Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Uitsprak cd Trede.
Witte Jtozen
Voor Huis en Hof,
FEUILLETON
NUMMER 41.
ZATERDAG 19 MEI 1928.
Sle JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Bij botsing van belangen of rechten
tusschen leden der menschelijke sa
menleving was oorspronkelijk het
eenige middel tot beslechting van
het daardoor ontstaan geschil de
eigenrechting, een machtstrijd dus.
Ten gevolge van de geestelijke
ontwikkeling der menschheid, de
steeds krachtiger organisatie van het
gemeenschapsleven en toenemende
rechtsvorming is de eigenrichting
geleidelijk door rechtspraak verdron
gen. Tal van invloeden hebben op
dit evolutieproces, dat eeuwen geduurd
heeft, ingewerkt
psychologischede ontwikkeling van
gemeenschapsbesef en rechtsgevoel bij
den mensch,
maatschappelijke behoefte aan
rechtszekerheid en rechtseenheid.
economische: de groei van handel
en verkeer,
en staatkundigestreven naar be
vestiging van het overheidsgezag.
De rechtspraak vervult nu in de
menschelijke samenleving een functie,
den maatschappelijken vrede,
noodzakelijke voorwaarde voor eene
gezonde ontwikkeling dier samenle
ving, te beschermen tegen den
ondermijnenden invloed van de eigen
rechting.
Ook in de statengemeenschap is
oorspronkelijk de eenige vorm van
beslechting van internationale con
flicten, de eigenrechting, de oorlog.
Daarnaast heeft zich ontwikkeld de
arbitrage* Zoo ontstond in de staten
gemeenschap de strijd tusschen eigen
rechting en rechtspraak.
De zelfde factoren nu. welke dien
strijd in de menschelijke samenleving
beheerscht en tot de overwinning van
de rechtspraak geleid hebben, werken
ook in de statengemeenschap.
In beide gemeenschappen is hetvredes-
probleem voor alles het probleem van
de rechtspraak, dus een rechtprobleem.
Léon Bourgeois heeft dan ook den
vrede gedefinieerd als ,1a durée du
eroit", vrij verlaaldde blijvende
zegepraal van het recht. In beide ge
meenschappen geven bevordering,
ontwikkeling en organisatie van de
rechtspraak den besten waarborg voor
den maatschappelijken vrede.
Op 18 Mei 1899 werd in Den Haag
de eerste Vredesconferentie geopend.
Hoewei de boodschap, waarbij Czaar
Nicolaas 11 de mogendheden tot het
houden dier conferentie uitgenoodigde,
de bespreking van beperking der
bewapeningen op den voorgrond
stelde, heeft het zwaartepunt dier
conferentie in werkelijkheid gelegen
in de besprekingen over de vreedzame
beslechting van internationale geschil
len, welke geleid hebben tot de instel
ling van het Permanente Hof van Arbi
trage. Zoo dreef, tegen het oorspron-
xelijk streven in, de loop van zaken,
voortspruitende uit den feitelijken
internationalen toestand, de mogend
heden tot het in logisch gebeuren
noodzakelijke verder schrijden op
den weg van eigenrechting tot recht
spraak in de statengemeenschaptot
de organisatie van de internationale
rechtspraak.
De Volkenbond ontstond en ging
op hetzefde voetspoor verderorgani
satie van het internationale gemeen
schapsleven, organisatie van de inter
nationale rechtspraak.
Op dit gebied grijpt de arbeid van
den Volkenbond terug naarden arbeid
van de Vredesconferenties, en daarin
ligt de rechtvaardiging van de keuze
door de Vereeniglng voor Volkenbond
en Vrede van den 18 den Mei tot den
herdenkingsdag van het Vredeswerk,
dat In de statengemeenschap van eigen
rechting tot rechtspraak voert.
Is dit de goede weg naar den vrede?
Ik aarzel niet deze vraag volmondig
bevestigend te beantwoorden. Het is
zelfs de eenige gcrde weg. Het evolu
tieproces der rechtspraak in de
menschelijke samenleving leert ons
dit.
Nu zijn er, die ir. arrenmoede over
den tragen gang van zaken een korteren
weg zoeken. Ook zijn er, die uit
wantrouwen in hei welslagen van het
vredeswerk in het geheel niet zoe
ken.
