Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
i
FEUILLETON
GEEN GEWETEN.
s
49e JAARGANG.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
EERSTE BLAD.
BINNENLAND.
Voor briefkaarten gaat de verlaging
1 October a.s. in.
Het comité tot verlaging der post-
tarieven zond 9 Juli j 1. opnieuw een
adres aan den directeur-generaal der
posterijen en telegraphie te'sGraven-
hage om aan te dringen op verlaging
van porti. Naar aanleiding van dit
adres had dezer dagen een onderhoud
met den directeur-generaal paats,
waarbij deze mededeelde, dat het in
het voornemen der posterijei\ ligt, een
voornemen waaromtrent overeenstem
ming met de betrokken departementen
is verkregen om omstreeks 1 October
as. de portikosten der binneniandsche
briefkaarten te verlagen.
Verder werd aan het comité in uit
zicht gesteld, dat tegelijkertijd de
kosten voor expresse—bestellingen
zouden worden verminderd en ook de
diensten voor bestelling op Zondag
zouden worden beperkt tot vergoeding
der kosten welke de posterijen hier
voor hebben te maken.
Omtrent verdere verlaging der porti,
in het bijzonder ook van brieven, werd
medegedeeld, dat dit voornemen bleef
bestaan, doch nog geen datum kon
hieromtrent worden vastgesteld. Het
comité besprak ook met nadruk de
moeilijkheden, welke telkens ontstaan
omtrent de beschouwing van wat
tijdschrift en wat drukwerk is. Het
gaf in overweging om hieromtrent een
commissie uit handel en industrie van
advies te laten dienen. De directeur-
generaal zeide overweging van dit
denkbeeld toe.
Naar het Centrum verneemt, zal
bij de Nederlandsche Spoorwegen een
autobusbedrijf worden opgericht en is
de benoeming van een directeur te
verwachten.
Bij informatie werd aan het U. D.
medegedeeld dat deze plannen wel
bestaan, doch nog geenzins definitief
zijn vastgesteld. Het doel dat met dit
autobusbedrijf beoogd wordt en de
taak van het bedrijf staan, zoo zeide
men het blad, nog niet vast. In het
algemeen gesproken mag het bericht
echter juist worden genoemd.
BEZUINIGING BIJ OORLOG.
Verlaging der begrooting
niet 3 millioen,
Wijziging in de leger orgamsatie.
I)e „Avondpost" schrijft:
„Zooals onze zeer betrouwbare in
lichtingen luiden, is de Oorlogsbegroo-
ting voor 1927 door Minister Lambooy
teruggebracht tot een 3.000.000 lager
bedrag dan die van 1926.
Minister De Geer schijnt zich even
wel niet "deze verlaging niet te kunnen
vereenigen en heeft de ontworpen oor-
logsbegrooting teruggezonden met de
mededeeling, dat meer verlagingen
moeten worden aangebracht.
De druk op het departement van Oor
log van de zijde van het departement
van Financiën schijnt zóó groot te zijn,
dat Minister Lambooy, zonder de ad
viezen af te wachten, vérstrekkende
wijzigingen in de legerorganisatie aan
gebracht.
Mjen meldt, dat het niet-officieele
bezoek van de Koningin in de maand
Augustus aan Rotterdam tot een later
tijdstip is uitgesteld in verband met de
ongesteldheid van H. M. en van de
Prinses.
N. BR. CHR. BOERENBOND.
Smokkelhandel aan de grens.
Plannen voor een van den EUendorp.
In de te Tilburg gehouden algemee-
ne vergadering van den Noord-Brabant
schen Chr. Boerenbond, is de begroo
ting voor 1927 vastgesteld op een ge
raamd bedrag van ƒ137,200.
De geestelijke adviseur, rector W.
van Kessel, deelde mede, dat de orga
nisatie in 1925 is toegenomen1 met 1400
leden of ruim 1 pet. van het ledental.
Met voldoening werd ook geconstateerd
dat de vereeniging is versterkt door ca.
300 arbeidersleden. De Jonge Boeren
bond telt thans'reeds 4000 leden.*De
geestelijke adviseur bepleitte de stich
ting van een R.K. Boerjnnenbond, waar
voor intusschen, blijkens het jaarver
slag van den Noord-Brabantschen Chr
Boerenbond reeds geijverd wordt.
De aftredende bestuursleden, de hee-
ren J. A. Ardts te Beugen, P. W Peters
te Cuyck en Jac. Vos te Roosendaal
werden herkozen.
De lieer van Leusen, secretaris der
commissie voor ruilverkaveling, liield
over dit onderwerp een lezing.
