Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I
VAN EEN STflffl.
R
FEUILLETON
DOOR EENftRUKa
&TEP.
50e JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
WASPIK.
Een groot wegenplan voor
de Gemeente.
Vrijdagavond was de Raad dezer
gemeente in voltallige zitting bijeen,
onder presidium van den Edelachtb,
heer Dekkers.
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd
goedgekeurd en vastgesteld.
Alvorens met de afhandeling dei
agenda te beginnen deelt de voorzit
ter mede, dat van Ged. Staten be
richt is ingekomen van de herbenoe
ming van de leden voor den Vieesch-
keuringsdienst, n.l. de heerenv. d.
Veeken te Made, Meijers>Geertruiden-
berg, Moons te Raamsdonksveer. de
Wit Raamsdonk en Dekkers Waspik.
Agenda
1. Voorloopige vaststelling gemeente-
begrooting 1926.
Namens de commissie van onder
zoek deelt de heer v. d. Rijken mede,
dat alles in orde werd bevonden, bpr.
brengt dank aan den gem.-secretans
die de commissie met de noodige
voorlichting steeds ter zijde heeft ge
staan.
De post. uitgetrokken voor de Ver-
eeniging van Nederl. Gemeenten geeft
spr. aanleiding tot een opmerking.
Spr. erkent volmondig 't nut dezer
vereeniging en wil daarom gaarne den
post op de begrooting zien gehand-
h3ald-
Spr. zag echter gaarne vastgesteld
dat iemand uit den Raad de jaarlijk-
sche vergaderingen der vereeniging
bezoekt en daarbij, zoo noodig. de
gerezen grieven in deze gemeente
naar voren brengt.
De Voorzitter kan zich geheel met
den gedachtengang van den heer v. d.
Rijken vereenigen en zegt toe, de be
langen dezer gemeente op de verga
deringen der vereeniging te zullen
behartigen.
Aan de gemeente-rekening ontleenen
wij de volgende cijfers:
Gewone dienst:
Ontvangsten
Uitgaven
f 75447.405
f 87813 58
Nadeelig slot f 12366.175
Kapitaaldienst
Ontvangsten f 38103.95
Uitgaven f 35553.95
Batig slot
f 2550
2. Vaststelling gemeente-begroo
ting 1928.
De begrooting sluit in ontvangsten
en uitgaven met een bedrag van
f 77395.65'/a-
Tegen de begrooting stemden de
heer Pruijssers en v. d. Rijken.
Verschuren. In openbare vergade
ring zag ik gaarne stemming over den
post straatbelasting. De stemming van
de Commissie is toch niet bindend,
en ik blijf op 't standpunt, dat straat-
belasting zeer onbillijk is.
Voorzitter. Ik heb er niets op tegen
om 't in stemming te brengen.
Wethouder Vloemans. Als we de
straatbelasting opheffen, dan moeten
we andere belastingen verhoogen.
Tegen straatbelasting stemden de
heeren Pruijssers, v. d. Werff, v. d.
Rijken en Verschuren.
3. Benoeming lid van het Bur
gerlijk Armbestuur. (vacatureKlaassen).
De. Voorzitter zegt, dat B. en W.
geen voordracht meer maken maar
een aanbeveling doen. Hierbij heeft't
college ditmaal rekening gehouden
met de wenschen van den Raad om
een üd uit zijn midden in 't Armbe
stuur te zien opgenomen. Door 't
Armbestuur wordt M. van Dongen
aanbevolen B. en W. voegen hieraan
nog twee personen toe, zoodat de
aanbeveling in alfabetische volgorde
als volgt luidt:
M. van Dongen. J. Smits en Ver
schuren.
Brokx. Maar weet U of een lid van
den Raad een eventueele benoeming
zal aanvaarden
Voorzitter. Neen, maar als de Raad
toch zelf de wenschelijkheid te ken
nen geeft dat een lid uit zijn midden
wordt benoemd, daneischt de beleefd
heid toch dat men een benoeming
ook aanneemt.
De stemming had het volgende
resultaat:
Verschuren 6, M. van Dongen 4 en
J. Smits 2 stemmen.
De heer Verschuren verklaarde zijne
benoeming niet aan te nemen.
