3 Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen i FEUILLETON HET SLOT DYMECK DOOR ERWMNG MEEK5. 49e JAARGANG. m UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. RAAMSDONK. Openbare vergadering van den raad dezer gemeenle op Zaterdag 23 Oct. des avonds ten 6 uur. Voorzitter Edelachtb. heer Moons. Ongeveer kwart over zes uur opent de Voorzitter de vergaderingafwezig de heeren van Rijn en P. van Dongen. De notulen der vorige vergadering worden onveranderd goedgekeurd en vastgesteld. AAN DE ORDE: 1. Ingekomen Stukken. Schrijven van de Zuider Stoomtram wegmaatschappij, houdende de mede* deeling dat de directie betreffende het opruimen van de rails op den Keizers- dijk, met den Minister van Waterstaat in onderhandeling is. Wordt voor kennisgeving aange nomen. 2. Adres van de Commissie van Bijstand voor Schippersschoolkinderen te Rotterdam, om een subsidie uit de gemeentekas van f60 'sjaars. 3. Voorstel van Burg. en Weth. tot niet inwilliging van het verzoek der R K. Vereeniging „Moederschaps- zorg", om een jaarlijksche subsidie uit de gemeentekas van f 25. 4. Voorstel van Burg. en Weth. tot niet inwilliging van het verzoek van den Directeur der R K. Militaire Vereeniging, om een subsidie van f 25 voor het jaar 1927. 5. Voorstel van Burg. en Weth. tot intrekking van het raadsbesluit van 30 September 1914, no. 205, waarbij aan de geitenfokkerij een subsidie is toegestaan van f40. Deze punten worden bij de behan deling van de begrooting besproken. 6 Ontwerp besluit, regelende de wijze van belegging der reserve van het gemeentelijk electriciteitsbedrijf. Voorzitter De bedoeling is de gel den te beleggen in schuldbrieven van Rijk, Provincie, Gemeenten en Water schappen. Van Dongen-Torman. Betreft dat de gelden van het vernieuwingsfonds. Voorzitter. Ja, een reservefonds heb ben wij niet. Van Dongen. Als er nu eens geld noodig is, dan zal men toch geen bezwaar ontmoeten om die stukken aanstonds ten gelde te maken. Voorzitter. Neerf, de bedoeling is alleen maar om het geld productief te maken. Met algemeene stemmen wordt het voorstel aangenomen. 7. Staten van oninbare en nog te verhalen posten van plaatselijke be lastingen. Voorzitter. Wij stellen voor om de achterstallige posten nog zooveel mo gelijk te innen en alleen die van per- sonen die failliet zijn verklaard gewor den, af te voeren. Daartoe wordt met algemeene stem men besloten. 8 Voorloopige vaststelling der reke ningen van de Gemeente, het Gemeen telijk Electriciteitsbedrijf en het Vleesch- keuringsbedrijf over den dienst 1925. De heer Schoenmakers rapporteur van de Commissie belast met het on derzoek van de diverse rekeningen, deelt mede, dat alle rekeningen zijn onderzocht en in orde bevonden. -9. Goedkeuring rekening dienst 1925, en begrooting dienst 1927 van het Burgerlijk Armbestuur. Schoenmakers. Meermalen is de klacht geuit.over den grooten achter stand bij de* plaatselijke belasting. Met genoegen "heeft de Commissie kunnen constateeren dat met zorg is gewerkt om dien achterstand zoo spoedig mo gelijk op te heffen. De Commissie hoopt dat men met diezelfde voortva rendheid zal blijven werken en de ambtenaren de noodige zorg zullen blijven besteden om den achterstand in te halen. Voorzitter. Aan het verlangen van de Commissie zal worden voldaan. j De rekening wordt vastgesteld voor j den gewonen dienst op een bedrag aan ontvangsten van f 178 702 02 en aan uitgaven van f 168 236 lO'/a alzoo sluitend met een goed slot van i f 10466.21 Va- Voor den kapitaaldienst sluit de rekening aan ontvangsten met f415.143 39 en aan uitgaven met f 424.221 22'/2 alzoo