Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen
Week-Revue
IDüQPR EKVftRIHGj
Pruimtabak
ZATERDAG 28 MEI 1927,
50e JAARGANG,
NUMMER 43.
bussen kunnen nog eenige stijging
geven.
Het Middenstandersblok zal zich
handhaven en heeft zelfs kans opeen
4den zetel.
De AR. en V.D ers blijven even
eens ieder op drie. Van de Wijnkoop-
groep zullen er twee in den Raad
wederkeeren. Seegers, de lijstaanvoer
der der C P.H zal vermoedelijk zijn
intrede in den Raad doen en heeft nog
kans vergezeld te worden door mevr.
v. Zelm- v. d. Berg (afir
De aanvoerder van de lijst van het
Arbeiders comité, de heer Kitz, zal
stellig ruim 3/4 van den kiesdeeler
behalen en maakt dus kans aan de
verdeeling der restzetels te kunnen
meedoen.
De SOAP. zal vermoedelijk, wan
neer de verdeeling der zetels geen
verrassingen biedt, van 16 tot 15 terug*
loopen.
Rotterdam.
Het groote feit van de Rolterdamsche
Raadsverkiezingen is dat Coremans
niet herkozen is Hij kreeg thans slechts
3210 stemmen tegen 4417 in 1923.
Liet het zich bij de Statenverkiezingen
nog aanzien, dat hij kans had, tenge
volge van zijn onsympathieke optreden
in en buiten den Raad schijnt hij zijn
getrouwen zoodanig te hebben afge
schrikt, dat deze blamage ons in het
vervolg bespaard zal blijven. De heer
van Burink van de Wijnkoopgroep is
herkozen en keert met een collega in
den Raad terug, terwijl de officieele
candfdaten van de Communistische
Partij Holland het niet tot een zetel
konden brengen.
BINNENLAND.
Gemeenteraadsverkiezing.
Amsterdam.
Voor zoover thans, nu 180 bussen
bekend zijn, een voorloopigen indruk
kan worden gegeven van den te ver
wachten totaai uitslag, kan dit worden
geconstateerd, dat er een opschuiving
plaats heeft naar de zijde der burger
lijke partijen.
Het ziet er naar uit, dat de Vrijheids
bond 2 zetels zal winnen. De Chr.—
Historischen piaken een kleine kans
op een 5den zetel. In elk geval staat
dit vast, dat zij, wat de sterkte in den
Raad betreft, ten minste hun positie
zuller^ handhaven. Bij den uitslag dezer
180 bussen staat nog te bezien of de
R.K. Staatspartij haar 8en zetel zal be
houden. Definitief is daarover nog niets
te zeggen. De uitslag der volgende
Prfls der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1,50.
By contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiteriyk 9 uur in ons bezit
zyn.
Dit blad verschynt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnement spry s per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele ryk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN,
Telegr.-AdresECHO.
Telefoon No. 38.
ons avontuur, toen we deze week
lazen, hoe een 9-jarig jogje in Heel
bij Roermond zijn 8-jarig vriendje bij
een kibbelarijtje een mes in het
lichaampje plofte. Een mes is een
wapen! Denken de ouders daar dan
tegenwoordig niet meer aan? Een wa
pen geeft men niet in kinderhanden.
Toch loopt elk jog tegenwoordig met
een mes in zijn zak en 't behoort zelfs
tot de onmisbare uitrustingsstukken
van eiken padvinder. Wat verandert
de wereld snel! Wordt ze er ook beter
op? Wij en U, we hadden het vroeger
moeten wagen met een mes in den zak
te loopen!
doen, maar ze zijn bedrogen uitgeko
men. Vóór ze zaken doen, forceeren
ze eerst allerlei credieten en onder-
tusschcn intrigeeren ze listiglijk tegen
de staatsorde in de „bevriende" naties.
Nu hebben de Engelschen alle betrek
kingen met de Russen verbroken. De
gevolgen daarvan kunnen belangrijk
zijn, maar zijn nu nog niet te overzien.
