Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ITALIAANSCHE OPERA
Lucia di Lammermoor
i:
Fritzen der plaatsen12.50.11.75. f 1.29. plus rechte».
i
BET 1 «|H BED VEI. EEBE8MT 31. BEI BOSCB. BBILLEN - SHUTS - B1R0METERS - TBEBMOMETEBS - LEESBLAZE» - EMZ.
i
ijl
1
CONCERTGEBOUW DEN BOSCH.
Dinsdag 20 November, 8 uur
FEUILLETON
XtjMMER 92.
ZATERDAG 17 NOVEMBER 1928.
51e JAARGAN
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rflk 1.40,
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*,
franco te zenden aan den Uitgever.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No, 38. Telegr.-Adres: ECHO.
PrÖ9 der Advertentlën
20 cent per regel; minimum 1.50.
BIJ contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag
de9 morgeus om uiterlijk 9 uur ln on9 bezit
zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
V Uit de Novemberdagen 1918
Tn ons vorig nummer ontleenden we
aan „Het Volk" een en ander omtrent
de houding van Mr. Zimmerman. Kot-
terdamsch burgemeester, in de revolu
tiedagen van 1918.
Maar niet alleen de burgemeester
van Rotterdam, maar ook een conser;
vatief blad als de N. Rott. Crt. was
geheel overstuur.
Het schreef roode artikelen, waar
mee instemming betuigd werd met de
arheideiseischen.
Trouwens, wie zich de heftige rede
voeringen herinnert, in de Tweede Ka
mer door Rink, Dresselhuys en Treub
gehouden, waarbij de Regeering in ver
zuim werd gesteld, omdat na enkele
weken de achtnrendag nog niet was
ingevoerd, verbaast zich ten deze over
niets.
In liet algemeen was liet in die span
nende Novemberdagen frappant, hoe
zeer juist de liberalen overstuur \va-
,.eil. niet slechts de politici en ma
gistraten. maar ook de werkgevers.
Kwamen er niet politici bij de Re-
tiering smeeken. om toch onverwijld
cenige sociaaldemocraten in hei Mi
nisterie op te nemen?
Had de Burgemeester van Rotter
dam zich er al niet aanstonds hij neer
gelegd, dat er een Arbeidersraad het
gemeentebestuur in handen zou ne
men? Dit is de ware beteekenis van
het door ..Het Volk" gerelateerde on
derhoud ten Stad huize met Heijkoop
en Brautigam.
Waren er geen groot werkgevers, die
aanstonds den achtnrendag met 44- of
45-urige werkweek invoerden, en
meenden goed te doen, om dit aan
Schaper te melden ..omdat deze toch
over enkele dagen als Minister van
Arbeid zou optreden?"
Dit staat wel vast: wanneer er in
E KLIMMENDE
DE NIEUWE TABAK HfTHl
•HEERENBAAI-
6EBRsyanden BIGGElMR
November 19 IS een liberaal Ministe
rie Sa ff" ii<*t bewind ware geweest, "had
Troelstra's nu mislukte revolutiepo
ging vrij waarschijnlijk een heel an
der verloop gehad, als thans, hij krach
tige tegenweer en doelbewust op
strenge handhaving van het gezag en
de openbare orde gerichte Kegeerings
pol it iek.
Want dil is de groote les der wereld
historie: alle revoluties, die geslaagd
zijn, zijn geslaagd door de slappe hou
ding van de verantwoordelijke regee-
ringspersoneu.
Over de houding, welke ..De Tele
graaf" in de Novemberdagen 191S
heeft aangenomen, vernam dé Residen
tiebode dezer dagen het volgende:
Aan den vooravond van den 12den
November 1918 werd de heer Vliegen,
de toenmalige partijvoorzitter van de
S.D.A.P., des avonds omstreeks 11
uur opgebeld door den heer Schroder,
hoofdredacteur van ..De Telegraaf",
die nog dien avond een onderhoud
vroeg voor hem en een vertegenwoor
diger van de directie.
