OE ECHO VAH HET MM
3
Week-Revue.
Pijnlijke Voeten
Pluimvee - rubriek.
Vóór 25 jaar.
No. 00 Zaterdag 21 Aug. 1020. 40e Jrg.
TWEEDE BLAD.
Binnenland.
Geheelonthouding vinden we een
prachtig iets, werkelijk. Toch zijn we
onbaatzuchtig genoeg om een goeden
raad te geven aan onze medemenschen,
die het nog niet zoo ver in de deugd
van matigheid en onthouding gebracht
hebben en die raad luidtmenschen,
haalt nog gauw een beetje in huis,
want straks wordt ons land, droog
gelegd.
U moet n.l. weten, dat we hier te
lande een nieuwe hoffelijkheid bedacht
hebben tegenover buitenlandsche gas
ten en die is, dat wij, Hollanders,
tijdens hun bezoek ons zullen aan
passen aan de wetten en gebruiken
van het land onzer gasten.
Als er dus Amerikanen in ons land
zijn, en die worden eiken dag bij
scheepsladingen vol aangevoerd
dan wordt Holland drooggelegd, d.w.z.
van Schiedamsch water.
- Doet een Italiaansch oorlogsschip
onze havens aan dan wordt het parle
ment naar huis gestuurd en fungeert
de heer Braat, gekleed in zwart hemd,
zoolang voor dictator.
Tot die gevolgtrekkingen kwamen
we tenminste, toen we deze week van
het gestoethaspel met de film„Potemkin"
in ons land lazen.
We kennen dat cinema-product niet,
hebben het nooit gezien al weten
wij uit andere bladen dat hij af
keurenswaardig is. Volgens die be
richten moet het een communis
tische propagandafilm zijn met een
sterk opruiende tendenz en verboden
o.a. in Frankrijk, Engeland, België,
Roumenië en Duitschland, zelfs in het
socialistisch bestuurde Berlijn. In het
laatste geval na een aanvankelijke
goedkeuring. Redenen dus te over
In ons land doen we altijd erg
neutralerig en we gaan daarin zoover,
dat we uit 'n puur gevoel van neutrali
teit ons (maatschappelijk) dak boven
het hoofd laten afbreken. Niet waar,
als iemand zich uit „principe" tot
zulke afbraak geroepen gevoelt, dan
moet zulk gevoelen ons heilig zijn en
mogen we aan geen verzet denken.
„Dus" werd de film „Potemkin" in
ons land voor zoover de drie groot
ste steden betreft goedgekeurd.
Voor Amsterdam echter dreigde ge
vaar, niet voor de Amsterdammers
persoonlijk natuurlijk, want als dien
gevaar dreigt, dan blijven we neutraal.
Maar in Amsterdam komen een paar
Engelsche oorlogschepen op bezoek
met 3000 matrozen en waar de Engel
sche Overheid door een verbod er
voor zorgde, dat de matrozen door
geen opruiende Russische film bewerkt
konden worden, daar vond de Amster-
damsche politiecommissaris 'twel een
beetje erg om die menschen nu in
Hollands hoofdstad te laten verderven,
waarom hij aan de bioscope-expoi-
tanten „verzocht" om de film tijdens
het bezoek der Engelsche matrozen
niet te laten draaien, welk „verzoek"
o-verstandige bioscope-exploitan*
ten bereidwillig werd toegestaan.
Nu een van de tweeof de film
heeft een verderfelijke strekking en
dan zouden we wel eens willen weten,
waarom Engelsche onderdanen wèl en
eigen onderdanen niet tegen geestelijk
verderf beschermd moeten worden, of
de film is onschuldig althans toelaat
baar en dan zouden we wel eens
willen weten wat wij hier in Holland
met Engelsche wetten en verboden te
maken hebben. Of gaan we werkelijk
ook bij het bezoek van Amerikanen
ons land droog leggen: ten pleziere
van ltaliaansche gasten het parlement
naar huis sturen en bij de ontvangst
van roodhuiden ons hoofd met kippen-
veeren sieren?
