Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen, De Ontwapening. Witte 'Rozen DOOR.EBMMarca FPK< FEUILLETOri RECHTZAKEN. WOENSDAG 7 DECEMBER 1927. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. Het moet helaas weer worden ge zegd practische resultaten zijn door de voorbereidingscommissie voor de ontwapeningsconferentie te Oenève niet bereikt. Het veiligheidsvraagstuk blijft nog even geheimzinnig, het ver band tusschen veiligheid en ontwape ning blijft de bereiking van goede resultaten in den weg staan. De vei ligheidscommissie is benoemd, ziedaar het feitelijk netto—resultaat van de geruchtmakende zitting der commissie. Toch vertoont de balaas ook goede zijden. Wat zoo zeer gevreesd werd, nl. dat Duitschland door de aanwezig heid van Rusland verlokt zou worden de samenwerking met Frankrijk er aan te geven, is niet geschied. Voorts schijnt men het er vrijwel algemeen over eens te zijn, dat slechts resultaat verwacht kan worden van practisch werk. Men is niet ingegaan op de lokstem der Russen, die het heele complex van vraagstukken nog eens onder de loupe wilden nemen. De Russen hebben niet veel bereikt. Met hun voorstel tot radicale ontwa pening is niet ten onrechte den draak gestoken. Litwinof en de zijnen hebben trouwens zelf vooraf geweten, dat een dergelijk voorstel bij den huidigen toestand niet te verwezelijken was. Waar wij met al die ontwapening heengaan moge blijken uit 't volgende lijstje. Alleen de overwonnen landen zijn vrijwel ontwapend, terwijl Scan dinavië en Nederland op dit terrein een uitstekend voorbeeld geven, door te gaan zoover als eenigszins doen- lijk is. De volgende getallen spreken dut delijk genoeg: Italië: 40 millioen inwoners, heeft een leger, dat in vredestijd 150.000 tot 350.000 man sterk is. Frankrijk: 40 millioen inwoners, heeft een leger, dat in vredestijd 626 000 man sterk is (29 000 officieren). België: 7.4 millioen inwoners, heeft een leger, dat in vredestijd 90.000 man sterk is. Tsjecho Slowakije 13 6 millioen inwoners, heeft een leger, dat in vredestijd 150.000 man sterk is. Polen: 27 millioen inwoners, heeft een leger, dat in vredestijd 310.000 man sterk is. Joego-Slavië 12 millioen inwoners, heeft een leger, dat in vredestijd 114.500 man sterk is. Roemenië: 17l/j millioen inwoners, heeft een leger, dat in vredestijd 125 000 man sterk is. De overwinnende landen, zonder Engeland, houden dus in vredestijd 1.750.000 man op de been In oorlogs tijd kan dat getal voor de veldlegers direct worden opgevoerd lot 16.500.000 man! Afgezien van de hoogste com mando's, en van de z g. „speciale troepen", die in de moderne legers een steeds voornamere rol gaan spelen, bezitten Italië: 30 infanterie—divisies, cavalerie -divisies, 3 Alpen brigades Frankrijk: 32 infanterie-divlsies 5cavalerie—divisies. 1 Alpen- brigade België: 3 infanterie divisies, divisie—kaders. Tsjecho Slowakije 12 infanterie divisies, 2 infanterie—brigades, 3 cavalerie—brigades Polen: 30 infanterie—divisies, cavalerie—divisies, 5 cavalerie—brf gades. Joego-Slavië: 17 infanterie—divi sies, 2 cavalerie divisies.1 Roemenië: 23 infanterie-divisies, 2 cavalerie divisies. De nationale veiligheid en de inter nationale verplichtingen schijnen dus wel zware offers te vergen van de landen, die als overwinnaars uit het wereldstrljdperk getreden zijn! Zal Genè/e ooit zijn ontwapenings- taak tot een goed einde kunnen brengen loren en ook prof. dr. Otto Lanz, een dag te voren in allerijl uit Amsterdam geroepen, vermocht niets meer te doen tegen den naderenden dood. Dr. van Vredenburg was in October 1874 te 's Gravenhage