De heer Vliegen stond het toe en
eenigc minuten later hield een taxi
voor de deur s'il en daar stapten uit
een der directeuren en de heer Schro
der. 4
Deze heeren hadden opdracht van
('(Mi dien avond gehouden commissaris-
senvrrgadering, om „De Telegraaf"
aan te bieden aan de S.D.A.P., die
dezer dagen wel het bewind in handen
zou krijgen.
Op enkele t'inaneieele voorwaarden
zou de geheele redactie van „De Tele
graaf" in handen komen der S.D.A.P..
zoodat men onmiddellijk de beschik
king had over een groot socialistisch
dagblad.
De zaak is niet doorgegaan, omdat
de situatie zich spoedig wijzigde en de
„Telegraaf" toen niets meervoor
Opera van Q Donizetti, met de prima donna Margherlta Salvl.
Traverso
De Marchl
ZACHAR1NI, MARIOTTi. BARB1ERI, RAZZAUT1. 41540
Dirigeeren de le dirlgentMaestro Cav. Mario Parent!
Maestro di Coro C. BRENA. Maestro di scèna G. BaRTERRA.
Plaatsbespreking 19 en 20 November van 11 tot 2 uur.
Na afloop extra trein naar Zaltbomme! en Cntemborg Bassen in alle richtingen.
de socialistische beginselen voelde.
En nu, tien jaar later, nu de rollen
omgekeerd zijn, is „De Telegraaf" bet
meest heftige anti-socialistische blad
geworden. i
Het zijn wel fraaie beginselen, die
deze pers er op na houdt
Maar ook is liet een blamage voor 'I
karakter van ons vofk. dal oen gelijkt
beginsellooze bladen in ons land nog
zooveel aftrek hebben.
Op iets anders meenen wij de aan
dacht even te moeten vestigen.
„Het Volk" houdt maar steeds zijn
voorstelling staande, dat de sociale
wetten en maatregelen van het Kabi
net Ruys de Beerenbrouck het gunstig
resultaat van het revolutie-dreigement
zijn geweest.
Wij zullen niet ophouden niet dit
pertinent te blijven tegenspreken,
schrijft het Ctr.
Door dit Kabinet zijn geen andere
wetsvoorstellen inzake arbeidersbe-
k scherming, sociale verzekering, volks
gezondheid, woningbouw, enz. inge
diend. dan die opgenomen waren in
liet Regeer i n gsprogrnm, waarvan in
hoofdzaak aan de Tweede Kamer me-
(ledeeling werd gedaan in de Memorie
van Antwoord op het Voorloopig Ver
slag der Tweede Kamer betreffende
Hoofdstuk 1 der Staat sbegrooting voor
1919. welke Memorie van Aalffoord
reeds gezel en in den Ministerraad
was vastgesteld in de week vooraf
gaande aan Mr. Troelstra's Rotter
dam sche vergissing.
Zeer nadrukkelijk heeft het toenma
lige Kabinet in de daaropvolgende
week. niettegenstaande den veolvuldi-
gen aandrang zoowel in als buiten de
Kamer uitgeoefend, geweigerd, ook
i maar één maatregel toe te zeggen, die
niet in dat program vervat was.
En alle sclieeve voorstellingen van
„Het Volk" hoe dikwijls ook herhaald,
kunnen dit feit niet ongedaan maken.
Daarom vergist zich ook K. in „De
Katholieke Werkgever", als hij het
voorstelt, alsof de Hooge Raad van
1
van „DB ECHO VAN HET ZUIDEN".
NAAR HET ENGELSCH.
SCHEEPENS.
Want in het fraai gevormde gelaat
las men zoowel een krachtige persoon
lijkheid als een groote goedhartigheid,
naar hart en verstand en dat niet min
der aanlrekkelijk was, omdat, terwijl
de huid blank was als die van een
vrouw en de oogen helder als van een
kind, liet zachte haar bijna volkomen
wit was. Het gelaat van iemand, die
zwaar en lang heeft geleden, en waar
achter een groote, diepe smart verbol
gen ligt.
