Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. i FEUILLETON GEEN GEWETEN. s 49e JAARGANG. UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. EERSTE BLAD. BINNENLAND. Voor briefkaarten gaat de verlaging 1 October a.s. in. Het comité tot verlaging der post- tarieven zond 9 Juli j 1. opnieuw een adres aan den directeur-generaal der posterijen en telegraphie te'sGraven- hage om aan te dringen op verlaging van porti. Naar aanleiding van dit adres had dezer dagen een onderhoud met den directeur-generaal paats, waarbij deze mededeelde, dat het in het voornemen der posterijei\ ligt, een voornemen waaromtrent overeenstem ming met de betrokken departementen is verkregen om omstreeks 1 October as. de portikosten der binneniandsche briefkaarten te verlagen. Verder werd aan het comité in uit zicht gesteld, dat tegelijkertijd de kosten voor expresse—bestellingen zouden worden verminderd en ook de diensten voor bestelling op Zondag zouden worden beperkt tot vergoeding der kosten welke de posterijen hier voor hebben te maken. Omtrent verdere verlaging der porti, in het bijzonder ook van brieven, werd medegedeeld, dat dit voornemen bleef bestaan, doch nog geen datum kon hieromtrent worden vastgesteld. Het comité besprak ook met nadruk de moeilijkheden, welke telkens ontstaan omtrent de beschouwing van wat tijdschrift en wat drukwerk is. Het gaf in overweging om hieromtrent een commissie uit handel en industrie van advies te laten dienen. De directeur- generaal zeide overweging van dit denkbeeld toe. Naar het Centrum verneemt, zal bij de Nederlandsche Spoorwegen een autobusbedrijf worden opgericht en is de benoeming van een directeur te verwachten. Bij informatie werd aan het U. D. medegedeeld dat deze plannen wel bestaan, doch nog geenzins definitief zijn vastgesteld. Het doel dat met dit autobusbedrijf beoogd wordt en de taak van het bedrijf staan, zoo zeide men het blad, nog niet vast. In het algemeen gesproken mag het bericht echter juist worden genoemd. BEZUINIGING BIJ OORLOG. Verlaging der begrooting niet 3 millioen, Wijziging in de leger orgamsatie. I)e „Avondpost" schrijft: „Zooals onze zeer betrouwbare in lichtingen luiden, is de Oorlogsbegroo- ting voor 1927 door Minister Lambooy teruggebracht tot een 3.000.000 lager bedrag dan die van 1926. Minister De Geer schijnt zich even wel niet "deze verlaging niet te kunnen vereenigen en heeft de ontworpen oor- logsbegrooting teruggezonden met de mededeeling, dat meer verlagingen moeten worden aangebracht. De druk op het departement van Oor log van de zijde van het departement van Financiën schijnt zóó groot te zijn, dat Minister Lambooy, zonder de ad viezen af te wachten, vérstrekkende wijzigingen in de legerorganisatie aan gebracht. Mjen meldt, dat het niet-officieele bezoek van de Koningin in de maand Augustus aan Rotterdam tot een later tijdstip is uitgesteld in verband met de ongesteldheid van H. M. en van de Prinses. N. BR. CHR. BOERENBOND. Smokkelhandel aan de grens. Plannen voor een van den EUendorp. In de te Tilburg gehouden algemee- ne vergadering van den Noord-Brabant schen Chr. Boerenbond, is de begroo ting voor 1927 vastgesteld op een ge raamd bedrag van ƒ137,200. De geestelijke adviseur, rector W. van Kessel, deelde mede, dat de orga nisatie in 1925 is toegenomen1 met 1400 leden of ruim 1 pet. van het ledental. Met voldoening werd ook geconstateerd dat de vereeniging is versterkt door ca. 300 arbeidersleden. De Jonge Boeren bond telt thans'reeds 4000 leden.