jj[ ECH1 ViK Htl ZlliOtN
ns
en
ui,
111
m
No. 27. Zaterdag 31 Maart '28. 51e Jrg.
BINNENLAND.
0.-
o.-
»ch
Nog verdere verlaging der
posttarieven
De mogelijkheid wordt overwogen.
Blijkens de M van A. aan de eerste
Kamer over het wetsontwerp tot rege
ling van de inkomsten en uitgaven
van de Posterijen Telegrafie en Tele
fonie voor het dienstjaar 1928 zal,
zoodra voldoende aanwijzingen zullen
zijn verkregen omtrent de gevolgen,
die de ln Februari j.l. ingevoerde
tariefsverlagingen hebben op de uit
komsten van het staatsbedrijf, de
mogelijkheid om tot verdere verlaging
der posttarieven over te gaan, nader
worden overwogen.
Indien alsdan blijkt, dat de bedrijfs-
rekening verdere tariefsverlagir g toe
laat en de algemeene toestand des
lands zich daartegen niet verzet, zal
de totstandkoming van die verlaging
zoo spoedig mogelijk worden bevor
derd. waarbij aan de beide dienst-
onderdeelen de telegrafie en de tele
foon mede ernstige aandacht zal wor
den geschonken.
Uit het boekdrukkersbedrijf.
Gisteren werd te Utrecht de voor-
jaarsvergadering der Federatie van
organisaties ln het boekdrukkersbe
drijf gehouden, voorafgegaan door de
vergaderingen der daaronder ressor-
teererde bonden.
De voorzitter, afscheid nemende van
«r. Van Rhijrj. wees op het vele en
belangrijke werk dat mr. Van Rhijn
voor de Federatie had gedaan. Een
album met handteekeningen der leden
werd hem aangeboden.
De nieuwe collectieve arbeidsover
eenkomst werd na korte besprekingen
voor den tijd van 2 jaar en 7 maan
den met algemeene stemmen aanvaard
INGEZONDEN STUKKEN
,Grau, teurer Freund, ist alle Theorie
„Und grüri des Lebens goldner Baum."
Onwillekeurig kwam mij boven
staande spreuk voor den geest, toen
ik het ingezonden stuk van den heer
van der Waerden van j.l. Zaterdag
gelezen had.
Als de heer van der Waerden gelijk
heeft, ziet het er hier in Waalwijk
somber uit, dan loopt het op den duur
op een eindje. Dit is heelemaa! geen
prettig vooruitzicht voor onze jongeren
en voor degenen, die na ons komen
De mentaliteit, die uit het betoog
van den heer van der Waerden spreekt,
brengt mij in de sfeer, die heerscht
in de omgeving van safe loketten en
belastingkantoren. Nu zijn dit op zich
zeer nuttige apparaten en beschouw
ik deze als de gewichtige oorden,
waar het economisch leven zijneinde
vindt, maar er ligt nog wel het een
en ander \óór.
Onze voorouders met hunne oud-
vaderlandsche soberheid voerden het
devies: „De cost gaet voor de baet
uil", zij bouwden schepen en havens,
zij richtten dure vloten in, zij voerden
oorlogen, die schatten verslonden,
stichtten prachtige stadhuizen en daar
na kwamen de villa's en landhuizen
langs de Vecht en welvaart allerwege.
Men kan nu eenmaal de kansen en
den gang van zaken in het economisch
leven niet met cijfers afpalen. Wan-
neer wij klakkeloos aannemen, dat het
inkomen van onze gemeente in de
jaren 1928 29 30 en volgende jaren
niet hooger zal worden, dan zeggen j
wij daarmede het vertrouwen in ons
zelf en het vertrouwen in de toekomst
op Dit zou zijn eene geestesgesteld
heid scheppen, die voor allen vooruit
gang funest is.
Wat nu onze raadhuis-kwestie be
treft, is mijn standpunt dit, dat men
niet al te veel of geen overdreven
waarde moet hechten aan s'aiistif-che
gegevens (de controle over de reken
kundige juistheid van het betoog van
den heer van der Waerden kan ik wel
aan het college van B W overlaten)
en dat het bouwen van een nieuw
raadhuis een groot plaatselijk belang is.
