3 Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. f VAN ÉÉN STA NI. MQOPD BRABiMD FEUILLETON 50e JAARGANG. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. VLIJMEN. Vrijdagavond kwam de Raad dezer gemeente in een spoed-eischende ver gadering bijeen. Voorzitter de Edeiachtb. heer v. d. Ven. Afwezig het lid van Wagenberg. De Voorzitter opent de vergadering met den Christel, groet, waarna door den Secretaris de notulen der twee voorlaatste vergaderingen worden voorgelezen. De notulen geven geen aanleiding tot eenige aan- of opmerking. Agenda. Aankoop grond van H. Boom. De Voorzitter licht nader toe tot welk resultaat de onderhandelingen met Boom hebben geleid. Boom is thans bereid het stuk grond te ver- koopen voor f 655,— waar de café houder Luyben in deze ook belang heeft met betrekking tot zijn zaak, is hij bereid om f 230,— in de koopsom bij te dragen, op voorwaarde, dat nooit op het perceel zal worden ge bouwd, waardoor het uitzicht op zijn café zou worden belemmerd. De ge meente heeft dus voor den grond f 425 te betalen. Van Engelen. Ik dacht dat die zaak al lang van de baan was. d'r is toch al zooveel over geschreven en te doen geweest. De Voorzitter antwoordt ontken nend. Van Buul. De raad was 't wel una- niem eens om 't voor f 4.25.— te koopen. Van Halder. Als we 't nou koo pen voor f 425 is dit dan eigenlijk niet een beetje belachelijk voor de gemeente. Tegen het bouwen is geen bezwaar want de Inspecteur van de Veiligheid is hier geweest en heeft dit gezegd. Toen hebben we bouw vergunning verleend en nu zullen we 't perceeltje weer koopen? Als we nou nog om grond verlegen zaten, dan was 't iets anders. Als Luyben hier een verschil heeft dan moet hij dat maar met Boom uitmaken. Voorzitter. Deze zaak heeft een ge woon verloop gehad en we stellen ons niet belachelijk aan. We hebben destijd gezegd als Boom den grond niet wil verkoopen kunnen wij hem de bouwvergunning niet weigeren. Van Sprang. Bij mij blijft 't gevaar nog een ernstig punt van overweging. Maar dan gelden nog meer motieven een er van is dat het vuil op den publieken weg gegooid wordt, 't Is dus in 't belang van 't verkeer en van de zindelijkheid dat er op dat punt niet wordt gebouwd, 't Is waar, de gemeente heeft geen behoefte aan grond maar wat hier 't zwaarste is moet ook 't zwaarste wegen. De Voorzitter beaamt zulks. M. Boom. In beginsel was ik er ook voor, maar nu ik gehoord heb, dat door den Inspecteur van den Veilig heidsdienst tegen den bouw geen be zwaar werd gemaakt, ben fk tegen 't voorstel van B. en W. Voorzitter. De Inspecteur van den Veiligheidsdienst heeft met deze zaak niets te maken, en 't zijn slechts praatjes van de menschen. Van offi cieele zijde heeft hier geen onderzoek plaats gehad. M. Boom. Dan is 't wat anders. Van de Qriendt. Aanvankelijk dacht ik dat 't gevaar voor 't verkeer niet zoo dreigend was, maar nu denk ik er toch anders over. 't Verkeer neemt op dat punt nog steeds toe. Ik ben dan ook voor aankoop van den grond temeer waar Luyben in de kosten bij draagt. Van Halder. Luijben heeft natuurlijk gelijk, maar laat hij met Boom onder handelen. Voorzitter. Neen, U moet de zaak niet omdraaien. B. en W. zijn 'teerst met een voorstel gekomen Van Halder. Zouden we bij aankoop 't terreintje niet kunnen bestemmen voor 't afvoeren van vuil. De Voorzitter antwoordt, dat daar vooralsnog door de ligging van den weg geen rioleering mogelijk is. De heer v. Heesbeen zegt voor het voorstel van B. en W. te zijn. In stemming gebracht wordt het voorstel van B. en W. aangenomen met 6—4. Tegen stemden de heeren v. Enge len, van Halder, A. en M. Boom. 2. Gebruik Buitenhoek