Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. I F ICo. r. i DE ftWAIIfUl Week-Revue. FEUILLETON iJijÉató DIE. NOOIT VERVEELT De Rooij-Bourgonjen eerste blad. Grossier NUMMER 17. ZATERDAG 20 FEBRUARI 1927. 50e JAARGANG. De ïlcho van het Zuiden, Wftalwpsche en liangstraatsche Courant Dit blad verschijnt WOENSDAG EN ZATEBDA6. Abonnementprfls per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheel© rflk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ©na. franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No, 38, Telegr.-AdregECHO. Prfls der AdvertentlOn 20 cent per regel; minimum LBO. Bfl contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrfjdag des morgens om uiterlijk 9 aar in ons bezit ctjn. DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN. Binnenland. Al zal* ongetwijfeld eenieder er zich over verheugd hebben, dat het ongeluk aan den onbewaakten overweg te Ril land Rath zoo goed is afgeloopen en Ir. Kalff, een der directeuren der Spoorwegen, nóch de hem vergezel lende hoofd.ambtenaren, beteekenend letsel hebben hekomen, toch zullen ve len, die zich den laatsten tijd bitter be klaagd hebben over het wezen der on bewaakte overwegen, een gevoel van leedvermaak niet hebben kunnen on derdrukken, dat nu ook de directie zelve het gevaar van het genoemde in stituut aan den lijve heeft ondervon den. Er is zelfs een kleine actie ont staan om den chauffeur, die de aanrij ding veroorzaakte, als: een held te ee. ren en hem op alle mogelijke wijzen schadeloos te stellen! Van wansmaak is zulke actie niet ontbloot. Het kan goed zijn om er eens op te wijzen, dat de kwestie der onbewaakte overwegen geen speciaal Hollandsch probleem is, zooals het publiek wel eens meent; in alle landen bestaan die gevaarlijke punten, en het zoeken naai een goede oplossing geschiedt er even intensief als hier. Het publiek is vaak gauw klaar met het zoeken naar een uitkomst en ook in dit geval meent het alle bezwaren te kunnen ondervangen met te decreteeren: ze moesten aan el- ken overweg een wachter neerzetten. Afdoende zou deze oplossing inder daad zijn, maar economisch niet; ze zou een uitgave van millioenen vergen en eene opvoering der tarieven nood zakelijk maken, waartegen dan wel licht nóg harder gemopperd zou wor den als nu tegen de onbewaakte over wegen. Het stelsel der onbewaakte overwe gen heeft altijd bestaan, maar toen tal van landwegen eertijds slechts door de karren van boeren bereden werden, le verde die toestand geen aanmerkelijke bezwaren op. Het moderne verkeer echter heeft de verharding van vele wegen vereischt, zoodat er nu 'n snel. van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN' OF 35) De lieer de Clameran wachtte even niet antwoorden. Doch een elleboogstoot van Raoul deed liem plotseling bedaren. Witter dan kryt geworden keek hij den hansworst achterdochtig aan en scheen l>e- rouw te hebben over hetgeen hij zich in zijn woede had laten ontvallen. Nu, zei hij, op dien hoogliartigen toon die hem eigen was, het kan zijn dat ik mij vergist heb. Ik wil dat na uw verklaring wel aannemen. Maar bij dat woord verklaring, begon on ze hansworst, die tot nu toe zoo overdreven nederig was geweest, tegen te spreken. Hy richtte zich niet trots op en nam een uitda gende houding aan. Ik heb u geen enkele verklaring gege ven, wat ik ook niet behoefde te doen. Mijnheer, sprak de Clameran. Laat mij als het u belieft uitspreken. Indien ik, zonder het te willen, de vrouw van een man dien ik hoogacht, beleedigd heb, dan schijnt het mij toe, dat hem alleen het recht toekomt, dengeen die