OE ECHO VAH HET MM 3 Week-Revue. Pijnlijke Voeten Pluimvee - rubriek. Vóór 25 jaar. No. 00 Zaterdag 21 Aug. 1020. 40e Jrg. TWEEDE BLAD. Binnenland. Geheelonthouding vinden we een prachtig iets, werkelijk. Toch zijn we onbaatzuchtig genoeg om een goeden raad te geven aan onze medemenschen, die het nog niet zoo ver in de deugd van matigheid en onthouding gebracht hebben en die raad luidtmenschen, haalt nog gauw een beetje in huis, want straks wordt ons land, droog gelegd. U moet n.l. weten, dat we hier te lande een nieuwe hoffelijkheid bedacht hebben tegenover buitenlandsche gas ten en die is, dat wij, Hollanders, tijdens hun bezoek ons zullen aan passen aan de wetten en gebruiken van het land onzer gasten. Als er dus Amerikanen in ons land zijn, en die worden eiken dag bij scheepsladingen vol aangevoerd dan wordt Holland drooggelegd, d.w.z. van Schiedamsch water. - Doet een Italiaansch oorlogsschip onze havens aan dan wordt het parle ment naar huis gestuurd en fungeert de heer Braat, gekleed in zwart hemd, zoolang voor dictator. Tot die gevolgtrekkingen kwamen we tenminste, toen we deze week van het gestoethaspel met de film„Potemkin" in ons land lazen. We kennen dat cinema-product niet, hebben het nooit gezien al weten wij uit andere bladen dat hij af keurenswaardig is. Volgens die be richten moet het een communis tische propagandafilm zijn met een sterk opruiende tendenz en verboden o.a. in Frankrijk, Engeland, België, Roumenië en Duitschland, zelfs in het socialistisch bestuurde Berlijn. In het laatste geval na een aanvankelijke goedkeuring. Redenen dus te over In ons land doen we altijd erg neutralerig en we gaan daarin zoover, dat we uit 'n puur gevoel van neutrali teit ons (maatschappelijk) dak boven het hoofd laten afbreken. Niet waar, als iemand zich uit „principe" tot zulke afbraak geroepen gevoelt, dan moet zulk gevoelen ons heilig zijn en mogen we aan geen verzet denken. „Dus" werd de film „Potemkin" in ons land voor zoover de drie groot ste steden betreft goedgekeurd. Voor Amsterdam echter dreigde ge vaar, niet voor de Amsterdammers persoonlijk natuurlijk, want als dien gevaar dreigt, dan blijven we neutraal. Maar in Amsterdam komen een paar Engelsche oorlogschepen op bezoek met 3000 matrozen en waar de Engel sche Overheid door een verbod er voor zorgde, dat de matrozen door geen opruiende Russische film bewerkt konden worden, daar vond de Amster- damsche politiecommissaris 'twel een beetje erg om die menschen nu in Hollands hoofdstad te laten verderven, waarom hij aan de bioscope-expoi- tanten „verzocht" om de film tijdens het bezoek der Engelsche matrozen niet te laten draaien, welk „verzoek" o-verstandige bioscope-exploitan* ten bereidwillig werd toegestaan. Nu een van de tweeof de film heeft een verderfelijke strekking en dan zouden we wel eens willen weten, waarom Engelsche onderdanen wèl en eigen onderdanen niet tegen geestelijk verderf beschermd moeten worden, of de film is onschuldig althans toelaat baar en dan zouden we wel eens willen weten wat wij hier in Holland met Engelsche wetten en verboden te maken hebben. Of gaan we werkelijk ook bij het bezoek van Amerikanen ons land droog leggen: ten pleziere van ltaliaansche gasten het parlement naar huis sturen en bij de ontvangst van roodhuiden ons hoofd met kippen- veeren sieren? Een paar ernstige ongevallen hebben weer slachtoffers geëischt. In Oss kwamen vier menschen, 'n moeder met drie kinderen in de vlammen der woning ombij Kamperduin verdronken twee jonge vrouwen. Het tragische van ongevallen is altijd die gedachte van„als ze (we) nu eens dat zelfverwijt van de naaste getuigen, dat zelfverwijt misschien ook van degenen, die in een of ander verwijderd opzicht mede verantwoordelijk zijn. Dat die vier menschen in Oss b.v. verbranden moesten in 'n gelijkvloersche woning, 't Is wel tragisch en ons inziens mede oorzaak van 'n onpractischen bouw. De Hoornsche Kantonrechter had het zeldzame voorrecht iemand te kunnen vonnissen, die niets misdaan had, maar te goed was geweest, 't Klinkt parodoxaal, maar het is toch