Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. 1 FEUILLETON GEEN GEWETEN, DOOR ERVARJNfi 40e JAARGANG. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. LOON-OP-ZAND—KAATSHEUVEL. Openbare vergadering van den raad dezer gemeente op Zaterdag 7 Augustus des middags ten 3 uur. Voorzitter Edelachtb. heer Van Be- souw. Ongeveer kwart over drie uur opent de Voorzitter de vergaderingaanwezig aile leden. De notulen der vorige vergadering worden ongewijzigd vastgesteld. Aan de orde 1. Mededeeling kasopname. Voorzitter. Door Burg. en Weth. is bij den gemeente-ontvanger proces verbaal van kasopname gedaan. Uit het onderzoek is gebleken, dat 19147.22 in kas aanwezig was. 2. Aanbieding gemeenterekening dienstjaar 1925 Burg. en Weth bieden de rekening over het dienstjaar 1925 den Raad aan. De rekening sluit voor den gewonen dienst met een batig slot van f4308 57'/a en voor den kapitaaldienst met een nadeelig slot van f 32l02.20'/2- 3. Benoeming van een Commissie van onderzoek tevens tot onderzoek der begrooting voor het dienstjaar 1927. Worden benoemd de heeren van Lier, Vrinte en v. d. Horst. 4. Voorstel opheffing openbare lagere school te Loonopzand per 1 Septem ber a.s. met het verleenen tegelijk van eervol ontslag aan het onderwijzend personeel aan die school verbonden (de heeren J. B. v. Opstal, H. A. M Verwiel en mej. W. M. v. d. Meijs. Voorzitter. Van de Eerw. Fraters uit Tilburg is bericht ingekomen, dat ze de school met ingang van 1 September overnemen. Dientengevolge stel ik voor de openbare school op te heffen en aan het personeel eervol ontslag te verleenen. Met algemeene stemmen wordt daar toe besloten. 5. Voordracht voor de benoeming van 2 leden van het college van zetters wegens periodieke aftreding van de heeren H. de Bresser en J. Wijdemans Na een schier eindelooze stemming, die bijna een half uur in beslag nam, werden als eerste candidaten aange wezen de aftredende leden, de heeren H. de Bresser en J. Wijdemans. Als tweede candidaten werden voorgedra gen de heeren A. M. Tirion en F. Cornelissen. 6. Adres van de verbruikers van electriciteit (speciaal tarief) verzoeken de om het per 1 Juli 1.1. ingevoerd tarief terugwerkende kracht te geven tot 1 Januari 1926 en dit tarief alsnog te willen verlagen. Adressanten wijzen er op, dat over het afgeloopen jaar het electriciteits bedrijf een winst heeft gemaakt van ruim f 8000, dat hun steeds is voor gehouden, dat de winst zoo laag mo gelijk zou worden gehouden om de industrie zooveel mogelijk ten goede te komen door den prijs voor kracht- bedrijf der grootverbruikers zoo laag mogelijk te noteeren. Daarom verzoe ken ze den Raad het nieuwe electrici- teitstarief alsnog grondig te herzien en den ingangsdatum van het nieuwe tarief te bepalen op 1 Januari en niet, zooals de raad nu besloten heeft, op 1 Juli. Voorzitter. De adressanten vragen om de tarieven nog lager te stellen, maar dat zal moeilijk gaan aangezien deze pas zoo zijn vastgesteld. Blijkt der commissie later dat de prijzen nog iets kunnen worden ver laagd. dan zal zeker met dat voorstel worden gekomen. De hoofdzaak van het adres zal nu zijn de inwerking treding van het nieuwe tarief. Moet dat nu op 1 Januari of 1 Juli geschie den. De raad heeft in een vorige ver gadering besloten hettarief met ingang van 1 Juli te doen ingaan. Nu is de vraag of men op het eenmaal geno men besluit wil terug komen. Van Beurden. Men zal dit adres in zijn geheel te behandelen hebben. Hoe wel ik een vorige keer gestemd heb om «het tarief met ingang van 1 Jan. te doen ingaan, kan ik daar, nu men nog op verlaging van het tarief aandringt, niet meer voor stemmen. Vrinten. Ik heb een vorige maal voor terugwerkende kracht gestemd en blijf daar nog bij omdat gezegd is dat de prijs te hoog was. Men mag op het