3
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen
i
FEUILLETON
HET SLOT DYMECK
DOOR ERWMNG
MEEK5.
49e JAARGANG.
m
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
RAAMSDONK.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeenle op Zaterdag 23 Oct.
des avonds ten 6 uur.
Voorzitter Edelachtb. heer Moons.
Ongeveer kwart over zes uur opent
de Voorzitter de vergaderingafwezig
de heeren van Rijn en P. van Dongen.
De notulen der vorige vergadering
worden onveranderd goedgekeurd en
vastgesteld.
AAN DE ORDE:
1. Ingekomen Stukken.
Schrijven van de Zuider Stoomtram
wegmaatschappij, houdende de mede*
deeling dat de directie betreffende het
opruimen van de rails op den Keizers-
dijk, met den Minister van Waterstaat
in onderhandeling is.
Wordt voor kennisgeving aange
nomen.
2. Adres van de Commissie van
Bijstand voor Schippersschoolkinderen
te Rotterdam, om een subsidie uit de
gemeentekas van f60 'sjaars.
3. Voorstel van Burg. en Weth.
tot niet inwilliging van het verzoek
der R K. Vereeniging „Moederschaps-
zorg", om een jaarlijksche subsidie
uit de gemeentekas van f 25.
4. Voorstel van Burg. en Weth.
tot niet inwilliging van het verzoek
van den Directeur der R K. Militaire
Vereeniging, om een subsidie van f 25
voor het jaar 1927.
5. Voorstel van Burg. en Weth.
tot intrekking van het raadsbesluit van
30 September 1914, no. 205, waarbij
aan de geitenfokkerij een subsidie is
toegestaan van f40.
Deze punten worden bij de behan
deling van de begrooting besproken.
6 Ontwerp besluit, regelende de
wijze van belegging der reserve van
het gemeentelijk electriciteitsbedrijf.
Voorzitter De bedoeling is de gel
den te beleggen in schuldbrieven van
Rijk, Provincie, Gemeenten en Water
schappen.
Van Dongen-Torman. Betreft dat de
gelden van het vernieuwingsfonds.
Voorzitter. Ja, een reservefonds heb
ben wij niet.
Van Dongen. Als er nu eens geld
noodig is, dan zal men toch geen
bezwaar ontmoeten om die stukken
aanstonds ten gelde te maken.
Voorzitter. Neerf, de bedoeling is
alleen maar om het geld productief
te maken.
Met algemeene stemmen wordt het
voorstel aangenomen.
7. Staten van oninbare en nog te
verhalen posten van plaatselijke be
lastingen.
Voorzitter. Wij stellen voor om de
achterstallige posten nog zooveel mo
gelijk te innen en alleen die van per-
sonen die failliet zijn verklaard gewor
den, af te voeren.
Daartoe wordt met algemeene stem
men besloten.
8 Voorloopige vaststelling der reke
ningen van de Gemeente, het Gemeen
telijk Electriciteitsbedrijf en het Vleesch-
keuringsbedrijf over den dienst 1925.
De heer Schoenmakers rapporteur
van de Commissie belast met het on
derzoek van de diverse rekeningen,
deelt mede, dat alle rekeningen zijn
onderzocht en in orde bevonden.
-9. Goedkeuring rekening dienst
1925, en begrooting dienst 1927 van
het Burgerlijk Armbestuur.
Schoenmakers. Meermalen is de
klacht geuit.over den grooten achter
stand bij de* plaatselijke belasting. Met
genoegen "heeft de Commissie kunnen
constateeren dat met zorg is gewerkt
om dien achterstand zoo spoedig mo
gelijk op te heffen. De Commissie
hoopt dat men met diezelfde voortva
rendheid zal blijven werken en de
ambtenaren de noodige zorg zullen
blijven besteden om den achterstand
in te halen.
Voorzitter. Aan het verlangen van
de Commissie zal worden voldaan. j
De rekening wordt vastgesteld voor j
den gewonen dienst op een bedrag
aan ontvangsten van f 178 702 02
en aan uitgaven van f 168 236 lO'/a
alzoo sluitend met een goed slot van i
f 10466.21 Va-
Voor den kapitaaldienst sluit de
rekening aan ontvangsten met
f415.143 39 en aan uitgaven met
f 424.221 22'/2 alzoo met een nadee- j
lig saldo van f 9077.83'/2
De begrooting voor het Burgerlijk
Armbestuur wordt vastgesteld op een
bedrag aan ontvangsten en uitgaven
van f 21199 66.
