Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
F
FEÜILLET
mPR EIBftRlHE
FP.K'
GEMEENTERAAD.
WOENSDAG 3 AUGUSTUS 1927.
50e JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegi'.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
RAAMSDONK.
Zaterdagavond vergaderde de raad
dezer gemeente ten gemeentehuize.
Afwezig de heeren v. Dongen-Tor-
man en Kanters.
De notulen der vorige vergadering
werden ongewijzigd vastgesteld.
Van den heer v. Dongen-Torman is
bericht van verhindering ingekomen,
en waar dit vermoedelijk de laatste
zitting van den ouden raad is, maakt
schrijver van de gelegenheid gebruik
om B. en W. en den Raad dank te
brengen voor de aangename samen
werking.
Aan de orde
1. Onderzoek geloofsbrieven van
de nieuw gekozen raadsleden.
De Voorzitter schorst de vergade
ring en verzoekt de leden Zijlmans,
Netten en v. Rijn om de stukken te
onderzoeken.
Na heropening deelt de Commissie
mede, dat alle geloofsbrieven in orde
zijn bevonden, weshalve tot toelating
wordt besloten.
2. Ingekomen stukken.
a. Verdaging van het raadsbesluit
tot "erkoop van het oude Schoolhuis
met tuin.
b. Procesverbaal van kasopname.
c. Mededeeling dat de gemeente
in het gelijk is gesteld inzake aan
slagen woningen Dongebrug.
Al deze stukken worden voor ken
nisgeving aangenomen.
De Voorzitter deelt nog mede. dat
door het gekozen raadslid Bakx de
geloofsbrieven niet tijdig zijn in|e"
zonden, waardoor in diens plaats het
lid M. Th. de Bruin tot lid van den
Raad is gekozen.
3. Voorstel van Burg. en Weth. om
de door het bestuur van de Bijzondere
Lagere School voor Meisjes op het
Dorp gevraagde medewerking tot be
schikbaarstelling van de benoodigde
gelden voor de bestrating van de
speelplaats, niet te verleenen.
De Voorzitter zegt, dat de aanvrage
niet te brengen is onder Art. 72 der
L. O.-wet, weshalve B. en W. advr
seeren het verzoek niet in te willigen-
De heer Schoenmakers is van oor
deel dat het Schoolbestuur wel recht
heeft op een bestrating van de speel
plaats. Waar ook andere schoolplei
nen bestraat zijn, wil spr. het verzoek
inwilligen.
•Voorzitter. Dat kan niet, want we
zouden dan in strijd met de wet han
delen. 't Zou wel kunnen als uit de
aanvrage blijkt dat de bestrating dien
stig is voor lichamelijk onderwijs. Als
bij 't Schoolbestuur een dergelijke be
doeling voorzit, dan kan men opnieuw
een aanvrage indienen.
4. Voorstel alsvoor tot aankoop
strook grond van J. A. Lankhuijzen,
ter verbreeding van den Merkweg op
het Dorp.
De Voorzitter zegt dat Lankhuijzen
een strook grond wil verkoopen voor
f 10.000 per H.A. 't Betreft een strook
grond van 10 12 M.
De heer Lankhuijzen acht het niet
ondienstig om de geheele bocht uit
den weg te halen.
De Voorzitter meent echter, dat 't
beter is met een dergelijk plan nog
een jaar tc wachten.
De heer Lankhuijzen geeft nog een
toelichting en wijst er op hoe thans
de kopwilgen bij de kerk 't uitzicht
op den weg belemmeren.
De Voorzitter beaamt zulks.
Besloten wordt dat B. en W. nog
eens met het Kerk- en Armbestuur
over een en ander overleg zullen
plegen.
5. Ontwerp besluit tot wijziging
Gemeentebegrooting dienst 1927.
Wordt goedgevonden.
6. Bespreking plan van het bestuur
van het Waterschap „de Beneden—
Donge" betreffende den waterstaats
toestand in deze gemeente.
De Voorzitter licht toe welke plan
nen er zijn om de watertoestanden
in deze gemeente te verbeteren. B
W. hebben hieromtrent reeds met
stelt men o.m. voor een schutsluis te
plaatsen in het Zuidergat, waardoor
een eventueele dijkverhooging zou
komen te vervallen.