Een paar ernstige ongevallen hebben
weer slachtoffers geëischt. In Oss
kwamen vier menschen, 'n moeder met
drie kinderen in de vlammen der
woning ombij Kamperduin verdronken
twee jonge vrouwen. Het tragische
van ongevallen is altijd die gedachte
van„als ze (we) nu eens dat
zelfverwijt van de naaste getuigen, dat
zelfverwijt misschien ook van degenen,
die in een of ander verwijderd opzicht
mede verantwoordelijk zijn. Dat die
vier menschen in Oss b.v. verbranden
moesten in 'n gelijkvloersche woning,
't Is wel tragisch en ons inziens mede
oorzaak van 'n onpractischen bouw.
De Hoornsche Kantonrechter had
het zeldzame voorrecht iemand te
kunnen vonnissen, die niets misdaan
had, maar te goed was geweest,
't Klinkt parodoxaal, maar het is toch
zoo. De betrokken menschenvriend,
een inwoner uit Wieringen, had den
menschen mélange (margarine) ver
kocht, waarin wel voor 16 °/0 natuur
boter zat, terwijl het hoogste toege
stane percentage 10°/o is. Zijn boter
was dus te goed en daarom moest hij
tien gulden boete betalen, 't Klinkt alles
heel vreemd en oppervlakkig bezien
zou men zulke berechting onrecht
noemen. Toch is het vonnis volkomen
te verdedigen. Als de wetgever niet
'n maximum botergehalte voor mélange
bepaald had, dan zou een reusachtig
geknoei ontstaan. Verkoopers zouden
hun mélange aanbevelen als „net zoo
goed als natuurboter" omdat ze voor
„bijna 100°/0" natuurboter zou be
vatten, 'n bewering die voor den
consument niet te controleeren zou
zijn.
Wie nu mélange koopt, wéét, dat
hij margarine ontvangt, die ten hoogste
I0°/o natuurboter kan bevatten en dus
ook niet veel meer dan een prijs voor
margarine mag kosten.
Ingezonden Mededeelingen.
Stukgeloopen, Geblaard of Branderig,
verzacht en geneest men met PUROL.
Buitenland.
De Engelsche mijnwerkersstaking is
aan het verloopen; de arbeiders her
vatten in vele mijnen het werk en de
leiders der staking, voelende dat de
teugels aan hun handen ontglippen,
trachten nog op het laatste moment
door het aanknoopen van onderhande
lingen eenige voordeelen te verwerven.
Dat de mijneigenaren, nu ze zich van de
overwinning zeker kunnen achten, zich
erg toeschietelijk zullen betoonen, valt
sterk te betwijfelen. Regeering én mijn
eigenaren hebben zich in dezen lang-
durigen strijd zeer hardnekkig betoond.
Hun overwinning schijnt wel volkomen
te zullen worden, maar toch zal hun
hardnekkigheid een beletsel blijven
om een loyale medewerking der
arbeiders te verkrijgen en een ge-
zonden bedrijfsvrede te stichten. Eenige
toeschietelijkheid had misschien gelde
lijke offers moeten kosten, maar als ze
daarmee tevredenheid onder de werkers
hadden verkregen en een ijverige
medewerking naar betere bedrijfsuit
komsten, dan was zulks met eenige
geldelijke offers misschien niet te duur
betaald geweest.
Weerzinwekkend is de mystificatie
met het lijk van Lord Kitchener dat
op een dorpskerkhof aan de Scandi
navische kust ontdekt heette te zijn
en naar Engeland overgebracht.
In tegenwoordigheid der politie is
de kist geopend en toen bleek
ze leeg te zijn. Het onderzoek wees
uit, dat de kist uit Schotland was
aangevoerdDe persoon, die deze
schandelijke mystificatie op touw heeft
gezet is verdwenen, maar wordt
gezocht.
Vele Europeesche en Ameriaansche
bladen zijn met dit geval „beetge
nomen". De N.R.C. ten onzent heeft
vele kolommen aan de overbrenging
van Kitchener's lijk gewijd, de pro
cessen-verbaal opgenomen van de ver
hooren der personen, die omtrent het
vinden van het lijk, tien jaar geleden,
konden getuigen, enz.
