Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Witt© 'Rozen
QÜIS MOM FLERETi
FE 1 L L E T O
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Dr. SCHAEPMAN voor
25 jaren overleden,
„Quis non fleret!" Zoo luidde vóór
25 jaar het telegram dat de Neder-
landsche Minister President Dr. Abra
ham Kuiper zond aan de te Rome
vertoevende Nederlanders, die treurden
om de lijkbaar van Dr. Schaepman,
die op 21 Januari 1903 zijn schoone
ziel aan den Schepper had overgege
ven.
Quis non fleret! Wie zou niet wee-
nen bij het schier onherstelbaar ver
lies dat Katholiek Nederland door den
dood van zijn grooten voorvechter, van
den strijder voor God en Kerk op deze
stonde leed.
Op een leeftijd waarop men nog zoo
veel van hem mocht verwachten op
58-jarigen leeftijd stierf voor 25 ja
ren, in den schaduw van het Vaticaan,
in de nabijheid van den H. Vader,
waarvoor hij steeds gestreden had met
al de vurigheid zijner ziel. de grootste
Katholieke Staatsman die wij ooit in
ons Vaderland hebben gehad. Hij, de
onversaagde man der leerplichtwet,
persoonlijke dienstplicht, gelijkmaking
van 't onderwijs, enz. waarvoor hij
streed en leed.
Wat ging er een trilling van ont
roering, niet alleen door de Katholieke
wereld, maar door geheel ons land,
toen deze droeve mare bekend werd.
Wat een verwachtingen werden den
bodem ingeslagen, wat een schoone
toekomst scheen verloren.
Maar Goddank, de geestdrift om het
werk van Dr. Schaepman te behouden
niet alleen, maar om het tot grooteren
bloei en volmaaktheid te brengen,
laaide weldra op, en één in geloof,
17)
Sigrid richtte zich hoog op.
„Ik behoef niet geholpen te worden",
zeide ze met vijandigen blik. „Wij heb
ben inderdaad eenige vragen lot haar
gericht bijv. waar je was, en ze zag
je zonder dralen in den bloemenwinkel
het boquet van orchideeën kiezen. Ove
rigens waren hare woorden tamelijk
onsamenhangend zij sprak van scha
duwen, van eene vrouw, die ze beurte
lings voor zichzelf, voor mij en vooi
een oud portret van papa hield, en
toen noemde ze meermalen de witte
rozen van Ravensberg. Wat is dat? Ik
heb er nooit iets van gehoord."
„Een legende", antwoordde vorst
Hoehwald, die aandachtig geluisterd
had. Toen ging hij een paar maal de
kamer op en neer, terwijl Sigrid haar
vlammende oogen op hem gevestigd
hield.
„Heb ik je voldoende ingelicht?"
vroeg ze eindelijk.
„Zeker." Weder bleef hij voor haar
staan en legde de rechterhand op haar
schouder, eene aanraking, waarbij
haar eene rilling door de leden voer en
één in overtuiging zetten Neerlands
Katholieken zich aan den Arbeid om
het grooische gebouw der Katholieke
Staatspartij te verstevigen en stteds
hechter en grooter te maken.
25 jaren zijn thans verloopen sinds
den noodlotttgen Januari-dag van het
jaar 1903.
Het werk van Schaepman heeft hon
derdvoudig vruchten afgeworpen.
De Katnolieken in Nederland, heb
ben zich opgewerkt tot de grootste
partij in den lande, een partij, waar
mede danig rekening wordt gehouden.
Ontzaggelijk is het wat wij aan Dr.
Schaepman hebben te danken en wan
neer men een vergelijking maakt tus
schen de jaren toen L)r. Schaepman
voor het eerst in het openbaar optrad
en thans, wanneer men de geschied-
boeken openslaat en de positie der
Katholieken vergelijkt met die van
thans, dan krijgt men een flauw
besef wat wij op godsdienstig,
cultureel en politiek gebied aan den
Doctor te danken hebben.
In zijn geboorteplaats inTubbergen
werd verleden jaar zijn standbeeld op
gericht. Massiet staat de hoekige zware
figuur op zijn voetstuk en schouwt
over het Twentsche land dat hem zag
geboren worden.