met een nadee- j lig saldo van f 9077.83'/2 De begrooting voor het Burgerlijk Armbestuur wordt vastgesteld op een bedrag aan ontvangsten en uitgaven van f 21199 66. Behandeling Gemeente-begrooting. i De heer Schoenmakers deelt mede. dat de Commissie de begrooting heeft onderzocht en enkele opmerkingen daarop heeft te maken. Vooreerst is de aandacht van de Commissie er op gevestigd, dat geen toezicht meer wordt gehouden op schoorsteenen, stookplaatsen en hooi bergen. De Commissie acht het ge- wenscht dat de brandweer hierop weer wat meer toezicht laat houden. De Voorzitter zegt dat Burg. en Weth. dankbaar zijn voor deze vinger wijzing en de brandweer aan deze verplichting zullen herinneren. De heer Schoenmakers wijst op den toestand waarin de Lange Brugstraat verkeert. De Commissie hoopt dat daarin spoedig verbetering zal worden gebracht. De Voorzitter wil niet ontkennen dat de toestand van die straat verbete ring behoeft. De vele werkzaamheden hebben echter tot heden belet om daar de noodige verbeteringen aan te brengen doch thans zal dat zoo spoe dig mogelijk worden gedaan. Vervolgens wijst de heer Schoen makers op de gemeente-reiniging. De kosten daarvan hebben f 448 bedragen. De Commissie wil hier de vraag stellen of B. en* W. bij het bepalen van dit be drag rekening ermee gehouden hebben, dat dit werk zoo ongewijzigd zal door gaan of wel dat het weer in het open baar wordt aanbesteed. Voorzitter. Het werk is opgezegd en daarom zal er dus opnieuw een aan besteding moeten plaats hebben. De kwestie is, zullen we bet werk publiek of onderhands aanbesi 3en. Van Dongen-Torman. ik zou zeggen, dat de reinigingsdienst nu goed is. Voorzitter. Burg. en Weth. meenen, dat het werk wel voor een geringer bedrag-kan worden aangenomen. Zijlmans. Zuiver ophalen wordt er B—j niet gedaan, 't Gaat er zoo maar ruw en slordig naar toe Voorzitter.' 't Wordt moeilijk om alles weg te vegen. Zijlmans. Een bezem heeft hij nooit bij zich. Zomers jaagt hij een hoop stof op dat het een mirakel is. Voorzitter, Het wordt moeilijk om eerst een sproeiwagen te laten loopen. Schoenmakers. J 448 is nogal een hoog bedrag. Zijlmans. Ik denk niet, dat wij het voor veel minder gedaan zullen krijgen. Vroeger werd het vuil, dat wordt op gehaald, verkocht, maar nu wil het niemand meer hebben. Dat scheelt voor die menschen veel, dat ze niets meer voor dat vuil krijgen. Voorzitter. Ik geloof toch, dat ze nog wel wat voor dat vuil krijgen, want het scheelt bij de inschrijving nogal veel of men het vuil mag houden ja of neen. De Jong. Hoeveel dagen moet men in de week rijden. Voorzitter. Twee middagen plus nog een dag van iedere maand. De Jong. Dan heeft men dus ongeveer f 4 voor zoo'n dag en dat met een paard is toch niet te veel. Ik vrees dat, als al dat werk voor nog veel minder geld moet gaan gebeuren, het ophalen heel wat slordiger zal gebeuren. Zooals het thans wordt gedaan, daarover heeft men niet te klagen. Voorzitter. Ik meen, dat hij f 200 voor dat vuil heeft gekregen, Zijlmans. Ja, dat hebben ze vroeger er voor gehad. Nu kunnen ze het niet meer verkoopen. Van Dongen-Torman. Dan is het beter om het aan te besteden en dan in het publiek. Met algemeene stemmen wordt daar toe besloten. De heer Schoenmakers vraagt of aan de openbare werken altijd wel de noodige zorg wordt betracht. O m. de post lokaalhuur voor den opzichter, daarmede kan de Commissie zich wel vereenigen. Voorzitter. Wat de vraag betreft of bij openbare werken steeds wel de noodige zorg wordt betracht, wil ik opmerken, dat alle werkzaamheden worden verricht. Dus als 't wel eens zal zijn