voor voet balterrein. De Voorzitter zegt, dat van de R.K. voetbalver. „Vlljmensche Boys", 't ver zoek is ingekomen om van de ge meente een speelterrein te mogen hebben, achter van Dungen en wel van 15 Oct. t/m. 15 Mrt. Door bijzondere omstandigheden wordt gevraagd om reeds twee Zon dagen vóór 15 Oct. van het terrein gebruik te mogen maken. De Voorzitter zegt, dat hiertegen geen bezwaar kan bestaan, omdat de koeien vóór dien tijd toch reeds over- scharen. v. d. Griendt. Elk jaar wordt door de vereeniging weer opnieuw een terrein gevraagd. Zouden we nu niet een vast veld kunnen aanwijzen? Voorzitter. Dat ligt niet op den weg van de gemeente. Geen enkele ge meente doet zulks. Het voorstel van B. en W. werd m.a.s. aangenomen, c. Rondvraag. Van Sprang. Zooveel jaren reeds is er in de gem. een zucht naar uitbrei ding van industrie. Ik ben de over tuiging toegedaan, dat onze gem. met industrie-uitbreiding zeer gebaat zou zijn. Is het nou niet mogelijk om door adverteeren hier nieuwe industrie ge vestigd te krijgen D'r liggen hier toch genoeg terreinen aan spoor en tram. Ik zou dit punt eens bij B. en W. in ernstige overweging willen geven. Voorzitter. Ik zou ook wel willen, dat we hier meerdere industrie kregen, maar dat gaat niet gemakkelijk. We zouden gronden kunnen aanbieden, maar hierover heeft de raad te be schikken en te beslissen. Maar we zullen dit punt in B. en W. ernstig overwegen en bij de begrooting wel ter sprake brengen. A. Boom. Op 't Ven zijn nog veel perceelen die niets opbrengen, zouden we die niet op jaren kunnen ver pachten. Voorzitter. We kunnen niet alles voor jaren verpachten, maar we zullen dit wel eens onder 't oog zien. Van Halder. Wordt 't Laagveer nu weer een jaar te voren verpacht 1 Betrokken huurders en de gem. zouden er mee gebaat zijn. Voorzitter, we zullen dit overwegen. Niets meer aan de orde zijnde, sluit de Voorzitter de vergadering. BINNENLAND. 8) Roomschkaiholiek overheidspersoneel. Gisteren Is te Utrecht een drukbe zochte vergadering gehouden vanwege de r.-k. centrale van burgerlijk over heidspersoneel, ter verbetering van de salarissen van het overheidspersoneel, waarin de geestelijkeadviseur, de rector J. G. Jansen, en de heer J. H. A. L. von Frytag Drabbe uit Amsterdam voorzitter der r.-k. centrale, het woord hebben gevoerd. Aan de regeering zal een adres wor den gericht. Na een levendige gedachtenwisse- ling, waarin, uit overweging: le. dat de noodzakelijkheid van verlaging van het levenspeil van ambte naren en werklieden in rijksdienst indertijd door de toenmallige regeering is gemotiveerd door den nood van 's lands financiën 2e dat achteraf is gebleken, dat voor de sombere voorspelling geen plaats was en daarmee het motief voor de verschillende verslechteringen is komen te vervallen 3e dat vaststaat, dat de voorwaarden aanwezig zijn, volgens de bekende motie-van Schaik die moesten leiden tot weder ophefing van dat peil 4e dat door de aanneming van de motie-Bulten de Tweede Kamer zich in gelijken geest heeft uitgesproken, er bij de r.-k. Kamerfractie op aan gedrongen wordt, met alle haar ten dienste staande middelen te bevorderen dat aan het overheidspersoneel regres worde verleend. A.T.O.