Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
HEEREN-BAAÏ
2xkr&uiCJ. U
fizi beiere,
Jt iet kent
nummer on.
ZATERDAG 10 NOVEMBER 1928.
51e JAARGAN
itgeleg
ch me
te
op d
meri]
Mom
t ge
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No, 38. Telegr.-Adres: ECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Een wijs man over
ontwapening.
Het „Huisgezin" driestart als volgt
Ook een sociaal—democraat kan
over ontwapening en over ontwape-
nings—moeilijkheden verstandige din
gen zeggen.
De heer De Roode, de bekende
redacteur van het „Volk", jarenlang
ambtenaar in het internationale cen
trum Genève, bewijst dit in een artikel
in de jongste aflevering van de
„Socialistische Qids."
In voile oprechtheid constateert hij,
dat de atmosfeer, die gunstig is voor
ontwapening, op het oogenblik niet
bestaat, blijkbaar zelfs niet na het
Kellog—verdrag.
Hij wijst op de moeilijkheden in
Europa, tegenstellingen, ambities,
intriges, en vraagt dan, of men meent,
dat het eenvoudig is, in zulk een
wereld ontwapening te verwezenlijken,
dat met een enkel gebaar van het
tegenwoordige Europa een paradijs
is te maken.
Niet de regeeringen alleen worden
door de ontwapeningsgedachten in
beslag genomen, ook de socialistische
partijen.
Met een tikje voldoening constateert
de heer De Roode, dat de Socialisti
sche Internationale het verder heeft
gebracht dan de commissie van voor
bereiding voor de Ontwapenings
conferentie te Genève.
Zij de Socialistische Internatio
nale eischt uitdrukkelijk, dat aan
de legers datgene moet worden ont
nomen, wat hun de geschiktheid zou
geven om een aanvalsoorlog te onder
nemen.
Daar zoo zou men dezen ge-
dachtengang van den heer De Roode
willen aanvullen in Nederland het
bestaan zelfs van een klein leger dit
voor den aanvalsoorlog geschikt maakt
(wij zijn zoo vechtlustig, ziet u
verlangt de S.D.A.P. speciaal voor
Nederland onmiddellijke en volledige
ontwapening.
Is dit bereikt, dan is het groote
gevaar voor een Europeesche oorlog
feitelijk afgewend.
Zijn door ons even onderbroken
gedachtengang voortzettend, verklaart
de heer De Roode, dat zijn internatio
nale het onvereenigbaar heeft geacht
met de verantwoordelijkheid van ern
stige staatslieden, „in de huidige
wereld kort en goed, algeheele, alge-
meene ontwapening te eischen".
Als sommige menschen toch om
dadelijke en volledige ontwapening
roepen het gebeurt soms op mee
tings van achterlijke dorpsluifjes
dan bewijst dit eenvoudig, dat zij geen
.ernstige staatslieden" zijn, meent de
heer De Roode met het ernstige ge
zicht van een oud-Qenèver.
En hij voegt er aan toe, dat zijn
Internationale te Brussel niet verder
had kunnen gaan.
Partijgenooten, die in de oppositie
zijir, kunnen "goedkoop tegen militai
risme en zelfs tegen onvolledige ont
wapening fulmineeren, maar mag men
aan „partijgenooten, die morgen re-
geeringsverantwoordelijkheid dragen,
radicaler eischen stellen"
De heer De Roode is een wijs, ook
een wereldwijs man.
Een oppositie, die voorafzienbaren
tijd oppositie blijft, kan zoo „radicaal"
doen als ze wil, maar een oppositie,
die regeeringspartij kan worden, mag
haar schepen niet achter zich verbran
den, de Duitsche pantserkruiser
geschiedenis leert, dat men zich in de
ruimte moet leeren houden.
Socialistische ministers In Frankrijk,
in België, In Duitschland, in Engeland,
waar men ook wil, denken er niet aan,
voor volledige ontwapening te pleiten,
zoo lang ze niet internationaal kan
worden verkregen.
Eerst door versterking van den
Volkenbond zal men tot internationale
ontwapening kunnen komen, zegt de
heer De Roode.