Besloten werd, bij de regeering aan
te dringen op verscherping van de
maatregelen tegen den smokkelhandel-
in vee aan de Belgische grens.
De kring Breda stelde voor, dat de
N.C.B. zou besluiten nogmaals te ijve
ren voor het verkrijgen van een afzon-
derlijk ministerie van landbouw. De
Voorzitter zegt toe, deze zaak in de e.v.
vergadering van den Nederl. Boeren-
i bond, die zich reeds eenmaal met een
I request ter verkrijging van een afzon-
derlijk departement van landbouw tot
de regeering heeft gericht, naar voren
te zullen brengen.
Pastoor L. Poell ontwikkelde een
plan om ter nagedachtenis aan pater
Van den Eisen in de buurt van Gemert
een Van den Elsendorp te stichten. Hij
wekte de jonge boeren op om in de Peel
nieuwej boerderijen te bouwen en vroeg
daartoe den steun van den Boerenbond.
BUITENLAND.
De Fransche Kamer heeft met
groote meerderheid de financleele plan
nen van Poincaré goedgekeurd^ Hij
kan dus nu probeeren de zaak zooveel
mogelijk voor elkaar te brengen.
Er is gisteren te Barcelona een
aanslag op Primo de Rivera gedaan.
Belga meldt daaromtrent het volgende
Op het oogenblik.dat Primo de Rivera
op weg was naar het station, ten einde
de terugreis naar Madrid te aanvaar
den, slingerde een individu een dolk
naar de gesloten auto van den'premier,
zonder hem evenwel te treffen. Een
politieauto, die ter bewaking van Primo
de Rivera achter diens auto aanreed,
reed de aanvaller omver, wiens rech
terbeen brak en die onmiddelijk ge
arresteerd werd.
Primo liet zijn auto stil houden en
bekeek den dolk gedurende eenige
oogenblikken. Daarna vervolgde hij
zijn weg naar het station, waar hij
door de menigte werd toegejuicht.
De aanvaller is een arbeider, een
zekere Domingo Massache Torent, die
reeds eenmaal veroordeeld is wegens
verzet tegen de polite. Tijdens zijn
verhoor schijnt gebleken te zijn, dat
hij anarchist is.
KERKNIEUWS.
Z. D. H. de Bisschop van 's Herto
genbosch heeft benoemd tot Geestelijk
Adviseur van den Dioc. R.K. Vrouwen
bond in 't bisdom 's Bosch den hoog-
eerw. heer J. L. Brekelmans, plebaan
St. Jan te 's Hertogenbosch; van de
Maria-vereeniging te Valkenswaard den
weleerw. heer J. H. A. Ras, Kapelaan
„H. Antonius" en van de R.K. Gym-
nastiekvereeniging „Kunst en Kracht-
te Tilburg den weleerw. heer. M. A.
J. Smits, kapelaan „Hoefstraat".
(St. J kl.)
De ZeerEerw. heer J. van Ulft,
vroeger kapelaan te Waalwijk en te
Beuningen en oud pastoor van Nistel-
rode, thans als rustend priester ver
blijvende in 't Liefdegesticht te Weurt,
is voorzien van de Sacramenten der
Stervenden.
Verleden jaar vierde Z.Eerw. onder
groote blijken van belangstelling zijn
gouden priesterfeest.
Rector M. F. Dekkers, de Alge-
meene Overste der Zusters J. M J en
hare assistenten worden a.s. Donderdag
in het Moederhuis „Mariënburg" Den
Bosch terugverwacht van de lange
reis naar Engelsch— en Nederlandsch
Indië, die zij in October 1925 aanvaard
den. (St. I kl
Onthulling Petrus Donders monument
te Tilburg. k
Tilburg heeft 1.1. Zondag op groot-
sche wijze een daad van piëteit ge
daan tegenover een zijner grootste
zonen, een man eenvoudig en arm
van levenswandel maar rijk aan groote
daden voor God en de menschheid.
Daar verrees en is onthuld aan 't
Wilhelmina-park een standbeeld voor
den armen weversjongen, Petrus Don
ders, die daar thans prijkt in priester
gewaad zegenend zijn hand opheffend
over den aan zijn voet geknielden
inlandschen melaatsche, zijn ver
pleegde, hem stempelende als de apos
tel der melaatschen.
Tilburg heeft zijn grooten zoon ge-
eerd en een prachtig monument daar-
gesteld als een dank- en smeekbede
om een voorspreker te zijn voor de
nakomelingen zijner vaderstad.
Mgr. Diepen droeg in de parochie
kerk van 't Goirke een pontificale
H. Mis op en des namiddags om vier
uur had de plechtige onthulling plaats
in tegenwoordigheid van tal van
autoriteiten.