-diensten in Noord-Brabant. Naar de .Tel." verneemt, wordt hard gewerkt aan de voorbereiding van de A.T.O.diensten in Noord-Brabant. Dezer dagen zullen weer eenige chassis uit Duitschland worden ge- haald, die bestemd zijn voor de dien- i sten in genoemde provincie. Zoodra de wagens gemonteerd zijn, zullen de diensten in Noord-Brabant beginnen. Goederenvervoer door de A. T. O. In verband met de voorgenomen overname van den goederendienst van Van Gend en Loos door de A. T. O. zullen, naar de .Tel." meldt, in iedere plaats van beteekenis Ford-chassis geplaaist worden, die van gelijke af metingen zullen zijn. Bij deze chassis passen gelijksoortige bakken, die elk voor een bepaalde gemeente bestemd zijn. De goederen van die plaats wor den in dien bak geladende bak wordt dan naar het station gebracht en in haar geheel met den trein naar de plaats van bestemming gebracht. Daar wacht dan een Ford-chassis, die de heele zaak naar het magazijn ver voert. Men rekent er op, dat de bestelling op deze wijze wel 24 uur sneller kan plaats hebben. In verband hiermede vraagt men zich af of het personeel van Van Gend en Loos naar de A. T. O. zal overgaan. Met eenige zekerheid is dit nog niet te zeggen. Wel weet de Tel. dat dit punt zeer de aandacht heeft, ook van de directie der A. T. O. Het zal een belangrijke factor vormen bij de besprekingen tusschen Van Gend en Loos en de Spoorwegen. Ingezonden Mededeelingen. MIJNHARDTs Hoofdpijn-Tabletten 60 ct Laxeer-Tabletten 60 ct Zenuw-Tabletten 75 ct Staal-Tabletten 90 ct Maag-Tabletten 75 ct Big Apoth. en Drogisten. NUMMER 74. WOENSDAG 21 SEPTEMBER 19&7. Waalwpsclie en Uixslrialsrke Courant Dit blad verschflnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per poet door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Prijs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1,50. Bö contract flink rabat Reclames 40 cent per regel. Ad verten tien moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. fWJSCHAPPy VAN VERZEKERING OP HET LEVEN van „DE ECHO VAN EET ZUIDEN". Vrij bewerkt naar den roman van Louise B. B. Zijn hart trok naar zijn goeden genius zijn jongen broeder; zijn begeerte naar bet vroolyk samenzijn niet vrienden, door een eerste verblijf in een levendige 9tad, even opgewonden gestemd als hy. Hij bleef aar zelen... een kleinigheid,' kan in een gemoeds stemming als de zijne de schaal doen over slaan ten goede of ten kwade. Hij hoorde vroolijke stemmen in de verte. Twee Fran- sche heeren kwamen den corridor af, zij moesten hem voorbij. Hij kon hun lulid ge sprek woord voor woord hooren. Daar was in de lichtzinnigheid hunner gezegden, in de levendigheid hunner gebaren, iets van de luchthartige, schitterende drukte van deze Zuid-Fransclie stad, die reeds als een soort vergif bedwelmend op Wolfgang ge werkt had. Onwillekeurig liet hy den deur knop los, dien liy nog altijd in de hand ge- hoitden had en volgde hen, de trap af, zijn boozen demon tegemoet. Wat geven ze in de opera vanavond? Heb je al plaatsen! besproken? Mijn beste jongen, je bent nauwelijks uit den trein en ik uit mijn bed, moest ik dan al voor vanavond gezorgd hebben en waarom? Wel, het was immers de afspraak. Den eersten dag van ons verblijf in l'arys zouden we 's avonds naar de Groote Opera gaan. Hoe dikwijls hebben wij het met daarover gehad? Het is waar, onze plan nen zijn door Didier, wel wat in de war ge bracht. maar nu kunnen we ze toch weer geregeld uitvoeren. En, o. oudste, d- nk eens wat een verrukkelijk langen tijd we nu vóór ons hebben En Huibert lachte bij dit voor hem zoo prettige vooruitzicht. Hy had een eigen- aai'digen, prettigen lach, waarbij hij liet hoofd een weinig achterover gooide en zijn mooi, gezond gebit vertoonde. En waarom zou hij niet vrooljjk zijlij Hij gevoelde zich zoo tevreden gestemd, vol van dat „verhe ven" gevoel, dat voor hem de belooning was voor een goede daad. Hij had Didier thuis gebracht en hem nu verlaten, reeds zoo goed als stervende, dat is waar .maar in zijn ouders armen. Nog zag hij dien innig dankbaren blik by het'afscheid nemen uit de