Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. lliiMviikeiier n Mui Witte plozen ssnsm STER-TABAK F E i L L E T cff^WAALWiJtt^ m ju j Erkend de beste NUMMER 31. ZATERDAG 14 APRIL 1928. 51e JAARGANG. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. (Ingezonden.) Hoewel reeds eenigen tijd is ver- loopen na het verschijnen van de artikelen van den Heer Sassen, ben ik toch zoo viij hierop even terug te komen. 't Is mijn bedoeling niei om op alle punten door dhr. Sassen besproken, in te gaan eensdeels omdat ïk het in verschillende opzichten met hem eens ben. anderdeels omdat het gaat over persoonlijke opvattingen, die moeilijk in een zakelijk betoog te bestrijden zijn De kwestie die mij hier zal bezig houden is deze: Dhr S. uit klachten over het feit. dat de middenstands- winkelier gepasseerd wordt door den consument uit eigen gemeente, die zich richt naar warenhuizen, eenheids- prijswinkels, modemagazijnen e. d. in grooiere plaatsen. Dat dhr. S. hierover klaagt is be grijpelijk, het verschijnsel is zeer al gemeen, en de middenstand vindt het verre van aangenaam. Dhr. S. meent nu o.a. dat dit een gevolg is van ver beterd verkeer en speciaal de opkomst van de autobus hij protesteert dan ook tegen het geven van subsidies door gemeenten aan autobus maat schappijen. Ik zou den heer S. willen verwijzen naar het artikel dat ik geschreven heb over .verkeersproblemen in de Lang straat" ik trachtte daarmee de wenschelijkheid aan te toonen van verkeers uitbreiding en ik geloof dat dhr. S. met zijn protest geheel miskent, dat één der ontwikkelingsvoorwaarden van een gebied is goed verkeer Of wenscht dhr. S. misschien trekschuit en diligence terug dan wenscht bij De breede, ingevoegde planken van de kastdeur schoven in het midden uit elkander, en Rataizak's lantaarn ver lichtte voor een oogenblik de plaats der handeling op den achtergrond de plank, die door den kamerdienaar was medegenomen, als luik voor het schiet gat gehangen, boven van den zolder af, hing een zoogenaamde eeuwige lamp van zilver, door welks robijnroode gla zen het licht rustig naar beneden straalde, en Spini's oog brandde daarop letterlijk onder de lamp op eene verhooging een langwerpig, ge heimzinnig voorwerp, dat van boven breed en van onderen smal was, be dekt door een zwart fluweelen kleed met een groot zilveren kruis er op een doodkist, door een lijkkleed bedekt. Slechts zooveel kon Spini zien toen werden de sterke eikenhouten (leurpa- neelen gesloten en begon Rataiczak er de planken in te1 leggen, die dit akelige mysterie weer in eene onschuldige kast veranderden. Nu bekroop Spini de verzoeking, Rataiczak in den rug te overvallen en hem te dwingen zijn geheim te vertel- hiermee tevens dat de schoenindustrie weer terug keert tot pikdraad en els en wat de verdere werktuigen van het oude handbedrijf meer zijn dat de ijzeren scheepsbouw verdwijnt, als mede suiker es zuivelfabrieken e.m.a. Dhr. S zal mij misschien wel tegen werpen, ik vind het verkeer in hei algemeen wel goed. maar niet voor zoover 't bevordert den trek van de bevo'king naar de Stedelijke groote winkelbedrijven. Ik wil hier tegenover stellen, dat ik juist dit verkeer in de huidige ont wikkeling niet alleen gewenscht, maar ook noodzakelijk acht, omdat het ieder, die in een bedrijf werkzaam is prikkelt tot inspanning van aile krachten, om de concurrentie het hoofd te bieden; dit is in het belang van den const* ment. Ik ga hierbij uit van de vol gende stelling Zelfstandigheid en bestaansm ^gelijk heid van elk lid in de organisatie van den handel wordt bepaald door de som van nuttige en noodzakelijke diensien in de goederencirculatie, die hij presteert, resp dis door een ander lid niet even goed en economisch kunnen Worden venichi. uit is een eenigszins Ingewikkelde variant van: Loon naar werk. Het komt er dus op aan nuttige diensten aan den consument te leveren. 