zoo. De betrokken menschenvriend, een inwoner uit Wieringen, had den menschen mélange (margarine) ver kocht, waarin wel voor 16 °/0 natuur boter zat, terwijl het hoogste toege stane percentage 10°/o is. Zijn boter was dus te goed en daarom moest hij tien gulden boete betalen, 't Klinkt alles heel vreemd en oppervlakkig bezien zou men zulke berechting onrecht noemen. Toch is het vonnis volkomen te verdedigen. Als de wetgever niet 'n maximum botergehalte voor mélange bepaald had, dan zou een reusachtig geknoei ontstaan. Verkoopers zouden hun mélange aanbevelen als „net zoo goed als natuurboter" omdat ze voor „bijna 100°/0" natuurboter zou be vatten, 'n bewering die voor den consument niet te controleeren zou zijn. Wie nu mélange koopt, wéét, dat hij margarine ontvangt, die ten hoogste I0°/o natuurboter kan bevatten en dus ook niet veel meer dan een prijs voor margarine mag kosten. Ingezonden Mededeelingen. Stukgeloopen, Geblaard of Branderig, verzacht en geneest men met PUROL. Buitenland. De Engelsche mijnwerkersstaking is aan het verloopen; de arbeiders her vatten in vele mijnen het werk en de leiders der staking, voelende dat de teugels aan hun handen ontglippen, trachten nog op het laatste moment door het aanknoopen van onderhande lingen eenige voordeelen te verwerven. Dat de mijneigenaren, nu ze zich van de overwinning zeker kunnen achten, zich erg toeschietelijk zullen betoonen, valt sterk te betwijfelen. Regeering én mijn eigenaren hebben zich in dezen lang- durigen strijd zeer hardnekkig betoond. Hun overwinning schijnt wel volkomen te zullen worden, maar toch zal hun hardnekkigheid een beletsel blijven om een loyale medewerking der arbeiders te verkrijgen en een ge- zonden bedrijfsvrede te stichten. Eenige toeschietelijkheid had misschien gelde lijke offers moeten kosten, maar als ze daarmee tevredenheid onder de werkers hadden verkregen en een ijverige medewerking naar betere bedrijfsuit komsten, dan was zulks met eenige geldelijke offers misschien niet te duur betaald geweest. Weerzinwekkend is de mystificatie met het lijk van Lord Kitchener dat op een dorpskerkhof aan de Scandi navische kust ontdekt heette te zijn en naar Engeland overgebracht. In tegenwoordigheid der politie is de kist geopend en toen bleek ze leeg te zijn. Het onderzoek wees uit, dat de kist uit Schotland was aangevoerdDe persoon, die deze schandelijke mystificatie op touw heeft gezet is verdwenen, maar wordt gezocht. Vele Europeesche en Ameriaansche bladen zijn met dit geval „beetge nomen". De N.R.C. ten onzent heeft vele kolommen aan de overbrenging van Kitchener's lijk gewijd, de pro cessen-verbaal opgenomen van de ver hooren der personen, die omtrent het vinden van het lijk, tien jaar geleden, konden getuigen, enz. Spanje eischt Tanger op! 't Klinkt niet mis. Met zoo'n eisch tracht de Spaansche dictator zeker te bewijzen, dat Spanje een eerste rangs- mogendheid is en dus recht heeft op een vaste raadszetel. Tanger is de geinternationaliseerde stad (met omgeving) in Marokko en om den eisch kracht bij te zetten, zou Spanje het tegen verschillende mogend heden, w o. Engeland en Frankrijk moeten opnemen Daarom klinkt de eisch wel dwaas vooral uit den mond van den dictator uit een land, dat niet in staat bleek om het deel van Marokko, dat het ter besturing is toevertrouwd, ook werke lijk te regeeren. Hadden de Franschen niet geholpen, dan zou nu vermoedelijk geen Spanjaard meer op Moorschen bodem rondloopen. ln China vechten de Tsengen en Tsangen weer met elkaar, dat het een lieve lust is, voor Chineezen tenminste Het „nationale" leger, dat den steun der Russen heeft, schijnt het niet erg goed te gaan en nu is Rusland ineens zoo vriendelijk geworden om te gaan „bemiddelen". Ze doen net als andere imperialis tische mogendhedenze stoken zoo lang mogelijk in het brandje, maar als de wind omslaat en de vlammen in de verkeerde richting trekken, dan eerst moet er gebluscht worden. I Vragen, deze rubriek betreffende, kunnen door onze abonné's gezonden worden aan: „DE COMBINATIE", Westersingel 27 A, Rotterdam, Postzegel van 10 cent insluiten. Consumptie-eieren. 