öTMWItIM MS VBABENHOEKIE. Pluimveeteelt. Voor Huis en Hof. RECHTZAKEN. No. 99. Zaterdag 17 Dec. 1927. 50e Jrg. TWEEDE BLAD. Vragen, deze rubriek betref- fende, kunnen door onze abonné's gezonden worden aan „De Combinatie" Postbus 895, Rotterdam Postzegel van 7'/2 cent insluiten. Eenige verkeerde gewoonten van het pluimvee. Tot deze verkeerde gewoonten re kenen we o.a het eierpikken. Deze verkeerde gewoonte is vaak een ge volg van het toeval, n 1. als ze bij ongeluk een ei stak trappen of een windei leggen. Btj een dergelijke ge legenheid krijgen ze .den smaak Deet" en dan is er practisch weinig aan te doen en in den regel is het maar ge raden om den schuldige te slachten en op te eten We raden aan om dit zelfs zoo spoedig mogelijk te doen. Er worden wel alle mogelijke en onmoge lijke middeltjes toegepast, die soms ook wel eens resultaat afwerpen, maar ook heel vaak ware dierenmishandeling zijn. Het eierpikken vindt zijn oorsprong, behalve in het boven vermelde, ook in een tekort aan kalkhoudend voedsel, of in het geven van onverkleinde eierschalen De middelen om dit euvel te voorkomen laten zich zeer gemak keltjk uit de oorzaken afleiden. Deze middelen zijn a. Zorgen voor voldoende kalkhou dend voedsel. b. Zirgen voor voldoende aantal legnesten. c. Deze nesten meermalen daags uithalen, om stuktrappen te voor komen. d. Het bestrijden van ongedierte. e. De nestenzoodaniginrichten.dat het naar achteren helt, waardoor het gelegde ei bulten het bereik van de kip komt, zoodra deze opstaat (valnesten). Afmaken van eierpiksters. Overvliegen van hoenders en eenden Door deze nare gewoonte is reeds menigeen de aardigheid van het hou den van kippen of eenden vergald Ze vliegen in buurmans tuin en dan is het lieve leven aan den gang. Door de beesten te gaan k Htwieken, maakt men het de dieren wel onmogelijk, dat ze zich nog langer met deze sport bezig houten, doch dan heeft mende beesten dermate in hu i uiterlijke pracht getroffen, dit het m ooie er voor een groot gedeelte af is. Wil het resultaat biijvepd zijn, dan moet deze knlpkuur na het ruien worden herhaald. Een o.i. betere methode is het volgende. De vier of vijf sterkste veeren van één vleugel splijt men met een vlijmscherp mesje, maar zoodanig, dat de snede niet verder gaat dan tot 2 cM. van het vrije uiteinde der veer. Men mag na tuurlijk niet hooger gaan dan tot de plaats, waar de spoel van de veer in de schacht vergaat. O ik deze bewer king moet men na het ruien herhalen, doch het voordeel van deze operatie is. dat het uiterlijk der dieren er niets onder lijdt. Een ander middel, dat evenwel dui delijk zichtbaar is, bestaat uit het onbruikbaar maken van een vleugel, door er een band omheen te binden. De band mag hoogstens 3 a 4 maan- den onafgebroken om den vleugel zitten, daar anders verlamming kan optreden. Met het oog hierop, doet men beter <.m deze band maandelijks te doen verwisselen van den linker naar den rechtervleugel of omgekeerd Bovenstaande middelen kan men ook toepassen op andere vogels, be- halve bij eenden Indien deze zich de gewoonte van wegvliegen hebben eigen gemaakt, dan zit er niets anders op dan slachten Er wordt wel eens op- Sluiting als middel toegepast, doch dat is bij nu'eenden onmogelijk Vroeger werd bij eenden het It wieken wel toegepast en helaas ook nu nog wel. doch waar dit een volslagen dierenmishandeling is, zullen we hier niet verder op ingaan. Wegleggen en verstoppen der eieren Deze zoogenaamde verkeerde ge woonte is een zeer natuurlijke gewoon te, van het dier, doch niettemin ze bevallen ons niet en dan zeggen we maar meteen, dat het verkeerd ls. De grondoorzaak evenwel ligt in het in stinct van het dier, terwijl ondoelmatig ingerichte