Bij een volgende stemming behaalde
de heer van Dongen 5, Smits 4 en
Verschuren 2 stemmen.
De derde stemming gaf 't volgende
resultaat: J. Smits 5, van Dongen 4,
en Verschuren 2 stemmen.
De vierde stemming gaf nog niet
den gewenschten uitslag. De heeren
J. Smits en van Dongen behaalden
ieder 5 stemmen. Nu beslist 't lot ten
gunste van dhr. J. Smits.
4. Wijziging begrooting 1927.
Deze wijziging, in entvangsten en
uitgaven tot een gelijk bedrag van
f 2500.—, werd m.a.s. goedgevonden.
De Voorzitter stelt dan aan de orde
een verzoek aan Waspiks Belang, om
aan de drie bestaande veemarkten
nog 2 bij te voegen, één voor Novem
ber en één voor April. Voor premie
stelt de vereeniging f 30 beschikbaar.
Echter zag men gaarne dat op deze
markten, de kramers van buiten de
gemeente werden geweerd.
Verschuren. Een veemarkt zonder
kramen is geen markt, vooral niet in
een kleine plaats. Ik ben wel voor
een premie-systeem als dit in 't belang
is voor de markt en een grooteren
toevoer van vee met zich brengt.
Maar als dit niet zoo is dan hebben
wij aan twee markten werkelijk gev
noeg. 't Lijkt me niet goed om kra
men te weren, daarmee zal men een
markt niet in stand kunnen houden.
Voor enkele inwoners brengen de
kramers misschien een klein nadeel,
maar dat weegt niet op tegen 't alge
meen belang. Eerlijk gezegd zie ik er
niet veel in om nog twee markten aan
de bestaande te voegen, maar 't is in
elk geval toch wel te probeeren.
v. d. Rijken. Die veemarkten zijn
toch wel in 't belang van den boeren
stand.
Verschuren. Ze zijn zeker nuttig,
maar de vraag is, kunnen wij ze in
stand houden We hebben nu nog
twee goede markten, en als we deze
gaan uitbreiden dan vrees ik, dat 't
niet veel zal worden. En als alleen
de prijzen moeten trekken, dan houdt
de markt op den duur toch geen stand,
v. d. Rijken. Ik begrijp niet dat de
boeren zich door een prijsje naar de
markt moeten laten lokken. Dat vind
ik beneden de waardigheid van den
boerenstand.
Voorzitter. Als voorzitter van Was-
piks Belang, kan de heer Brokx mis
schien wel een toelichting geven,
Brokx. Onze vereeniging wil alles
doen om Waspik vooruit te brengen
en daarom zijn we met dit verzoek
gekomen. De laatste markten hebben
een zeer goed resultaat gehad en nu
denken wij in die richting nog meer
te bereiken. Daar hebben we onlangs
nog een zeer levendige vergadering
over gehad. Wij waren er wel voor
om kramers toe te laten, maar de
meeste winkeliers kwamen daartegen
op. Van hun standpunt hebben ze
natuurlijk gelijk. Maar kramers bren
gen toch altijd meer bedrijvigheid
mee.
v. d. Rijken. Dat werd toen wel op
de vergadering gezegd, maar ik geloof
er niets van dat vreemdelingen hier
extra op de markt zullen komen koo-
pen. 't Is hier geen markt als in den
Bosch. De practijk bewijst dat de
menschen allemaal naar de groote
steden gaan. 't Platteland wordt door
de groote centra ontvolkt.
Smits. Is 't nu de bedoeling om ook
de kramen van de bestaande markten
te weren
Voorzitter. Neen, alleen voor deze
AAMBEIEN
AKKF.R'»
KLOOSTERBALSEM
extra markten.
Brokx. En dan nog maar bij wijze
van proef.
Voorzitter. Ik zal 't verzoek in stem
ming brengen.
M.a.s. werd tot inwilliging van t
verzoek besloten.
Rondvraag.
Voorzitter. Ik heb destijds al eens
medegedeeld, dat bij B. en W. t voor
nemen bestaat om den gemeenteraad
een plan voor te leggen tot verbete
ring van wegen In onze gemeente.