Het publiek interesseert zich nu trou
wens meer voor den jongen Ameri-
kaanschen vlieger Lindberg, die den
Oceaan-tocht succesvol volbracht, over
het graf heen van de vermetele Fran-
schen Nungesser en Coli, die bij een
zelfde pogen den dood vonden. Zonder
spijt echter hebben de Franschen den
dapperen Amerikaan enthousiast ont-
I vangen en gehuldigd.
Hij lijkt ons wel een flink type, een
man van de daad. Andere Vliegeniers
stonden al weken lang klaar met kost
baar uitgeruste machines. Hun voor
bereiding was gedegen, maar langdu
rig; ze praatten veel. Den eenen dag
.las men, dat ze zouden opstijgen; deu
I anderen dag, dat de vlucht acht dagen
was uitgesteld. Toen kwam Lindbergh.
l)ie praatte niet; hij keek eens rond.
wachtte een mooien dag af en ging
I toen, in zijn eentje. Hij kwam er; van
I de anderen hoort men niets meer.
Nu moest het inaar een poosje uit
I zijn. Het doel is bereikt voorloopig en
I een tweede demonstratie is geen men-
I schenleven meer waard.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Een mes is heden nog meer wapen
clan vroeger, toen er voor een men-
schenleven nog meer respect bestond.
Nu plant de vriend zijn kameraad het
mes in het hart, omdat hij hem plaagt
met broodkruimpjes in zijn koffie te
werpen. (Leidschedam).
Vroeger„Jij, met je „vroeger",
zei ons laatst iemand, „je wordt oud,
man!" 't Kan zijn, dat hij gelijk
Reeft, maar toch benijden we hem niet.
BUITENLAND.
De Engelschen hebben het ernstig
en langdurig beproefd, of er met de,
Russische bolsjewisten fatsoenlijk oin
te gaan is en of er zaken met hen zijn te
lijkt my, of ik pas twintig j'ftor hen. vlug
en vurig, als in deu tyd. toen ik <le KhMie
overzwom. Dat is toch lang geleden en in
dien tyd heb ik gestreden, geleden, ik heli
oud geworden.
(;y, viel Louis hem in de rede, go teyt
niet half zoo oud geworden als ik.
Ge spot.
Neen, ik zweer het u.
Hadt ge niy herkend?
Stellig, ge zyt dezelfde gebleven.
Louis sprak de waarheid. Hij zag er meer
afgeleefd dan oud uit. Maar Gaston zag er
niettegenstaande zyn gryze hareu en zyn
gebruinde gelaatskleur, als een sterke man
uit, in de volle mannelyke kracht.
Terwyi op Louis bleek gelaat een valsche
glimlach speelde en zyn oogen een onrus
tige uitdrukking hadden, glinsterde Gas-
tons blik eu lag de oprechtheid op zyn ge
laat te lezen, i
Maar op welke wyze hebt ge my tocli
gevonden? vroeg Gaston. Welke goede ge
dachte heeft u hierheen geleid?
Die vraag had Louis verwacht. In do
achttien uren. die hy in den. trein had door
gebracht, had, hy tyd gehad, zijn plan. op te
maken.
Het is de voorzienigheid, antwoordde
hy, aan haar hebt gy myn wederzie* te
danken. Drie dagen geleden vertelde eon
jonge man in myn club, dat hy in Eajli-
Bonnes over een markies de Cfamernn had
liooren spreken. Ge kunt.begrijpen, hoe ver
rast is was. Ik vroeg my af. welke schurk
myn naam had durven aannemen. Ik zette
my dus dadelyk op liet spoor en daar hen
ik.
1 Dacht ge dan geeu oogeuhlik aan my?
Wel, arme broeder, 'sinds drie eu twin
tig jaar houd ik u voor dood.
Dood? Ik! Heeft mejuffrouw de la
Verberie u dan niet doen weien, dat ik
gered was? Zy heeft my gezworen mijn va
der op te zoeken.
Louis nam de ontstemde uitdrukking
uan van iemand, die niet gaarne over een
pynlyke waarheid spreekt.
Helaas, sprak hy, zy lieeft óns niets
laten weten.
zakeiykheid, hadden hem zich zoo doen
vertoornen.