Wij zeggen het hem na, met dit
beding dat die versterking plaats
hebbe in den geest van Benedictus
XV, die reeds vóór de Volkenbond er
was heeft aangegeven, hoe, alleen.de
ontwapening is te bereiken en te ver
zekeren en de oorlogsbedreiging van
Europa kan worden afgekeerd.
NAAR HET ENGELSCH.
-I. SCHEEPENS.
..Ik geloot', dat. ik geen naamkaartje
hij me heb", zei hij. „Maar wilt u zeg
gen, dat mijnheer Steel gaarne een
kort onderhoud zou willen hebben met
Miss Rutli. Mijn boodschap is uiterst
dringend."
De bediende ging hein voor naar de
eetkamer, waar David Steel hem half
in gedachten volgde, met het gevoel
van iemand, die meent ergens meer te
zijn geweest en iets meer te hebben ge
zien.
Niets was veranderd. Hetzelfde zwa
re, dure meubilair, hetzelfde mahonie
houten buffet, dezelfde gravures, de
zelfde eenigszins verkleurde roodbe-
hangen muren, met dezelfde lichte plek
boven den haard, een vertrek kort
om, waar weelde heerschte, zij het dan
van eenigszins ouderwetschen trant.
De electrische knoppen leken eenigs
zins anders, maar dat kon ook verbeel
ding van liem wezen. Het was overi
gens dezelfde kamer. David had zijn
prooi opgespoord en hij begon wat op
geruimder te worden. Het leed geen
twijfel of hij zou nu een uitweg vinden
en zijn geheimzinnige en onbekende
vrienden sparen tegelijkertijd.
„U wenschte mij te spreken, mijn
heer? Wilt u zoo vriendelijk zijn mij
de reden van uw komst mede te dee-
len?"
David Steel wendde zich inet een
schok om. Achter hem stond een slan
ke, rijzige, doch magere vrouwenfi
guur, wier beminnelijk, fijn gelaat
omlijst werd door het prachtigste haar
dat hij ooit) gezien had. De grijsblauwe
oogen waren zedig, met een vroolijke
tinteling erin: de lippen waren ge
maakt om te lachen. Het was alsof een
of andere guitige actrice zich in Leger
des Heils-kleeren liad gestoken, maar
hier en daar bemerkte David zeer dure
kant, welke zijn kunstenaarsoog be
koorde. Hij kon zich voorstellen dat
liet meisje zeer, ernstig was en in staat
voor haar overtuiging door water en
vuur te gaan. Elke toon van haar
fraaie stem was vol zang en lach.
„Ik ik ja", stamelde Steel. „Ja
ziet n als ik maar wist met wie ik
de eer had te spreken?"
„Tot uw dienst; ik ben miss Ruth
Gates. Maar, u lieht naar mij toch ge
vraagd bij mijn naam."
Voor het oogenblik gaf David Steel
geen antwoord. Immers, weer stond
hij voor een groote verrassing. Wat
was hij dom geweest, niet te hebben
gekeken naar den naam van den be
woner van no. 219 in het adresboek.
Het was meer dan duidelijk dat Gile-
ad Gates een huis had in Brighton zoo
wel als in de stad. Niet alleen was dat
telefonisch bericht uit de woning van
den mill ionair gekomen, doch liet, had
Steel thans gebracht naar diens wo
ning in Brighton. Indien mijnheer Ga
tes zelf door de kamer was komen
V Wapenstilstand.
