Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen Week-Revue IDüQPR EKVftRIHGj Pruimtabak ZATERDAG 28 MEI 1927, 50e JAARGANG, NUMMER 43. bussen kunnen nog eenige stijging geven. Het Middenstandersblok zal zich handhaven en heeft zelfs kans opeen 4den zetel. De AR. en V.D ers blijven even eens ieder op drie. Van de Wijnkoop- groep zullen er twee in den Raad wederkeeren. Seegers, de lijstaanvoer der der C P.H zal vermoedelijk zijn intrede in den Raad doen en heeft nog kans vergezeld te worden door mevr. v. Zelm- v. d. Berg (afir De aanvoerder van de lijst van het Arbeiders comité, de heer Kitz, zal stellig ruim 3/4 van den kiesdeeler behalen en maakt dus kans aan de verdeeling der restzetels te kunnen meedoen. De SOAP. zal vermoedelijk, wan neer de verdeeling der zetels geen verrassingen biedt, van 16 tot 15 terug* loopen. Rotterdam. Het groote feit van de Rolterdamsche Raadsverkiezingen is dat Coremans niet herkozen is Hij kreeg thans slechts 3210 stemmen tegen 4417 in 1923. Liet het zich bij de Statenverkiezingen nog aanzien, dat hij kans had, tenge volge van zijn onsympathieke optreden in en buiten den Raad schijnt hij zijn getrouwen zoodanig te hebben afge schrikt, dat deze blamage ons in het vervolg bespaard zal blijven. De heer van Burink van de Wijnkoopgroep is herkozen en keert met een collega in den Raad terug, terwijl de officieele candfdaten van de Communistische Partij Holland het niet tot een zetel konden brengen. BINNENLAND. Gemeenteraadsverkiezing. Amsterdam. Voor zoover thans, nu 180 bussen bekend zijn, een voorloopigen indruk kan worden gegeven van den te ver wachten totaai uitslag, kan dit worden geconstateerd, dat er een opschuiving plaats heeft naar de zijde der burger lijke partijen. Het ziet er naar uit, dat de Vrijheids bond 2 zetels zal winnen. De Chr.— Historischen piaken een kleine kans op een 5den zetel. In elk geval staat dit vast, dat zij, wat de sterkte in den Raad betreft, ten minste hun positie zuller^ handhaven. Bij den uitslag dezer 180 bussen staat nog te bezien of de R.K. Staatspartij haar 8en zetel zal be houden. Definitief is daarover nog niets te zeggen. De uitslag der volgende Prfls der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1,50. By contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiteriyk 9 uur in ons bezit zyn. Dit blad verschynt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnement spry s per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele ryk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN, Telegr.-AdresECHO. Telefoon No. 38. ons avontuur, toen we deze week lazen, hoe een 9-jarig jogje in Heel bij Roermond zijn 8-jarig vriendje bij een kibbelarijtje een mes in het lichaampje plofte. Een mes is een wapen! Denken de ouders daar dan tegenwoordig niet meer aan? Een wa pen geeft men niet in kinderhanden. Toch loopt elk jog tegenwoordig met een mes in zijn zak en 't behoort zelfs tot de onmisbare uitrustingsstukken van eiken padvinder. Wat verandert de wereld snel! Wordt ze er ook beter op? Wij en U, we hadden het vroeger moeten wagen met een mes in den zak te loopen! doen, maar ze zijn bedrogen uitgeko men. Vóór ze zaken doen, forceeren ze eerst allerlei credieten en onder- tusschcn intrigeeren ze listiglijk tegen de staatsorde in de „bevriende" naties. Nu hebben de Engelschen alle betrek kingen met de Russen