Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEüLLETOn
MODRDBRABATiD
GEEN GEWETEN
NUMMER 42.
WOENSDAG 26 MEI 1926.
49e JAARGANG.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdreeECHO.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
GEERTRUIDENBERG.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Vrijdag 21 Mei
des namiddags ten 2 uur.
Voorzitter Edelachtb. heer Bianchi.
Eerst ongeveer kwart voor drie uur
opent de Voorzitter de vergadering;
afwezig de heer Segeren.
Voorzitter. Alvorens met de behan
deling van de agenda te beginnen,
wil ik eerst een kort woord van na
gedachtenis wijden aan wijlen Wet
houder Smolders. Wie onzer zal ge
dacht hebben dat de heer Smolders
toen hij nog kort geleden bedankte
als lid van den gemeenteraad zoo
spoedig tot betere gewesten zou
worder. geroepen. Een woord van dank
en hulde breng ik hier gaarne aan den
overledene di^e ruim 45 jaar lid van
den raad is geweest waarvan 21 jaar
als wethouder. Gedurende al dien tijd
is hij steeds eerlijk voor zijn meening
uitgekomen en heeft hij veel in het
belang van de gemeente gedaan. Zijn
nagedachtenis zal daarom bij ons
steeds in eere voortleven.
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd
goedgekeurd en vastgesteld.
AAN DE ORDE
1. Wijziging begrooting dienst 1925
en idem 1926.
De Voorzitter merkt op dat de
laatste wijziging noodzakelijk is ge
worden naar aanleiding van het besluit
genomen in een vorige vergadering
betreffende het jubileum van den
gemeentesecretaris.
2. Wijziging begrootiüg G. E. B.
dienst 1925
De Voorzitter merkt op dat het
G. E. B. een reservefonds heeft van
f 10.000. Van de winst van dit bedrijf
mag niets aan de gemeente kas af
vloeien. Bij dit reservefonds moet men
dit bedrag niet in contanten zoeken
want in dit bedrag is begrepen de
leiding en 't transformatorhuisje.
Waar men hier over het geheel
genomen een bovengrondsche leiding
heeft, is het raadzaam nog een fonds
te stichten voor uitbreiding of ver
nieuwing. Immers, het kan voorkomen
door de een of andere omstandigheid,
dat men ineens voor zeer groote
kosten kan komen te staan en dan
zouden die kosten op een dienstjaar
drukken, wat, zooals vanzelf spreekt,
niet wenschelijk is. Daarvoor is een
dergelijk reservefonds noodig. Burg.
en Weth. stellen voor van de winst
in het afgeloopen jaar gemaakt, een
bedrag van f 1000 in het fonds te
storten.
Burg en Weth. zullen het waar-
deeren indien door den raad op dit
voorstel wordt ingegaan want geheel
onverwachts kan men dikwijls voor
groote uitgaven komen te staan en
dan is het voor dat dienstjaar niet te
dragen.
Zonder eenige beraadslaging wordt
dit voorstel aangenomen.
3 Voorstel opheffing zekerheids
stelling van wijlen den heer de Hoog
als Gemeente-Ontvanger.
Wordt, conform het voorstel van
Burg. en Weth., besloten
4. Vaststelling van het bedrag der
voor de bijzondere scholen werkelijk
gemaakte kosten over de jaren 1922,
1923 en 1924.
Deze bedragen worden vastgesteld
op f4137.57 voor de Bijzondere Jon
gensschool en f5462 79 voor de
Bijzondere Meisjesschool.
5. Vaststelling verordening art .178
der Gemeente-wet.
Conform het voorstel van Burg. en
Weth. wordt vastgesteld.
6. Voorstel tot het toekennen van
een bijdrage voor het geven van con
certen
Voorzitter. Evenals een vorig jaar
zullen door de harmonie weer 4 con
certen worden gegeven als tegemoet
koming voor de verleende subsidie.
Vervolgens bestaat er een fonds vrij
willig door de gemeentenaren bijeen
gebracht iwaarult de kosten worden
bestreden voor de verdere concerten.
Een vorig jaar had dit fonds een te
kort en ook dit jaar weer
Bij de behandeling van de begroo
ting is over het geven van deze con-
certen al gesproken en is op de be
grooting een post gebracht van f 150
voor Volksfeesten zonder te zeggen
waarvoor. Ik stel voor van dit bedrag
f 100 te geven aan het fonds. Op de
vergadering van de Commissie waar
een en ander is besproken, ben ik
tegenwoordig geweest en heb daar
ook inzage van de verschillende cijfers
gekregen. De collecte heeft thans f 425
opgebracht en de kosten bedragen
f 430 ongeacht de kosten die nog
komen door het noodige drukwerk,
het onthalen van bestuursleden enz.
enz.