geboren. Na zijn universitaire studies te hebben voltooid, werd hij werkzaam gesteld aan het departement van Buitenland- sche Zaken te 's Gravenhage. Vervol gens was hij successievelijk attaché bij de legaties te St. Petursburg, Wee- nen, Berlijn en zaakgejasligde te Lis sabon. In 1910 ginj- hij als gezant naar Boekarest, waar hij tot 1917 bleef. Toen ging hij naar Stockholm. Sedert 1919 was hij buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister te Bruss 1. Dr. van Vredtnburch was in de diplomatieke wereld der Belgische hoofdstad een geziene persoonlijkheid. Ook onder de Belgische autoriteiten telde hij door zijn hartelijken omgang en stillen eenvoud niet anders dan vrienden. Zijn diplomatieke talent wist hij te laten gelden als president van de in 1917 en 1918 te Berlijn gehou den Engelsch Daitsche conferentie voor de behandeling van krijgsgevan genen en bij de onderhandelingen over het Naderlandsch-Belgisch ver drag. Enkele weken geleden nog onderteekende hij namens de Neder- De Radioverbindingen met Indië en andere landen leveren zeer bevredigen de resultaten. Ziet men de groote vlucht en uit breiding welke de telegrafie in de af- geloopen 75 jaar heeft genomen, dan lis er alle reden dezen dag met dank- De moderne, de christelijke en del baarheid en erkentelijkheid te herden- hnlipi/p hnnri hphhen thans naar I ken. Grasso's Machinefabrieken. landsche regeering het Nederlandsch- Belgische intellectueele accoord. Voor de Nederlandsche kolonie in België is het verscheiden van jhr. van Vredenburch een zware slag. Uit de meubelindusirie. katholieke bond hebben thans, naar het Volk meldt, in een brief aan de werkgevers het contract opgezegd De loopende contractperiode eindigt 10 Maart. Zaterdag herdachten Grasso's Machinefabrieken te 's-Hertogenbosch hun gouden jubilé. Den heer Henri Grasso werd door het personeel diens door den kunstschilder P. Slager, ge schilderd portret aangeboden. Verder kwamen tal van bloemstuk ken en felicitaties binnen. In het Oranje-hotel werd van 3-5 uur een druk bezochte receptie gehouden ter wijl des avonds het persom el een feestavond had in de groote zaal van Casino. Aan het personeel werd voorts een feestgeschenk onder couvert aange boden. terwijl door de firma f 10 000 werd gestort als eerste bijdrage voor een te vormen pensioenfonds voor 't personeel „u,u„80, De Politie-rechter veroordeelde we- Bovendien was inmiddels een kabel-1 gens overtreding der hondenbelastirjg verbinding met Engeland tot stand ge- A u,p- BINNENLAND. De Nederlandsche gezant te Brussel overleden. Jhr. dr. C. G W. F. van Vreden burch. Hr. Ms. gezant te Brussel, is Zaterdagavond overleden in de kliniek van dr. Mayer, aldaar, waar hij in het begin van de week wegens blinde darmontsteking was geopereerd Sedert Zaterdagochtend was door de groote zwakheid van het hart alle hoop ver- komen, waarover niet alleen Neder- landsch verkeer doch ook transito-ver keer van en voor Duitschland en Scan- I dinavië werd onderhouden. In 18G5 werd op voorstel van Frank rijk te Parijs eene algemeene Europee- sche Telegraafconferentie bijeengeroe pen, welke een algemeen Verdrag met bijbehoorend dienstreglement vaststel de. Het telegraafnet werd in het binnen- I landsch verkeer gaandeweg uitgebreid. C v. H. te Waalwijk, A. v. D. we duwe S te Waalwijk ieder conform den eisch tot f 2.50 boete subs. 1 dag hechtenisslraf. Mishandeling. De rechtbank veroordeelde W. A. P mandenmaker te Vlijmen, wegens mishandeling op G. de Jong tot 14 dagen gevangenisstraf conform den eisch. Gerechtshof. Het gerechtshof uitspraak doende