verbroken. De gevolgen daarvan kunnen belangrijk zijn, maar zijn nu nog niet te overzien. Het publiek interesseert zich nu trou wens meer voor den jongen Ameri- kaanschen vlieger Lindberg, die den Oceaan-tocht succesvol volbracht, over het graf heen van de vermetele Fran- schen Nungesser en Coli, die bij een zelfde pogen den dood vonden. Zonder spijt echter hebben de Franschen den dapperen Amerikaan enthousiast ont- I vangen en gehuldigd. Hij lijkt ons wel een flink type, een man van de daad. Andere Vliegeniers stonden al weken lang klaar met kost baar uitgeruste machines. Hun voor bereiding was gedegen, maar langdu rig; ze praatten veel. Den eenen dag .las men, dat ze zouden opstijgen; deu I anderen dag, dat de vlucht acht dagen was uitgesteld. Toen kwam Lindbergh. l)ie praatte niet; hij keek eens rond. wachtte een mooien dag af en ging I toen, in zijn eentje. Hij kwam er; van I de anderen hoort men niets meer. Nu moest het inaar een poosje uit I zijn. Het doel is bereikt voorloopig en I een tweede demonstratie is geen men- I schenleven meer waard. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Een mes is heden nog meer wapen clan vroeger, toen er voor een men- schenleven nog meer respect bestond. Nu plant de vriend zijn kameraad het mes in het hart, omdat hij hem plaagt met broodkruimpjes in zijn koffie te werpen. (Leidschedam). Vroeger„Jij, met je „vroeger", zei ons laatst iemand, „je wordt oud, man!" 't Kan zijn, dat hij gelijk Reeft, maar toch benijden we hem niet. BUITENLAND. De Engelschen hebben het ernstig en langdurig beproefd, of er met de, Russische bolsjewisten fatsoenlijk oin te gaan is en of er zaken met hen zijn te lijkt my, of ik pas twintig j'ftor hen. vlug en vurig, als in deu tyd. toen ik <le KhMie overzwom. Dat is toch lang geleden en in dien tyd heb ik gestreden, geleden, ik heli oud geworden. (;y, viel Louis hem in de rede, go teyt niet half zoo oud geworden als ik. Ge spot. Neen, ik zweer het u. Hadt ge niy herkend? Stellig, ge zyt dezelfde gebleven. Louis sprak de waarheid. Hij zag er meer afgeleefd dan oud uit. Maar Gaston zag er niettegenstaande zyn gryze hareu en zyn gebruinde gelaatskleur, als een sterke man uit, in de volle mannelyke kracht. Terwyi op Louis bleek gelaat een valsche glimlach speelde en zyn oogen een onrus tige uitdrukking hadden, glinsterde Gas- tons blik eu lag de oprechtheid op zyn ge laat te lezen, i Maar op welke wyze hebt ge my tocli gevonden? vroeg Gaston. Welke goede ge dachte heeft u hierheen geleid? Die vraag had Louis verwacht. In do achttien uren. die hy in den. trein had door gebracht, had, hy tyd gehad, zijn plan. op te maken. Het is de voorzienigheid, antwoordde hy, aan haar hebt gy myn wederzie* te danken. Drie dagen geleden vertelde eon jonge man in myn club, dat hy in Eajli- Bonnes over een markies de Cfamernn had liooren spreken. Ge kunt.begrijpen, hoe ver rast is was. Ik vroeg my af. welke schurk myn naam had durven aannemen. Ik zette my dus dadelyk op liet spoor en daar hen ik. 1 Dacht ge dan geeu oogeuhlik aan my? Wel, arme broeder, 'sinds drie eu twin tig jaar houd ik u voor dood. Dood? Ik! Heeft mejuffrouw de la Verberie u dan niet doen weien, dat ik gered was? Zy heeft my gezworen mijn va der op te zoeken. Louis nam de ontstemde uitdrukking uan van iemand, die niet gaarne over een pynlyke waarheid spreekt. Helaas, sprak hy, zy lieeft