Jansen. Hoeveel heeft men een vorig
jaar voor dat doel opgehaald.
Voorzitter. Ik meen van f 402 en nu
f 425. De gemeente heeft toen f 75
bijgedragen. In aanmerking moet ech
ter worden genomen dat de Commis
sie toen op een goedkoopere wijze de
concerten kon laten geven dan zulks
nu het geval is. Toen werden door
de harmonie's van Raamsdonksveer,
Waspik en 's-Gravemoer ieder twee
concerten gegeven. Het ging toen om
prijzen, dat wil zeggen er werd geloot
om drie bedragen en hiervoor zijn
deze vereenigingen niet meer te vinden
zoodat het Comité een andere weg
heeft moeten inslaan. Nu krijgen we
de harmonie „De Unie" uit Breda te
hooren, de harmonie uit Oosterhout
en het corps stafmuziek van het 6e
Reg. Infanterie en dat brengt meerdere
kosten mee.
Jansen. Ik dacht dat we dit jaar
goedkooper zouden zijn uifgewees*
omdat er zoo'n roep was dat er zoo
veel meer was opgehaald dan een vorig
jaar.
7. Voorstel vaststelling nieuwe leges
verordening.
Voorzitter. Het is tijd dat deze ver
ordening eens wordt herzien want ze
is een beetje antiek geworden. Veel
werd hier tot nu toe niet betaald. Wij
hebben nu eens nagegaan wat zooal
in andere gemeenten wordt geheven en
hebben dus zoo maar niet ondoor
dacht bedragen genoemd.
Voor legatisatie van een handteeke-
ning, voor een verklaring van een be-
wijs van Nederlanderschap en voor
een bewijs van goed gedrag zal 25 ct.
worden gerekend.
Voor nasporing in het archief zal
f 1 per uur worden gerekend. Velen
zal dit bedrag misschien wat hoog
voorkomen, maar gezien de moeite
die er voor gedaan moet worden is
dit niet het geval want bij dergelijke
zaken moet altijd een ambtenaar van
de Secretarie aanwezig zijn en dat
kost de gemeente dan toch ook geld.
Er wordt wel eens schriftelijk gevraagd
of wij eens even willen kijken of
iemand hier is geboren. Ze zeggen
dan dat dit moet zijn gebeurd b v
tusschen 1300 en 1600. Zoekt dan
maar.
Wij hebben dit tot nu toe altijd nog
voor niets gedaan, maar dat is toch
niet om te doen.
Voor een jaarverslag zal f5.—voor
de begrooting f 7.50 en voor een af
schrift van de rekening f 10.worden
gevraagd.
Voor een paspoort 50 ct. en voor
het aftéekenen van het bewijs van
Nederlanderschap f 1.voor vergun
ning tot het venten 25 ct.
Sassen. Is dat voor iedereen en voor
alles gelijk gesteld.
De Voorzitter antwoordt bevestigend.
De heer Sassen zegt meer voor al-
geheele vrijheid in deie te voelen maar
aangezien nabijgelegen gemeenten aan
inwoners uit deze gemeente daarvoor
ook laat betalen, moet men er ook wel
toe overgaan.
Spr. meent dat men daar echter voor
enkele zaken meer laat betalen.
De Voorzitter zegt daar al eensnaar
te hebben geinformeerd, doch hem is
toen gezegd dat dit niet het geval is.
Sassen. Dat moeten ze niet zeggen,
want ik heb het zelf gezien.
De Kroon. En ik heb het dezer dagen
nog van de Pruis gehoord, die daar
met zijn ijswagen komt.
Voorzitter. Ik zal daar dan nog eens
naar informeeren. Men moet er echter
rekening mee houden dat men hier voor
lederen keer dat men komt venten 25
ct. moet betalen. Iemand die iedere
week komt venten betaald dus 52 x >25
cent, wat een heel bedrag is. Was het
niet dat het noodig was om die vreem
delingen te weren, die verkapte
schooiers, dan zou het beter zijn de
menschen vrij te laten, maar nu moet
men wel.
De heer Jansen vraagt of deGemeente-
Ontvanger niets krijgt voor het werk
dat hij moet doen voor den abattoir.
Voorzitter. Neen, want dat werk
verricht hij ingevolge een eigen ge
meente-verordening.