De eersten willen niet vrij van
egoïsme, zelf plukken de rijpe
vruchten van den vredesboom en
kunnen zich niet neerleggen bij de
gedachte dat eerst de komende ge
slachten zullen oogsten wat thans
gezaaid wordt. Zij zijn blind voor de
les der beschavingsgeschiedenis, dat
dergelijke ontwikkelingsprocessen zich
niet straffeloos laten forceeren en dat
eene kunstmatige bespoediging uitloopt
op eene reactie, waardoor het proces
vertraagd In plaats van bevorderd
wordt. Is het ook wel verstandig te
i. mm ->n4* "i i
50).
„Ik zal doen, wat mij goeddunkt
hoe je het noemt blijft mij hetzelfde.
Denk je dan, dat oom Marcellus het
zal dulden, dat je zijn vrouw hier kwa
lijk bejegent, omdat jelui zusters bent.
Neen, mijn schatje, als je dat denkt,
dan ben je de plank mis."
„Sascha," zeide Iris zacht.
,Och, wat! Ik; kan mij om zulke din
gen zoo kwaad maken," sprak Sascha.
„Laat haar zitten, Iris. Zij is niet te
raden, en eerst dan, wanneer zij ziet,
dat men- zich niet meer om hare lui
men bekommert, dan zal ze wel ver
standiger worden."
„Misschien een radicale kuur," zei-
de mevrouw Chrvsopras overtuigd, en
de beide dames trokken Iris, die nog
altijd tegepstreefde, de kamer uit, en
lieten Sigrid zonder verdere ceremo
niën alleen achter.
Deze bleef als aan den grond gena
geld staan, en de blik, dien ze daarbij
op de deur vestigde, had iets onrustig
flikkerends, iets ongestadigs. Eerst
toen zij beneden het rijtuig over het
kiezelzand hoorde wegrollen, schrok zij
op, als uit een droom.
„Wat zal ik nu doen?" fluisterde zij,
terwijl zij met de hand over het voor
hoofd streek. „Weer gaan zitten en den
ken? O, alles in mijn gedachten draait
toch onophoudelijk in woeste vaart om
dat eene punt. Lezen? Tusschen de re
gels door schemert het bloedrood naast j
de zwarte letters ik weet toch niet
wat ik lees. Slapen? Ach, hoe gaarne j
zou ik willen slapen, ik ben zoo moe,
zoo mat. Maar dan komt de vreemde
vrouw en fluistert onafgebroken in
mijn oor. ik wil niet hooren, wat zij
zegt. Het is ook altijd hetzelfde.
Spini vertrekt. Ik wou dat hij al weg
was. Ik wil hem niet meer zien hij
doorgrondt met zijn verschrikkelijke
oogen mijn geheimste gedachten. Maar
ik wil hem zien, ik wil weten of
Zij hield op en begon haar verward
haar te friseeren, en nam een wit wol
len kleed uit de kleerkast, ja, zij nam
zelfs uit een bloemvaas twee mooie ro
zen en maakte er een borst bouquet
van.
„Wanneer ik datgene bereiken wil,
wat ik wensch, moet ik schoon zijn,"
zeide zij tot zichzelf, en voegde aan de
rozen nog een paar donkergroene bla
deren als sieraad toe.
XIII.
Intusschen had vorst Hochwald den
Marchese Spini werkelijk in zijne ka
mer laten ontbieden. De Italiaan was
eerst nergens te vinden, de deur van
zijne kamer was gesloten. Toch kwam
hij na verloop van eenigen tijd daaruit
te voorschijn, evenals altijd met eene
sigaret in den mond. Hij had geslapen,
zeide bij tot den kamerdienaar, terwijl
hij hem voorging.
„Neemt U mij niet kwalijk, mijn
heer," zeide Rataiczak, „uw jas zit van
achteren vol met. spiunewebben."
„Mijn God. Waar heb ik dat nu op
gedaan?" vroeg Spini hoofdschuddend.
„Ik ben toch niet de kamer uit ge
weest."
„Ja die kamermeisjes maken
slecht schoon, wanneer de kamer niet
altijd in gebruik is," zeide Rataiczak,
terwijl hij liet. rag verwijderde en de
jas van den Marchese met een klein
zakborsteltje zorgvuldig afschuierde.
„Dank je wel," knikte Spini en ging
zijns weegs.