*De geestelijke adviseur bepleitte de stich ting van een R.K. Boerjnnenbond, waar voor intusschen, blijkens het jaarver slag van den Noord-Brabantschen Chr Boerenbond reeds geijverd wordt. De aftredende bestuursleden, de hee- ren J. A. Ardts te Beugen, P. W Peters te Cuyck en Jac. Vos te Roosendaal werden herkozen. De lieer van Leusen, secretaris der commissie voor ruilverkaveling, liield over dit onderwerp een lezing. Besloten werd, bij de regeering aan te dringen op verscherping van de maatregelen tegen den smokkelhandel- in vee aan de Belgische grens. De kring Breda stelde voor, dat de N.C.B. zou besluiten nogmaals te ijve ren voor het verkrijgen van een afzon- derlijk ministerie van landbouw. De Voorzitter zegt toe, deze zaak in de e.v. vergadering van den Nederl. Boeren- i bond, die zich reeds eenmaal met een I request ter verkrijging van een afzon- derlijk departement van landbouw tot de regeering heeft gericht, naar voren te zullen brengen. Pastoor L. Poell ontwikkelde een plan om ter nagedachtenis aan pater Van den Eisen in de buurt van Gemert een Van den Elsendorp te stichten. Hij wekte de jonge boeren op om in de Peel nieuwej boerderijen te bouwen en vroeg daartoe den steun van den Boerenbond. BUITENLAND. De Fransche Kamer heeft met groote meerderheid de financleele plan nen van Poincaré goedgekeurd^ Hij kan dus nu probeeren de zaak zooveel mogelijk voor elkaar te brengen. Er is gisteren te Barcelona een aanslag op Primo de Rivera gedaan. Belga meldt daaromtrent het volgende Op het oogenblik.dat Primo de Rivera op weg was naar het station, ten einde de terugreis naar Madrid te aanvaar den, slingerde een individu een dolk naar de gesloten auto van den'premier, zonder hem evenwel te treffen. Een politieauto, die ter bewaking van Primo de Rivera achter diens auto aanreed, reed de aanvaller omver, wiens rech terbeen brak en die onmiddelijk ge arresteerd werd. Primo liet zijn auto stil houden en bekeek den dolk gedurende eenige oogenblikken. Daarna vervolgde hij zijn weg naar het station, waar hij door de menigte werd toegejuicht. De aanvaller is een arbeider, een zekere Domingo Massache Torent, die reeds eenmaal veroordeeld is wegens verzet tegen de polite. Tijdens zijn verhoor schijnt gebleken te zijn, dat hij anarchist is. KERKNIEUWS. Z. D. H. de Bisschop van 's Herto genbosch heeft benoemd tot Geestelijk Adviseur van den Dioc. R.K. Vrouwen bond in 't bisdom 's Bosch den hoog- eerw. heer J. L. Brekelmans, plebaan St. Jan te 's Hertogenbosch; van de Maria-vereeniging te Valkenswaard den weleerw. heer J. H. A. Ras, Kapelaan „H. Antonius" en van de R.K. Gym- nastiekvereeniging „Kunst en Kracht- te Tilburg den weleerw. heer. M. A. J. Smits, kapelaan „Hoefstraat". (St. J kl.) De ZeerEerw. heer J. van Ulft, vroeger kapelaan te Waalwijk en te Beuningen en oud pastoor van Nistel- rode, thans als rustend priester ver blijvende in 't Liefdegesticht te Weurt, is voorzien van de Sacramenten der Stervenden. Verleden jaar vierde Z.Eerw. onder groote blijken van belangstelling zijn gouden priesterfeest. Rector M. F. Dekkers, de Alge- meene Overste der Zusters J. M J en hare assistenten worden a.s. Donderdag in het Moederhuis „Mariënburg" Den Bosch terugverwacht van de lange reis naar Engelsch— en Nederlandsch Indië, die zij in October 1925 aanvaard den. (St. I kl Onthulling Petrus Donders monument te Tilburg. k Tilburg heeft 1.1. Zondag op groot- sche wijze een daad van piëteit ge daan tegenover een zijner grootste zonen, een man eenvoudig en arm van levenswandel maar rijk aan groote daden voor God en de menschheid. Daar verrees en is onthuld aan 't Wilhelmina-park een standbeeld voor den armen weversjongen, Petrus Don ders, die daar thans prijkt in priester gewaad zegenend zijn hand opheffend over den aan zijn voet geknielden inlandschen melaatsche, zijn ver pleegde, hem stempelende als de apos tel der melaatschen. Tilburg heeft zijn grooten zoon ge- eerd en een prachtig monument daar- gesteld als een dank- en smeekbede om een voorspreker te zijn voor de nakomelingen zijner vaderstad. Mgr. Diepen droeg in de parochie kerk van 't Goirke een