óns niets laten weten. zakeiykheid, hadden hem zich zoo doen vertoornen. Een angst, die een man do hartni kan doen vergryzen, had liem overvallen toen hij aan Gastons deur gescheld had. Ily klap portandde van angst, toen hy tot den knecht gezegd had Breng dit kaartje aan uw heer. En terwijl hy de terugkomst van den be diende afwachtte, wat hem een eeuw scheen, had liy zichzelf afgevraagd Zou hy het zyn en zoo ja. zou hy dan iets vermoeden? Zoo groot was zyn vrees geweest, dat liy. toen hy Gaston zoo vlug de "trap zag afko men. er één oogenblik over had gedacht te vluchten. Dat Louis geen woord gesproken had en zoo verwonderd was biyven staan, kwam omdat hy zich afvroeg, hoe Gaston zoo ver heugd was. Toen hy echter zag, dat Gaston dezelfde gebleven was, de lielitgeloovige en goed hartige van vroeger, toen Louis zag dut zijn broer geen achterdocht koesterde, stelde hy zich gerust en glimlachte. Eindeiyk, zei Gaston, zal ik dan niet meer alleen op de wereld zyn, ik zal iemand hebben, dien ik beminnen kan. iemand die van my zal houden. Opeens brak hy zyn rede af en vroeg: Zyt ge getrouwd? Neen. Hoe jammer, ik had n als de man van een goede vrouw willen terugzien, als vader van lieve en mooie kinderen. Hoe had ik voor die kleine wereld dadeiyk myn hart opengesteld. Uw familie zon do myne ge worden zyn. Alleen leven, zonder een vrouw die Hef en leed met ons deelt, is geen leven. Hoe onaangenaam, alleen aan ons zelf te moeten denken. Maar wat zeg ik toch, ik heb u nu im mers, Louis! Ik heb diis een broeder, eeu vriend, met wien ik hardop kan praten, zooals ik zachtjes met niyzelf spreek. Ja. Gaston, een goede vriend hebt ge in my. Nu, (laar ge ongetrouwd zyt, kunnen we samen wonen, we zullen een goed leven tje lelden en wy zullen ons vermaken. Wat oen Idee! Het maakt my weer jong, het hoeveelheden hout daar aanwezig, die door I gebrek aan vervoermiddelen weinig waarde I hadden, nuttig te kunnen aanwenden. Hy was er reeds sedert eenige woken, toen zijn bediende des avonds met een kaart je binnen kwam van een vreemde, (lie Gas ton wenschte te spreken. Hy nam het aan en las: Louis de Ci.-ime- ran. Sedert jaren was Gaston niet zoo ont roerd geweest. Het bloed steeg hem naar het hoofd, hy beefde als een riet dat door. den wind bewogen wordt. Al zyn gevoelens ontwaakten. Duizend gedachten, te verward om iets te bepalen, kwamen hem alle geiyk voor den geesl even als de woorden op zyn lippen verstomden. Myn broeder, riep hy eindelijk uit. j myn broeder! En zijn verwonderden be diende alleen latend, liep hy de trappen af. Midden in het portaal stond een man; Louis de Clameran. Gaston wierp zich in zyn armen en. na dat 'hy hem aan zyn horst gedrukt had, nam hy hem mede naar het salon. Daar gingen zy te samen zitten. Hy naiu Louis beide handen in de zyne en zei zeer luid, om zichzelf heter te verstaan en zich van de werkeiykheid te overtuigen. Gy zyt het. gy zyt myn beminde Louis, myn broeder, gy zyt het. Een moeder, die haar zoon wederziet, een soldaat, die na een bloedigen veldslag nog ongedeerd terugkeert, kon geen grootere vreugde aan den dag leggen dan liy. Gaston, de man wiens leven een voort durende storm geweest was, kon zicli niet beheerschen. Hy. de avonturier, de tweede kapitein onder Warth, de goudzoeker van Villa Iiica, weende en lachte tegclyk. Ik had u wel herkend, zèi hy tot Louis. Ja. ik had u