Spanje eischt Tanger op!
't Klinkt niet mis. Met zoo'n eisch
tracht de Spaansche dictator zeker te
bewijzen, dat Spanje een eerste rangs-
mogendheid is en dus recht heeft op
een vaste raadszetel.
Tanger is de geinternationaliseerde
stad (met omgeving) in Marokko en
om den eisch kracht bij te zetten, zou
Spanje het tegen verschillende mogend
heden, w o. Engeland en Frankrijk
moeten opnemen
Daarom klinkt de eisch wel dwaas
vooral uit den mond van den dictator
uit een land, dat niet in staat bleek
om het deel van Marokko, dat het ter
besturing is toevertrouwd, ook werke
lijk te regeeren. Hadden de Franschen
niet geholpen, dan zou nu vermoedelijk
geen Spanjaard meer op Moorschen
bodem rondloopen.
ln China vechten de Tsengen en
Tsangen weer met elkaar, dat het een
lieve lust is, voor Chineezen tenminste
Het „nationale" leger, dat den steun
der Russen heeft, schijnt het niet erg
goed te gaan en nu is Rusland ineens
zoo vriendelijk geworden om te gaan
„bemiddelen".
Ze doen net als andere imperialis
tische mogendhedenze stoken zoo
lang mogelijk in het brandje, maar
als de wind omslaat en de vlammen
in de verkeerde richting trekken, dan
eerst moet er gebluscht worden.
I
Vragen, deze rubriek betreffende,
kunnen door onze abonné's
gezonden worden aan: „DE
COMBINATIE", Westersingel 27
A, Rotterdam, Postzegel van 10
cent insluiten.
Consumptie-eieren.
'n „Autoriteit" is toch maar een man
van gewicht en weet heel wat te be
reiken. Daarvoor is 't volstrekt niet
noodig, dat hij bijzondere denkbeelden
verkondigt, volstrekt niet. Als „een
doodgewone burger" echter iets ver
telt, luistert men half of niet, in geen
»eval wordt aan zijn meening waarde
toegekend. Maar zoo gauw vertelt 'n
„autoriteit" precies hetzelfde, of het
jubliek gaapt den hooggeleerde aan
met monden, die van pure be- en ver
wondering als hooischuren geop^d
zijn.
Op het gevaar, dat jaarlijks in ons
and zoovele millicenen siachtkippen
zonder eenig toezicht verhandeld wor
den, hebben we reeds vele malen in
de pers gewezen, maar nimmer is er
op die artikelen eenigermate gereageerd.
Toen nu echter een paar weken
geleden een bekend Amsterdamsch
raadslid Dr.Abrahams eenige vragen aan
B. W. zijner gemeente richtte, die van
ongerustheid omtrent de gevolgen van
dien ongecontroleerden verkoop blijk
gaven, toen heeft het publiek van
onsteltenis gegaapt en zijn ook anderen
in de pers lange en soms geïllustreerde
artikelen aan „het geval" gaan wijden.
B. W. van Amsterdam overwegen
intusschen of het mogelijk is om tot
gemeentelijke slachtplaatsen voor pluim
vee te komen, óf dat een verplichte
vleeschkeuring voor geslacht gevogelte
kan worden ingevoerd.
Dje zaak is dus aan het rollen,
maar nu eenmaal de aandacht zoozeer
op de hoenders gevallen is, willen we
de gelegenheid benutten om tevens
nóg eens op een anderen misstand te
wijzen, n.l. den ongecontroleerden
invoer, uitvoer en verkoop van con
sumptie-eieren.
Eieren zijn sedert den oorlog een
zeer algemeen volksvoedsel geworden.
Aanleiding daartoe waren de weten
schappelijke uitkomsten van het onder
zoek naar de waarde van onder
scheidene voedingsmiddelen, welke
zeer sterk ten voordeele van melk en
eieren uitvielen. Het algemeene gebruik
is mede een gevolg van de opvoering
van den levensstandaard, onder den
arbeidersstand, bij wien het ei thans
een zeer gewoon menu op de etens-
tafel is.