'n „Autoriteit" is toch maar een man van gewicht en weet heel wat te be reiken. Daarvoor is 't volstrekt niet noodig, dat hij bijzondere denkbeelden verkondigt, volstrekt niet. Als „een doodgewone burger" echter iets ver telt, luistert men half of niet, in geen »eval wordt aan zijn meening waarde toegekend. Maar zoo gauw vertelt 'n „autoriteit" precies hetzelfde, of het jubliek gaapt den hooggeleerde aan met monden, die van pure be- en ver wondering als hooischuren geop^d zijn. Op het gevaar, dat jaarlijks in ons and zoovele millicenen siachtkippen zonder eenig toezicht verhandeld wor den, hebben we reeds vele malen in de pers gewezen, maar nimmer is er op die artikelen eenigermate gereageerd. Toen nu echter een paar weken geleden een bekend Amsterdamsch raadslid Dr.Abrahams eenige vragen aan B. W. zijner gemeente richtte, die van ongerustheid omtrent de gevolgen van dien ongecontroleerden verkoop blijk gaven, toen heeft het publiek van onsteltenis gegaapt en zijn ook anderen in de pers lange en soms geïllustreerde artikelen aan „het geval" gaan wijden. B. W. van Amsterdam overwegen intusschen of het mogelijk is om tot gemeentelijke slachtplaatsen voor pluim vee te komen, óf dat een verplichte vleeschkeuring voor geslacht gevogelte kan worden ingevoerd. Dje zaak is dus aan het rollen, maar nu eenmaal de aandacht zoozeer op de hoenders gevallen is, willen we de gelegenheid benutten om tevens nóg eens op een anderen misstand te wijzen, n.l. den ongecontroleerden invoer, uitvoer en verkoop van con sumptie-eieren. Eieren zijn sedert den oorlog een zeer algemeen volksvoedsel geworden. Aanleiding daartoe waren de weten schappelijke uitkomsten van het onder zoek naar de waarde van onder scheidene voedingsmiddelen, welke zeer sterk ten voordeele van melk en eieren uitvielen. Het algemeene gebruik is mede een gevolg van de opvoering van den levensstandaard, onder den arbeidersstand, bij wien het ei thans een zeer gewoon menu op de etens- tafel is. Dat de hoenderteelt van groote be teekenis voor ons land is, kan blijken uit het feit, dat hier jaarlijks ongeveer anderhalf milliard (d.i. 1500 millioen eieren geproduceerd worden met een waarde van ongeveer 100 millioen gulden. Een groot deel van die eieren wordt bestemd voor export, naar Duitschland, doch in het bijzonder naar Engeland, maar in het laatste jaar zijn ook weer vele millioenen goedkoope eieren uit Oost-Europa ons land ingevoerd. Het is dan ook geen gewaagde veronderstelling, wanneer we het binnenlandsch verbruik van eieren schatten op circa een milliard (1000 millioen) stuks per jaar of per hoofd der bevolking ongeveer 14 stuks. Eieren worden geconsumeerd, omdat men ze een smakelijk voedsel vindt natuurlijk, maar ook en niet in de laatste plaats omdat eieren een gezond, voor zieken en zwakken ver sterkend voedsel zijn. Dat dus op de kwaliteit der eieren een streng toezicht noodig is, zooals op boter,'melk, vleesch, enz. spreekt vanzelf. Nu kan er een reden zijn om geen toezicht uit te oefenen, n.l. wanneer knoeierij om bepaalde redenen onmogelijk is. De veronderstelling, dat zulks voor eieren geldt, schijnt de aanleiding te zijn van den ongecontroleerden ver koop. Eieren hebben een natuurlijke verpakking (de schaal) en die ver pakking is zoo soliede als men maar zou kunnen wenschen. Knoeiers echter -weten hun prac- tijkeg ook op eieren toe te passen. Alvorens die practijken aan te duiden, willen we er op wijzen, dat er ook onder de volkomen versche eieren kwaliteitsverschil bestaat. Gelijk de kwaliteit van de melk om. af hankelijk is van het voeder, dat men de koe geeft, zoo heeft ook de voeding van hoenders eenzelfden invloed op de kwaliteit der eieren. Maar op de voeding is tenslotte geen contróle mogelijk en ook bij de slechtste voeding zal het hoen tenslotte geen slechte eieren produceeren, doch zulke, die in voedingswaarde bij de eieren van prima gevoede dieren achterstaan. Nog eens contróle is daarop niet mogelijk; alleen degenen, die over een stukje grond beschikken, kunnen