hem in zijn eer tekort deed, rekenschap te vragen. Gij zult mij antwoorden dat liij den leeftijd niet meer heeft, my tot een duel uit te dagen. Dat is mogelijk, maar hy' heeft zoons, en een hun ner is hier, ik heb hem zooeven gezien. Gij hebt mij gevraagd, wie ik ben, maar nu vraag ik u, wie zyt gy, die zoo maar uit eigen beweging de party van mevrouw Fau- vervoer ontstaan is op plaatsen, waar eertijds slechts wat paarden voortsjok. ten, die, als het noodig was, zelf wel naar 't gevaar omzagen. Tenslotte mag men niet vergeten dat het spoorwegverkeer, dat toch in hoofdzaak over eigen banen geleid wordt, voor het publiek het minste ge vaar oplevert en slechts nu en dan een ongeval veroorzaakt, terwijl het onge. breidelde auto.verkeer dagelijks slacht offers maakt. Tal van auto's passee. ren voortdurend met een trein.vaart allerlei kruisingen en zijwegen; ten opzichte van dat moordende autover keer is elke straathoek een „onbe waakte overweg", doch daartegen mopperen wij niet. De zaak is tenslotte deze, dat wij, wat de veiligheid betreft, door het spoorwegverkeer verwend zijn, en dat wij uit gewoonte het on. noodig vinden om hij het passeeren van een overweg bijzondere oplettend heid te betoonen. Want het is onze vaste overtuiging, dat niemand, ook niet bij avond of mist, het slachtoffer van een onbewaakten overweg behoeft te worden, wanneer voldoende de voor zichtigheid wordt in acht genomen. Eindelijk hebben we weer eens wat gehoord over de twee Nederlanders, die in verband met de Haagsche moord.affaire te Brussel zijn aange. houden. Zij werden naar Den Haag overgebracht en daar aan uitvoerige verhooren onderworpen. Hoe de ont wikkeling van deze zaak al zal zijn, is nog niet te zeggen, omdat de justitie wel niet alles zal loslaten, wat zij weet, maar tot heden is de indruk, dat men hier met de werkelijke daders te doen heeft, niet erg overtuigend. Zeker niet ten opzichte van den jongste dei- twee. Die is blijkbaar een wat men noemt „behoorlijke" jongen, maar een die zich onvoorzichtelijk door een ou deren „kameraad" heeft laten beetne men. Elders in dit blad zullen zijn avonturen wel beschreven zijn, avon turen die leerzaam zijn zoowel voor ouders, als kinderen om niet te gauw vertrouwen te stellen in 't mooie zich. voordoen van aangewaaide kamera den. Vaak zal men dan in de vreese. lijkste verwikkelingen geraken. 't Is overigens ernstig te wenschen, dat de daders van deze moordzaak vel opneemt? Zyt gy familie van haar, haar vriend? Welk recht hebt gy haar beleedigd te achten, door een verhaal, dat alleen uit pleizier verhaald werd? Op die treffende rede viel niets te ant woorden de heer de Clameran zocht een uitweg en zei: Ik ben een vriend van den heer Fauvel en in die eigenschap heb ik het recht, op zyn eer te staan als op myn eigen. En als die reden my nog niet voldoende is, weet dan, dat ik weldra tot zyn familie zal be- hooren. Aha Ja mynheer, binnen acht dagen zal myn huweiyk met mejuffrouw Madeleine publiek aangekondigd worden. Dnt nieuws kwam zoo onverwacht en was zoo vreemd, dat de hansworst een oogenblik geheel uit het veld geslagen was, en dit maal niet zonder reden. Maar zyn verwar ring duurde slechts een oogenblik. Glim lachend maakte liy een diepe buiging en zei op niet te ontkennen spottenden toon Mynheer, ik bied u myn oprechte ge- lukwenschen aan. Behalve dat mejuffrouw Madeleine hedenavond de koningin van het feest is, bezit zy, zooals men zegt, een half millioen tot bruidschat. Raoul de La'gors had dit gesprek met zicht baar ongeduld aangehoord, naar alle zyden angstige blikken