Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
1
FEUILLETON
GEEN GEWETEN,
DOOR ERVARJNfi
40e JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
LOON-OP-ZAND—KAATSHEUVEL.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Zaterdag 7 Augustus
des middags ten 3 uur.
Voorzitter Edelachtb. heer Van Be-
souw.
Ongeveer kwart over drie uur opent
de Voorzitter de vergaderingaanwezig
aile leden.
De notulen der vorige vergadering
worden ongewijzigd vastgesteld.
Aan de orde
1. Mededeeling kasopname.
Voorzitter. Door Burg. en Weth. is
bij den gemeente-ontvanger proces
verbaal van kasopname gedaan. Uit
het onderzoek is gebleken, dat 19147.22
in kas aanwezig was.
2. Aanbieding gemeenterekening
dienstjaar 1925
Burg. en Weth bieden de rekening
over het dienstjaar 1925 den Raad aan.
De rekening sluit voor den gewonen
dienst met een batig slot van f4308 57'/a
en voor den kapitaaldienst met een
nadeelig slot van f 32l02.20'/2-
3. Benoeming van een Commissie
van onderzoek tevens tot onderzoek
der begrooting voor het dienstjaar 1927.
Worden benoemd de heeren van
Lier, Vrinte en v. d. Horst.
4. Voorstel opheffing openbare lagere
school te Loonopzand per 1 Septem
ber a.s. met het verleenen tegelijk van
eervol ontslag aan het onderwijzend
personeel aan die school verbonden
(de heeren J. B. v. Opstal, H. A. M
Verwiel en mej. W. M. v. d. Meijs.
Voorzitter. Van de Eerw. Fraters uit
Tilburg is bericht ingekomen, dat ze
de school met ingang van 1 September
overnemen. Dientengevolge stel ik
voor de openbare school op te heffen
en aan het personeel eervol ontslag te
verleenen.
Met algemeene stemmen wordt daar
toe besloten.
5. Voordracht voor de benoeming
van 2 leden van het college van zetters
wegens periodieke aftreding van de
heeren H. de Bresser en J. Wijdemans
Na een schier eindelooze stemming,
die bijna een half uur in beslag nam,
werden als eerste candidaten aange
wezen de aftredende leden, de heeren
H. de Bresser en J. Wijdemans. Als
tweede candidaten werden voorgedra
gen de heeren A. M. Tirion en F.
Cornelissen.
6. Adres van de verbruikers van
electriciteit (speciaal tarief) verzoeken
de om het per 1 Juli 1.1. ingevoerd
tarief terugwerkende kracht te geven
tot 1 Januari 1926 en dit tarief alsnog
te willen verlagen.
Adressanten wijzen er op, dat over
het afgeloopen jaar het electriciteits
bedrijf een winst heeft gemaakt van
ruim f 8000, dat hun steeds is voor
gehouden, dat de winst zoo laag mo
gelijk zou worden gehouden om de
industrie zooveel mogelijk ten goede
te komen door den prijs voor kracht-
bedrijf der grootverbruikers zoo laag
mogelijk te noteeren. Daarom verzoe
ken ze den Raad het nieuwe electrici-
teitstarief alsnog grondig te herzien en
den ingangsdatum van het nieuwe
tarief te bepalen op 1 Januari en niet,
zooals de raad nu besloten heeft, op
1 Juli.
Voorzitter. De adressanten vragen
om de tarieven nog lager te stellen,
maar dat zal moeilijk gaan aangezien
deze pas zoo zijn vastgesteld.
Blijkt der commissie later dat de
prijzen nog iets kunnen worden ver
laagd. dan zal zeker met dat voorstel
worden gekomen. De hoofdzaak van
het adres zal nu zijn de inwerking
treding van het nieuwe tarief. Moet
dat nu op 1 Januari of 1 Juli geschie
den. De raad heeft in een vorige ver
gadering besloten hettarief met ingang
van 1 Juli te doen ingaan. Nu is de
vraag of men op het eenmaal geno
men besluit wil terug komen.
Van Beurden. Men zal dit adres in
zijn geheel te behandelen hebben. Hoe
wel ik een vorige keer gestemd heb
om «het tarief met ingang van 1 Jan.
te doen ingaan, kan ik daar, nu
men nog op verlaging van het tarief
aandringt, niet meer voor stemmen.
Vrinten. Ik heb een vorige maal voor
terugwerkende kracht gestemd en blijf
daar nog bij omdat gezegd is dat de
prijs te hoog was. Men mag op het
oogenblik met de industrie wel een
beetje rekening houden want zooveel
wordt er niet verdiend, dat is maar
weinig. Om te zeggen we moeten de
prijzen weer gaan verlagen, kan ik
niet, omdat ik daarvoor niet genoeg
zaam in die bedrijven ben ingewijd.