voorgekomen, dat het werk wat pri mitief is verricht, moet worden toe geschreven aan het feit dat men niet altijd over de noodige materialen kan beschikken. Er ?al echter steeds de noodige aandacht aan worden geschonken dat alle werkzaamheden met de meeste zorg geschieden. De heer Schoenmakers vraagt of het in de bedoeling ligt om de pacht van de landerijen voort te zetten ofwel dat men het land als weiland zal gaan verpachten. De Voorzitter zegt dat het de be doeling is om het land als weiland te gaan verpachten. Burg. en Weth. geven aan de Commissie in over weging om met de pachters van het land te gaan onderhandelen en ie zien dat graszaad kan worden gezaaid. Als men dat gedaan kan krijgen spaart men een paar jaar uit. De heer Van Dongen Torman meent dat daarvoor veel is te zeggen. De Commissie zou dan van den raad de bevoegdheid moeten hebben om met de pachters ie onderhandelen. Het zou kunnen voorkomen dat om ver mindering van pacht wordt gevraagd en dan moet d£ Commissie een be sluit kunnen nemen. De heer Schoenmakers merkt op dat de pachters nu kunnen zaaien wat ze willen, daarom moet de Com missie het recht hebben om te kunnen onderhandelen. Van Dongen-Torman. Het zal in ieder geval geld kosten, dat is van te voren te begrijpen. De heer Zijlmans zegt dat men door haver te zaaien er niet slechter van zal worden. De heer Van Woerden is bang dat de pachters zullen zeggen Wij hebben op ons verzoek geen vermindering van pacht gekregen en nu geven wij ook geen concessies zonder meer. Verder wijst spr er op dat men met leede oogen moet aanzien hoe het land wordt uitgeploeterd, uitge mergeld. Wordt het land later in gras land opgeleverd, dan moet het goed in 'orde worden gebracht, ook de slooten waarvan er nu wel dikwijls geheel dicht zijn. Spr. zegt wel het jongste lid van de commissie te zijn maar als zijn vaste overtuiging wil hij mededeelen dat het land ook in haver kan worden gebracht. Van Dongen-Torman. Kan de raad de Commissie een absolute volmacht geven om te handelen naar omstandig heden. B.v. dat het in eigen beheer komt of dat maatregelen worden ge nomen om het op een aan vte geven wijze te laten bewerken. Spr. zou het aan de commissie overlaten. Dat zijn deskundigen, ter wijl de andere leden niet deskundig zijn en er dus vanzelf niet zoo goed over kunnen oordeelen. Voorzitter. De commissie zou aan NUMMER 85. WOENSDAG 27 OCTOBER 192G. Wialwpsthc en Lanxslraalstke Courant, Dit blad verschflnt WOENSDAG EN ZATERDAG. Abonnementprys per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele r$jk ƒ1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*, franco te zenden aan den Uitgever. grfls der Advertentiën 20 cent per regelminimum 1.50. Reclames 40 cent por regel. BQ contract flink rabat. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. van „DE ECHO VAN HET ZTJIDEN". door ILZE DORE TANNER. 18) Hij nam haar reistasclije en nam haar hand in de zijne. Gevolgd door Diana, lie pen zy langs den smallen landweg naar den Olmenhof, terwijl Jdonny in opgewondelf woorden van het geheimzinnige licht en haar ontdekking in de torenkamer vertelde. Toen zy het eenvoudige landhuis binnen traden kwam Eckarts moeder heft al tege moet, die vanuit het raam tot haar groote verbazing. Eekart met een jonge dame het erf op had zien komen. Zy herkende Henny dadelijk, maar dat zy daar zqo arm in arm met haar zoon aankwam, benam haar by na den adem. Eekart liet haar gé-.n tijd tot een begroeting: „Waar is vader, kom binnen moeder In de gezellige huiskamer verhief zich de oude Wackerath van achter zijn schrijf bureau. Bijna zoo verwonderd als