Mgr. Diepen verrichtte deze zelf en
hield eene begeesterende toespraak,
en na een dankwoord van den voor
zitter van 't comité, werd de oorkonde
ingemetseld en 't monument aan het
Gemeentebestuur overgedragen, en
door den burgemeester in een mooie
rede aanvaard.
De feestrede werd daarna uitgespro
ken door pater W. Jonckbloedt C s s R.,
terwijl na uitvoering der Petrus
Donders cantate, de Tilburgsche ver-
eenigingen en bevolking langs 't mo-
nument defileerden.
Des avonds werden concerten gege
ven en het geheele park schitterend
geïllumineerd.
De kerkvervolging in Mexico.
Terwijl de arbeidersfederatie en po
litieke groepen uitgebreide betoogingen
tegen Zondag hebben georganiseerd tot
steun van de kerkelijke regeeringspoli-
tiek, zijn de katholieken in het geheele
land van plan de kerken te blijven be
zoeken om er ondanks de afwezigheid
der priesters te bidden. Overal heerscht
onbehaaglijkheid, onzekerheid en angst
en Mexico—City is vol van allerhande
geruchten en oncontroleerbare berichten
Alle kerken waren vandaag bij de
laatste diensten overvol, voordat de
NUMMER 61.
WOENSDAG 4 AUGUSTUS 1920.
De üicho van het Zuiden,
Waalwijksche en langstraatsclie Courant
Dit blad verschijnt
WOENSDAGENZATERDAG.
AbonnementprtJs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco to zenden aan den Uitgever.
Prijs dor Advertentlën
20 cent per regel; minimum ƒ1.50.
Reclames 40 cent per regel.
BiJ contract flink rabat.
Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
van „DE ECHO VAN HET ZEIDEN".
ROMAN VAN
REINHOLD ORTMANN.
38
..Ben je niet wijs, dat je liet waagt mij
in mijn woning te bezoeken?", vroeg liy.
„Als het Ingeborg eens geweest was, die jou
tegemoet gekomen was inplaats van ik, wat
ter wereld zou je haar dan hebben moeten
zeggen
l)e lippen van de jonge vrouw vertrokken
zich tot een hoonenden grtfns. „Alsof het
daar 1111 nog op aankwam thans, waar wy
op het punt staan aan de geheele comedie 'n
einde te makenOf zij het een dag vroeger
of later te weten komt, wat heeft dat nu nog
te beteekeneu?"
„Je had mijn antwoord op je brief moeten
afwachten, Edith; eenige uren geleden pas
heb ik je uitvoerig) geschreven."
„Ik heb je brief ontvangen en juist daar
om ben ik hier. Dacht je werkelijk, dat je
mij met ydel gezwets en gezochte uitvluch
ten om den tuin zou kunnen leiden, Sieg-
mund?"
„Maar ik zweer je, Editli. dat van ge
zochte uitvluchten daarbij absoluut geen
sprake is. Een gemeenschappelijke vlucht,
zooals jü dat van my verlangt, is onmogelyk
thans tenminste onmogelyk. Ik zal my n
belofte vervullen, zoodra ik daartoe de
macht heb, op dit oogenblikj echter
„Zoodra je de macht daartoe hebt, dat wil
zeggennooitSpan je niet in, om my tot
andere gedachten te brengen, want ik door
zie je volkomen. Maar ik laat je niet los,
ik kan je niet meer loslaten en ik wil het
ook niet.ilk verlang, dat je je woord houdt,
onverschillig of je het blijmoedig of onvry-
willig doetOver twee of drie dagen reeds
kan Wallrotli terugkeeren en daarom1 moeten
wy morgen vertrekken."