'n Practisc'n voorbeeld hiervan heeft men in Ford's .Service", die een be- langrijk hulpmiddel is in de populari- satie van zijn product. Uit hel voor gaande kan men ook concludeeren, dat men voorbijgegaan wordt zoodra een ander meer diensten voor den consument verricht Nu kan men den middenstand in het algemeen wensche- lijk vinden, omdat hij een goede kern in de maaischappij vormt als tegen wicht van de verhouding ondernemer- arbeider. Deze positie dankt de middenstand slechts aan de nuttige diensten die hij verricht worden die diensten minder dan zal ook zijn positie fn de maatschappelijke ver len, maar liij liet (lit. denkbeeld dade lijk weer varen, want de „medeplich tige, de heler van den vorst", zooals hij hem noemde, was ijzersterk en groot; ook had hij een hamer onder den arm, die er niet al te vriendelijk uitzag, en Spini was ongewapend. Bo vendien zou geweld liem voor zijn zaak niets geholpen hebben, en een misdaad te begaan, bloed te vergieten, dit lag niet in zijn karakter. Terwijl hij zoo nadacht, kwam hij op en ander idee, n.l. om achter Rataiczak's rug snel en zonder geruisch langs den bekenden weg den ouden vleugel van het slot, te verlaten, om het gevaar te ontloopen, daarin te worden opgesloten. Daar voor was 't, evenwel, helaas! te laat. De kamerdienaar keerde zich om en hield de lantaarn hoog boven zich uit, om een onderzoekenden blik in liet rond te werpen. Daarbij viel zijn oog op de kist, waarachter Spini stond; de ka merdienaar ging er voor staan en klop te er met den hamer tegen. „Stukslaan en verbranden", zeide hij daarbij. „Het hout is toch al bijna half verrot". Na deze alleenspraak keerde Rataic zak zich om en ging heen, gevolgd door Spini; maar daar deze geen gelegen heid vond hem onopgemerkt voorbij te gaan, werd hij in den ouden vleugel opgeslotenhij hoorde nog de zware portière voor de verborgen deur in de groote zaal dicht trekken. Dat alles ging zoo vlug en netjes in zijn werk, (lat Spini geen tijd vond, om door een poging van geweld weder in het bezit van zijne vrijheid te komen. Nu zag hij zich alleen, ingesloten in dat akelig gedeelte van het. slot, ter- houdingeil zwakker worden. Dit laatste is in. i. in belangrijke mate het geval die midden3lands- winkelier vertoont op veel punten een gebrek aan activiteit of een te veel aan activiteit in verkeerde richting (onderlinge concufientie.) De winkelier dut dikwijls in achter de toonbank en wordt pas wakker als de winkelbel gaat het warenhuis kan daarom juist den winkelier voor zijn. omdat gene den consument al te pakken heeft voor hij zijn deur verlaat, om inkoopen te gaan doen. De kleine winkelier verspilt dikwijls zijn kracht op con currentie met zijn standgenooten en de gemeenschappelijke concurrent vindt dat wel goed natuurlijk. Ik wil even nagaan waarvan het Warenhuis gebruik maakt om den consument tot zich te kunnen trekken. Ie. Het warenhuis is gelegen in meer of minder groote steden de plattelandsbevolking houdt wel van een uitstapje naar de stad, omdat deze voor haar een zekere aantrekkelijkheid heeft[dit is natuurlijk niet inherent aan het warenhui? maar het profiteert er mede van. 2e. Als de buitenmenschen een warenhuis binnen komen ziet men ze niet op aan. dat ze niets koopen, vinden zij niets van hun gading, welnu misschien ziet men juist iets anders, wat rnen later eens kan ge- bruiken of men kan dat artikel direct wel gebruiken. 3e. Het warenhuis heeft allerlei soort artikelen bij elkaar ook de j modemagazijnen breiden bun collectie uit. Men behoeft dus niet van den eenen winkel naar den anderen te loopen, wanneer men verschillende bood schappen heeft te verrichten. Vooral bij eendagsreisjes is dit een gemak. 