Als de Raad zich in principe met 't
plan kan vereenigen dan zouden we een
deskundige kunnen raadplegen en een
begrooting laten maken, 't Plan be
staat om allereerst eerst den Parallel
weg te verbeteren en de klinkers van
dien weg te doen vervangen door
platte keien. De klinkers uit den
Parallelweg zouden we dan kunnen
benutten tot verbetering van het Dijkje,
te beginnen bij Wolfs, 't Derde plan
is om de kaden langs de Haven te
bestraten en wel van Vrouwkensvaart-
sche haven en de Kerkvaartsche haven.
En 't vierde plan is om den weg in
Waspik—Boven met macadam te be
werken. Als we nu een deskundige
hebben gehoord, dan zouden we mis
schien al 't volgend jaar met de
werkzaamheden kunnen beginnen Wij
achten dit de beste weg. Den Parallel
weg moeten we in elk geval ver
beteren, want van hooger hand werd
ons hier reeds op gewezen.
Brokx. De plannen zijn zeer zeker
toe te juichen. Welke keien denkt U
te benutten voor den Parallelweg?
Voorzitter. Platte keien.
Brokx. Ik heb ze in Tilburg gezien,
dat zijn prachtige keien voor bestra
ting. En de beschoeiing langs de
Haven?
De Voorzitter antwoordt dat hem
tweede hoofdstuk.
NUMMER 82.
WOENSDAG 10 OCT. 1927.
en Unsslrutsrke
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentlën
20 cent per regel; minimum 1,50.
BH contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Ad verten tlën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN'
Vrij bewerkt naar den roman van
Looise B. B.
leiding en hij was den donkeren weg opge
gaan der woeste hartstochten van spel en
drank, die hem naar den afgrond voerden.
O, nog eens zoo te mogen hopen en verwach
ten als Huibert, hoeveel zou hij er niet voor
willen geven en ongedaan maken
11)
En Wolf, antwoordde de oude dame,
met haar innemenden glimlach haar vreem
den neef aanziende en hem hartelijk toe
knikkende, als ik zoo'u haast maakte dit
huis weer op orde te brengen, was het om
dat ik mijn jongen varensgast „tehuis" ver
wachtte. Ik wist-niet wat er al zwervende
van hem geworden was, in elk geval moest
hij hier een veilige haven vinden.
Zij stak haar oudsten neef hare vrije
hand toeEn wees jij er ook welkom,
Wolf. Wat ben je lang weg geweest! Ik
hoop dat je mijn huis zult leeren beschou
wen zooals Huib dat doet
De oude dame was verwonderd over den
blik, zoo verlangend en zoo droevig tevens,
dien zij opving uit de oogen van haar oud
sten neef. Hij boog zich over hare hand
met eene beweging, als wilde hij knielend
zich tegen haar aandrukken, met een stille
bede om hudp en ontferming. Hij kuste haar
de hand, zooals een boetvaardige zondaar
het kleed kust der Madonna. Wat knagende
smart en afgunst was daar eensklaps in
zijn ziel. O, gelukkige Huib, zóó te kunnen,
zóó te mogen thuis komen
Nu eerst begreep hij de kracht van het
•pantser, dat deze vrouwen om het hart ge
smeed hadden van den jongen man, dat hem
in vreemde landen, ver van haar. behoed
had voor alle kwaad. Voor hem, den verlo
ren zoon, had de herinnering aan trouwe
moederoogen, aan lieve blauwe kijkers* niet
geblonken als sterren in den nacht der ver-
Dreunend sloeg de huisdeur van den be
roemden professor achter Wolfgang dicht.
En wie hem daar zag loopen. met een gelqk-
matigen soldatenpas, de breeds schouders
flink naar achteren en de strakke trekken
van zijn ernstig gelaat in onbewegelijk be
dwang. zou de wanhoop vermoed hebben,
die zijn hart beroerde. Daar was alleeil een
somber vuur, dat gloorde in zijn diepliggen
de oogen.
Ten derde male, in deze éóne week, had
hij van de voorgangers der medische weten
schap moeten liooren, hoe hij daar in dat
verre tropische land zijn leven door eigen
schuld verwoest had, hoe zijn leverkwaal
en zijn aangetaste longen door losbandige
levenswijze ontstaan, ongeneeslijk waren
geworden. En telkens, als uit koele mond
zulk een vonnis klonk, was het hem geweest
of een ruwe plompe voet een teeder bloempje
van hoop, dat in zijn hart begon te ontkie
men tusschen de puinhoopen van verloren
levensvreugd, weer onmeedoogend vertrapte.