„Ik herhaal nogmaals, Edith, het is onmo
gelijk! Heeft die wanhopige gedachte je dan
geheel en al je bezinning doen verliezen, dat
je niet meer in staat bent den toestand te
begrypen? Dit onverwachte succes met myu
geneesmiddel heeft de verhoudingen abso
luut gewyzigd en geheel afgezien van hon
derd andere bezwaren, zou ik reeds met het
oog op de daaruit ontstane verplichtingen ge
dwongen zyn, voorlooplg hier te biyven. De
bereiding van het middel kan slechts door
mij geschieden, want zoolang my op de wyze
van vervaardiging geen patent is verstrekt,
moet bet vanzelfsprekend myn geheim bly-
ven. Ik heb met den directeur van de chemi
sche fabriek bepaalde contracten afgesloten,
waaraan ik moreel en rechtens gebonden ben
en
„Genoeg, genoegviel z.y hem met 'n ver-
aeliteiyke handbeweging in de rede en
steeds op dien lieeschen, hartstochteiyk op
gewonden fluistertoon, waarop dit gansche
gesprek gevoerd werd. „Wat je mij( ook alle
maal te zeggen hebt, het zou niet. in staat
zyn my te overtuigen. Want het is toch
niets dan een voorwendsel. Het ergste, dat
er zou kunnen gebeuren, zop, zyn, dat dé be
reiding van dit wonderbaarlyke middel ge
durende epuigen tyd moest worden stopge
zet. Je geestelijk eigendom zou de ontdek
king steeds blyven en je zoudt op iedere an
dere plaats ter wereld de middelen vinden
om je ontdekking te exploiteeren. Juist dit
gelukkige toeval is het immers, dat ons in
staat stelt zelfs onze stoutste droomen in
vervulling te doen gaan."
Ily zag, dat zy onwankelbaar was in haar
besluit hem tot bet uiterste te dry ven en
woede en wanhoop maakten zich van hem
meester.
„En als dit allesi voor jou nog geen reden
genoeg is om je van je waanzinnig plan af
te brengen, laat ik je dan zeggen, dat ik hier
blyven moet, omdat het er in de komende da
gen en weken misschien om gaat een stryd
te voeren van zulk een ernstigen en vreese-
lykeu aard, als ik nog yooit heb gestreden,
een stryd om myn bestaan, om myn eer, om
myn levenIk mag je niet openbaren, waar
om het gaat. Maar ik zweer je, dat ik1 hier
niet zou weg kunnen, al zouden wy daar
ginds ook het onmetelykste geluk vinden,
dat een mensch ooit ten deel ia gevallen."
Onbevreesd keek Edith hem met haar
vlammende oogen aan, terwyi hy sprak en
toen hy geëindigd had, zeide zy scherp en
onverbiddeiyk„Je moet gaan, Siegmund, je
moet!"
Toen wierp hy zich op haar en pakte haar
beet, alsof hy haar in zijn handen wilde ver
pletteren.
„Duivelsche vrouw, ben je gekomen om
my razend te maken? Ik kan niet hoor
je! Ik kan niet en ik wil niet! Wie zou
zich durven vermeten my tot iets te dwin
gen, dat ik besloten ben niet te doen?"
Nog steeds boorden haar onheilspellend
vlammende oogen zich in zyn ïykbleek ge
laat.
„Ik!"
Hy liet haar los en zyn armen vielen slap
langs zyn lichaam omlaag, ny kende het
middel wel, dat zy bezat om hem te dwingen
en op dit oogenblik besefte hy, dat zy niet
zou aarzelen, zich daarvan te bedienen.
Wel een minuut lang bleef het stil, toen
ging Edith voort„Je zegt, dat je) niet gaan
kunt, omdat het een of ander gewichtigs
daarby op het spel staat en om dezelfde re
den kan ik niet blyven. Ik heb je? tot, dusver
niet gezegd, waar ik het geld weggenomen
heb om jou te reddenmaar je moet weten,
dat ik het my niet op geoorloofde wyze kon
hebben verschaft. Ik wist, dat de professor
in zyn schrijftafel een bedrag van twintig
duizend mark bewaarde, dat hy binnenkort
voor een bepaald doel dacht te besteden. Ik
wist ook, dat hy my by zyn vertrek de sleu
tels zou overhandigenwant hy was ge
woon dat altyd te doen, wanneer hy voor
langer dan een dag afwezig was. Daarom
viel het my zoo gemakkeiyk voor het geld te
zorgen, dat jou voor schande bewaarde. Toen
je belofte my de zekerheid verschaft had,
dat ik niet meer genoodzaakt zou zyn myn
man nog eenmaal onder de oogen te komen,
nam ik de staatspapieren weg, waarin het
geld belegd was en verkocht ze aan een ban
kier. Begx-yp je nu Siegmund, dat ik de te
rugkomst van den professor niet meer mag
afwachten?"
„Is het anders niet dan dat? Waarom heb
je my deze zakenkwestie al niet lang mee
gedeeld? Het kost my maar een enkel
woord om de som, die je voor my besteed
hebt, van den directeur van de chemische
fabriek te ontvangen. Morgen in liet verloop
van den ochtend zal het benoodigde geld
reeds in je bezit zyn."
Edith's schoon, koud gelaat werd nog som
berder, en zy schudde vastberaden het hoofd.