4e. De groote winkelbedrijven zijn er steeds op uit de aandacht van den consument op te wekken en zijn kooplust te prikkelen huishoud weken, reclameweken, balansuitver koop, seizoenusltverkoop, St. Nicolaas- week, cadeauweken e. m.a. zijn uitin gen van groote activiteit. 5. Wanneer men de stad wil bezoeken sjouwt men niet graag met pakjes of bij grooiere heeft men liefst geen last met de verzending geen bezwaar op gestelde dager» wordt U elk artikel zonder prljsverhooging thuisbezorgd. Door middel van catalogi e. d kan men zonder een extra reis te doen. door postbestelling zich in het bezit stellen van hetgeen men wenscht. 6 Het warenhuis noteert dikwijls lagere prijzen dan in kleinere winkels immers het profiteert van gunstige voorwaarden bij haar groote inkoopen, laat misschien in groote hoeveelheden een eigen dessin of merkartikel maken de fabrikant verkoopt, hoe meer hoe liever. De groote omzet maakt den omslag der vaste kosten over elk artikel geringer. Verder put men zich uit om goederen die niet gaan des noods met verlies kwijt te raken er zijn altijd menscben die op koopjes belust zijn dat verlies weet men uit den grooten verkoop van andere waren te dekken. 7e. Ir. groote modezaken zorgt men het nieuwste te hebben wat te krijgen is. Daarnaast is men voorzien van extra maten en modellen vraagt men deze in de kleine winkels, dan heeft men die dikwijls niet. Nieuwste snufjes dringen slechts zeer langzaam tot den middenstandswinkel door en artikelen die niet meer zoo erg gang baar zijn verdwijnen er spoedig. Als sterk staaltje hiervan 't volgende: Iemand zocht 'n beprald artikel dat niet tot de nouveaulé's meer behoorde, maar nog wel gebruikt werd. In een middenstandswinkel kreeg hij het ant woord, dat wat hij vroeg niet alleen niet meer tot het nieuwste behoorde maar zelfs niet meer gemaakt werd. 'n Bezoek aan een grooten winkel leverde echter als resultaat dat den klant het gewenschte in meerdere soorten en modellen werd voorgelegd. Commentaar overbodig. 8e. De stedelijke winkels in het al gemeen hebben hierom nog een spe ciale aantrekkingskracht op den ver bruiker le omdat men in de niet ge specialiseerde winkels van alles kan krijgen en ten 2e indien daar de keus niet groot genoeg is, welnu, er zijn ook winkels die zich op speciale groepen artikelen hebben toegelegd wijl de stormwind buiten gierde en lang aanhoudende donderslagen al he viger en heviger op elkander volgden. Het was waar, men zou liem den vol genden morgen wel hooren, wanneer hij aan dei gesloten deur klopte, en een reden voor zijn indringen hier zou er in dien tusschentijd wel te vinden zijn gevaar was dus uitgesloten; maar toch was de gedachte aan de uren, die hij hiér moest doorbrengen, niet aan genaam. De vochtige, doodsche plaats, die huiveringwekkende, geheimzinnige zaak beneden, aan den anderen kant van de trapeene koude rilling voer Spini door de leden, zoodat zijn tanden klapperden. Nog eens daar naar beneden gaan en de werking van de geheime deur zoeken te doorgron den? Waarom? De korte blik er op bad hein genoeg doen zien (le ijzing wekkende doodkist onder bet. zwarte lijkkleed! Wat was duidelijker, dan dat zich daaronder het slachtoffer van een misdaad bevond? En waarom had de vorst het niet in zee laten zinken, om liet roor eeuwig te vergeten en elke ontdekking voor goed onmogelijk te maken. Ook dat was duidelijk: de mis dadiger durfde het niet te doen voor de stem van zijn geweten, en daarom verborg hij het ontzettend geheim met behulp van zijn medeplichtige of van zijn helper liever in het slot en bedek te het met kostbare stoffen en liet er dag en nacht een zoenoffer, in den vorm van eene boetelamp, boven bran