Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
r en m
Witte ftozen
AcmntanlsMoor: M. A. H. (Menus
^WMLWUK»
FEUILLETON
Alle Accountantswerkzaamheden
NUMMER 47.
ZATERDAG 9 JUNI 1928.
51e JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
In Den Haag is Dinsdag een be
langrijke vergadering gehouden ter
bespreking van het wetsontwerp op
de Naamlooze Vennootschappen, dat
bij de Eerste Karner aanhangig is. Op
deze vergadering is o.a. het woord
gevoerd door den heer J. P. j. Assel-
bergs, voorzitter van de Algemeene
R.K. Werkgeversvereniging.
De heer Asselbergs heeft tegen dit
ontwerp argumenten aangevoerd, wel-
ke ook buiten den kring van aandeel
houders der N. V. belangstelling ver
dienen. Het gaat nl. over de verhou
ding van kapitaalgevers en arbeid-
gevers, over de rol en het recht der
geldschieters in het productieproces.
Spreker noemde den geest van het
ontwerp „ondemocratisch" en „mam?
monnistisch". Ziehier waarom:
„Wanneer men de stemming in de
Tweede Kamer nagaat en wanneer de
geruchten omtrent het voorloopig ge
voelen der leden van de Eerste Kamer
juist blijken te zijn, dan klinkt het
misschien wat vreemd, wanneer ik
het ontwerp Donnet niet democratisch
noem. Immers de partijen die't woord
„democratie" in haar naain hebben
opgenomen, de Sociaal—Democraten
en de Vrijzinnig—Democraten schijnen
beiden aan dit ontwerp het hart ver
pand te hebben.
Wanneer ik deze mentaliteit goed
begrijp, dan komt de adhaesie der
sociaal—democraten voort uit de ge
dachte, dat de belangen van derden
beschermd moeten worden tegen de
groote en toenemende macht van de
leiders der omvangrijke kapitaal-
associaties.
56).
„Het is goed, dat hij vertrekt", her
haalde zij koel. „Ik spreek niet alleen
om mijnentwille, want hij schijnt mij
hier in 't slot meer bekend te zijn, dan
misschien ook voor jou wenschelijk is.
„Wel zoo!" sprak Hochwald sarcas
tisch. „Maar", vervolgde hij, niet zon
der een zekere mate van scherpte, „je
kunt gelijk hebben bet is een stui
tend gevoel, gasten bij zich te moeten
dulden, waarvan men weet, dat zij bet
huis huns gastheers doorsnuffelen en
zich wat zij vinden voor hun eigen doel
ten nutte trachten te maken."
„O maar wanneer er niets te vin
den is
„Zulk soort mannen van eer verstaat
het altijd, het skelet in huis te vinden",
antwoordde Hochwald droogjes.
„Maar en Sigrid deed een stap
nader, met van inwendige, onnatuurlij
ke opgewondenheid schitterende oogen
en roode wangen, „maar hij zal geen
gebruik maken van hetgeen hij gevon
den heeft. Daarvoor heb i k gezorgd,
ik
Hochwald zag zijne schoonzuster
verwonderd $an.
Is de uitbreiding van de werkings
sfeer der N. V. een verschijnsel, dat
volgens socialistische opvattingen in-
druischt tegen het algemeen belang?
Wanneer wij het socialisatie-rapport
der S.D.AP. raadplegen, dan blijkt,
dat juist in de ontwikkeling van het
grootbedrijf het begin der vervulling
wordt gezien van den toekomstigen
heilstaat.
En wanneer wij nagaan, hoe de
sociaal- democraten zich de inrichting
van het gesocialiseerde bedrijf en ook
van het gereorganiseerde staatsbedrijf
hebben gedacht, dan vinden wij tel
kens weer de stelling verkondigd, dat
het moderne overheidsbedrijf de soe
pelheid moet vertoonen van de N. V.