werpend. Nu is het genoeg, zei hy op minachten den toon, mynheer, ik moet u toch één ding zeggen, n.l. dat uw tong veel te lang is. Wel mogeiyk, zeide de hansworst, maar myn arm is nog langer. Clameran scheen nu ook haast te hebben liet gesprek te eindigen. Genoeg zei hy, met den voet stampend, met een man, die zyn afkomst onder het klatergoud van zyn kostuum verbergt, be hoeft men niet langer te spreken. Het staat u vry, mynheer de doge, aan den gastheer te gaan vragen wie ik ben, als u het ten minste durft. Gy zyt, riep Clameran, gy zyt Een vlugge handbeweging van Raoul deed den markies zwygen, die op het punt stond zich te verraden, of tenminste een schandaal te veroorzaken en de aandacht der gasten op zich te vestigen. De hansworst wachtte even, maar toen de gauw ontmaskerd zullen worden, want het moorden is als een epidemie, die over ons land waart. Verdacht van me deplichtigheid aan den roofmoord in de buurt van Emmen is thans zelfs 'n 15-jarige jongen gearresteerd. Werke lijk dreigt hier te worden de fanatieke gruwel.romantiek uit het Wilde Wes ten. Zelfs de meest principale tegen standers zouden nu naar één-jaartje doodstraf gaan verlangen. A Erg enthousiast blijken de wethou ders uit de grootste vier gemeenten van ons land na hun gehouden onder zoek niet te staan tegenover het plan om stads.werkeloozen naar de Drent. sche ontginningen uit te zenden, een oplossing van het werkeloozenvraag- stuk, waartegen zeer velen trouwens al sceptisch gesteïhd waren van het oo genblik af, dat het werd geopperd. Het zal wel een onromantische begrafenis krijgen onder een stapel ambtelijke rapporten. Juister lijkt ons hel plan van den Minister van Arbeid om ongeschoolde arbeidskrachten tot vaklieden op te Jeiden, want dat het gemis aan vakken nis een der eerste en voornaamste oor. zaken is, dat de betrokkenen geen ar. beleediging niet uitgesproken werd, zocht liy met zyn ooegu die van de Clameran en sprak langzaam Mynheer, ik ben de beste vriend, dien uw broeder Gaston by zyn leven gehad heeft en ik was zyn raadgever en zyn vertrouwde, tot zelfs by zyn laatste wenschen. Die woorden werkten als een pistoolschot op de Clameran. Hy werd doodsbleek en deed een schrede achteruit, alsof hy hier op dat bal een spookverschyning zag. Hy wilde antwoor den, tegenspreken, maar de schrik benam hem zyn spraak. Kom, ga mee, zei Lagors, die kalm ge bleven was, tot hem en trok hem zachtjes mee, hem ondersteunend, daar de Clameran wankelde als een dronken man. Zoo, zei de hansworst, zoo, zoowant hy was byna even ontsteld als de fabrieks- bezitter zelf. Die geheimzinnige, dreigende woorden had hy toevallig gesproken, zonder bepaalde be- teekeuis. Op goed geluk af, alleen om geen ant woord schuldig te biyven. Wat beteekent dat, dacht hy, vanwaar die schrik? Welke vreeseiyke herinneringen lieh ik by hem opgewekt? Komen er nog nieuwe verwarringen in myn plannen en moeten myn hersenen nog meer opsporen? Het toeval is toch machtiger dan wfl allen en zet ons zonder moeite mat en vernietigt door één gril al onze plannen. Hy was in gedachten wel honderd' mylen van de veranda verwyderd, toen een zachte tik op de schouders hem tot de werkeiykheid terugriep. De heer met den Venetiaanschene mantel stond voor hem. zyt gy tevreden, mynheer Verduret? vroeg hy. Ja en neen, mynlieer de graaf; neen omdat ik het doel, dat ik my voor oogen stelde, toen ik u verzocht, my hier toegang te verschaffen, niet geheel bereikt heb. Wel, omdat onze twee schurken zich verraden hebben, zoodat er geen twyfel meer bestaat. En dan beklaagt gy u nog? Ik beklaag my