Toegewijd een Hendel^ Industrie en Oemeentehelengen. Witte Jiozen FEUILLETON GOOR, ERWUHflQ TF.P.K» NUMMER 14. WOENSDAG 15 FEBRUARI 1928. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. ELSHOUT. De Raad der gemeente Elshout vergaderde Zaterdagvoormiddag ten Gemeentehuize, onder voorzitterschap van den Edelachtb. heer F. v. Liempt, burgemeester. Afwezig de heer Leijsten. Bij de opening der vergadering wenscht de Voorzitter allen een voor spoedig en gelukkig 1928. Nadat de Voorzitter de notulen der vorige vergadering heeft voorgelezen, merkt de heer Sprengers op, dat de notulen niet vermelden 't besluit tot terugbetaling van de onrechtmatig geïnde hondenbelasting, 't Spijt spr. wederom te moeten terugkomen op een punt, dat al tot zooveel praatjes aanleiding heeft gegeven. Ook zou spr. 't flinker gevonden hebben zoo de gelden direct terugbetaald waren geworden. Voorzitter. In B. en W. is besloten om 't dit jaar te vereffenen. Men is dus dit jaar vrij van belasting. Ingekomen stukken. Procesverbaal van kasopname bij den gem.—ontvanger, waaruit blijkt dat alles in orde werd bevonden. Schrijven van den Commissaris der Koningin inzake aanschaffing brand- biuschapparaten. De Voorzitter zegt, dat reeds kleinere apparaten in de gemeente zijn geplaatst. Besloten wordt den Commissaris hiervan in kennis te stellen. Schrijven van Gedeputeerde Staten betreffende wijziging reglement Burg. Armbestuur. Besloten wordt overeenkomstig de aanwijzing 't reglement alsnog aan te vullen. Het verslag der volkshuisvesting 1927 wordt ter inzage gelegd. 23) Sigrid legde de verwelkte rozen op tafel neder de zaak had haar be vreemd. Geen papier, geen brief, geen naam alleen deze paar voorwerpen en het vrouwenhaar en geen nadere aanwijzing daarover, aan wie ze had den töebelioord. Waarlijk, een zonder ling legaat. Waarom geen naam? Maar wacht, misschien gaf de brief van graaf Erlenstein, dien Iris nog steeds in de hand hield, eenig licht in deze vreemde nalatenschap. Misschien welDeze overweging deed Sigrid weer naar haar zuster zien, en nu bemerkte ze hoe Iris roerloos was nedergezeten en met onheweeglijken, ijskouden blik voor zich uitstaarde. En nu kwam de booze geest weer over Sigrid en bracht haar in verzoe king. Wanneer ze eens evenals toen in Florence haar macht beproefde, om haar zuster te hypnotiseeren? Iris zou dan op de haar gedane vragen ant woorden en den samenhang der voor werpen verklaren, die op tafel lagen uitgespreid. Maar, wanneer Marcellus het eens te weten kwam zij had hem Nota van aanmerkingen van Ged. Staten op de gemeenterekening 1926. Op verzoek van den heer Sprengers wordt door den Voorzitter de nota voorgelezen. De aanmerkingen zijn slechts van administratieven aard. Met 't ontwerp—antwoord van B. en W. kan de raad zich vereenigen. Nota van aanmerkingen van Ged. Staten op de gemeentebegrooting '28. De Voorzitter leest de aanmerkin gen voor en wijst er op dat Ged. Staten o.a. verlangen dat de opbrengst van den verkoop van boomen langs wegen op den kapitaaldienst moet worden gebracht. De Voorzitter acht zulks echter niet juist omdat 't een telkenjare terug- keerende post is en daarom op den gewonen dienst behoort te komen. De raad kan zich met deze ziens wijze vereenigen. Besloten wordt in dien geest aan Ged. Staten te schrijven, en van de overige administratieve aanmerkingen nota le nemen. Benoeming leden G E.B. Op een vraag van den Voorzitter blijkt geen der leden van zin te zijn een evenlueele benoeming als lid van het G E B aan te