optreden.
MAATSCHAPPy VAM VERZEKERING OP HET LEYEfl
VIII.
EENE KLOPJACHT.
Het tweede deel van liet concert was zoo
mogelijk nog schitterender dan het eerste. De
geestdrift en de verrukking der toehoorders
waren onbeschrijfelijk, de toejuichingen ein
deloos. Men wist niet hoe zijn voldoening
en bewondering genoeg te betuigen.
Maar zie, zooals alles in deze wereld een
einde neemt, zelfs de beste dingen, na tal-
looze terugroepingen van de drie artisten,
die met bloemen overladen werden, werd de
zaal eindelijk ontruimd.
De bestuurder van de Nieuwe Opera van
Weenen wachtte in de kleine achterzaal op
haar die hij reeds als zijn eerste kunstzau-
geres aanzag.
Toen Renée de laatste maal het podium
verliet, ging zij recht naar hem toe.
Maar met een gebaar belette de „Impres-
sario" haar hem over de zaak te spreken.
O, neen, nog niet, riep hij. Nu heb ik
een nijpenden honger. Geen woord, ik smeek
er u om. l)e goede zaken worden behandeld
na den maaltijd. Laat ons spreken van uwen
bijval, als gij wilt, over uwen triomf. En
deuk ook eey weinig aan het succes dat ik u
voorzeg, en dat u wacht den dag dat gij u
tegenover het groote publiek bevinden zult.
Renée zag zich gedwongen voor het oogen
blik te zwijgen en een betere gelegenheid af
te wachten.
Victorienne liet haar overigens geen oogen
blik met rust.
De gezellin van den komiek wist niet hoe
haar te bedanken en te loven.
En herhaaldelijk ook, zonder de minste ja-
loerscliheid te laten blijken, kwam dezelfde
zinsnede op hare lippen
O, wat ben ik gelukkig om uw geluk.
Welk een buitengewoon geluk,welk een toe
komst. En wat blijft gij kalm en koelbloedig
by al dat overgroot geluk. In uwe plaats zou
ik zeker opgeruimd zijn van blijdschap.
Men keerde al spoedig terug naar het hotel
van het „Groote Hert". De bestuurder was
voorop gegaan om het klein feestmaal te be
stellen, waarop hij de artisten wilde vergas
ten.
Moeder Barbara Quintrec, overvallen door
slaap, had zich reeds te bed gelegd. Renée
had zich om hare oude gezellin niet te be
kommeren en ging met Onésime en Victorien
ne naar den bestuurder van de Nieuwe Ope
ra van Weenen.
Welaan, riep deze, zoodra hij Renée
zag. neem plaats, wij gaan uwen bijval van
vandaag vieren en drinken op dien van mor
gen.
Het avondmaal was uitmuntend, de eet
lust der genoodigden zoo groot als die van
den bestuurder en er werd smakelijk gegeten
en gedronken.
Eindelijk kwam het uur der uitlegging.
En toen Renée, met vaste stem en op een
toon die noch betwisting, noch wederlegging
duldde, zijne voorstellen weigerde, verscheen
er eene uitdrukking van wreede teleurstel
ling op het gelaat van den bestuurder.
't Was al moeite verloren. Er was daar niet
meer op terug te komen.
Met gapenden mond luisterden Victorienne
en Onésime naar mevrouw Renée. Haar die
schitterende toekomst, die onvergelijkbare
fortuin te hooren weigeren, dat ging hun ver
stand te boven en sloeg lien met verbijstering.
De komiek, die door den bijval, de vreugde
en ook wel eenigszins door den ouden wijn en
schuimenden champagne lichtelijk opgewon
den was, om niet te zeggen eenigszins dron
ken van vreugde, kon het niet verkroppen en
weende.
Wel toch, is dat mogelijk? snikte hij...
Waarlijk, dat breekt mijn hart in vier stuk
ken. Niet aanvaarden. Zulk een aanbod wei
geren. Ha, indien ik, zooals gij my hier ziet,
een nachtegaal in mijne keel had, men zou
het eens zien, hoe ik mijnheer den bestuur
der zou danken.
Victorienne weerhield hem.
Zwijg, sprak zij, gij zoudt dwaasheden
zeggen. Indien mevrouw Renée weigert, dan
bevindt zij zich in de volstrekte onmogelijk
heid te aanvaarden wat men haar aanbiedt,
een geluk dat mij nooit te beurt vallen zal.
En zy voegde er met een zucht bij.
Ha, indien ik uwe stem, uw talent had.
Renée begreep op dat oogenblik, dat zy
misschien haar begonnen goed werk kon vol-
ledigen en hare tijdelijke redding van dien
dag in eene bestendige weldaad veranderen.
En zich tot den bestuurder richtend, die
het stilzwijgen bewaarde, daar hij zijne zoo
hevige en zonderlinge teleurstelling niet kon
te boven komen, zeide zy
Indien ik vry ware, indien myn leven my
toehoorde, geloof my, mynheer, dat ik niet
aarzelen zou, uw voreerend aanbod te aan
vaarden. 'tls met eene ware en diepe vreug
de dat ik u myn toestemming geven zou.
Uw voorstel bewyst my dat ik op een ge
geven oogenblik mijne onafhankeiykheid zou
kunnen verzekeren en die van liet wezen «lat
my dierbaarder is dan alles ter wereld.
Wie weet wat er my in de toekomst wacht.
Den dag waarop ik vry zal zyn, zal ik zelf
aan uwe deur komen kloppen. In afwachting
aangezien die vreugde my ongelukkig ont
zegd is, wil ik u vragen een goed werk te
doen.
De bestuurder keek verwonderd op.
Renée hernam
Gy moet wel zeker in uw troep een
plaats toe te vertrouwen hebben aan iemand
die gy dezen avond zelf naar waarheid hebt
kunnen schatten.
En Victorienne aanduidend voegde zy erby
Dat zou een groot geluk zyn voor haar
van wie ik u spreek. Indien zy niet juist die
volmaaktheid van stem heeft die gy zoekt,
zy heeft een goede uitdrukking en een onmis
kenbaar merkwaardig talent.
-Dat is waar, gij hebt geiyk. Ik dacht
slechts aan u, maar ik deuk dat ik uwe ge-
zellinne's diensten zal kunnen benutten.
Het hart van Victorienne begon hevig te
kloppen en, als door een veer 'bewogen,
sprong zy op, vloog aan den hals van Renée
en barstte in tranen uit.
't Is te veel. Dat is te veel. Te veel ge
luk. Te veel vreugde. En 't is aan u dat ik
dat alles zal verschuldigd zyn.
Renée duidde haar met een hoofdteeken
den bestuurder aanmaar deze vervolgde
zyn gedachte.
Op die wijze, hernam liy, indien gy naar
Weenen komt, mevrouw, zult gy er een
vriendin vinden.
En zich tot Victorienne richtend
Gy zult uwe plaats hebben, mejuffrouw,
zy zal misschien niet zeer groot zyn, maar
toch hare waarde hebbenmet geduld en ook
werkzaamheid zult gy tot de hoogste plaats
kunnen opklimmen, want ik heb in u den
grondslag voor eene ware kunstzangeres ont
dekt.
(Wordt vervolgd).