oogenblik met de industrie wel een beetje rekening houden want zooveel wordt er niet verdiend, dat is maar weinig. Om te zeggen we moeten de prijzen weer gaan verlagen, kan ik niet, omdat ik daarvoor niet genoeg zaam in die bedrijven ben ingewijd. Van der Horst. Wij moeten beide zaken gescheiden houden. Om het ta rief nog meer te verlagen, zou ik ab soluut niet doen, eerst moet men zien of de boel zoo in het evenwicht kan gehouden worden. Zou men na eenige verdiensten direct het tarief moeten verlagen, dan zou men even goed telken jare de winst ponds pondsgewijze terug kunnen betalen. Het is echter dringend gewenscht dat men eenige reserve maakt want er zijn zooveel factoren waar rekening mee gehouden moet worden. De kolen en meer andere zaken kunnen duur der worden en dan zit men al direct. Men moet daarin voorzichtig zijn Kijk maar eens naar de gasfabriek in Waal wijk, daar zit men ook met een tekort te kijken wat men in hoofdzaak toe schrijft aan de te lage tarieven. Men ging ineens van 15 op 9 cent en dat heeft zich gewroken. Wij moeten voorzichtig zijn en niet zoo maar zonder meer de prijzen nog maals gaan verlagen. Met den heer Van Beurden ben ik het niet eens, dat nu twee zaken gevraagd worden, men niet gerust op het eene kan ingaan en niet op het andere. Vrinten. Daar ben ik het ook niet mee eens, Van Beurden. Ik had liever gezien dat men zich bepaald had tot alleen de terugwerkende kracht. Van der Horst. Van onbillijkhe den moet men nu niet spreken, want dan zou men, zoo door redeneerend, nog verder kunnen gaan. Vrinten. Men moet de zaken nemen zoo als ze juist zijn. Was de secreta ris niet ziek geweest, dan was men eerder met het voorstel gekomen en had men het nieuwe tarief eerder ge had. Het gaat nu toch niet aan dat de groot-verbruikers een tijd lang meer moeten betalen omdat de secre taris ziek is geweest. Snaphaan. Op het eerste schrijven van adressanten is een besluit geno men. De tweede vraag is een nieuw verzoek Vrinten. Ze hebben toch het recht om een adres in te zenden. Snaphaan. Zeker, maar het is al af gewerkt. Voorzitter. Een ieder heeft het recht om een adres in te dienen en vragen te stellen. De raad heeft nu te beslis sen of men op het genomen besluit wil terugkomen. Snoeren. Zijn de tarieven in andere gemeenten hooger. Voorzitter. Dat is verschillend. Er zijn plaatsen waar die hooger en ook waar die lager zullen zijn. Snaphaan. Zooals hier is geen een gemeente waar het tarief lager is. Wijdemans. Men kan toch niet kij ken wat een ander doet. Vrinten. Wij mogen het groot bedrijf wel een beetje in het oog houden. Indirect is daar de werkman ook mee gemoeid. Swagemakers. Of wij dit nu precies naar het oog moeten zien weet ik niet want zoodra ze bij de P.N.E.M. voor- deeliger terecht kunnen, doen ze dat. Geloof dat maar. Voorzitter. Als ze een voordeeliger tarief kunnen krijgen, zullen ze dat niet laten. In een vorige vergadering is nog gezegd dat, zoodra is gebleken dat van het tarief nog iets af kan, dit zal worden gedaan. Winst moet er zijn en blijven om tot eenige reserve te komen. Zou men op het verzoek, om terug werkende kracht te verleenen ingaan, dan zou dit het bedrijf f 540 kosten. Snaphaan. In aanmerking moet wor den genomen dat van die f 8000 al heel wat af is. Daarbij komt nog dat het nieuwe contract met de P.N.E.M. de gemeente ongeveer f 2500 meer kost. Van groote winsten behoeft men heusch niet meer te spreken. Van Beurden. Zoo hadden adressan ten het nooit moeten aanleggen. Ze hadden er twee adressen van moeten maken. Voorzitter. Ik denk dat ze het zoo hebben samengesteld om het eerste te bereiken. Het andere zal maar een bijkomende omstandigheid zijn. Ze zullen vooruit wel gedacht hebben dat ze dat nu toch niet bereiken. Snoeren. Ik zou zeggen dat de fa brikanten