Van der Horst. Wij moeten beide
zaken gescheiden houden. Om het ta
rief nog meer te verlagen, zou ik ab
soluut niet doen, eerst moet men
zien of de boel zoo in het evenwicht
kan gehouden worden. Zou men na
eenige verdiensten direct het tarief
moeten verlagen, dan zou men even
goed telken jare de winst ponds
pondsgewijze terug kunnen betalen.
Het is echter dringend gewenscht
dat men eenige reserve maakt want
er zijn zooveel factoren waar rekening
mee gehouden moet worden. De kolen
en meer andere zaken kunnen duur
der worden en dan zit men al direct.
Men moet daarin voorzichtig zijn Kijk
maar eens naar de gasfabriek in Waal
wijk, daar zit men ook met een tekort
te kijken wat men in hoofdzaak toe
schrijft aan de te lage tarieven. Men
ging ineens van 15 op 9 cent en dat
heeft zich gewroken.
Wij moeten voorzichtig zijn en niet
zoo maar zonder meer de prijzen nog
maals gaan verlagen.
Met den heer Van Beurden ben ik het
niet eens, dat nu twee zaken gevraagd
worden, men niet gerust op het eene
kan ingaan en niet op het andere.
Vrinten. Daar ben ik het ook niet
mee eens,
Van Beurden. Ik had liever gezien
dat men zich bepaald had tot alleen
de terugwerkende kracht.
Van der Horst. Van onbillijkhe
den moet men nu niet spreken, want
dan zou men, zoo door redeneerend,
nog verder kunnen gaan.
Vrinten. Men moet de zaken nemen
zoo als ze juist zijn. Was de secreta
ris niet ziek geweest, dan was men
eerder met het voorstel gekomen en
had men het nieuwe tarief eerder ge
had.
Het gaat nu toch niet aan dat
de groot-verbruikers een tijd lang
meer moeten betalen omdat de secre
taris ziek is geweest.
Snaphaan. Op het eerste schrijven
van adressanten is een besluit geno
men. De tweede vraag is een nieuw
verzoek
Vrinten. Ze hebben toch het recht
om een adres in te zenden.
Snaphaan. Zeker, maar het is al af
gewerkt.
Voorzitter. Een ieder heeft het recht
om een adres in te dienen en vragen
te stellen. De raad heeft nu te beslis
sen of men op het genomen besluit
wil terugkomen.
Snoeren. Zijn de tarieven in andere
gemeenten hooger.
Voorzitter. Dat is verschillend. Er
zijn plaatsen waar die hooger en ook
waar die lager zullen zijn.
Snaphaan. Zooals hier is geen een
gemeente waar het tarief lager is.
Wijdemans. Men kan toch niet kij
ken wat een ander doet.
Vrinten. Wij mogen het groot bedrijf
wel een beetje in het oog houden.
Indirect is daar de werkman ook mee
gemoeid.
Swagemakers. Of wij dit nu precies
naar het oog moeten zien weet ik niet
want zoodra ze bij de P.N.E.M. voor-
deeliger terecht kunnen, doen ze dat.
Geloof dat maar.
Voorzitter. Als ze een voordeeliger
tarief kunnen krijgen, zullen ze dat
niet laten. In een vorige vergadering
is nog gezegd dat, zoodra is gebleken
dat van het tarief nog iets af kan, dit
zal worden gedaan. Winst moet er zijn
en blijven om tot eenige reserve te
komen.
Zou men op het verzoek, om terug
werkende kracht te verleenen ingaan,
dan zou dit het bedrijf f 540 kosten.
Snaphaan. In aanmerking moet wor
den genomen dat van die f 8000 al
heel wat af is. Daarbij komt nog dat
het nieuwe contract met de P.N.E.M.
de gemeente ongeveer f 2500 meer
kost.
Van groote winsten behoeft men
heusch niet meer te spreken.
Van Beurden. Zoo hadden adressan
ten het nooit moeten aanleggen. Ze
hadden er twee adressen van moeten
maken.
Voorzitter. Ik denk dat ze het zoo
hebben samengesteld om het eerste te
bereiken. Het andere zal maar een
bijkomende omstandigheid zijn. Ze
zullen vooruit wel gedacht hebben dat
ze dat nu toch niet bereiken.
Snoeren. Ik zou zeggen dat de fa
brikanten recht op terugwerkende
kracht hebben want was de Secretaris
niet ziek geweest dan hadden ze al
eerder een lager tarief gehad.
