Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
lliiMviikeiier n Mui
Witte plozen
ssnsm
STER-TABAK
F E i L L E T
cff^WAALWiJtt^
m ju
j
Erkend de beste
NUMMER 31.
ZATERDAG 14 APRIL 1928.
51e JAARGANG.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
(Ingezonden.)
Hoewel reeds eenigen tijd is ver-
loopen na het verschijnen van de
artikelen van den Heer Sassen, ben
ik toch zoo viij hierop even terug te
komen.
't Is mijn bedoeling niei om op alle
punten door dhr. Sassen besproken,
in te gaan eensdeels omdat ïk het
in verschillende opzichten met hem
eens ben. anderdeels omdat het gaat
over persoonlijke opvattingen, die
moeilijk in een zakelijk betoog te
bestrijden zijn
De kwestie die mij hier zal bezig
houden is deze: Dhr S. uit klachten
over het feit. dat de middenstands-
winkelier gepasseerd wordt door den
consument uit eigen gemeente, die
zich richt naar warenhuizen, eenheids-
prijswinkels, modemagazijnen e. d. in
grooiere plaatsen.
Dat dhr. S. hierover klaagt is be
grijpelijk, het verschijnsel is zeer al
gemeen, en de middenstand vindt het
verre van aangenaam. Dhr. S. meent
nu o.a. dat dit een gevolg is van ver
beterd verkeer en speciaal de opkomst
van de autobus hij protesteert dan
ook tegen het geven van subsidies
door gemeenten aan autobus maat
schappijen.
Ik zou den heer S. willen verwijzen
naar het artikel dat ik geschreven heb
over .verkeersproblemen in de Lang
straat" ik trachtte daarmee de
wenschelijkheid aan te toonen van
verkeers uitbreiding en ik geloof dat
dhr. S. met zijn protest geheel miskent,
dat één der ontwikkelingsvoorwaarden
van een gebied is goed verkeer Of
wenscht dhr. S. misschien trekschuit
en diligence terug dan wenscht bij
De breede, ingevoegde planken van
de kastdeur schoven in het midden uit
elkander, en Rataizak's lantaarn ver
lichtte voor een oogenblik de plaats
der handeling op den achtergrond de
plank, die door den kamerdienaar was
medegenomen, als luik voor het schiet
gat gehangen, boven van den zolder af,
hing een zoogenaamde eeuwige lamp
van zilver, door welks robijnroode gla
zen het licht rustig naar beneden
straalde, en Spini's oog brandde
daarop letterlijk onder de lamp op
eene verhooging een langwerpig, ge
heimzinnig voorwerp, dat van boven
breed en van onderen smal was, be
dekt door een zwart fluweelen kleed
met een groot zilveren kruis er op
een doodkist, door een lijkkleed bedekt.
Slechts zooveel kon Spini zien toen
werden de sterke eikenhouten (leurpa-
neelen gesloten en begon Rataiczak er
de planken in te1 leggen, die dit akelige
mysterie weer in eene onschuldige kast
veranderden.
Nu bekroop Spini de verzoeking,
Rataiczak in den rug te overvallen en
hem te dwingen zijn geheim te vertel-
hiermee tevens dat de schoenindustrie
weer terug keert tot pikdraad en els
en wat de verdere werktuigen van het
oude handbedrijf meer zijn dat de
ijzeren scheepsbouw verdwijnt, als
mede suiker es zuivelfabrieken e.m.a.
Dhr. S zal mij misschien wel tegen
werpen, ik vind het verkeer in hei
algemeen wel goed. maar niet voor
zoover 't bevordert den trek van de
bevo'king naar de Stedelijke groote
winkelbedrijven.
Ik wil hier tegenover stellen, dat ik
juist dit verkeer in de huidige ont
wikkeling niet alleen gewenscht, maar
ook noodzakelijk acht, omdat het ieder,
die in een bedrijf werkzaam is prikkelt
tot inspanning van aile krachten, om
de concurrentie het hoofd te bieden;
dit is in het belang van den const*
ment. Ik ga hierbij uit van de vol
gende stelling
Zelfstandigheid en bestaansm ^gelijk
heid van elk lid in de organisatie van
den handel wordt bepaald door de
som van nuttige en noodzakelijke
diensien in de goederencirculatie, die
hij presteert, resp dis door een ander
lid niet even goed en economisch
kunnen Worden venichi. uit is een
eenigszins Ingewikkelde variant van:
Loon naar werk. Het komt er dus op
aan nuttige diensten aan den consument
te leveren.