Het moreel effect is in de meeste
gevallen niet te schelden van eene
materiëele daad, ook hier niet. Door
uitvoering van het volgens vage lijnen
aangegeven plan, zouden wij ktijgen
een ruimer en breeder Waalwijk, zou
den wij het aanzien van onze plaats
aanmerkelijk verhoogen met al de on
berekenbare gevolgen daarvan.
Ik ben er mij terdege van bewust,
dat in het verleden door onze gemeen
te onherstelbare fouten zijn begaan
(geen schutssluis van de haven in de
Maas de brug te Heusden in plaats
van te Drongelen), dat ik voor mij er
wel voor zal oppassen, dat ons deze
kans om ons Waalwijk vooruit te
brengen, zoo maar ontglipt.
Mijnheer de Redacteur, ik mag een
slecht inzicht hebben, wanneer ik als
mijn stellige verwachting uitspreek,
dat het inkomen van onze gemeente
in de komende jaren geleidelijk zal
toenemen, (wij kunnen dat in elk geval
nog wel even af zien) Wanneer dit
niet zoo is, dan is er tot nog toe nog niet
veel bedorven. Er zijn enkele panden
aangekocht.welke, de omstandigheden
ln aanmerking genomen, eene goede
huur opbrengen.
Wanneer echter nader blijkt, dat
mijn inzicht juist geweest is, dan ver
vallen daarmede de motieven, welke
de heer van der Waerden legen de
raadhuisplannen aanvoert.
Wanneer verdere maatregelen goed
gekeurd moeten worden, verlrouw ik,
dat wij over de meest juiste cijfers en
inlichtingen zullen beschikken Gezien
de ervaring, hoe de voorstellen zijn
voorbereid wanneer zij den raad be
reiken, twijfel ik daaraan geenoogen-
blik.
Wanneer de cijfers en de practijk
uitwijzen, dat wij de lasten van een
nieuw raadhuis niet kunnen dragen,
dan zal ik de partij van den heer van
der Waerden kiezen even vastberaden,
als ik nu tegenover hem sta. Het gaat
immers om het belang van onze ge
meente en niet om persoonlijk succes
of pariijwlnst
Ik vertrouw, dat de heer van der
Waerden zal doorgaan met tegenwer-
Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek veiboden.
am.
CORRESPONDENTIE.
jan v. H.. Ie Zeine, Waalwijk.
Een neefje, dat zulke hartelijke
briefjes kan schrijven, wil ik heel
graag in ons hoekje opnemen.
Jan, ik zou heel gaarne op het
Communiefeest van je broertje zijn
gekomen, maar ik kon niet. Voor een
paar weken werd ik ook al door een
onzer nichtjes op 't Communiefeest
genoodigd en aangezien 2ij de eerste
was die me vroeg, ben ik naar haar
gegaan Maar wie weet Jan of ik kom
een volgend jaar bij jullie.
Als je het boek gelezen hebt, schrijf
me dan eens hoe je 't vindt.
Wil je heel veel groeten doen aan
je ouders, zusjes en broertje*
Voor jou, mijn jonge vriend, een
stevige handdruk.
Tot ziens
Henk SAmsterdam.
Je Moeder had het toch mis, hé
HenkJou oplossing was heel goed
Ik heb extra geschreven „instelling",
omdat het anders wel al te gemakke
lijk voor julie zou worden. Schrijf
me eens of alles goed is overgekomen.
Groet ook je Moeder van me en dank
haar uit mijn naam voor de belang
stelling waaimede zij onsJeugdhoekje
steeds volgt.
Dag Henk.
Huibert K.t Nieuwevaart. Capelle.
Je bent toch geen nieuweling, hé
Huibert? Ik geloof, dat ik je al eens
meer hebt gezien. Zeg Huib, je moet
me opgeven hoe oud je bent. Zul je
dat doen Dank je.
Wederkeerig vriendelijke groeten,
ook aan Nico.
Ton T., Waalwijk.