niet graaf, integendeel zegen ik het toeval, waarvoor ik de Voor zienigheid dankbaar ben, dat my zooeven een geheim openbaarde, van welks bestaan ik geen begrip had. beid kunnen vinden, staat wel vast. De statistieken wijzen het uit, dat de „los se arbeiders" het overgroote deel der werkeloozen uitmaken. De voorgeno men opleiding kan dus werkelijk eeni. ge beteekenis hebben, wanneer zij ten minste niet plaats heeft „per stoom cursus", want daarvoor is de opleiding voor een vak te veel omvattend. a a a Buitenland. De nationalistische beweging in China blijft successen behalen en al is het waar, dat de economische belan gen der Europeanen voorloopig al thans door die successen geschaad worden, toch worden ze door de ge. heele wereld met belangstelling en niet zonder sympathie gevolgd, een sympathie, die nog sterker zou kunnen zijn, als de Chineesche nationalisten zich van hun bolsjewistische vrien den wisten te ontdoen. Deze nationa listische beweging is tenslotte de eeni. ge kans voor China om de dievenbende af te schudden, die het volk al jaren uitbuit, welker leden zich tooien met de mooie namen van „gouverneur" en „generaal" en die over legers „solda ten" beschikken, die slechts geünifor meerde roovers zijn onder aanvoering van rooverhoofdmannen. Nadat de Zuidelijken de stad Han. kau en de Engelsche concessies aldaar veroverd hadden, hebben zij Engeland tot een overeenkomst gedwongen, waarbij dat land feitelijk van al haar bijzondere voorrechten afstand deed. Sjanghai dreigt binnenkort 't lot van Hankau te ondergaan, en graag of niet zullen de Europ. mogendheden zich daarna wel eveneens te verstaan heb ben met de nationalisten over een wij ziging van den status der internatio nale nederzetting aldaar. Een nieuw China is in wording; mo ge het een beter en gelukkiger China zijn, bereid om met de overige wereld samen te werken. Ar De Vereenigde Staten maken zich niet hijzonder druk inzake China; ze hebben d'r eigen „akkefietjes" trou wens dichter bij huis toch wel. Het le ger, dat ze „ter bescherming van het leven en de eigendommen barer onder danen" in de midden-Amerikaansche republiek Nicaragua hebben geland, van een merk rooktabak Is meer waard dan fraaie verpakking Als 6e een kwaliteit wilt r moken neem dan dmect de beste van alle mm WAALWIJK. Vyf of zes gasten, die den graaf bemerkt hadden, naderden hem en stoorden dus het onderhoud. De graaf verwijderde zich, na dat hy den hansworst meer vriendschappe- iyk dan uit de hoogte gegroet hnd. Deze zette dadeiyk zyn banier neer en poogde met veel moeite door de menigte heen te dringen. Hy zocht mevrouw Fauvel die het gewoel verlaten had en in de groote zaal met Ma deleine zat te praten. Beiden zagen er zeer opgewonden uit. Zy spreken zeker over dat tooneeltje, dacht hy, maar waar zyn Lagors en Clame ran heengegaan? Opeens zag hy hen. Zy liepen tussehen de gasten door, groetend en af en toe iemand aansprekend. Ik zou willen wedden, dacht de heer Verduret, dat zy het over my hebben. Die eerbiedwaardige heertjes willen ontdekken, wie ik ben. Zoek maar toe, vrienden, zoek maar. "Weldra schenen zy er genoeg van te heb ben. Zy waren zoo verward en hadden zoo een behoefte alleen te zyn, oiri kalm te kun nen overleggen, dat zy, zonder het souper af te wachten, mevrouw Fauvel en Made leine goeden avond wenschten en zeiden dat zy vertrokken. zy spraken de waarheid. De hansworst zag hen naar de gang gaan, de jassen aan doen en de deur uitgaan. Voor vanavond ben ik klaiir, dacht Verdu ret, ik kan vertrekken. Én ook hy vertrok, na zich in een wyden mantel gehuld