legnesten dit euvel in de hand werken. Wat h lenders betreft, mogen de nesten niet te plat van oodem zijn, noch te ondiep en ver dient de aanwezigheid van een kunstei aanbeveling. Eenden houdt men 's morgens zoo lang in het hok, tot ze hebben gelegd, vooral in het begin van den legtijd. Men voelt eenvoudig wie nog moet leggen en sluit ze op, met enkel drink water en vooral geen voeder Hebben ze gelegd, dan direct voederen. Ze hebben dan spoedig in de gaten, dai ze pas gevoederd worden, nadat ze hebben gelegd en dit brengt hen er toe, dit op de plaats te doen, waar men dit wensent. Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden. Toen Annie aangekleed was, nam Moeke haar op den schoot en liet haar Wie iets te vragen heeft kan zich wenden tot OOM WIM, „DE ECHO VAN HET ZUIDEN", WAALWIJK ANNIE'S CADEAUTJE. RrrrrrrrrtDe wekker liep af. Er kwam beweging in 't kleine bedje waarin Annie lag. Met de mollige vuistjes wreef ze haar oogjes uit en ging rechtop zitten. „Moe, moeke! „Wat is er liefje", vroeg Moe, die juist in de kamer kwam, om te kijken of de kleine meid nog sliep. „Moeke, is U nou jarig?" „Nog niet, Annie, morgen pas", was 't antwoord. „Maar we hebben toch vandaag feest, want morgen moet Riek weg, naar „kosjool", zei Annie weer. „O ja, dat is.waar ook", wist Moe ineens. Omdat Riet, Annie's zusje, juist op Moeders verjaardag weg moest, had de familie besloten dit feestje maar 'n dag vroeger le vieren. En het ongeduldige kleintje was maar wat in haar schik, dat 't dien dag al „feest" was. „Kleedt U mij nou gauw aan, Moe ke?", vroeg Annie en Moeke voldeed aan dat verzoek. Onder 't aankleeden stond Annie's mondje geen oogenblik stil. Ze vroeg wat het was, als, je jarig was, wanneer Moeke nou weer jarig was, enz. en Moeke probeerde zoo goed mogelijk op al die vragen te antwoorden. bidden. Met haar lief, hoog stemmetje, bad ze goed: „Lief Heertje, lief Vrouw tje, lief Engeltjes, Houd Annieke altijd lief en zoet." „En nou nog voor Moeke's jaardag", zei ze en ze bad: „Lief Heertje, laat Moeke nog dikwijls jarig zijn, Amen." Toen kwam ze op Moekes arm naar beneden. In de huiskamer werd ze met gejuich'ontvangen. Met haar lief stem metje riep ze: „Moeke is jarig en we hebben feest." Allemaal lachten ze en Riet riep: „Kom, Annie, nou je versje". Annie begon: „Moeke is jarig, o wat ben ik blij, „Want ik houd veel van Moeke en Moeke van mij. „En allen houden van Moeke 't meest, „Daarom is 't vandaag groot feest". Allen klapten in de handen..Annie werd er verlegen onder en vluchtte met een hoogrood kleurtje naar Moe ke, die haar op den arm nam en har telijk kuste. Toen gingen ze ontbijten. Even was Annie stil alsof ze nadacht. Ze sprong op van haar stoeltje en liep naar haar speelhoekje. Daar rommelde ze even in 't poppenwiegje en haalde van on der de dekens een mooi doosje van daan. Ze bekeek het van alle kanten. Inheemsche Aquariumplanten. Waar we hebben opgemerkt, dat verschillet de aquariums werden be dorven door waterplanten, welke hier voor niet geschikt zijn, zullen we hier in 't kort eenige inheemsche water planten bespreken, welke zonder eenig bezwaar geschikt zijn, om in een aquarium te worden geplaatst. In de eerste»plaats noemen we dan de Canadeesche Waterpest, die zoowel drijvend, als ondergedoken en in den bodem wortelend, kan worden gehou den. Deze plant is bovendien een uitstekende ontwikkelaarster van zuur stof en reinigster van tro bel water en wordt door de karperachtige vis- schen graag als .groenten" genuttigd. Men kan deze plant in alle slooten en plassen in overvloed vinden, omdat ze welig groeit. Af en toe verwijdert men de donker wordende, afstervende stengeleinden fjDeze plant leent zich ook uitstekend