Jansen. Nu betalen wij den ontvan
ger voor werkzaamheden die hij verricht
voor andere gemeenten.
De Voorzitter zegt dat zulks direct
toch niet het geval is, want het betreft
hier werk dat gezamenlijk wordt gedaan
geregeld door eene verordening die de
raad zelf heeft vastgesteld.
8. Voorstel tot het aangaan eener
kasgeldleening tot een maximum bedrag
van f 10.000.
Voorzitter. Een vorig jaar hebben
wij dit bedrag geleend bij de Boeren
leenbank tegen een rente van 5'/,°/0.
Thans kunnen wij bij gemelde Bank
terecht tegen 5 °/0.
Wordt besloten de geldleening aan
te gaan.
9. Voorstel tot het in gebruik geven
van een schoollokaal voor een Naai
cursus.
Voorzitter. Burg. en Weth. hebben
den raad al vooruit geloopen. Er heeft
zich een clubje dames vereenigd met
het doei eens per week bijeen te komen
om dan kleeding te vervaardigen voor
behoeftige ingezetenen. Voor dit doel
wilde men gaarne gebruik maken van
een ledig staand schoollokaal. Behou
dens nadere goedkeuring van den raad
is reeds vergunning daarvoor gegeven.
Voor vuur moeten ze zelf zorg dragen,
licht zal men ze gratis vcrleenen wijl
anders nog een aparte meter moet
worden aangelegd, wat ten slotte nog
duurder zou zijn.
Waalwyhsflie en Langsfraatsche Courant,
Dit blad verschflnt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Abonnementprös per 3 maanden ƒ1.25.
Franco per post door het geheele rjjk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN'
ROMAN VAN
REINHOLD ORTMANN.
19).
...Te moest my de bittere noodzakelijkheid
je eersten wensch onvervuld te laten, niet
nog zwaarder doen gevoelen, liefste Edith
Het gaat nu eenmaal niet het is geheel
en al onmogelijk."
Zy stond op en bedekte haar gelaat weer
met den sluier, alsof zij op het punt stond
te vertrekken.
„Het is heel jammer, dat het niet gaat",
sprak zij met zonderling vreemd klinkende
stem. „jammer niet alleen voor Artois en
Ingeborg, maar helaas ook voor my. Want
ik moet je onder deze omstandigheden ver
zoeken, my myn woord terug te geven, Lud-
wig!"
Wallroth sprong op en greep haar zoo ste
vig by haar handgewricht, dat het haar pyn
deed.
*,Je woord? Welk woord, Edith? Wat moet
die zonderlinge verklaring beteekenen?"
„Ik voel my niet sterk genoeg den last te
dragen, welke my daardoor op de schouders
geladen zal worden. Ik wil niet, dat met my
tegelykertyd haat en ontevredenheid over
den drempel van jouw huls zullen binnen
treden. Niemand zal over my als over een
gelukverstorende indringster mogen spre
ken."
..Maar om 's hemels wil, van dat alles is
toch absoluut geen sprake!" riep de profes
sor geheel buiten zichzelf uit. „Wanneer je
thans door dergeiyke bedenkingen er toe
kunt komen my op te geven, dan heb je
nooit oprecht van my gehouden."
„Juist omdat ik je oprecht liefheb, Lud
wig, kan ik de gedachte niet verdragen door
jou misschien eens als de verstoorster van
je huiselyk geluk te worden beschouwd.
MftAI3CHAPPy VAN VERZEKERING OP HET LEVEM
Juist omdat ik de gevoelens van je dochter
volkomen begryp daar ik misschien in
haar plaats precies hetzelfde zou gevoelen
als zij juist daarom, myn vriend, kan ik
er niet in toestemmen een stryd te ontke
tenen. waarin ik onder alle omstandigheden
de hoofdschuldige zou moeten zy'n. Inge-
horgs rechten op jou zy'n ouder en heiliger
dan de myne en ik wil niet, dat iemand zich
door my in zyn rechten aangetast zou ach
ten."
Op den zachten. kalm berustenden toon
van een' martelares had zy hem dit alles ge
zegd en de duisternis, die haar sluier steeds
dichter om alle zich in het vertrek bevin
dende voorwerpen scheen te weven, droeg
er in niet geringe mate toe by, haar woorden
voor den professor iets by zonder smartelyks
en aangrypends te geven.'
IIy liep eenige malen de kamer op en
neer en bleef toen diep ademhalend staan,
als iemand die een zwaren stryd voert, om
tot een beslissend besluit te komen.