te hebben, die zyn costuum geheel bedekte. Er stonden een menigte vrye rytuigen, maar daar het weei; mooi en de trottoirs nu droog waren, besloot hy te voet naar huis te wandelen, daar hy dacht dat de frissclie lucht en wat beweging zyn verwarde4 ge dachten helder zouden maken. Hy stak een sigaar op en wandelde langs de rue Saint-Lazare en Notre Dame de Lo- rette naar de faubourg Mont-Martre. Juist toen hy de rue Olivier wilde inslaan kwam uit) de schaduw een man bliksemsnel I op hem af. Gelukkig had de heer Verduret het in stinct van een kat, die tegeiykertyd op iets loerende, toch op haar 'veiligheid let, terwyi vergroolen ze met den dag. 't Blijkt thans wel, wat de Vereenigde Staten er in den zin hebben. Aan het volk van Nicaragua is een president, Diaz, op gedrongen, waarvan men in dat land niets moet hebben en die een „zetbaas" van Uncle Sam blijkt te zijn. Die pre sident heeft aan de Ver. Staten het protectoraat over zijn land aangebo den, zoodat Nicaragua, gelijk een Pa nama, tot een kolonie van de Ver. Sta ten is geworden. Het „gezag" van zulk een president moet natuurlijk met de wapenen verdedigd worden. 't Blijkt, dat het Panama-kanaal al léén aan de toenemende eischen van 't geweldige zeeverkeer niet meer kan voldoen en daarom wenschen de Ver. Staten nog een kanaal te graven op een plaats, waar 't werelddeel Amerika zich geografisch op zijn smalst vertoont en dat is Nicaragua. Maar om te zor gen, dat haar belangen niet geschaad kunnen worden en het nieuwe kanaal in tijd van oorlog door de Ver. Staten kan worden beheerscht, moet Nicara gua zelve eerst aan den wil van Noord- Amerika onderworpen worden. Zóó is de politiek der machtigen. Met de eene hand rooven ze en met de andere noodigen ze uit tot ontwa peningsconferenties ter wille van den vrede. zy naar een kant kykt, ziet zy den anderen kant ook. Iiy had gezien, dat er een persoon in de schaduw stond, die plan had zich op hem te werpen, doch hy trad een paar passen terug en steunende op zyn flinke beenen, was hU in staat om zich te verdedigen. Dat redde zyn leven, doch hy kreeg den dolkstoot in zyn arm, die hem anders zon der twyfel gedood zou hebben. Een kreet van woede en smart ontsnapte hem. Schurk riepi hy uit en, een meter ach terwaarts springende, stelde hy zich in postuur. Doch die voorzorg was onnoodig, want toen de aanvaller zag dat zyn stoot gemist had, zette hy het op een loopen en verdween in den faubourg Mont-Martre. Natuuriyk was het Lagors, zei hy tot zichzelf en Clameran is niet ver van hier. Terwyi ik om de eene zyde der kerk liep, gingen zy tyngs de andere en hebben my op gewacht. Ondertusschen veroorzaakte de wond hem veel pyn. Iiy ging onder een lantaarn staan, om haar te onderzoeken. Zy zag er niet ern stig uit, maar was breed en diep. Iiy scheur de zy» zakdoek aan reepen en bond die om zyn arm, zoo handig als een assistent uit een hospitaal. Ik moet wel op het spoor van vreeseiy- ke zaken zyn, dat zy my willen vermoorden. IIy kon daar echter niet biyvenhy over tuigde zich, dat hy, hoewel niet dan onder de hevigste pyn, zyn arm nog kon gebruiken, hy vervolgde zyn weg met de vaste overtui ging dat liy vervolgd werd, daarom zorgde hy het midden der straat te houden en de donkere hoeken te vermyden. Hy bedroog zich niet. Toen hy den boule vard Mont-Martre overstak, onderscheidde hy twee schaduwen, die hy herkende en die evenals hy, ook overstaken. Ik heb met doortrapte schurken te doen, dacht hy, zy verbergen zich zelfs niet, als zy my achter volgen. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1927 | | pagina 1