voor bodembeplanting en geeft vooral in eenigszins kale aquariums een heel mooi tffect. Als zodenvormers doen de Bies varens of Brasemkruid uitstekende diensten. Deze komt echter niet zoo veelvuldig voor, uitgezonderd in de Friesche meren. Naast deze blijvende planten, kunnen we als een tijdelijke opluistering het Sterrekroos aanbevelen. Verder is als drijvende waterplant ons Hoornblad onmisbaar. Deze plant ls altijd vol leven en is gemakkelijk met een steen- ije in een hoek vast te leggen. In het voorjaar beginnen ze uit te schieten en het is een pracht als men deze onderwaterboomen bewondert. Ze hebben kleine doornachtige uitsteek selijes aan de bladeren, waarmee ze net d'ij vend vuil opvangen en zoo het water helpen reinigen. Zijn ze vuil geworden, dan neemt men ze uit het water en spoelt ze onder de kraan af Waar deze planten niet wortelen, levert dit geenerlei bezwaar op. Ook deze plant wordt door enkele visch soorten gaarne als plantenvoedsel ge bruikt, terwijl de salamander ze bij voorkeur als nest gebruikt, hetgeen eveneens door de stekelbaars gebeurt, die zijn nest maakt van Hoornblad stukjes. Verder is Hoornblad een der weinige planten, welke onder water worden bestoven. Ook de Kikkerbeet kan heel goed als drijvende plant worden gehouden, terwijl ook het sierlijke Bronmos uit stekend geschikt is. Het verdient evenwel geen aanbeveling dit in een groot aquarium te gebruiken, omdat het spoedig door andere planten wordt verdrongen en dan verstikt. In een klein aquarium met wat salamanders mopen ze echter niet ontbreken. De diverse Kranswiersoorten zijn bedenkelijk, dat de uitspraak van den vooral voor den beginneling niet aan rechter in eersten aanleg, in een zaak te raden, omdat deze de dragers zijn van zoodanige beteekenis, tegelijk een van woekeralgen en ofschoon deze beslissing inhoudt in hoogste instantie, wel dood zijn te krijgen, door ze een met uitsluiting van de mogelijkheid tijdlang in een sterk bad van koper sulfaat te houden, lijkt het ons voor den beginner beter, zich ervan te onthouden. De aan de Kranswiersoorten ver wante N i tel la's kunnen gerust gehou den worden. Deze zijn fijner en slap- per, maar zijn vrij van woekeralgen en zijn gemakkelijk In den bodem te bevestigen We besluiten dit artikel met nog op te merken, dat hel absoluut uit den booze is, om wekelijks het aqua rium schoon te maken. In een be hoorlijk ingericht aquarium is zulks overbodig en men stoort hierdoor de harmonische samenleving in zoo'n kleine levensgemeenschap. die ons steeds meer genot g* eft en ons inwijdt in de geheimen der ratutr. Over eenigen lijd zullen we eenige grepen doen uit het leven van de diverse aquariumbewonrrs, waarbij we nog enkele wenken zullen geven. BINNENLAND. Unificatie Salarissen Burgemeesters, Secretarissen en Ontvangers. In verband met de aangekondigde wijziging der Gemeentewet, heeft het Hoofdbestuur van den Nederl. Bond v. Gemeente-Ambtenaren een adres ge richt tot den Minister van Binnenland- sche Zaken en Landbouw, waarin wordt verzocht in deze wetswijziging te willen betrekken de unificatie van de salarissen der burgemeesters, secreta rissen en ontvangers. Thans worden deze salarissen op grond van bepaling der Gemeentewet vastgesteld door de Colleges van Ged. Staten, de Gemeen- van hooger beroep èn van cassatie? 