donkere, sprekende oogen, nog voelde hy op zyn voorhoofd den teederen kus van een oude moeder, den warmen, langen handdruk van een grijzen, door ziekte gebogen vad^r. Nog hoorde hy hun aller bewogen woorden van dank en vriendschap, en- nu was hij Wolfgang dankbaar, die by het weerzien, zooeven aan den trein, zijn gelukkige stem ming niet had verstoord. Den vorigen dag had hij hem het uur van zijn komst getelegrafeerd en by het na deren van Parijs, sporend door de voorste den, bekroop hem eensklaps weer de angst over de stemming of toestand, waarin hij zyn oudsten broer terug zou vinden. Hy was echter bij zijn aankomst aangenaam verrast geworden Wolfgang aan het station te zien, die hem als van ouds toeknikte met een flauwen glimlach om de dunne kleurlooze lippen. De bui was blijkbaar weer overgedreven en hy wachtte zich wel naar het verleden te vragen, dankbaar voor wat hy in het heden vond. In een open ry tuigje reden ze naar hun hotel en niets kwam Huib's tevreden stemming ver storen, want Wolfgang ging met de meeste inschikkelijkheid in op al de plannen, die de jongste voorstelde. Zoo maakten zjj in den middag een toer door het Bois de Boulogne. Het was een zonnige lentedag, die met zyn lauwe warmte reeds een belofte bracht van zoele zomer- dagen. Met een glans van satijn prijkten de jonge lichtgroene bladeren om de takken, de atmosfeer was gedrenkt van bloemen- en bloesemgeur. O, meidoorn... en daar vogelkers... Hoe verrukkelijk thuis te komen in de lente. Zeg Wolf, dat mist men tocli in Indië, hé, zoo'n voorjaar. Het ontluiken van het groen na een kalen winter. Is dit nu niet eenig mooi? Minder expansief dan de jongste, is bet toch den oudsten broeder aan te zien, hoe bij na een vijftienjarig gemis met genot de lieflijke wisseling van jaargetijden terug ziet. Je bent bier natuurlijk al geweest in die zes dagen? Neen Het klonk; norscli en afgebeten en bet be rouwt Huibert er naar gevraagd te hebben. Maar hij kan niet lang toegeven aan het ontevreden gevoel, dat hem wil bekruipen de indruk van de frisscbe, scboone omge ving werkt te opwekkend op liem en by moet telkens weer zyn opgetogenheid in woorden uliten. De koetsier, die zich ge streeld gevoelt door de verrukking van den jongen, vroolijken vreemdeling over zyn mooi bosch, beeft bet rijtuig naar een afge legen laan gevoerd. Daar stijgt bij af, ter wijl het paard gewillig blyft stil staan en gaat wat dieper bet bosch in, om spoedig terug te komen met een paar takken bloei ende meidoorn. Met een lacli op zyn rood. verweerd gezicht, gooit hy, op den bok klimmend, de bloemen in bet rijtuig, en Huibert, die ze opvangt, houdt een oogen- blik een arm vol geurende lenteweelde te gen de borst gedrukt. Hij knikte den koet sier vriendelijk dankend toe en deze rijdt weer voort met een tevreden glimlachhy weet, dat het drinkgeld straks niets te wenscheu zal overlatenbij kent zyn volkje, de oude Parijzenaar. Maar Huib's gezicht is plotseling ernstig geworden„Arme Didier", begint hij te vertellen, terwijl hy de bloemen voorzichtig neerlegt aan liun voeten, „zulk een bloenien- sehat is zfln laatste vreugde geweest. We hadden hem in een tuinkamer gebracht, waar zorgende onderbanden reeds alles voor zyn komst gereed gemaakt hadden. De vermoeienis, liet weerzien, hadden hem machtig aangegrepen en verergerden den toestand, zooals (1e doctoren voorspeld had den; toch lag hij niet niets dan oprechte tevredenheid in de oogen te turen naar buiten in al de schitterende tinten van licht-groen van den ontwakendon tuin. De deuren moesten op zyn verzoek open ble ven en met zyn zwakke stem prevelde hy „Ik ruik bloemengeur!"