nemen. Ook de heer Sprengers heeft be zwaar. Daar schijnt toch iets niet in orde te zijn, zegt spr., anders zou toch wel één lid een benoeming in de üchtcommissie aannemen. Boven dien zit ik in een deel van de ge meente dat niet op het net is aan gesloten. v. Herpt. We zitten al een halfjaar zonder commissie en 't zal nou ook nog wel gaan. De Voorzitter vraagt of men dan van zin is om de Commissie op te heffen. De Raad heeft tegen opheffing der Commissie echter bezwaar. Voorzitter Nou wordt het toch wel moeilijk; men wil een commissie, maar niemand is bereid om er zitting in te nemen. Nogmaals vraagt spr. aan enkele leden om zich een benoeming te laten welgevallen. Daarop wordt tot stemming over- gegaan. Na een herstemming wordt de heer J. Kleijn gekozen met 4 stemmen tegen 1 op Sprengers en 1 op de Baai. De heer de Kleijn verklaart de be noeming niet te zullen aanvaarden. De Voorzitter geeft den heer Kleijn bedenktijd tot een volgende vergadering, evenals het lid Brok dat met meerderheid van stemmen geko zen werd. Een wijziging in de begrooting 1927 werd goedgevonden. Jachtverpachting, Besloten wordt wederom 't Polder bestuur te machtigen tot het houden der gewone jachtverpachting. Rondvraag. De heer Sprengers klaagt er over dat de wegen bij hem in een zeer slechten toestand verkeeren. Met een grijnslach hebben de be woners tegen gezegd, nou we in iBr I een nieuw lid in den Raad hebben, zijn de wegen bij ons nog slechter geworden. Spr. stelt voor aan B. en W. om zich eens spoedig van den toestand der wegen te overtuigen, en door ge zamenlijke samenwerking te verbete ren. Thans zijn de Lecgstraat en de Spieringstraat niet meer begaanbaar. De Voorzitter zegt alle medewer king toe. Ook in B. en W. heeft men er al over gesproken, maar de tijd van het jaar is zeer ongunstig om wegen te verbeteren. Maar er zal toch ten spoedigste werk van worden ge maakt. De heer Sprengers merkt op, dat de aanbesteding van het verfwerk op een geheimzinnige manier is gedaan. Volgens art. 44 der Gemeentewet had een onderhandsche aanbesteding slechts mogen geschieden na een be slissing in openbare Raadsvergadering. 't Komt spr. ook voor, dat een prijs van f 168 voor 't verven en behangen van een kamer zeer hoog is. Spr. had het beter gevonden zoo de voorzitter deze kwestie eerst in den Raad had gebracht en niet een lijst had laten circuleeren. De Voorzitter zegt, dat men van oordeel was, het werk later onder hands te kunnen opdragen aan een schilder die al eenige jaren het verf- werk voor de gemeente heeft. Spreker heeft toen met Sandberg gesproken en daarna tegen den Wet houder gezegd, laten wij de leden van den Raad er ook even in kennen. Toen heeft spr. een lijst laten rondgaan. De heer Sprengers blijft van oordeel dat de voorzitter buiten zijn boekje is gegaan. Waarom mag Rooijmans niet voor de gemeente verven? Voorzitter. Dit zijn van die zaken die minder aangenaam zijn om er in openbare vergadering over te spreken. De heer Sprengers, wil het werk zooveel mogelijk door ingezetenen laten uitvoeren. Voorzitten Wij zullen bij voorko mende gelegenheden met Uw mee- ning rekening houden. Hierna sluiting der openbare ver gadering. immers beloofd God beware, niets had ze hem beloofdHij had haar met zijn toorn gedreigd, verder niets. Hoe zou hij het te weten komen? Hij was nu zeker uitgegaan. En Sigrid bezweek voor de verzoe king. Zij vestigde den blik van haar groote, koude oogen op Iris, die met moeite haar eigen blik naar haar zus ter opsloeg, en nu haar beider