pontificale H. Mis op en des namiddags om vier uur had de plechtige onthulling plaats in tegenwoordigheid van tal van autoriteiten. Mgr. Diepen verrichtte deze zelf en hield eene begeesterende toespraak, en na een dankwoord van den voor zitter van 't comité, werd de oorkonde ingemetseld en 't monument aan het Gemeentebestuur overgedragen, en door den burgemeester in een mooie rede aanvaard. De feestrede werd daarna uitgespro ken door pater W. Jonckbloedt C s s R., terwijl na uitvoering der Petrus Donders cantate, de Tilburgsche ver- eenigingen en bevolking langs 't mo- nument defileerden. Des avonds werden concerten gege ven en het geheele park schitterend geïllumineerd. De kerkvervolging in Mexico. Terwijl de arbeidersfederatie en po litieke groepen uitgebreide betoogingen tegen Zondag hebben georganiseerd tot steun van de kerkelijke regeeringspoli- tiek, zijn de katholieken in het geheele land van plan de kerken te blijven be zoeken om er ondanks de afwezigheid der priesters te bidden. Overal heerscht onbehaaglijkheid, onzekerheid en angst en Mexico—City is vol van allerhande geruchten en oncontroleerbare berichten Alle kerken waren vandaag bij de laatste diensten overvol, voordat de NUMMER 61. WOENSDAG 4 AUGUSTUS 1920. De üicho van het Zuiden, Waalwijksche en langstraatsclie Courant Dit blad verschijnt WOENSDAGENZATERDAG. AbonnementprtJs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco to zenden aan den Uitgever. Prijs dor Advertentlën 20 cent per regel; minimum ƒ1.50. Reclames 40 cent per regel. BiJ contract flink rabat. Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. van „DE ECHO VAN HET ZEIDEN". ROMAN VAN REINHOLD ORTMANN. 38 ..Ben je niet wijs, dat je liet waagt mij in mijn woning te bezoeken?", vroeg liy. „Als het Ingeborg eens geweest was, die jou tegemoet gekomen was inplaats van ik, wat ter wereld zou je haar dan hebben moeten zeggen l)e lippen van de jonge vrouw vertrokken zich tot een hoonenden grtfns. „Alsof het daar 1111 nog op aankwam thans, waar wy op het punt staan aan de geheele comedie 'n einde te makenOf zij het een dag vroeger of later te weten komt, wat heeft dat nu nog te beteekeneu?" „Je had mijn antwoord op je brief moeten afwachten, Edith; eenige uren geleden pas heb ik je uitvoerig) geschreven." „Ik heb je brief ontvangen en juist daar om ben ik hier. Dacht je werkelijk, dat je mij met ydel gezwets en gezochte uitvluch ten om den tuin zou kunnen leiden, Sieg- mund?" „Maar ik zweer je, Editli. dat van ge zochte uitvluchten daarbij absoluut geen sprake is. Een gemeenschappelijke vlucht, zooals jü dat van my verlangt, is onmogelyk thans tenminste onmogelyk. Ik zal my n belofte vervullen, zoodra ik daartoe de macht heb, op dit oogenblikj echter „Zoodra je de macht daartoe hebt, dat wil zeggennooitSpan je niet in, om my tot andere gedachten te brengen, want ik door zie je volkomen. Maar ik laat je niet los, ik kan je niet meer loslaten en ik wil het ook niet.ilk verlang, dat je je woord houdt, onverschillig of je het blijmoedig of onvry- willig doetOver twee of drie dagen reeds kan Wallrotli terugkeeren en daarom1 moeten wy morgen vertrekken." „Ik herhaal nogmaals, Edith, het is onmo gelijk! Heeft die wanhopige gedachte je dan geheel en al je bezinning doen verliezen, dat je niet meer in staat bent den toestand te begrypen? Dit onverwachte succes met myu geneesmiddel heeft de verhoudingen abso luut gewyzigd en geheel afgezien van hon derd andere bezwaren, zou ik reeds met het oog op de daaruit ontstane verplichtingen ge dwongen zyn, voorlooplg hier te biyven. De bereiding van het middel kan slechts door mij geschieden, want zoolang my op de wyze van vervaardiging geen patent is verstrekt, moet bet vanzelfsprekend myn geheim bly- ven. Ik heb met den directeur van de chemi sche fabriek bepaalde