Behandeling Gemeente-begrooting. i
De heer Schoenmakers deelt mede.
dat de Commissie de begrooting heeft
onderzocht en enkele opmerkingen
daarop heeft te maken.
Vooreerst is de aandacht van de
Commissie er op gevestigd, dat geen
toezicht meer wordt gehouden op
schoorsteenen, stookplaatsen en hooi
bergen. De Commissie acht het ge-
wenscht dat de brandweer hierop
weer wat meer toezicht laat houden.
De Voorzitter zegt dat Burg. en
Weth. dankbaar zijn voor deze vinger
wijzing en de brandweer aan deze
verplichting zullen herinneren.
De heer Schoenmakers wijst op den
toestand waarin de Lange Brugstraat
verkeert. De Commissie hoopt dat
daarin spoedig verbetering zal worden
gebracht.
De Voorzitter wil niet ontkennen
dat de toestand van die straat verbete
ring behoeft. De vele werkzaamheden
hebben echter tot heden belet om
daar de noodige verbeteringen aan te
brengen doch thans zal dat zoo spoe
dig mogelijk worden gedaan.
Vervolgens wijst de heer Schoen
makers op de gemeente-reiniging. De
kosten daarvan hebben f 448 bedragen.
De Commissie wil hier de vraag stellen
of B. en* W. bij het bepalen van dit be
drag rekening ermee gehouden hebben,
dat dit werk zoo ongewijzigd zal door
gaan of wel dat het weer in het open
baar wordt aanbesteed.
Voorzitter. Het werk is opgezegd en
daarom zal er dus opnieuw een aan
besteding moeten plaats hebben. De
kwestie is, zullen we bet werk publiek
of onderhands aanbesi 3en.
Van Dongen-Torman. ik zou zeggen,
dat de reinigingsdienst nu goed is.
Voorzitter. Burg. en Weth. meenen,
dat het werk wel voor een geringer
bedrag-kan worden aangenomen.
Zijlmans. Zuiver ophalen wordt er
B—j
niet gedaan, 't Gaat er zoo maar ruw
en slordig naar toe
Voorzitter.' 't Wordt moeilijk om alles
weg te vegen.
Zijlmans. Een bezem heeft hij nooit
bij zich. Zomers jaagt hij een hoop stof
op dat het een mirakel is.
Voorzitter, Het wordt moeilijk om
eerst een sproeiwagen te laten loopen.
Schoenmakers. J 448 is nogal een
hoog bedrag.
Zijlmans. Ik denk niet, dat wij het
voor veel minder gedaan zullen krijgen.
Vroeger werd het vuil, dat wordt op
gehaald, verkocht, maar nu wil het
niemand meer hebben. Dat scheelt voor
die menschen veel, dat ze niets meer
voor dat vuil krijgen.
Voorzitter. Ik geloof toch, dat ze
nog wel wat voor dat vuil krijgen,
want het scheelt bij de inschrijving
nogal veel of men het vuil mag houden
ja of neen.
De Jong. Hoeveel dagen moet men
in de week rijden.
Voorzitter. Twee middagen plus nog
een dag van iedere maand.
De Jong. Dan heeft men dus ongeveer
f 4 voor zoo'n dag en dat met een paard
is toch niet te veel. Ik vrees dat, als
al dat werk voor nog veel minder geld
moet gaan gebeuren, het ophalen heel
wat slordiger zal gebeuren.
Zooals het thans wordt gedaan,
daarover heeft men niet te klagen.
Voorzitter. Ik meen, dat hij f 200
voor dat vuil heeft gekregen,
Zijlmans. Ja, dat hebben ze vroeger
er voor gehad. Nu kunnen ze het niet
meer verkoopen.
Van Dongen-Torman. Dan is het
beter om het aan te besteden en dan
in het publiek.
Met algemeene stemmen wordt daar
toe besloten.
De heer Schoenmakers vraagt of
aan de openbare werken altijd wel
de noodige zorg wordt betracht. O m.
de post lokaalhuur voor den opzichter,
daarmede kan de Commissie zich wel
vereenigen.