Zijn devies Credo pugno, ik geloof,
ik strijd, het is gebleven de strijdkreet
voor ons zijn nazaten, die het goed
dat hij heeft veroverd hebben te ver
dedigen.
Credo pugnol Gelooven en strijden,
strijden tegen ongeloof en zedenver
wildering, strijden voor de rechten der
Kerk, voor godsdienst en maatschappij,
dit heeft Dr. Schaepman ons geleerd,
dit is het waaraan wij op dezen dag
met dankbaarheid mogen denken.
Dr. Schaepman.
De Tilb. Crt. schrijft:
Vandaag is het 25 jaren geleden
dat Dr. Schaepman stiert. Heel Katho
liek Nederland huldigt op dezen dag
zijne nagedachtenisen de nieuwe
zij het bloed uit baar wangen voelde
wijken. Maar zij bleef hem nog steeds
strak aanstaren.
„Sigrid", zeide hij ernstig en zacht
op de hem zoo eigen hartelijken toon.
„Sigrid", van morgen af aan, zal ik den
titel van broeder voor je dragen, en het
is mijn vaste en innigste voornemen
in raad en daad een goede broeder
voor je te zijn. Maar iedereen heeft,
zooals men zegt, z'n zwa_kke zijde, hoe
wel ik die juist voor mijn sterkste
houd Iris! Ik zou in dit opzicht
geen grenzen kennen, waarneer ik daar
in getroffen werd. Ik waarschuw je er
dus voor en verbied je eens en voor
altijd, ooit weder hypnotische proef
nemingen met Iris te doen, noch te
dulden dat anderen het doen. Ik behoor
niet tot hen, die iets voor den tweeden
keer wenschen te zeggen, een enkele
overtreding van dit mijn verbod
verbod, zeg ik en wij zijn voor al
tijd van elkaar gescheiden. Ik hoop,
dat je mij begrepen hebt".
Sigrid knikte stom zij vreesde, dat
ze zou gaan schreien, wanneer ze den
mond open deed.
„Ik leef graag met iedereen in
vriendschap", vervolgde hij vriende
lijk, „en onmin met jou,. Sigrid, die
voor mijne vrouw steeds een liefdevol
le zuster bent geweest, zou mij ten
zeerste spijten. Maar het zou onvermij
delijk zijn. Eerbiedig dus rnijn verzoek.
Je verbod!"
„Mijn verbod en laat ons vrien
den blijven. Goeden nacht, Sigrid!"
„Goeden nacht!"
De eerste Mei brak schil'ierend aan,
de zon scheen vriendelijk, die lucht was
actie voor een Partijbureau slaat onder
de banier, die zijn naam is, bij ons volk
in.
Als beste waarborg van succes.
Het mag.
Schaepman is de eigenlijke stichter
der Katholieke Staatspartij.
Welke naam is dus beter geschikt
dan de zijne, om deze actie te dragen
Maar het is Schaepmans grootheid,
dat hij, partijstichter zijnde, nooit
partijman is geweest in den verkeer
den en beperkten zin.
Dat is hem, door degenen, die ook
toentertijd Katholieke partij en Katho
lieke Kerk al te zeer vereenzelvigden,
zwaar aangerekend. Hij is er om
aangetast in wat hem het hoogst en
dierbaarst was. En de strijd dien hij
door alle verguizing heen, moedigen
onversaagd volhieldde vrijheid die
hij zich voorbehield de kracht zijner
persoonlijkheid, die algeheele opgang
in de collectiviteit der partijmeening
in de beslissende ure terecht weigerde
juist die dingen zijn het die zijne
helder blauw en van de Alpenijnen
blies een nauw merkbaar, koel windje
over het land kortom, het was een
echte huwelijksdag. De von Erlensteins
waren hij hunne verhuizing naar Flo
rence in de parochie te Or San Michele
gekomen, en hier, in deze grootsche,
in Gothischen stijl opgetrokken kerk,
knielde voor het beroemde tabernakel
van Andrea Orcagna, met zijn wonder
schoon Madonna-beeld, de lieve, jonge
bruid, getooid met krans een sluier,
neder, het harte vol van diepen, heili
gen ernst in dit uur, het keerpunt in
het leven van twee menschen.