zijn"vrouw, liet hy zijn verbaasde blikken over het jonge paar gaan. „Ik breng U hier Henny Konlg. mijn lieve verloofde", zeide Eekart ontroe.d, en Hennj omhelsde luid snikkend de eenvoudige, moe derlijke vrouw, die de armen naar haar uit strekte. Toen de eerste opwinding en aandoening voorbij waren, nam de oude Wackerath met de papieren, die zijn zoon hem gegeven had. in den hoek van de huiskamer op de sola plaats en las den inhoud der documenten met luider 9temme voor. „Myn vader, myn arme vader", zeide bij diep geschokt, terwijl hy het papier liet zak ken, „hoe heeft hij moeten lyden, hy en moeder, en dan te moeten bedenken, dat die vrouw op Dymeck zich alles heeft toegeëi gend. Wanneer niet een hoogere macht Hen ny deze papieren had doen vinden, dan zou waarschynlyk ons rechtmatig erfdeel naar alle windstreken verstrooid zijn geworden. Het was indertijd heel gemakkelijk voor gravin Dymeck, die verduistering te, plegen, want notaris Bachmuller is enkele maanden voor mijn oudoom gestorven. Ik herinner mij nog nauwkeurig," hoe myn vader dat toen maals vt)l spijt vertelde, want hij had hem, die altijd heel vriendschappelijk met hem had omgegaan, nog om zijn bemiddeling wil len vragen, tot verkrijging van een klein fa milie-aandenken." „Maar waarom tante Klarissa het nood lottige gedeelte van het testament, dat baar verraden kon, niet vernietigde, is mij onbe grijpelijk", zeide Henny opgewonden. De oude Wackerath schudde het hoofd. „Kind. wie eenmaal een blik geslagen heeft in den afgrond van menschelijke dwalingen en misdaden, wie zich ooit eenigszins voor de strafrechtteer interesseerde, dien schijnt het in 't geheel niet vreemd. Je zult bijna al tijd zien, dat de schuldige zich door de een of andere groote onvoorzichtigheid zelf ver raadt. En by gravin Dymeck kwam er wel licht nog iets anders bij. dat méér tot de ziekteleer behoortde wensch, om de docu menten, die toch eigenlijk haar' heele lot in hielden. tastbaar te bezitten, ze steeds weer te kunnen zien, haar haat, het gevoel van triomf over haar wraak telkens weer op nieuw daaraan te doen ontvlammen. Kind, wie kan weten, wat er in het hart van deze vrouw is omgegaan, die vrouw, die on- danks alles en alles toch ook diep te bekla gen; is." Tot laat in den nacht zat de familie von Wackerath bijeen, overleggend en beraad slagend met Henny, die zich recht thuis en veilig voelde bij deze vriendelijke, hartelijke menschen. Er werd besloten, dat Henny den volgen den dag voorloopig naar huis zou reizen, om haar ouders alles te vertellen, wat er in de laatste dagen gebeurd was en zulk een ge weldigen ommekeer in haar leven had te weeggebracht. Eenige dagen later wilde Ee kart met zyn vader haar volgen, om gemeen schappelijk met Henny's ouders over de maat regelén te beraadslagen, die er tegen gravin Dymeck genomen moesten worden. Want dat er iets gebeuren moest, om het begane onrecht te herstellen, daarover ver keerde dq oude Wackerath niet in twijfel. „Het verheugt mij bijzonder voor jullie, jongens", zeide de vader tot zijn drie zoons, die de groote veranderingen, die op til wa ren, nog maar niet begrijpen konden en steeds weer het geschrift van hand tot hand lieten gaan, „Jullie kunt nu je krachten aan grootscher werken beproeven voor moe der en my zouden wij altijd nog wel genoeg gehad hebben, maar een zorgelooze oude dag is heel mooi, nietwaar Elizabeth, ook al heb ben wij Dymeck's rijkdommen nooit gemist". „En wij behoeven zoo lang niet te wach ten. Henny", fluisterde Eekart haar toe, on der tafel haar hand drukkend. Elizabeth von Wackerath echter zat met glanzende