Voorzitter. Wat de vraag betreft of
bij openbare werken steeds wel de
noodige zorg wordt betracht, wil ik
opmerken, dat alle werkzaamheden
worden verricht. Dus als 't wel eens zal
zijn voorgekomen, dat het werk wat pri
mitief is verricht, moet worden toe
geschreven aan het feit dat men niet
altijd over de noodige materialen kan
beschikken.
Er ?al echter steeds de noodige
aandacht aan worden geschonken dat
alle werkzaamheden met de meeste
zorg geschieden.
De heer Schoenmakers vraagt of
het in de bedoeling ligt om de pacht
van de landerijen voort te zetten ofwel
dat men het land als weiland zal gaan
verpachten.
De Voorzitter zegt dat het de be
doeling is om het land als weiland te
gaan verpachten. Burg. en Weth.
geven aan de Commissie in over
weging om met de pachters van het
land te gaan onderhandelen en ie zien
dat graszaad kan worden gezaaid. Als
men dat gedaan kan krijgen spaart
men een paar jaar uit.
De heer Van Dongen Torman meent
dat daarvoor veel is te zeggen. De
Commissie zou dan van den raad de
bevoegdheid moeten hebben om met
de pachters ie onderhandelen. Het
zou kunnen voorkomen dat om ver
mindering van pacht wordt gevraagd
en dan moet d£ Commissie een be
sluit kunnen nemen.
De heer Schoenmakers merkt op
dat de pachters nu kunnen zaaien
wat ze willen, daarom moet de Com
missie het recht hebben om te kunnen
onderhandelen.
Van Dongen-Torman. Het zal in
ieder geval geld kosten, dat is van
te voren te begrijpen.
De heer Zijlmans zegt dat men door
haver te zaaien er niet slechter van
zal worden.
De heer Van Woerden is bang dat
de pachters zullen zeggen Wij hebben
op ons verzoek geen vermindering
van pacht gekregen en nu geven wij
ook geen concessies zonder meer.
Verder wijst spr er op dat men
met leede oogen moet aanzien hoe
het land wordt uitgeploeterd, uitge
mergeld. Wordt het land later in gras
land opgeleverd, dan moet het goed
in 'orde worden gebracht, ook de
slooten waarvan er nu wel dikwijls
geheel dicht zijn.
Spr. zegt wel het jongste lid van
de commissie te zijn maar als zijn
vaste overtuiging wil hij mededeelen
dat het land ook in haver kan worden
gebracht.
Van Dongen-Torman. Kan de raad
de Commissie een absolute volmacht
geven om te handelen naar omstandig
heden. B.v. dat het in eigen beheer
komt of dat maatregelen worden ge
nomen om het op een aan vte geven
wijze te laten bewerken.
Spr. zou het aan de commissie
overlaten. Dat zijn deskundigen, ter
wijl de andere leden niet deskundig
zijn en er dus vanzelf niet zoo goed
over kunnen oordeelen.
Voorzitter. De commissie zou aan
NUMMER 85.
WOENSDAG 27 OCTOBER 192G.
Wialwpsthc en Lanxslraalstke Courant,
Dit blad verschflnt
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Abonnementprys per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele r$jk ƒ1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*,
franco te zenden aan den Uitgever.
grfls der Advertentiën
20 cent per regelminimum 1.50.
Reclames 40 cent por regel.
BQ contract flink rabat.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
van „DE ECHO VAN HET ZTJIDEN".
door
ILZE DORE TANNER.
18)
Hij nam haar reistasclije en nam haar
hand in de zijne. Gevolgd door Diana, lie
pen zy langs den smallen landweg naar den
Olmenhof, terwijl Jdonny in opgewondelf
woorden van het geheimzinnige licht en haar
ontdekking in de torenkamer vertelde.
Toen zy het eenvoudige landhuis binnen
traden kwam Eckarts moeder heft al tege
moet, die vanuit het raam tot haar groote
verbazing. Eekart met een jonge dame het
erf op had zien komen. Zy herkende Henny
dadelijk, maar dat zy daar zqo arm in arm
met haar zoon aankwam, benam haar by na
den adem. Eekart liet haar gé-.n tijd tot
een begroeting: „Waar is vader, kom binnen
moeder
In de gezellige huiskamer verhief zich de
oude Wackerath van achter zijn schrijf
bureau. Bijna zoo verwonderd als zijn"vrouw,
liet hy zijn verbaasde blikken over het jonge
paar gaan.