contracten afgesloten, waaraan ik moreel en rechtens gebonden ben en „Genoeg, genoegviel z.y hem met 'n ver- aeliteiyke handbeweging in de rede en steeds op dien lieeschen, hartstochteiyk op gewonden fluistertoon, waarop dit gansche gesprek gevoerd werd. „Wat je mij( ook alle maal te zeggen hebt, het zou niet. in staat zyn my te overtuigen. Want het is toch niets dan een voorwendsel. Het ergste, dat er zou kunnen gebeuren, zop, zyn, dat dé be reiding van dit wonderbaarlyke middel ge durende epuigen tyd moest worden stopge zet. Je geestelijk eigendom zou de ontdek king steeds blyven en je zoudt op iedere an dere plaats ter wereld de middelen vinden om je ontdekking te exploiteeren. Juist dit gelukkige toeval is het immers, dat ons in staat stelt zelfs onze stoutste droomen in vervulling te doen gaan." Ily zag, dat zy onwankelbaar was in haar besluit hem tot bet uiterste te dry ven en woede en wanhoop maakten zich van hem meester. „En als dit allesi voor jou nog geen reden genoeg is om je van je waanzinnig plan af te brengen, laat ik je dan zeggen, dat ik hier blyven moet, omdat het er in de komende da gen en weken misschien om gaat een stryd te voeren van zulk een ernstigen en vreese- lykeu aard, als ik nog yooit heb gestreden, een stryd om myn bestaan, om myn eer, om myn levenIk mag je niet openbaren, waar om het gaat. Maar ik zweer je, dat ik1 hier niet zou weg kunnen, al zouden wy daar ginds ook het onmetelykste geluk vinden, dat een mensch ooit ten deel ia gevallen." Onbevreesd keek Edith hem met haar vlammende oogen aan, terwyi hy sprak en toen hy geëindigd had, zeide zy scherp en onverbiddeiyk„Je moet gaan, Siegmund, je moet!" Toen wierp hy zich op haar en pakte haar beet, alsof hy haar in zijn handen wilde ver pletteren. „Duivelsche vrouw, ben je gekomen om my razend te maken? Ik kan niet hoor je! Ik kan niet en ik wil niet! Wie zou zich durven vermeten my tot iets te dwin gen, dat ik besloten ben niet te doen?" Nog steeds boorden haar onheilspellend vlammende oogen zich in zyn ïykbleek ge laat. „Ik!" Hy liet haar los en zyn armen vielen slap langs zyn lichaam omlaag, ny kende het middel wel, dat zy bezat om hem te dwingen en op dit oogenblik besefte hy, dat zy niet zou aarzelen, zich daarvan te bedienen. Wel een minuut lang bleef het stil, toen ging Edith voort„Je zegt, dat je) niet gaan kunt, omdat het een of ander gewichtigs daarby op het spel staat en om dezelfde re den kan ik niet blyven. Ik heb je? tot, dusver niet gezegd, waar ik het geld weggenomen heb om jou te reddenmaar je moet weten, dat ik het my niet op geoorloofde wyze kon hebben verschaft. Ik wist, dat de professor in zyn schrijftafel een bedrag van twintig duizend mark bewaarde, dat hy binnenkort voor een bepaald doel dacht te besteden. Ik wist ook, dat hy my by zyn vertrek de sleu tels zou overhandigenwant hy was ge woon dat altyd te doen, wanneer hy voor langer dan een dag afwezig was. Daarom viel het my zoo gemakkeiyk voor het geld te zorgen, dat jou voor schande bewaarde. Toen je belofte my de zekerheid verschaft had, dat ik niet meer genoodzaakt zou zyn myn man nog eenmaal onder de oogen te komen, nam ik de staatspapieren weg, waarin het geld belegd was en verkocht ze aan een ban kier. Begx-yp je nu Siegmund, dat ik de te rugkomst van den professor niet meer mag afwachten?" „Is het anders niet dan dat? Waarom heb je my deze zakenkwestie al niet lang mee gedeeld? Het kost my maar een enkel woord om de som, die je voor my besteed hebt, van den directeur van de chemische fabriek te ontvangen. Morgen in liet verloop van den ochtend zal het benoodigde geld reeds in je bezit zyn." Edith's schoon, koud gelaat werd nog som berder, en zy schudde vastberaden het hoofd. „Het ls te laatOok als Ik de gestolen pa- pieren door andere verving, zou het voor j den prof&ssor