Vrinten. De opzet was dat er te
veel winst was en daarom een lager
tarief zou worden ingesteld.
Wijdemans. Een vorige vergadering
is er genoeg over gesproken. Laat ons
nu maar stemmen.
Voorzitter. Nieuwe gezichtspunten
zijn er niet gekomen.
Vrinten. In Maart had deze verga
dering al moeten zijn maar kon er
toen niet komen door de ziekte van
den secretaris.
Hebben ze nu recht op terugwer
kende kracht, ja of neen.
Van der Horst. Stel dat de tariefs
regeling in Maart was behandeld, wie
zegt dan dat het zoo zeker is dal dan
het tarief met 1 Januari zou zijn in
gegaan.
Als men het nu onbillijkheden gaat
noemen, dan zijn er een vorig jaar
ook onbillijkheden gebeurd.
Vrinten. Men zal gemakkelijker dan
geneigd zijn om het van terugwerken
de kracht te doen zijn, dan wan
neer dat weer veel later komt.
Van der Horst. Misschien zou er
zijn te halveeren en het tarief met in
gang van 1 April te doen ingaan.
Snoeren. Heelemaal of niets.
NUMMER 63.
WOENSDAG 11 AUGUSTUS 1926.
De Echo van het Zuiden,
R»»lt(jksrlf en Lmiplraalsclie Courant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
AbonnementprtJs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ena.
franco te zenden aan den Uitgever.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
van „DE ECHO VAN EET ZUIDEN".
ROMAN VAN
REINHOLD ORTMANN.
40)
zy verdween snel achter 't houten scherm,
dat hoog genoeg was om haar gestalte vol
komen aan het gezicht te onttrekken. Het
was inderdaad ook de hoogste tijd, want het
volgende oogeublik stond de privaat-docent
reeds op den drempel.
„Ik vraag excuus," zeide liy met gedempte
stem, „maar doctor Giersberg deelde my me
de, dat er voor den patiënt geen gevaar aan
verbonden is, indien ik een paar minuten by
hem was. Ik stelde zooveel belang in hem en
ik beloof u, dat ik niet langer zal blyven
dan geoorloofd is."
Hy was de kamer binnengegaan, zonder
daartoe verder een uitdrukkelijke toestem
ming af te wachten en met een uitdrukking
vol oprechte deelneming op zyn gelaat, trad
by op het bed toe. Juffrouw Heieen, die uit
angst voor den mogelyken afloop van deze
volgens haar begrippen l>epaald ontzettende
situatie over al haar leden beefde, was nau-
welyks in staat hem op zyn talryke, van de
meest oprechte belangstelling getuigend^ vra
gen antwoord te geven. Met by na bovenmen-
schelyke inspanning verzamelde zy al haar
krachten, teneinde niet door haar opvallend
gedrag de verraadster van de arme jonge
mevrouw te worden.
„Is dit. de medicijn, aan het gebruik waar
van doctor Giersberg de beterschap in den
toestand van den patiënt toeschryft?" vroeg
hij na eenigen tyd aan de dochter van den
deurwaarder voor wie dit langdurig on
derhoud bepaald een tatalus-kwelling werd
terwyl hy het met een heldere vloeistof
nog voor de helft gevulde fleschje van de
tafel nam. „Om de hoeveel tyd geeft u den
patiënt daarvan in?"
Pry a der Advertentiën
20 cent per regelminimum 1,50.
Reclames 40 cent per regel.
By contract flink rabat
Advertentiën moeten Woensdag en Vrydag
des morgens om ulteriyk 9 uur in ons bezit
zyn.
„Om de twee uur een eetlepel vol," sta
melde juffrouw Ileleen. „Over een paay mi
nuten zullen de beide uren weer voorbij zyn."
„U bent naar het schfnt een zeer plicht»-
getromvè verpleegster, juffrouw Leopard,"
merkte Artois met een vriendelyken glim
lach op. „De arme Duringlioffen heeft in zyn
groot ongeluk toch nog het geluk zich in de
allerbeste handen te bevinden."
Hy hield de flesch tegen het liclitj en schud
de haar heen en weer; maar hy aarzelde nog
steeds haar weer op haar plaats te zetten.
„U zoudt het misschien heel onbescheiden
vinden," vervolgde hy na een kleine pauze,
„als ik u verzocht my een glas frisch water
te bezorgen. Ik ben op het punt te versmach
ten. Maar als u werkelijk zoo buitengewoon
vriendelyk zoudt willen zyn om myn wensch
te vervullen dan zou ik u willen verzoeken
het water eerst een paar minuten le laten
doorloopen. Met dit warme weer begint het
dan pas heerlyk koel te worden."
