Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Witte 'Rozen
l
/2 pon d
G
<^WMLW1JK«3>
FEUILLETON
jvalihansiniVe
PIJPTABAK
indenPtysvatv
GEOPEND
NUMMER 20.
WOENSDAG 7 MAART 1928.
51e JAARGANG.
UITGAVEV
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
f JAN TOOROP.
Met angstige spanning hebben we
den iaatsten tijd het ziekteverloop van
Jan Toorop gevolgd. En aan de ang
stige vertwijfeling kwam Zondagmor
gen 't beslissende einde toen bekend
werd, dat jan Toorop Zaterdagmiddag
om 6 uur te 's Qravenhage was over
leden.
Rustig, in algeheele overgave, Is
deze rijke artist van ons heengegaan,
ons nalatend de hooge geest van zijn
voldragen werken.
Met dezelfde algeheele overgave
waarmee hij ztyn kunst diende, zoo
bood hij thans zijn rijke ziel aan God,
in wiens dienst zijn kunst ook stond.
Geboren te Poerworedjo op Java,
kwam hij op 14 jarigen leeftijd naar
ons land. Hij studeerde aan de H B S.
te Delft, de Amsterdamsche Academie
en vertrok nadien naar Brussel. Hier
werd hij gewikkeld in den strijd voor
het socialisme en werd er hevig voor
stander van. In deWljd dat hij de
barbaarsche toestanden leerde kennen
in de mijnen te Charleroi, ontstonden
o.a. zijn werken als „Voor de staking"
en ,Na de staking". Deze fel—spre
kende doeken over de diep schrij
nende ellende van 't afgebeulde volk
getuigen hoezeer Toorop met geheel
het proletaritaat van die dagen moet
hebben meegeleefd.
Na zijn verloving met een Iersch
meisje vertrok Toorop naar Londen.
Na heel' wat misere te hebben door
gemaakt trouwde hij in de Anglicaan-
sche kerk en keerde kort daarop met
zijn jonge vrouw naar Den Haag terug
In dezen tijd vooral begint Toorop
zijn bijzondere en sterke lijntechniek
te openbaren.
Ais hij daarna wegens zenuwover-
29.
Spin i wierp een onderzoekenden
blik op haar schoon, bleek gelaat,
waaraan de donkere kringen onder de
oogen, die stomme getuigen van den
doorleefden nacht, een eigenaardige
bekoorlijkheid gaven.
„Welke sympathie ook! ik heb den
slaap niet kunnen vatten", zeide hij.
„Of ik de schuld moet geven aan de
vreemde omgeving, het roode licht op
de zee naast liet terras of aan 't druk-
kviNhf weer, weet ik niet misschien
kwam alles wel te zamen, om den slaap
te verjagen. Nu verheug ik mij er ech
ter over, dat ik zoo vroeg uit de vee-
ren ben gesprongen".
„Ja", zeide Sigrid onverschillig, „de
koele lucht doet goed wanneer men
hoofdpijn heeft".
„Zeker, de lucht en nog wat
anders", liet hij er op volgen. „De koel
te heeft, me reeds goed gedaan en de
pracht van dit park heeft me vandaag
meer getroffen, dan ik kan zeggen. Ik
had tot dusverre van deze frischheid
van die tooverachtige noordelijke na
tuur geen flauw begrip. Die eiken en
beuken, elze- en denneboomen, die
spanning naar een ziekenhuis in Brus
sel moet, wordt zijn geest en hart
sterk gedwongen aan het katholicisme
denken.
Later vestigde hij zich in de nabij
heid van Katwijk.
In het begin van deze eeuw kwam
Toorop, die steeds aansluiting zocht
met de architectuur, in verbinding met
Berlage. Hij werkte mee aan de Beurs
en maakte tableaux in de voorhal.
Deze tegels wekten in de kunstwereld
en vooral in den Amsterdamschen raad
groote verontwaardiging. Zij bleven
evenwel gehandhaafd, evenals de 26
ceramiek-tableaux binnen in de Beurs.
Onder al dit rusteloos werken werd
langzaam en geleidelijk de overgang
tot de H. Kerk voorbereid. Bij een
verblijf in Gent, bezocht hij het beg-
gijnhof en bracht er uren peinzende
door in de kapel, totdat de koster
's avonds de deuren kwam sluiten.
Later weer vestigde hij zich te Parijs
en ging er naar de Mis met zijn vrouw,
die in Engeland stil katholiek gewor
den was. Hij trok daarop naar Amster
dam en werd omstreeks Paschen 1905
door den pastoor der Vondelkerk
Roomsch gedoopt.
Sindsdien heeft Toorop zich vooral
aan de religieuze schilderkunst gewijd.