landsch verkeer gaandeweg uugeuieiu. r n De groote uitbreiding, die bet telegraaf-1 in ^ooger ereP Maastricht ter net heeft verkregen door de oprich- te Waalwijk thans teMaastricht ter 1 zake van overtreding van art. w. v. Str. tot één jaar gevangenisstraf voorwaardelijk. ling van hulptelegraafkantoren, hangt samen met de uitvinding van de tele foon en de microfoon. Het eerste hulptelegraafkantoor werd 15 Febr. 1881 geopend te de Cocks- dorp op Texel. Einde 1926 bedroeg het aantal kan- I toren, hulpkantoren en stations dat voor den telegraafdienst was openge steld in totaal 2258, waarvan 908 hulp kantoren en 688 stations. ABONNEERT U op dit Blad, dat U het nieuws uit de Lang straat en Omgeving het UIT GEBREIDST geeft. 3). De Echo van het Zuiden, en Laiiffslnuitselie Courant Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.28. Franco per poet door het geheele rflk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*, franco te zenden aan den Uitgever. PrJJe der Advertentiên 20 cent per regel; minimum 1,50. Bfl contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiên moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons be*lt zQn. JUBILé RIJKSTELEGRAAF. 't Was Donderdag 1 Dec. 75 jaar gele den, dat de dienst der Rijkstelegraaf ge opend werd tusschen de; kantoren Am sterdam, Breda, Dordrecht, Den Haag, en Rotterdam. Oorspronkelijk op bescheiden schaal begonnen, door de Hol. IJzeren Spoor weg Mij. geëxploiteerd in 1845 voor publiek verkeer geopend, nam de Staat in 1852 de exploitatie over, opdat des Rijks belang beter zou worden behar tigd. Alle particuliere maatschappijen gingen successievelijk in Rijksdienst over. In 1857 waren de voornaamste plaat sen in Nederland telegrafisch verbon den en bestonden de gewenschte aan sluitingen met België en Duitschland. HWaCtUPpy VAN VERZEKERING OP HETLEVEfl van „DE ECHO VAN EET ZEIDEN". Uit liet Duitsch van EÜFEMINA VO» ADLERSFELD-BALLESTREM. ■x Natuurlijk meent Sigrid het even goed misschien nog heter dan ik, maar ieder moet toch zijne natuur volgen, niet waar?" Maar nog eer de vorst antwoorden kon, keerde gravin Sigrid zich halflacliend om. ..Niet. zoo luid, Iris", zeide zij schertsend. ..O, Sigrid, jij benfc ook veel, veel beter en wijzer dan ik", was het berouwvolle, over moedige antwoord. .Berouiw heeft zij altjjd,, de zondares, maar ze verbetert zich niet", riep Sigrid den vorst over de schouders toe, en de zach te uitdrukking, die hare pekken daarbij aannamen, stond haar zeer goed. „Men zou meenen, dat de gravin, uwe zuster, minstens twintig jaar ouder was dan u en geroepen om de rol van moedor over u te spelen", zeide Hochwald lachend. dat doet zij ook", antwoordde Iris ernstig. „Maar zij is ook onze goede huls geest en bestuurt, sedert mama dood is, ge heel alleen het huishouden. In tusschen was men in de muziekzaal ge komen, waar de Koningin zicli reeds met. de schoone Amerikaansche onderhield. Nadat lief, gezelschap voltallig en alles stil was, zong juffrouw Fuchsia Grant hare neger liederen, terwijl Boris haar daarbÜ accom pagneerde. Zij zong eerst liet. melancholi sche ..The sun shines bright in the old Ken tucky-home, 't Is Summer, the Darkies are gay The corn-top ripe and meadows in the bloom, Whilete birds make music all the day dan bet treur-naive Master's in fhe old. cold ground", en ten slotte het overmoedi ge ..Wait for the Waggon". En toen er aan den hflval geen einde wilde komen, zong zy met bekoorlijke stem nog het lied van JiVm-Juni uit de „Mikado" van de zon en de maan. De Koningin knikte zeer genadig, en toen daarop niemand anders zich