..Edithzeide liy eindeiyk na een zeer
lange stilte. „Beschouw je myn toestemming
in een verloving van Ingeborg met dezen
doctor werkeiyk als een voorwaarde voor de
vervulling van je belofte?"
„Ik kan niet anders, Ludwig, de hemel
weet, dat ik werkeiyk niet anders kan."
„En ben je ook bereid alle verantwoorde
lijkheid op je te nemen voor datgene, wat
myn toegevendheid aan leed en rouw voor
ons allen tengevolge zou kunnen hebben?"
Toonloos en zacht gelfjk een zucht, maar
toch duideiyk verstaanbaar kwam het over
haar lippen „Ja
„Welnu, dan verzoek ik je om de beant
woording van nog slechts een enkele vraag.
Stamt deze Artois dan tenminste uit een
volkomen vlekkelooze familie? Ik heb na-
melyk in myn tamelyk lange loopbaan ge-
constateerd, dat bepaalde karaktereigen-
schappen van de ouders byna met dezelfde
j zekerheid als zekere ziekten op de kinderen
I overgaan en niets ter wereld zou my kun
nen bewegen iemand in myn familiekring op
te nemen, die niet van eerbiedwaardige voor
vaderen afstamt."
Het zou hem hebben kunnen bevreemden,
dat Edith op deze vraag niet onmiddeliyk
antwoord gaf en dat zy eindeiyk, inplaats
van hem kort en bondig van repliek te die
nen, zeide
„Oordeel je op dit punt niet al te streng,
Ludwig? Wat zou je b.v. doen, als iemand
je thans mededeelde, dat er ook in het leven
van myn vader of moeder de een of andere
donkere bladzyde was voorgekomen?"
„Dat zou het verschrikkeiykste zyn, Editli,
dat my zou kunnen overkomen. Maar wy
hebben toch warempel geen aanleiding ons
nu met de gedachte aan zulke onmogeiyk-
heden bezig te houden. De gedachtenis van
je vader is alleen al door het feit, dat hy
midden in een eervolle ambtenaarsloopbaan
uit dit leven is weggeroepen, voldoende tegen
iedere verdachtmaking gevrywaard. Van de
ouders van dien Artois weet ik echter niets
en ik zal genoodzaakt zyn eerst nauwkeurige
inlichtingen omtrent hem in te winnen, wan
neer jy niet in staat mocht zyn voor hun
onaantastbare rechtschapenheid in te staan."
„Ik durf daarvoor volkomen in te staan,"
verklaarde zy snel, alsof zy vreesde, dat
een nieuwe aarzeling hem in zyn met zulk
een moeite genomen besluit aan het wanke
len zou kunnen brengen. „Siegmunds vader
was stellig niet minder eerbiedwaardig dan
de myne. Is je dat voldoende?"
„Ja En alleen ter wille van jou, Edith,
zal ik datgene doen, wat ik voor myn gewe
ten anders nooit zou hebben kunnen ver
antwoorden. Ik zal Ingeborg roepan en in
jouw tegenwoordigheid zal zy vernemen, dat
jy het alleen bent, aan wie zy de vervulling
van haar wensclien te danken heeft."
„Voor geen geld ter wereldriep Editli
verschrikt uit. „Er zou geen slechter middel
te bedenken zyn, om «lerw u-pv naar haar
hart voor my te effenen^ulsschien zou zy
nu zelfs niet eens aan de onbaatzuchtigheid
van myn beweegredenen gelooven. Eerst
wanneer zy onder den verzachtenden invloed
van een gelukkige geliefde geleerd heeft,
ook my rechtvaardiger te beoordeelen, mag
zij tot de overtuiging komen, dat zy my fei-
telyk eenige dankbaarheid verschuldigd is."
„Zooals je wiltZeg dan aan je vriend,
dat ik bereid ben hem te ontvangen."
„En je zult hem vriendeiyk bejegenen, niet
waar? Je zult hem niet al te zeer laten voe
len, hoe moeiiyk het je valt je toestemming
te geven."
„W at dat betreft zal ik my tenminste alle
mogelyke moeite geven. Maar je vindt het
nu toch wel goed dat ik eindeiyk de lamp
laat brengen. Het is intusschen volkomen
duister geworden."
