Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Ri
FEUILLETOrt
Rheuir atiek
NUMMER 5.
WOENSDAG 16 JANUARI 1929.
52e JAARGANG.
Dit blad veracht) nt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1-25.
Franco per post door het geheele rflk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens.
franco te zenden aan den Uitgever.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
KLEIN.
Onlangs liet de leider van de En-
geische Labour Partij zich over Koning
George van Engeland uit op een
wijze, nobel en breed, welke hem
zelf eerde.
Men herinnert zich misschien, dat
wij de opmerking maakten, terwij wij
die uiting van Ramsay Mac Donald
overnamen, dat zulke taal, hoezeer
ook in goed Nederlandsch overgezet,
voor onze socialisten onverstaanbaar
was.
Thans, nu een edele figuur, als on
ze Koningin-Moeder haar jubilé viert,
had de roode pers gelegenheid te
toonen dat zij de gave van waardee
ring niet geheel mist.
Echter schrijft „Het Volk* over de
in gang zijnde feesten de volgende
kleinzieligheid
De feesten ter gelegenheid van
het jubileum der koningin moeder,
die in hoofdzaak de Haagsche hof
kringen beroeren, duren voort.
Gisteravond had in het paleis
aan het Noordeinde een gala diner
plaats.
Behalve de koninklijke familie,
zat ook een aantal ambtenaren en
militairen aan, die in de hoftaal
„de hoogsten in den Lande* wor
den genoemd, doch in werkelijkheid
maar weinig invloed op 's lands
zaken hebben
De koningin hield een rede, die
goeddeels een partikulier karakter
droeg en ons dus geen aanleiding
geeft tot een bespreking. Waar
echter de koningin zeide, dat dit
zijn „schoone dagen, die heel ons
volk als hoogtij viert", daar moeten
wij opmerken, wij daar maar hëel
weinig van gemerkt hebben. En wij
weten zeker dat stellig een derde
»on „DB BOBO VAN BET ZUIDEN".
NAAR HET ENGELSCH.
J. SCHEEPENS.
32.
„Lady LittimerHoe vreemd is het,
dien naam opnieuw te hooren! Zeven
jaren geledenHier noemt men mij
Margaret Henson en niemand weet 't.
En hebt gij het nu toch ontdekt? Komt
gij nu hier om mij, evenals de rest, geld
af te persen en te berooven?"
„Ik kom hier geheel in uw belang
en in het mijne, mevrouw
„Dat zeggen ze allenhetzelfde
lieden dan berooven ze me toch.
Gij hebt d,e Rembrandt-ets gestolen!"
Deze laatste woorden kwamen on
verwacht als een dolkstoot. Enid's ge
laat werd koeler.
Maar toen haalde Bell opeens een
rol papier, zorgvnldg om een ronden
stok gerold, te voorschijnde kleur
van het papier was vergeeld van ouder
dom.
„Ik wil u thans eens en voor altijd
het tegendeel bewijzen", was zijn ant
woord. „De Rembrandt-ets bevindt
zich op het oogenblik in de verzame
ling van Lord Littimer. In het och
tendblad van de „Telegraph" heeft dit
duidelijk genoeg vermeld gestaan. En
de voorstelling is u heiden wel bekend.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERE! ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Teleur.-Adres: ECHO.
Prtjs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bfl contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag on Vrfjdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zfln.
deel van het Nederlnndsche volk
in deze persoonlijke aangelegenheid
geenerlei belang stelt.
In deze barre winterdagen heefi
de Nederlandsehe arbeidsklasse wel
andere zorgen
Deze kleingeestigheid verstaan de
Volk lezers beter.
Maar de angst, iets groots en goeds
buiten het roode kamp te erkennen,
is een typisch bewijs, hoe laag het
peil daar toch eigenlijk staat.
EEN WAAR WOORD.