Een angst, die een man do hartni kan
doen vergryzen, had liem overvallen toen
hij aan Gastons deur gescheld had. Ily klap
portandde van angst, toen hy tot den knecht
gezegd had
Breng dit kaartje aan uw heer.
En terwijl hy de terugkomst van den be
diende afwachtte, wat hem een eeuw scheen,
had liy zichzelf afgevraagd
Zou hy het zyn en zoo ja. zou hy dan
iets vermoeden?
Zoo groot was zyn vrees geweest, dat liy.
toen hy Gaston zoo vlug de "trap zag afko
men. er één oogenblik over had gedacht te
vluchten.
Dat Louis geen woord gesproken had en
zoo verwonderd was biyven staan, kwam
omdat hy zich afvroeg, hoe Gaston zoo ver
heugd was.
Toen hy echter zag, dat Gaston dezelfde
gebleven was, de lielitgeloovige en goed
hartige van vroeger, toen Louis zag dut zijn
broer geen achterdocht koesterde, stelde hy
zich gerust en glimlachte.
Eindeiyk, zei Gaston, zal ik dan niet
meer alleen op de wereld zyn, ik zal iemand
hebben, dien ik beminnen kan. iemand die
van my zal houden.
Opeens brak hy zyn rede af en vroeg:
Zyt ge getrouwd?
Neen.
Hoe jammer, ik had n als de man van
een goede vrouw willen terugzien, als vader
van lieve en mooie kinderen. Hoe had ik
voor die kleine wereld dadeiyk myn hart
opengesteld. Uw familie zon do myne ge
worden zyn. Alleen leven, zonder een vrouw
die Hef en leed met ons deelt, is geen leven.
Hoe onaangenaam, alleen aan ons zelf te
moeten denken.
Maar wat zeg ik toch, ik heb u nu im
mers, Louis! Ik heb diis een broeder, eeu
vriend, met wien ik hardop kan praten,
zooals ik zachtjes met niyzelf spreek.
Ja. Gaston, een goede vriend hebt ge
in my.
Nu, (laar ge ongetrouwd zyt, kunnen
we samen wonen, we zullen een goed leven
tje lelden en wy zullen ons vermaken. Wat
oen Idee! Het maakt my weer jong, het
hoeveelheden hout daar aanwezig, die door I
gebrek aan vervoermiddelen weinig waarde I
hadden, nuttig te kunnen aanwenden.
Hy was er reeds sedert eenige woken,
toen zijn bediende des avonds met een kaart
je binnen kwam van een vreemde, (lie Gas
ton wenschte te spreken.
Hy nam het aan en las: Louis de Ci.-ime-
ran. Sedert jaren was Gaston niet zoo ont
roerd geweest. Het bloed steeg hem naar
het hoofd, hy beefde als een riet dat door.
den wind bewogen wordt.
Al zyn gevoelens ontwaakten. Duizend
gedachten, te verward om iets te bepalen,
kwamen hem alle geiyk voor den geesl even
als de woorden op zyn lippen verstomden.
Myn broeder, riep hy eindelijk uit. j
myn broeder! En zijn verwonderden be
diende alleen latend, liep hy de trappen af.
Midden in het portaal stond een man;
Louis de Clameran.
Gaston wierp zich in zyn armen en. na
dat 'hy hem aan zyn horst gedrukt had,
nam hy hem mede naar het salon.
Daar gingen zy te samen zitten. Hy naiu
Louis beide handen in de zyne en zei zeer
luid, om zichzelf heter te verstaan en zich
van de werkeiykheid te overtuigen.
Gy zyt het. gy zyt myn beminde Louis,
myn broeder, gy zyt het.
Een moeder, die haar zoon wederziet,
een soldaat, die na een bloedigen veldslag
nog ongedeerd terugkeert, kon geen grootere
vreugde aan den dag leggen dan liy.
Gaston, de man wiens leven een voort
durende storm geweest was, kon zicli niet
beheerschen.
Hy. de avonturier, de tweede kapitein
onder Warth, de goudzoeker van Villa Iiica,
weende en lachte tegclyk.
Ik had u wel herkend, zèi hy tot Louis.