Ditmaal ging t lot precies langs je
neus heen. Ton! Vond j* de oplos
sing heusch zoo moeilijk? Misschien
kwam je een beetje op 't dwaalspoor
pingen tegen het nieuwe raadhuis te
maken waar het maar pas geeft. Eerst
dan krijgen wij een goed inzicht en
een juist oordeel. „Du choc des opi
nions jaillit la vé i
Mijr.heer de redacteur, ik heb ge
meend, goed te doen, mijn standpunt
omtrent de raadhuiskwesue eens uiteen
te zetten, omdat ik er van overtuigd
ben. dat onze gemeente gf-en voordeel
beeft van sombere beschouwingen en
profeüën, ever min als van fantastische
plannen en daden zonder degelijken
ondergrond.
Beleefd danker.d voor de opname
MATH IE U VAN LOON.
Mijnheer de Redacteur.
Ik zal wijselijk r.iet ingaan op al
dat nutteloos en onwaar gecijfer van
den heer van der Waerden.
Aan hem een paar vragen slechts:
lo. Is de heer v. d. W zoo naief,
dat hij niet weet dat voor een
nieuw raadhuis een leening op
zeer langen termijn gesloten wordt,
zoodat ook die ra ons komen
voor dergelijk gebouwmeebeialen,
dus slechts rente en aflossing ln
de rekening komt.
2o. Hoe kent de heer v. d. W. de
inkomsten der ingezetenen ove-
'28 '29 enz.
3o. Weet de heer v. d. W. niet dat
er voor de gemeentekas nog
andere bronnen van inkomsten
zijn dan de inkomsten-belasting?
(Zie b.v. het overschot in het
laatste dienstjaar der bedrijven.)
Dat alles en nog meer weet hij wel,
moet hij tenminste weten, en daatom
is al zijn gepraat, geschrijf, gecijfer
Dank U, geachte redactie.
WAALWIJKER.
onderstaande, waarvoor bij voorbaat
besten dank
Voor de zooveelste maal werd
de naam van den gemeenteraad van
Hedikhuijzen, weder eens ijdel gebruikt
en in casu, in de vergadering van den
gemeenteraad van Üusstn. van 14
Maart j.l. en wel door het lid Hermans.
Genoemde Heer, wiens gewauwel,
wellicht niet steeds voluit in de cou
ranten vermeld wordt, maakte in deze
vergadering de pers hiervan een ver
wijt en argumenteerde dit, door te
zeggen dat het gesprokene in de ver
gaderingen van onzen Raad steeds
volledig wordt weergegeven, wal beter
achterwege kon blijven, daar, zooals
ik het begreep, de daarin genomen
besluiten, slechts als schandalen kon
den worden aangemerkt.
Werkelijk Mhr Hermans, U geeft
blijk van de interne toestanden alhier
geen toeten of blazen te weten en ik
geef U in gemoede den raad. U
voortaan niet uit te talen of te be
moeien met zaken, die U niet aangaan,
noch minder bekend zijn, want dan
zult U steeds den kous op den kop
krijgen Hoort U mijne collega's of
mij ooit iets ten nadeele van andere
gemeenten zeggen Wij zijn voor
zichtiger en wagen ons niet op glad
ijs Wij zullen het door U gesprokene
dus slechis als na-aperij beschouwen.
En wat nu de gemeenteraadsverslagen
der pers betreft Ik ben er van over-
tuigd, dat deze van elke gemeente
door diverse H H. Correspondenten
zeer getrouw en naar beste weten
worden weergegeven. Ook mijne col
lega's en ik, hebben wel eens aan
merkingen, doch moesten wij hier
telkens overschrijven dan zouden wij
de taak van genoemde heeren slechts
noodeloos verzwaren, en ons zeiven
veel werk bezorgen. Z"*
hemdje lieten staan.
J. v.D DOBBELSTEEN.
Raadslid.
Haarsteeg, 28/3, '28.
U behoeft Uw wasch
goed niet hard te wrij
ven. Dat is niet noodig
met Sunlight Zeep, de
zuiverste en doelmatig"
ste zeep die er bestaat.
Zuiverheidswaarborg
''ISSSS:
F 10.000.
Wie kaatst moet den bal verwachten.