„Het ls te laatOok als Ik de gestolen pa-
pieren door andere verving, zou het voor j
den prof&ssor niet verborgen blyven wat ik
heb gedaan. Ik weet, dat hy de nummers in
zyn zakboekje noteert en ken zyn gewoonte
voldoende om zeker te zyn. dat hy reeds 11a
verloop van enkele dagen de verwisseling ont
dekt zou1 hebben."
„En toch biyft ons geen andere mogelijk
heid over dail deze. Aangezien je een zoo
veel gevaariyker onderneming durft wagen,
Edith, zal het je ook niet aan moed en slim
heid ontbreken, om dit oneindig veel gerin
gere gevaar het hoofd te bieden. Hoe ter
wereld zou de professor er toe komen de
nummers te vergeiyken, wanneer hy zich
inet een enkelen oogopslag van de aanwe- j
zigheid der effecten kan overtuigen? E11 als
dat onwaarschyniyke geval zich toch mocht
voordoen, hoe gemakkeiyk zou het je vin
dingrijke scherpzinnigheid vallen, door een
of ander geloofwaardig sprookje zyn arg
waan te doen verdwynen?"
„Dus leugens leugens en steeds weer j
leugensNeen, Siegmund ,ik ben dat gehui-
chel hartelijk moe, ik walg er van. En ik
ben in een stemming, die my ieder einde
welkomer doet zyn dan het voortduren van
dezen onverdraagiyken toestand. Indien je
werkeiyk mocht weigeren met my te vluch
ten, dan zal myn man nog denzelfden dag
van zyn thuiskomst alles vernemen."
„Edith! Je bent buiten je zelf! Slechts
door den waanzin kan je zulk een gedachte
ingegeven zyn als deze."
„Als ik waanzinnig ben, dan ben jy het,
die my zoo ver gebracht hebt. Wat ik ge
durende deze laatste weken heb moeten ver
dragen, is "inderdaad wel in staat het ver
stand van een mensch in de war te bren
gen."
Artois liep een paar maal het vertrek op
en neer; toen bleef hy voor haar staan en
zeide met toonlooze stem„Geef my myn
wissel terug, ik zweer je
Een spottende glimlach, die hem verschrik-
keiyker toescheen dan de wildste uitroepen
van haar hartstocht, gleed over haar gezicht.
„Wat denk je van my, Siegmund? jy weet
immers het best, dai> men niet zonder nood
zaak van zulke dierbare herinneringen
scheidt."
Hy beet] zich op de lippen; hy voelde wel
dat zy niet zonder bedoeling zich van de
zelfde woorden bediende, die hy haar eeni-
gen tyd geleden had toegevoegd. Maar na
verloop van eenige seconden ging hy voort
op een toon, waarin hy alle zachtheid en
innigheid had gelegd, waarover hy beschik
te: „Laten wy onze herinneringen dan rui
len, Edith, den brief van je vader tegen
myn wissel; wy zullen
Wederom ouderbrak zy hem door een vast
beraden afwerend gebaar: „Het is noodeloos
daarover te praten. De brief van myu vader
heeft geen waarde meer voor my. Je mag er
gebruik van maken, zoo vee| als je wilt. En
je hebt myn meening gehoord, ik denk dat
wy elkander niets meer te zeggep zullen heb
ben."
Zy ging langzaam naar de deur, doch Ar
tois versperde haar den weg.
„Wanneer komt de professor terug?"
„Over drie of vier dagen, zooals ik uit zyn
brieven meen te begrypen. Iiy heeft, zich
daarover niet met volle zekerheid uitgelaten.
„Goed over drie dagen zullen wy ver
treken."
„Waarom niet eerder?"
„Omdat dat onmogelyk is. Vraag my niet
verder. Je kunt waarlijk tevreden zyn met
het ontzagiyk groote offer, dat ik je breng."
„E11 wanneer zal ik wat naders van je
hoorgn?"
„Overmorgenavond. Onder de uitdrukkeiy-
ke voorwaarden echter, dat je voor dien tyd
geen poging doet je met my in verbinding
te stellen noch schrifteiyk, noch monde
ling. jy zelf zelf zoudt het my gemakkelijk
genoeg door een noodlottige onhandigheid on-
mogeiyk kunnen maken myn belofte te hou
den."
„Het is goedantwoordde zy, hem onbe
vreesd aankykend. „Ik zal wachten, tot weer
ziens dus!"
De wyze, waarop zij daarna van elkander
afscheid namen, verried waariyk niets van
die onweerstaanbare, verterende hartstocht,
die anders wel twee menschen kan meeslee-
pen, zelfs tot openiyke verachting van alle
goddeiyke en meuscheiyke wetten.
(Wordt vervolgd.)