zich, door eigen zorg, versche eieren van de beste kwaliteit verzekeren. Knoeien met eieren is mogelijk door 1 e. Het verkoopen van geconserveerde eieren voor versche. Dat is een knoeierij, die des winters, willens en wetens, door 'tal van verkoopers wordt toege past. Voor een cent of een paar cent beneden den marktprijs van versche eieren, worden heele etalages van op gestapelde kalk- of gekoelde eieren, uitdrukkelijk als „versche eieren" ge annonceerd, aangeboden. Wie verstand van die dingen heeft, ziet aan de eieren, dat ze niet versch zijn en ook de verkooper weet natuurlijk wel, hoe hij aan zijn spullen komt, maar het publiek heeft van die dingen geen verstand en koopt misschien voor zieken en zwakken in voedings waarde sterk verminderde eieien voor versche. 2e. Het verkoopen van achtergehou den eieren. Op het oogenblik b.v. nu het tegen den winter loopt, zijn de jrijzen van versche eieren oploopende. Het is volstrekt geerf kunst om te voorspellen, dat b.v. over een week of zes de prijs der versche eieren lf/a 2 cent hooger is dan nu. Er worden daarom thans vele eieren opgekocht, die men eenvoudig een tijdlang be waart, om ze dan tegen de verhoogde prijzen aan het publiek te verkoopen. Die eieren zijn dan natuurlijk minder waardig geworden. 3e. Het verkoopen of verwerken van uit Oost-Europa ingevoerde eieren. Vóór den oorlog werden we hier jaarlijks met vele millioenen van die eieren gelukkig gemaakt. Een paar jaar na den oorlog is de import van Russische eieren hervat; er kwamen toen vele wagonladingen aan, maar de eieren waren in zoodanigen toestand van bederf, dat ze onverkoopbaar waren. De Russische exporteurs hadden zoo'n strop aan die zendingen, dat men hier te lande meende voortaan wel van die Russische koopjes bevrijd te zullen blijven. Die verwachting is echter niet bewaarheidin het afgeloopen jaar zijn hier weer heel wat eieren uit Oost-Europa, Rusland en den Balkan, ingevoerd. Die eieren kunnen niet goed meer zijn. ln Oost Europa houdt men de kippen op heel andere wijze dan hier te lande. Ze loopen daar vrij rond op uitgestrekte vlakten, scharrelen er zelf haar kostje op en worden niet bijgevoederd. De productie is er slechts 40 50 eieren per kip en per jaar, maar ze kosten den boeren ook zoo goed als niets. „Zoo nu en dan" worden de eieren op het terrein verzameld en bewaard tot er een kist vol bij elkaar is. Als dan eens een trein uit die ne gerijen vertrekt, sukkelt deze met haar zending, die in tal van plaatsen wordt aangevuld, het land in en het duurt gewoonlijk 3 a 4 weken, eer de kisten met eieren de centrale spoor-of haven plaatsen bereiken, vanwaar ze worden geëxporteerd. Meestal zijn de eieren een paar maanden oud, voor ze hier bij den consument komen. Die eieren worden veelal „verwerkt" in banket zaken e.d„ maar onbetrouwbare koop lui brengen ze ook wel als consumptie eieren aan den man. Trouwens men mag eischen, dat ook de „verwerkte' eieren van behoorlijke kwaliteit zijn en dit kunnen dezulke, die uit Oost-Europa afkomstig zijn, niet geacht worden. en Geurig zgn c/e ken mérkende eigenscheppen va Nu hebben we in dit artikel de „kwalen" van ons consumptie-ei aan gewezen, maar we willen dat niet doen zonder tevens de middelen ter gene zing te noemen. Die zijn zeer een voudig en dat een behoorlijke contróle, die niet veel kost, op eieren mogelijk is, zullen we in ons volgend artikel aantoonen. Juni en Juli 1901. 2 Juni vierde de lieer Frans de Cor- tie zijn 25-jarig jubilé als directeur der liedertafel „Oefening en Vermaak". 13 Juni werd de eerste steen gelegd voor de nieuwe St. Antoniuskerk. 