Het dubbele „ja" was uitgesproken,
de heiligste eed, die ooit van de lippen
der menschen kan klinken, was gewis
seld, en het pas gehuwde paar knielde
voor het altaar neder, om een innig ge
bed tot God te richten. Een kleine,
kring, slechts bestaande uit den vader
der bruid, de zuster van den bruide
gom, de beide bruidsmeisjes Sigrid
en Sascha, en hun getuigen Boris en
de Cavaliere Spini was in de kerk te
genwoordig.
Nadat de plechtigheid was afgeloo-
pen, begaf men zich weer naar het pa
leis van den graaf, waar een kleine
kring, die den feestdisch zou voltallig
maken, reeds wachtte kostbare stof
fen hingen in lange slepen over het
Smyrnasch tapijt, briljanten fonkel
den en schitterden in het zonlicht, en
te midden daarvan stond vorstin Iris
Hoehwald aan den arm van haar ge
maal om de gelukw-enschen te ontvan
gen, die haar met ongeveinsde harte
lijkheid werden aangeboden.
Het maal liep onder een vroolijk en
ernstig gesprek voor de gasten gezellig
figuur maken tot een groote en van
tragiek niet ontbloote.
Schaepman herdenkend en eerend
herdenken we en eeren we zeer zeker
de hooge beteekenis onzer partij,
welker stichting ons Katholieke volks
deel emancipeerde, doch herdenken en
eeren we tevens dit mag nooit
worden vergeten de grootheid eener
karaktervaste persoonlijkheid, die ons,
in dagen nu allerwegen de beteekenis
der persoonlijkheid wordt verheerlijkt
boven de beteekenis der partij, deze
groote les geeft, dat beide vereenig
baar zijn.
Mits de persoonlijkheid niet alleen
weet te handelen doch ook weet te
dulden en te verdragenmits de
partij niet worde een Procurstes bed.
Dat is de groote les in politicis van
Schaepmans leven.
In het religieuse en Kerkelijke is
dat leven en zijn vooral zijn dood
en sterfdag een nog verhevener les
en voorbeeld.
Die ieder herdenke in de Intimiteit
des harten 1
En met een gebed vóór hemen tót
hem.
BINNENLAND.
Nederlandsche Middenstandsbank.
Ir. Bongaerts President Commissaris.
In de gisteren te Amsterdam gehoü
den buitengewone vergadering van
aandeelhouders in de Nederlandsche
Middenstandsbank. waarin vertegen
woordigd was f 800 000 aandeelen
kapitaal, recht gevende op het uit
brengen van 12 stemmen, werd het
eenige punt der agenda: verkiezing
van een commissaris in behandeling
gebracht.
Tot commissaris werd gekozen de
heer ir. M. C. E. Bongaerts, oud-
Minister van Waterstaat, die deze be
noeming heeft aanvaard en in een, na
afloop der aandeelhoudersvergadering
gehouden bijeenkomst van den Raad
van Commissarissen tot voorzitter van
dien raad gekozen werd.
De heer Bongaerts heeft zijn benoe
ming tot president-commissaris aan
vaard.
Uit het mijnbedrijf.
In de maand December 1927 pro
duceerden de Limburgsche mijnen
9,040,000 ton steenkolen.
Op 1 Jan. 1928 was het aantal
arbeiders bij de Limburgsche mijnen
werkzaam 34,464, tegen 33,049 op 1
Jan. 1927.
De productie der Limburgsche mij
nen over het jaar 1926 beliep
8 850 041. De productie in 1927 was
9.488 411 ton.
In 1913 was de productie 1,873.079
ton. in 1915 2.202.148 ton, in 1917
3,700 925 ton. in 1922 3 570 260 ion,
in 1923 5.282 032 ton. in 19246.179.006
ton en in 1925 7,116.260 ton.
Opmerkenswaard is het feit, dat in
1927 het aantal ondergrondsche arbei
ders de 25 000 overschreed
De hoeveelheid geproduceerde
steenkool per onriergrondschen arbei-
der waren in 1927 378 ton, in 1926
366 ton en in 1925 314 ton.
af, evenals altijd en evenals altijd
ook als een kleine beproeving voor het
bruidspaar, want bet mag dan in ernst
of in luim zijn, maar om zich in proza
of poëzie te laten huldigen, is en blijft
toch altijd een beproeving.