Zeer uitdrukkelijk wordt voor de
leiding der gesocialiseerde onderne
mingen de grootst mogelijke vrijheid
voorbehouden. Wanneer die vrijheid
niet aanwezig zou zijn en het bedrijf
te sterk onder den invloed zou komen
van de aandeelhouders (in casu de
overheid) dan zou dat bedrijf geen
mogelijkheid van voortbestaan, laat
staan van bloei, vertoonen. Doch
afgescheiden daarvan: Is het een uit
vloeisel van democratie,* dat het bezit
van aandeelen zonder meer, het recht
geeft om het laatste woord te spreken
over de productie?
Is het juist, om in naam der demo
cratie een wetsontwerp te verdedigen,
dat bijna uitsluitend de Hnantieel
technische zijde van dezen associatie-
vorm naar voren brengt en geen vol
doende oog heeft gehad voor de sociale
zijde, die er onmiskenbaar ook aan
vast zit?
Ik vraag mij af, of het gros van de
aandeelhouders wel eenig gevoel heeft
voor de sociale beteekenis van een
groot-bedrijf. Is voor de meeste onder
hen het aandeel in een onderneming
iets anders dan op zijn best een be-
tegging en op zijn slechts een specu
latie—object
Degene, die voor de onderneming
als zoodanig hart hebben, niet alleen
„Onnoodige gedienstigheid, lieve Sig
rid", zeide hij, terwijl hij de schouders
ophaalde. „Laat den man toch zijn ge
noegen. Dat mogen jij en ik hem niet
beletten."
„Maar Spini is een gevaarlijk
mensch
„Werkelijk? Rechtbank en politie
hè? Wanneer hij zich daar wil laten
uitlachen, zul jij hem dat toch niet
kunnen beletten. Misschien is de zaak
hem zelfs heel duidelijk."
En met deze woorden knikte Hoch
wald zijne schoonzuster toe en bracht
Hans ten Winkel de reisflesch, die hij
voor hem had gevuld. Bijna tegelijker
tijd kwam er een bediende binnen met
de boodschap, dat het rijtuig voor was,
en daar de trein van Spini slechts een
weinig vroeger vertrok dan die van
den heer Ten Winkel naar Hamburg,
zoo maakten beiden van hetzelfde rij
tuig gebruik. Het afscheid van den
zanger was van alle kanten zeer harte
lijk bij dat van Spini was ook alles
even beleefd en volgens de regelen der
etiquette, maar overigens heel koel.
Alleen mevrouw Chrysopras noodigde
Spini op al hare toekomstige „avond
jes" in Florence uit, en toen hij daarna
voor Sascha stond, kon zij niets anders
dan hem een koude, bevende hand
toereiken voor de laatste maal waar
schijnlijk.
Alleen Fuchsia ontbrak bij het af
scheid der beide heeren. Toen het rij
tuig weg was, besloot men de zee, die
altijd nog tamelijk hoog was, van het
terras uit te gaan bekijken, waar wind.
schermen waren opgesteld, om tochten
tegen te gaan. Boris liep intusschen,
voortdurend „F uchsiaF uchsia
voor de doode productiemiddelen,
maar meer nog voor den levenden
mensch, die in die onderneming het
brood verdient voor zich en voor zijn
gezin, niet alleen voor het dividend,
maar meer nog voor de gestadige
uitbreiding van de zaken met de
daaraan gepaard gaande verruiming
van arbeidsgelegenheid.... zij en niet
de aandeelhouders hebben het recht,
om het zoo maar eens uit te drukken,
voor zich den titel van weldoeners
der menschheid op te eischen.
In een prae—advies van pref. dr.
Ch. Raaymakers, jifgebracht voorden
partijraad van c.e R.K. Staatspartij
over een onderwerp dat met de demo
cratie in nauw verband staat, lees ik
op blz. 73:
„De eerste de beste oude juffrouw,
die een paar aandeelen heeft ge
kocht, kan invloed uitoefenen op
de leiding eener onderneming; de
arbeider, die dag in dag uit, jaar
in jaar uit zijn levenskracht ver
bruikt in het productieproces heeft
absoluut niets te vertellen en moet
mi Br'«3-13*4^1 ii
schreeuwend, het slot door, om zijne
vrouw te zoeken, en vond haar einde
lijk in een der kamers, die aan het
salon grensden, liggend op een beren
vel, waar zij, zonder aan haar gezicht
te denken, in haar zakdoek hevig lag
te snikken.