3. Acht de minister het niet urgent, dat aan de militaire rechtspraak, al thans in zaken, welke tot den krijgs dienst in geen verband staan, een einde kome? 4. Zoo ja, wil dan de minister de hiertoe noodige wetswijziging zoo spoe dig mogelijk voorbereiden? Bedriegelijke bankbreuk. J. B., koopman 's-Bosch, had zich te verantwoorden ter zake dat hij op 20 September 1927 te 's-Bosch, een rij wiel, waarop krachtens de Wet door den deurwaarder der belastingen be slag was gelegd aan dat beslag heeft onttrokken. Vanwege het O. M. is 1 getuige ge dagvaard. Wegens belastingschuld was er be- slag gelegd op de goederen van ver dachte. Hij moest met zijn rijwiel weg om zijn zaken te doen. Toen de deur waarder kwam om den boel te verkoo- pen was het rijwiel verdwenen. De rest was geen 7.00 waard.. De belasting schuld bedroeg slechts 7.60, maar ver dachte, die alreeds een dwangbevel had ontvangen, kon het bedrag onmo gelijk betalen. Verdachte zegt geen stuk, aan zijn vrouw beteekend, van den deurwaar der te hebben ontvangen. Het O. M. vond het bewijs niet. dus luidde de eisch vrijspraak. Brandstichting. N. v. d. M., timmerman, gedetineerd teraden gehoord, als gevolg waarvan de te Den Bosch, was, na anderhalf jaar salarieering der bedoelde functionaris sen op zeer uiteenloopende wijze is ge regeld. Teneinde de hieruit voortvloei- ende onbillijkheden weg te nemen, verzocht bedoeld bondsbestuur den in dienst te zijn geweest bij de firma Van Helmond en Boelens, timmerfa- brikanten te Vught, ontslagen, omdat hij dronk en daardoor ongeschikt werd aan de machine te staan. Verdachte, Minister te willen bevorderen, dat in 64 Jaar °ud, zocht overal werk, doch de Gemeentewet bepalingen worden opgenomen, waarbij de regeling der salarissen wordt overgedragen aan de Kroon, Ged. Staten gehoord. De militaire rechtspraak. Vragen naar aanleiding van de straf zaak tegen majoor dr. G. Het I weede Kamerlid Kleerekoper, heeft den minister van justitie de vol gende vragen gesteld: 1. Heeft de minister kennis geno men van het feit, dat dezer dagen voor het Hoog Militair Gerechtshof 'n straf zaak werd behandeld, waarin tegen den verdachte levenslange gevangenisstraf werd geëischt? 2. Acht de minister het niet uiterst vond niets. Vanuit Amsterdam kwam hij uit wraak naar Vught en stak in den nacht de fabriek in brand zijner Vroegere patroons voormeld. Gelukkig werd de brand tijdig ontdekt; de ramp was ook met betrekking tot de men- schenlevens, niet te overzien geweest. Verdachte was aanvankelijk voorne mens geweest de firmanten dood te schieten. De eisch wegens brandstichting luid de 8 jaar gevangenisstraf. De openbare veiligheid. Stond terecht: M. J. S„ chauffeur te aalwijk, terzake dal hij in den nacht van 10 op 11 October 1927, te Drunen, hoogst roekeloos met zijn vrachtauto sprong ze naar de feestelinge. „Moeke, als vanavond Opa en tante Rens komen, begint dan 't groote feest pas?", vroeg ze. „Zeker kindje", zei Moeke. „Dan krijgt U ook vanavond mijn cadeautje pas. 'kZal 'twel eens laten kijken, maar U mag 't nog niet zien." Ze haalde 't doosje van onder haar schortje vandaan en liet 't Moeder be wonderen. Maar toen borg ze 't weer heel vlug weg, bang dat anderen aan haar schat zouden komen en dat mocht niet. 't Was voor Moeke en voor Moe ke alleen. Toen 't ontbijt afgeloopen was, ging ieder zijn gewone bezigheden verrich ten. Annie moest wat gaan spelen. Ze bouwde een hooge toren van blokken en liet die Moeder en Riet bewonderen. Prachtig vonden die het. „Nou moet ie mooi stil blijven staan tot papa thuis komt", zei Annie; „zal U er goed op passen, Moeke." „Zeker liefje," beloofde Moeke. „Moeke", begon Annie weer, „mag ik nou naar tante Rens?" „Welnee, meisje", was 't antwoord, „er kan nou niemand met je meegaan en Tante Rens heeft 't veel te druk." „Hè, Moeke!"smeekte Annie. „Nee, Annie, er komt niets van, ga nou maar zoet spelen." „Ik wil niet spelen, ik wil naar tante Rens", dreinde Annie en in haar booze bui gooide ze heel haar mooie toren om, zoodat de blokken naar alle hoe ken van de kamer vlogen. „Foei!, nou is Annie heel stout