„Een spinneweb met een vinger dik
stof er in," dacht, de kamerdienaar,
terwijl hij hem nakeek. „Die vindt men
niet eens in de onbewoonde logeerka
mers van het slot, die slechts een paar
keer per jaar worden schoongemaakt.
Opgepast, Rataiczak, die heeft gezocht
en gesnuffeld
Spini werd door den vorst staande
ontvangen, en zonder hem uit te noo-
digen om te gaan zitten, begon de vorst
ook het gesprek.
„Heer Marchese," zeide hij op kal-
men, bijna statigen toon, „men heeft
mij verteld, dat u in den afgeloopen
nacht in den ouden vleugel van het slot
met mijne schoonzuster, gravin Sigrid
Erlenstein, een samenkomst heeft ge
had. Of die nu den naam van rendez
vous verdient of niet} dat doet hier
niets ter zake. U heeft in elk geval door
deze onvoorzichtigheid den naam der
jonge dame die aan mijne goede zor
gen is toevertrouwd, in gevaar ge
versmaden een weg, die, naar wij
weten, tot het begeerde doel voert,
om zich te begeven op zijpaden, die
wel eens doolwegen zouden kunnen
blijken
De tweede categorie houdt de
oogen gesloten voor het feit, dat
dezelfde ontwikkelingsgang, dien de
statengemeenschap thans doormaakt,
door de menschelijke samenleving
reeds met goed succes doorgemaakt
is. Dezelfde tegenwerpingen, welke
zij aanvoeren tegen hen, die de hin
derpalen op dien evolutieweg op zijde
willen stuwen, hadden destijds ook
aangevoerd kunnen worden tegen het
opkomende streven naar rechtspraak
in de menschelijke samenleving De
historie heeft hier de juistheid van
die tegenwerpingen gelogenstraft.
Dus met woord en daad er naar
gestreefd te voorkomen, dat het evo
lutieproces van eigenrechting naar
rechtspraak in de statengemeenschap
gestuit wordt. Immers, al houd ik
mij overtuigd, datdie evolutie zich toch
voltrekken zal, ook al zouden wij
menschen tijdelijk daartegen stelling
nemen, ik ben mij bewust dat eene
vijandige of zelfs maar onverschillige
houding te dien aanzien den gang
daarvan vertragen zal tot groot nadeel
zoowel voor de statengemeenschap
als voor de afzonderlijke staten op
zichzelf. Wat werkelijk goed of slechts
is voor een gemeenschap, is ook
goed of slecht voor hare leden indl
vidueel.
De vrede is nu onontbeerlijk voor
den bloei en het welzijn, zoowel van
de statengemeenschap als van hare
leden, de vrede, die heerschen zal.
wanneer de machtstrijd van de inter
nationale eigenrechting van den oorlog,
zal hebben plaats gemaakt voor den
rechtstrijd van de internationale recht
spraak.
Hier en verder in deze regelen
stel ik de „menschelijke samenleving"
als samenleving van de menschen
bracht zoodat ik tot mijn groot
leedwezen verplicht ben, u te verzoe
ken, zulke; samenkomsten niet alleen
niet te herhalen, maar ook om den
naam van mijn schoonzuster niet in 't
slijk te treden, dadelijk Hochwald te
verlaten."
Spini had met een zelfbewust lachje
toegehoord bij de laatste woorden
deed hij een stap achteruit.
„Heb ik goed verstaan? U werpt
mij de deur uit."
„Neen, ik verzoek u heen te gaan,"
was het zeer kalme antwoord. „Wan
neer u met. mijne schoonzuster op zoo'n
vertrouwelijken voet staat, dat zij liet.
goed vindt, op zulke ongewone uren
van den dag en op zulke ongewone
plaatsen met u samen te komen, dan
moet er u wel iets aan gelegen zijn, dat
geen verdenking haar kan treffen. En
dat kan alleen dan bereikt worden,
wanneer U en Sigrid van elkander ge
scheiden zijn. Daar Sigrid mij nu door
bloedverwantschap nader staat en ik
haar mijn huis dus niet kan ontzeggen,
zoo is het uw plicht als cavalier te wij
ken."
Spini stond met gebogen hoofd voor
den vorst en streek langzaam en be
dachtzaam langs zijn snor.