„Ik breng U hier Henny Konlg. mijn lieve
verloofde", zeide Eekart ontroe.d, en Hennj
omhelsde luid snikkend de eenvoudige, moe
derlijke vrouw, die de armen naar haar uit
strekte.
Toen de eerste opwinding en aandoening
voorbij waren, nam de oude Wackerath met
de papieren, die zijn zoon hem gegeven had.
in den hoek van de huiskamer op de sola
plaats en las den inhoud der documenten
met luider 9temme voor.
„Myn vader, myn arme vader", zeide bij
diep geschokt, terwijl hy het papier liet zak
ken, „hoe heeft hij moeten lyden, hy en
moeder, en dan te moeten bedenken, dat die
vrouw op Dymeck zich alles heeft toegeëi
gend. Wanneer niet een hoogere macht Hen
ny deze papieren had doen vinden, dan zou
waarschynlyk ons rechtmatig erfdeel naar
alle windstreken verstrooid zijn geworden.
Het was indertijd heel gemakkelijk voor
gravin Dymeck, die verduistering te, plegen,
want notaris Bachmuller is enkele maanden
voor mijn oudoom gestorven. Ik herinner mij
nog nauwkeurig," hoe myn vader dat toen
maals vt)l spijt vertelde, want hij had hem,
die altijd heel vriendschappelijk met hem
had omgegaan, nog om zijn bemiddeling wil
len vragen, tot verkrijging van een klein fa
milie-aandenken."
„Maar waarom tante Klarissa het nood
lottige gedeelte van het testament, dat baar
verraden kon, niet vernietigde, is mij onbe
grijpelijk", zeide Henny opgewonden.
De oude Wackerath schudde het hoofd.
„Kind. wie eenmaal een blik geslagen heeft
in den afgrond van menschelijke dwalingen
en misdaden, wie zich ooit eenigszins voor
de strafrechtteer interesseerde, dien schijnt
het in 't geheel niet vreemd. Je zult bijna al
tijd zien, dat de schuldige zich door de een
of andere groote onvoorzichtigheid zelf ver
raadt. En by gravin Dymeck kwam er wel
licht nog iets anders bij. dat méér tot de
ziekteleer behoortde wensch, om de docu
menten, die toch eigenlijk haar' heele lot in
hielden. tastbaar te bezitten, ze steeds weer
te kunnen zien, haar haat, het gevoel van
triomf over haar wraak telkens weer op
nieuw daaraan te doen ontvlammen.
Kind, wie kan weten, wat er in het hart van
deze vrouw is omgegaan, die vrouw, die on-
danks alles en alles toch ook diep te bekla
gen; is."
Tot laat in den nacht zat de familie von
Wackerath bijeen, overleggend en beraad
slagend met Henny, die zich recht thuis en
veilig voelde bij deze vriendelijke, hartelijke
menschen.
Er werd besloten, dat Henny den volgen
den dag voorloopig naar huis zou reizen, om
haar ouders alles te vertellen, wat er in de
laatste dagen gebeurd was en zulk een ge
weldigen ommekeer in haar leven had te
weeggebracht. Eenige dagen later wilde Ee
kart met zyn vader haar volgen, om gemeen
schappelijk met Henny's ouders over de maat
regelén te beraadslagen, die er tegen gravin
Dymeck genomen moesten worden.
Want dat er iets gebeuren moest, om het
begane onrecht te herstellen, daarover ver
keerde dq oude Wackerath niet in twijfel.
„Het verheugt mij bijzonder voor jullie,
jongens", zeide de vader tot zijn drie zoons,
die de groote veranderingen, die op til wa
ren, nog maar niet begrijpen konden en
steeds weer het geschrift van hand tot hand
lieten gaan, „Jullie kunt nu je krachten aan
grootscher werken beproeven voor moe
der en my zouden wij altijd nog wel genoeg
gehad hebben, maar een zorgelooze oude dag
is heel mooi, nietwaar Elizabeth, ook al heb
ben wij Dymeck's rijkdommen nooit gemist".
„En wij behoeven zoo lang niet te wach
ten. Henny", fluisterde Eekart haar toe, on
der tafel haar hand drukkend.