Geachte redactie, om eventutele
misverstanden uit den weg te ruimen,
verzoek ik U beleefd opname van
door de laatste letter. Men schrijft
„de provincie „Noord—Brabant" dus
met een „t" op 't eind, maar de
Levensverzek iringmaatschappij schrijft
mNoord— Braband"Dat is vermoede
lijk zoo opgenomen in de oprichtings-
acte van de Maatschappij, en nu wijkt
men van de gestelde schrijfwijze niet
meer af.
Volgende week ga ik verder met 't
beantwoorden der brieven
OOM W1M.
Hoe ongehoorzame Hans
gestr< werd.
Het was vacantie.
„Vader", vroeg Kees onder het
ontbijt, „mogen wij dadelijk naar de
bosschen gaan
„Wel zeker", zei Vader, maar hij
voegde er aan toe dat ze zich tegen
over eenieder die ze ontmoetten wel
willend moesten gedragen.
En Vader vervolgde zijn les Vooral
het hout niet vernielen, geen jonge
dennen uittrekken en niet over de
korenvelden loopen. Ook geen vogel
nes jes uithalen. Want jullie weten wel
dat ik zoo iets niet wil hebben.
„Vader", zei Hans, U weel dat in
het priëel een paar merels aan het
nestelen zijn. Als deze nu jongen
hebben, mogen wij die dan ook niet
uithalen en opfokken? Die vogels
fluiten zoo mooi. Dorus van den smid
heett ook zoo'n prachtigen merel in
een kooi zitten.
„Neen jongens", zei Vader, „jullie
mogen nergens vogelnes jes uithalen.
Je mag wel duiven houden als je die
graag hebben wil.
Uw Voorzitter en Collega's schenen
het op dit punt met mij eens ie zijn,
daar deze Heeren. toen U over dit
onderwerp spraakt. U leeltjk in Uw
„Daar heb je ook niets aan", zei
Hans boos.
„Üa's best", zei Vader, „maar
merels komen er niet in de kooi.
Onderwijl Vader de les voorgelezen
had, had Moeder de noodige boter
hammen en een thermoflesch in de
proviandtrommel gedaan. Eenige
oogenblikken later trokken Hans en
Kees er op uit. Even buiten 't dorp
zagen ze een konijntje door het koren
veld loopen en dat plots ln een hol-
le'je schoot. Tegen de waarschuwing
van Kees. dat hij niet door het koren
veld mocht loopen, ging Hans toch
kijken waar het konijntje gebleven
was. Hij stak zijn arm in de pijp,
maar trok hem direct weer terug,
want het konijntje had hem leelijk
over de hand gekrabt. En terwijl hij
naar de schrammen keek. sprong het
konijntje uit de pijp.
„Dat heb je nou voor je ongehoor
zaamheid", zei Kees „Wat zal Vader
nu wel zeggen als hij je hand ziet.
„Als Vader het niet ziet, zult ge
dan niets zeggen, Kees", vroeg Hans.
„Neen, ik zal het niet verklikken.
Maar als Vader het wel ziet, dan zeg
ik de waarheid.
Al pratend gingen ze verder. Toen
ze na een half uur gewandeld Ie heb
ben in het bosch aankwamen, zetten
zij zich neder. Kees deed de proviand-
trommel open. Ze aten een deel van
hun boterhammen op. Boven hun
hoofd scheerde een koppel eksters
en gingen een eind verder in een
hoogen eik bij 't nest ziften.
„Zouden wij die niet kunnen uit
halen", vroeg Hars.
„Dat kunnen we niet, de boom is
veel te dik en te hoog. En wat zou
je met de eiljes moeten doen vroeg
Aan Redactie nEcho van het Zuiden"
Waalwijk.