blikken zich kruisten, concentreerde Sigrid al haar wilskracht op den wensch, Iris in een hypnotischen slaap te brengen. De toenemende, onbeweeglijke strak heid in de trekken van de jonge vrouw bewees Sigrid, dat ze haar wensch had bereikt, en daar ze zich de handbewe gingen, die de Cavaliere toen had ge maakt, niet goed meer herinnerde, zei- de ze luid en bevelend, terwijl ze den blik strak op het bleeke gezicht voor zich gevestigd hield: „Slaap!" Toen liet Iris het hoofd achterover tegen de leuning van den stoel zakken en haar oogleden vielen zwaar toe. „Slaap je", vroeg Sigrid. „Ik slaap", was het antwoord, met licht veranderde stem gegeven. Maar dat was Sigrid niet voldoende. Zij nam een speld en prikte Iris daarmede zacht in de hand. .„Voel je iets?" „Ja. Een speld." „Je moet niets voelen, in 't geheel niets. Ik verbied het je. Heb je mij: ver staan?" Sigrid prikte opnieuw, ditmaal ech ter zóó hard, dat een roode droppel bloed zich op Iris' hand vertoonde. „Voel je iets?" „Neen", was het lachende antwoord, en inderdaad had Iris bij den pijnlij- ken steek niet gehuiverd. „Vertel mij dan den inhoud van den brief, dien je in de hand hebt," beval Sigrid. Op het lieve gezichtje van de jonge vrouw teekenden zich duidelijk de spo ren van de inspanning af, waaraan haar geest zich onder den vreemden wil moest onderwerpen. Zij bewoog 't hoofd onrustig heen en weer, haar wenkbrauwen trokken zich pijnlijk sa men en haar gelaatskleur werd nog bleeker. „Ik kan niet", fluisterde ze. „Je moet!" beval Sigrid. „Lees!" Weer begon het pijnlijke gebaren spel, toen echter begon Iris den brief, dien haar physiek oog nog niet had ge zien, langzaam en duidelijk op te zeg gen: „Deze regelen, mijn lief kind, verge zellen alleen den sleutel van het zwar te koffertje, dat je na mijn dood als je eigendom zal worden overhandigd. De inhoud daarvan is een legaat, dat ik gaarne voor mijn dood had vernietigd, daar het, zooals ik hoop, steeds van weinig beteekenis voor je zal blijven. Ik heb echter gemeend, tot zulk een willekeurigen stap niet te mogen over gaan. Ik geef je, mijn Iris, als vader en vriend den raad, den inhoud van het zwarte koffertje te verietigen, vóór je dien hebt gezien. Hij zou je in den beginne de oogen openen, dau ech ter bevreemden, en daar hij, zooals ge zegd, steeds van weinig beteekenis voor je zal blijven, zoo is het beter dat je de dingen, die er in zijn, niet ziet. Godes rijksten zegen over je, Iris! Lode wijk graaf von Erlenstein. Rome, November 1885." Nadat Iris geëindigd had, bleef Sig rid een oogenblik peinzend staan. Toen nam ze den brief uit de handen van de jonge vrouw, trok het in vieren gevouwen vel papier uit het couvert en las den inhoud. Deze kwam woord voor woord overeen met. hetgeen Iris zooeven had gezegd. Daarop stak ze den brief weer in het couvert, legde hem neer en greep naar het medaillon, dat op tafel lag. „Wiens portret is dit?" vroeg ze, na dat ze 't medaillon open in Iris' hand had gelegd. „Van mijzelf!" riep deze met naive vreugde, tot groote verwondering van Sigrid. „Aan wieu heeft dit portret toebe hoord?" vroeg ze verder. Toen week het lachje van Iris' trek ken en onrustig bewoog ze het hoofd heen en weer. „Het is zoo donker, ik kan niet zien", steundcj ze. ,„Je moet zien! Van wieu is dit por tret geweest?" Pijnlijker, smartelijker werd de strijd in de trekken van de jonge vrouw „Zie!" beval Sigrid scherp. „Ik zie", fluisterde Iris afgemat, ,,'t Is het portret van de vrouw met de blonde haren". „Hoe heet de