aanbood, vroeg zij of men nog meer muziek zou liooren. Nu trad Snscha, met een vioolkist in de hand. naar voren en zeide tot de vorstin „Gravin Erlenstein is een ware vioolfee. Maar om haar te liooren. vrees ik\ dat men eerst het bevel van Uwe Majesteit noodig heeft". Ik lieh hier niets te hevelen, maar ver zoeken Jean men overal", antwoordde de Koningin met een vriendelijk lachje tot do hoog blozende Iris gericht, die Sasclio ver wijtend aanzag en haar toen toefluisterde „Dat is verraad aan de vriendschap, Sa'schaAchter mijn rug om mijn Amatie t? laten halenO, o". Maar Sasclia liad liaar zin. want Iris speelde altijd slechts in kleinen kring. Graaf Erlenstein zelf keek een beetje donker, maar hij moedigde zijn dochter aan. waarop deze. gevolgd door Sigrid. die haar spel be geleidde. zich naar de piano begaf. De bei de zusters kwamen spoedig overeen, dat een „Rêverie" van Vieuxtemps het meest go- schikt voor plaats en tijd was. en Iris legde de kleine, bruine viool tegen den slanken lials en hief den strijkstok op Daar viel haar blik op liet. gezelschap, iedereen wilde do blonde, bekoorlijke, jeug dige gravin zien zij werd bleek tot aan do lippen en liet de hand met den strijkstok weder zakken. Daar zag zij ook Marcellus Hochwald, die in de naaste vensternis stond, en liij groette haar. als om haar aan te moedigen, met een voor anderen nauwe lijks zichtbaar hofdknikje maar Iris had het evenwel bemerkt, want een bekoorlijk lachje dankte hem zfl liief den strijk stok nogmaals op, en toen klonk het als Bngelenmuzick van de snaren, helder, vol en aangrijpend. Reeds na de eerste maten had zij hare verlegenheid overwonnen, zij liet. zich geheel door de macht der miltziek medesleepen, zoodat zaal en mensclien ver dwenen. en hare groote, anders zoo lachen de kinderoogen. namen een ernstige uit drukking aan. Een oorverdoovend salvo van applaus, bravo en „bis-bis" roepen volgde op den laatsten, zaclit wegstervenden toon en deed liet jonge meisje bijna tot tranen schrikken. Maar eer zij nog tot bezinning was gekomen, liad de Koningin haar reeds met een voch tig oog in de armen gesloten en haar een kus op de gloeiende wangen gedrukt. „Hoe rijk is u met deze gave des hemels", zeide zij bewogen. „U heeft mijn arm hart niet uwe muziek verkwikt en gelaafd, zoo als sinds lang niet meer. Hier. neem dezen ring, dien ik u als een aandenken aan mij verzoek te dragen. Moge by u geluk aan brengen, meer geluk dan mij". Daarna vertrok de Koningin. Toen zij door de vrouKv des liuises en liaro kinderen begeleid, zicli verwijderd had, moest Iris ren oorverdoovenden vloed van loftuitingen over haar spel liooren. Zwijgend hoorde zij toe en trok zich toen terug om hare viool zorgvuldig in de kist te leggen. Plotseling stond vorst Hochwald voor haar. „Ik kom u zeggen, gravn", sprak hij. „hoe diep uw spel mijn hart bewogen en ontroer 1 heeft". „Ik dank u", antwoordde Iris en reikte hem de hand, die hij een oogenblik langer vasthield dan misschien noodig was, ter wijl zijn blik den haren zocht. Zij weerstond dezen blik goed. maar een liooge blos en een doodsche bleekheid wisselden elk a nder plotseling af op haar bekoorlijk gezicht. Toen vorst Hochwald de kleine, slanke hand met de zachte vingers losliet, zag hij daar aan den ring der Koningin schitteren 'n langwerpige, wonderschoone opaal, met dia manten omzet. „Een sclioone ring. niet waar", voegde zij hem toe. „En toch zou ik niet wenschen dat u' hem droeg, gravin" „Waarom niet?" ..Ou) twee redenen. Ten eerste omdat de opaal volgens oude tradities geheimzinnige krachten zou bevatten, die zijn