Hiermede verzoek ik U beleefd
onderstaand in Uw blad op te nemen,
i waarvoor bij voorbaat mijn dank
De haven va n 's-Grevelduin Capelle
Als beurtschipper op Capelle heb
ik me nu gedurende den laatsten tijd
terdege kunnen overtuigen van ae
waarheid inzake dentreuiigen toestand
der haven werkelijk ntei voor niets
wordt onder alle schtppeis. die in den
j loop van het j*ar hier binnen komen,
de Capelsche haven besproken: ab
normaal hoog havengeld en slechte toe
stand De moddermassa is dan ook al
zoo geweldig, dat ik zelfs verleden
week met een totaal leege schuit bij
hoog water ntet van de plaats kon
komen, heelemaal vastgezogen in de
modder, al was het nu door den aan
houdenden Oostenwind geen flink tij
water dan moest zoo lets toch niet
kunnen bestaan. Wat een schade onder
vinden wij als schipper niet van zoo'n
haven, de havengelden weet men hier
toch wel fl-nk op peil te houden;als
voorbeeld noem ik U, dat ik voor mijn
boot bij binnenkomen en bij uitgaan
telkens 5 cent per ton moet betalen
voor laden en lossen, dus samen 10
cent per ton. ln Waspik betaal Ik voor
uitgaan en binnenkomen samen slechts
3 cent per ton. in andere havens al
evenzoo En was de haven hier nu in
een buitengewoon goede toestand dan
zou men tenminste nog kunnen zeggen
„we hebben waar voor ons geld" maar
het tegendeel is slechts waar.
En wat zouden we hier niet een
prachthaven hebben als al die modder-
banken er eens uit waren. Met bag
geren kost het geweldig veel geld en
kan men door het aanslibben elk jaar
J opnieuw aan den gang Volgens mijn
j meening en ook die van mijn collega's,
j die overal ook komen is er geen beter-
voordeeliger en meer afdoend middel
als een eb- of spuideur aan de brug,
daarvoor dat doel de binnenhaven
prachtig als spuikom kan dienst doen.
i In Schevpenisse heeft men ook een
spuikom gemaakt, die slechts iets
j grooter zal zijn als de binnenhaven,
de haven is echter eens zoo lang als
hier en nog vol bochten en door zoo
nu en dan eens te spuien heeft men
daar een prachthaven. Hier hoeft de
modder niet verder gebracht te worden
dan de Vier Heulen, daar vanaf die
plaats de haven door geregelde stroo
ming uitstekend is.
Werd op deze manier de zaak eens
aangepakt, het zou een ontzeltend
groot voordeel voor de gemeente zijn;
men hoefde nooit meer te baggeren
en de havengeiden konden nog lager
zijn dan in Waspik.
Ik hoop, dat een en ander eens
aanleiding mag zijn, dat de haven
kwestie door de gemeente eens flink
wordt onderzocht en aangepakt.
H. KORSTEN.
Hans.
„Wel uitblazen in de kroes van de
themcflesch en opdrinken", zei Hans
éénvoudig.
„Er kan niets van komen", zei Kees.
„Want Vader heeft gezegd dat wij
geen vogelnestjes mogen uithalen.
Na de proviandtrommel weer ge
sloten te hebben, wandelden ze ver
der Na een kreupelbosch doorkruist
te hebben, kwamen ze aan een den-
nenbosch. met hooge masten. Zij
zetten zich wederom neder. Direct
hoorde Hans een paar koppels hout
duiven kirren. En bij zichzelf over
leggend, ging hij naar een der hooge
masten.
„Wat ga je doen", riep Kees.
„O. niks", antwoordde Hans „Hier
hargen zulke groote dennenappels.
En daar zou ik er graag een paar
van hebben. Maar terwijl hij naar de
dennenappels keek. zag hij dat er een
houtduif angstig van haar nest vloog.
Hij klauterde niet naar de dennen
appels. maar naar het nest, nam de
twee eitjes er uit en deed ze in zijn
pet Maar. o wee, de tak waar hij op
stond scheurde af. Hans schoof om
laag, bleef met zijn broek aan een
tak hangen Krak krak De broek
scheurde van boven tot beneden
open De pet viel omlaag en de eitjes
waren natuurlijk alle stuk Kees kwam
toegeloopen en zei„Dat heb je nu
voor je ongehoorzaamheid".
Hans kwam schreiend thuis. Kees
deed nog een goed woordje voor
j hem, maar Vader gaf hem voor zijn
mnke
ongehoorzaamheid een
afstraf-
j fing, welke zoo goed geholpen heeft
dat Hans nooit meer trachtle vogel
nestjes uit te halen.
TWEEDE BLAD.
(Bulten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Mijnheer de Redacteur.
S401-2S
BASTIAAN DALMEIJER,