Maar de hoop is veerkrachtig, en nul bi,
hem de liefde ontwaakte, zooals de knop
eener najaarsbloem eerst laat openspringt
na lenteluwte en zonnewarmte, nu wilde hij
niet gelooven. dat de eerlijke worstelstrijd,
dien hij was aangevangen tegen oude, slechte
ingekankerde gewoonten, nutteloos zoude
zijn. En hij liep voort, met stijf saamgekn -
pen lippen, den weg inslaande naar het
station, steeds bij zichzelf herhalende, dat
het niet waar kon zijn, wat hij zooeyen ge
hoord had. Verwoest, zijn leven, zijn toe
komst!
Och, als hij alleen maar lijden mocht
maar hij dacht aan twee donkerblauwe oo
gen, zooals zij hem aangezien hadden, toen
zij zich vol vertrouwen aan hem hadden
overgegevenAlles, wat hij kon doen om
genezen te worden, mocht hem niet te veel
zijn; dit nam hij zich ernstig voor, al was
Goud
Velen, die in hevige mate
aan aambeien leden, onder
vonden onmiddellijk verlich
ting door de toepassing van
eto gevolg van de xeer
bij rondere antlieptiache
werking van deren ver
zachtenden baUem.
zijn posen een bovenmensclielijke worste
ling.
Hoe is het, wat heeft nu <le professor
gezegd? Moet je nog een badkuur doen,
strenge matigheid in acht nemen?
Zoo werd hij thuis komend gretig onder
vraagd. Op Huib's levendige vragen gaf
Wolfgang slechts door hoofdknikken ant
woord. Hij wierp zich in een armstoel en
zeide. dat hij doodaf was.
De broeders hadden nu kamers in het
zelfde huis op het Plein. Een ruim vertrek,
met drie ramen uitziende op het groote vier-
vlak aan hun voeten, was hunne gemeen
schappelijke zitkamer. Wolfgang tuurde
naar buiten, naar de kruinen der olmen, die
als een grove sluier zich weefden tegen de
grijsblauwe lucht en een groenachtige scha
duw wierpen in de kamer. Hij zag er wer
kelijk vermoeid uit en daarom viel Huib
hem niet langer lastig met vragen.
Maar in zfln levendigheid kon hij niet
lang zwijgen en al heel spoedig zeide hij
dus; Weet je het al? Oom en Hilde, zijn
gisterenavond thuis gekomen. Ik ontmoette
ze zooeven, toen ik in het Bezuidenhout
mijn dagelijksche opwachting kwam maken.
Ze vroegen dadelijk naar je, Wolf. Ik zeide
dat je reeds voor de derde maal een profes
sor waart gaan consulteoren. .Te had toen
het bezorgde gezichtje van Hilde moeten
zien, 't kind schijnt nog altijd even teerge
voelig. Is Wolfgang dan ziek, toch niet
gevaarlijk! vroeg ze en er was angst in
hare van schrik wijd geopende oogen
Nooit was Wolfgang's gezicht zoo ondoor
grondelijk geweest als nu. terwijl 't berouw
niet knagende wreedheid hem pijnigde en
hij weer dat onmeedoogende „verwoest" van
daar straks meende te hooren.
Huib ging onbevangen verder: Nu, ik
heb haar natuurlijk gerustgesteld en gezegd
dat je zonder twijfel van avond zou komen
om je opwachting te maken
Van avond komen en zich laven aan 'le
klare, heldere diepten barer trouwe, kinder
lijke 'oogen, zich te laten omringen door den
zachten, melodieusen klank barer stem......
hij dorstte ei» naar. zooals e n woestijnreizi
ger smacht naar kristalhelder koel water.
Maar als hij werkelijk kon worden, zooals
zij hem idealiseerde, dan mocht hij niet ko
men, n u nog niet. Eerst moest hij haar
waardig worden. En nogmaals overwon zijn
eerlijkheid.