oogen te midden van dit geluk kige gezin, haar lijdende trekken schenen ineens verjongd. „Alle rijkdommen die wij misschien zullen krijgen, zijn mij toch niet zooveel waard als myn lieve schoondochter",- zeide zij innig. Het was drie dagen later, toen Eekart von Wackerath thuis l>y professor Konig hand in hand met zyn verloofde, in den kring der familie zat, en wanneer Henny's ouders het gelukkige paar aanzagen, dankten zy in stil- te God, dat haar levenslot toch een andere wending genomen had. Want dat graaf Ito- leneck als schoonzoon nooit düt voor hen zou zyn geworden, wat Eekart von Wackerath eens zou zyn, gevoelden zy inaar al te goed. Ook de oude Wackerath wa^ met Konig en zyn vrouw dadelyk zoo vertrouwd, alsof hy reeds jaren hun vriend was. „U weet, dat ik eigenlyk met Eekart hier heen kwam, om met U te beraadslagen over de maatregelen tegen gravin Dymeck de ze beraadslagingen zyn niet' meer noodig", zeide Eckarts vader, en toen allen hem ver wonderd aankeken ging liy voort„Toen Eekart jou. lieve Henny, naar liet station gebracht had, ontmoette hy dokter Dopler, onzen ouden vriend. Iiy kwam, naar liy ver telde, van het ziekbed van gravin Dymeck. die zich door een verkoudheid een longont steking op den hals gehaald had gisteren hoorde ik aan de stamtafel van rechter Wellermann. dat gravin Dymeck gestorven was." „Dus is de torenkamer, waarheen haar haat gravin Dymeck steeds weer dreef, om zich te verheugen over het bewys van haar 1 wraak, tenslotte toch haar noodlot gewor- den", zeide Eekart, „want dat zy zich by haar nachtelyke wandelingen in dié tochtige gang deze verkoudheid op den hals gehaald hpeft, is natuuriyk zoo goed als zeker." In den kleinen kring was het een oogenblik j heel stil. „Hier ontsliep een armzalig wezen", zeide Henny's moeder ontroerd, „want be staat er iets droevigers, dan alleen zichzelf te beminnen, zyn geheele leven met haat te vullen, met een haat, die zelfs tot onrecht vaardigheid en zonde verleidt?" „En wy kunnen tevreden zyn, dat haar on rechtvaardigheid voor de wereld niet ont dekt wordtzooals de rechter my zeide, heeft de gravin, ofschoon zy er steeds over sprak, ten slotte toch geen testament ge maakt, en zoo komen wy zonder twisten en processen toch in het bezit van Dymeck, waarop myn goede vader reeds zyn rechftm kon doen gelden. Want wy. beste Toni", Wa ckerath gaf Henny's moeder de hand, „zul len, daar wy de eenige bloedverwanten en erfgenamen zijn, en nu door onze kinderen nog nader tot elkaar worden gebracht, zon der moeiiykheden tot overeenstemming gera ken." Mevrouw Konig schudde het hoofd„Toch niet, neef Wackerath, want de rechtskracht van het testament is nog steeds wetteiyk on aanvechtbaar, dus z.yt gy de erfgenaam van tante Klarissa." „Henny wordt meesteres op Dymeck als Eckarts vrouw", zeide Wackerath. „en wat de overige bezittingen betreft, daarmede zul len wy handelen alsof dit testament niet be stond. want zonder Henny's doorzettings vermogen en moed zou voor ons Dymeck door tante Klarissa's testament verloren zyn gegaan, en de papieren zouden nooit gevon den zyn." „Dat ik den moed vond, tegen den wil van tante te handelen, is op den keper beschouwd geheel aan Eekart te danken", zeide Henny blozen^. „Wil je graag op Dymeck je tehuis heb ben, Henny?" vroeg Eekart, „want het was geen gastvrye plaats voor je en het is mis schien een sombere herinnering aan 'n leven vol haat, dat zich daar afspeelde." „Waar jy bent, is myn tehuis Eekart, en waar eenmaal haat woonde, zal thans liefde heerschen." EINDE.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1926 | | pagina 1