Toen ontstonden den kruisweg te
Oosterbeek, zijn Apostelkoppen en
Christuskop, zijn talrijke Madonna's,
de cyclus „'t Heilige schreed", enz.
Langdurig verbleef hij te Lourdes,
waar hij veel inspiratie opdeed voor
nieuwen arbeid.
De laatste jaren kon hij zich, ten
gevolge van de rheumatische aandoe
ningen, moeilijk bewegen, maar werkte
niettemin voort aan tal van portretten
en schilderijen. Hij interesseerde zich
zeer voor de St. Reinilda—stichting
en had een bijzondere sympathie voor
St. Paulus, Mussolini en de Kleine
Teresia.
Dit laatste is voor Toorop wel
karakteriseerend.
ff
01 S TER WIJK.
Eerste klas bediening onder
nieuwe directie.
40120
Onder zeer groote belangstelling
had hedenmorgen ten 10 uur de ter
aarde bestelling plaats van het stoffe-
lijk overschot.
GEMEENTERAAD.
KAATSHEUVEL.
Vergadering van den Raad der ge
meente Loon-op-Zand te Kaatsheuvel,
gehouden op Maandag 5 Maart j.l
des nam. 6 uur ten Gemeentehuize.
Wegens ongesteldheid van den
Burgemeester, neemt weth. van Lier
de functie van Voorzitter waar.
Bij de opening der vergadering
deelt de heer van Lier mede, dat de
Burgemeester door een lichte onge-
1111Br 16*$6-4 3Mff
•pracht overal om zich heen ik kan
me nu volkomen begrijpen, dat vorstin
Iris onbewust verlangde naar liet va
derland, dat ze, nog nooit bad gezien".
„En toch noemde u liet zooeven een
barbaarscb land met een koude zon",
antwoordde Sigrid droogjes, terwijl zij
haren weg vervolgde. Dadelijk was liij
aan hare zijde.
„Ja, mijn eerste gevoel, toen ik van
morgen in de open luclit kwam, was
ook slechte koude", antwoordde hij
lachend. „Maar wij, Italianen, hebben
te veel gevoel voor schoonheid, om on
rechtvaardig te kunnen blijven. En wat
de Duitsche zon voor mij aan warmte
te weinig heeft, dat wordt mij door
uwe nabijheid rijkelijk vergoed, Sig
rid
Zij bleef staan en mat hem met kon
den blik.
„Wie heeft u het recht gegeven, mij
bij den voornaam te noemen, marche-
se?" vroeg ze stijf en koel.
„U, zelf', was het korte en zeer ge
laten antwoord.
„Ik? U droomt"! Het was onmoge
lijk meer verachting in den toon te
leggen dan Sigrid deed, maar zij miste
lieden haar doel om lieni te prikkelen.
„Ja, u!" zeide Spini kalm. „Mevr.
Chrysopras zeide mij, dat uw voorstel
mij de uitnoodiging naar Hochwald
heeft verschaft en daarom nam ik ze
aan. Waarom en om wien zou ik an
ders zijn gekomen? Met den vorst ben
ik gedurende zijn verblijf te Florence
niet zoo intiem geworden, dat ik zijne
uitnoodiging om naar Hochwald te
komen, zou hebben aangenomen, en
de vorstin, uwe zuster, vereer ik wel
als het beeld eener heilige, maar men
maakt toch geen bedevaart naar de
beelden van heiligen, wanneer ze geen
wonderkracht bezitten. U doet dus ver
keerd, u zoo dom te houden."
De jonge gravin wierp het hoofd
met een minachtend spottend lachje in
den hals. „Mevrouw Chrysopras is een
gans", zeide ze, „maar ze lieeft juist
een olifant voor hare Sasclia noodig".
„Alsof u er een oogenblik aan zou
hebben gedacht, dat ik ten wille van
Sasclia Chrysopras naar Hochwald
zou zijn gekomen", viel hij haar in de
rede. „Ik houdt me eenvoudig aan 't
geen men mij heeft gezegd, namelijk
dat u de drijfveer van deze uitnoodi
ging is. Mlocht deze aanmoediging voor
mijne gevoelens, die u maar al te wel
hekend zijn, evenwel een grap zijn, dan
waarschuw ik u, Signora Contessina,
want ik hen er de man niet naar, om
met zich te laten spelen."
j „En ik ben er de vrouw niet naar,
die men door dreigen tot. liefde dwingt,
I lag liet op hare lippen, maar zo zeide
het niet. Want wanneer deze man haar
werktuig zou worden, moest ze 't. niet
stomp maken.
„Ik zou wel eens willen weten, waar
om wij heiden, wanneer we alleen zijn,
dadelijk woordentwist moeten heb
ben", zeide ze na een oogenblik, volko
men kalm en vol zelfbeheersching. ,,'t
Is toch absoluut van geen beteekenis
of ik uwe gevoelens beantwoord of
niet".