Er was een tijd geweest, dat Bell
aan het hoofd stond van de meest ge
renommeerde chirurgen. Hij bad zich
bijzonder onderscheiden in operaties
bij menschen lijdende aan geestelijke
stoornissen én hersenafwijkingen. Hij
bezat een wonderlijke gave voor psy
chologisch onderzoek. Hij was zelfs
zoo ver gegaan, dat hij verklaard had
dat krankzinnigheid niets anders was
als een ziekte, waarvoor genezing even
goed mogelijk was als bij welke ande
re ziekte ook. „Indien Bell blijft
voortgaan zooals hij begonnen is, had
een beroemde Duitsche specialist ver
klaard; „zal hij onvermijdelijk bewijzen
de grootste weldoener te zijn van de
menschhcid." Bell zou de .man worden
van zijn tijd.
Maar dan opeens was hij vergaan,
zooals een ster die van den hemel valt.
Men had vreemde geruchten gehoord
omtrent een vreexelijk schandaal, een
vervolging, aangewakkerd door per
soonlijken naijver, geheimzinnige arti
kelen in de bladen, en het verdwijnen
van den 'naam Hatherly Bell van de
lijsl van groote medische juristen.
Niemand scheen er iets van te weten,
maar Bell werd door niemand meer
gekend, behalve door enkele oude,
trouwe vrienden en vandaar dat hij
zich toe ging leggen op het maken van
studies in criminologie en aanverwan
te wetenschappen. Bell ging er trotsch
op, dat hij op goed geluk af van een
dozijn menschen zonder veel onderzoek
de goede en de kwade hoedanigheden
wist te vertellen. Daarin bezat hij een
aan het wonder grenzende bedreven
heid.
Een klein aantal was hem trouw ge
bleven: Gilead Gates onder anderen.
De philantroop-millionnair had ie
mand noodig die de schapen van de
hokken onderscheiden kon en Bell was
iemand, die zich niet vergiste.
David Steel was in de gelegenheid
geweest, den specialist voor een paar
jaren een vriendendienst te bewijzen
en Bell had dit op zeer hoogen prijs
gesteld.
,,U loopt stevig!" merkte Steel na
een wijle op.
„Dat komt. omdat ik stevig denk!"
antwoordde Bel. „Steel, hen je in
groote verlegenheid
„Er is niet veel inspanning voor
noodig om dat in te zien", sprak Da
vid op hitteren toon. „Bovendien, gij
licht een groot deel gehoord zooeven.
toen gijgijj
„Luisterde", ging Bell koeltjes i
voort. „Ik had natuurlijk niet de be
doeling luistervink te spelen, en ik had
er ook) geen idee van, wie die mijnheer j
Steel was, die verlangde mejuffrouw i
Ruth Gates te spreken. Er komen hier
dagelijksch heele troepen lieden, over j
al vandaan, maar allen is het om geld
te doen. Sommigen hebben aan een
shilling genoeg, anderen hadden graag
honderd pond. Maar uit uw 'gesprek
met miss Gates hel» ik niet kunnen dis-
tilleeren wat je moeilijkheden_waren".
„Misschien gij niet, maar miss Ga
tes weet het uitstekend".
Bell klopte zijn metgezel goedkeu
rend op den schouder.
„Hei doet een nienseh genoegen, een
kerel niet. zulke hersenen als gij te hel
pen", sprak hij. „Ge gaat recht op het
doel af en slaat geen acht op bijkom
stigheden. Ik was vol belangstelling
voor hetgeen ik zooeven uit uw gesprek
opving. Ge verkeert dus in groote
moeilijkheid en die staat in verhand
niet nummer 219 Brunswick Square
een huis waar ge nog nooit te voren
een) voet hebt over den drempel gezet."
„Vriendlief, ik stond in die eetka
mer twee nachten geleden. Niemand
zal mij kunnen overtuigen,.."