28 Juni overleed alhier in den ouder dom van 74 jaren de heer Gerardus van Loon, stichter van het bekende leder import-liuis G. van Loon. 2 Juli had een raadsverkiezing plaats waarbij herkozen werden de heeren J. Timmermans van Turenhout en A. H. van Schijndel en gekozen de heer Her man Zeegers. De tramkiccstie. Onderstaand request werd in Juli 1901, inzake de concessie aan de tram, gezonden aan H. M. de Koningin: spoorwegen", tot aanleg en exploitatie van een stoomtram op den aan de Pro vincie Noord-Brabant toebehoorenden weg genaamd „Groote Straat" te Waalwijk dat toch dit besluit "tot beroep, van Burgemeester en Wethouders die zich tot nu toe onbevoegd achtten om bovengenoemde vergunning te verke nen de erkenning met zich brengt, dat Burgemeester en Wethouders zich thans verklaren competent, nu de, on- zes inziens zeer juiste beslissing van Gedeputeerde Staten van Noord-Bra bant, niet strookt met de bekrompen opvatting van de meerderheid van Bur gemeester en Wethouders dat dus thans opnieuw en ten dui delijkste blijkt, dat het zich herhaalde lijk onbevoegd verklaren van Burge meester en Wethouders alleen is ge weest een zeer afkeuringswaardig voor wendsel om de door ons vurig ge- wensclite tramverbinding op stelselma tige en ongegronde wijze tegen te wer ken; dat de eenige, door den Raad dezer Gemeente, in zijn adres d.d. 10 Juli j.l. aan Uwe Majesteit, aangegeven rede nen waarom Burgemeester en Wet houders; tegen de tramverbinding in. de „Groote Straat" zijn, bestaan, in Ie. hun wensch, om de verbinding te maken over den Winterdijk, waar deze verbinding naar ons inzien onmo gelijk is, door bezwaren van aanleg en exploitatie, en beslist ongewenscht als liggende buiten het verkeer der Ge meente, en lie. hun vrees voor gevaar in de „Groote Straat", welke vrees, zoo deze bestond, bij ons inwoners der „Groo te Straat", dus in deze zeker tot oor- deelen bevoegd, geheel is weggenomen door de strenge voorschriften, welke aan de Maatschappij „Hollandsche Buurtspoorwegen" door Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant zijn gesteld. dat ondergeteekenden ten diepste be treuren, dat aan Uwe Majesteit een adres wordt gezonden, bevattende: ten eerste, in de tweede alinea, eene on waarheid tegen onzen hooggeachten Burgemeester, daar deze den Raad, niet officieel heeft in kennis gesteld, noch behoefde in kennis te stellen van een besluit van Gedeputeerde Staten aan Burgemeester en Wethouders; en bevattende ten tweede in de veertiende alinea eene onvoegzaamheid tegen het College van Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant, waar, van eene wets wijziging door dit college gemaakt, en door Uwe Majesteit goedgekeurd, ge zegd wordt, dat die wijziging „zijn ontstaan te danken heeft aan de zucht om het verzet van de Gemeente Waal wijk te breken." dat verders ondergeteekenden ten sterkste tegenspreken de bewering, in de voorlaatste alinea van bovenge noemd adres van den Raad geuit, als zoude de Raad de zeer groote meerder heid der bevolking aan zijne zijde heb ben dat toch bij de verkiezing van 2 Juli jongstlede, van drie leden voor den Gemeenteraad, met groote meer derheid zijn herkozen twee Raadsleden, voorstanders van den tram, daarente gen niet herkozen is een Raadslid, te genstander van den tram dat handel en nijverheid nu reeds sinds jaren uitzien naar deze zoo hoogst nuttige verbinding, die de* nij- Vfere Langstraat en bijzonder deszelfs hoofdplaats Waalwijk voordeelen zal aanbrengen, zooals meermalen met klem van redenen door onze Kamer van Koophandel aan Gedeputeerde Staten \;an Noord-Brabant werd uiteengezet; dat, instede van de gebruikelijke sub sidie aan te vragen, de Maatschappij Hollandsche Buurtspoorwegen, aan Burgemeester en Wethouders financi- eele voordeelen voor de Gemeente Waalwijk heeft aangeboden, die veilig op een bedrag van vijftien duizend gulden kunnen worden geschat; dat echter dit alles door de meerder- Waalwijk, 25 Juli 1901. AAN HARE MAJESTEIT DE KONINGIN. Geven met den diepsten eerbied te kennen Ondergeteekenden, ingezetenen der Gemeente Waalwijk, en allen wonende aan de „Groote Straat" aldaar, dat zij met verwondering en met leedwezen hebben kennis genomen van de besluiten van Burgemeester en Wet houders en van den Raad der Gemeente Waalwijk, om bij Uwe Majesteit in be roep te komen tegen de vergunning, door Gedeputeerde Staten van Noord- Brabant verleend aan de Naamlooze) Vennootschap „Hollandsche Buurt- beid van den Raad dezer Gemeente, die

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1926 | | pagina 5