Morgen, Zondag 11 November, zal
het tien jaren geleden zijn, dat tus-
schen de geallieerden en de centrale
mogendheden de wapenstilstand ge
sloten werd, die, ofschoon hij ge
durende dertig dagen gelden zou,
feitelijk reeds een eind aan den
oorlog maakte. De maand November
van het laatste oorlogsjaar was voor
Europa wel een bewogen tijd Bewo
genheid in anderen zin, die veroorzaakt
werd door het woeden van den
oorlog, waaraan Europa zoo zachtjes
aan gewend was geraakt, zoo dan al
niet ten volle er mee vertrouwd noch
verzoend. Een enkele herinnering
moge hier volgen. Den 9en November
1918 maakte de toenmalige Duitsche
Rijkskanselier Prins Max van Baden
bekend, dat de Keizer Koning Wilhelm
besloten had, afstand van de regeering
te doen. Den 10 November, Zondag
morgen half tien overschreed Keizer
Wilhelm met groot gevolg de grenzen
van ons land. Den llen November
deed Keizer Karei van Oostenrijk
afstand van den troon. Twee dagen
te voren was fn Duitschland de
revolutie begonnen, de omwenteling,
welke een zoo groote wijziging zou
te weeg brengen in heel het Duitsche
Staatsbestuur. Volgens de officieele
order werden des voormiddags 11 uur
55 de vijandelijkheden over de ge
heele linie gestaakt. De wapenstil
stand was eigenlijk reeds ingegaan
's morgens om zes uur. De zware
voorwaarden door maarschalk Foch
namens de Geallieerde mogendheden
en de Vereenigde Staten aan Duitsch
land gesteld, werden alzoo door dit
land aanvaard. In ons land volgde
kort daarop de gedeeltelijke demobili
satie. En dal alles is al weer tien
volle jaren achter den rug Een tijd
perk, nog bij lange na niet voldoende
blijkbaar, om de laatste naklanken
van den wereldoorlog te doen ver
sterven en als grootste en uiterste
consequentie van den wereldbrand
en zijn vele funeste gevolgen de
daadwerkelijke omzetting te brengen
van de vredesgedachfe, die men leest
en hoort het dagelijks, in de volkeren
van Europa leeft en groeit leeft
en groeit wellicht niet het minst in
de harten dergenen, die zich scharen
om het graf van den onbekenden
soldaat hier, om gedenkteekens ter
eere van de millioenen gevallenen
elders.
wandelen onder het neuriën van een
operette-deuntje, zou David Steel niet
in het minst verwonderd zijn geweest.
„Dochter van den beroemden Gilead
Gates?" vroeg David Steel zwakjes.
„Neen, zijn nicht en huishoudster",
klonk het terug. Dit is niet het huis
van mijn oom, hij heeft liet slechts tij
delijk gehuurd. Maar, mijnheer Steel...
David Steelis mijn naam u
soms bekend?"
David ptfelde die vraag eenigszins
ongeduldig. En toch trachtte hij
slechts den weg te vinden, dien hij uil
moest en was hij zoekende naar elk
bewijs dat hem uit zijn moeilijke po
sitie kon redden.
Hij zag het meisje verbleeken. hij
zag den ondeugenden glimlach in haar
oogen wegsterven en een gevoel van
vrees deed haar oogen grooter wor
den.
„Ik ik ken u vrij goed van naam
en reputatie", sprak het meisje met
moeite. Haar kleine handen drukte
zij tegen liaar linkerzijde als om er 'n
doodelijke pijn te onderdrukken. „Ik
mag wel zeggen dat ik inderdaad de
meeste van uw romans gelezen heb.
Ik ik hoop, dat alles toch in orde
is?"
Haar moed en zelfheheerschiug
keerden langzamerhand terug. Doch
Steel had de vreesachtige beweging
opgemerkt, welke haar tot in de ziel
had doorsidderd.
„Ik geloof het. niet", antwoordde
Steel ernstig. „Weet u dat ik hier was,
twee avonden geleden?"
„Hier!" riep liet meisje uit. „Onmo
gelijk! In dit huis! Den voorlaatsten
nacht! We waren toen allen voor mid
dernacht naar bed
„Ik ben mij niet bewust, te hebben
gezegd, dat liet voor middernacht was"
antwoordde David Steel koeltjes.
Een diepe blos kleurde opeens liet.
gelaat der jonge vrouw, welke David
toeschreef aan ergernis over haar
eigen domheid. Ze voegde er snel aan
toe, dat zij en haar oom slechts drie
1 dagen in Brighton waren geweest,
j „Desondanks was ik in deze kamer,
twee nachten geleden", hernam Steel.
„Indien u van alles op de hoogte is,
dan bid ik u mij zekere inlichtingen
te willen verstrekken die voor mij van
het grootste gewicht zijnindien dit
niet het geval is, zal ik genoodzaakt
zijn mijn allervreemdst avontuur voor
mezelf te houden, want anders zondt
u liet nimmer gelooven. Weet u van
mijn bezoek hier, of weet u er niet
van?"