„De Vrijheid* schrijft het volgend
de aandacht waardig proza
Ontwapening, eenzijdige wel te
verstaan, is de leuze waarmee
S.D.A P. en V D. dezen zomer hun
slag denken te staan. Welnu. Duitsch-
land is ontwapend, eenzijdig dank
zij een verloren gruwelijken oor
log. De overwinnaar heefi het ge-
ëischt. Nu zoudt ge denken, dat
althans de socialisten in Dultsch-
land zich zouden verheugen van
het militairisme verlost te zijn Het
mocht wat! Het nieuwe militaire
program van de Duitsche S D.A.P.
eischt kort en goed een weermacht
„tot bescherming van de zelfbe
schikking van het volk."
De Duitsche sociaal-democrati-
sche pers schrijft in denzeifden
geest. Zoo het hoofdblad „Vor-
wftrts"
De absolute weerloosheid van
een volk schenkt geen waarborg,
dat het land niet in den oorlog
gesleept wordt. Het ergste echter
wat een volk overkomen kan, is.
dat het door zijn machteloosheid
gedwongen wordt mee te doen aan
een oorlog voor anderen en zoo
doende te bloeden voor vreemde
belangen.
Is dit niet een waar woord, dat
verdient onder millioenen oogen ge
bracht te worden in Nederland, als
de verkiezingscampagne eenvoudige"
van harte dreigt te benevelen?
Inderdaad 1
Zullen de redacties van de Neder
landsehe „Voorwaarts" en „Het Volk"
deze uitlating van het orgaah hunner
Duitsche partijgenooten onder de
oogen hunner lezers durven brengen
GEMEENTERAAD.
WASPIK.
Onder voorzhterschap van den
Edelachtbaren heer Burgemeester Dek
kers vergaderde de Raad dezer ge
meente Vrijdagavond ten Raadhuize.
Afwezig het lid Ruitenberg.
Voorzitter. Vooral eer U de agenda
ter behandeling voor te leggen, wil ik
U voor 1929 mijn beste wenschen
aanbieden. Ik hoop, dat 't U allen en
Uw gezinnen in elk opzicht goed zal
gaan, ook in Uw ondernemingen.
Diezelfde wensch heb ik geuit bij de
intrede van 1928. En nu '28 voorbij
Welnu, dit het geval zijnde, wat denkt
n dan hiervan?"
En hij ontrolde het papier voor
Enid's verbaasde oogen. Margaret Hen
son staarde er stilzwijgend naar: ze
was bijna weer geheel teruggezonken
in haar ouden afwezigen toestand.
Maar Enid daarentegen was een en al
aandacht.
„Ik zou gezworen hebben, dat dit
het eigendom was van Lord Littimer
sprak zij hijgend.
„Het is zijn eigendom!" hernam
Bell. „Hem ontstolen en vervangen
door een gelijksoortig bestaand tweede
exemplaar, dat door mijn. aartsvijand
in mijn koffer werd gestopt, zeker als
hij was, dat het bij het douaneonder
zoek zou worden ontdekt 1 Ziet u nu in
dat er twee etsen van deze Rembra.ndt-
schilderij hestonden? Toen de eene uit
mijn koffer aan Lord Littimer werd
ter hand gesteld, behield de dief de
andere. Later zou hij ter gelegener tijd
wel met het tweede exemplaar voor
den dag komen, met een nieuwe ge
schiedenis op de gelukkige vondst ver
zonnen door den handigen schurk. Al
leen is het jammer voor het individu
dat ik het nu weer in mijn bezit heb
gekregen
„En waar hebt ge het gevonden?"
vroeg Enid.
„Ik vond liet," antwoordde Bell
langzaam en met nadruk, „in een huis
genummerd 218 aan Brunswick Square
te Brighton".
Een verwonderde kreet kwam van
Enid's lippen. Ze wankelde voor haar
minnaar en haar gelaat zag bleek als
was. Margaret Henson liep de kamer
op en neer, onverstaanbare woorden
prevelend en haar japon joeg 'n wolk
van stof op achter haar.
„Ik het spijt mij!" sprak Enil
ten slotte gefolterd. „En al deze lange
jaren moest ik je schuldig gelooven!
O, ik vind het ontzettendMaar het
bewijs was ook zoo verpletterend tegen
je! Ik moest mijn eigen oogen wel ge
looven. En toen van Gulven tot mij
kwam om mij te vertellen hoe verve
lend hij het vond en hoe hij het had
willen beletten, als het hem mogelijk
was geweestWat is er?