Zy had niet den moed nogmaals tegenwer
pingen te maken en e nige minuten later
scheen er een helder licht in de kamer. Toen
professor Wallroth daarna op zy'n verloofde
toetrad, doorschokte hem een hevige schrik,
want achter het dunne weefsel van den'
sluier aanschouwde hy een doodsbleek ge
laat met onnatuuriyk groote, brandende
oogen.
„Om 's hemels wil, Edith," riep hy ont
zet uit, „je gevoelt je toch niet ziek?"
Met heftige beslistheid schudde zy het
hoofd. „Ons gesprek heeft my misschien een
beetje aangegrepen, verder niets! Thans,
nu alles in orde is gekomen, zullen eenige
uren van ongestoord nlleenz.yn myn zenuwen
wel weer tot bedaren brengen. Je zult my
op onzen liuweiyksdag zoo gezond en opge
wekt aantreffen, als je het slechts wenschen
kunt. Voor vandaag vaarwel!"
Zyn groote teergevoeligheid verbood hem
ook thans haar te omhelzen en hy geleidde
haar met zulk 'n eerbiedige beleefdheid naar
de deur. alsof zy een vreemde voor hem was,
die zich in vol vertrouwen op zyn ridderlyk-
heid onder zyn bescherming gesteld had. By
de huisdeur nam Edith nogmaals met opval
lende haast afscheid en daalde snel de stee-
nen trap af. Het rytuig, dat haar hier ge
bracht had, stond wachtend voor het huis
en zy noemde den koetsier al$ het eerstvol
gend doel van den tocht een adres, dat niet
haar eigen was.
In een weinig aanlokkeiyke straat in de
„latynsche wyk" van de hoofdstad, waar
vanaf de benedenverdiepingen tot aan den
zolder byna niets anders dan beroepskam"r-
verhuursters woonden, bracht de moedelooze
koetsier zyn niet minder moedeloos paardje
tot staan.
„Hier is nummer dertien!" riep hy naar
binnen in het rytuig. „Moet ik hier weer
wachten 7"
„Neenverklaarde Edith, terwyi zy -hem
een geldstuk in de hand stopte. „Ik weet
niet, hoe lang ik hier denk te biy'ven."
Een slecht verlichte gang voerde haar
Prys der Advertentiën
20 cent per regelminimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
By contract flink rabat
Advertentiën moeten Woensdag en Vrydag
des morgens om uiteriyk 9 uur in ons bezit
zyn.
naar een uitgesleten trap, terwyi in de wan
kele leuning de meeste spyien ontbraken. Op
iedere overloop kwamen drie geschilderde
deuren uit en byna op elk dezer deuren wa
ren met punaises drie of vier visitekaarten
bevestigd. Twee jonge mannen met verweer
de gezichten, die uit een der hoogere verdie
pingen te voorschyn kwamen, namen Edith
met nieuwsgierige blikken op en wisselden
spottende opmerkingen met elkander, toen zy
voorby was. Haar ademhaling ging snel en
onstuimig, toen zy een minuut later aan een
j der bruin geschilderde deuren aanbelde. De
i schrille klank deed hater onwillekeurig in-
j eenkrimpen.
Er verliep g«ruiinen tyd, voor de sleutel
werd omgedraaid en alvorens het gerimpelde
j gezicht van een ouvrieudelyke oude vrouw
door de half geopende deur zichtbaar werd.
j „Doctor Artois?" herhaalde zy Edith's
vraag, terwyi zy een wantrouwenden blik
over haar elegante gestalte liet gaan. „Ja,
die woont hier en hy is toevallig ook thuis,
i Klopt u hier maar aan de tweede deur links.
Ik behoef u toch zeker niet eerst aan te
melden."
zy slofte op haar uitgeloopen pantoffels
weg ia de richting, vanwaar zy gekomen
was. Edith echter perste haar lippen otfeen,
terwyi zy aan de lakonieke aanwyzing ge
volg gaf.
j „Binnenriep een stem met gemaakte
onverschilligheid on uit de ouderwetsche
groene sofa verhief zich by Edith's komst
de lenige gestalte van den doctor, zonder
eenig teeken van verbazing of van byzon-
dere opwinding. Iiy hield een sigaret tus
schen <Ie lippen en het geheele, armoedig ge
meubileerde vertrek was met een dichte
oignrettenrook gevuld.
„Goeden dag. dierbare Edith," aldus begon
hy met een onbevangenheid, di« zyn tooneel-
spelcrstalent alle eer aandeed. „Ik verzoek
J'e te verontschuldigen, dat hier 'n beetje
rook hangt, maar ik had je werkeiyk later
verwacht".
(Wordt vervolgd),