De heer Lankhuizen vraagt of de
gemeente ook van een stoomgemaal
zal worden voorzien, opdat men al
het overvloedige water voldoende kan
afvoeren.
De heer Schoenmakers zegt dat in de
ontworpen plannen niet van een be
maling wordt gesproken. Spr. meent
echter dat wel op afdoende wijze zal
worden gewerkt.
De heer Lankhuijzen wil. steunende
op opgedane ervaringen, zwart op wit
hebben. Zooals de ontwerpen daar
liggen kunnen ze theoretisch heel goed
en knap zijn, practisch ziet spr. er
niet veel heil in.
De heer Schoenmakers vindt de
ingediende plannen een belang voor
de gemeente, die bij de uitwerking er
van voldoende gedekt zal zijn tegen
overstroomingen.
Lankhuizen. Maar we moeten ook
't regenwater kunnen afvoeren.
Voorts wil spr. in de notulen op-,
genomen zien dat hij zijn stem wel
aan de plannen kan geven, indien er
zoo noodig ook een bemaling komt.
Na eenige losse gedachtenwisseling
stelt de voorzitter voor om nog eens
een conferentie aan te vragen met het
Bestuur van den Benedenpolder en
daarbij mede uit te noodiger. Ir.
Bongaars.
Hiermede kon de raad zich veree-
nigen.
Niets meer aan de orde zijnde sluit
de voorzitter de vergadering.
BUITENLAND.
en
den .Benedenpolder" geconfereerd.
Ook hebben B. en W. overleg ge
pleegd met de eigenaren van de ver
schillende vaartjes, welke geeni be
zwaar hadden om de vaartjes te dich
ten. Verschillende plannen zijn thans
ontworpen waaruit de gemeente naar
keuze kan kiezen Als leek kan spr.
er echter moeilijk over oordeelen. Zoo
Oü
Prins Carol van Roemenië.
Tegenover Jules Sauerwein van de
Matin heeft prins Carol van Roemenië,
de ex-kroonprins van het Roemeen-
sche rijk, de volgende verklaring af
gelegd in zake zijn politieke houding
ten opzichte der gebeurtenissen in
Roemenië, als gevolg van den dood
zijns vaders.
In de smart om mijn beminden
vader is mij wel het hardst geweest,
niet tegenwoordig te hebben kunnen
zijn bij zijn sterfbed.
Ofschoon ik herhaaldelijk mijn ver
langen had te kennen gegeven, tegen
woordig te willen zijn bij zijn begra
fenis, werd mij duidelijk te kennen
gegeven, dat mijn tegenwoordigheid
bij die gelegenheid niet gewenscht
werd.
Ofschoon mij werd-meegedeeld, dat
zulks de uiterste wil mijns vaders
was, heb ik naderhand vernomen, dat
dit juist andersom het geval is geweest.
Vreesden zij. die voor dit onmen-
schelijk gebaar onverantwoordelijkzijn,
dat mijn aanwezigheid onlusten in
Roemenië zou verwekken? Ik dacht
er absoluut niet aan aan welke agi
tatie ook in mijn land voedsel te
geven.
Als ik, al anderhalf jaar geleden,
afstand heb gedaan van mijn rechten
dan heb ik dat gedaan omdat ik, om
een kwestie van waardigheid, daartoe
gedwongen werd in ernstige omstan
digheden, door personen en middelen
waarover ik liever niet in bijzonder
heden treed en geen oordeel wensch
uit te spreken.
Ik was uitermate bedroefd in de
noodzakelijkheid te zijn tot dien stap
te moeten beslissen waarvan ik al de
consequenties van harte betreur.
De sentimenteele verhalen, die men
over mij heeft verspreid, hebben niets
te maken met mijn bestemming.
Sindsdien is de situatie veranderd
want op het moment vorderde de toe
komst van Roemenië ernstige werk
zaamheden, terwijl, juist op dit oogen
blik menschelijkerwijze gesproken, ze
zich zeer gunstig liet aanzien.
Niets deed vreezen voor de gezond
heid des konings en men meende te
recht op een nog lange regeering te
kunnen rekenen.
Sedert is mijn vader heengegaan,
een drukkende erienis achterlatend.