hoor, en dat nog wel op Moekes verjaardag", bromde Moe. Annie begon te schreien. „Waarom mag ik dan ook niet eventjes naar Tante Rens, ik kan toch wel alleen", huilde ze. „Als Moeke nee zegt, blijft 't nee, dat weet Annie wel." Maar Annie was zoo maar niet te vreden en bleef huilen. Plotseling keek ze weer op en zei „Moeke, ik denk ergens over." „Nou kindje en waarover?" „Ik denk, ik denk", begon ze, „dat U 't doosje niet verdiend hebt. Ik alle maal standjes krijgen en U mooie Annie mag niet zoo stout zijn, dan is O. L. Heertje bedroefd en Moeke ook." Maar Annie hoorde al niets meer en liep huilend naar de keuken. Ze was boos, heel boos! In een hoekje ging ze zitten pruilen. Maar na een tijdje scheen ze spijt te krijgen over haar handelwijze. Ze liep naar de huiska mer, waar Moeke zat. Stil sloop ze tot dicht bij haar, en drukte 't kleine kop je tegen Moekes arm. Ze hief 't betraande gezichtje om hoog en zei toen: „Zijn O. L. Heertje en Moeke nou nog bedroefd?" „Als Annie aan O. L. Heertje ver giffenis vraagt zal hij wel weer veel van mijn kleine meid houden, en Moe ke ook." „Lief Heertje, ik zal heusch nooit meer stout zijn", beloofde Annie. I oen kroop ze stil op Moekes schoot en fluisterde haar in 'toor: ,,'k Denk dat ik het doosje toch maar geven zal." M. v. d. B. Dat zou een mooi doosje voor Moeke zijn. 't Was zoo'n prachtig doosjeJ doosjes, dat gaat niét U krijgt 't doos- In haar hartje voerde ze even strijd.je niet. Maar de liefde voor Moeke overwon toch en met 't doosje in de handjes Driftig stampte ze op den grond. Moeke keek heel boos en zei: Hoe men zelf stukken schildpad aan elkaar kan lasschen. Beste Oom Wim. Van Sinterklaas heb ik onlangs een echt schildpaddoosje gekregen, waar mee ik natuurlijk heel blij was. Maar ik heb er niet zoo heel lang plezier van gehad, want toen mijn broertje 't doosje erg hardhandig in zijn han den nam, brak hij er een stukje uit. Daar zit ik nu erg over in en mijn broertje ook. Hij heeft er natuurlijk veel spijt van, maar kan er niets aan doen. Nu dacht ik gisteren ineens aan U en Ons Vragenhoekje. En broer Henk vond ook, dat ik 't best aan U kon vragen hoe men schildpad aan eikaar kon maken. Ik zou heel blij zijn, als U mij kunt helpen. Uw Nich'je, Hermien B. Antwoord. Wel Hermientje, je bent met je St. Nicolaassurpiise dan ook al ongelukkig geweest. Ja. ik begrijp dat Henk het doosje niet met opzet gebroken heelt, Maar met er veel spijt over te hebben, ben jij nog niet geholpen hé! Ik zal je wel eens raad verschaffen, en als je mijn aanwijzineen goed opvolgt, zul jij je mooie schildpaddoosje weer kunnen gebruiken. Het is niet zoo erg moeilijk, om twee stukken schildpad aan elkaar te lasschen. Maar ik bedoel dan echt schildpad, afkomstig van het rugschulp der zeeschildpadden Met een vijl maakt men de oppervlakken, die aan elkaar gehecht moeten worden, dunner. Na ze goed schoongemaakt te hebben, dompelt men ze in kokend water en haalt ze er pas uit als ze goed week zijn. Men legt ze "nu op elkaar en drukt ze met de vingers samen nu legt men het geheel In koud water. Met een plat tangetje, dat men even verwarmt tot een graad, die voldoende is om papier bruin te maken, drukt men nu op den lasch. Als voorzorgsmaatregel zou men een stukje ztil of een ander beschermings middel tusschen het tangetje en het stuk schildpad kunnen leggen. De hechting is spoed g geschied. Over 't algemeen gelukt het dad lijk, maar er is niets op tegen om het nog eens over te doen, als het den eersten keer mislukt En nu hoor ik zeker wel eens hoe 't afgeloopen is, hé Hermien. OOM WIM. OUDERS, LEZEN OOK UWE KINDE DEREN ONS JEUGDHOEKJE?

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1927 | | pagina 5