Ja. ik had u zeker herkend. De uitdruk
king van uw gezicht is niet veranderd, ge
hebt nog denzelfden blik, denzelfden glim
lach van vroeger.
Louis glimlachte werkelyk, zooals hy in
dien bewusten nacht glimlachte, toen zyn
val van het paard, Gaston aan zyn vervol
gers overleverde.
Ja. hy glimlachte nu en zag er gelukkig
en verheugd uit.
Al zyn moed, zyn wil, het besef der nood-
Hy begon iederen morgen met nieuwen
moed te werken, door een buitengewone
ambitie aangespoord.
Alle middelen tot ryk worden, die het
keizerryk Brazilië den avonturier aanbiedt,
werden door Gaston de Clameran aange
wend.
Achtereenvolgens speculeerde hij in hui
den, exploiteerde een mijn en begon ontgin
ningen. Vyfinaul ging hy ryk te bed en
stond geruiueerd op; vyfmaal begon hy ge
duldig opnieuw.
Eindeiyk, na jaren arbeid, bezat hy on
geveer een millioen en bovendien nog uit
gebreide onroerende goederen.
Hy had zich voorgenomen Brazillië niet
te verlaten en zyn leven in Rigo te eindigen,
maar hy had niet aan de liefde voor liet
geboorteland gedacht, die nooit in het hart
van een Franschman uitdooft. Toen hy
eenmaal ryk was,* wilde hy in Frankryk
sterven.
Gaston deed dus de noodige stappen, om
zekerheid te hebben, dat by hy zyn terug
komst niet gevangen genomen zou kunnen
worden, maakte al zyn bezittingen tot gM(l.
wat -overbleef vertrouwde hy een corres
pondent toe en scheepte zich in.
liet was drie en twintig jaar en vier
maanden geleden dat hy gevlucht was,
toen liy in de maand Januari de kade van
Bordeaux betrad.
Hij was als jonge man, het hart met de
stoutste plannen vervuld, vertrokken en
keerde terug met gryze haren, zonder eenige
hoop.
Ook zyn gezondheid leed veeL tengevolge
van den klimaatsovergang. Een gewrichts-
rheumallek overviel hem en eerst nn eenige
maanden geleden te hebben, was het hem
mogelijk de badplaats te bezoeken, die hem
volgens zyn doktoren volkomen zou doen
horstellen.. Toen liy genezen was, gevoelde
hy dat de ledigheid achadelyk voor hem
was.
Daar hy door de pracht der Pyreneeën en
door het schitterende dal van Aspe, zeer
verheugd was, besloot hy daar te biyven
wónen.
Er was jnist dicht by Oloron. aan de
oevers van de Grave, een fabriek te koop,
welke hy kocht met het doel, om de enorme
,DE ECHO VAN HET ZUIDEN
Gaston schreef ook aan '/Jjn vader, aan
wien by by Iedere gelegenheid brieven had
gezonden.
Het jaar daarop kreeg liy pas antwoord
van zyn vriend, waarin deze hem meldde,
dat zyn vader dood was. zijn broer Louis
liet. land had verlaten, dat Valentine ge
trouwd was en liy, Gaston, als moordenaar
tot eenige jaren gevangenisstraf veroor
deeld was.
Deze brief-verpletterde hem.:r
Hij was dus alleen op de wereld, zonder
vaderland, door dat vonnis onteerdnu Va
lentine getrouwd was had zyn leven geen
doel meer.
Hy nam zich, voor,- niets en niemand meer
te vertrouwen, nu Valentine hem ook ver
geten en verloochend had, nu haar de
kracht ontbroken had, haar eed te houden,
evenals het geduld op hem te wachten.
Het berouwde hem de „Torn Jones" ver
laten te hebben. Ja, hy miste nu het schip
vol avonturen en opwinding, de gevaren en
overwinningen van die stoutmoedige zee
lieden.
Maar Gaston was er de man niet naai
om spoedig de moed te verliezen.
Ik zal geld zien te verdienen, riep hy
met vuur en woede uit, het geld tenminste
bedriegt klooit hier op aarde.
(Wordt vervolgd.)