'n Practisc'n voorbeeld hiervan heeft
men in Ford's .Service", die een be-
langrijk hulpmiddel is in de populari-
satie van zijn product. Uit hel voor
gaande kan men ook concludeeren,
dat men voorbijgegaan wordt zoodra
een ander meer diensten voor den
consument verricht Nu kan men den
middenstand in het algemeen wensche-
lijk vinden, omdat hij een goede kern
in de maaischappij vormt als tegen
wicht van de verhouding ondernemer-
arbeider. Deze positie dankt de
middenstand slechts aan de nuttige
diensten die hij verricht worden
die diensten minder dan zal ook zijn
positie fn de maatschappelijke ver
len, maar liij liet (lit. denkbeeld dade
lijk weer varen, want de „medeplich
tige, de heler van den vorst", zooals
hij hem noemde, was ijzersterk en
groot; ook had hij een hamer onder
den arm, die er niet al te vriendelijk
uitzag, en Spini was ongewapend. Bo
vendien zou geweld liem voor zijn zaak
niets geholpen hebben, en een misdaad
te begaan, bloed te vergieten, dit lag
niet in zijn karakter. Terwijl hij zoo
nadacht, kwam hij op en ander idee,
n.l. om achter Rataiczak's rug snel en
zonder geruisch langs den bekenden
weg den ouden vleugel van het slot, te
verlaten, om het gevaar te ontloopen,
daarin te worden opgesloten. Daar
voor was 't, evenwel, helaas! te laat. De
kamerdienaar keerde zich om en hield
de lantaarn hoog boven zich uit, om
een onderzoekenden blik in liet rond
te werpen. Daarbij viel zijn oog op de
kist, waarachter Spini stond; de ka
merdienaar ging er voor staan en klop
te er met den hamer tegen.
„Stukslaan en verbranden", zeide
hij daarbij. „Het hout is toch al bijna
half verrot".
Na deze alleenspraak keerde Rataic
zak zich om en ging heen, gevolgd door
Spini; maar daar deze geen gelegen
heid vond hem onopgemerkt voorbij te
gaan, werd hij in den ouden vleugel
opgeslotenhij hoorde nog de zware
portière voor de verborgen deur in de
groote zaal dicht trekken. Dat alles
ging zoo vlug en netjes in zijn werk,
(lat Spini geen tijd vond, om door een
poging van geweld weder in het bezit
van zijne vrijheid te komen.
Nu zag hij zich alleen, ingesloten in
dat akelig gedeelte van het. slot, ter-
houdingeil zwakker worden.
Dit laatste is in. i. in belangrijke
mate het geval die midden3lands-
winkelier vertoont op veel punten een
gebrek aan activiteit of een te veel
aan activiteit in verkeerde richting
(onderlinge concufientie.) De winkelier
dut dikwijls in achter de toonbank en
wordt pas wakker als de winkelbel
gaat het warenhuis kan daarom
juist den winkelier voor zijn. omdat
gene den consument al te pakken heeft
voor hij zijn deur verlaat, om inkoopen
te gaan doen. De kleine winkelier
verspilt dikwijls zijn kracht op con
currentie met zijn standgenooten en
de gemeenschappelijke concurrent
vindt dat wel goed natuurlijk.
Ik wil even nagaan waarvan het
Warenhuis gebruik maakt om den
consument tot zich te kunnen trekken.
Ie. Het warenhuis is gelegen in
meer of minder groote steden de
plattelandsbevolking houdt wel van een
uitstapje naar de stad, omdat deze
voor haar een zekere aantrekkelijkheid
heeft[dit is natuurlijk niet inherent
aan het warenhui? maar het profiteert
er mede van.
2e. Als de buitenmenschen een
warenhuis binnen komen ziet men
ze niet op aan. dat ze niets koopen,
vinden zij niets van hun gading,
welnu misschien ziet men juist iets
anders, wat rnen later eens kan ge-
bruiken of men kan dat artikel direct
wel gebruiken.