„Nu, dat staat nog te bezien", zeide
hij lachend.
„Neen, in 't geheel niet!" antwoord
de Sigrid zacht. „Zelfs aangenomen,
dat u me meer was, dan ik liet blijken,
zoo staan er toch onoverwinnelijke be
zwaren tusschen ons- In de eerste
plaats de voogd, die door mijn vader
iGid.per pond
20chperons
10chper1/2ons
over mij is gesteld".
„Vorst Hochwald?" vroeg de Cava-
liere verwonderd. x
„Ja," knikte Sigrid.. „Op den avond
van onze. aankomst hier, kwam het ge
sprek op u en mij, en bij die gelegen
heid verklaarde vorst Hochwald, dat
u heter zou doen met een aanzoek om
mijne hand te laten, daar hij mij zijne
toestemming tot een huwelijk met u
bepaald zou weigeren".
„Ha!" Spini richtte zich op als
een woedende leeuw, zijne oogen na
men eene harde uitdrukking aan, zijne
trekken, die aschvaal waren geworden,
waren verwrongen en hij balde zijne
handen. Maar hij herstelde zich spoe
dig, toen Sigrid hem haar gezicht toe
keerde en met haar kouden blik onder
zocht, welken indruk hare woorden op
hem hadden gemaakt.
„Welke redenen zou vorst Hochwald
tegen mijn aanzoek om uwe hand kun
nen hebben", vroeg hij trotsch. „Vroe
ger ja, vroeger, een jaar geleden
wasj ik nog een arme edelman en daar
om misschien niet gewensclit voor 'n
gravin Erlenstein. Nu kom ik echter
met middelen, die het mij mogelijk ma
ken behoorlijk met eene vrouw te le
ven, en met een titel, die het van dien
der Erlensteins in rang wint. Indien
de vorst evenwel van plan mocht zijn
mij tegen te werken, weet dan, dat ik
de middelen bezit, die hem zullen no
pen zijne toestemming te geven".
Sigrid keek hem bevreemd aan.
„Is u wel zeker, Signora, dat gravin
Iris uwe wettige zuster is?" vroeg hij-
„Maar u weet toch wel, dat wij twee
lingen zijn miss Twinl) noemt mij
bij voorkeur Fuchsia Chrysopras!"
1) Juffrouw Tweeling.
riep Sigrid verwonderd.
Spini haalde de schouders opi en liet
een eigenaardig lachje hooren.
ffW ordt het geheim zoo goed be
waard, dat niet eens alle leden der fa
milie er mede hekend zijn?" vroeg hij
onderzoekend.
„Ik geef u mijn woord wat zou ik
anders weten dan dat Iris en ik twee
lingzusters zijn", riep Sigrid met zoo'n
eerlijke verwondering, dat Spini over
tuigd was van haar goede trouw.
„Nu, dan ben ik door toeval in het
bezit van dit groote geheim gekomen",
zeide hij met onwillekeurig gedempte
stem. „Het doet mij evenwel leed ge
sproken te hebben, want wanneer men
het zoo verborgen heeft gehouden, dan
zal men er ook wel zijne redenen voor
hebben gehad".
,,T' heeft echter gesproken en moet
nu voortgaan!" riep Iris doodsbleek.
„Wat weet u? Zou! u mij door deze-toe
spelingen de rust en den vrede willen
ontnemen? 1" is nu verplicht te. spre
ken! Welke blaam rust op mij?"
„Sigrid! Sigridriep Spini ver
schrikt. „op u rust geen blaam. Gij zijt
de ware dochter uws vaders, gij ja,
u heeft gelijk, nu moet ik spreken!
Ten eerste de bron, waaraan ik mijn
verhaal lieh ontleend. Te Rome heb ik
kennis gemaakt met een ouden pries
ter, die voor vele jaren kapelaan is ge
weest bij het Italiaansche gezantschap
te Kairo. Ilij is nu aangesteld aan de
bibliotheek van het Vaticaan, waarin
ik, zooals u weet, studiën maakte-
Daarbij kwamen wij aan 't praten
tijd en plaats van zijn toenmalig ver
blijf troffen mij, en ik vroeg of hij uwe
ouders had gekend.
(Wordt vervolgd).
e Echo van het Zuiden,
W##lwyhsclie en Lnngstrantsclie Courant;
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, eaz.
franco te zendQn aan den Uitgever.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bfl contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
van „DE ECHO VAN EET ZEIDEN".
Uit het Duitsch
van
EUFEMNA VON ADLEBSFELD-BALLE8TBEM.
ff
MftATSCHAPPr VAN VERZEKERING OP NET LEVEN