recht op terugwerkende kracht hebben want was de Secretaris niet ziek geweest dan hadden ze al eerder een lager tarief gehad. Vrinten. De opzet was dat er te veel winst was en daarom een lager tarief zou worden ingesteld. Wijdemans. Een vorige vergadering is er genoeg over gesproken. Laat ons nu maar stemmen. Voorzitter. Nieuwe gezichtspunten zijn er niet gekomen. Vrinten. In Maart had deze verga dering al moeten zijn maar kon er toen niet komen door de ziekte van den secretaris. Hebben ze nu recht op terugwer kende kracht, ja of neen. Van der Horst. Stel dat de tariefs regeling in Maart was behandeld, wie zegt dan dat het zoo zeker is dal dan het tarief met 1 Januari zou zijn in gegaan. Als men het nu onbillijkheden gaat noemen, dan zijn er een vorig jaar ook onbillijkheden gebeurd. Vrinten. Men zal gemakkelijker dan geneigd zijn om het van terugwerken de kracht te doen zijn, dan wan neer dat weer veel later komt. Van der Horst. Misschien zou er zijn te halveeren en het tarief met in gang van 1 April te doen ingaan. Snoeren. Heelemaal of niets. NUMMER 63. WOENSDAG 11 AUGUSTUS 1926. De Echo van het Zuiden, R»»lt(jksrlf en Lmiplraalsclie Courant, Dit blad verschijnt WOENSDAG EN ZATERDAG. AbonnementprtJs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ena. franco te zenden aan den Uitgever. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. van „DE ECHO VAN EET ZUIDEN". ROMAN VAN REINHOLD ORTMANN. 40) zy verdween snel achter 't houten scherm, dat hoog genoeg was om haar gestalte vol komen aan het gezicht te onttrekken. Het was inderdaad ook de hoogste tijd, want het volgende oogeublik stond de privaat-docent reeds op den drempel. „Ik vraag excuus," zeide liy met gedempte stem, „maar doctor Giersberg deelde my me de, dat er voor den patiënt geen gevaar aan verbonden is, indien ik een paar minuten by hem was. Ik stelde zooveel belang in hem en ik beloof u, dat ik niet langer zal blyven dan geoorloofd is." Hy was de kamer binnengegaan, zonder daartoe verder een uitdrukkelijke toestem ming af te wachten en met een uitdrukking vol oprechte deelneming op zyn gelaat, trad by op het bed toe. Juffrouw Heieen, die uit angst voor den mogelyken afloop van deze volgens haar begrippen l>epaald ontzettende situatie over al haar leden beefde, was nau- welyks in staat hem op zyn talryke, van de meest oprechte belangstelling getuigend^ vra gen antwoord te geven. Met by na bovenmen- schelyke inspanning verzamelde zy al haar krachten, teneinde niet door haar opvallend gedrag de verraadster van de arme jonge mevrouw te worden. „Is dit. de medicijn, aan het gebruik waar van doctor Giersberg de beterschap in den toestand van den patiënt toeschryft?" vroeg hij na eenigen tyd aan de dochter van den deurwaarder voor wie dit langdurig on derhoud bepaald een tatalus-kwelling werd terwyl hy het met een heldere vloeistof nog voor de helft gevulde fleschje van de tafel nam. „Om de hoeveel tyd geeft u den patiënt daarvan in?" Pry a der Advertentiën 20 cent per regelminimum 1,50. Reclames 40 cent per regel. By contract flink rabat Advertentiën moeten Woensdag en Vrydag des morgens om ulteriyk 9 uur in ons bezit zyn. „Om de twee uur een eetlepel vol," sta melde juffrouw Ileleen. „Over een paay mi nuten zullen de beide uren weer voorbij zyn." „U bent naar het schfnt een zeer plicht»- getromvè verpleegster, juffrouw Leopard," merkte Artois met een vriendelyken glim lach op. „De arme Duringlioffen heeft in zyn groot ongeluk toch nog het geluk zich in de allerbeste handen te bevinden." Hy hield de flesch tegen het liclitj en schud de haar heen en weer; maar hy aarzelde nog steeds haar weer op haar plaats te zetten. „U zoudt het misschien heel onbescheiden vinden," vervolgde hy na een kleine pauze, „als ik u verzocht my een glas frisch