Een bediende stond in de deurope
ning en. zag met oogen vol verbazing
naar den vreemdeling.
„Het spijt mij dat ik het u moet zeg
gen, miss", zei hij, „maar de toestand
van miss Christiana, is veel slechter,
en ik ben bang voor haar. Ik ben zoo
vrij geweest om dokter Walter te tele-
foneeren."
Deze woorden schenen Margaret
Henson tot de werkelijkheid terug te
roepen.
„Zóó: is Christiana er slechter aan
toe", spark zij, „daar gaat er wéér een
heenVoor haar zal het een, bevrijding
zijn uit een huis van smarten als dit
is. Ik kom boven Martin".
Ze volgde den dienaar, en verliet de
kamer.
Enid scheen het niet te hebben ge
hoord. Bell zag haar onderzoekend aan
en niet zonder een eigenaardig onpret
tig gevoel.
„Ik meen dat ik je hoorde spreken
over je zuster Christiana", zei hij. „Is
ze ziek?"
„Ik geloof dat ze op het punt van
sterven is. Gij denkt dat ik verhard
ben. Ach, als ge het eens wist. Maar,
is, doet 't me genoegen te kunnen
constateeren, dat 1928 beter is ge
weest dan 1927, vooral wat de in
dustrie betreft.
Verschillende industrien hebben een
goed jaar gehad. Tot verheuging
stemt 't dat zich in onze gemeente de
zoo lang verwachte leder-industrie
heeft gevestigd. Ik hoop, dat deze
nieuwe industrie in onze gemeente
goed zal gaan.
De gemeente—financiën van 1928
zijn iets gunstiger dan 't jaar daar
voor. Ik hoop, dat hierin vooruitgang
zal blijven en de belastingdruk, die
voor onze ingezetenen nog te zwaar
is, in de komende jaren verlicht zal
kunnen worden.
Op 1 Januari 1929 is uit onzen
dienst gegaan de gemeente—bode
Rekkers, die 30 jaren de gemeente
trouw en eerlijk heeft gediend. Ik
geloof wel, dat ik mij tot tolk maak
van Uwen Raad, als ik vanaf deze
plaats hartelijk dank breng aan Rek
kers voor alles wat hij voor onze ge
meente heeft gedaan. Ik spreek hierbij
de hoop uit dat hij nog vele jaren
van zijn welverdiende rust zal mogen
gen ieten.
Pruijssers. Als oudste lid dank ik
U voorUwe wenschen voor ons geuit
en hoop dat 1929 voor U en Uw ge
zin een gunstig jaar mag zijn.
(Algemeene instemming
Voorzitter. Dank U.
Hierna werd overgegaan totbehan-
ling der agenda.
De notulen der vorige vergadering
werden na voorlezing onveranderd
vastgesteld.
Beëediging Armmeester.
De heer J. Smits ter vergadering
aanwezig legt in handen van den
voorzitter den bij de wet voorge
schreven eed af.
Ingekomen stukken en mededee-
llngen.
Schrijven van Gedeputeerde Staten
houdende mededeeling van goedkeu
ring der begrooting van den Waren-
als het Gode belieft, zal de duistere
schaduw nog wel eens van ons huis
worden weggenomen. Zie hier maar
eens rond, zie maar eens hoe ellendig
het hier is, en ge zult niet begrijpen,
hoe we ons erin kunnen schikken.
Hatherley. ik heb een ontdekkig ge
daan".
„We schijnen in een atmosfeer van
ontdekkingen te leven. Maar vertel op.
Wat is het?"
„Ik zal je vraag beantwoorden door
je een andere te stellen. Ge zijt het
slachtoffer geworden van een. schur
kenstreek. Zeven jaar werd je loop
baan er door verwoest! En ook ik heb
7 jaar van mijn jonge leven verspild
gezienVerloren in rouw en droefenis.
Maar weet ge, hebt ge er eenig idee
van, wie onze vijand is?"