3e. Het warenhuis heeft allerlei
soort artikelen bij elkaar ook de j
modemagazijnen breiden bun collectie
uit. Men behoeft dus niet van den eenen
winkel naar den anderen te loopen,
wanneer men verschillende bood
schappen heeft te verrichten. Vooral
bij eendagsreisjes is dit een gemak.
4e. De groote winkelbedrijven zijn
er steeds op uit de aandacht van den
consument op te wekken en zijn
kooplust te prikkelen huishoud
weken, reclameweken, balansuitver
koop, seizoenusltverkoop, St. Nicolaas-
week, cadeauweken e. m.a. zijn uitin
gen van groote activiteit.
5. Wanneer men de stad wil bezoeken
sjouwt men niet graag met pakjes of
bij grooiere heeft men liefst geen last
met de verzending geen bezwaar
op gestelde dager» wordt U
elk artikel zonder prljsverhooging
thuisbezorgd. Door middel van catalogi
e. d kan men zonder een extra reis
te doen. door postbestelling zich in
het bezit stellen van hetgeen men
wenscht.
6 Het warenhuis noteert dikwijls
lagere prijzen dan in kleinere winkels
immers het profiteert van gunstige
voorwaarden bij haar groote inkoopen,
laat misschien in groote hoeveelheden
een eigen dessin of merkartikel maken
de fabrikant verkoopt, hoe meer
hoe liever. De groote omzet maakt den
omslag der vaste kosten over elk
artikel geringer. Verder put men zich
uit om goederen die niet gaan des
noods met verlies kwijt te raken
er zijn altijd menscben die op koopjes
belust zijn dat verlies weet men
uit den grooten verkoop van andere
waren te dekken.
7e. Ir. groote modezaken zorgt men
het nieuwste te hebben wat te krijgen
is. Daarnaast is men voorzien van
extra maten en modellen vraagt
men deze in de kleine winkels, dan
heeft men die dikwijls niet. Nieuwste
snufjes dringen slechts zeer langzaam
tot den middenstandswinkel door en
artikelen die niet meer zoo erg gang
baar zijn verdwijnen er spoedig.
Als sterk staaltje hiervan 't volgende:
Iemand zocht 'n beprald artikel dat
niet tot de nouveaulé's meer behoorde,
maar nog wel gebruikt werd. In een
middenstandswinkel kreeg hij het ant
woord, dat wat hij vroeg niet alleen
niet meer tot het nieuwste behoorde
maar zelfs niet meer gemaakt werd.
'n Bezoek aan een grooten winkel
leverde echter als resultaat dat den
klant het gewenschte in meerdere
soorten en modellen werd voorgelegd.
Commentaar overbodig.
8e. De stedelijke winkels in het al
gemeen hebben hierom nog een spe
ciale aantrekkingskracht op den ver
bruiker le omdat men in de niet ge
specialiseerde winkels van alles kan
krijgen en ten 2e indien daar de keus
niet groot genoeg is, welnu, er zijn
ook winkels die zich op speciale
groepen artikelen hebben toegelegd
wijl de stormwind buiten gierde en
lang aanhoudende donderslagen al he
viger en heviger op elkander volgden.
Het was waar, men zou liem den vol
genden morgen wel hooren, wanneer
hij aan dei gesloten deur klopte, en een
reden voor zijn indringen hier zou er
in dien tusschentijd wel te vinden zijn
gevaar was dus uitgesloten; maar
toch was de gedachte aan de uren, die
hij hiér moest doorbrengen, niet aan
genaam. De vochtige, doodsche plaats,
die huiveringwekkende, geheimzinnige
zaak beneden, aan den anderen kant
van de trapeene koude rilling
voer Spini door de leden, zoodat zijn
tanden klapperden. Nog eens daar
naar beneden gaan en de werking van
de geheime deur zoeken te doorgron
den? Waarom? De korte blik er op
bad hein genoeg doen zien (le ijzing
wekkende doodkist onder bet. zwarte
lijkkleed! Wat was duidelijker, dan
dat zich daaronder het slachtoffer van
een misdaad bevond? En waarom had
de vorst het niet in zee laten zinken,
om liet roor eeuwig te vergeten en elke
ontdekking voor goed onmogelijk te
maken. Ook dat was duidelijk: de mis
dadiger durfde het niet te doen voor
de stem van zijn geweten, en daarom
verborg hij het ontzettend geheim met
behulp van zijn medeplichtige of van
zijn helper liever in het slot en bedek
te het met kostbare stoffen en liet er
dag en nacht een zoenoffer, in den
vorm van eene boetelamp, boven bran
den. Dat was dus het roode licht van
Hochwald
Nadat het geluid der laatste stap
pen van Rataiczak, den kamerdienaar,
was weggestorven, haalde Spini het
licht, dat hij in de bibliotheek had uit
geblazen, met den kleinen kandelaar
weder uit zijn 4ak te voorschijn en stak
de kaars met een der weinige lucifers,
die hem nog waren overgebleven, aan.