... O! hoe dikwijls in (lie eindelooze, pijnlijke nachten aan boord dacht ik er aan, dat liet Mei, lente zou wezen, als ik terug kwam. Ik ruik nu het meidoorn- en seringenhosclije op zfj van liet lmlis. maar zien bloeien kan ik ze niet meer!" Kort daarop viel liy in slaap. Zyn ouders hieven stil by liem zitten, als spaar den ze uit op elk oogenblik. dat ze liem nog levend zouden bezitten. Ik sloop doodstil weg naar buiten en plukte bloemen, zooveel ik maar dragen kon en op de teenen weer binnenkomend, plaatste ik ze aan het voe teneinde van zijn rustbed. Toen mijn plaats weer innemend, wachtten we alle drie op zijn ontwaken. De twee oudjes hadden mij slechts even toegeknikt, 0111 mij te bedanken voor mijn gelukkige gedachte. Het was zoo stil in liet vertrek, alsof er reeds een doods lag. Didier sloeg eindelijk de oogen op en een glimlach zijn laatste misschien verhelderde zyn vervallen bleek gelaat. „Moeder, dank u hem, ik kan liet niet meer", prevelde bij. De oude dame stak me baar band toe. „Leeft jé moeder nog kind?" vroeg ze en bet klonk zoo natuurlijk, zoo warm, dat „je" en „mijn kind", van die oude lippen. Ik vertelde, dat ik mijn moe der niet gekend had en toen zeide zy, tril lend van aandoening: „Het lof is wreed, wat zou zij gelukkig geweest zijn". En ze zuchtte, de arme vrouw, die binnen weinige dagen zelve geen moeder meer zou zijn Huib breekt eensklaps zijn verhaal af, er aan denkende, voor wien liij zijn gemoeds stemming bloot legt. en zwijgt verlegen. Wat is er, waarom zie je 111e zoo eigen aardig aan? vraagt zijn broeder. Ik wandelde op de wolken, zegt Hui hert met een lach, nu verwacht ik dat ze zich zullen oplossen in een kouden regen. Een douche is gezond, want reinheid is een levensvoorwaarde, mompelt Wolfgang schertsend, maar liet klinkt niet van harte. Dan buigt liij zich voorover eu neemt een grooten tak meidoorn in de hand en zegt „Zie, ik heb. terwijl jij vertelde, getuurd naar (lezei^ éénen tak. liij leek mij de mooi ste, weelderigste van alle, wit van bloesem en zonder één enkel groen blaadje. E11 weet je, lioe dit effect; bereikt wordt? Ik zal den tak omkeereuzie je nu al die rupsen, die de blaren hebben afgevreten Zoo vroeg in den tyd Wolfgang haalde (le schouders op. Waarom niet, vroeg of laat zooals liet valt. De rupsen zyn hier het bladeren-nood lot geweest. Huibert begreep den matten klank in Wolfgang's stem niet en liij zei met een verwonderden blik op zyn ouderen broeder: Och, wat zou het, die leelijke blaren, de bloemen komen immers zooveel te mooier uit, dit heb je zelf gezegd. Buitendien, niet de blaren planten de struik voort, de bloe sem brengt het vruchtbeginsel. Wolfgang mat Iluih met 'n langen, eigen- aardigen blik en hem den tak nog eens too- nende, voor hy dien neerwierp, zei liij ern stig: „Je liebt gelijk en zie de bloemen eens, hoe mooi ze zijn, zoo rein en... zoo gezond. E11 toen met'de hand over liet voorhoofd strijkende, prevelde hij„Goddank, geluk kig..." Maar Wolf, wat heb je toch, wat is zoo gelukkig? Wolfgang echter, zijn aandoening weer meester, antwoordde met een blik op zyn horloge, op zyn gewonen drogen toon„Dat het tyd wordt voor ons diner, ik lieh hon ger." Des avonds zitten de beide broers in de Opera, op een der eerste ryen van de fau teuils d'orchestre. 't Is Huib, als 't scherm is opgegaan, omnogeiyk zyn aandacht al leen aan het tooueel te wijden, hij heeft te veel emoties. Wolfgang vindt hem hinder- lyk woelig, vooral omdat hij zelf geheel ge boeid wordt door de muziek, die hij, weinig verwend als hy is, nooit zoo volmaakt ge hoord heeft. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1927 | | pagina 1