zeker herkend. De uitdruk king van uw gezicht is niet veranderd, ge hebt nog denzelfden blik, denzelfden glim lach van vroeger. Louis glimlachte werkelyk, zooals hy in dien bewusten nacht glimlachte, toen zyn val van het paard, Gaston aan zyn vervol gers overleverde. Ja. hy glimlachte nu en zag er gelukkig en verheugd uit. Al zyn moed, zyn wil, het besef der nood- Hy begon iederen morgen met nieuwen moed te werken, door een buitengewone ambitie aangespoord. Alle middelen tot ryk worden, die het keizerryk Brazilië den avonturier aanbiedt, werden door Gaston de Clameran aange wend. Achtereenvolgens speculeerde hij in hui den, exploiteerde een mijn en begon ontgin ningen. Vyfinaul ging hy ryk te bed en stond geruiueerd op; vyfmaal begon hy ge duldig opnieuw. Eindeiyk, na jaren arbeid, bezat hy on geveer een millioen en bovendien nog uit gebreide onroerende goederen. Hy had zich voorgenomen Brazillië niet te verlaten en zyn leven in Rigo te eindigen, maar hy had niet aan de liefde voor liet geboorteland gedacht, die nooit in het hart van een Franschman uitdooft. Toen hy eenmaal ryk was,* wilde hy in Frankryk sterven. Gaston deed dus de noodige stappen, om zekerheid te hebben, dat by hy zyn terug komst niet gevangen genomen zou kunnen worden, maakte al zyn bezittingen tot gM(l. wat -overbleef vertrouwde hy een corres pondent toe en scheepte zich in. liet was drie en twintig jaar en vier maanden geleden dat hy gevlucht was, toen liy in de maand Januari de kade van Bordeaux betrad. Hij was als jonge man, het hart met de stoutste plannen vervuld, vertrokken en keerde terug met gryze haren, zonder eenige hoop. Ook zyn gezondheid leed veeL tengevolge van den klimaatsovergang. Een gewrichts- rheumallek overviel hem en eerst nn eenige maanden geleden te hebben, was het hem mogelijk de badplaats te bezoeken, die hem volgens zyn doktoren volkomen zou doen horstellen.. Toen liy genezen was, gevoelde hy dat de ledigheid achadelyk voor hem was. Daar hy door de pracht der Pyreneeën en door het schitterende dal van Aspe, zeer verheugd was, besloot hy daar te biyven wónen. Er was jnist dicht by Oloron. aan de oevers van de Grave, een fabriek te koop, welke hy kocht met het doel, om de enorme ,DE ECHO VAN HET ZUIDEN Gaston schreef ook aan '/Jjn vader, aan wien by by Iedere gelegenheid brieven had gezonden. Het jaar daarop kreeg liy pas antwoord van zyn vriend, waarin deze hem meldde, dat zyn vader dood was. zijn broer Louis liet. land had verlaten, dat Valentine ge trouwd was en liy, Gaston, als moordenaar tot eenige jaren gevangenisstraf veroor deeld was. Deze brief-verpletterde hem.:r Hij was dus alleen op de wereld, zonder vaderland, door dat vonnis onteerdnu Va lentine getrouwd was had zyn leven geen doel meer. Hy nam zich, voor,- niets en niemand meer te vertrouwen, nu Valentine hem ook ver geten en verloochend had, nu haar de kracht ontbroken had, haar eed te houden, evenals het geduld op hem te wachten. Het berouwde hem de „Torn Jones" ver laten te hebben. Ja, hy miste nu het schip vol avonturen en opwinding, de gevaren en overwinningen van die stoutmoedige zee lieden. Maar Gaston was er de man niet naai om spoedig de moed te verliezen. Ik zal geld zien te verdienen, riep hy met vuur en woede uit, het geld tenminste bedriegt klooit hier op aarde. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1927 | | pagina 1