„Daarin vergist ge u, want ik zal
je het tegendeel bewijzen. Ge moogt
dan glimlachen en je hoofd schudden,
maar binnen een uur zal ik je bewijzen
dat ge nog nooit zijt binnen geweest
op no. 219."
„Sterk gesproken", mompelde David,
„maar kom, een uur is gauw genoeg
voorbij".
„Het is zoo, maar ge moet me hel
pen en me verder alle gewenschte in
lichtingen geven. Nog eens: het heeft
mijn belangstelling gaande gemaakt,
(ie komt naar het huis van mijn vriend
voor een bijna wanhopige zaak. Mej.
Gates is u volkomen, vreemd, en toch
slaat bij (1e ontdekking van uw per
soonlijkheid haar den schrik- om het.
hart. Daarom, ondanks de zekerheid
dat gij nooit in het huis nummer 219
zijl geweest, zijt gij zoowel als ik zelf
trouwens, nochtans overtuigd dat
Ruth Gates uitstekend op de hoogte is
van hetgeen u aangaat. Ik zeil weet
er daarentegen niets van. Wilt ge me
het geheim niet onthullen?"
„Ik zal het u eerst in het kort mee
deden", antwoordde Steel. „Laten we
aannemen, dat ik geroepen ben om een
in nood verkeerende dame te hulp te
komen, die woont .op Brunswick
Square 219. Laten we verder aanne
men dat de oproep tot deze inderdaad
vleiende uitverkiezing telefonisch ge
schiedde. De /aak echter werd met zoo
veel geheimzinnigheid behandeld, dat
ik natuurlijk aarzelde. Men bood mij
echter 1000 pond aan voor den te be
wijzen dienst, terwijl mijn onbekende
lastgever mij er aan herinnerde, hoe
goed ik op <iat oogen blik zelf bet geld
gebruiken kon."
„Was dat zoo?"
„Beste vriend, ik geloof dat ik er
wanhopig onder zou geworden zijn,
als ik het niet gekregen had! En alles
wat. ik ten slotte te doen bad, was in
het holst van den nacht een geheime
samenkomst te hebben met de bewuste
dame op nummer 219. en haar mee te
deelen, hoe zij uit een zekere moeilijk
heid moest geraken. Alles draaide uit
op de korte samenvatting van den in
houd van een nieuwen roman, welken
ik wil uitgeven. Maar ik zal je nu van
de bijzonderheden op de hoogte stellen"
David Steel ging er toe over en Bell,
zijn arm gestoken in dien van zijn met
gezel, luisterde naar het vreemde ver
j haal met groote belangstelling.
„Uiterst geheimzinnig en uiterst be-
tooverend" sprak hij na een wijle: „Ik
zal er eens over denken. Ga voort".
„Juist, nu komt het meest eigenaar
dige. Ik had dus het geld, ik had dien
mooien sigarenkoker en ten slotte vond
ik ook nog dat volkomen onbekende in
dividu verslagen en bloedig gewond op(
den vloer mijner serre, toen ik terug
kwam. De sigarenkoker vergeet dit
detail niet, lag op den vloer van de
serre, waarschijnlijk doordat ik in
mijn haast om de telefoon te grijpen,
hem had afgestooten van de tafel,
waar ik het voorwerp hacl neergelegd.
Toen Marley kwam vroeg hij me of het
mijn eigendom was. In het eerste oo-
genblik zei ik neen, omdat, ge begrijpt
1 me..."
„Volkomenga verder, bid ik je".
„Welnu, dienzelfden sigarenkoker
verloor ik: ik liet hem liggen in de
kantoren van de firma Mossa, waar
aan ik ongeveer 1909 pond schuldig
was. Om mij te grieven, brengt of
stuurt MJossa den koker naar de poli
tie, die er mee adverteert, niet weten
de, dat het de mijne is. Ik zal u zeg
gen. waarom
(Wordt vervolgd).
i
De Echo van het Zuiden,
Waalwtjksche en Lungstraatselie Conrant,
VENDEL
iJBI
1
i