Dicht bij de trap naar beneden bevond
zich een tweede deur, die weer een an
dere trap verborg, welke naar boven
voerde. Liever wilde hij op onderzoek
uitgaan, dan hier beneden bij de on
stuimige zee en het loeien van den
wind stil te blijven zitten en over de
ontdekking, die hij zooeven had gedaan
nadenken, tot. de doode misschien haar
rustplaats verliet en hem tot, wraak
neming zou uitnoodigen. Dus ging
Spini deze tweede trap op, die op een
groote, gewelfde, maar bijna leege zaal
uitliep, ter halver hoogte waarvan zich
een houten galerij bevond, die men zoo
wel van boven als van beneden kon be
reiken. Spini keerde zich naar de vol
gende, openstaande deur, die langs ee-
nige treden te bereiken was, en liep
toen een rij hooge, meest gewelfde ver
trekken door, die «ogenschijnlijk (le
uiterste zijde van het slot aan zee uit
maakten. Stevige, eikenhouten luiken
beschutten hier de ramen tegen weer
en golven door de zware, meest
prachtig versierde sclioorsteenen huil
de de wind en bewoog de behangsels,
die grootendeels in flarden bij den
wand neerhingen, heen en weer, zoo
dat ze heele stofwolken -op den nach
telijken wandelaar neerschudden.
Slechts hier en daar stond nog een
oud meubelstuk, dat door de wormen
was uitgevreten en weldra dreigde in
elkaar te zullen storten, en uit scheef
hangende schilderijen keken een paar
geschilderde oogen hem soms vervol
gend na. Nadat hij eenige van deze ver
trekken had doorloopen, kwam hij door
een openstaande deur in een achthoe
kig, vooruitspringend vertrek, welks
kostbaar behangen muren niet prach
tige schilderijen waren versierd; de
vloer was niet kunstig mozaïekwerk
ingelegd, terwijl mooie, oude meubelen
hier waren opgesteld.
Spini overlegde bij zichzelf, dat dit
vertrek den hoek van den ouden vleu
gel van het slot moest vormen, want
men kon van zee uit het balkon zien
zweven boven de rots, die hier het ge
bouw steunde; de eigenaardige vorm
van dit balkon stemde hiermede geheel
•overeen. Naar de landzijde toe sloot
het oude gedeelte van het slot zich aan
den renaissance-vleugel, en li ij vroeg
zich slechts af, of die met elkander in
verbinding stonden. Terwijl Spini over
deze vraag nadacht, blies een wind
vlaag uit den schoorsteen, waarvoor
hij stond, zijn licht uit, en eer hij nog
naar zijn doosje met lucifers kon zoe
ken, werd zijn twijfel op een hoogst
eigenaardige wijze opgelost. Uiterst
zacht en voorzichtig opende zich name
lijk een lange, smalle deur, die naai
de landzijde was gelegen, en, bij 't licht
van den bliksem zag Spini een gedaan
te binnenkomen, die hem voor het oo
genblik het. bloed in de aderen deed
stollen. De gedaante was groot en in
een wit, slepend kleed gehuld, een
witte sluier verborg haar gezicht en
het flikkeren van den bliksem door de
gekleurde ruiten, gaf aan hare ver
schijning nog een spookachtiger aan
zien dan de duisternis.
WaalwPsche en LaiXKlraatsrie Courant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door bet geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zend°n aan den Uitgever.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
BIJ contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
Uit het Duitscb
van
EÜFEMINA VON ADLEB8FELD-BALLB8TBEU.
40.
w«rt* 'jLxrww
ttUrxhAPpy VAN VERZEKERING QP HET LEVEfl
(Wordt vervolgd).