Voor niels ter wereld kan men toe
laten, dat de intensieve en vruchtbare
eerbied van twee geslachten in ge
vaar wordt gebracht.
Ik meen, dat ik als Roemeen en
als vader, het recht en den plicht heb
te waken, dat de grootheid der natie,
voorwerp van de zorg van twee
roemrijke souvereinen, geen enkele
aanslag onderga, opdat mijn zoon als
zijn tijd gekomen zal zijn, een onge
repte erfejiis kan aanvaarden.
Deze situatie geeft mij het recht
persoonlijk' tusschenbeide te komen.
Ik ben en ben altijd geweest een
vurig en loyaal vaderlander, ik koes-
ter in mijn hart het levendig verlan
gen nuttig te zijn voor mijn land en
daar geen onlusten te voorschijn te
roepen, maar nooit zal ik kunnen
weigeren te gehoorzamen aan den
wensch van mijn volk, en zijn oproep
te beantwoorden, als het dien tot mij
richt.
Uit Washington wordt gemeld,
dat op den gezant van Guatemala,
brancisco Latour, in t legatiegebouw
'n schot gelost is. Hij is naar't zieken-
huis overgebracht. Zijn toestand is
ernstig.
Naar verluidt zullen in October
a s. de onderhandelingen hervat worden
tusschen Nederland en België, met
betrekking tot de kwesties, welke nog
hangende zijn tusschen beide landen,
tengevolge van de verwerping van het
Nederlandsch-Belgisch Verdrag door de
Eerste Kamer.
Voordat de besprekingen heropend
zullen worden, zal minister Beelaerts
van Blokland in het begin van Sep
tember te Genève een onderhoud heb
ben met minister Vandervelde. De
ministers zullen elkaar ontmoeten ter
gelegenheid van de Volkenbondsver
gadering. Zij' zullen de voorwaarden
onder de oogen zien, waarop de onder
handelingen tusschen Nederland en
België hervat kunnen worden.
De Echo van het Zuiden,
Rulijjksrhf en Langstraatsche Courant,
Dit blad verschflnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rflk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1,50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Ad verten tiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgen9 om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
79)
Aan den een waren zij 2000. aan een an
der 1000 francs schuldig. De slager, de krui
denier, de wijnhandelaar kwamen ieder op
hun beurt en met alle mogelijke moeite
werden zy betaald; eenigen dreigden den
bankier aan te spreken. Helaas, mevrouw
Fauvel bad ongeveer 15.000 francs schulden
Aan den anderen kant waren beide da
mes, die den geheelen winter niet waren
uitgegaan, om de onkosten voor toiletten te
vermyden, genoodzaakt bet bal der heeren
.Tandidier, intieme vrienden der Fauvels te
bezoeken.
Maar boe op dat bal, tot overmaat van
smart een bal masqué, te verschijnen zon
der geld voor costumes te hebben?
Want zoover was bet met die vrouwen
gekomen, die niet gewoon waren zich te be
helpen, daar zij vroeger over banden vol
goud te beschikken hadden.
Sedert een jaar was de modiste niet be
taald, zoodat zij baar een groote som schul
dig waren. Zou deze baar wederom credi^t
geven?
Een nieuwe kamenier van Madeleine met
name Palmyre Chocareille, redde baar uit
die verlegenheid.
Dat meisje, dat ondervinding van de
ïnoeielyklieden de9 leven scheen te hebben,
bemerkte de zorgen barer meesteressen.
Hoe ook. zonder dat bet baar verzocht was,
noemde zy een zeer goede modiste, die pas
begonnen en zelf geld had. en zeker ver
eerd zou zijn, het noodige te leveren, zon
der dadelijk betaald te worden, en daar
door het vooruitzicht kreeg dat de dames
Fauvel baar bij hare kennissen zouden be
kend maken, en alzoo klanten aanbrengen.
Maar dat was niet alles. Mevrouw Fauvel,
noch Madeleine konden zonder eenig sie
raad naar het bal gaan, en baar kleinodiën
waren allen in den lommerd beleend en
Raoul bad de bewijzen in banden.
Toen kreeg Madeleine de gedachte, naar
hem toe te gaan en hem te verzoeken een
deel van het gestolen geld te gebruiken, om
eenige sieraden in te ruilen.