Uit vrees, dat hy ondertusschen de ver
borgen Ingeborg zou kunnen ontdekken en
dat dan de een of andere verschrikkelyke ca
tastrophe kon ontstaan, besloot juffrouw He-
leen slechts met een bezwaard' hart aan zyn
verlangen te voldoen. Maar zy; zag geen mo-
gelykheid zyn verzoek af te slaan en daar
om verliet zy bevend het vertrek.
Ijyna op hetzelfde oogenblik, dat de deur
zich achter haar gesloten had, haalde Sieg-
rnund Artois een met wit poeder gevuld glas
uit zyn zak te voorschyn en nadat hy nog
eens met een snellen blik de, geheele kamer
overzien had opende hy het medicynflesch-
je, terwyl hy wel de helft van het poeder er
in uitschudde. Door flink schudden trachtte
hy de oplossing te bespoedigen'; en tot zyn
tevredenheid was dit oplossingsproces snel
genoeg voltooid, want nog voor dat juffruw
Heieen met het gevraagde glas water terug
kwam, stond de medicyn klaar en helder als
eerst, weer op de gewone plaats.
Met een woord van dank en een uitnemen-
den glimlach nam doctor Artois het glas wa
ter van het blad' en ledigde het in één enke
len teug. Nu echter scheen hy plotseling bui
tengewoon veel haast te hebben en zyn af
scheid van juffrouw Heieen was zoo ge
jaagd, alsof de vloer onder zyn voeten brand
deur i
„Vergeet u maar niet uw patiënt op tyd
iï
van zyn medicyn te geven," zeide hy, ter
wyl liy reeds by de deur stond./ „Doctor
Giersberg schijnt daar byzondér veel ge
wicht aan te hechten, naar ik bemerkt heb."
Toen was hy weg en juffrouw Ileleen
haalde verlicht adem, alsof een centenaars-
last van haar hart was afgewenteld.
„Den hemel zy dank. uw man heeft niets
van uw aanwezigheid gemerkt, beste me
vrouw," fluisterde 'zy, „maar ik zou die vree-
selijke oogenblikkeu waarachtig niet nog eens I
willen meemaken."
Na een blik op de klok nam zy den zilveren
lepel uit het waterglas en greep het medi-
cynfleschje om hem vol te schenken. Terwyl
zy voorzichtig goot 0111 geen droppel van de
kostbare, levenbrengende vloeistof te ver
morsen, lette zy niet meer op de jonge vrouw
die doodsbleek van achter het scherm te
voorschyn kwam. Op hetzelfde oogenblik
echter, dat zy den lepel tot aan den rand toe
vulde, werd haar pols met zulk een onstui-
migen, plotselingen ruk beetgepakt, dat het
fleschje met licht geraas op de vloer aan
stukken viel.
„Mijn hemel, mevrouw, de medicyn
riep zy verschrikt en verwytend uit, „wat
hebt u daar gedaan?"
„Niets waarover u spyt behoeft te heb
ben." klonk het op zonderlingen, vreemdklin
kenden toon van Ingeborgs lippen. „Zend
iemand naar de apotheek en laat de medi
cyn opnieuw klaarmaken. En dan dank God
op de knieën er voor, dat hy my juist op dit
uur hierheen gevoerd heeft."
Zonder de doodelyk ontstelde Heieen een
verdere verklaring van deze volkomen raad
selachtige woorden te geven en zonder nog
een blik op het ziekbed te werpen, snel le zy
naar buiten, met ontsteld "gelaat en toch
met een uitdrukking van onwrikbare vastbe
radenheid in de anders zoo zachte en meis
jesachtig lieftallige trekken.
HOOFDSTUK XIX.
„Is mijn man al thuisgekomen?"
I)eze vraag richtte Ingeborg gejaagd tot
het meisje, dat haar opendeed.
„Jawel, mevrouw," luidde het antwoord
„Maar ik geloof dat mynheer niet gestoord
wil wordenwant ik hoorde, dat hy de sleu
tel in de deur van zyn werkkamer achter
zich omdraaide. Overigens is er ook voor u,
mevrouw, gekomen, een klein pakje met
de harteiyke groeten van professor Wail-
roth. De professor is uit Weenen ter
keerd en in het pakje zit een verrassing'>oj
mevrouw."