„Mijn hemel, Fuchsia! Wat scheelt
je nu?" vroeg Boris verwonderd.
„Mijn hart breekt", steunde zij, en
terwijl zij opsprong hield zij Boris
haar beide blanke vuistjes dicht onder
den neus. En jij bent er de schuld van",
schreeuwde zij hem toe.
Boris deed een stap achteruit en
barstte toen in een onbedaarlijk lachen
uit.
„Maar, Fuchsia, wat zie je er uit!"'
riep hij. „Je gezicht zit vol met vlek
ken! Het is om zich dood te lachen
hahahaha
De tranen in Fuchsia's oogen droog
den plotseling op met één sprong,
evenals de kat op de muis, snelde zij
naar den spiegel toe.
„Als een getatoueerde Indiaansche
vrouw", proestte Boris het uit van het
lachen, terwijl hij achter haar stond
en hij had geen ongelijk. Het laagje
rozerood blanketsel, een grootere hoe
veelheid karmijnrood op de lippen, 't
donkere bruin der oogharert en wenk
brauwen, de interessante blauwachtige
kring om de oogen, en eindelijk het
fijne parelpoeder, hadden zich door de
tranen tot een eigenaardige marmer-
kleur vermengd, die aan de pikante
trekken van vorstin UkatschinChry
sopras zekere wildheid gaf. Een paar
oogenblikken bleef de schoone Fuchsia
verwonderd in den spiegel staren, ter
wijl Boris haast de kramp kreeg van 't
(Lid van het Ned. Inst. van Accountants)
Koningsweg 7 PEN BOSCH. Telef.1107.
als: inrichten, omwerken, controleeren van boek
houdingen, onderzoek op administratief en finantieel
gebied. - Balanscontrole. 40511
Speciale afdeeling.
Belastingadviezen.
zich vergenoegen met een louter
passieve rol."
Ik wil aannemen, dat deze geleerde
professor van oordeel is, dat ook de
ondernemer, de leider van een bedrijf
behoort tot de categorie van arbeiders,
die hun leven geven aan de zaak, die
aan hun zorg is toevertrouwd. Ik voor
mij reken die leiders tot de hoogste
trap van de arbeiders.
Wordt dit wetsontwerp ook door
den Senaat aanvaard, dan zal in
naam der democratie „de eerste
de beste oude juffrouw, die een paar
aandeelen heeft gekocht" op een
hooger plan worden geplaaist dan de
fabrikant, aan wiens energie, doorzicht
en kennis het te danken is, dat in
Nederland in vijf en twintig jaren
tijds ondanks veel tegenwerking een
industrie uit den grond is gestampt,
waarop ons volk terecht trolsch mag
zijn.
Ten slotte noemde spreker het ont
werp „mammonnistisch"
Grondslag van dit ontwerp is, dat
het bezit en net bezit alleen, recht
geeft op macht. Wie het kapitaal
heeft, heeft de productie.
Daarnaast wordt het zelfstandig
recht van den leidenden arbeid niet
erkend. Overal waar het vermeende
belang van den aandeelhouder botst
met het inzicht van de leiding, kiest
het ontwerp de zijde van den bezitter.
lachen, en toen draaide ze zich snel als
de bliksem om zij hief haar kleine
rechterhand op een eigenaardig klet
send geluid en met half verborgen
gezicht vloog Fuchsia den vorst, die
juist binnenkwam, voorbij en zocht 'n
stil plaatsje in hare vertrekken op.
„Wat was dat toch?" vroeg Hoch
wald verwonderd. „Ik hoorde je daar
even zoo lachen."
„Jawel, en daarvoor heeft zij mij ge
slagen," beklaagde Boris zich woedend,
terwijl hij zich de linkerwang wreef.
Hochwald schudde het hoofd.
„Kinderen, dat gaat zoo niet lan
ger," zeide hij op half ernstigen, half
gekscherenden toon. „Zij sluit je van
haar bezittingen uit, zij geeft je oorve
gen
„Ik vraag wel excuus, oom, het was
de eerste," verdedigde Boris z'n vrouw.
„Dat moet anders worden," ging de
vorst voort.