Zy deelde dit plan aan bare tante mee en
zei: Schryf Raoul om een rendez-vous,
by zal niet durven weigeren en dan zal i£
gaan.
En wei'kelijk nam bet moedige meisje
twee dagen later een rijtuig en begaf zich,
ondanks het vreeselijke weer. naar Vesinet.
Weinig dacht zij toen, dat de beer Ver-
duret en Prosper baar gevolgd, en op de
ladder staande, getuigen van baar onder
houd met Raoul waren-
Die moedige poging bleek echter nutte
loos. Raoul verklaarde, dat by met Prosper
gedeeld bad, dat zyn deel al verteerd was
en by geen geld bad.
Zelfs wilde hij de briefjes niet teruggeven
en Madeleine moest al bare wilskracht in
spannen, om liem vier of vyf briefjes van
voorwerpen van weinig waarde af te per
sen.
Dit alles bad Clameran voorzien en be
volen zoo te bandelen. Hij hoopte, dat zij
zich in een oogenblik van wanhoop tot hem
zou wenden.
En Raoul bad liem gehoorzaamd, maar
elkaar na die woordenwisseling, waarvan
Joseph Dubois, de nieuwe kamerdienaar
van Clameran, getuige was geweest, niet
meer gesproken.
De twee misdadigers vertrouwden toen
elkaar zoo weinig mogelyk. Clameran zocht
naar een, al niet eerlyk, dan toch weinig
gevaarlijk middel, om van Raoul af te ko
men en deze had een voorgevoel van dat
voornemen. Alleen een groot dreigend ge
vaar kon ben weer verzoenen en dat ge-
vaar (leed zich op het bal der heeren Jandi-
dier voor.
Wie was? die geheimzinnige lians\vors„,
die na zyn fijne toespelingen op mevrouw
Fauvel op zoo zonderlingen toon tot Louis
had gezegd: -
Ik hen een vriend van uw hroedei
Gaston.
Zy kond(*i het niet gissen, maar zy her
kenden een zoo heslisten vijand in hem. dal
zij een poging aanwendden, hem na afloop
van het bal te dooden.
Nadat zij hem gevolgd en zoo door hem
misleid waren, stonden zij zeer verslagen.
Laat ons oppassen, had Clameran ge
zegd wij zullen te vroeg weten wie die
man is.
Raoul had toen nog geprobeerd, Clame
ran er toe te bewegen van Madeleine af te
zien, maar deze had daarop uitgeroepen
Neen, ik zal haar bezitten of sterven.
Zy meenden dat, nu zij .in dien hansworst
hun vijand gezien hadden, zy voorzichtig
moesten zyn, en zoo het gevaar ontkomen,
maar zy wisten ni t met welken persoon zij
te doen hadden.
DE ONTKNOOPING.
Dat waren (1e feiten, die de heer Ver-
(luret met bijzondere nasporingskunst ver
zameld en gerangschikt had.
Hij was 's avonds ten negen uur te Parijs
gekomen, niet zooals hij gemeld had met t
spoor van Lyon, maar met dat van Orleans,
had zich dadelijk naar 't hotel „Den Aarts
engel" begeven, waar de kassier vol onge
duld op hem wachtte.
Nu, gij zult wat moois hooren, zei hy.
en gy zult u verhazen, tot hoever men dik
wijls in het verleden moet teruggaan, om
de eerste oorzaken van een misdaad te vin
den. Alles staat hier op aarde met elkaar
in verband.
Als Gaston de Clameran voor twintig ja
ren geen kop koffie in het café Jarnegue, in
Tarascon was gaan drinken, had men voor
drie weken uw kas niet bestolen. Valentine
de la Verberie heeft de messteken, die in
1840 ter wille van haar gegeven werden,
in I860 duur moeten betalen.
Alles komt toch vroeger of later uit,
luister maar.
En hij vertelde hem alles, en bediende
zich daarbij nu en dan van do aanteekenin-
gen uit zijn zakboekje.
In de laatste acht dagen had de heer ver-
duret nauwelijks vier en twintig uren rust
genoten, maar dat hinderde hem niet.