vrouw?" „Ik weet het niet". „Bezin je eensIk wil den naam> we ten!" Een geluid, als 't gereutel eens ster venden, kwam over Iris' bleeke lippen. „Ik. weet den naam niet steunde ze. Sigrid overlegde in zich zelve. Zij moest en zou meer weten juist, het BINNENLAND. Uit het Kleermakersbedrijf. Van de zijde der werkgevers in het maat-confecliebedrijf wordt ons mee gedeeld, dat aan hen door de werk nemersbonden ongeveer dezelfde voor stellen zijn aangeboden in verband met een nieuw af te sluiten collectie ve arbeidscontract, als aan de werk gevers in het speciaal maatkleeding- bedrijf. 6 Deze voorstellen komen in hoofd zaak hierop neer, dat een loonsver- hooging verlangd wordt en bovendien verschillende verbeteringen, tezamen tot een bedrag van 15 a 20 pCt. op het bestaande loon. Het gemiddelde weekloon van de werknemers In dit deel van het kleedingbedrijf, meest huisarbei ders, staat ongeveer gelijk aan wat aan arbeiders in andere bedrijven als vast weekloon wordt betaald. Boven dien hebben de thuiswerkende kleer makers de gelegenheid, met hulpen te werken, aan wie zij aanmerkelijk minder kunnen betalen, dan zij zelf ontvangen. De werkgevers weten nooit, of een thuiswerker alleen voor zijn patroon werkt, dan wel, dat hij ook nog als patroon optreedt door voor particulie ren te werken dit laatste komt, zeer tot schade van de werkgevers, maar al te veel voor. Desniettemin hebben de werkgevers aan de werknemersbonden aangeboden, een nieuwe overeenkomst aan te gaan ter vervanging van de tot 15 Februari Ioopende, waarvan de inhoud gelijk luidende zou zijn. In de voorstellen van de werkne mersbonden kunnen zij niet treden, omdat zij deze fnuikend achten voor het haar. Zij legde de vlasblonde streng over Iris handen. „Heur haar. Het is beur haar!" fluisterde ze. „Haar naam! Je moet haar naam zeggen „Ik kan niet!" steunde Iris. „Zij schudt met het hoofd zij staat voor Blij ik weet den naam niet. Erbar men! Medelijden! Het is niet om uit te houden". Sigrid nam onwillekeurig het haar uit den schoot harer zuster en legde er de verwelkte rozen voor in de plaats. „Rood! Rood!" riep ze. „Rood van zijn en haar bloedDe witte rozen zijn verzoend verzoend Met hijgende horst hield ze op en Sigrid nain nu ook het kanten doekje er legde het in plaats van dc rezen over Iris' iuud. Toen begonnen d< trek- acn van d- page vrouw krampachtig samen te trekken, het ademhalen werd haar hoe l^vgcr hoe moeilijker de horst begon tc reutelen. „Spreek. Ann wien heeft deze doek toebehoord?" vroeg Sigria bleek, taaitr vastberaden. „Haar! Zij droeg hem op den laat- sten gang", kwam het gesmoord over Iris' lippen. „,Wie droeg hem? De naam! Ik wil den naam weten „Ja, ja, ja,! Ik kom!" steunde Iris en opende haar oogen met den strakken, ijskouden blik, toen stond ze op, ter- terwijl ze met de vingers krampachtig den doek omvat hield twee, drie schreden deed ze naar de deur toen gleden doek en medaillon uit hare han den, en met een doffen kreet) viel' ze op den grond neder. Wordt vervolgd. 51e JAARGANG. De Echo van het Waalwüksche en Lmtslriatseke Courant, Dit blad verscliqnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rqk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zend°n aan den Uitgever. Prijs der Ad verten tiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. van „DE ECHO VAN EET ZEIDEN". Uit het Duitsch van EÜFEMINA VON ADLERSFELD-BALLE8TBEM. fWUaCHAPPy VAN VERZEKERING OP HETLEVEM „Ja."

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1928 | | pagina 1