Dat de hoenderteelt van groote be
teekenis voor ons land is, kan blijken
uit het feit, dat hier jaarlijks ongeveer
anderhalf milliard (d.i. 1500 millioen
eieren geproduceerd worden met een
waarde van ongeveer 100 millioen
gulden. Een groot deel van die eieren
wordt bestemd voor export, naar
Duitschland, doch in het bijzonder
naar Engeland, maar in het laatste
jaar zijn ook weer vele millioenen
goedkoope eieren uit Oost-Europa ons
land ingevoerd. Het is dan ook geen
gewaagde veronderstelling, wanneer
we het binnenlandsch verbruik van
eieren schatten op circa een milliard
(1000 millioen) stuks per jaar of per
hoofd der bevolking ongeveer 14
stuks.
Eieren worden geconsumeerd, omdat
men ze een smakelijk voedsel vindt
natuurlijk, maar ook en niet in de
laatste plaats omdat eieren een
gezond, voor zieken en zwakken ver
sterkend voedsel zijn. Dat dus op de
kwaliteit der eieren een streng toezicht
noodig is, zooals op boter,'melk,
vleesch, enz. spreekt vanzelf. Nu kan
er een reden zijn om geen toezicht
uit te oefenen, n.l. wanneer knoeierij
om bepaalde redenen onmogelijk is.
De veronderstelling, dat zulks voor
eieren geldt, schijnt de aanleiding te
zijn van den ongecontroleerden ver
koop. Eieren hebben een natuurlijke
verpakking (de schaal) en die ver
pakking is zoo soliede als men maar
zou kunnen wenschen.
Knoeiers echter -weten hun prac-
tijkeg ook op eieren toe te passen.
Alvorens die practijken aan te
duiden, willen we er op wijzen, dat
er ook onder de volkomen versche
eieren kwaliteitsverschil bestaat. Gelijk
de kwaliteit van de melk om. af
hankelijk is van het voeder, dat men
de koe geeft, zoo heeft ook de voeding
van hoenders eenzelfden invloed op
de kwaliteit der eieren. Maar op de
voeding is tenslotte geen contróle
mogelijk en ook bij de slechtste
voeding zal het hoen tenslotte geen
slechte eieren produceeren, doch zulke,
die in voedingswaarde bij de eieren
van prima gevoede dieren achterstaan.
Nog eens contróle is daarop niet
mogelijk; alleen degenen, die over
een stukje grond beschikken, kunnen
zich, door eigen zorg, versche eieren
van de beste kwaliteit verzekeren.
Knoeien met eieren is mogelijk door
1 e. Het verkoopen van geconserveerde
eieren voor versche. Dat is een knoeierij,
die des winters, willens en wetens,
door 'tal van verkoopers wordt toege
past. Voor een cent of een paar cent
beneden den marktprijs van versche
eieren, worden heele etalages van op
gestapelde kalk- of gekoelde eieren,
uitdrukkelijk als „versche eieren" ge
annonceerd, aangeboden. Wie verstand
van die dingen heeft, ziet aan de
eieren, dat ze niet versch zijn en ook
de verkooper weet natuurlijk wel, hoe
hij aan zijn spullen komt, maar het
publiek heeft van die dingen geen
verstand en koopt misschien voor
zieken en zwakken in voedings
waarde sterk verminderde eieien voor
versche.
2e. Het verkoopen van achtergehou
den eieren. Op het oogenblik b.v. nu
het tegen den winter loopt, zijn de
jrijzen van versche eieren oploopende.
Het is volstrekt geerf kunst om te
voorspellen, dat b.v. over een week
of zes de prijs der versche eieren lf/a
2 cent hooger is dan nu. Er worden
daarom thans vele eieren opgekocht,
die men eenvoudig een tijdlang be
waart, om ze dan tegen de verhoogde
prijzen aan het publiek te verkoopen.
Die eieren zijn dan natuurlijk minder
waardig geworden.