„Jawel! Dat moet anders worden,"
sprak Boris opgewonden. „Van mor
gen af, oom, geldt mijn wil en mijn
woord alleen in huis. Wil u wedden?"
En zoo was het, en wel om de een
voudige reden, dat in het huis Ukat
schinChrysopras Boris den volgen
den morgen alleenheerscher was en
niemand zijn wil meer in den weg
stond. Want toen hij tamelijk laat wak
ker werd, kwam hij tot de onaangena
me ontdekking, dat Fuchsia niet alleen
niet meer sliep, maar in het geheel niet
meer te bed lag, daarentegen vond hij
op zijn toilettafel een brief op licht
groen, dik papier, met glimwormen in
een der hoeken en in dezen brief stond
met Fuchsia's duidelijk koopmans
schrift het volgende te lezen
Wanneer men het ontwerp bestu
deert, dan stoot men telkens weer op
de vraag: „Waarom heeft de ontwer
per deze zaak aldus en niet anders
geregeld
En telkens weer moet het antwoord
luiden„Omdat het ontwerp een
zijdige bescherming wenschte te geven
aan degenen, die geld in de onder
neming hebben gestoken".
De heer Asselbergs concludeert als
volgt: „Ik behoef na het voorafgaande
wel niet te herhalen, dat dit ontwerp
voor mij onaannemelijk is. Het strijdt
met de beginselen, waarop een goed
geordend bedrijfsleven behoort te be
rusten, het keert de verantwoordelijk
heden om, het zet de aandeelhouders
op den troon, die rechtens toekomt
aan den ondernemer, het maakt van
de leiders per productie marionetten.
Moge daarom de Eerste Kamer na
rijp beraad, doch welbewust het
Nederlandsche volk voor de wetgeving
van dit ontwerp behoeden".
MlJNHARDTs
Hoofdpijn-Tabletten 60 ct.
Laxeer-Tabletten60 ct
Zenuw-Tabletten 75 ct.
Staal-Tabletten 90 ct.
Maag-Tabletten 75 ct.
Bij Apoth. en Drogisten.
„Dearest Boris!
Het verlangen van mijn hart vol
gend, verlaat ik je. De liefde is geen
verdichtsel, zooals ik altijd heb ge
dacht, zij bestaat en zij is mijn hart
binnengeslopen. Our marriage was an
entire mistake 1). Daarom verlaat ik je
en volg den man mijner liefde. Tk zal
je later wel schrijven of enwanneer
wij onze appearance before the Divorce
Court 2) zullen maken. Jelui hebt toch
wel een Divorse Court in Rusland?
Zoo niet, dan laten wij ons in Ameri
ka scheiden, daar gaat het heel ge
makkelijk. Je bent echter werkelijk
quite a dear boy 3), maak dus geen
fuss 4) o m de heele geschiedenis, like
a good soul 5). Mjjn goed te Rome kun
je mij; nasturen adres schrijf ik wel
later. En vergeet niet het zilver uit de
Bank te halen en mij op te zenden.
Mijne juweelen heb ik bij mij. Als een
aandenken aan mij, schenk ik je de
beide Orloff-dravers doeli neen,
stuur ze mij maar liever, ik kan zo ge
bruiken met mijne rijpaarden. Je kunt
de schimmels houden, beter nog de
Graditzer merrie voor de wedrennen.
Stuur mij toch maar liever de heele
stoeterij. Vergeet ook, de rijtuigen niet.
En denk in vriendschap aan je
Fuchsia.
1). Ons huwelijk was volkomen een
misrekening.
2). Voor het Hof van echtscheiding
verschijnen.
3) Een goede jongen.
4) Opschudding.
5) Als een goede ziel.
Wordt vervolgd.
e Echo van het Zniden,
Waalwybscbe en Langstraatsclie ('oiiiaiil,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
By contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrydag
des morgens om uiteriyk 9 uur in ons bezit
eyn.
van „DE EOHO VAX HET ZUIDEN".
Uit het Duitsch
van
ECFEM1NA VON ADLEK8FEI.D-BALLE8TBEM.
V/N ft^ctKtklHC CC HET LfcVtfl
a