Het meisje neeg liet hoofd, totdat
Steel niets meer kon zien dan de prach
tige haardos. Hij kon ook zien dat de
fijne gouden ketting om haar hals op
en neer ging onder de gespannen adem
haling.
„Ik kan u niets vertellen", sprak
zij. „Niets, niets, niets!"
Het was de stem van iemand, die
gesproken zou hebben, indien zij ge
durfd had. Tegenover elk ander zou
Steel zijn verontwaardiging en woede
niet hebben ingehouden. In het onder
havige geval kon hij slechts bewonde
ring koesteren voor het diepe, bijna
pathetische gevoel van eerlijkheid te
genover eeiij derde, die bij de zaak was
betrokken.
„Weet u zeker, dat u zich. in dit
huis bevond?" vroeg het meisje ten-
l
Beursnieuws.
Amsterdam gebruikt de laatste
maanden van het jaar gewoonlijk om
balans op te maken en winsten te
incasseeren. De reeds gesignaleerde
voorbijgaande flauwe houding van
aand. Kon. Petrol, en Philips Qloei-
lampen stond zeer duidelijk in het
teeken van profit-taking. Van beide
concerns is niets dan goeds bekend.
De rustige beleggers kunnen er zich
mede troosten, dat de marktpositie
van koerswinst minnende lieden nog
steviger is geworden dan ze al was
en dat de markt rijp is voor een
technisch herstel van beteekenis,
waardoor in korten tijd kan worden
ingehaald, wat in vele dagen werd
afgeknabbeld.
De daling in kunstzijdewaarden,
met name van Maekubee. beruste
zeker niet op de veeleer verbeterende
slotte.
„Zeker!" riep David Steel uit. „De
muren, .de schildergen,, de meubels, al
les is hetzelfde. Ik zou er een eed op
kunnen doen. Miss Gates, indien ik
niet bewijzen kan, dat ik hier was op
den tijd dien ik noem, zal het waar
schijnlijk slecht met mij afloopen."
„U meent dat een zekere ongelegen
heid
„OngelegenheidNoemt u een be
schuldiging van moord of van dood
slag op z'n minst, een ongelegenheid?
Heeft u dan de plaatselijke bladen
niet gelezen? Weet u niet, dat twee
nachten geleden, tijdens mijn afwezig
heid, in mijn huis een vreemde man
bijna vermoord is in mijn serre? En
gedurende den tijd, dat de misdaad
volvoerd werd, zoo zeker als de Hemel
bestaat, bevond ik mg in deze kamer.
„Het doet me leed, maar ik weet.
zeker, dat. u liier niet waart".
„Ha, wilt n me nu teleurstellen?
En toch weet gij iets. Geen gevangene
verrast in de schandelijkste misdaad,
zag ooit zoo schuldig als u
De jongedame stond daar verslagen,
doch zei niets. Toch zou het Steel, niet
verwonderd liebbeu en zou hij ook geen
reden hebben gehad om zich te bekla
gen, indien zij gebeld had en den huis
knecht hevel had gegeven, hem buiten
de deir te zetten. Doch zij deed niets
van dien aard. Ze stond vóór hem,
heen en weer geslingerd tusseben te
genstrijdige emoties.
(Wordt vervolgd).
'ii vo
at e]|
1110,
De Echo van het Zniden,
Waalwyksche en Laagstraatsche Courant,
Dit blad veracht) nt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*,
franco te zenden aan den Uitgever.
PriJa der Adverteutiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
ton „DB BOHO VAN EBT ZUIDEN".
1.",.
zijt ge tevreden met net
goede. Indien U. als cooker
D. E. Hecrenbaai niet kent pro
beer ze dan nog heden. Deze
zachte, gemige goedbrandende
tabak zal voor U een verande
ring zijn die gij. als kenner, ook
werkelijk een verbetering znlt
ECHTE FRIESCHE
Melange van rijpe tabakken.
T^eeds vanaf 50 ct. per poruf
20 ci. per ons - 10 el. per ons