3e. Het verkoopen of verwerken van
uit Oost-Europa ingevoerde eieren. Vóór
den oorlog werden we hier jaarlijks
met vele millioenen van die eieren
gelukkig gemaakt. Een paar jaar na
den oorlog is de import van Russische
eieren hervat; er kwamen toen vele
wagonladingen aan, maar de eieren
waren in zoodanigen toestand van
bederf, dat ze onverkoopbaar waren.
De Russische exporteurs hadden zoo'n
strop aan die zendingen, dat men hier
te lande meende voortaan wel van die
Russische koopjes bevrijd te zullen
blijven. Die verwachting is echter niet
bewaarheidin het afgeloopen jaar
zijn hier weer heel wat eieren uit
Oost-Europa, Rusland en den Balkan,
ingevoerd. Die eieren kunnen niet goed
meer zijn. ln Oost Europa houdt men
de kippen op heel andere wijze dan
hier te lande. Ze loopen daar vrij rond
op uitgestrekte vlakten, scharrelen er
zelf haar kostje op en worden niet
bijgevoederd.
De productie is er slechts 40 50
eieren per kip en per jaar, maar ze
kosten den boeren ook zoo goed als
niets. „Zoo nu en dan" worden de
eieren op het terrein verzameld en
bewaard tot er een kist vol bij elkaar
is. Als dan eens een trein uit die ne
gerijen vertrekt, sukkelt deze met haar
zending, die in tal van plaatsen wordt
aangevuld, het land in en het duurt
gewoonlijk 3 a 4 weken, eer de kisten
met eieren de centrale spoor-of haven
plaatsen bereiken, vanwaar ze worden
geëxporteerd. Meestal zijn de eieren
een paar maanden oud, voor ze hier
bij den consument komen. Die eieren
worden veelal „verwerkt" in banket
zaken e.d„ maar onbetrouwbare koop
lui brengen ze ook wel als consumptie
eieren aan den man. Trouwens men
mag eischen, dat ook de „verwerkte'
eieren van behoorlijke kwaliteit zijn en
dit kunnen dezulke, die uit Oost-Europa
afkomstig zijn, niet geacht worden.
en Geurig
zgn c/e ken mérkende
eigenscheppen va
Nu hebben we in dit artikel de
„kwalen" van ons consumptie-ei aan
gewezen, maar we willen dat niet doen
zonder tevens de middelen ter gene
zing te noemen. Die zijn zeer een
voudig en dat een behoorlijke contróle,
die niet veel kost, op eieren mogelijk
is, zullen we in ons volgend artikel
aantoonen.
Juni en Juli 1901.
2 Juni vierde de lieer Frans de Cor-
tie zijn 25-jarig jubilé als directeur der
liedertafel „Oefening en Vermaak".
13 Juni werd de eerste steen gelegd
voor de nieuwe St. Antoniuskerk.
28 Juni overleed alhier in den ouder
dom van 74 jaren de heer Gerardus van
Loon, stichter van het bekende leder
import-liuis G. van Loon.
2 Juli had een raadsverkiezing plaats
waarbij herkozen werden de heeren J.
Timmermans van Turenhout en A. H.
van Schijndel en gekozen de heer Her
man Zeegers.
De tramkiccstie.
Onderstaand request werd in Juli
1901, inzake de concessie aan de tram,
gezonden aan H. M. de Koningin:
spoorwegen", tot aanleg en exploitatie
van een stoomtram op den aan de Pro
vincie Noord-Brabant toebehoorenden
weg genaamd „Groote Straat" te
Waalwijk
dat toch dit besluit "tot beroep, van
Burgemeester en Wethouders die
zich tot nu toe onbevoegd achtten om
bovengenoemde vergunning te verke
nen de erkenning met zich brengt,
dat Burgemeester en Wethouders zich
thans verklaren competent, nu de, on-
zes inziens zeer juiste beslissing van
Gedeputeerde Staten van Noord-Bra
bant, niet strookt met de bekrompen
opvatting van de meerderheid van Bur
gemeester en Wethouders
dat dus thans opnieuw en ten dui
delijkste blijkt, dat het zich herhaalde
lijk onbevoegd verklaren van Burge
meester en Wethouders alleen is ge
weest een zeer afkeuringswaardig voor
wendsel om de door ons vurig ge-
wensclite tramverbinding op stelselma
tige en ongegronde wijze tegen te wer
ken;
dat de eenige, door den Raad dezer
Gemeente, in zijn adres d.d. 10 Juli j.l.