„Het is goed," zeide Ingeborg. „Ik IniiJ
jeJe kunt nu wel weer naar de keui
gaan en zet voor myn man het avondi-ren
klaar, als het daarvoor tyd is. Ik zal waar-
sehyniyk eerst laat terugkomen."
Zy wilde het meisje weg hebben, want zy
had de overjas van haar man in de gang
zien hangen en bliksemsnel was haar vu
gedachte door het hoofd geschoten, voor
welker uitvoering zy geen seconde wilde
liezen. Zoodra zy zich onbespied wist, snol-
de zy op het kleedingstuk toe en greep haas
tig in de buitenste zyzak. Haar hoop ?rd
niet teleurgesteldwant behalve een er-
frommeld, samengeknepen vodje papier, »ol
de zy een hard, rond voorwerp tuschen ban
vingers, dat zij reeds by vluchtige beschou
wing als het tot op de helft geleegde g'as
met het witte poeder herkende.
Zy verborg haar vondst in haar mantel
zak. Het vodje papier had zy eerst achteloos
ter zyde willen werpen; de eigenaardige,
sterke geur die er uit opsteeg, maakte er
haar half tégen haar wil op attent en zy
streek het papier op de hand glad.
„Ah, de ellendige!" mompelde zy, toen zy
de weinige regels doorgevlogen had, die er
op geschreven stonden. „Nu zal ik haar
waarschynlyk niet langer ontzien."
zy stak den brief, dien Artois in deze 'ia-
gen van groote opwinding stellig verzuimd
had te vernietigen, eveneens by zich en er
liet haar woning, zonder een poging in het
werk te hebben gesteld haar man te spreken.
Professor Walroth liep juist ongedul ig'j
in zyn kamer op en neer, schynbaar z- r-
slecht gehumeurd, toen zyn dochter binii" I
trad.
„Gelukkig, eindelyk tenminste iets aan e- ,i
naams! riep liy verheugd uit, terwyl zijn ;j
somber gelaat zichtbaar verhelderde. „Weet
je wel, dat ik op het punt stond naar ƒ011
toe te komen, myn kind? Want de verras-
sing, waarop ik my hier by myn eerdatd
thuiskomst dan aanvankelijk het plan wj 1
bad verheugd, is op een groote teleurstelling
uitgeloopen. Edith iydt aan zulk een, afschu-
lijkfn aanval van hoofdpijn, dat ik haar
_|et eens te zien heb kunnen krygen.
ttj ei uit, Ingeborg? En wat
ftie. daar voor ruy meegebracht?"
f. liet hem l^t glas met het poed
-.vroeg: Wat is dat, vader? Ik ^uiéek u,
vp *wj eerlek wat het is!"
i.ove-kiiKl,-4«t zal vermoedelijk heel
la tig te zeggen zyn," meende liy, ten hoog
stor wonder d over den opgewonden toon,
waarop zy sprak. „Een analyse op het eerste
gezicht zou zelfs den knapsten chemiker niet
i! kelyk vallen. Maar ik kan het toch
ons robeeren."
Hij schudde een weinig van het witte zout
m de holte van zyn hand, onderzocht het
met oogen en neus en bracht toen met den
top van zyn vinger voorzichtig een paar
korreltjes naar zyn tong.
„Ah, riep hy toen uit, „dit geheimzinnige
poeder moest eigeniyk niemand beter ken
nen, dan jy zelf, lieve Ingeborg! Het is na
melijk niets anders dan bet wonderbaariyke
nieuwe geneesmiddel, de kunstmatige kinine,
waarvan de bereidingswyze aan je beny-
denswaardigen man is gelukt"
l ;eborg had oogenschyniyk een ander
oord verwacht; maar zy was met haar
vramm toch nog niet ten einde.
„Kan dit middel onder zekere omstandig
heden ook schadeiyke gevolgen voor een zie
ke hebben, vader?
„Wanneer het hem in een te grootê hoe
veelheid wordt toegediend, zeker
..Laten, wy, eens aannemen, dat de inhoud
van dit glas werd geschud in een fleschje
dat ongeveer drie eetlepels water bevat en
men gaf een zwaarzieke een eetlepel vol van
'leze oplossing, wat zouden dan de gevolgen
voor hem zyn?"
.Een zachte en kalme bevrijding uit zyn
lijden, myn kind! Want zulk een dosis zou
■olkomen voldoende zyn om een gezond
li aan hartverlamming te doen be-
zuid.-n."
mu, als de zaken zoo staan, vader,
laii hebt u my aan 'n moordenaar tot vrouw
ge gov ai, en ik kan geen seconde) langer aan
il» van dezen ellendeling leven."
(Wordt vervolgd.)