water te bezorgen. Ik ben op het punt te versmach ten. Maar als u werkelijk zoo buitengewoon vriendelyk zoudt willen zyn om myn wensch te vervullen dan zou ik u willen verzoeken het water eerst een paar minuten le laten doorloopen. Met dit warme weer begint het dan pas heerlyk koel te worden." Uit vrees, dat hy ondertusschen de ver borgen Ingeborg zou kunnen ontdekken en dat dan de een of andere verschrikkelyke ca tastrophe kon ontstaan, besloot juffrouw He- leen slechts met een bezwaard' hart aan zyn verlangen te voldoen. Maar zy; zag geen mo- gelykheid zyn verzoek af te slaan en daar om verliet zy bevend het vertrek. Ijyna op hetzelfde oogenblik, dat de deur zich achter haar gesloten had, haalde Sieg- rnund Artois een met wit poeder gevuld glas uit zyn zak te voorschyn en nadat hy nog eens met een snellen blik de, geheele kamer overzien had opende hy het medicynflesch- je, terwyl hy wel de helft van het poeder er in uitschudde. Door flink schudden trachtte hy de oplossing te bespoedigen'; en tot zyn tevredenheid was dit oplossingsproces snel genoeg voltooid, want nog voor dat juffruw Heieen met het gevraagde glas water terug kwam, stond de medicyn klaar en helder als eerst, weer op de gewone plaats. Met een woord van dank en een uitnemen- den glimlach nam doctor Artois het glas wa ter van het blad' en ledigde het in één enke len teug. Nu echter scheen hy plotseling bui tengewoon veel haast te hebben en zyn af scheid van juffrouw Heieen was zoo ge jaagd, alsof de vloer onder zyn voeten brand deur i „Vergeet u maar niet uw patiënt op tyd iï van zyn medicyn te geven," zeide hy, ter wyl liy reeds by de deur stond./ „Doctor Giersberg schijnt daar byzondér veel ge wicht aan te hechten, naar ik bemerkt heb." Toen was hy weg en juffrouw Ileleen haalde verlicht adem, alsof een centenaars- last van haar hart was afgewenteld. „Den hemel zy dank. uw man heeft niets van uw aanwezigheid gemerkt, beste me vrouw," fluisterde 'zy, „maar ik zou die vree- selijke oogenblikkeu waarachtig niet nog eens I willen meemaken." Na een blik op de klok nam zy den zilveren lepel uit het waterglas en greep het medi- cynfleschje om hem vol te schenken. Terwyl zy voorzichtig goot 0111 geen droppel van de kostbare, levenbrengende vloeistof te ver morsen, lette zy niet meer op de jonge vrouw die doodsbleek van achter het scherm te voorschyn kwam. Op hetzelfde oogenblik echter, dat zy den lepel tot aan den rand toe vulde, werd haar pols met zulk een onstui- migen, plotselingen ruk beetgepakt, dat het fleschje met licht geraas op de vloer aan stukken viel. „Mijn hemel, mevrouw, de medicyn riep zy verschrikt en verwytend uit, „wat hebt u daar gedaan?" „Niets waarover u spyt behoeft te heb ben." klonk het op zonderlingen, vreemdklin kenden toon van Ingeborgs lippen. „Zend iemand naar de apotheek en laat de medi cyn opnieuw klaarmaken. En dan dank God op de knieën er voor, dat hy my juist op dit uur hierheen gevoerd heeft." Zonder de doodelyk ontstelde Heieen een verdere verklaring van deze volkomen raad selachtige woorden te geven en zonder nog een blik op het ziekbed te werpen, snel le zy naar buiten, met ontsteld "gelaat en toch met een uitdrukking van onwrikbare vastbe radenheid in de anders zoo zachte en meis jesachtig lieftallige trekken. HOOFDSTUK XIX. „Is mijn man al thuisgekomen?" I)eze vraag richtte Ingeborg gejaagd tot het meisje, dat haar opendeed. „Jawel, mevrouw," luidde het antwoord „Maar ik geloof dat mynheer niet gestoord wil wordenwant ik hoorde, dat hy de sleu tel in de deur van zyn werkkamer achter zich omdraaide. Overigens is er ook voor u, mevrouw, gekomen, een klein pakje met de harteiyke groeten van professor Wail- roth. De professor is uit Weenen ter keerd en in het pakje zit een verrassing'>oj mevrouw." „Het is