niet verborgen blyven wat ik heb gedaan. Ik weet, dat hy de nummers in zyn zakboekje noteert en ken zyn gewoonte voldoende om zeker te zyn. dat hy reeds 11a verloop van enkele dagen de verwisseling ont dekt zou1 hebben." „En toch biyft ons geen andere mogelijk heid over dail deze. Aangezien je een zoo veel gevaariyker onderneming durft wagen, Edith, zal het je ook niet aan moed en slim heid ontbreken, om dit oneindig veel gerin gere gevaar het hoofd te bieden. Hoe ter wereld zou de professor er toe komen de nummers te vergeiyken, wanneer hy zich inet een enkelen oogopslag van de aanwe- j zigheid der effecten kan overtuigen? E11 als dat onwaarschyniyke geval zich toch mocht voordoen, hoe gemakkeiyk zou het je vin dingrijke scherpzinnigheid vallen, door een of ander geloofwaardig sprookje zyn arg waan te doen verdwynen?" „Dus leugens leugens en steeds weer j leugensNeen, Siegmund ,ik ben dat gehui- chel hartelijk moe, ik walg er van. En ik ben in een stemming, die my ieder einde welkomer doet zyn dan het voortduren van dezen onverdraagiyken toestand. Indien je werkeiyk mocht weigeren met my te vluch ten, dan zal myn man nog denzelfden dag van zyn thuiskomst alles vernemen." „Edith! Je bent buiten je zelf! Slechts door den waanzin kan je zulk een gedachte ingegeven zyn als deze." „Als ik waanzinnig ben, dan ben jy het, die my zoo ver gebracht hebt. Wat ik ge durende deze laatste weken heb moeten ver dragen, is "inderdaad wel in staat het ver stand van een mensch in de war te bren gen." Artois liep een paar maal het vertrek op en neer; toen bleef hy voor haar staan en zeide met toonlooze stem„Geef my myn wissel terug, ik zweer je Een spottende glimlach, die hem verschrik- keiyker toescheen dan de wildste uitroepen van haar hartstocht, gleed over haar gezicht. „Wat denk je van my, Siegmund? jy weet immers het best, dai> men niet zonder nood zaak van zulke dierbare herinneringen scheidt." Hy beet] zich op de lippen; hy voelde wel dat zy niet zonder bedoeling zich van de zelfde woorden bediende, die hy haar eeni- gen tyd geleden had toegevoegd. Maar na verloop van eenige seconden ging hy voort op een toon, waarin hy alle zachtheid en innigheid had gelegd, waarover hy beschik te: „Laten wy onze herinneringen dan rui len, Edith, den brief van je vader tegen myn wissel; wy zullen Wederom ouderbrak zy hem door een vast beraden afwerend gebaar: „Het is noodeloos daarover te praten. De brief van myu vader heeft geen waarde meer voor my. Je mag er gebruik van maken, zoo vee| als je wilt. En je hebt myn meening gehoord, ik denk dat wy elkander niets meer te zeggep zullen heb ben." Zy ging langzaam naar de deur, doch Ar tois versperde haar den weg. „Wanneer komt de professor terug?" „Over drie of vier dagen, zooals ik uit zyn brieven meen te begrypen. Iiy heeft, zich daarover niet met volle zekerheid uitgelaten. „Goed over drie dagen zullen wy ver treken." „Waarom niet eerder?" „Omdat dat onmogelyk is. Vraag my niet verder. Je kunt waarlijk tevreden zyn met het ontzagiyk groote offer, dat ik je breng." „E11 wanneer zal ik wat naders van je hoorgn?" „Overmorgenavond. Onder de uitdrukkeiy- ke voorwaarden echter, dat je voor dien tyd geen poging doet je met my in verbinding te stellen noch schrifteiyk, noch monde ling. jy zelf zelf zoudt het my gemakkelijk genoeg door een noodlottige onhandigheid on- mogeiyk kunnen maken myn belofte te hou den." „Het is goedantwoordde zy, hem onbe vreesd aankykend. „Ik zal wachten, tot weer ziens dus!" De wyze, waarop zij daarna van elkander afscheid namen, verried waariyk niets van die onweerstaanbare, verterende hartstocht, die anders wel twee menschen kan meeslee- pen, zelfs tot openiyke verachting van alle goddeiyke en meuscheiyke wetten. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1926 | | pagina 1