den. Dat was dus het roode licht van Hochwald Nadat het geluid der laatste stap pen van Rataiczak, den kamerdienaar, was weggestorven, haalde Spini het licht, dat hij in de bibliotheek had uit geblazen, met den kleinen kandelaar weder uit zijn 4ak te voorschijn en stak de kaars met een der weinige lucifers, die hem nog waren overgebleven, aan. Dicht bij de trap naar beneden bevond zich een tweede deur, die weer een an dere trap verborg, welke naar boven voerde. Liever wilde hij op onderzoek uitgaan, dan hier beneden bij de on stuimige zee en het loeien van den wind stil te blijven zitten en over de ontdekking, die hij zooeven had gedaan nadenken, tot. de doode misschien haar rustplaats verliet en hem tot, wraak neming zou uitnoodigen. Dus ging Spini deze tweede trap op, die op een groote, gewelfde, maar bijna leege zaal uitliep, ter halver hoogte waarvan zich een houten galerij bevond, die men zoo wel van boven als van beneden kon be reiken. Spini keerde zich naar de vol gende, openstaande deur, die langs ee- nige treden te bereiken was, en liep toen een rij hooge, meest gewelfde ver trekken door, die «ogenschijnlijk (le uiterste zijde van het slot aan zee uit maakten. Stevige, eikenhouten luiken beschutten hier de ramen tegen weer en golven door de zware, meest prachtig versierde sclioorsteenen huil de de wind en bewoog de behangsels, die grootendeels in flarden bij den wand neerhingen, heen en weer, zoo dat ze heele stofwolken -op den nach telijken wandelaar neerschudden. Slechts hier en daar stond nog een oud meubelstuk, dat door de wormen was uitgevreten en weldra dreigde in elkaar te zullen storten, en uit scheef hangende schilderijen keken een paar geschilderde oogen hem soms vervol gend na. Nadat hij eenige van deze ver trekken had doorloopen, kwam hij door een openstaande deur in een achthoe kig, vooruitspringend vertrek, welks kostbaar behangen muren niet prach tige schilderijen waren versierd; de vloer was niet kunstig mozaïekwerk ingelegd, terwijl mooie, oude meubelen hier waren opgesteld. Spini overlegde bij zichzelf, dat dit vertrek den hoek van den ouden vleu gel van het slot moest vormen, want men kon van zee uit het balkon zien zweven boven de rots, die hier het ge bouw steunde; de eigenaardige vorm van dit balkon stemde hiermede geheel •overeen. Naar de landzijde toe sloot het oude gedeelte van het slot zich aan den renaissance-vleugel, en li ij vroeg zich slechts af, of die met elkander in verbinding stonden. Terwijl Spini over deze vraag nadacht, blies een wind vlaag uit den schoorsteen, waarvoor hij stond, zijn licht uit, en eer hij nog naar zijn doosje met lucifers kon zoe ken, werd zijn twijfel op een hoogst eigenaardige wijze opgelost. Uiterst zacht en voorzichtig opende zich name lijk een lange, smalle deur, die naai de landzijde was gelegen, en, bij 't licht van den bliksem zag Spini een gedaan te binnenkomen, die hem voor het oo genblik het. bloed in de aderen deed stollen. De gedaante was groot en in een wit, slepend kleed gehuld, een witte sluier verborg haar gezicht en het flikkeren van den bliksem door de gekleurde ruiten, gaf aan hare ver schijning nog een spookachtiger aan zien dan de duisternis. WaalwPsche en LaiXKlraatsrie Courant, Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door bet geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zend°n aan den Uitgever. UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO. Prijs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. BIJ contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN". Uit het Duitscb van EÜFEMINA VON ADLEB8FELD-BALLB8TBEU. 40. w«rt* 'jLxrww ttUrxhAPpy VAN VERZEKERING QP HET LEVEfl (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1928 | | pagina 1