Het spijt mij. dat ik vanavond nmt
gaan kan, zeide hij, en toen, den teleur-
gestelden blik opvangende van Huibert,
voegde hij er ophelderend hijVooreerst
tien ik te moe en morgenochtend wilde ik
reeds vertrekken. Tk ga naar Karlsbad.
Morgen alMoet het dan zoo haastig?
Ja... op bevel, jokte de oudste om
overtuigend te zijn. En dan, Huib. weet
je niet meer. wat ik te Parijs vertelde, hoe
al dat gevraag naar mijn gezondheid me
werkelijk ziek zou maken, 't Is een soort
suggestie, moet dat nu weer beginnen, ik
gevoel me toch al niet heel wel!
Wolfgang's uiterlijk was in overeenstem
ming met zijne woorden en Huibert vond
het daarom beter niet verder aan te drin
gen. Maar de teleurstelling week niet van
het gezicht van den jongste, toen hij ant
woordde: Het is wel gauw, Wolf. wij
zullen het druk hebben vandaag, om mor
genochtend reeds te kunnen vertrekken.
Al weer dat noodelooze ..wij", mijn
jongendezen keer ga ik alleen.
Maar Wolf. zoo ziek, is dat nu voor
zichtig?
Wolfgang bemerkte, hoeveel minder stel
lig de toon was, waarmede Huib aandrong,
als hij een vorigen dergelijken strijd en daar
om zeide hij beslist: Nonsens, zoo ziek
ben ik niet. dat ik me zelf niet zou kunnen
redden op reis.
Ik wil je niet mee hebben, al was het al
leen om je vervelend gezicht te ontgaan,
want op zulke hadplaatsen is het verschrik
kelijk eentonig voor gezonde menschen. En
dan Huib. ze zouden je te veel missen in
het Bezuidenhout, nu ze je pas terug heb
ben. Je hebt het zelf gezegd, wie 'weet hoe
kort je non-actief zal zijn.
Huib liet zich heel gemakkelijk overhalen;
hij was alleen vol ijver voor Wolfgang's
koffer en valles te pakken. Wolfgang glim
lachte bitter over deze lichte overwinning.
Zouden nu werkelijk hunne levenswegen
beginnen uiteen te loopen? Hij vreesde er
voor.
EENE IDYLLE.
„Beste Wolf.
Volgens afspraak schrijf ik je dikwijls.
Al had je mij die belofte niet afgedwongen,
dan zou ik toch niet kunnen nalaten je veel
te schrijven. Maar ik had jou de belofte
moeten afpersen in plaats van jij aan mq.
Want nog altijd wacht ik op ccn uit voer igen
brief van je.
..Ik ben hier goed aangekomen en hegm
aan de kuur", is de inhoud van de eenige
briefkaart, die ik van je ontving. Kon een
telegram korter zijnJe zult me antwoor
den„Beste vent, wat moet ik je anders
schrijven, dan dat. ik in een hotelkamer ge
kropen ben, vies bronwater drink en de
kuulr streng volg? Is dat zoo belangrijk te
hooren?" Nietwaar Wolf, zoo'n antwoord
ligt op je lippen. Mijn waarde, wijze oudste,
wat voor bijzonders gebeurt er in mijn le
ven en toch is dit reeds de derde brief, dien
ik aan je schrijf. Ik heb dit velletje post
papier reeds omgeslagen en hen vooreerst
niet van plan mijn pen neer te leggen. Zoo
zie je. welk een verschillende opvatting wij
hebben
Nog altijd breng ik mijn vrijen tijd door
in het Bezuidenhout. Als het mogelijk was.
is het daar in huis nog gezelliger dan vroe
ger. De twee schoonzoons en het kleine grut
breken op aangename wijze aan tafel de rq
van louter lichte kleedjes. Want je moet
weten. Wolf, de familie is nu voltallig. Jet-
tie's huzaar is terug van zijn paarderikoo-
periJ en. tot vreugde der geheele familie,
hier in garnizoen gekomen. Mevrouw en de
luitenant Rentinga hebben nu hun huis in
de Jnvastraat betrokken. Van Werden heeft
zijn zomerverlof gekregen en met vrouw en
kind kamers genomen in het. groote pension,
dicht hij de ouderlijke woning.
(Wordt vervolgd).