aan Uwe Majesteit, aangegeven rede
nen waarom Burgemeester en Wet
houders; tegen de tramverbinding in. de
„Groote Straat" zijn, bestaan, in
Ie. hun wensch, om de verbinding
te maken over den Winterdijk, waar
deze verbinding naar ons inzien onmo
gelijk is, door bezwaren van aanleg en
exploitatie, en beslist ongewenscht als
liggende buiten het verkeer der Ge
meente, en
lie. hun vrees voor gevaar in de
„Groote Straat", welke vrees, zoo deze
bestond, bij ons inwoners der „Groo
te Straat", dus in deze zeker tot oor-
deelen bevoegd, geheel is weggenomen
door de strenge voorschriften, welke
aan de Maatschappij „Hollandsche
Buurtspoorwegen" door Gedeputeerde
Staten van Noord-Brabant zijn gesteld.
dat ondergeteekenden ten diepste be
treuren, dat aan Uwe Majesteit een
adres wordt gezonden, bevattende: ten
eerste, in de tweede alinea, eene on
waarheid tegen onzen hooggeachten
Burgemeester, daar deze den Raad, niet
officieel heeft in kennis gesteld, noch
behoefde in kennis te stellen van een
besluit van Gedeputeerde Staten aan
Burgemeester en Wethouders; en
bevattende ten tweede in de veertiende
alinea eene onvoegzaamheid tegen het
College van Gedeputeerde Staten van
Noord-Brabant, waar, van eene wets
wijziging door dit college gemaakt, en
door Uwe Majesteit goedgekeurd, ge
zegd wordt, dat die wijziging „zijn
ontstaan te danken heeft aan de zucht
om het verzet van de Gemeente Waal
wijk te breken."
dat verders ondergeteekenden ten
sterkste tegenspreken de bewering, in
de voorlaatste alinea van bovenge
noemd adres van den Raad geuit, als
zoude de Raad de zeer groote meerder
heid der bevolking aan zijne zijde heb
ben dat toch bij de verkiezing van
2 Juli jongstlede, van drie leden voor
den Gemeenteraad, met groote meer
derheid zijn herkozen twee Raadsleden,
voorstanders van den tram, daarente
gen niet herkozen is een Raadslid, te
genstander van den tram
dat handel en nijverheid nu reeds
sinds jaren uitzien naar deze zoo
hoogst nuttige verbinding, die de* nij-
Vfere Langstraat en bijzonder deszelfs
hoofdplaats Waalwijk voordeelen zal
aanbrengen, zooals meermalen met
klem van redenen door onze Kamer van
Koophandel aan Gedeputeerde Staten
\;an Noord-Brabant werd uiteengezet;
dat, instede van de gebruikelijke sub
sidie aan te vragen, de Maatschappij
Hollandsche Buurtspoorwegen, aan
Burgemeester en Wethouders financi-
eele voordeelen voor de Gemeente
Waalwijk heeft aangeboden, die veilig
op een bedrag van vijftien duizend
gulden kunnen worden geschat;
dat echter dit alles door de meerder-
Waalwijk, 25 Juli 1901.
AAN
HARE MAJESTEIT DE KONINGIN.
Geven met den diepsten eerbied te
kennen
Ondergeteekenden, ingezetenen der
Gemeente Waalwijk, en allen wonende
aan de „Groote Straat" aldaar,
dat zij met verwondering en met
leedwezen hebben kennis genomen van
de besluiten van Burgemeester en Wet
houders en van den Raad der Gemeente
Waalwijk, om bij Uwe Majesteit in be
roep te komen tegen de vergunning,
door Gedeputeerde Staten van Noord-
Brabant verleend aan de Naamlooze)
Vennootschap „Hollandsche Buurt- beid van den Raad dezer Gemeente, die