„U mag van dit standpunt uit gelijk
hebben, vorst," zeide hij toen, terwijl
hij zijne kleine, doordringende oogen
onderzoekend op den vorst, liet rusten.
„Maar voor mij is het nu van belang,
dat ik Hochwald slechts als de ver
loofde van gravin Sigrid verlaat'.'
De vorst hoorde hem kalm, onbewe
gelijk aan hij toch was er de man
niet naar om zich zoo spoedig uit het.
veld te laten slaan.
Individueel naast „statengemeenschap'
als samenleving van staten.
De voeding der kuikens.
Algemeen wordt aanbevolen de
kuikens de eerste 24 tot 36 uren na
het uitkomen niet te voeden daar
anders heel gemakkelijk zulke ernstige
darmstoornissen ontstaan dat de kui
kens eraan sterven. Dit is geen
wonder wanneer men weet, dat even
voordat het kuiken uit den dop komt
het eerst alles wat van den dooier is
overgebleven in het lichaam heeft
opgenomen. Ieder die wel eens een
pas uitgekomen kuiken in de hand
[gehad heeft zal er zich over verwon-
derd hebben, dat het achterlijf zoo
opgezet en zwaar was. Nu we weten
waaraan dit toe te schrijven is behoe
ven we ons niet meer te verwonderen
en mogen we alleen onze bewondering
er over uit spreken, dat de Schepper
alles zoo goed heeft gemaakt, inder
daad „Hij zag dat alles goed was".
Het jonge Kuiken heett dus vooreerst
geen voedsel noodig; na een of
anderhalven dag mogen we er zoo
zachtjes aan eens mee beginnen.
Alleen bedenke men, dat ook hier
geldt: Overdaad schaadt. Het is bij
de kuikens al evenzeer als bij de
menschen waar dat er meer gestorven
zijn van teveel eten dan van te weinig
Vlak na de geboorte liggen de inge
wanden nog vrij stijf tegen elkaar
gedrukt de dooier neemt dan bijna
de heele lichaamsruimte nog in beslag
Eerst na 3 dagen hebben de inge
wanden hun normale houding in het
lichaam gekregen, er is dan van den
dooier niet zoo heel veel meer tc
vinden. Dan kan men ook eigenlijk
eerst behoorlijk met de voeding be
ginnen. Het is maar gelukkig dat
tegenwoordig de meeste kuikens
machinaal gebroed worden, waardoor
de boeren ze ook eerst 36 tot 48 uur
„Sigrid wordt in Mei meerderjarig",
antwoordde bij na een poosje. „Ik heb
dan wanneer men de moreele rech
ten niet. mederekent niets meer over
haal- te zeggen, mijn plicht als voogd
is dan afgedaan, en -zij kan dus doen en
laten wat zij wil. U zal daarom beter
doen tot. zoolang te wachten, vóór u
zich openlijk met haar verlooft".
Spini richtte zich hoog op.
„Mjoet dat beteekenen, dat u als
voogd mij de hand van gravin Erlen
stein wiegert?" vroeg hij scherp.
Hochwald maakte eene beweging
met de hand en knikte bevestigend met,
het hoofd.
„Zoo is het", zeide hij beslist.
Met vlammenden blik kwam Spini
een stap nader.
„En de reden, vorst Hochwald", sis
te hij.
„Tn de eerste plaats Sigrid weet
niet, wat zij wil. Zij bevindt zich in een
toestand van zenuwachtige opgewon
denheid, die wispelturig vandaag dit.
morgen dat wil," antwoordde Hoch
wald, zonder acht te slaan oi> het drei
gende gezicht van zijn gast. „Ik vrees
dat de man, met wien zij zich nu zou
verloven, in dit opzicht spoedig treu
rige ervaringen zou opdoen
„Niet ik!" viel Spini hem in de rede.
„Goed, wanneer u zoo zeker van uwe
zaak is, dan zal het korte uitstel van
nauwelijks een jaar voor U geen be
zwaar zijn," antwoordde de vorst, op
kal men toon.
Wordt vervolgd.
ho van het Zuiden,
Waalwubschc en Laiigstraatsclie Courant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, em«.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bi) contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zjjn.
van „DE ECHO VAN EET ZUIDEN".
Uit het Duitsch
van
EUFK1CLNA VON ADLEB8FELD-BALLE8TBEU.