drager on heil aanbrengen", antwoordde de vorst. „Maar", zeide Iris met verwonderde oo- gen „maar dat is toch zy bleef steken. „Rijgeloof, wilt u zeggen", vervolgde liy. ...Ta gravin, de menski heeft zoo zijn zwak ke zijden, vooral in bepaalde opzichten". „Dat begrijp ik niet geheel", zeide zij verwonderd. „Nu en uw tweede reden, vorst?" „Mijn tweede reden is zoo klaar als de zon. Ik geloof namelijk; dat voor uwe han den slechts twee soorten van ringen be stemd zijn „Nu „Voor de rechter een eenvoudige, bree- de. gouden ring „Een trouwring?" vroeg Iris lachend en zoo onschuldig mogelijk. ...Ta", zeide de vorst. „Nu en voor den linker „Voor de linker herhaalde hij en bleef toen steken. „Neen gravin, u mag de zen opaal niet dragen, werkelijk niet", voeg de hij er levendig aan toe. %U is niet gescha pen voor ongeluk en leed en nacht bedenk eens.wanneer deze opaal werkelijk de zon zou) uitdooven. die u noodig heeft om te le ven. Ik zou zeggen, geef mij dezen ring, en ik zal u een anderen daarvoor geven, maar ik lien bijna een oud man, ini elk geval een man in den herfst des levens en u zou mij de kostbare herinnering aan de tranen eeuer Koningin niet toevertrouwen". „Maar men zegt toch altijd, dat men zich op den ouderdom meer verlaten kan dan op de jeugd", zeide zij lachend. Ily zag haar zichtbaar bewogen in de heldere onschuldige kinderoogen. „God zegene u", sprak hij zacht, zófl zacht, dat zij hem nauwelijks kon verstaan, en op dit oogenblik kwam graaf Erlenstein 1 0111 zijne dochter te zeggen, dat liet tijd was naar liuis tégaan. Hij had Sigrid reeds uit de menigte opgezocht en bleef nog even, om van de vrouw des huizes afscheid te nemen, j Vorst Hochwald maakte van deze gelegen- i heid gebruik om den graaf verlof te vra- j gen, hem te mogen bezoeken, waarop deze liem vriendelijk ten antwoord gaf, dat hem dit een groot genoegen zou doen. „Het is echter nog tamelijk verward bij ons, omdat alles door de verhuizing nog niet op zijn plaats staat, maar een plaatsje om to praten zal er. met liehulp mijner doch ters. nog wel te vinden zijn". Nadat allen vertrokken waren en vorst Hochwald zijn zuster goeden nacht liad ge- wensclit, ging ook hij. met zijn neef, die in Angleterre" woonde, naar huis. Daar nam hij afscheid van Boris, en Marcellus ging zijns weegs. Hij wist zelf niet hoe 't kwam, maar ee n vreemd gevoel maakte zich van hem meester, het was alsof een naam zich op de lippen van den eenzamen man drong - een vrouwennaam „Iris". „En zou ik daarom twintig jaar van mijn leven als een egoist in de grootste eenzaam heid hebben doorgebracht, terwijl er intufc- schen een bloem voor mij, kiemde, ontlook en opbloeide?" dacht hij: want niets ter we reld is voor de lioop toegankelijker dan het men schol ijk hart] waarvoor ze dan ook ze ker geschapen werd. die vriendelijkste der drie goddelijke zusters. Dan weder drong zich een andere twijfel hij liem op. De kinderen zijner zuster noem den hem altijd „oom" was het dus niet heel natuurlijk, dat Iris ook nooit anders aan hem, zou denken dan aani „om"? „Oom", hoe ontnuchterend, hoe verschrikkelijk pa triarchaal is dit woord en hoe tempert het eiken snelleren polsslag. O ja, men houdt van een oom, men schertst! en lacht onschul dig met hem of vertrouwt hem zijne zorgen toe en borduurt canapékussens of sluimcr- rollen voor liem. „Sasclin's oom" zal zij den man noemen, wiens doodgewaand hart zij door hare bekoorlijke reinheid deed herle ven. liij hoorde liet, liaar al met haar zoete, licfelykc stem zeggen (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1927 | | pagina 1