Eindelijk, eindelijk wenkte mevrouw
Chrysopras, die in een kostuum van
violetkleurig goudbrocaat majestueus
genoeg als „bruidsmoeder" fungeerde,
de jonge vrouw, en deze stond op om
boven in haar slaapkamer het bruids
gewaad met het reiskleed te verwisse-
1 n. Tegelijkertijd stond ook de graaf
op, om zijn schoonzoon naar diens
kleedkamer te brengen en zijne doch
ter vóór hare reis, zonder bijzijn van
vreemden, den vaderlijken zegen te ge
ven.
VI.
Meer dan een jaar was er verloopen,
en in het park van het slot Hoehwald
bloeiden de rozen in fabelachtige
pracht. Een jaar en drie maanden
in de maat der eeuwigheid slechts een
korreltje, en toch, hoe rijk, hoe onver
getelijk heerlijk voor die twee geluk
kige menschen op dit plekje der aarde,
vol van poëzie der Noordsche kusten.
Vijftien maanden van onverdeeld ge
luk waren er voor Marcellus en Iris
Hoehwald verloopen, vluchtig als een
schoone droom, hoewel zij het eenza
me Hoehwald niet dan één enkelen
keer verlaten hadden.
Weinige weken na hun huwelijk was
graaf Erlenstein gestorven, alsof hij
gewacht had totdat het kind van zijn
hart, bewaard tegen de stormen des le
vens, zich aan de zijde van den gelief-
GEMEENTERAAD.
DUSSEN.
De Raad dezer gemeente vergaderde
Vrijdagmorgen ten gemeentehuize,
onder voorzitterschap van den Edel-
achtb heer Snijders, burgemeester.
Afwezig de leden L. van Drunen,
A. Berm en Jongbloed.
Bij de opening der vergadering
wenscht de Voorzitter allen een ge
lukkig en voorspoedig Nieuwjaar en
hoopt dat de arbeid van den Raad
in 1928 zal strekken tot heil en zegen
voor de gemeente.
De notulen der vorige vergadering
werden na voorlezing onveranderd
goedgekeurd en vastgesteld.
Ingekomen stukken.
Van Ged. Staten een nota van aan
merkingen op de gemeente rekening.
den man bevond. Iris was met haar ge
maal weer naar Florence gesneld en
daar gebleven, tot men den graaf te
San Miniato had bijgezet. Mevrouw
Crysopras nam, op voorstel van haar
broeder, Sigrid voorloopig bij zich in
huis op, en Sigrid, die haar vader zoo
bitter beweende, als haar koele natuur
het toeliet, en zich in de eerste, heilige
smart weer in liefde met Iris vereenig-
de, nam dit aanbod gretig aan en stel
de haar bezoek aan Hoehwald tot later
uit.
Nu volgde nog de regeling van de na
latenschap, voorafgegaan door de le
zing van het testament, dat tot alge-
meene verrassing meer aanwees, dan
men wel had vermoed.
Iris' erfdeel was evenwel aanzien
lijk, ja, meer dan het dubbele grooter
dan dat van Sigrid, „ingevolge een le
gaat van een peettante", zooals het tes
tament luidde; deze zelfde peettante
had aan Iris ook hare sieraden, be
staande uit zeer schoone paarlen en an
dere juweelen, vermaakt, waardoor
Sigrid de sieraden barer moeder geheel
alleen ontving, eene bepaling, die
mevrouw Chrysopras vreemd en par-
tijdig noemde, maar die Iris als zeer
rechtvaardig en natuurlijk verdedigde,
in welke meening zij door vorst Hoeh
wald krachtig werd gesteund. Iris
kreeg tevens het gesloten, met zwart
fluweel bekleedde koffertje als 'n ver
der legaat van de ongenoemde peet
tante de sleutels er van bevonden
zich in den verzegelden brief, dien de
graaf haar nog zelf had overhandigd,
om na zijnen dood door haar te wor
den geopend.
Wordt vervolgd.
NUMMER 8.
WOENSDAG 25 JANUARI 1928.
5le JAARGANG.
De Echo van het Zuiden,
WaliUksrkt en Langslraatscbe Courant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door bet gebeele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
van „DE ECHO VAN EET ZUIDEN".
Uit het Duitsch
van
EUFEMINA VON ADLEBSFELD-BALLESTREM.