„Niet de minste, maar geloof me,
dat zal ik nu zeer spoodig weteu. En
dan
In zijn mooie oogen weerlichtte het
de lijnen om zijn mond vertrokken zich
tot een stroevere lijn. Enid legde haar
hand vertrouwelijk en teer op zijn arm.
„Uw vijand is ons aller vijand",
sprak zij. „We hebben veel tijd verlo
ren, maar we zijn nog jong. Uw vijand
is niemand anders dan Reginald Hen
son
„Enid, ge spreekt met zooveel over
tuiging. Zijt ge daar zeker van?"
„Zeker?! Als ik tijd heb zal ik het
je wel eens duidelijk maken. Maar
thans niet. En die man moet nooit
weten, dat gij vannacht in dit huis
hebt vertoefd, niet zoozeer voor je zelf
als ter wille van je vriend David Steel.
Nu zie ik weer hoe in alles de- Voor
zienigheid ons men schen, leidt. Zeg me
De pijn is te verzachten,
het lijden te verminderen!
ÉS Wacht niet tot de kwaal ver
ergert, masseer direct met
KLOOSTERBALSEM
iGeen goud
zoo goed."
keuringsdienst.
De bijdrage voor de gemeente
Waspik bedraagt i 320 53. Op dit
bedrag wordt echter in mindering
gebracht het door deze gemeente over
'25, '26 en '27 teveel betaalde, zijnde
f 84.22. zoodat voor Waspik te betalen
blijft f 236.31.
v. d. Rijken. Maar nu zou ik toch
wel eens gaarne willen weten wat er
alzoo voor dit bedrag gedaan wordt.
Voorzitter. Om de drie maanden
krijgen we een verslag van de werk
zaamheden door den keuringsdienst
verricht. Als U er prijs op stelt, wil
ik U met alle pleizier zoo'n verslag
eens laten zien.
v. d. Rijken, ik begrijp, dat U nu mijn
vraag niet kunt beantwoorden, maar
toch ik zou er wel eens meer van
willen weten. Wij hooren er nooit iets
van.
Voorzitter. Er worden toch geregeld
monsters genomen en onderzoekingen
ingesteld. Ik heb zoo'n verslag wel
eens nagegaan en dan moet ik zeg
gen, dat er veel wordt gedaan. Menig
artikel wordt afgekeurd.
v. d. Rijken. Als je 't publiek hoort
dan mag er ook wel eens iets afge
keurd worden»
Voorzitter. Als U personen keni die
een artikel verkoopen, dat niet aan de
wet voldoet geeft U mij dan eens
namen op, dan zal ik 't rapporteeren
aan den Directeur van den Waren-
keuringsdienst.
nu. Hatherley, voordat de anderen te
rug komen, dat ge me vergeven hebt".
„Lieveling, ik kan niet inzien, hoe
ge anders had kunnen handelen."
Enid wendde zich tot hem met een
gelukkigen blik in de oogen. Ze sprak
geen woord, om de eenvoudige reden
dat er niets te zeggen viel. Hatherley
Bell nam haar in zijn sterke armen en
ze richtte zich op om hem te omhelzen.
In dat zoete oogenblik was de geheele
wereld vergeten.
Maar het duurde niet lang. Men
hoorde een plotselinge ren en voetge-
stommel op de trap en een vreemde
stem sprak haastig. Daarna ging de
deur der huiskamer open en Margaret
Henson trad binnen. Ze was woest en
opgewonden en sprak zeer onsamen-
hangendte woordenEen opvallend
streng gekleede figuur volgde haar.
„Beste mevrouw", sprak hij, „ik heb
alles gedaan wat ik kon. In de laatste
dagen heb ik het mezelf niet verheeld,
dat er weinig hoop was op beterschap
voor de zieke. Uitputting tengevolge
van overspannen zenuwen, daarbij een
zwak hart, dat alles moest een vroe
gen dood tengevolge hebben."
„Is mijn zuster er zooveel slechter
aan toe, dokter Walter?" vroeg Enid
kalm.
(Wordt v&rvolgd).
aalwpsche
straatsrhf Courant,
verzacht verrassend!^
snel.