Elizabeth von Wackerath echter zat met
glanzende oogen te midden van dit geluk
kige gezin, haar lijdende trekken schenen
ineens verjongd. „Alle rijkdommen die wij
misschien zullen krijgen, zijn mij toch niet
zooveel waard als myn lieve schoondochter",-
zeide zij innig.
Het was drie dagen later, toen Eekart von
Wackerath thuis l>y professor Konig hand
in hand met zyn verloofde, in den kring der
familie zat, en wanneer Henny's ouders het
gelukkige paar aanzagen, dankten zy in stil-
te God, dat haar levenslot toch een andere
wending genomen had. Want dat graaf Ito-
leneck als schoonzoon nooit düt voor hen zou
zyn geworden, wat Eekart von Wackerath
eens zou zyn, gevoelden zy inaar al te goed.
Ook de oude Wackerath wa^ met Konig en
zyn vrouw dadelyk zoo vertrouwd, alsof hy
reeds jaren hun vriend was.
„U weet, dat ik eigenlyk met Eekart hier
heen kwam, om met U te beraadslagen over
de maatregelen tegen gravin Dymeck de
ze beraadslagingen zyn niet' meer noodig",
zeide Eckarts vader, en toen allen hem ver
wonderd aankeken ging liy voort„Toen
Eekart jou. lieve Henny, naar liet station
gebracht had, ontmoette hy dokter Dopler,
onzen ouden vriend. Iiy kwam, naar liy ver
telde, van het ziekbed van gravin Dymeck.
die zich door een verkoudheid een longont
steking op den hals gehaald had gisteren
hoorde ik aan de stamtafel van rechter
Wellermann. dat gravin Dymeck gestorven
was."
„Dus is de torenkamer, waarheen haar
haat gravin Dymeck steeds weer dreef, om
zich te verheugen over het bewys van haar 1
wraak, tenslotte toch haar noodlot gewor-
den", zeide Eekart, „want dat zy zich by
haar nachtelyke wandelingen in dié tochtige
gang deze verkoudheid op den hals gehaald
hpeft, is natuuriyk zoo goed als zeker."
In den kleinen kring was het een oogenblik j
heel stil. „Hier ontsliep een armzalig wezen",
zeide Henny's moeder ontroerd, „want be
staat er iets droevigers, dan alleen zichzelf
te beminnen, zyn geheele leven met haat te
vullen, met een haat, die zelfs tot onrecht
vaardigheid en zonde verleidt?"
„En wy kunnen tevreden zyn, dat haar on
rechtvaardigheid voor de wereld niet ont
dekt wordtzooals de rechter my zeide,
heeft de gravin, ofschoon zy er steeds over
sprak, ten slotte toch geen testament ge
maakt, en zoo komen wy zonder twisten en
processen toch in het bezit van Dymeck,
waarop myn goede vader reeds zyn rechftm
kon doen gelden. Want wy. beste Toni", Wa
ckerath gaf Henny's moeder de hand, „zul
len, daar wy de eenige bloedverwanten en
erfgenamen zijn, en nu door onze kinderen
nog nader tot elkaar worden gebracht, zon
der moeiiykheden tot overeenstemming gera
ken."
Mevrouw Konig schudde het hoofd„Toch
niet, neef Wackerath, want de rechtskracht
van het testament is nog steeds wetteiyk on
aanvechtbaar, dus z.yt gy de erfgenaam van
tante Klarissa."
„Henny wordt meesteres op Dymeck als
Eckarts vrouw", zeide Wackerath. „en wat
de overige bezittingen betreft, daarmede zul
len wy handelen alsof dit testament niet be
stond. want zonder Henny's doorzettings
vermogen en moed zou voor ons Dymeck
door tante Klarissa's testament verloren zyn
gegaan, en de papieren zouden nooit gevon
den zyn."
„Dat ik den moed vond, tegen den wil van
tante te handelen, is op den keper beschouwd
geheel aan Eekart te danken", zeide Henny
blozen^.
„Wil je graag op Dymeck je tehuis heb
ben, Henny?" vroeg Eekart, „want het was
geen gastvrye plaats voor je en het is mis
schien een sombere herinnering aan 'n leven
vol haat, dat zich daar afspeelde."
„Waar jy bent, is myn tehuis Eekart, en
waar eenmaal haat woonde, zal thans liefde
heerschen."
EINDE.