goed," zeide Ingeborg. „Ik IniiJ jeJe kunt nu wel weer naar de keui gaan en zet voor myn man het avondi-ren klaar, als het daarvoor tyd is. Ik zal waar- sehyniyk eerst laat terugkomen." Zy wilde het meisje weg hebben, want zy had de overjas van haar man in de gang zien hangen en bliksemsnel was haar vu gedachte door het hoofd geschoten, voor welker uitvoering zy geen seconde wilde liezen. Zoodra zy zich onbespied wist, snol- de zy op het kleedingstuk toe en greep haas tig in de buitenste zyzak. Haar hoop ?rd niet teleurgesteldwant behalve een er- frommeld, samengeknepen vodje papier, »ol de zy een hard, rond voorwerp tuschen ban vingers, dat zij reeds by vluchtige beschou wing als het tot op de helft geleegde g'as met het witte poeder herkende. Zy verborg haar vondst in haar mantel zak. Het vodje papier had zy eerst achteloos ter zyde willen werpen; de eigenaardige, sterke geur die er uit opsteeg, maakte er haar half tégen haar wil op attent en zy streek het papier op de hand glad. „Ah, de ellendige!" mompelde zy, toen zy de weinige regels doorgevlogen had, die er op geschreven stonden. „Nu zal ik haar waarschynlyk niet langer ontzien." zy stak den brief, dien Artois in deze 'ia- gen van groote opwinding stellig verzuimd had te vernietigen, eveneens by zich en er liet haar woning, zonder een poging in het werk te hebben gesteld haar man te spreken. Professor Walroth liep juist ongedul ig'j in zyn kamer op en neer, schynbaar z- r- slecht gehumeurd, toen zyn dochter binii" I trad. „Gelukkig, eindelyk tenminste iets aan e- ,i naams! riep liy verheugd uit, terwyl zijn ;j somber gelaat zichtbaar verhelderde. „Weet je wel, dat ik op het punt stond naar ƒ011 toe te komen, myn kind? Want de verras- sing, waarop ik my hier by myn eerdatd thuiskomst dan aanvankelijk het plan wj 1 bad verheugd, is op een groote teleurstelling uitgeloopen. Edith iydt aan zulk een, afschu- lijkfn aanval van hoofdpijn, dat ik haar _|et eens te zien heb kunnen krygen. ttj ei uit, Ingeborg? En wat ftie. daar voor ruy meegebracht?" f. liet hem l^t glas met het poed -.vroeg: Wat is dat, vader? Ik ^uiéek u, vp *wj eerlek wat het is!" i.ove-kiiKl,-4«t zal vermoedelijk heel la tig te zeggen zyn," meende liy, ten hoog stor wonder d over den opgewonden toon, waarop zy sprak. „Een analyse op het eerste gezicht zou zelfs den knapsten chemiker niet i! kelyk vallen. Maar ik kan het toch ons robeeren." Hij schudde een weinig van het witte zout m de holte van zyn hand, onderzocht het met oogen en neus en bracht toen met den top van zyn vinger voorzichtig een paar korreltjes naar zyn tong. „Ah, riep hy toen uit, „dit geheimzinnige poeder moest eigeniyk niemand beter ken nen, dan jy zelf, lieve Ingeborg! Het is na melijk niets anders dan bet wonderbaariyke nieuwe geneesmiddel, de kunstmatige kinine, waarvan de bereidingswyze aan je beny- denswaardigen man is gelukt" l ;eborg had oogenschyniyk een ander oord verwacht; maar zy was met haar vramm toch nog niet ten einde. „Kan dit middel onder zekere omstandig heden ook schadeiyke gevolgen voor een zie ke hebben, vader? „Wanneer het hem in een te grootê hoe veelheid wordt toegediend, zeker ..Laten, wy, eens aannemen, dat de inhoud van dit glas werd geschud in een fleschje dat ongeveer drie eetlepels water bevat en men gaf een zwaarzieke een eetlepel vol van 'leze oplossing, wat zouden dan de gevolgen voor hem zyn?" .Een zachte en kalme bevrijding uit zyn lijden, myn kind! Want zulk een dosis zou ■olkomen voldoende zyn om een gezond li aan hartverlamming te doen be- zuid.-n." mu, als de zaken zoo staan, vader, laii hebt u my aan 'n moordenaar tot vrouw ge gov ai, en ik kan geen seconde) langer aan il» van dezen ellendeling leven." (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1926 | | pagina 1