Zijn ijzersterk gestel trotseerde alle ver
moeienissen en de bronnen van zijn geest
waren te vol, om ooit uitgeput te worden.
Ieder ander zou gebroken zijn, maar hy
hield zich staande en met vuur vertelde hij
het drama, waarvan hij dc ontknooping
voorbereidde; hij sprak kalm of ^opgewon
den. naarmate de tooneelen, die hy verhaal
de, het eischten en trad om zoo te zeggen
in de handeling van de personen, die hij
voorstelde.
Prosper luisterde, verbaasd door die ver
rassende klaarheid, door die verwonderlij
ke onthullingen. Ily hoorde toe, en vroeg
zichzelf af, of dat verhaal, dat alle gebeur
tenissen tot in de kleinste bijzonderheden
verklaarde, dat vluchtige gedachten ont
leedde en gesprekken weergaf, die geheim
moesten blijven, geen roman was, in plaats
van werkelijkheid.
Zeker, al die gebeurtenissen waren ver
nuftig. en grensden aan het waarschijnlijke
maar waarop berustten zij?
Waren het geen droomen van, iemand met
een sterke verbeeldingskracht?
De heer Verduret had langen tyd noodig
hem alles (luidelyk te maken, en het was
l.ijua vier uur. toen hij eindigde en zegevie
rend uitriep:
En nu zullen zy op hun hoede zyn, maar
daar spot ik mee, ik heb ze in mijn macht
en zy zullen niet ontsnappen. Binnen acht
dagen zflt gij in uw eer hersteld, Prosper,
ik heb het aan, uw vader beloofd.
Hoe is het mogelyk, zeide de kassier,
die door al dat nieuws geheel verward was,
hoe is het mogelyk?
Wat?
Alles wat u my verteld hebt.
De heer Verduret sprong op. Hy was niet
gewoon, dat zyn toehoorders aan de zeker
heid zijner inlichtingen twyfelden.
Of het mogelyk is, riep hy uit, maar ik
verzeker u dat het de zuivere waarheid is,
zoo klaar als de dag.
Wat! Zulke dingen kunnen in Farjjs
gebeuren, in ons midden, zonder dat
Duivels, viel de ander hem in de rede,
gy zyt nog jong. En gebeuren nog wel an
dere dingen zonder dat gy liet weet. Ge ge
looft slechts aan de geschiedenissen, die aan
liet gerechtshof verhandeld worden. In liet
politieblad meent ge de. bloedigste drama's
van het leven te lezen. Maar in de familie
kringen zelf spelen zich (likwyis de bloe
digste drama's af, de verraders dragen er
handschoenen, de schurken vermommen
zich achter medeiyden en achting en de
slachtoffers sterven wanhopig.
Ik begryp niet, hoe u dit alles hebt
kunnen ontdekken.
De heer Verduret glimlachte en zei met
zelfvoldoening: Wel, als ik my een taak
opleg, wjjd ik er my ook geheel aan. Let
wel. iedere man met middelmatig verstand,
die zyn gedachten en zijn wil op één punt
vestigt, geraakt byna altyd tot zyn doel.
Overigens hel) ik nog andere middeltjes.
Er zyn toch aanwyzingen toe noodig,
ik kan er geen vinden.
Ja, dat is zeker, om in zoo een duis
tere zaak door te dringen, is licht noodig.
Maar de blik van Clameran. toen ik hem
den naam van zyn broeder Gaston noemde,
is mijn lantaarn geweest. Vanaf dat oogen
blik ben ik recht op de oplossing van het
vraagstuk afgegaan, als op den vuurtoren.
Prosper zag hem vragend en smeekend
aan, hy wilde de hulpmiddelen van zyn be
schermer zoo gaarne kennen, want nog twfl-
felde hy en kon hy niet aan liet geluk ge-
looveneen schitterend herstel in zyn eer.
Het zou u zeker heel wat waard zyn
om te weten, hoe ik achter de waarheid ben
gekomen, zei de heer Verduret.
Natuurlyk, o, het ïykt my alles zoo
een wonder.
De heer Verduret verheugde zich over
Prospers verbazing. Hy was wel geen goed
beoordeelaar, maar het is toch altyd aan
genaam, om oprecht bewonderd te worden,
door wien het ook zy.
(Wordt vervolgd).
